docnr 9 - 17.12.2003 - Kościele
download 
Reklamacja Transkrypt
nr 9 - 17.12.2003 - Kościele
Kościół Ewangelicko–Augsburski w RP – www.luteranie.pl Luteranie 17 grudni a 2003 przegląd tygodniowy luteranie.pl - nr 9 LITURGIA 4. Niedziela w Adwencie – 21 grudnia 2003 r. Hasło tygodnia: Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się, Pan jest blisko. (Flp 4,4.5) Psalm tygodnia: Ps 102,17-23 Pieśń dnia: „Córko Syjońska, wesel bardzo się” (9), „Raduj się Syjoński zborze” (23) Graduale: Upamiętnię imię twoje przez wszystkie pokolenia, dlatego ludy wysławiać cię będą po wieki wieczne. Alleluja! (Ps 45,18) Teksty liturgiczne: Stary Testament – Iz 52,7-10: „Jak miłe są na górach nogi tego, który zwiastuje radosną wieść, który ogłasza pokój, który zwiastuje dobro, który ogłasza zbawienie, który mówi do Syjonu: Twój Bóg jest królem. Słuchaj! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem radośnie wykrzykują, bo na własne oczy oglądają, jak Pan wraca na Syjon. Wykrzykujcie! Śpiewajcie radośnie razem, gruzy Jeruzalemu, gdyż Pan pociesza swój lud, wykupuje Jeruzalem! Pan obnażył swoje święte ramię na oczach wszystkich narodów i oglądają wszystkie krańce ziemi zbawienie naszego Boga.” Kazanie – Flp 4,4-7: Ewangelia – Łk 1,39-56: „A Maria wybrała się w onych dniach w drogę i udała się śpiesznie do górskiej krainy, do miasta judzkiego, i weszła do domu Zachariasza, i pozdrowiła Elżbietę. A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, i Elżbieta napełniona została Duchem Świętym, i zawołała donośnym głosem i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego. A skądże mi to, że matka mojego Pana przyszła do mnie? Bo oto, gdy dotarł do uszu moich głos pozdrowienia twego, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. I błogosławiona, która uwierzyła, że nastąpi wypełnienie słów, które Pan do niej wypowiedział. I rzekła Maria: Wielbi dusza moja Pana, i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim, bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej. Oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie pokolenia. Bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, i święte jest imię jego. A miłosierdzie jego z pokolenia w pokolenie nad tymi, którzy się go boją. Okazał moc ramieniem swoim, rozproszył pysznych z zamysłów ich serc, strącił władców z tronów, a wywyższył poniżonych, łaknących nasycił dobrami, a bogaczy odprawił z niczym. Ujął się za Izraelem, sługą swoim, pomny na miłosierdzie, jak powiedział do ojców naszych, do Abrahama i potomstwa jego na wieki. Pozostała tedy Maria u niej około trzech miesięcy, po czym powróciła do domu swego.” Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP www.luteranie.pl, 17.12.2003 -1- „Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się. Skromność wasza niech będzie znana wszystkim ludziom: Pan jest blisko. Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem powierzcie prośby wasze Bogu. A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.” Oczekiwanie ks. bp Paweł Anweiler Na skaju wielkiego miasta, znalazłem się wśród błyszczących różnymi barwami setek samochodów. Oczy mam rozbiegane, oczy mam wręcz oczarowane, prawie że nic innego nie widzę. Gdzie jestem!? Wielki parking a wokół niego same supermarkety. Światło reklam; Tłum ludzi... pchają wyładowane po brzegi wózki z towarami, kolorowo, obficie. Na ludzkich twarzach radość nabywania i chęć posiadania coraz więcej i lepszego. Sam ulegam oślepieniu. I nagle słyszę; ktoś woła; to głos w mej duszy, która przecież Twoja. Jezusie, Synu Dawida! Zmiłuj się nade mną! Aa mojej drodze są pędzące samochody i eksplodujące samoloty. Na mojej drodze przede wszystkim są ludzie, tacy sami jak ja. W Nowym Jorku, w Warszawie, w Afganistanie..., także i w Bielsku: Ludzie wolni i