Wymagania edukacyjne - klasa IV

Rok szk. 2016-2017
Kl. 4bB
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI – KLASA IV budownictwo – ZAKRES ROZSZERZONY (135 godz.)
Oznaczenia:
K – wymagania konieczne (dopuszczający); P – wymagania podstawowe (dostateczny); R – wymagania rozszerzające (dobry); D – wymagania
dopełniające (bardzo dobry); W – wymagania wykraczające (celujący)
Temat lekcji
Zakres treści
1. RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA
1. Reguła mnożenia
 reguła mnożenia
 ilustracja zbioru wyników
doświadczenia za pomocą drzewa
2. Permutacje
3. Wariacje bez powtórzeń
4. Wariacje
z powtórzeniami
 definicja permutacji
 definicja n!
 liczba permutacji zbioru
n-elementowego
 definicja wariacji bez powtórzeń
 liczba k-elementowych wariacji bez
powtórzeń zbioru
n-elementowego
 definicja wariacji
z powtórzeniami
 liczba k-elementowych wariacji
z powtórzeniami zbioru
n-elementowego
Osiągnięcia ucznia
Uczeń:
 wypisuje wyniki danego doświadczenia
 stosuje regułę mnożenia do wyznaczenia liczby wyników
doświadczenia spełniających dany warunek
 przedstawia drzewo ilustrujące zbiór wyników danego
doświadczenia
Uczeń:
 wypisuje permutacje danego zbioru
 oblicza liczbę permutacji danego zbioru
 przeprowadza obliczenia, stosując definicję silni
 wykorzystuje permutacje do rozwiązywania zadań
Uczeń:
 oblicza liczbę wariacji bez powtórzeń
 wykorzystuje wariacje bez powtórzeń do rozwiązywania
zadań
Uczeń:
 oblicza liczbę wariacji z powtórzeniami
 wykorzystuje wariacje z powtórzeniami do rozwiązywania
zadań
Poziom
wymagań
K–P
K–R
K–R
K
K
K
P–D
K–R
P–D
K–R
P–D
Rok szk. 2016-2017
5. Kombinacje
6. Kombinatoryka ‒ zadania
7. Zdarzenia losowe
Kl. 4bB
 definicja kombinacji
 liczba k-elementowych kombinacji
zbioru
n-elementowego
 symbol Newtona
 wzór dwumianowy Newtona
 reguła dodawania
 zestawienie podstawowych pojęć
kombinatoryki: permutacje, wariacje i
kombinacje
 określenie permutacji
z powtórzeniami
 liczba n-elementowych permutacji z
powtórzeniami
 pojęcie zdarzenia elementarnego
 pojęcie przestrzeni zdarzeń
elementarnych
 pojęcie zdarzenia losowego
 wyniki sprzyjające zdarzeniu losowemu
 zdarzenie pewne, zdarzenie niemożliwe
 suma, iloczyn i różnica zdarzeń
losowych
 zdarzenia wykluczające się
 zdarzenie przeciwne
Uczeń:
n
 oblicza wartość symbolu Newtona   , gdzie n  k
k 
 oblicza liczbę kombinacji
 wypisuje k-elementowe kombinacje danego zbioru
 wykorzystuje kombinacje do rozwiązywania zadań
 wykorzystuje wzór dwumianowy Newtona do rozwinięcia
n
wyrażeń postaci a  b  i wyznaczania współczynników
wielomianów
 uzasadnia zależności, w których występuje symbol
Newtona
Uczeń:
 stosuje regułę dodawania do wyznaczenia liczby wyników
doświadczenia spełniających dany warunek
 wykorzystuje podstawowe pojęcia kombinatoryki
do rozwiązywania zadań
Uczeń:
 określa przestrzeń zdarzeń elementarnych
 podaje wyniki sprzyjające danemu zdarzeniu losowemu
 określa zdarzenie niemożliwe i zdarzenie pewne
 wyznacza sumę, iloczyn i różnicę zdarzeń losowych
 wypisuje pary zdarzeń przeciwnych i pary zdarzeń
wykluczających się
K
K–R
K–P
K–D
W
W
K–R
K–D
K–P
K–P
K–P
P–D
K–P
Rok szk. 2016-2017
8. Prawdopodobieństwo
klasyczne
9. Własności
prawdopodobieństwa
Kl. 4bB
 pojęcie prawdopodobieństwa
 klasyczna definicja
prawdopodobieństwa


