Niepubliczna Katolicka Szkoła Podstawowa
Transkrypt
Niepubliczna Katolicka Szkoła Podstawowa
Niepubliczna Katolicka Szkoła Podstawowa, Krystian Górecki, Maciej Kolasa: Dziękuję Ci dwunastościanie foremny, ze jesteś taki uparty Próbuje Cię złożyć trzeci raz Piszę to nie na żarty. Jestem bardzo zdenerwowany, że muszę Cię składać Chyba zaraz pójdę do mamy I zacznę głośno płakać. Choć tej figury nie pojmuję Jednak bardzo ją szanuję, Mam na Ciebie małą chęć, lecz za Ciebie chcę dostać punktów pięć. Społeczna Szkoła Podstawowa, Sebastian Dolata, Wiktor Żurakowski: „Figura” Zacna ta figura, może być wysoka jak góra. Nasza taka nie jest Ale zabawy było fest pięciokątów w niej wiele Na sam widok kogut pieje. To dwunastościan foremny, lecz trochę senny. Na kartce leży, i swą krzywością się szczerzy. Mickiewicz byłby ze mnie dumny bo ten wiersz taki schludny, lecz Da Vinci byłby zasmucony, bo plastyk ze mnie sknocony. Szkoła Podstawowa nr 4, Michał Pietrzak, Adrian Skrzypnik: Bryło moja, Bryło mała, Czemuś nie Współpracowała? Kilka razy się zepsułaś Trochę życie nam zatrułaś. Szkoła Podstawowa nr 6, Michał Bortkiewicz, Tomasz Sierzputowski: Nasza bryła umie leżeć, Lecz czy wstanie w to nie wierzę, Nie chce tłumaczyć się dziś wcale, Nie pomoże żaden palec, Choćbym dzisiaj miał rąk sto, To i tak to będzie zło. Szkoła Podstawowa nr 8, Jan Koczut, Norbert Majewski: Dwunastościan foremny Zawsze zdumionych uczniów jest pełny Jak go obliczać, jak go rysować? Kredką ołówkiem go wymalować? Może wstążeczką trzeba owinąć? Nad tym figury zaczęły debatować. Skleić taśmą, klejem czy plasteliną? A może spróbować ciastoliną? Dlaczego on jest taki brutalny, Pięciokątny i nienaturalny Dlaczego się tak go długo oblicza? Czemu po prostu Ci nie da spokoju? Czemu po prostu nie pójdzie, odejdzie? Jest taki dziwny, równy straszliwy? Taki realny? To niesprawiedliwe! Na to wyłania się z kąta ciemnego Dwunastościan foremny - tak zwą jego. I mówi z lekkim niedowierzaniem - oszaleliście? Przecież to ja jestem królem was wszystkich! Dlaczego chcecie mnie wywalić z listy figur geometrycznych? Jestem dziwny, ale sprawiedliwy! Wszystkie figury się pozbierały I go grzecznie przepraszały. Morał tego wiersza jest krótki i wszystkich porusza: Nie liczy się ciało, ważna jest dusza Gimnazjum nr 1, Kinga Kępa, Konrad Sosnowski: Nasz sześcioośmiościan rombowy Z misterną precyzją wykonany Nasz sześcioośmiościan rombowy kochamy. Rumieni się swą czerwonością. Na wszystkich dziś pięknie patrzy z miłością. Choć humorzasty, to król dostojny W swoim wyrazie dość jest frywolny. Jego charakter - taki przewrotny Udziela się nawet najbardziej obrotnym. Choć rozmiarem się nie wyróżniający To powszechne uznanie wierzący. Czasem niemiły i sprawia problemy, my dzisiaj ludzi zachwycić nim chcemy. Gimnazjum nr 3, Oliwia Łuszyńska, Filip Ciunajtis: Na konkurs pojechaliśmy i testy napisaliśmy. Na wojnie z bryłą polegli, Panią od plastyki zawiedli. Słomki czerwone runęły, Jak grom z nieba grzmotnęły. Plastelina nie chciała współpracować Postanowiliśmy bryłę narysować. To też nie wyszło, Marzenie o wygranej prysło. Może fraszkę napiszemy? Choć pięć punktów dostaniemy. I tak oto ten domek powstał Z braku umiejętności zbudowany został. Gimnazjum nr 4, Bartosz