Wybrane aspekty systemu podatkowego w Indonezji

Wybrane aspekty systemu
podatkowego w Indonezji
2016-05-25 06:48:39
2
W Indonezji podatek jest pobierany bezpośrednio przez urzędy podatkowe w każdym dystrykcie. Podatek muszą
płacić osoby fizyczne przebywające w tym kraju dłużej niż 183 dni, osoby prawne oraz stałe przedstawicielstwa
firm zagranicznych.
Informacje podstawowe
Wg. najnowszego raportu Paying Taxes 2016, przygotowanego przez PwC i Bank Światowy, Indonezja na 189
ujętych krajów, sklasyfikowana jest na 148 miejscu. Dla każdej gospodarki w badaniu oceniane są trzy cząstkowe
wskaźniki:
■
■
■
wielkość wszystkich podatków ponoszonych przez podmiot gospodarczy jako procent przychodu (Total Tax
Rate) – dla Indonezji wskaźnik ten wynosi 29,7%
czas niezbędny do wykonania zobowiązań podatkowych (234 godziny)
liczba dokonywanych płatności podatkowych (54)
Przepisy dot. kwestii podatkowych w Indonezji:
■
■
■
Ustawa o VAT nr 18/2000 i jej nowelizacja – ustawa nr 42/2009
Ustawa o podatku dochodowym nr 17/2000 i jej nowelizacja – ustawa nr 36/2008
Ustawa o generalnych zasadach i procedurach prawa podatkowego nr 16/2000 i jej nowelizacja – ustawa nr
28/2007
Organem odpowiedzialnym za kwestie podatkowe jest Dyrektoriat Generalny ds. Podatków podległy Ministerstwu
Finansów RI (Direktorat Jenderal Pajak, Kementerian Keuangan; www.pajak.go.id).
Pomiędzy Rządem RP i Rządem RI obowiązuje umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i
zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 06.10.1992 r. (weszła w
3
życie z dniem 25.08.1993 r.). Tekst ww. umowy dostępny jest na stronie internetowej MSZ RP:
http://www.traktaty.msz.gov.pl/SearchTreaties.aspx?t=DW
VAT
VAT jest pobierany na każdym etapie łańcucha produkcji i dystrybucji. Jego podstawowa stawka wynosi 10%.
Wybrane produkty i usługi zwolnione są z VAT. Eksport wybranych dóbr i usług objęty jest stawką 0%.
Podatek ten stosuje się do dóbr niematerialnych (w tym licencyjnych) oraz praktycznie wszystkich usług
świadczonych poza Indonezją dla firm indonezyjskich. VAT stosuje się również do wszystkich wyrobów,
wytwarzanych lokalnie lub importowanych. Produkcja jest definiowana, jako wszelkie działania, który zmieniają
pierwotną formę lub charakter dobra, tworzą nowe towary lub zwiększają swoją produktywność.
Jeśli firma posiada jeden lub więcej oddziałów znajdujących się w różnych jurysdykcjach urzędu skarbowego,
firma może złożyć wniosek o centralizację płatności podatku VAT oraz składanie deklaracji VAT.
Począwszy od 1 lipca 2016 r. podmioty gospodarcze zarejestrowane jako płatnicy VAT (PKP) będą musiały
przygotowywać faktury VAT za pomocą nowego systemu elektronicznego, jaki przygotowany został przez
Dyrektoriat Generalny ds. Podatków. Służąca do tego aplikacja, o nazwie „e-Faktur”, dostępna jest przez
Internet.
Podatek od nieruchomości
Podatek gruntowy/od nieruchomości jest płatny rocznie od gruntów, budynków i budowli stałych. Stawka wynosi
zazwyczaj nie więcej niż 0,3% wartości nieruchomości. Wyższe stawki mają zastosowanie w przypadku
wybranych osiedli mieszkaniowych o dużej wartości.
Ponadto, obowiązuje 5% podatek od nabycia nieruchomości, której wartość przewyższa 60 mln IDR.