zniewoleni, bezrobotni n kresu psychicznej wytrzymałości, ludzie w bogactwie zamknięci dla innych i ludzie, dający swój datek głodnemu. Życie moje jest splotem dróg. Każdy człowiek, także i ja. patrząc na czas i miejsce swego życia, doświadcza różnej wartości swej drogi. Jest droga zła. Jest droga niewiary. Jest droga adwentowej ufności. Codziennie uczę się wybierać drogę; Droga jest mi potrzebna abym: nie zbłądził. sam nie zaginął, a innym mógł wskazać właściwy kierunek. Jest to 23. wiersz 73. psalmu, psalmu - świadectwa o wiernym trwaniu przy Bogu. Niech nas nie rozpraszają przed świętami, hałaśliwe zabiegi. Adwent ma służyć wyciszeniu i rozmodleniu, by prawdziwie przyjąć nowonarodzone Dzieciątko Jezus jako Króla Chwał. Cytowany psalm, werbalizuje pytania współczesnego człowieka. Dlatego, ci co szydzą sobie z Prawa Bożego, żyją w dostatku, natomiast nieszczęścia spadają na tych, którzy najmniej na nie zasługują. Pojawia się zawiść, zgorzknienie i nieobliczalne w skutkach słowa, które lepiej by było przemilczeć. Dopiero wtedy, gdy psalm zwraca się ku Bogu, zaczyna dostrzegać to, co kryje się za poczuciem fałszywego bezpieczeństwa. W rzeczywistości ludzie pobożni mają wszystko to, co się liczy, co naprawdę ma wartość w wieczności. Tak Panie i ja chce widzieć, spraw abym przejrzał. Abym mógł widzieć Ciebie jako jedyną drogę i cel mego życia. A wiem, że wszystko inne będzie mi dodane. Niech się więc święci najpierw imię Twoje, Królestwo Twoje niechaj mnie przenika, Twoja wola u Ciebie niechaj mną kieruje, Za chleb powszedni, który dzisiaj dajesz, pokornie głowę skłaniam, Win mi nie pamiętaj i spraw bym puścił także w niepamięć, Daj mi próbę i doświadczenia na miarę moich ludzkich możliwości przez Ciebie wspieranych, I wybaw od zła wszelkiego, Twoje jest Królestwo i moc i chwała na wieki. Amen. „Bom przecież jam zawsze z Tobą, tyś ujął prawą rękę moją.” Na mojej drodze adwentu szukam siostry i brata, by pomóc bliźniemu. Moje drogi adwentu chce uczynić szukaniem: Wiary, Nadziei, Miłości, a mogę je znaleźć w betlejemskim żłobie. Rekolekcje adwentowe 4. Niedziela w Adwencie Łaska Jezusa Chrystusa, miłość Boga Ojca i społeczność Ducha Św. niech będą z wami. Amen. W 3. Niedzielę Adwentu skupiamy uwagę przy haśle biblijnym wyznaczonym na bieżący tydzień : Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP www.luteranie.pl, 17.12.2003 -2- Niesprawiedliwi pomimo swojego „bogactwa”, kierują się do nikąd, drogą na zatracenie. Wyłuskany spośród wielu werset: „Tyś ujął prawą rękę moją”, wyraża nie tylko najgłębszą tęsknotę za Bożą bliskością, ale jest oznajmieniem psalmisty o realnym doświadczeniu Boga. To słowo wnosi tyle pokoju... Człowiek pragnący doświadczyć Boga, może spotkać Go w drugim człowieku. Drogą nieuchwytnych skojarzeń widzę teraz: ludzi dotkniętych terminalną chorobą, ich samotność w bólu i uśmiech wdzięczności, gdy ktoś trzyma ich rękę w swoim ręku. Bóg posyła przecież swoich Aniołów: Umierający człowiek wyznaje: Mam tylko czterdzieści lat, Nie zostawiam tu nikogo, Nie dokonałem dobrego, ani złego, Co świat mógłby pamiętać. Liść płynie z prądem rzeki I znika na zawsze, Nie zostawiając żadnego śladu. Ktoś jednak przychodzi mnie wysłuchać I coś mam do powiedzenia. Pamiętam – siebie dziecko w Warszawie – Mój dziadek Rabin wzywa mnie z łóżka w pokoju dziecinnym. Do późna w nocy rozmawiamy I poszukujemy ścieżek wyznaczonych przez Boga. Jak to się stało, że następnych latach o tym nie myślałem wcale o Bogu i nigdy się nie odnalazłem? W tym pełnym pacjentów szpitalu Dochodzę do kresu życia i oto znajduje przyjaciela, Który oddaje mi cała swą uwagę i serce. Okno się otwiera, a Bóg mych ojców, Łagodnie wzywa mnie do siebie. Dopiero teraz wszystko się rozpoczyna. Więc pozostawię tu okno. Być może ktoś spojrzy przez nie i znajdzie Swój własny punkt wyjścia? Co jest twoim i moim punktem wyjścia? Chcę trwać przy Bogu, ale jak często doświadczenia i zmasowany atak zła powodują upadek duchowych sił. Wiem jedno: Bóg ujął moją rękę, tak jak ujął rękę psalmisty, więc lgnę do Niego, gdyż tylko z Bogiem mam szanse na sensowne przeżycie darowanego mi czasu, również tego adwentowego, który winien być czasem pokuty, duchowego przygotowania się na nadejście Zbawiciela. Dla autora psalmu 73 – punktem wyjścia jest wiara we Wszechmogącego Boga i oświadczenie: :Bo przecież jam zawsze z Tobą!”