Nowe pojęcia do zdefiniowania:

Wysoka perspektywa - GIS w cyfrowych analizach krajobrazu Warszawy
Miejska Pracownia Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju w Warszawie
mgr inż. arch. Wojciech Oleński
Termin „wysoka perspektywa” opisuje dosłownie i w przenośni trwający od pewnego czasu
nowy etap transformacji krajobrazu współczesnych metropolii, związany ze zmianą skali
wysokości zabudowy na skutek budowy ciągle wyższych i liczniejszych wieżowców. Dla
urbanistów aktualnym wyzwaniem staje się skuteczne analizowanie kontekstu przestrzennego
rosnących w górę miast i stosowanie właściwych narzędzi do badania krajobrazu, odbieranego
coraz częściej z pionowej niż poziomej perspektywy.
Nasilenie „wertykalizacji” zabudowy ma również miejsce w Warszawie, chociaż sam proces
lokalizacji budynków wysokościowych rozpoczął się już prawie pół wieku temu budową strefy
wieżowców Zachodniego Rejonu Centrum, które miały osłabić dominującą ekspozycję Pałacu
Kultury i Nauki. Obecnie zjawisko to ma przyczyny ekonomiczne i następuje w epoce prawie
nieograniczonych możliwości kształtowania form architektonicznych i wysokości budowli.
Równocześnie obserwuje się zanik tradycyjnych kanonów architektonicznych i brak
odpowiednich norm przestrzennych.
Dlatego niezwykle istotna jest prawidłowa identyfikacja zmian zachodzących w samym
krajobrazie miejskim, niezależnie od innych czynników determinujących funkcjonowanie
aglomeracji. Przy obecnym tempie i skali transformacji możliwe jest to dzięki zastosowaniu
programów typu GIS, wykorzystujących olbrzymią bazę danych przestrzennych i pozwalających
na szybkie modelowanie i wizualizację wyników badań.
Stosowany w warszawskich analizach urbanistycznych program ArcScene, bazujący na
trójwymiarowym numerycznym modelu miasta, pozwolił w momencie tzw. boomu
wysokościowego na weryfikację koncepcji wielu nowych wieżowców dezintegrujących
panoramę oraz zbadanie kształtu przyszłej sylwety centrum miasta. Możliwe stało się też
graficzne wyznaczenie ochrony widokowej Starówki wpisanej na Listę UNESCO.
Dokładność i efektywność działania programu ArcScene przyczyniła się również do
precyzyjnego określenia metodyki analizy kontekstu wysokościowego Warszawy i zbadania
różnych zjawisk związanych z percepcją dominant w krajobrazie.