Zbliżenia - Umwelt baut Brücken

Polska Dziennik Łódzki | 17 lipca 2008 | 29
zredagowali uczniowie VIII LO w Łodzi
ZbliżeniaStronę
pod opieką Piotra Książka
Środowisko
Ekologiczny „Teofilów”
b Łódzka fabryka
gościła uczniów
z Polski i Niemiec
b Młodzież
zobaczyła, jak
powstają tkaniny
Zbudowaliśmy
most
Była okazja, żeby zwiedzić wielkie hale produkcyjne zakładów tekstylno-konfekcyjnych
Było pożytecznie i przyjemnie, bowiem dla uczniów, którzy udzielili najlepszych i najszybszych odpowiedzi, przygotowano nagrody.
Jedni uradowani, drudzy
nieco zasmuceni, zostaliśmy
podzieleni na dwie grupy: polską i niemiecką. Nadszedł bowiem czas na zwiedzanie zakładów. Ta część wizyty wydawała nam się ciekawsza.
Przechodziliśmy przez hale
produkcyjne i obserwowaliśmy poszczególne etapy powstawania dzianin. Zaskoczyły
nas przede wszystkim skomplikowane, przypominające
wielkie pralki, agregaty. Różnokolorowe materiały szybko
wirowały w ich wnętrzach.
„Czy to pralnia?” – nasuwało
się pytanie. Okazało się jednak, że te maszyny służą
do farbowania. Kolejne
do drukowania wzorów,
a funkcji pozostałych nie sposób wymienić.
W przerwie spaceru po mokrych posadzkach hal przygotowano dla nas smaczne przekąski. Zajrzeliśmy również
do sklepu firmowego z dzianinami.
Kiedy wszystko dokładnie
obejrzeliśmy,
doszliśmy
do wniosku, że niezwykle
trudno dbać o ekologię w centrum produkcji o tak szerokim
W zgodzie ze standardami
Unii Europejskiej
Tak rodził się łódzki
przemysł włókienniczy
Na sukces przemysłowej Łodzi
wpłynęło dobre usytuowanie
miasta, między innymi dostęp
do rzek. To tutaj przybywali fabrykanci z Zachodu, by ulokować swoje firmy. Rozwój miasta
przerwała wojna, która spowodowała zniszczenia większości
zakładów przemysłowych.
Tylko największe fabryki zdołały się uratować.
Po wojnie jednak udało się
odbudować miasto, a zakłady
przemysłowe wyszły z kryzysu.
Zakład tekstylny „Teofilów”,
który zwiedzaliśmy wraz z naszymi kolegami z Niemiec, został założony w 1972 roku. Miał
zaspokoić zapotrzebowanie
na materiały dobrej jakości.
Zakład przez lata swego istnienia przechodził różne
okresy. Po upadku komuni-
zmu firma została sprywatyzowana i przekształcona
w spółkę akcyjną.
Obecnie prosperuje bardzo dobrze, rozwija się i unowocześnia. Pracuje w niej
około czterystu osób. Zakład
wykorzystuje nowe techno-
logie
(między
innymi
nanotechnologie). Jego wyroby nie szkodzą środowisku, co potwierdzają zdobyte
certyfikaty ekologiczne, między innymi „Przyjazny dla
człowieka”, „Bezpieczny dla
dziecka”.
FOT. UCZNIOWIE VIII LO W ŁODZI
Natalia Gawęda,
Joanna Drzeń,
Agnieszka Sokalska,
Magdalena Borkowska,
Agata Lesiak
Wyroby łódzkiej fabryki są przyjazne dla użytkowników
asortymencie. Wiemy również, że mimo już podjętych
działań nie ma ograniczeń dla
kolejnych
przedsięwzięć
w kierunku ochrony środowiska.
Liczymy, że wraz z rozwojem przedsiębiorstwa będą
miały miejsce starania o jak
najmniejsze zanieczyszczenie
naszego miasta. A patrząc
na problem globalnie – naszej
ziemi.
a „Środowisko buduje
mosty. Młodzież w dialogu europejskim”
(„Umwelt baut Brücken.
