ABDIASZ 1,1-4

2 KRN 3,1-17 - ŚWIĄTYNIA SALOMONA
‘hw"hy>-tyBe-ta, tAnÝb.li hmoªl{v. lx,Y"åw:
rv,îa] hY"ërIAMåh; ‘rh;B. ~ØIl;êv'WråyBi
rv,Ûa] Whybi_a' dywIåd"l. ha'Þr>nI
`ysi(Wby>h; !n"ïr>a' !r<gOàB. dywIëD" ~Aqåm.Bi ‘!ykihe
ynIëVeB; ‘ynIVeh; vd<xoÜB; tAnùb.li lx,Y"w:û
`At)Wkl.m;l. [B;Þr>a; tn:ïv.Bi
tyBeä-ta, tAnàb.li hmoêl{v. ds;äWh ‘hL,“aew>
‘hn"AvarI)h' hD"ÜMiB; tAMúa; %r<ao‡h' ~yhi_l{a/h'
`~yrI)f.[, tAMïa; bx;roßw> ~yViêvi tAMåa;
%r<aoøh' ynE’P.-l[; •rv,a] ~l'³Wah'w>
~yrIêf.[, tAMåa; ‘tyI“B;h;-bx;ro) ynEÜP.-l[;
~yrI+f.[,w> ha'äme Hb;GOàh;w>
`rAh)j' bh'îz" hm'ynIßP.mi WhPeîc;y>w:
~yviêArB. #[eä ‘hP'xi lAdªG"h; tyIB:åh; Ÿtaeäw>
bAj+ bh'äz" WhPeÞx;y>w:
`tAr)v.r>v;w> ~yrIßmoTi wyl'²[' l[;Y:ôw:
hr"ßq'y> !b,a,î tyIB:±h;-ta, @c;óy>w:
`~yIw")r>P; bh;îz> bh'ÞZ"h;w> tr<a"+p.til.
~yPi²Sih; tArôQoh; tyIB;øh;-ta, @x;’y>w:
bh'_z" wyt'ÞAtl.d:w> wyt'îAryqI)w>
s `tAr)yQih;-l[; ~ybiÞWrK. xT;îpiW
~yviêd"Q\h; vd<qoå-tyBe(-ta, ‘f[;Y:’w:
tAMåa; ‘tyI“B;h;-bx;ro) ynEÜP.-l[; AKúr>a'
~yrI+f.[, tAMåa; ABßx.r"w> ~yrIêf.[,
`tAa)me vveî ~yrIßK'kil. bAjê bh'äz" ‘Wh“Pex;y>w:
~yliÞq'v.li tArïm.s.mil. lq"±v.miW
`bh'(z" hP'îxi tAYàli[]h'w> bh'_z" ~yViämix]
1
2
3
4
5
6
7
8
9
1
1
wayyäºHel šülömò libnôt ´et-Bêt-(´ädönäy)
Bîrûºšälaºim Bühar hammôºriyyâ ´ášer
nir´â lüdäwîd ´äbîºhû ´ášer
hëkîn Bimqôm Däwîd Bügöºren ´ornän hayübûsî
2
wayyäHel libnôt BaHöºdeš haššënî Baššënî
Bišnat ´arBa` lümalkûtô
3
wü´ëºllè hûsad šülömò libnôt ´et-Bêt
hä´élöhîm hä´öºrek ´ammôt BammiDDâ härì|´šônâ
´ammôt šiššîm würöºHab ´ammôt `eSrîm
4
wühä´ûläm ´ášer `al-Pünê hä´öºrek
`al-Pünê rö|Hab-haBBaºyit ´ammôt `eSrîm
wühaGGöºbah më´â wü`eSrîm
wayücaPPëºhû miPPünîºmâ zähäb †ähôr
5
wü´ët haBBaºyit haGGädôl HiPPâ `ëc Bürôšîm
wayüHaPPëºhû zähäb †ôb
wayyaº`al `äläyw Tìmörîm wüšaršürôt
6
wayücap ´et-haBBaºyit ´eºben yüqärâ
lütip´äºret wühazzähäb zühab Parwäºyim
7
wayüHap ´et-haBBaºyit haqqörôt hassiPPîm
wüqî|rôtäyw wüdaltôtäyw zähäb
ûpiTTaH Kürûbîm `al-haqqîrôt
8
wayyaº`aS ´et-Bê|t-qöºdeš haqqódäšîm
´orKô `al-Pünê rö|Hab-haBBaºyit ´ammôt
`eSrîm würoHBô ´ammôt `eSrîm
wayüHaPPëºhû zähäb †ôb lükiKKärîm šëš më´ôt
9
ûmišqäl lümismürôt lišqälîm
Hámiššîm zähäb wühä`áliyyôt HiPPâ zähäb
Wreszcie Salomon zaczął budować dom Pański
w Jerozolimie na górze Moria, która została
wskazana jego ojcu Dawidowi, w miejscu, jakie
przygotował Dawid na klepisku Ornana
Jebusyty.
