tester narkotyków

Sygn. akt III K 1090/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 stycznia 2014 r.
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. Wydział III Karny
w składzie:
Przewodniczący – SSR Maciej Jabłoński
Protokolant – P. K.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 29 stycznia 2014 r.
sprawy:
R. J. – s. I. i D. z d. K., ur. (...) w W.
oskarżonego o to, że:
I. w dniu 21 listopada 2012 roku w W. wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu
narkomanii posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci 158,26 gram w postaci ziela konopi innych niż
włókniste, co stanowi od 158 do 316 porcji handlowych,
tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
II. w dniu 11 listopada 2012 roku w W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił ustalonej osobie
środka odurzającego w postaci ziela konopi i innych niż włókniste ( marihuany) o wadze niemniejszej niż 3,94 grama,
co stanowi od około 4 do 13 porcji handlowych w zamian za 250 zł.,
tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
III. nieustalonym bliżej czasie nie wcześniej niż od 1 maja 2011 roku do 21 listopada 2012 roku w W. działając w celu
osiągnięcia korzyści majątkowej udzielał regularnie ustalonej w osobie innej niż w pkt II nie częściej niż 2-3 razy w
tygodniu ośrodka odurzającego w postaci marihuany w ilości po około 1 gram każdorazowo, pobierając w zamian
kwotę początkową 35 zł a następnie 40 zł
tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
IV. w nieustalonym bliżej czasie nie wcześniej niż 24 kwietnia 2010 roku do 21 listopada 2012 roku w W. działając
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielał ustalonej osobie innej niż w pkt II i III nieustaloną ilość razy nie
częściej niż raz w tygodniu każdorazowo po 1 gramie ziela konopi innych niż włókniste pobierając w zamian kwotę
30 zł każdorazowo,
tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
V. w nieustalonym bliżej czasie nie wcześniej niż w czerwcu 2012 roku i nie później niż we wrześniu 2012 roku w W.
dwukrotnie udzielił ustalonej osobie innej niż w pkt II, III i IV środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 1
gram pobierając w zamian kwotę 30 zł każdorazowo,
tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
orzeka:
I. Oskarżonego R. J. uznaje za winnego dokonania zarzuconych mu czynów i za to na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy
z dn. 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii za czyn z pkt I wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia
wolności,
II. Na podstawie art.. 59 ust. 1 ustawy z dn. 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii za czyny z pkt. II, III, IV i V
wymierza mu kary po 1 (jeden) rok pozbawienia wolności za każdy z nich oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza
oskarżonemu grzywnę w rozmiarze 100 (stu) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) zł
za każdy z tych czynów;
III. Na podstawie art. 85 k.k. i 86 k.k. § 1 wymierza oskarżonemu karę łączną w wymiarze 1 (jednego) roku i 6 (sześciu)
miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 85 k.k. i 86 § 1 k.k. i 86 § 2 k.k. wymierza oskarżonemu karę
łączną grzywny w rozmiarze 450 (czterystu pięćdziesięciu) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na
10 (dziesięć) złotych.
IV. Na podstawie art. 69 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo
zawiesza na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata;
V. Na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddaje oskarżonego pod dozór kuratora w okresie próby;
VI. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od opłaty a koszty przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.
Sygn. akt. III K 1090/13
UZASADNIENIE
Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan
faktyczny:
Około 2012 roku R. J. i I. J. poznali ustalonego w sprawie mężczyznę. Podeszli do niego i zaproponowali żeby wypili
razem piwo. Następnie udali się na stawy w dzielnicy W. W.. W trakcie rozmowy I. J. powiedział do mężczyzny, że
jakby kiedyś chciał spróbować czegoś innego, to jego brat jest dealerem i może załatwić mu narkotyki. Mężczyźni
wypili razem piwo i rozeszli się. I. J. podał mu numer swojego telefonu i dodał, że jego brat R. ma pseudonim „gruby”.
