PSO język polski 4

Przedmiotowy system oceniania z języka polskiego
w klasach IV-VI
opracowała Marzena Kustra
I. CELE EDUKACYJNE
1. Rozwijanie zainteresowania językiem jako składnikiem dziedzictwa kulturowego.
2. Przygotowanie do uczestnictwa w komunikacji międzyludzkiej ( w roli aktywnego
słuchacza, czytelnika wypowiadającego się w mowie i piśmie ).
3. Przygotowanie do świadomego odbioru różnych tekstów literackich, kształcenie postawy
krytycznego uczestnika zjawisk kulturalnych.
4. Pogłębienie i ukierunkowanie aktywności poznawczej i twórczej ucznia.
5. Wdrażanie do właściwego korzystania z tekstów użytkowych.
6. Motywowanie uczniów do poznawania utworów literackich.
7. Kształcenie umiejętności korzystania z różnych źródeł informacji.
8. Wdrażanie do obiektywnego oceniania postaw innych ludzi, przygotowanie do samooceny i
umacniania poczucia własnej wartości.
9. Kształtowanie postaw humanistycznych, motywowanie do poszukiwania w literaturze,
kulturze i życiu prawdy, dobra i piękna oraz tworzenia tych wartości.
10.Pomaganie w odkrywaniu osobistych preferencji percepcyjnych i potencjału umysłowego.
11.Przygotowanie do działania w zespole i rozwiązywania problemów.
II. KRYTERIA OCEN.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
spełnia wszystkie wymagania na ocenę bardzo dobrą;
wykazuje się bogatą znajomością różnych tekstów kultury;
wykorzystując swoją wiedzę w oryginalny sposób rozwiązuje problemy;
korzysta z nowości informacyjnej, potrafi kojarzyć i łączyć wiadomości z różnych dziedzin,
korzysta z wielu sposobów pracy;
potrafi kojarzyć i łączyć wiadomości z różnych dziedzin życia;
prezentuje własną interpretację głosową czytanego teksu;
wypowiada się płynnie i poprawnie na różne tematy;
uzasadnia własną interpretację tekstu;
rozwiązuje problemy w sposób twórczy, samodzielnie rozwija własne uzdolnienia;
osiąga sukcesy w konkursach polonistycznych na szczeblu gminnym, powiatowym,
rejonowym itp.
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:
• opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem nauczania;
• zauważa różnice w sposobie przekazu między literaturą, radiem i telewizją;
• wyraża własny stosunek do wypowiedzi innych;
1
swobodnie analizuje przeczytany tekst;
dostrzega ukryty sens utworu;
z łatwością wyszukuje potrzebne informacje;
wskazuje cechy rodzajowe i gatunkowe utworu;
dostrzega analogie z innymi tekstami literackimi;
wskazuje i określa funkcje środków stylistycznych;
odczytuje myśl podmiotu lirycznego;
podejmuje rolę lidera grupy;
posługuje się poznanymi formami wypowiedzi;
w tworzeniu własnych tekstów wykorzystuje wiedzę o języku;
formułuje własne opinie i sądy;
samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy w sposób twórczy w sytuacjach trudnych i
nietypowych;
• potrafi efektywnie zaplanować pracę w zespole, umiejętnie podejmować decyzje,
interpretować wyniki, odnajdywać i porządkować informacje, zastosować umiejętności w
różnych sytuacjach;
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:
w zasadzie opanował materiał programowy;
rozwiązuje typowe zadania z elementami problemowymi;
wyodrębnia podstawowe elementy utworu poetyckiego;
popiera swoją wypowiedź cytatami;
pracując w grupie, podejmuje próby samodzielnego rozwiązywania problemów;
opracowuje temat w sposób wyczerpujący;
chętnie zabiera głos na każdy temat;
potrafi zredagować pracę stylistyczną charakteryzującą się spójną kompozycją;
ma bogaty zasób słownictwa;
trafnie argumentuje własne zdanie;
poprawnie wyjaśnia hasła z encyklopedii i słowników;
rzetelnie wykonuje powierzone mu zadania;
płynnie, z poprawną artykulacją oraz dykcją i intonacją recytuje dłuższy utwór poetycki lub
fragment prozy;
• potrafi współpracować w grupie zarówno jako lider, jak i partner, wyciągać wnioski,
różnicować ważność informacji, wybrać własny sposób uczenia się;