10. Prawdopodobieństwo
warunkowe
–


11. Prawdopodobieństwo
całkowite


Uczeń:
 oblicza prawdopodobieństwa zdarzeń losowych, stosując
klasyczną definicję prawdopodobieństwa
 stosuje regułę mnożenia, regułę dodawania, permutacje,
wariacje i kombinacje do obliczania prawdopodobieństw
zdarzeń
Uczeń:
określenie prawdopodobieństwa:
 podaje rozkład prawdopodobieństwa dla rzutu kostką
1. 0  P A  1 dla A  
 oblicza prawdopodobieństwo zdarzenia przeciwnego
2. P( ) = 0, P  1
 stosuje twierdzenie o prawdopodobieństwie sumy zdarzeń
3. P A  B   P A  PB  dla dowolnyc
 stosuje własności prawdopodobieństwa w dowodach
h zdarzeń
twierdzeń
rozłącznych A, B  
własności prawdopodobieństwa:
1. Jeżeli A, B   oraz A  B , to
P A  PB .
2. Jeżeli A   , to
P A'  1  P A.
3. Jeżeli A, B   , to
P A \ B   P A  P A  B .
4. Jeżeli A, B   , to
P A  B   P A  PB   P A  B .
rozkład prawdopodobieństwa
Uczeń:
definicja prawdopodobieństwa
warunkowego
 oblicza prawdopodobieństwo warunkowe
drzewo probabilistyczne
 stosuje wzór na prawdopodobieństwo warunkowe
do wyznaczania potrzebnych wielkości
Uczeń:
wzór na prawdopodobieństwo całkowite
 oblicza prawdopodobieństwo całkowite
niezależność zdarzeń
 sprawdza niezależność zdarzeń
K–D
K–D
K–P
K
P–R
D–W
K–D
R–D
K–D
W
Rok szk. 2016-2017
12. Doświadczenia
wieloetapowe
2. STATYSTYKA
1. Średnia arytmetyczna
2. Mediana i dominanta
3. Odchylenie standardowe
4. Średnia ważona
3. STEREOMETRIA
Kl. 4bB
 ilustracja doświadczenia
za pomocą drzewa
 wzór Bayesa
 pojęcie średniej arytmetycznej
 pojęcie mediany
 pojęcie dominanty




pojęcie wariancji
pojęcie odchylenia standardowego
pojęcie rozstępu
pojęcie odchylenia przeciętnego
 pojęcie średniej ważonej
Uczeń:
 ilustruje doświadczenie wieloetapowe za pomocą drzewa
 oblicza prawdopodobieństwa zdarzeń w doświadczeniu
wieloetapowym
 stosuje wzór Bayesa do obliczania prawdopodobieństw
zdarzeń
Uczeń:
 oblicza średnią arytmetyczną zestawu danych
 oblicza średnią arytmetyczną danych przedstawionych
na diagramach lub pogrupowanych na inne sposoby
 wykorzystuje średnią arytmetyczną do rozwiązywania
zadań
Uczeń:
 wyznacza medianę i dominantę zestawu danych
 wyznacza medianę i dominantę danych przedstawionych
na diagramach lub pogrupowanych na inne sposoby
 wykorzystuje medianę i dominantę do rozwiązywania
zadań
Uczeń:
 oblicza wariancję i odchylenie standardowe zestawu
danych
 oblicza wariancję i odchylenie standardowe zestawu
danych przedstawionych na różne sposoby
 porównuje odchylenie przeciętne z odchyleniem
standardowym
Uczeń:
 oblicza średnią ważoną zestawu liczb z podanymi wagami
 stosuje średnią ważoną do rozwiązywania zadań
K–R
P–D
W
K
K–R
P–D
K
K–R
P–D
K–P
P–D
W
K–P
P–D
Rok szk. 2016-2017
1. Proste i płaszczyzny
w przestrzeni
2. Graniastosłupy
Kl. 4bB