Ustalony w sprawie mężczyzna przez kilka miesięcy nie interesował się propozycją złożoną mu przez I. J.. Dopiero w
dniu 11 listopada 2012r. mężczyzna wpadł na pomysł, że może by spróbował marihuany. Zadzwonił zatem do I. J. i
poprosił go o podanie numeru telefonu do R.. Następnie ustalony w sprawie mężczyzna zadzwonił do R. J. i powiedział
mu, że chce kupić marihuanę. Mężczyzna zapytał przy tym R. J. jak ilość będzie dla niego odpowiednia. R. J. odparł,
że 5-6 gram będzie odpowiednio. J. gram marihuany kosztował u R. J. 40 złotych. Następnie mężczyźni spotkali się
około godziny 17.00-17.30 na przystanku przy Zajezdni (...). Za narkotyki mężczyzna zapłacił R. J. 250 złotych.
Do I. J. przyszedł jego znajomy, którego osobowość ustalono w sprawie i zapytał się czy pomógłby mu zorganizować
narkotyki. I. J. odparł, że daleko nie musi szukać i podał mu numer telefonu do swojego brata R. J.. Ustalony w sprawie
mężczyzna kupował od R. J. marihuanę nie wcześniej niż od 24 kwietnia 2010r. do 21 listopada 2012r. Mężczyzna
kupował marihuanę nieustaloną ilość razy nie częściej niż raz w tygodniu każdorazowo po 1 gramie. R. J. pobierał od
niego za porcję marihuany kwoty w przedziale od 30 złotych do 40 złotych za porcję.
W nieustalonym bliżej czasie nie wcześniej niż od 1 maja 2011r. do 21 listopada 2012r z R. J. kontaktował się ustalony
w sprawie mężczyzna, któremu sprzedawał regularnie nie częściej niż dwa/trzy razy w tygodniu marihuanę w ilości po
około 1 gram każdorazowo, pobierając kwotę początkowo w wysokości 35 złotych a następnie 40 złotych. Mężczyzna
umawiał się z R. J. w różnych godzinach, dzwonił do niego ze swojego numeru telefonu. Jak rozmawiali to mężczyzna
pytał czy może się u niego pojawić na to R. J. pytał ile filmów chce od niego pożyczyć. Mężczyzna, którego tożsamość
została ustalona w toku postępowania mówił, że jeden i umawiali się na ulicy na przystanku.
Nie wcześniej niż w czerwcu 2012 roku i nie później niż we wrześniu 2012 roku z R. J. kontaktował się ustalony
w sprawie mężczyzna, który znał go ze szkoły podstawowej. Mężczyzna wiedział, że R. J. zajmuje się sprzedażą
marihuany. Ów mężczyzna kupił dwukrotnie od R. J. marihuanę w ilości 1 grama każdorazowo za kwotę 30 złotych.
W dniu 21 listopada 2012 roku funkcjonariusze Policji W. F. (1) i M. S. o godzinie 18.20 udali się na (...) gdzie w
związku z uzyskaną informacją miał przebywać mężczyzna zajmujący się handlem narkotykami z lokalu nr (...). Po
krótkiej obserwacji w/w budynku funkcjonariusze zauważyli mężczyznę wychodzącego z tego lokalu. Postanowili go
wylegitymować. Okazał się nim R. J.. W trakcie legitymowania R. J. zachowywał się nerwowo, wobec powyższego
funkcjonariusze postanowili udać się z R. J. do lokalu w celu wylegitymowania z dowodu osobistego i dokonania
lustracji mieszkania. Po wejściu do mieszkania R. J. okazał funkcjonariuszom swój dowód osobisty nr (...). W
mieszkaniu był ogólny bałagan, na podłodze i ławie leżały kawałki folii aluminiowej, waga aptekarska. Funkcjonariusze
zapytali R. J. czy mieszka sam i czy posiada w mieszkaniu coś nielegalnego. R. J. odparł, że mieszka sam i nie
posiada rzeczy zabronionych. Funkcjonariusze Policji poinformowali R. J., że dokonają przeszukania mieszkania,
jeżeli nie wskaże miejsca przechowywania nielegalnych przedmiotów. R. J. udał się z funkcjonariuszami Policji
do pokoju gdzie wskazał w pufie słoik z zawartością suszu zielono brunatnego, oświadczając, iż posiada to na
własny użytek. Funkcjonariusze przystąpili do dalszego przeszukania mieszkania w wyniku którego, ujawnili dzbanek
plastikowy koloru niebieskiego z pokrywką w którym znajdowało się 140 małych zawiniątek, dwóch większych i
jednego dużego. Funkcjonariusze wyjęli dzbanek z szafki za ucho i po przeliczeniu zawartości umieścili go w torbie
foliowej. Funkcjonariusze ujawnili nadto dwie wagi, kasetkę z pieniędzmi w kwocie 1130 zł oraz zwój folii aluminiowej.
