Łuszczyca – niezakaźna, niezłośliwa, nieuleczalna!

Łuszczyca –
niezakaźna,
niezłośliwa,
nieuleczalna!
Łuszczyca jest chorobą przewlekłą,
w przebiegu której okresy remisji
przerywane są wysiewem zmian
skórnych. To najpopularniejsze schorzenie dermatologiczne, na które
cierpi 3% populacji, bez względu
na płeć. Stanowi poważny problem,
gdyż aktualnie jest nieuleczalna, a jedyne, co można zrobić, to łagodzić
uporczywe objawy. Nie ustalono jednoznacznie, co ją wywołuje. Obecnie
wiadomo, że jest to choroba niezakaźna, niezłośliwa i przewlekła
o podłożu genetyczno-immunologicznym. Łuszczyca może mieć różne
nasilenie: postać ciężką (8% chorych), umiarkowaną (25% chorych)
lub łagodną (65% chorych).
JAK WYGLĄDA ŁUSZCZYCA?
Kształt i wielkość zmian skórnych różnicuje łuszczycę na: kropelkowatą, krostkową, plackowatą,
monetowatą i erytrodermalną (obejmującą całe
ciało, tzw. zlewne zmiany skórne). Ze względu na
typ, wyróżnia się łuszczycę: zwykłą, zadawnioną,
odwróconą, brodawkującą, wysiękową, stawową,
a także krostkowicę stóp i dłoni. Za najpoważniejszą uważa się łuszczycę stawową, polegającą
na zmianach zapalnych stawów, która może prowadzić do kalectwa, a także do stanu zagrożenia
życia.
nie stosowane nasilają zmiany skórne. Warto pomyśleć o rezygnacji z nałogów, zwłaszcza z papierosów i alkoholu. Za szkodliwe uważa się także
życie pełne stresów. Silne wstrząsy psychiczne
są jednym z częstszych czynników indukujących
łuszczycę. Należy także unikać zranień, otarć,
oparzeń i innych uszkodzeń skóry. Równie
niebezpieczne są nieleczone stany zapalne,
zarówno dróg moczowych, migdałków, jak i zębów. Warto robić badania okresowe i przeglądy
dentystyczne przynajmniej raz w roku. Łuszczyca
rzadko występuje w pojedynkę, zwykle towarzyszą jej schorzenia metaboliczne, np. cukrzyca
II typu, dna moczanowa. Odwiedzajmy zatem regularnie specjalistów i dopasujmy leki do stopnia
zaawansowania choroby, by zmniejszyć jej objawy
i działania niepożądane. Jest to bardzo ważne,
gdyż wiele leków, np. hormony, kortykosteroidy,
sole litu czy beta-blokery mogą indukować nasilenie zmian skórnych.
NA CZYM POLEGA PROFILAKTYKA ŁUSZCZYCOWA?
Tryb życia ma istotny wpływ na częstotliwość i intensywność występowania zmian chorobowych.
Profilaktyka łuszczycowa polega głównie na dbaniu o odporność. W ten sposób unikamy nie tylko
infekcji bakteryjnych czy drożdżakowych, ale także
wirusowych. Schorzenia takie jak angina ropna,
ospa, odra, różyczka czy półpasiec, a także leki na
1
 KERATOLITYKI – środki rozpuszczające warstwę rogową skóry, np. kwas salicylowy, kwas
mlekowy, kwas glikolowy, mocznik;
 DITRANOL – wykazuje działanie drażniące,
złuszczające, hamuje proliferację komórek skóry;
 ANALOGI WITAMINY D3 – nie wolno ich
łączyć z naświetlaniem, nie można podawać
kobietom w ciąży i karmiącym oraz dzieciom,
gdyż zaburzają gospodarkę wapniowo-fosforanową;
 ŚRODKI ZMIĘKCZAJĄCO-ŁAGODZĄCE – preparaty z dziegciem, np. szampony;
 KORTYKOSTEROIDY – stosowane dopiero po
usunięciu łusek keratolitykami;
 NATŁUSZCZAJĄCE KOSMETYKI I DERMOKOSMETYKI – zawierają oleje roślinne, oleje
mineralne, lanolinę, parafinę, eucerynę, oliwę
z oliwek, wazelinę, mocznik, sok z aloesu, pantenol, alantoinę, kwas hialuronowy, witaminy
F i E, wyciąg z konopi.
JAKIE SĄ METODY LECZENIA ŁUSZCZYCY?
Terapia łuszczycy może mieć charakter ogólny,
miejscowy i pomocniczy.
Leczenie ogólne jest wskazane, jeśli występuje
oporność na leczenie miejscowe i na fototerapię,
a także wtedy, gdy zmiany pokrywają ponad 25%
powierzchni ciała, a pacjent jest w złym stanie psychicznym; gdy niemożliwe jest wykonywanie pracy
zawodowej lub jeżeli mamy do czynienia z łuszczycą stawową albo krostkową. Leki stosowane
w terapii ogólnej działają na zasadzie zaburzenia
pracy układu odpornościowego (hamowanie aktywności limfocytów, hamowanie syntezy cytokin
itd.). Ogólna terapia polega na wykorzystaniu następujących leków:
 METOTREKSAT – pierwszy lek stosowany
w leczeniu łuszczycy; jest toksyczny, dlatego
niezbędne są regularne badania obejmujące:
morfologię krwi, analizę moczu, kontrolę pracy
nerek i wątroby; uszkadza płód, dlatego w trakcie leczenia niezbędna jest antykoncepcja, terapia trwa kilka tygodni, zwykle 6-8;
 CYKLOSPORYNA – ma liczne działania niepożądane, m.in. uszkodzenie nerek i wątroby,
nadciśnienie tętnicze, zaburzenia lipidowe
i przerost dziąseł, jej wdrożenie zatem nie
u każdego pacjenta jest możliwe, terapia trwa
2-3 miesiące;
 SULFASALAZYNA – najczęściej jest stosowana
jako pomoc w terapii miejscowej, podobnie jak
w pozostałych wypadkach, kontrola pracy nerek i wątroby w czasie leczenia jest niezbędna.
Leczenie pomocnicze, czyli fototerapia, jest stosowane w przypadku rozsianych i rozległych zmian.
Metoda ta bazuje na lampach kwarcowych lub sollux, z wykorzystaniem promieni UV. Terapię tę łączy
się ze związkami fotouczulającymi, jak psoraleny
(tzw. terapia PUVA) lub retinoidy (terapia rePUVA).
W Polsce na łuszczycę cierpi ok. 800 tysięcy osób.
Schorzenie to, poza dermatologicznym, ma także
wymiar psychologiczny. Chorzy borykają się z brakiem akceptacji i dyskryminacją (baseny, siłownie,
środki komunikacji publicznej, nabór do pracy).
Łuszczyca nie jest zaraźliwa, dezinformacja
tak! Walczmy z tym! Wspierajmy chorych,
zamiast ich linczować!
Leczenie miejscowe wskazane jest w postaci łagodnej, a także pomocniczo w pozostałych typach.
Do leków stosowanych w leczeniu miejscowym
zaliczamy:
Godziny otwarcia apteki:
Pieczątka apteki:
Poniedziałek:
Wtorek:
Środa:
Czwartek:
Piątek:
Sobota:
Niedziela:
2
dla Mat
pa eria
cje ły
nt
ów