Podatek od luksusu
Wybrane towary konsumpcyjne, całkowicie przetworzone, „które nie są niezbędne do zapewienia podstawowych
potrzeb życiowych”, oprócz VAT, obłożone są podatkiem od luksusu (Pajak Penjualan atas Barang Mewah –
PPnBM), którego wysokość waha się od 20 do 75%.​
Opłaty skarbowe
Opłata skarbowa w wys. od 3 do 6 tys IDR naliczana jest przy transakcjach finansowych.
Podatek dochodowy od osób prawnych
Podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) objęte są:
■
■
podmioty utworzone na podstawie prawa indonezyjskiego i mające swoją siedzibę na terenie Indonezji,
podmioty utworzone na podstawie prawa innego niż indonezyjskie, mające siedzibę na terenie kraju trzeciego,
które uzyskują przychody z działalności na rynku indonezyjskim.
4
Stawka podatku dochodowego od osób prawnych od początku 2010 r. wynosi 25%.
Prawo do 5% zniżki wysokości podatku mają spółki, których co najmniej 40% udziałów notowanych jest na
indonezyjskiej giełdzie, (do tego dochodzą bardziej szczegółowe ograniczenia dotyczące m.in. udziałów
poszczególnych akcjonariuszy). Do zniżki podatku uprawnione są też małe i średnie firmy miejscowe, których
przychód nie przekracza 50 mld IDR rocznie. Maksymalna kwota podlegająca zredukowanemu opodatkowaniu (w
tym przypadku 50% stawki podstawowej), do której stosuje się ww. zniżkę wynosi 4,8 mld IDR. Przedsiębiorstwo
o przychodach nie przekraczających 4,8 mld IDR w danym roku podatkowym podlega zredukowanej stawce CIT
w wysokości 1%.
Oddziały indonezyjskie firm zagranicznych obłożone są, oprócz CIT, 20% podatkiem od dochodów uzyskanych na
terenie Indonezji, tj. po odjęciu kwoty podatku dochodowego.
Z dodatkowego obciążenia zwolnione są oddziały, które zarobione pieniądze zainwestują ponownie w Indonezji.
Mniejsze stawki obowiązują w przypadku przedmiotowych umów dwustronnych pomiędzy Indonezją i
poszczególnymi krajami.
Podatnicy działający w wybranych sektorach, tj. np.: budownictwo, transport, płacą podatek dochodowy
uzależniony od ich przychodów.
Większość wydatków poniesionych w związku z osiągnięciem dochodu z działalności gospodarczej podlega
odliczeniu, w tym wynagrodzenia, opłaty, odsetki, koszty wynajmu, tantiemy, koszty podróży, złe długi (z
pewnymi zastrzeżeniami), składki ubezpieczeniowe, koszty i opłaty administracyjne, amortyzacja, straty
operacyjne, składki na fundusze społeczno-emerytalne. Pozycje niepodlegające odliczeniu obejmują wypłatę
dywidend, niezatwierdzone fundusze rezerwowe, świadczenia dodatkowe, darowizny na cele charytatywne i sam
podatek dochodowy.
Podatki od wynagrodzeń pracowników
Pracodawca jest odpowiedzialny za obliczenie, potrącenie i odprowadzenie podatku należnego od wynagrodzeń
pracowników. Zeznanie podatkowe za ostatni rok kalendarzowy dla wszystkich pracowników musi być złożone
nie później niż do 31 marca następnego roku.
Pracodawca ma obowiązek bezpośrednio odprowadzić: 3% do 6% wynagrodzenia dla systemu opieki zdrowotnej,
3,7% na ubezpieczenia emerytalne, 0,24% do 1,74% na fundusz wypadkowy i 0,3% na fundusz wypłacany w
przypadku śmierci.
Prowadzenie ksiąg rachunkowych
Według kodeksu spółek handlowych dokumenty księgowe muszą być przechowywane na terenie Indonezji przez
okres 30 lat.