W dalszej kolejności R. J. został zatrzymany i przewieziony do KP W..
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody:
• Osobowe źródła dowodowe: wyjaśnienia oskarżonego R. J. (k.56, k.58-59, k.233-235), zeznania M. S. (k.7),
zeznania W. F. (1) (k.8-9).
• Dokumenty: protokoły: PR -00-7/13, PR -00-10/13, PR -00-8/13 (k.37-38v, k.178-179, k.180-183, k.160-163,
k.187-188, k.189-194, k.197-200v, k.204-205, k.206-210, k.213-214, k.215-217), protokół zatrzymania osoby
(k.2), protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych (k.4-6), protokół oględzin rzeczy (k.12-13), protokół
użycia testera narkotykowego wraz z materiałem poglądowym (k.14-26), protokół oględzin rzeczy (k.32-35),
informacja z badań wstępnych materiału dowodowego (k.41), protokoły oględzin rzeczy (k.42-44, k.46-47, k.77,
k.79-93), protokół zatrzymania rzeczy (k.63-65), analiza kryminalistyczna (k.125-129, k.130-134, k.237-242,
k.243-248), opinia biegłego z zakresu badań fizykochemicznych (k.152-156)
Oskarżony R. J. składając wyjaśnienia w toku postępowania przygotowawczego w dniu 23 listopada 2012r. przyznał
się do czynu z punktu drugiego postanowienia o przedstawieniu zarzutów tj. posiadania w bliżej nieustalonym czasie
– przed 21.11.2012r. w W. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii środka odurzającego w postaci
marihuany o wadze 227, 89 gram brutto. Jednocześnie skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień (k.56).
Dalej oskarżony w trakcie przesłuchania w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania w dniu 23 listopada
2012r. nie przyznał się do zarzucanych mu czynów i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień i odpowiedzi
na pytania (k.58-59).
Następnie oskarżony przesłuchany w dniu 08 maja 2013r. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i
wyjaśnił, że udzielał środki odurzające innym osobom, lecz nie pamięta jakim. Wskazał, iż nie przypomina sobie tych
osób, nie znał ich. Nadmienił, że umawiał się z ludźmi chcącymi kupić od niego marihuanę telefonicznie niedaleko
swojego miejsca zamieszkania. Dodał, że boi się powiedzieć, od kogo kupował marihuanę. Wyjaśnił, iż zajmował się
sprzedażą tylko marihuany. Nadmienił, że nie miał pracy i było mu ciężko, dlatego zaczął sprzedawać narkotyki.
Jednocześnie podniósł, że osoby, które do niego dzwoniły po narkotyki były przypadkowe i pomimo tego, że ich nie
znał to nie bał się sprzedawać im narkotyków. Oskarżony dodał, że żałuje swojego zachowania. Nadto pouczony o
możliwości dobrowolnego poddania się karze zaproponował wymierzenie mu kary po 1 roku pozbawienia wolności
za każdy z czynów, za każdy z czynów z art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii kary grzywny 100 stawek
dziennych po 10 złotych, kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres próby 4 lat, karę grzywny 450 stawek dziennych po 10 złotych stawka, orzeczenie dozoru kuratora
w okresie próby (k.233-235).