. Oby to było moje i twoje wyznanie. Amen. diakon Aleksandra BłahutKowalczyk, Cieszyn INFORMACJE Z kraju Spełniają się marzenia poznańskich ewangelików Za łaską Bożą pragniemy najbliższe święta Bożego Narodzenia przeżyć jako ewangelicka wspólnota parafialna w Poznaniu w nowym kościele. Co prawda nie jest on jeszcze ukończony, ale mamy nadzieję, że takie braki, jak np. brak stropu i posadzki, a także całego wyposażenia wnętrza, nie położą się cieniem na świątecznej radości, która płynie do nas przez wieki od Betlejemu, a może wręcz ją spotęgują, bo przecież Jezus przyszedł na świat w co najmniej skromnych warunkach, a po narodzinach złożono go w stajennym żłobie, skąd być może przez dach można było oglądać gwiazdy. murami miasta, na tzw. Górze Czerwowskiej, i wcześnie dwukrotnie niszczono za czasów posługi duszpasterskiej ks. Samuela Dambrowskiego, polski zbór luterański w Poznaniu stał się na setki lat bezdomnym zborem. Aż do 5. marca 1946 roku, kiedy to przekazano nam w użytkowanie kaplicę cmentarną przy ul. Grunwaldzkiej. Ale zawsze zbór poznański tęsknił za świątynią – Domem Bożym z prawdziwego zdarzenia. Przez dziesiątki lat podejmowano różnorodne inicjatywy w tym kierunku. Bóg wysłuchał naszych modlitw i po zgromadzeniu środków finansowych przekazaliśmy plac po budowę generalnemu wykonawcy w dniu 19 grudnia 2001m roku. Pierwsze prace ziemne pod wykopy ław fundamentowych wykonano 7 stycznia 2002 roku. We wrześniu bieżącego roku generalny wykonawca przekazał parafii obiekt w tak zwanym stanie surowym, zamkniętym. Obecnie trwają prace wykończeniowe, nie tylko w kościele, ale równocześnie w całym, budowanym od podstaw, centrum parafialnym. Jeśli Bóg pozwoli, to ukończymy budowę pod koniec sierpnia 2004 roku. Uroczystość poświecenia planujemy na 19 września 2004 roku. (ks. Tadeusz Raszyk) Akcja "Prezent pod choinkę" po leszczyńsku Projekt kościoła w Poznaniu Długo i z utęsknieniem czekaliśmy tutaj w Poznaniu na ten moment. Bo to przecież od chwili spalenia naszej świątyni w roku 1616, którą pobudowano poza ówczesnymi Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP www.luteranie.pl, 17.12.2003 -3- Jak to zrobić, by parafia mająca 50 członków zebrała 400 paczek w akcji bożonarodzeniowej? Wydaje się nie możliwe, a jednak w Lesznie okazało się być jak najbardziej wykonalne. Parafii ewangelickiej udało się pozyskać do akcji lokalną gazetę ABC, radio ELKA oraz Telewizję Leszno jako patronów medialnych. Mówili i pisali oni o „Uśmiechu pod choinkę” jako o wspólnej akcji. Kolejnym krokiem był miły list leszczyńskiego duchownego naszego Kościoła ks. Sławomira Sikory do wszystkich nauczycieli religii, j. polskiego oraz historii pracujących w gimnazjach oraz szkołach ponadgimnazjalnych. Większość szkół odwiedził osobiście i przekonywał dyrektorów do poparcia akcji w swoich szkołach. Okazało się, że tolerancja miasta, na którą się powołują leszczyńskie władze w folderach reklamowych nie jest jedynie hasłem ale prawdą. Młodzież, nauczyciele, dyrektorzy, władze miasta, urzędnicy Urzędu Miejskiego wszyscy przychylni akcji aktywnie ją wspomagali. Wydarzenie zbiegło się ze staraniami ukraińskiego miasta Stryj o pozyskanie Leszna jako miasta partnerskiego. Jeden z dwóch ewangelickich