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:
• opanował podstawowe treści programowe w zakresie umożliwiającym osiąganie postępów
w dalszym uczeniu się języka polskiego;
• samodzielnie wykonuje powierzone mu proste zadania teoretyczne i praktyczne;
• zna cechy form wypowiedzi przewidzianych programem;
• porządkuje wydarzenia w układzie chronologicznym;
• wskazuje elementy świata przedstawionego w utworze;
• buduje logiczną, spójną wypowiedź kilkuzdaniową;
• próbuje argumentować własny punkt widzenia;
• potrafi omówić budowę wiersza;
2
•
•
•
•
•
•
uczestniczy w dyskusji;
potrafi wypowiedzieć się na dany temat tekstu literackiego;
nie zawsze odrabia pracę domową;
posiada duże braki w wiadomościach;
nie potrafi wykorzystywać w praktyce posiadanych wiadomości;
współpracuje w grupie, potrafi objaśnić niektóre wyniki pracy, logicznie je uporządkować;
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
• ma braki w opanowaniu podstawowych treści programowych, ale zrealizował wymagania
konieczne, dające mu wiedzę i umiejętności niezbędne w dalszym życiu;
• rozwiązuje proste zadania teoretyczne i praktyczne przy pomocy nauczyciela;
• odróżnia poezję od prozy;
• często nie odrabia prac domowych;
• rozumie proste zagadnienia wyrażone w sposób jednoznaczny;
• potrafi słuchać dyskusji;
• potrafi współpracować w grupie;
• recytuje fragment prozy lub krótki utwór poetycki;
• redaguje kilkuzdaniowe wypowiedzi na tematy związane ze szkołą, domem, środowiskiem,
treścią tekstu;
• rozumie podstawowe zagadnienia wyrażone w sposób prosty i jednoznaczny;
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:
• posiada duże braki w wiadomościach i umiejętnościach, które uniemożliwiają dalsze
zdobywanie wiedzy;
• jest daleki od spełnienia wymagań stawianych przez program;
• nie potrafi rozwiązać zadań o elementarnym stopniu trudności nawet przy pomocy
nauczyciela;
• ciągle nie przygotowuje się do lekcji;
• ma lekceważący stosunek do przedmiotu;
• nie chce korzystać z pomocy nauczyciela, kolegów;
• nie wykazuje żadnych postępów w nauce;
III. TREŚCI NAUCZANIA – WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE.
1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji:
UMIEJĘTNOŚCI KLASA IV
KLASA V
Czytanie
i Uczeń identyfikuje nadawcę i Uczeń
identyfikuje
słuchanie
odbiorcę
wypowiedzi;
z nadawcę
i
odbiorcę
niewielką pomocą określa temat wypowiedzi;
tekstu i jego główną myśl.
samodzielnie
określa
W mało
skomplikowanych temat tekstu i jego
tekstach
wskazuje
autora, główną myśl.
narratora, słuchacza, czytelnika. Wskazuje
autora,
narratora,
słuchacza,
czytelnika.
Uczeń określa bezpośrednio Uczeń
określa
wyrażone intencje nadawcy bezpośrednio wyrażone
3
KLASA VI
Uczeń
samodzielnie
identyfikuje
nadawcę
i
odbiorcę
wypowiedzi;
sprawnie określa temat tekstu i
jego główną myśl, także w
trudniejszych przykładach.
Wskazuje autora, narratora,
słuchacza, czytelnika.
Uczeń określa bezpośrednio
wyrażone
nadawcy
komunikatu.
nadawcy komunikatu, a komunikatu, a także intencje
także intencje wyrażone wyrażone
pośrednio
oraz
pośrednio.
wyciąga wnioski wynikające z
przesłanek
zawartych
w
tekście - rozpoznaje prawdę
lub fałsz.
Uczeń
podejmuje
próbę Uczeń
z
niewielką
oddzielenia informacji ważnych pomocą potrafi oddzielać
od informacji drugorzędnych.
informacje ważne od
informacji
drugorzędnych.
Uczeń zauważa dosłowne i Uczeń na ogół rozumie
przenośne znaczenie wyrazów w dosłowne i przenośne
prostych przykładach.
znaczenie wyrazów w
wypowiedzi
oraz
zauważa
zależności
pomiędzy przenośnym
znaczeniem a intencją
nadawcy wypowiedzi.
Uczeń wskazuje części składowe Uczeń wskazuje części
wypowiedzi
(tytuł,
wstęp, składowe
wypowiedzi
rozwinięcie,
zakończenie, (tytuł,
wstęp,
akapity).
rozwinięcie,
Zauważa zależność między zakończenie, akapity), a
tytułem a treścią.
także dostrzega relacje
między nimi.