R. J. jest kawalerem, posiada wykształcenie podstawowe, nie posiada zawodu wyuczonego, nie ma nikogo na
utrzymaniu, utrzymuje się z prac dorywczych na budowach z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości od
1300-1600 zł, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo, nie był dotychczas karany (k.76).
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego R. J., który przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów
zasługują na obdarzenie ich wiarygodnością. Wyjaśnienia oskarżonego są zgodne z ustalonym w sprawie stanem
faktycznym oraz z zebranym w sprawie dowodami w szczególności z zeznaniami M. S., W. F. (1), dokumentów w
postaci protokołów przesłuchań świadków, których dane zostały zastrzeżone, protokół przeszukania pomieszczeń
mieszkalnych, protokołów oględzin rzeczy, protokołów użycia testera narkotykowego wraz z materiałem poglądowym.
Walorem wiarygodności Sąd obdarzył zeznania funkcjonariuszy Policji M. S. i W. F. (2), którzy szczegółowo opisali
zdarzenie z dnia 21 listopada 2012r. i wskazali, iż w mieszkaniu oskarżonego znaleźli schowane w pufie słoik z
zawartością sześciu zawiniątek folii aluminiowej z zawartością suszu zielono brunatnego, w kuchni w jednej z szafek
ujawnili dzbanek plastikowy koloru niebieskiego z pokrywką w którym znajdowało się 140 małych zawiniątek,
2 większych i 1 dużego. Funkcjonariusze zabezpieczyli również cztery telefony komórkowe, dwie wagi, kasetkę z
pieniędzmi w kwocie 1130 zł oraz zwój folii aluminiowej. Zeznania świadków były pełne, jasne i rzeczowe, nadto
funkcjonariusze są osobami obcymi dla oskarżonego, nadto zeznawali na okoliczność przeprowadzanych czynności
służbowych, zatem nie mieli żadnego interesu w tym żeby zeznawać na jego niekorzyść.
Istotne znaczenie dla znaczenie sprawstwa oskarżonego były zeznania świadków, których dane osobowe zostały w toku
postępowania przygotowawczego zastrzeżone. Świadkowie szczegółowo opisali w sposób szczegółowy okoliczności, w
jakich kupowali narkotyki od oskarżonego R. J.. Świadkowie zeznali w jaki sposób kontaktowali się z oskarżonym, ile
narkotyków kupowali i za jaką kwotę. Zeznania świadków zasługiwały na obdarzenie ich walorem wiarygodności (PR
-00-7/13, PR -00-10/13, PR -00-8/13 (k.37-38v, k.178-179, k.180-183, k.160-163, k.187-188, k.189-194, k.197-200v,
k.204-205, k.206-210, k.213-214, k.215-217).
Potwierdzeniem wyjaśnień oskarżonego jest również sporządzona w niniejszej sprawie opinia biegłego z zakresu
badań fizykochemicznych wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z dnia 31 stycznia 2013r. (k.152-156) z
której wynika, iż dowody w postaci 143 pakietów folii z zawartością suszu roślinnego i 6 pakietów z folii aluminiowej z
zawartością suszu roślinnego znalezione w mieszkaniu R. J. stanowiły ziele konopi innych niż włókniste zaliczane do
środków odurzających grup I-N i IV-N. Łączna waga wynosiła 158,26 g. Sąd nie znalazł powodu, aby odmówić wiary
opinii albowiem została ona sporządzona w sposób rzetelny i przez osobę posiadającą szczególną wiedzę.
Sąd również nie znalazł powodów, aby kwestionować analizy kryminalistyczne (k125-129, k.130-134, k.237-242,
k.243-248). Analizy zostały sporządzone w sposób rzetelny i pełny oraz zostały sporządzone przez osoby posiadające
wiedzę szczególną.