radnych miasta Leszna zaproponował połączenie akcji krajowej Kościoła EwangelickoAugsburskiego z działaniami lokalnymi. Diakonia Kościoła przystała na to, urzędnicy leszczyńskiego Magistratu postarali się o adres domu dziecka w Stryju i oczekujemy połączenie obu spraw. W ten sposób akcja stała się naszym wspólnym leszczyńskim przedsięwzięciem na korzyść dzieci z Ukrainy mieszkających w mieście, które nie jest dla mieszkańców anonimowe. Odwiedziny w szkołach były dla ks. Sikory również okazją na zapoznanie się z leszczyńską młodzieżą, często również do porozmawiania na temat ekumenii oraz o wzajemnej akceptacji i szacunku międzywyznaniowym. Wynikiem tych spotkań są wycieczki młodzieży szkolnej wraz z opiekunami do kaplicy ewangelickiej w Lesznie. Bardzo cieszą wizyty grup w towarzystwie księży katolickich składane ewangelikom w ramach zajęć z religii. Nie do przecenienia jest stosunek władz miasta Leszna do dziedzictwa i obecności ewangelików w Lesznie. Niedawno nadano młodej leszczyńskiej uczelni nazwę najsłynniejszego ewangelika w dziejach grodu – Jana Amosa Komeńskiego. Na inaugurację roku akademickiego połączoną z odsłonięciem pomnika słynnego pedagoga przybyło wiele gości, włącznie z premierem. „Uśmiech pod choinkę” zakończył się w Lesznie koncertem Tomasza Żółtko, który miał być wyrazem wdzięczności ze strony parafii ewangelickiej. Patronat medialny objęli kolejny raz nasi niezawodni partnerzy - gazeta ABC, radio ELKA oraz Telewizja Leszno. Patronat honorowy nad tym wydarzeniem objął prezydent miasta Tomasz Malepszy. Z okazji nadchodzących świąt Bożego Narodzenia, równie ekumenicznej atmosfery we wszystkich polskich miastach życzą ewangelikom z całego kraju parafinie z Leszna. (Marcin Błaszkowski) Holenderscy reformowani luteranie zjednoczeni i Zgromadzeni na trzech osobnych synodach w Utrechcie przedstawiciele Holenderskiego Kościoła Reformowanego (NHK), Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP www.luteranie.pl, 17.12.2003 -4- Zreformowanych Kościołów w Niderlandach (GKN) oraz Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła w Królestwie Niderlandów (ELK) zagłosowali za unią, która powołuje z dniem 1 maja 2004 roku Protestancki Kościół w Niderlandach. Nowy kościół będzie liczył prawie 2 600 000 członków i będzie największym kościołem protestanckim w kraju. Tym samym dobiegł końca proces rozpoczęty 42 lata temu. Członkowie nowego kościoła stanowią ok. 18% społeczeństwa Holandii, które jest - po Czechach - najbardziej zeświecczonym krajem Europy (konfesyjność deklaruje 44, 8% społeczeństwa). W obydwu kościołach reformowanych wymagana była większość 2/3 głosów, natomiast luteranie potrzebowali poparcia 3/4 delegatów. Ostatecznie za unią w NHK głosowało 51 delegatów, a 24 przeciw, w GKN 66 – za, 6 – przeciw, a w ELK 30 – za, i 6 – przeciw. Prowadzący obrady NHK ks. Plaisier skwitował to słowami: „Protestancki Kościół Niderlandów stał się faktem. Bogu niech będą dzięki.” Nederlandse Hervormd Kerk - to spadkobierca ongiś państwowego kościoła reformowanego (Gereformeerde Protestantse Kerk) w Republice Zjednoczonych Prowincji. Założony w 1572 roku, został oddzielony od państwa dopiero w 1795 roku. Według spisu ludności w 1809 roku skupiał ponad 60% ludności Niderlandów. Po powstaniu Królestwa Niderlandów w 1813 roku, ówczesny król Wilhelm I Orański podporządkował go kontroli państwowej, zmieniając mu jednocześnie nazwę na obecną, ale nie odzyskał pozycji kościoła państwowego. Jednak kontrola państwa oraz postępująca sekularyzacja społeczeństwa Holandii, doprowadziła do spadku jego liczebności: w 1909 roku liczył już tylko nieco ponad 44% populacji, a w 1930 roku po raz pierwszy od czasów Reformacji skupiał mniej ludności niż kościół rzymskokatolicki: 34,5% w stosunku do 36,4% katolików. W 