UROCZYSTOŚĆ, JEZUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA Trudno jest

Uroczystość Chrystusa Króla
Czytania liturgiczne / Readings
November 20, 2016
2 Księga Samuela (5:1-3) List św. Pawła Apostoła do Kolosan (1:12-20)
Ewangelia wg św. Łukasza (23:35-43)
Chrystus Król zasiada na tronie, z krzyża potwierdzając, że jest Władcą niezwykłym. Bóg-Człowiek oddaje nam siebie za
grzechy wszystkich pokoleń, aby swoich wiernych zaprosić do współudziału w królestwie.
The repentant criminal receives Jesus’ promise of Paradise.
\
UROCZYSTOŚĆ, JEZUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA
Trudno jest zrozumieć Jezusa. To, co uzyskał, na co zasłużył,
okazując serce w czasie pielgrzymowania po palestyńskiej
ziemi, w jednym momencie zaprzepaszcza. Podejmuje takie
decyzje, które pozbawiają Go wszystkiego. Gdy rozmnożył
chleb i nakarmił nim pięć tysięcy ludzi na pustkowiu, Żydzi
chcieli Go obwołać królem. Spodziewali się, że mając takiego
króla, będą mieli zapewniony chleb przez całe życie i nie będą
musieli ciężko pracować pod gorącym słońcem. A Jezus
uciekł i schował się na bezludnym miejscu. Apostołowie
również chętnie widzieli Jezusa, jako króla. Sprzeczali się
nawet między sobą, który z nich będzie miał pierwsze miejsce
w Jego królestwie, kto będzie najważniejszym „ministrem”.
Za to zostali przez Jezusa bardzo surowo upomniani. Bowiem
panowało wtedy przekonanie, że Mesjasz zbuduje na ziemi
królestwo według ludzkiego zamysłu.
Natomiast kiedy Jezus stanął w Wielki Piątek przed Piłatem,
kiedy przyznanie się, że jest królem skutkowało haniebną
śmiercią na krzyżu, odważnie wyznaje namiestnikowi
cesarskiemu, że jest królem i dodaje, że Jego królestwo nie
jest z tego świata. W przeciwnym razie słudzy Jezusa biliby
się za Niego, aby nie był wydany.
Jezus ukazuje cel swego posłannictwa, które otrzymał od
Ojca – jest królem. Ale nie jest ziemskim królem, ziemia nie
jest Jego królestwem. On jest królem ludzkich serc. Tronem
jest krzyż, koroną cierń. Metodą sprawowania władzy nie
będzie ucisk, przemoc, prześladowanie, zastraszanie – jak ma
to miejsce przy rządach ziemskiego władcy - ale jedyną siłą,
prawem działania będzie miłość. To ona będzie zdobywać
ludzkie serca, które stanowią to Boże królestwo, nad którym
pieczę władzy sprawuje Chrystus Król. Kto pozwoli
podbić swoje serce tej miłości, otworzy je na przyjęcie
Chrystusa Króla.
Chrystus, mówiąc, że Jego królestwo nie jest z tego świata,
chce podkreślić, że to królestwo trwa na wieki. Również chce
przypomnieć, że to królestwo opiera się na innym
fundamencie, niż to ziemskie, światowe królestwo. Królestwo
Chrystusa jest królestwem prawdy. Na prawdzie jest
zbudowane. Prawda jest fundamentem. Na takim
fundamencie oparta jest miłość – jedyne prawo działania
w królestwie Chrystusa. Do takiego królestwa należy każdy
z nas na mocy chrztu św. Przez ten sakrament staliśmy się
obywatelami królestwa Chrystusa. To obywatelstwo nie jest
czysto honorowe. Na każdym z nas, jako obywatelu ciążą
pewne obowiązki. Tymi obowiązkami są na pewno:
okazywanie czci Chrystusowi, jako Najwyższemu Królowi
oraz rozszerzanie Jego królestwa tu na ziemi.
Wiemy doskonale, że możemy te zobowiązania wypełniać
poprzez przyjęcie całego orędzia miłości i nadziei, jakie
Chrystus przekazuje nam w Ewangelii oraz poprzez dawanie
świadectwa przynależności do Chrystusa Króla przez swoje
życie. A więc w moim sercu, w mojej rodzinie, w pracy, tam,
gdzie przebywam, świadczę, że jestem człowiekiem
Chrystusa. Dzisiaj trzeba mieć odwagę, aby przyznać się do
Chrystusa, gdy ludzi wierzących nazywa się „oszołomami”
i „ciemnogrodem”.
Mamy wiele przykładów osób, które taką misję spełniły serce otworzyły na Ewangelię i świadczyły o Chrystusie
Królu życiem i nawet męczeńską śmiercią. W 2001 r. św. Jan
Paweł II wyniósł na ołtarze 233 męczenników za wiarę
w Chrystusa. Ponieśli oni śmierć w Hiszpanii za rządów
lewicowców, socjalistów i komunistów (1936-1939).
Umierali z okrzykiem na ustach: Viva Cristo Rey - Niech żyje
Chrystus Król. Oddali życie za Chrystusa Króla.
Przeżywamy dziękczynienie za 1050-lecie Chrztu Polski,
dobiega końca ogłoszony przez papieża Franciszka
Nadzwyczajny Jubileuszowy Rok Miłosierdzia Bożego.
Powinniśmy odpowiedzieć na ważne pytania. Czy mamy
świadomość naszej przynależności do królestwa Chrystusa,
co dokonało się na chrzcie św.? Czy naszym życiem
pokazujemy, że w sercach naszych mieszka Chrystus Król?
Od właściwej postawy w tym względzie tak bardzo dużo
zależy. To, co dokonało się w Krakowie-Łagiewnikach
wczoraj, i to, co dziś dokona się w naszej parafii, niech
umacnia nas, dodaje siły, by Chrystus był nieustannie
jedynym naszym Królem i Panem.
FEAST OF CHRIST THE KING
The last Sunday of the year is always celebrated as the Feast of
Christ the King and in each year of the liturgical cycle we are
invited to ponder some aspect of Christ’s rule over the church and
indeed all creation. In year C we have been reading the gospel of
Luke over many Sundays and have been privileged to see how
the great mystery of God’s universal love and mercy is revealed
in the person of Jesus. It is appropriate then on this feast to focus
on Jesus on the cross granting pardon to the repentant thief. For
Luke this aspect of the kingdom of God has been central: Jesus
has come to bring the healing forgiveness of God to all who seek
it. ‘If you are the king of the Jews then save yourself.’ This cry of
mockery from the crowds on Calvary is worthy of our reflection
on a feast such as today’s. It is precisely because he is the king of
the Jews, and indeed king of the whole world, that Jesus does not
save himself. He is more concerned to save others. This he does,
not by the majestic use of power or a dramatic manifestation of
his glory, but rather through a humble giving of himself in which
the mercy of God is offered to everyone in an act of
overwhelming generosity. Today we celebrate a king whose
wealth lies in his love for all, and whose authority is exercised
through service of those who are considered the least important of
all. Jesus does not seek servants who grovel before his throne in
the hope of being granted favours, he is looking for disciples who
can stand before the cross and see there their own worth
and the worth of every other human being, and who will be
prepared to do what they can to uphold the dignity of their
brothers and sisters.
1050th ANNIVERSARY OF THE BAPTISM OF POLAND
An exhibit entitled “Baptism 966. The beginning of Poland” will
take place in our Parish hall on November 26th & 27th.
Additionally, a film entitled “The Cross and The Crown” will be
featured on Saturday, November 26th at 6:00 p.m. You are all
invited to come and celebrate this historical birth of Poland.