wzajemne położenie dwóch płaszczyzn
wzajemne położenie dwóch prostych
prostopadłość prostych w przestrzeni
wzajemne położenie prostej
i płaszczyzny
 rzut prostokątny
 pojęcia graniastosłupa prostego
i graniastosłupa pochyłego
 powierzchnia boczna, wysokość
graniastosłupa
 pojęcie prostopadłościanu
 pojęcie graniastosłupa prawidłowego
 pole powierzchni całkowitej
graniastosłupa
 siatki sześcianu
3. Odcinki w graniastosłupach  pojęcie przekątnej graniastosłupa
4. Objętość graniastosłupa
 wzór na objętość graniastosłupa
Uczeń:
 wskazuje w wielościanie proste prostopadłe, równoległe
i skośne
 wskazuje w wielościanie rzut prostokątny danego odcinka
na daną płaszczyznę
 przeprowadza wnioskowania dotyczące położenia prostych
w przestrzeni
Uczeń:
 określa liczby ścian, wierzchołków i krawędzi
graniastosłupa
 sprawdza, czy istnieje graniastosłup o danej liczbie ścian,
krawędzi, wierzchołków
 wskazuje elementy charakterystyczne graniastosłupa
 oblicza pole powierzchni bocznej i całkowitej
graniastosłupa prostego
 rysuje siatkę graniastosłupa prostego, mając dany
jej fragment
Uczeń:
 oblicza długości przekątnych graniastosłupa prostego
 stosuje funkcje trygonometryczne do obliczania pola
powierzchni graniastosłupa
 uzasadnia prawdziwość wzorów dotyczących przekątnych
i pól powierzchni graniastosłupa
Uczeń:
 oblicza objętość graniastosłupa prostego
 oblicza objętość graniastosłupa pochyłego
 stosuje funkcje trygonometryczne do obliczania objętości
graniastosłupa
 rozwiązuje zadania o podwyższonym stopniu trudności
dotyczące graniastosłupów
K
K–P
R–D
K
K–P
K
P–R
K
K–P
P–D
D–W
K–P
D–W
P–D
D–W
Rok szk. 2016-2017
5. Ostrosłupy
6. Objętość ostrosłupa
7. Kąt między prostą
a płaszczyzną
8. Kąt dwuścienny
9. Przekroje graniastosłupów
Kl. 4bB
 pojęcie ostrosłupa prostego
 pojęcie ostrosłupa prawidłowego
 pojęcia wysokości ostrosłupa
i kąta płaskiego przy wierzchołku
 pojęcie czworościanu foremnego
 pole powierzchni ostrosłupa
 wzór Eulera
 wzór na objętość ostrosłupa
 pojęcie kąta między prostą
a płaszczyzną
 pojęcie kąta dwuściennego
 miara kąta dwuściennego
 pojęcie przekroju graniastosłupa
Uczeń:
 określa liczby ścian, wierzchołków i krawędzi ostrosłupa
 wskazuje elementy charakterystyczne ostrosłupa
 oblicza pole powierzchni ostrosłupa, mając daną jego
siatkę
 rysuje siatkę ostrosłupa prostego, mając dany jej fragment
 oblicza pole powierzchni bocznej i całkowitej ostrosłupa
 stosuje funkcje trygonometryczne do obliczania pola
powierzchni ostrosłupa
 sprawdza wzór Eulera dla wybranych graniastosłupów
i ostrosłupów
Uczeń:
 oblicza objętość ostrosłupa prawidłowego
 stosuje funkcje trygonometryczne do obliczania objętości
ostrosłupa
 rozwiązuje zadania o podwyższonym stopniu trudności
dotyczące ostrosłupów
Uczeń:
 wskazuje i wyznacza kąty między odcinkami
graniastosłupa a płaszczyzną jego podstawy lub ścianą
boczną
 wskazuje i wyznacza kąty między odcinkami ostrosłupa
a płaszczyzną jego podstawy
 rozwiązuje zadania dotyczące miary kąta między prostą
a płaszczyzną
Uczeń:
 wskazuje kąt między sąsiednimi ścianami wielościanów
 wyznacza kąt między sąsiednimi ścianami wielościanów
 rozwiązuje zadania dotyczące miary kąta dwuściennego
Uczeń:
 wskazuje przekroje graniastosłupa
 oblicza pole danego przekroju
 rozwiązuje zadania dotyczące przekrojów graniastosłupa
K
K–P
K–P
K–P
K–R
P–D
R
K–P
P–D
D–W
K–R
K–R
P–D
K
P–D
P–D
K–P
P–D
R–W
Rok szk. 2016-2017
10. Przekroje ostrosłupów
11. Walec
Kl. 4bB
 pojęcie przekroju ostrosłupa