1957 roku rząd Holandii zrezygnował z kontroli nad NHK, który skupiał wtedy 28,3% społeczeństwa. W 1960 roku liczba katolików w Holandii po raz pierwszy przekroczyła liczbę wszystkich protestantów razem wziętych osiągając 40,4% społeczeństwa. Obecnie NHK liczy około 1,9 miliona członków, w tym rodzinę królewską. Gereformeerde Kerken in Nederland – powstał w 1892 roku na skutek połączenia parafii, które nie chciały kontroli państwa nad kościołem i wystąpiły z NHK podczas dwóch wielkich secesji w XIX wieku. Skupiał ubogich, ale także oddanych członków, założył Wolny Uniwersytet w Amsterdamie oraz Uniwersytet Teologiczny w Kampen. Kościół ten o zasadach kongregacjonalnych największą liczebność osiągnął w 1947 roku, gdy skupiał prawie 10% społeczeństwa Holandii, ale podobnie jak NHK od tego czasu tracił wiernych i w 1960 roku gromadził już tylko 9,3% społeczeństwa Holandii. Obecnie liczy 660 000 ochrzczonych i konfirmowanych członków. Ewangelicko-Luterański Kościół w Królestwie Niderlandów powstał w połowie XIX wieku w wyniku połączenia dwóch Kościołów Luterańskich. Jego liczebność nie była duża i obecnie liczy 14000 wiernych. Droga do unii była długa. Początkowo miały w niej uczestniczyć NHK, GKN oraz Kościół Remonstrancki, ale ten ostatni, o profilu wolnomyślicielskim, wycofał się z rozmów o unii. W latach osiemdziesiątych do planowanej unii dołączył się Kościół Luterański. Zgodnie z zapisami unii, nowopowstały kościół będzie nosił nazwę Protestancki Kościół w Niderlandach zastępując dotychczasową nazwę „Kościoły Razem w Drodze”, ale poszczególnym parafiom pozwolono zachować w swoich nazwach przymiotniki „hervormde”, „gereformeerde”i „lutherse”. Kościelne synody okręgowe i same okręgi (classis) mają także ulec połączeniu, ale nie jest to obowiązkowe – dotychczas połączyło się już ponad 2/3 synodów okręgowych oraz 1/3 classis. Jeżeli chodzi o parafie, to na 1320 parafii reformowanych i 856 zreformowanych zjednoczyło się już ponad 400. Ukłonem w stronę GKN jest pozostawiona tylko im możliwość wystąpienia z nowego kościoła razem z majątkiem parafialnym, ale do 2014 roku. Choć na koniec potwierdzono, iż nowy kościół będzie błogosławił związki homoseksualne (luteranie od tego uzależniali przystąpienie do unii), to zastrzeżono, że decyzję w tej sprawie podejmować będą, jak dotychczas, poszczególne parafie. Wieczorem delegaci zgromadzili się na specjalnym, dziękczynnym nabożeństwie w Utrechckiej katedrze Domkerk, na które przybyła także królowa Holandii Betarix, wielka zwolenniczka unii, rzymskokatolicki kardynał Simonis oraz inni ekumeniczni delegaci. Prowadzący nabożeństwo ks. Plaisier modlił się tymi słowami: „Prosimy cię o Boże, byśmy dzisiaj wyszli stąd zjednoczeni, a nie podzieleni. Przebacz nam to, że nie zawsze byliśmy w stanie trzymać się Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP www.luteranie.pl, 17.12.2003 -5- razem i to, że nie zawsze jesteśmy w stanie odnaleźć się nawzajem w Twoim Słowie. (…) Jedność musi rosnąć!” (Kazimierz Bem) Pierwsze nabożeństwo w nowym kościele w Poznaniu Rada Parafialna Parafii Ewangelicko– Augsburskiej w Poznaniu serdecznie zaprasza na pierwsze nabożeństwa w nowym kościele parafialnym, który jest w trakcie budowy przy ul. Obozowej 5 w Poznaniu. Nabożeństwa odbędą się : w wigilię Bożego Narodzenia o godz.: 17.00 I święto Bożego Narodzenia o godz.: 10.00 II święto Bożego Narodzenia o godz.: 10.00 W Sylwestra o godz.: 17.00 w Nowy Rok o godz.: 12.00 Więcej na: www.luteranie.pl Kolejne wydanie: 17. Redakcja: Administracja Systemu Internetowego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego www.luteranie.pl ul. Miodowa 21, 00-246 Warszawa e-mail: [email protected] tel. +48 602 484 558 Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP www.luteranie.pl, 17.12.2003 -6-
