UCHWAŁA NR LXXXVIII/1151/14 RADY MIEJSKIEJ W BOGATYNI z
Transkrypt
UCHWAŁA NR LXXXVIII/1151/14 RADY MIEJSKIEJ W BOGATYNI z
UCHWAŁA NR LXXXVIII/1151/14 RADY MIEJSKIEJ W BOGATYNI z dnia 6 sierpnia 2014 r. w sprawie zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody Dolnośląskiego znak: NK-N.4131.4.15.214.MR1 z dnia 4 lipca 2014 r. stwierdzającego nieważność uchwały nr LXXXV/1144/14 Rady Miejskiej w Bogatyni z dnia 6 czerwca 2014 r. w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały nr 2 Zebrania Wiejskiego Sołectwa Jasna Góra z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie odwołania Sołtysa Jasnej Góry. Na podstawie art. 98 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), Rada Miejska w Bogatyni uchwala, co następuje: § 1. Postanawia się zaskarżyć do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego znak: NK-N.4131.4.15.214.MR1 z dnia 4 lipca 2014 r. stwierdzające nieważność uchwały nr LXXXV/1144/14 Rady Miejskiej w Bogatyni z dnia 6 czerwca 2014 r. w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały nr 2 Zebrania Wiejskiego Sołectwa Jasna Góra z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie odwołania Sołtysa Jasnej Góry. § 2. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy Bogatynia. § 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Uzasadnienie Uchwałą nr LXXXV/1144/14 z dnia 6 czerwca 2014 r. Rada Miejska w Bogatyni stwierdziła nieważność uchwały nr 2 zebrania Wiejskiego Sołectwa Jasna Góra z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie odwołania Sołtysa Jasnej Góry wskazując, że uchwała ta została podjęta z istotnym naruszeniem § 9 ust. 2 Statutu Sołectwa Jasna Góra z dnia 28 maja 2002 r., tj. przez Zebranie Wiejskie, w którym w czasie podejmowania uchwały nr 2 obecnych było jedynie 42 osoby, podczas gdy quorum, warunkujące ważność Zebrania Wiejskiego tego Sołectwa i jego kompetencje do podejmowania ważnych uchwał wynosi minimum 48 osób (minimum 1/5 mieszkańców Sołectwa). W dniu 4 lipca 2014 r. Wojewoda Dolnośląski, w oparciu o przepis ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, podjął rozstrzygnięcie nadzorcze, mocą którego stwierdził nieważność uchwały nr LXXXV/1144/14 Rady Miejskiej w Bogatyni z dnia 6 czerwca 2014 r., naruszając przy tym zasady postępowania nadzorczego poprzez niezawiadomienie organu gminy o wszczęciu postępowania nadzorczego oraz uniemożliwienie organowi czynnego udziału w postępowaniu, a przede wszystkim niezapewnienie udziału w ustaleniu stanu faktycznego i prawa do wysłuchania (art. 91 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 7, 10, 61 § 4 i art. 77 kpa). Jak wynika z uzasadnienia rozstrzygnięcia nadzorczego, Wojewoda Dolnośląski uznał, że podjęcie przedmiotowej uchwały przez Radę Miejską w Bogatyni nastąpiło z istotnym naruszeniem art. 35 ust. 1 w zw. z ust. 3 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym oraz § 26 załącznika nr 4 do uchwały Rady Miasta i Gminy Bogatynia z dnia 28 maja 2002 r. w sprawie uchwalenia statutów sołectw (zwanego dalej: „Statutem Sołectwa Jasna Góra”) i art. 7 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Zdaniem Wojewody Dolnośląskiego powołane w nadzorowanej uchwale przez Radę Miejską w Bogatyni przepisy, czyli art. 18 ust. 1 i art. 18 a ustawy o samorządzie gminnym, a także przepis art. 35 ust. 1 w zw. z ust. 3 pkt 5 tej ustawy nie dają Radzie Miejskiej w Bogatyni uprawnień do stwierdzenia nieważności uchwały nr 2 Zebrania Wiejskiego Sołectwa Jasna Góra, nawet w sytuacji, gdy uchwała tego Zebrania w sposób istotny narusza przepis Statutu Sołectwa. Organ nadzoru, wydając rozstrzygnięcie nadzorcze, stwierdził, że takie działanie nie znajduje koniecznych podstaw prawnych, bowiem w Statucie Sołectwa nie został uregulowany zakres i formy nadzoru organów gminy nad działalnością organów jednostki pomocniczej, co uzasadnia zarzut istotnego naruszenia przez Radę Miejską w Bogatyni przepisów przywołanych wyżej, poprzez podjęcie uchwały bez podstawy prawnej, w tym art. 7 Konstytucji RP, zgodnie z którym „organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa”. Jednocześnie, pomimo obszernego