12. Stożek





13. Kula





Uczeń:
 wskazuje przekroje ostrosłupa
 oblicza pole danego przekroju
 rozwiązuje zadania dotyczące przekrojów ostrosłupa
Uczeń:
pojęcie walca
 wskazuje elementy charakterystyczne walca
pojęcia podstawy walca, wysokości
oraz tworzącej
 zaznacza przekrój osiowy walca
wzór na pole powierzchni całkowitej
 oblicza pole powierzchni całkowitej walca
walca
 oblicza objętość walca
pojęcie przekroju osiowego walca
 stosuje funkcje trygonometryczne do obliczania pola
powierzchni i objętości walca
wzór na objętość walca
 rozwiązuje zadania o podwyższonym stopniu trudności
dotyczące walca
Uczeń:
pojęcie stożka
wskazuje elementy charakterystyczne stożka
pojęcia podstawy stożka, wierzchołka, 
wysokości

zaznacza przekrój osiowy i kąt rozwarcia stożka
oraz tworzącej

oblicza pole powierzchni całkowitej stożka
wzór na pole powierzchni całkowitej

oblicza objętość stożka
stożka

rozwiązuje zadania dotyczące rozwinięcia powierzchni
pojęcia przekroju osiowego stożka oraz
bocznej stożka
kąta rozwarcia