2
Zaczął zaś budować drugiego dnia w drugim
miesiącu, w czwartym roku swego panowania.
3
Wymiary dla budowy domu Bożego, dane
przez Salomona, były następujące: długość w
mierze starożytnej sześćdziesiąt łokci, szerokość
- dwadzieścia łokci.
4
Sień, która była przed główną budowlą
świątyni, miała na szerokość dziesięć, a na
długość - stosownie do szerokości świątyni dwadzieścia łokci, wysokość zaś jej - sto
dwadzieścia łokci. Wewnątrz pokryto ją czystym
złotem.
5
Wielki natomiast dom wyłożył drzewem
cyprysowym, pokrył dobrym złotem, ponadto
przyozdobił na wierzchu palmami i łańcuchami.
6
I wyłożył też dla ozdoby ten dom
drogocennymi kamieniami, a złoto było złotem z
Parwaim.
7
Złotem pokrył belki, progi, ściany i drzwi
domu, a na ścianach wyrzeźbił cheruby.
8
Zbudował też Miejsce Najświętsze; długość
jego wynosiła dwadzieścia łokci stosownie do
szerokości domu, a szerokość jego również
dwadzieścia łokci. Pokrył go dobrym złotem, o
wadze sześciuset talentów.
9
Ciężar zaś gwoździ - pięćdziesiąt syklów złota.
Także i górne pomieszczenia pokrył złotem.
~ybiäWrK. ‘~yvid"Q\h; vd<qoÜ-tybe(B. f[;Y:÷w:
`bh'(z" ~t'Þao WPïc;y>w: ~y[i_cu[]c; hfeÞ[]m; ~yIn:ëv.
~yrI+f.[, tAMåa; ~K'Þr>a' ~ybiêWrK.h; ‘ypen>k;w>
vmeªx' tAMåa;l. dx'øa,h' @n:’K.
‘tr<“x,a;h' @n"ÜK'h;w> tyIB;êh; ryqIål. ‘t[;G:’m;
`rxe(a;h' bWrïK.h; @n:ßk.li [:yGÏm; vmeêx' tAMåa;
vmeêx' tAMåa; ‘dx'a,h' bWrÜK.h; @n:’k.W
‘tr<“x,a;h' @n"ÜK'h;w> tyIB"+h; ryqIål. [:yGIßm;
`rxe(a;h' bWrïK.h; @n:ßk.li hq'§beD> vmeêx' tAMåa;
hL,aeêh' ~ybiäWrK.h; ‘ypen>K;
~ydIïm.[o ~he²w> ~yrI+f.[, tAMåa; ~yfiÞr>Po*
s `tyIB'(l; ~h,îynEp.W ~h,Þyleg>r:-l[;
!m'ÞG"r>a;w> tl,keîT. tk,roêP'h;-ta, ‘f[;Y:’w:
s `~ybi(WrK. wyl'Þ[' l[;Y:ïw: #Wb+W lymiär>k;w>
~yIn:ëv. ~ydIåWM[; ‘tyI“B;h; ynEÜp.li f[;Y:÷w:
tp,C,îh;w> %r<ao+ vmeÞx'w> ~yviîl{v. tAM§a;
s `vme(x' tAMïa; Avßaro-l[;-rv,a]
!TeÞYIw: rybiêD>B; ‘tArv.r>v; f[;Y:Üw:
ha'ême ‘~ynIAMrI f[;Y:Üw: ~ydI+Mu[;h' varoå-l[;
`tAr)v.r>V;B;( !TeÞYIw:
lk'êyheh; ynEåP.-l[; ‘~ydIWM[;h'(-ta, ~q,Y"Üw:
lwamo+F.h;me( dx'äa,w> !ymiÞY"mi dx'îa,
!ykiêy" ΑynIm'y>h;Ð ¿ynIymiy>h;À-~ve ar"Üq.YIw:
s `z[;Bo) yliÞam'F.h; ~veîw>
10