Ustaleniu stanu faktycznego służyły także dowody w postaci: protokół zatrzymania osoby (k.2), protokół przeszukania
pomieszczeń mieszkalnych (k.4-6), protokół oględzin rzeczy (k.12-13), protokół użycia testera narkotykowego wraz
z materiałem poglądowym (k.14-26), protokół oględzin rzeczy (k.32-35), informacja z badań wstępnych materiału
dowodowego (k.41), protokoły oględzin rzeczy (k.42-44, k.46-47, k.77, k.79-93), protokół zatrzymania rzeczy
(k.63-65). Dokumenty zostały sporządzone w przewidzianej przepisami formie przez uprawnione osoby lub organy, w
ramach przewidzianych przepisami prawa kompetencji, a ich treść, czy autentyczność nie były również kwestionowane
przez żadną ze stron postępowania.
Uwzględniając zebrany w sprawie materiał dowodowy i opierając się na przeprowadzonych wyżej rozważaniach
stwierdzić należy, iż obdarzone przez Sąd wiarą dowody wiążą się w logiczną całość i stanowią wystarczającą podstawę
do uznania, iż okoliczności popełnienia przez oskarżonego przypisanych mu czynów i jego wina nie budzą wątpliwości.
Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał przedmiotowe jak i podmiotowe znamiona przypisanych mu czynów.
W niniejszej sprawie występują wszystkie przesłanki pozwalające przypisać oskarżonemu winę a jednocześnie nie
występuje żadna z okoliczności ją wyłączających.
W oparciu o tak ocenione dowody Sąd uznał oskarżonego R. J. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów.
Bezspornym jest, iż R. J. w dniu 21 listopada 2012r. w swoim mieszkaniu w W. posiadał znaczną ilość środka
odurzającego w ilości 158,26 gram ziela konopi innych niż włókniste, co stanowiło od 158 do 316 porcji handlowych.
Przedmiotem ochrony art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest zdrowie publiczne (T.L. C., M. M.,
Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii..., s. 305) jak również zabezpieczenie społeczeństwa przed swobodnym,
niekontrolowanym, nielegalnym posiadaniem środków odurzających, psychotropowych (M. B., W. R., P...., s. 255).
Działanie przestępcze, o którym stanowi art. 62 ustawy, polega na niezgodnym z ustawą posiadaniu środków
odurzających lub substancji psychotropowych, tj. środków i substancji wymienionych w załączniku do niniejszej
ustawy. Jak wynika z wykazu umieszczonego w załączniku do Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca
2005r. ziele konopi innych niż włókniste zaliczane jest do środków odurzających grup I-N i IV-N.
Wskazać należy, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał również dyspozycję art. 59 ust 1 ustawy o
przeciwdziałaniu narkomanii.
Przedmiotem ochrony art. 59 jest zdrowie i życie ludzkie. Zachowanie przestępcze, o którym stanowi art. 59,
podejmowane w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej polega na:
1) udzielaniu innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej;
2) ułatwianiu użycia albo
3) nakłanianiu do użycia takiego środka lub substancji.
Udzielanie innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej oznacza czynność przekazania jej środka
lub substancji. Ugruntowane jest orzecznictwo, w myśl którego o "udzieleniu" środka odurzającego w rozumieniu
art. 59 można mówić jedynie wówczas, gdy sprawca sprzedaje ów środek osobie będącej konsumentem narkotyku,
a więc wówczas gdy środek ten przeznaczony jest na zaspokojenie jej potrzeb jako konsumenta, a nie jako dealera
(tak SA w Białymstoku w wyroku z dnia 20 marca 2001 r., II AKa 34/01, OSA 2002, z. 4, poz. 31 oraz SA w
K. w wyroku z dnia 27 czerwca 2002 r., II AKa 201/02, KZS 2003, z. 2, poz. 63). Udzielanie może przybrać
też postać pozostawienia środków odurzających w ustalonym wcześniej między zbywcą a nabywcą-konsumentem
miejscu. Dla odpowiedzialności sprawcy nie jest istotne, czy osoba, której udzielił środka odurzającego lub substancji
psychotropowej, faktycznie ich użyła. Udzielenie, o którym stanowi art. 59 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,
musi nastąpić odpłatnie. W świetle niniejszej sprawy oskarżony R. J. udzielał szeregu osobom środek odurzający w
postaci marihuany działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jak wynika z zeznań osób, które kupowały od
oskarżonego marihuanę, robiły to na własnym użytek.