stosuje funkcje trygonometryczne do obliczania pola
wzór na objętość stożka
powierzchni i objętości stożka
 rozwiązuje zadania o podwyższonym stopniu trudności
dotyczące stożka
Uczeń:
pojęcia kuli i sfery
 wskazuje elementy charakterystyczne kuli
przekroje kuli, koło wielkie
 oblicza pole powierzchni kuli i jej objętość
pojęcie stycznej do kuli
 stosuje funkcje trygonometryczne do obliczania pola
wzór na pole powierzchni kuli
powierzchni i objętości
wzór na objętość kuli
 rozwiązuje zadania o podwyższonym stopniu trudności
dotyczące kuli
K–P
P–D
R–W
K
K
K–R
K–R
P–D
D–W
K
K
K–R
K–R
P–D
P–D
D–W
K–P
K–R
P–D
D–W
Rok szk. 2016-2017
14. Bryły podobne
15. Bryły opisane na kuli
16. Bryły wpisane w kulę
Kl. 4bB
 pojęcie brył podobnych
 pojęcie skali podobieństwa brył
podobnych
 bryły opisane na kuli
 bryły wpisane w kulę
 walec opisany na graniastosłupie
 walec wpisany w graniastosłup
 walec opisany na stożku
 walec wpisany w stożek
 inne bryły wpisane i opisane
4. PRZYKŁADY DOWODÓW W MATEMATYCE
1. Dowody w algebrze
 pojęcie implikacji
 twierdzenia dotyczące własności liczb
 twierdzenia dotyczące wyrażeń
algebraicznych
 dowód nie wprost
2. Dowody w geometrii
 twierdzenia dotyczące własności figur
płaskich
 twierdzenie o dwusiecznej kąta
w trójkącie
17. Inne bryły wpisane
i opisane
5.POWTÓRZENIE PRZED MATURĄ
Wszystkie zrealizowane treści w klasach
niższych
Uczeń:
 wyznacza skalę podobieństwa brył podobnych
 wykorzystuje podobieństwo brył do rozwiązywania zadań
Uczeń:
 rysuje przekroje brył opisanych na kuli
 rozwiązuje zadania dotyczące brył opisanych na kuli
Uczeń:
 rysuje przekroje brył wpisanych w kulę
 rozwiązuje zadania dotyczące brył wpisanych w kulę
Uczeń:
 rysuje przekroje brył wpisanych i opisanych
 rozwiązuje zadania dotyczące brył wpisanych i opisanych
R
R–W
Uczeń:
 dowodzi własności liczb
 dowodzi prawdziwości nierówności
 przeprowadza dowód nie wprost
K–D
K–D
W
Uczeń:
 dowodzi własności figur płaskich
 wykorzystuje własności figur płaskich do dowodzenia
twierdzeń
Wymagania jak w trakcie realizacji działu w klasach niższych
Wymagania edukacyjne z matematyki – zasady oceniania
1.
W roku szkolnym 2016/2017 w klasie 4bA stosuje się średnią ważoną. Zgodnie ze statutem ustala się następujący system wag:
Formy pracy ucznia podlegająca ocenie
Waga
P
P–D
R
R–D
R
R–D
K–D
K–D
Rok szk. 2016-2017
Praca i aktywność na lekcji, prowadzenie dokumentacji pracy na lekcji, praca domowa, umiejętność czytania ze
zrozumieniem, posiadanie uczniowskiego wyposażenia (książka, zeszyt itp.)
Odpowiedź ustna, kartkówka, praca projektowa, twórcze rozwiązywanie problemów
Prace klasowe, sprawdziany, testy, badanie wyników nauczania, sukcesy w konkursach przedmiotowych
Kl. 4bB
1
2
3
2.
Graniczną wartością, od której ustala się wyższą śródroczną i roczną ocenę klasyfikacyjną, jest 0,6, tzn. uczeń otrzymuje:
ocenę celujący – gdy średnia ważona jest równa bądź wyższa od 5,6;
ocenę bardzo dobry – gdy średnia ważona jest równa bądź wyższa od 4,6;
ocenę dobry – gdy średnia ważona jest równa bądź wyższa od 3,6;
ocenę dostateczny – gdy średnia ważona jest równa bądź wyższa od 2,6;
ocenę dopuszczający – gdy średnia ważona jest równa bądź wyższa od 1,6;
ocenę niedostateczny – gdy średnia ważona jest niższa od 1,6.
3.
Stosuje się znaki "+" i " –" w bieżącym ocenianiu. Znak "+" oznacza osiągnięcia ucznia bliższe wyższej kategorii wymagań, a znak "-" niższej kategorii wymagań.
Stosuje się znaki plus "+" oraz minus "-" za nieprzygotowanie do lekcji, aktywność, zadania domowe lub ich brak oraz cząstkowe odpowiedzi. Za trzy plusy uczeń
uzyskuje ocenę bdb z wagą 1, a za trzy minusy – ocenę ndst z wagą 1.
4.
Ogólne kryteria ocen z matematyki
1) stopień celujący otrzymuje uczeń, który opanował treści i umiejętności o wysokim stopniu trudności w zakresie treści określonych programem nauczania dla danej
klasy;
2) stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który opanował treści i umiejętności określone na poziomie wymagań dopełniającym, czyli:
a) opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem nauczania przedmiotu w danej klasie,
b) sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania,
c) potrafi zastosować posiadaną wiedzę i umiejętności do rozwiązania zadań problemów w nowych sytuacjach;
3) stopień dobry otrzymuje uczeń, który opanował poziom wymagań rozszerzających, czyli:
a) poprawnie stosuje wiedzę i umiejętności,
b) rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne;
4) stopień dostateczny otrzymuje uczeń, który opanował poziom wymagań podstawowych, czyli:
a) opanował wiadomości i umiejętności stosunkowo łatwe, użyteczne w życiu codziennym i absolutnie niezbędne do kontynuowania nauki na wyższym poziomie
5) stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który opanował poziom wymagań koniecznych, czyli:
