Modelowanie i projektowanie procesów technologicznych
Transkrypt
Modelowanie i projektowanie procesów technologicznych
"Z A T W I E R D Z A M" Dziekan Wydziału Nowych Technologii i Chemii dr hab. inż. Stanisław CUDZIŁO Warszawa, dnia .......................... SYLABUS PRZEDMIOTU NAZWA PRZEDMIOTU: Modelowanie i projektowanie procesów technologicznych Kod przedmiotu: WTCCWSI-MPT Podstawowa jednostka organizacyjna (PJO): Wydział Nowych Technologii i Chemii (WTC) (prowadząca kierunek studiów) Kierunek studiów: chemia Specjalność: ekologia i monitoring środowiska materiały wybuchowe i pirotechnika materiały niebezpieczne i ratownictwo chemiczne ochrona przed skażeniami Poziom studiów: studia pierwszego stopnia Forma studiów: studia stacjonarne Język prowadzenia: polski Sylabus ważny dla naborów od roku akademickiego 2012/2013 1. REALIZACJA PRZEDMIOTU Osoba(y) prowadząca(-e) zajęcia (koordynatorzy): prof. dr hab. inż. Waldemar TRZCIŃSKI PJO/instytut/katedra/zakład: WTC/Instytut Chemii/Zakład Materiałów Wybuchowych 2. ROZLICZENIE GODZINOWE forma zajęć, liczba godzin/rygor (x egzamin, + zaliczenie, # projekt) semestr punkty ECTS razem wykłady ćwiczenia VI 60 26/x 34/+ 4 Razem 60 26/x 34/+ 4 laboratoria projekt seminarium 3. PRZEDMIOTY WPROWADZAJĄCE WRAZ Z WYMAGANIAMI WSTĘPNYMI Matematyka Wymagania wstępne: wiedza z matematyki na poziomie studiów wyższych I stopnia. Technologia informacyjna Wymagania wstępne: znajomość metod algorytmizacji obliczeń i języka programowania. Technologia chemiczna Wymagania wstępne: znajomość procesów technologicznych najważniejszych produktów chemii organicznej i nieorganicznej. Inżynieria chemiczna Wymagania wstępne: znajomość podstawowych procesów inżynierii chemicznej i projektowania aparatury chemicznej 4. ZAKŁADANE EFEKTY KSZTAŁCENIA W1 W2 W3 U1 U2 U3 U4 U5 K1 K2 K3 odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku Efekty kształcenia Symbol Opanował wiedzę z matematyki i informatyki pozwalająca na posługiwanie się metodami matematycznymi w chemii. Ma wiedzę o istniejących pakietach informatycznych przydatnych w modelowaniu i projektowaniu procesów technologicznych. Zna modele i zasady modelowania procesów technologicznych oraz podstawowe zasady projektowania tych procesów. Ma podstawową wiedzę dotyczącą uwarunkowań prawnych i etycznych związanych z działalnością naukową w zakresie modelowania i projektowania procesów technologicznych Potrafi opisać matematycznie problem z zakresu inżynierii i technologii chemicznej, dobrać odpowiednie metody numeryczne i zbudować algorytm rozwiązania problemu. Posiada umiejętność przygotowania prac pisemnych w języku polskim dotyczących zagadnień z zakresu modelowania procesów technologicznych Potrafi opisać matematycznie proste problemy z zakresu chemii i umie dokonać krytycznej analizy rozwiązań numerycznych Dostrzega społeczne, ekonomiczne, prawne i inne pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej. Potrafi krytycznie ocenić istniejące rozwiązania z zakresu technologii chemicznej wykorzystując modelowanie numeryczne. Ma świadomość poziomu swej wiedzy i umiejętności oraz potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i efektywnie realizować proces samokształcenia. Umie zaplanować realizację zadań oraz właściwie określić priorytety służące ich realizacji. Ma świadomość ważności pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej K_W07 K_W19 K_W12 K_U04 K_U08 K_U12 K_U13 K_U15 K_K01 K_K03 K_K07 5. METODY DYDAKTYCZNE Wykład z wykorzystaniem urządzeń multimedialnych. Ćwiczenia obejmujące konstruowanie algorytmu rozwiązania problemu z zakresu technologii chemicznej, budowę programu, wykonanie obliczeń z wykorzystaniem komputera oraz krytyczną analizę wyników. 6. TREŚCI PROGRAMOWE liczba godzin lp tematyka zajęć 1. Wprowadzenie do modelowania i symulacji. Model empiryczny, analogowy, fizyczny i matematyczny. Modele symulacyjne czarnej i białej skrzynki, modele o elementach skupionych i rozłożonych. 2 2. Projektowanie procesów technologicznych. Przejście od modelu laboratoryjnego do instalacji technicznej. Powiększanie skali. 2 3. Analiza błędów w modelowaniu i symulacji 2 4. Interpolacja wielomianami i funkcjami sklejanymi. Interpolacja zależności stałej równowagi chemicznej od temperatury 2 wykł. ćwicz. 4 lab. proj. semin. 5. Aproksymacja danych doświadczalnych (aproksymacja średniokwadratowa, aproksymacja wielomianowa). Aproksymacja zależności stałej szybkości reakcji i ciepła właściwego od temperatury 2 4 6. Przybliżone rozwiązywanie równań nieliniowych i ich układów (metody połowienia, siecznych i stycznych) 2 4 7. Poszukiwanie minimum funkcji jednej zmiennej 2 2 8. Metody całkowania numerycznego (metody trapezów i Simpsona) 2 2 9. Rozwiązywanie układów algebraicznych równań liniowych 2 2 10. Numeryczne metody rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych 2 4 11. Wyznaczanie stanu równowagi chemicznej reagentów 2 4 12. Bilans materiałowy w procesach chemicznych. Reaktory chemiczne 2 4 13. Procesy transportu w zagadnieniach jednowymiarowych. Symulacja diagramów strumieniowych 2 4 26 34 RAZEM 7. LITERATURA podstawowa: L. Synoradzki, Projektowanie procesów technologicznych, Politechnika Warszawska, 2001 Z. Pakowski, M. Głębowski, Symulacja procesów inżynierii chemicznej, Politechnika Łódzka, 2001. Cz. Rymarz, Metody numeryczne z algorytmami, 1981. uzupełniająca: B. A. Finlayson, Introduction to chemical engineering computing, Wiley, 2005. Z. Fortuna, B. Macukow, J. Wąsowski, Metody numeryczne, Politechnika Warszawska, 1993. 8. SPOSOBY WERYFIKACJI ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Ćwiczenia – zaliczenie ćwiczeń na podstawie pozytywnych ocen ze sprawozdań z rozwiązania zadań z zakresu chemii oraz inżynierii i technologii chemicznej. Zaliczenie przedmiotu wymaga uzyskania pozytywnej oceny z egzaminu w formie pisemnej. Osiągnięcie efektów W1, W2, W4, U4, K1 i K3 weryfikowane jest podczas egzaminu końcowego, natomiast efekty U1, U2, U3, U5 i K2 sprawdzane są w trakcie realizacji ćwiczeń. autor sylabusa kierownik jednostki organizacyjnej odpowiedzialnej za przedmiot ................................ ................................ prof. dr hab. inż. Waldemar Trzciński prof. dr hab. inż. Jerzy CHOMA