Jugendliche im
europäischen Dialog”)
to projekt Niemieckiej
Federalnej Fundacji
Ochrony Środowiska
(DBU), realizowany we
współpracy z Instytutem
IZOP oraz Centrum
Komunikacji Środowiskowej (ZUK). Celami tego
przedsięwzięcia są przede
wszystkim międzykulturowy dialog i edukacja ekologiczna poprzez dziennikarskie badania zagadnień ochrony środowiska.
W ramach projektu odbywają się spotkania klas
szkolnych z Niemiec z klasami szkolnymi z nowych
krajów członkowskich
Unii Europejskiej (Polski,
Czech, Słowacji, Słowenii
i Węgier). W czasie każdego roku projektowego
uczniowie odwiedzają się
wzajemnie, by prowadzić
wspólne badania związane z ochroną środowiska.
Na podstawie przeprowadzonych badań piszą
artykuły prasowe. Są one
publikowane w gazetach
biorących udział w projekcie.
Ewa Walczak
Aleksandra Wewer
Przemysł tekstylny jest stosunkowo bezpieczny dla naszego środowiska, gdyż podczas produkcji tkanin nie dochodzi do spalania (tlenek
siarki i tlenek węgla są wytwarzane jedynie przez elektrownie dostarczające prąd na potrzeby przemysłu tekstylnego). Unia Europejska
stworzyła bardzo rygorystyczne przepisy, określające,
ile zanieczyszczeń może się
przedostawać do atmosfery
oraz do ścieków. Przekroczenie norm wiązałoby się z konsekwencjami prawnymi.
Barwniki używane do farbowania tkanin muszą mieć
odpowiednie certyfikaty, potwierdzające, że nie są szkodliwe dla człowieka. Nie możemy jednak zapomnieć
o ściekach tekstylnych, zanieczyszczonych przez detergenty, sole oraz barwniki.
Ścieki można oczyszczać po-
przez membrany dynamiczne z tlenku cyrkonu
i z kwasu poliakrylowego
(rzadziej z azotanu cyrkonu
i cyrkonu lub cyrkonu z krzemionką).
Używa się ich zarówno
w przypadku rur węglowych,
ceramicznych, jak i tych ze
stali kwasoodpornej.
Jak w każdej branży, maszyny są ulepszane, tak by zużywały coraz mniej prądu oraz
wody. Stają się przez to nie
tylko bardziej ekonomiczne,
ale i ekologiczne.
FOT.UCZNIOWIEVIII LOW ŁODZI
Podczas polskiej części naszej
wymiany gościliśmy wraz
z niemieckimi uczniami w Zakładach Tekstylno-Konfekcyjnych ,,Teofilów”. Zaczęło się
słodko – zostaliśmy poczęstowani owocowymi cukierkami.
Później jednak przeszliśmy
do spraw poważnych. Podczas
wygłoszonego dla nas wykładu
dowiedzieliśmy się wiele o historii firmy, rozwoju, produktach i ich zastosowaniu. Najważniejszym i najbardziej nas
interesującym aspektem były
starania zakładów o ochronę
środowiska.
Od przedstawiciela „Teofilowa” dowiedzieliśmy się, jakie działania podejmuje firma,
aby ograniczyć zanieczyszczenia związane z produkcją.
Polegają one między innymi
na recyklingu odpadów i unowocześnianiu
rozwiązań
w kominach fabrycznych. Nie
mieliśmy już wątpliwości, że
firma, posiadająca tak duże
możliwości technologicznoprodukcyjne, musi w wyjątkowy sposób dbać o bezpieczeństwo ekologiczne. Nasi
koledzy z Niemiec także zrozumieli treść wykładu dzięki
pomocy naszego wychowawcy, tłumacza języka niemieckiego, Piotra Książka.
Żeby ugruntować naszą wiedzę, poproszono nas o odpowiadanie na pytania, związane z tematem wykładu.
FOT. UCZNIOWIE VIII LO W ŁODZI
Ewa Walczak
Barwniki do tkanin muszą być certyfikowane