a) opanował wiadomości i umiejętności umożliwiające świadome korzystanie z lekcji,
b) rozwiązuje z pomocą nauczyciela podstawowe zadania teoretyczne i praktyczne;
6) stopień niedostateczny otrzymuje uczeń, który nie opanował poziomu wymagań koniecznych.
Ocenę tę otrzymuje uczeń, który nie opanował podstawowych wiadomości i umiejętności wynikających z programu nauczania oraz:
 nie radzi sobie ze zrozumieniem najprostszych pojęć, algorytmów i twierdzeń;
 popełnia rażące błędy w rachunkach;
 nie potrafi (nawet przy pomocy nauczyciela, który między innymi zadaje pytania pomocnicze) wykonać najprostszych ćwiczeń i zadań;
 nie wykazuje najmniejszych chęci współpracy w celu uzupełnienia braków i nabycia podstawowej wiedzy i umiejętności.
5.
Progi procentowe ocen przy wystawianiu ocen z prac pisemnych:
Rok szk. 2016-2017
98% - 100%
90% - 97,99%
75% - 89,99%
50% - 74,99%
30% - 49,99%
0% - 29,99%
6.
Kl. 4bB
- stopień celujący
- stopień bardzo dobry
- stopień dobry
- stopień dostateczny
- stopień dopuszczający
- stopień niedostateczny
Zasady przeprowadzania prac pisemnych:
Kartkówka obejmująca materiał z trzech ostatnich lekcji lub zadanie domowe nie musi być zapowiedziana, kartkówka trwa do 15 minut,
Praca klasowa obejmująca materiał całego działu musi być zapowiedziana z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem i poprzedzona lekcją powtórzeniową;
Termin pracy klasowej powinien być uzgodniony z klasą, aby nie pokrywał się z terminem już zapowiedzianej pracy pisemnej;
Pracę klasową uczniowie piszą przez całą lekcję;
Wewnątrzszkolne badanie wyników nauczania to zapowiedziany z co najmniej miesięcznym wyprzedzeniem pisemny sprawdzian, obejmujący wszystkie wiadomości
i umiejętności ucznia na danym etapie edukacyjnym. Czas trwania od 40 – 90 minut;
6) Uczeń, który opuścił klasówkę (pracę klasową, sprawdzian, test, sprawdzian diagnostyczny, badanie wyników nauczania i in.) z przyczyn usprawiedliwionych, jest
zobowiązany ją napisać w ciągu dwóch tygodni od dnia powrotu do szkoły. Termin i czas wyznacza nauczyciel tak, aby nie zakłócać procesu nauczania pozostałych
uczniów.
a) w przypadku ponownej nieobecności ucznia w ustalonym terminie uczeń pisze pracę klasową (lub inne pisemne sprawdzenie wiadomości) po powrocie do szkoły.
Zaliczenie polega na napisaniu pracy klasowej (lub innego pisemnego sprawdzenia wiadomości) o tym samym stopniu trudności
b) nieobecność nieusprawiedliwiona ucznia na klasówce traktowana jest jako odmowa odpowiedzi w formie pisemnej i równoznaczna z wystawieniem mu oceny ndst;
c) brak zaliczenia pracy pisemnej z przyczyn usprawiedliwionych nauczyciel oznacza wpisując „n” w rubrykę ocen. Po upływie dwóch tygodni, od pojawienia się
takiego wpisu w dzienniku lub powrotu ucznia po dłuższej nieobecności do szkoły i niewykorzystaniu przez ucznia szansy na napisanie pracy, nauczyciel wpisuje w
miejsce „n” ocenę ndst.
7. Zasady poprawiania prac pisemnych:
1)
2)
3)
4)
5)
1) Uczeń może poprawić ocenę z pracy klasowej w nieprzekraczalnym terminie dwóch tygodni. Uczeń, który otrzymał ocenę niedostateczną z pracy klasowej jest
zobowiązany ją poprawić;
2) Ocena uzyskana ze sprawdzianu lub testu może być poprawiona na takich samych zasadach jak ocena z pracy klasowej;
3) Krótkie sprawdziany – kartkówki – nie podlegają obowiązkowej poprawie;
4) Uczeń może poprawić ocenę z odpowiedzi ustnej podczas kolejnej odpowiedzi ustnej lub w formie krótkiej wypowiedzi pisemnej;
5) Na lekcji powtórzeniowej uczeń może poprawić kartkówki dotyczące aktualnie powtarzanego materiału;
6) Ocena uzyskana za wykonane ćwiczenie lub z pracy domowej może zostać poprawiona w podobnej formie w terminie uzgodnionym z nauczycielem;
7) Ocena uzyskana z poprawy jest wpisywana jako kolejna w dzienniku;
8) Przy poprawianiu oceny obowiązuje zakres materiału, jaki obowiązywał w dniu pisania sprawdzianu, kartkówki lub odpowiedzi ustnej;
9) Każda poprawa oceny następuje po uzgodnieniu tego faktu z nauczycielem;
10) Przyjmuje się, że w przypadku poprawiania oceny, ocena z poprawy ma taką samą wagę jak ocena poprawiana.
11) Jeśli uczeń z poprawy otrzymał drugą ocenę niedostateczną, to przy klasyfikacji traktuje się to jako jedną ocenę niedostateczną.
Rok szk. 2016-2017
Kl. 4bB
8.
Uczniowi przysługują dwa „nieprzygotowania” (np.) w ciągu okresu bez podania przyczyny, z wyłączeniem zajęć, na których odbywają się klasówki. Uczeń zgłasza
nieprzygotowanie na początku lekcji i fakt ten zostaje odnotowany przez nauczyciela w dzienniku za pomocą skrótu "np."
9.
Nie ocenia się w ramach WSO prac uczniów z próbnych egzaminów zewnętrznych ("próbnej matury") lub badań wiedzy i umiejętności uczniów obejmujących swoim
zakresem cykl kształcenia oraz nie uwzględnia się wyników z tych prac w klasyfikacji śródrocznej i rocznej.