Przy wymiarze kary oskarżonym Sąd kierował się kryteriami wymienionymi w art. 53 § 1 i 2 kk.
Stosownie do treści przepisu art. 53 § 1 kk. Sąd wymierza karę wedle swego uznania, w granicach przewidzianych
przez ustawę, bacząc aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości
czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć, w stosunku do skazanego, a
także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zgodnie zaś z § 2 wymierzając karę
Sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie
z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw
przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa.
Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu Sąd odwołał się do definicji zawartej w art. 115 § 2 kk.
Sąd uwzględnił rodzaj i charakter naruszonego dobra pozostającego pod ochroną prawa karnego, sposób i
okoliczności popełnienia czynu oraz właściwości sprawcy. Okolicznościami obciążającymi jest bardzo wysoka
społeczna szkodliwość zachowania oskarżonego, przejawiająca się w tym, że zachowaniem swoim godził w jedno z
podstawowych dóbr chronionych prawem, jakim zdrowie innych osób. Udzielając innym osobom narkotyku w postaci
marihuany oskarżony niewątpliwie narażał zdrowie innych osób. Używanie środków odurzających wiąże się bowiem
z utratą zdrowia innej osoby, a nawet jej śmiercią. Sąd, jako okoliczność obciążającą, brał pod uwagę także postać
zamiaru oskarżonego, który działał w zamiarze bezpośrednim. Natomiast do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył
uprzednią niekaralność oskarżonego (k.76).
Kierując się przytoczonymi powyżej argumentami, Sąd za czyn z art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii
wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności, natomiast za każdy z czynów wyczerpujących dyspozycję
art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd wymierzył oskarżonemu kary po 1 roku pozbawienia wolności
oraz kary grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na 10 złotych. Na podstawie
art. 85 kk i art. 86 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Natomiast na
podstawie art. 85 kk i art. 86 § 2 kk Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną w rozmiarze 450 stawek dziennych
określając wysokość jednej stawki na 10 złotych.
Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności niniejszej sprawy (także i wniosek w trybie art. 335 k.p.k.), Sąd doszedł do
przekonania, iż wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary powinno zostać warunkowo zawieszone. Zawieszając
wykonanie kary pozbawienia wolności, Sąd wyznaczył oskarżonemu okres próby wynoszący 4 lata, co zdaniem Sądu
będzie wystarczające dla osiągnięcia prewencyjno-wychowawczych celów kary. Mając na uwadze fakt, iż oskarżony
jest osobą młodą, Sąd doszedł do przekonania, że kara pozbawienia wolności, której wykonanie zostanie warunkowo
zawieszone będzie dla niego skuteczną przestrogą na przyszłość i jednocześnie szansą na wdrożenie się oskarżonego
do prawidłowego życia w społeczeństwie.
W celu sprawowania kontroli nad prawidłowym przebiegiem wyznaczonego okresu próby Sąd oddał oskarżonego
pod dozór kuratora sądowego. W przekonaniu Sądu oskarżony pozostając pod dozorem kuratora sądowego w okresie
próby ma szansę na resocjalizację.
Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił R. J. od opłaty a koszty postępowania przejął na rachunek Skarbu Państwa,
mając na uwadze także orzeczoną wobec niego karę grzywny.