uzasadnienia swojego stanowiska organ nadzoru w zasadzie nie odniósł się do meritum sprawy, stwierdzając nadto, że „bez znaczenia dla ważności analizowanego aktu jest ewentualny problem wadliwości uchwały nr 2 Zebrania Wiejskiego Sołectwa Jasna Góra, bowiem Wojewoda Dolnośląski z mocy ustawy powołany został wyłącznie do nadzoru nad działalnością organów gminy, nie zaś jej jednostek pomocniczych”. Rada Miejska w Bogatyni nie zgadza się z prezentowanym wyżej stanowiskiem organu nadzoru. Nie ulega wątpliwości, że związanie administracji publicznej prawem jest jednym ze standardów państwa prawnego i pozostaje w ścisłym związku z wyprowadzaną z art. 7 Konstytucji RP zasadą praworządności formalnej, której elementami są zasada legalizmu i nakaz przestrzegania prawa. Zgodnie z art. 85 ustawy o samorządzie gminnym, nadzór nad działalnością gminną wykonywany jest na podstawie jedynego kryterium, tj. kryterium zgodności z prawem. Jest to uregulowanie tożsame z ar. 171 Konstytucji RP, a także z art. 8 ust. 2 i 3 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. Wszelka zatem kontrola działalności społeczności lokalnych (działalności gminnej) powinna w zasadzie mieć na celu jedynie zapewnienie przestrzegania prawa i zasad konstytucyjnych. Odnosząc powyższe rozważania do rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że Rada Miejska w Bogatyni w ramach działalności kontrolno-nadzorczej nad organami jednostki pomocniczej, jest podmiotem legitymowanym do stwierdzenia nieważności uchwał Zebrania Wiejskiego Sołectwa, gdy naruszają one prawo, a uprawnienie takie wynika wprost z treści art. 18 a ust. 1 oraz 35 ustawy o samorządzie gminnym. Z mocy tych przepisów organy gminy stały się ex lege organami kontroli i nadzoru nad działalnością jednostek pomocniczych gminy. Przepisy te wyraźnie wskazują bowiem kompetencje rady gminy jako organu kontrolno-nadzorczego nad działalnością organów jednostki pomocniczej (por. także wyrok NSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2008 r. II OSK 127/08). Jeżeli więc nadzór organów gminy ma być traktowany jako działalność aktywna, wykonywana ex post , to przyjąć należy, że gminny organ nadzoru jest uprawniony, a nawet ma prawny obowiązek wydawania rozstrzygnięcia w przedmiocie pozbawienia mocy obowiązującej aktów nadzorowanego organu jednostki pomocniczej sprzecznych z prawem. Nadto, odnosząc się do zarzutu braku określenia w Statucie Sołectwa zakresu i form nadzoru organów gminy, wskazać należy, że Wojewoda zachowuje wpływ na sprawowanie kontroli i nadzoru nad działalnością organów jednostki pomocniczej, gdy dokonuje prawnej oceny postanowień statutu jednostki pomocniczej, w tym przepisów o „zakresie i formach kontroli i nadzoru” organów gminy nad działalnością organów jednostki pomocniczej, o których mowa w art. 35 ust. 3 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym. Jeżeli Wojewoda np. stwierdzi, że przepisy te nie gwarantują osiągnięcia normatywnych celów nadzoru i spełnienia jego funkcji (strzeżenia prawa), to powinien zastosować odpowiedni środek nadzorczy wobec statutu jednostki pomocniczej (uchwały rady gminy) zawierającego jego zdaniem niekompletne lub wadliwe określenie kompetencji nadzorczych organów gminy. W świetle powyższego stanowisko Wojewody zaprezentowane w rozstrzygnięciu nadzorczym, którym odmówiono Radzie Miejskiej w Bogatyni kompetencji do samodzielnego stwierdzenia nieważności uchwały Zebrania Wiejskiego Sołectwa Jasna Góra, i to w sytuacji, gdy uchwała Zebrania Wiejskiego naruszyła istotnie statut (uchwalony z czynnym udziałem tej samej społeczności w ramach uprzednich konsultacji społecznych), uznać należy za sprzeczne z zasadą legalizmu i fundamentalną, konstytucyjną zasadą samodzielności jednostek samorządu terytorialnego przy wykonywaniu zadań publicznych, podlegającej ochronie sądowej, która została wyrażona w art. 16 ust. 2 i art. 165 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 2 ustawy o samorządzie gminnym. Biorąc powyższe pod uwagę, podjęcie uchwały w sprawie zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody jest w ocenie Rady Miejskiej w Bogatyni uzasadnione.