11
12
13
14
15
16
17
10
wayyaº`aS Bübê|t-qöºdeš haqqódäšîm Kürûbîm
šünaºyim ma`áSË ca`ácù`îm wayücaPPû ´ötäm zähäb
11
wükanpê haKKürûbîm ´orKäm ´ammôt `eSrîm
Künap hä´eHäd lü´ammôt Hämëš
maGGaº`at lüqîr haBBaºyit wühaKKänäp hä´aHeºret
´ammôt Hämëš maGGîª` liknap haKKürûb hä´aHër
12
ûkünap haKKürûb hä´eHäd ´ammôt Hämëš
maGGîª` lüqîr haBBäºyit wühaKKänäp hä´aHeºret
´ammôt Hämëš Dübëqâ liknap haKKürûb hä´aHër
13
Kanpê haKKürûbîm hä´ëºllè
Pö|rSîm ´ammôt `eSrîm wühëm `ömdîm
`al-raglêhem ûpünêhem laBBäºyit
14
wayyaº`aS ´et-haPPäröºket Tükëºlet wü´arGämän
wükarmîl ûbûc wayyaº`al `äläyw Kürûbîm
15
wayyaº`aS lipnê haBBaºyit `ammûdîm šünaºyim
´ammôt šülöšîm wüHämëš ´öºrek wühacceºpet
´ášer-`al-rö´šô ´ammôt Hämëš s
16
wayyaº`aS šaršürôt BaDDübîr wayyiTTën
`al-rö´š hä`ammùdîm wayyaº`aS rimmônîm më´â
wayyiTTën Ba|ššaršürôt
17
wayyäºqem ´et-hä|`ammûdîm `al-Pünê hahêkäl
´eHäd miyyämîn wü´eHäd më|haSSümöº´wl
wayyiqrä´ šëm-(hayümînî) [hayümänî] yäkîn
wüšëm haSSümä´lî Böº`az
10
W Miejscu Najświętszym uczynił dwa
cheruby, dzieło wyrzeźbione artystycznie, i
pokrył złotem.
11
Skrzydła cherubów rozciągały się na
dwadzieścia łokci. Jedno skrzydło, sięgające do
ściany przybytku, miało pięć łokci, pozostałe
skrzydło, dotykające skrzydła drugiego cheruba,
również miało pięć łokci.
12
Podobnie i skrzydło drugiego cheruba sięgało
ściany przybytku, miało pięć łokci, a skrzydło
pozostałe także miało pięć łokci i dotykało
skrzydła drugiego cheruba.
13
Skrzydła tych cherubów rozciągały się na
dwadzieścia łokci. Stały one na nogach, z
twarzami zwróconymi ku przybytkowi.
14
Sporządził także zasłonę z fioletowej
purpury, szkarłatu, karmazynu i bisioru,
następnie wyszył na niej cheruby.
15
Wystawił potem przed świątynią dwie
kolumny o wysokości trzydziestu pięciu łokci, a
głowica na szczycie każdej z nich
pięciołokciowa.
16
Wyrzeźbił też łańcuchy, jak naszyjnik, i dał je
na głowicę kolumny. Wykonał następnie sto
jabłek granatu i zawiesił je na tych łańcuchach.
17
Przed Miejscem Świętym wzniósł te
kolumny, jedną z prawej strony, drugą z lewej, i
nazwał prawą imieniem Jakin, lewą zaś
imieniem Boaz.