Sierzputowski, Jakub Dudziak: "Balkon" Sześcioośmiościan nie ma czterech ścian Ale dzięki niemu w łazience jest kran Wszystkich brył jest to królowa O tym wie nawet sowa. W budowie ma trójkąty jak i kwadraty Można go kupić w "biedrze" na raty. Teraz przerobimy inwokację I ją zjemy na kolację Sześcioośmioscianie! Ty bryło moja! Ty jesteś jak zdrowie Ile cię trzeba obliczać, ten tylko się dowie Kto cię obliczył. Dziś piękność twą w całej ozdobie Wiedzę i opisuje, bo obliczam po tobie. Społeczne Gimnazjum, Izabela Budis, Liwia Misztal: O Sześcioośmioscianie To co się stało, już się nie odstanie. Czemu tak utrudniasz nam życie? Żądasz, byśmy zbudowali Cię należycie Wiele problemów sprawiłeś nam dzi. Po co to wszystko? Powiesz mi? A, już wiem! To takie zadanie! Trudne jest ono niesłychanie Dzisiaj przez tą złość do Ciebie Nie będziemy w siódmym niebie Jedna godzina na to wszystko to mało Plastelina i rurki tego nie przetrwają Wiec co nam teraz powiesz Sześcioośmioscianie rombowy? Bo my się nie poddamy A zagadkę twej budowy Niedługo poznamy Osiemnaście kwadratów, osiem trójkątów. Powiesz mi, ile przy podstawie kątów? Orłami z matematyki to my nie jesteśmy, Lecz geometrię do naszego życia wniesiemy Szkoła Podstawowa nr 315, Dawid Suppa, Wincenty Wensker: „Dwunastościan foremny” Kiedy boli Ciebie ząb, zaśmiej się i wybierz pięciokąt. A dwanaście takich ścian, da nam kątów dziesięć par. I wrzucamy do piecyka na kilka chwil Wyjmujemy... i bryłę otrzymujemy! Katolickie Niepubliczne Gimnazjum, Aleksandra Kośna, Natalia Męczywór: „Matematyczny przyjaciel” Proszę Pani, bo ja mam przyjaciela Który mnie zawsze będzie rozweselał Jest sympatyczny- nieskomplikowany Równy i prosty- wyjątkowo udany Jest bardzo żarłoczny- bo połyka wiedzę Dlatego na teście koło niego siedzę Bo kiedy trzeba, zawsze mi podpowiada Ogólnie rzecz biorąc- bardzo lubi gadać A ponieważ jest bryłą matematyczną Uważam za rzecz oczywistą, logiczną Że przymruży Pani na to oko Patrząc na nas razem, tak dyskretnie, z boku Dzięki niemu setki lekcji matmy przetrwałam A wszystkie moje testy celująco zdałam I chcę być dalej przy nim- wesołym, kolorowym Moim najlepszym- sześcioośmiościanem rombowym. Szkoła Podstawowa nr 105, Monika Manowska, Aleksandra Krzemińska: Dwunastościan podszedł do krzesła i spojrzał na niego z podłogi. "Czym jesteś?" Zdawały się pytać wszystkie jego ściany. Spiął się, skurczył, by zaraz wyskoczyć w powietrze. Po chwili już szybował w przestworzach. Zniżył się, by spaść na krzesło, wytężył wzrok i... Uderzył z głośnym plaskiem w okno. Gimnazjum nr 2, Łukasz Makowski, Julian Baumgartner: Cóż za sześcian bombowy? To sześcioośmioscian rombowy!! Trudno się go robi, ja dziękuję! Zaraz do domu wnet popruję! Gdy byłem w domu mama mi każe, Wróć już na konkurs i dokończ swą pracę Zaprzeczyć bardzo chciałem, lecz nie wyszło mi to wcale, Na dziś mam nauczkę, że zrobić mi się nie chce, Ale jedynki z plastyki jutro dostać nie chcę. Szkoła Podstawowa nr 1, Hanna Karwowska, Helena Szmajduch: Rurki no i plastelina -dzięki temu to się trzyma Tnij łącz i przyklejaj resztki rurek z podłogi zbieraj. Dzięki temu powstała nasza bryła nie duża i nie mała , lecz według nas - w sam raz. I to jest właśnie zwycięska bryła Przynajmniej według nas taka by była.