Księgi rachunkowe są zwykle prowadzone w IDR, w języku indonezyjskim. Po zatwierdzeniu przez Dyrekcję
Generalną ds. Podatków (DGT), księgi mogą być prowadzone w USD, w j. angielskim. DGT ustala również kurs
wymiany dla księgowych i podatkowych płatności raz w tygodniu.
​Podatek dochodowy od osób fizycznych
Podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT) objęte są (wg informacji Ministerstwa Finansów RI):
5
■
■
osoby mieszkające w Indonezji na stałe,
osoby przebywające w Indonezji ponad 183 dni w ciągu 12 miesięcy,
Stosowany jest progresywny system podatku dochodowego od osób fizycznych. Skala podatkowa przewiduje
następujące stawki opodatkowania:
■
■
■
■
5% - do 50 mln rupii indonezyjskich,
15% - powyżej 50 mln do 250 mln rupii indonezyjskich,
25% - powyżej 250 mln do 500 mln rupii indonezyjskich,
30% - powyżej 500 mln rupii indonezyjskich
Przepisy dot. obowiązkowego stosowania waluty miejscowej (IDR) na terenie Indonezji w
transakcjach gotówkowych i bezgotówkowych
Zgodnie z rozporządzeniem Bank Indonesia, tj. banku centralnego Indonezji, nr 17/3/PBI/2015 z dn. 31.03.2015,
począwszy od 1 lipca 2015 r. wszystkie transakcje finansowe (gotówkowe i bezgotówkowe) na terenie Indonezji
wykonywane przez osoby prywatne i podmioty gospodarcze muszą być przeprowadzane w walucie miejscowej,
tj. rupii indonezyjskiej (IDR). Oznacza to zmianę przepisów obowiązujących od 2011 r., które zezwalały na
zastosowanie obcej waluty w transakcjach finansowych, w przypadku, jeśli współpracujące ze sobą podmioty
przewidziały taką możliwość w kontrakcie.
Powyższe przepisy stosuje się w przypadku:
■
■
■
każdej transakcji, której celem jest zapłata za produkt lub usługę,
innych rozliczeń zobowiązań w formie gotówkowej lub bezgotówkowej,
innych transakcji finansowych.
Oferty handlowe przedstawiane potencjalnym klientom przed faktycznym dokonaniem transakcji, muszą być
również wyrażane w walucie miejscowej.
Obowiązku wykorzystania IDR nie stosuje się w przypadku:
■
■
■
wybranych transakcji związanych z budżetem krajowym,
przyjęcia dotacji z zagranicy lub udzielania dotacji dla innego państwa,
międzynarodowych transakcji handlowych, na które składają się:
import towarów spoza indonezyjskiego obszaru celnego,
eksport towarów poza indonezyjski obszar celny,
dostawy transgraniczne
■
■
■
Usługi logistyczne takie jak np. załadunek / rozładunek kontenerów, składowanie kontenerów nie są traktowane
jako transakcje międzynarodowe i w tym przypadku istnieje obowiązek użycia IDR.
■
■
oszczędności bankowych w walutach obcych,
międzynarodowych transakcji finansowych.
Naruszenie obowiązkowego stosowania rupii w transakcjach bezgotówkowych może podlegać następującym
karom:
■
■
■
pisemne ostrzeżenie,
kara administracyjna w wysokości 1% wartości transakcji; i / lub,
zakaz angażowania się w transakcje płatnicze
6
Bank Indonezja ma prawo do wyznaczenia odpowiednich instytucji rządowych, które będą mieć prawo do
nakładania kar. Niestosowanie się do obowiązujących przepisów przez inwestorów zagranicznych, może
doprowadzić do cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Indonezji przez Indonezyjską Radę
Koordynacji Inwestycji (BKPM).
Źródła informacji o indonezyjskim systemie podatkowym
■
■
Dyrektoriat Generalny ds. Podatków podległy Ministerstwu Finansów RI (Direktorat Jenderal Pajak, Kementerian
Keuangan; www.pajak.go.id).
Deloitte: Indonesian Tax Guide
2015: http://www2.deloitte.com/id/en/pages/tax/articles/indonesian-tax-guide-2015.html
7