KOMENTARZ VII – 06.03.2016r. „O liturgii słowa”

KOMENTARZ VII – 06.03.2016r.
„O liturgii słowa”
Kościół podczas Mszy świętej zastawia dla nas dwa stoły – Słowa i Ciała Pańskiego. Gdy podczas
liturgii odczytywane jest Słowo Boże, wówczas sam Bóg przemawia do swojego ludu,
przygotowując serca do przyjęcia Jego Ciała i Krwi.
Już od początku sprawowania Eucharystii odczytywano Pismo Święte z podwyższonego miejsca.
Stosowano pulpity i ambony. Dziś najczęściej umieszcza się ambonę w prezbiterium w pobliżu
Ołtarza. Dawniej wspólnoty chrześcijańskie zbierały się na wspólne czytanie Słowa Bożego, które
przeplatane było psalmami. Jezus również wraz z Apostołami śpiewał psalmy podczas wieczerzy.
Dlatego w Liturgii Słowa występują: psalm responsoryjny, czyli graduał oraz „Alleluja”, którego nie
używamy w czasie Wielkiego Postu a w zamian stosuje się śpiew „Chwała Tobie Słowo Boże” lub
„Chwała Tobie Królu wieków”
Początkowo odczytywanie Pisma Świętego odbywało się w sposób ciągły – rozdział za rozdziałem. Z
czasem zaczęto dopasowywać treść do danego święta i okresu liturgicznego. W tym celu
opracowano Lekcjonarz, zawierający czytania na każdy dzień. W średniowieczu problemem było
zrozumienie Słowa wykonywanego w języku łacińskim. Sobór Watykański II umożliwił słuchanie
Słowa każdemu w jego ojczystym języku.
Obecnie w niedzielę i święta obowiązuje cykl trzyletni: A- rok św. Mateusza, B- rok św. Marka i C –,
rok św. Łukasza. Ewangelię wg św. Jana odczytuje się każdego roku, przede wszystkim w okresie
wielkanocnym i Bożego Narodzenia. Obecnie trwa rok C. W dni powszednie mamy do czynienia z
cyklem dwuletnim. W lata nieparzyste przypada rok pierwszy a w lata parzyste tak jak obecnie rok
drugi.
Przyjrzyjmy się teraz strukturze Liturgii Słowa, która następuje po obrzędach wstępnych. Składają
się na nią: jedno lub dwa czytania, psalm, Ewangelia, homilia i modlitwa powszechna.
Na czas czytań i psalmu przyjmujemy postawę siedzącą, która sprzyja koncentracji i przypomina
Apostołów, słuchających u stóp Jezusa. Natomiast podczas Ewangelii stoimy na znak szacunku i
gotowości do pójścia za wezwaniem Bożym.
Po czytaniach słyszymy OTO SŁOWO BOŻE – i odpowiadamy BOGU NIECH BĘDĄ DZIĘKI – wyrażając
tym samym wdzięczność i gotowość do wprowadzenia Słowa w czyn.
W niedziele i uroczystości wykonywane są dwa czytania przed Ewangelią, wówczas pierwsze jest ze
Starego a drugie z Nowego Testamentu dla ukazania jedności dziejów zbawienia.
Szczególne miejsce w liturgii zajmuje Ewangelia, która opisuje życie Chrystusa. Może odczytywać ją
kapłan, diakon lub biskup. Po pierwszych słowach wraz z podaniem Ewangelisty wykonuje się trzy
małe znaki krzyża: na czole na znak przyjęcia Słowa naszym umysłem, na ustach aby rozbrzmiało
Ono na naszych wargach i na piersi aby zostało rozważone w sercu i wprowadzone w czyn. W
uroczystej liturgii następuje wniesienie Ewangeliarza w procesji wejścia, okadzenie przed
czytaniem i ucałowanie świętej księgi. Wykonujemy trzy małe znaki krzyża:
Po Ewangelii następuje homilia, która z greckiego oznacza swobodną przemowę. W tym momencie
refleksji wierni w postawie siedzącej słuchają kapłana- nauczyciela wiary. Nie zawsze homilia musi
nam się podobać. Wynika to z różnych względów. Starajmy się nigdy nie zagłuszać naszego
sumienia a kapłanów otaczać modlitwą.
W niedziele i uroczystości odpowiadamy na usłyszane Słowo, składając wyznanie wiary zwane
również Credo ( kredo). Nie może się to jednak ograniczyć tylko do wyrecytowania formuły. Jest to
nasza deklaracja przyjęcia usłyszanych prawd i pragnienia wprowadzenia ich w czyn.
Na koniec Liturgii Słowa następuje modlitwa powszechna, o której była mowa w poprzednim
komentarzu i wydarzeniu parafialnym.
W myśl służby Kościołowi powinniśmy włączać się w Liturgię Słowa poprzez wykonanie czytań lub
psalmu. Ważne jest odpowiednie dobranie osób i wcześniejsze przygotowanie. Należy pamiętać o
odpowiednim tempie i sposobie czytania. Zwróćmy również uwagę na nasz strój. Nie zapomnijmy
także o tym, że kłaniamy się w stronę Ołtarza.
Na koniec warto przytoczyć słowa z Księgi Samuela: „ Mów Panie, bo słucha Twój słucha”, które
najpełniej wyrażają postawę, którą powinniśmy przyjąć podczas Liturgii Słowa.