Wyjaśnia
zależność
między tytułem a treścią.
Uczeń odróżnia tekst literacki od Uczeń
samodzielnie
tekstu użytkowego z niewielką odróżnia tekst literacki
pomocą nauczyciela; potrafi od tekstu użytkowego;
rozpoznać formy użytkowe: potrafi rozpoznać cechy
zaproszenie,
życzenia, takich form gatunkowych
ogłoszenie, instrukcja, przepis. jak:
zaproszenie,
Potrafi odróżnić tekst literacki życzenia,
gratulacje,
od reklamowego.
ogłoszenie,
instrukcja,
przepis.
Potrafi wskazać cechy
tekstu reklamowego.
Uczeń czyta teksty głośno oraz
cicho, starając się stosować do
znaków interpunkcyjnych.
Rozumie
rolę
akapitów,
marginesów w tekście pisanym
prozą, a także funkcje wersów,
zwrotek, rymów w tekście
poetyckim.
Uczeń płynnie czyta
teksty głośno oraz cicho.
Świadomie
stosuje
pauzę,
odpowiednią
intonację, tempo podczas
głośnego czytania.
Rozumie rolę znaków
interpunkcyjnych,
akapitów, marginesów w
tekście pisanym prozą a
także funkcje wersów,
zwrotek, rymu w tekście
4
Uczeń samodzielnie potrafi
oddzielać informacje ważne od
informacji
drugorzędnych,
także
w
bardziej
rozbudowanych przykładach.
Uczeń bezbłędnie rozumie
dosłowne
i
przenośne
znaczenie
wyrazów
w
wypowiedzi oraz rozumie
zależności
pomiędzy
przenośnym znaczeniem a
intencją nadawcy wypowiedzi.
Uczeń wskazuje części
składowe wypowiedzi (tytuł,
wstęp,
rozwinięcie,
zakończenie, akapity) oraz
dostrzega i wyjaśnia relacje
między nimi.
Interpretuje tytuł.
Uczeń samodzielnie odróżnia
tekst literacki od tekstu
użytkowego; potrafi rozpoznać
cechy
takich
form
gatunkowych jak: zaproszenie,
życzenia,
gratulacje,
ogłoszenie,
zawiadomienie,
instrukcja, przepis.
Wskazuje
w
tekście
reklamowym
informacje
podane wprost i ukryte,
rozumie, określa cel reklamy –
wskazuje
funkcję
perswazyjną .
Uczeń bezbłędnie czyta teksty
głośno oraz cicho.
Świadomie różnicuje sposób
artykulacji w zależności od
intencji. Wyjaśnia rolę znaków
interpunkcyjnych, akapitów,
marginesów w tekście pisanym
prozą, a także funkcje wersów,
zwrotek, rymu w tekście
poetyckim.
poetyckim.
Uczeń rozpoznaje znaczenie
niewerbalnych
środków
komunikowania
się
przy
pomocy nauczyciela.
Uczeń z nielicznymi
błędami,
samodzielnie
rozpoznaje
znaczenie
niewerbalnych środków
komunikowania się.
Samokształcenie i Uczeń samodzielnie posługuje Uczeń
wyszukuje
docieranie
do się słownikiem ortograficznym, informacje
w
informacji
a
z pomocą
nauczyciela encyklopedii, słowniku
wyszukuje
informacje
w ortograficznym, małym
encyklopedii, słowniku języka lub
podręcznym
polskiego, Internecie.
słowniku
języka
polskiego,
słowniku
wyrazów
bliskoznacznych,
Internecie.
Z pomocą nauczyciela
korzysta ze słownika
frazeologicznego.
Uczeń
bezbłędnie
i
samodzielnie
rozpoznaje
znaczenie
niewerbalnych
środków komunikowania się.
Uczeń
samodzielnie
wyszukuje
informacje
w
encyklopedii,
leksykonie,
słowniku
ortograficznym,
małym
lub
podręcznym
słowniku języka polskiego,
słowniku
wyrazów
bliskoznacznych,
słowniku
poprawnej
polszczyzny,
frazeologicznym, Internecie.
Stara się ocenić wiarygodność
źródeł.
2. Analiza i interpretacja tekstów kultury
UMIEJĘTNOŚC
KLASA IV
Analiza tekstu
Uczeń z odróżnia fikcję Uczeń samodzielnie odróżnia
artystyczną
od fikcję
artystyczną
od
rzeczywistości
na rzeczywistości
w
mniej
wyrazistych
wyrazistych utworze tekście
przykładach.
literackim, próbuje porównywać
fikcję z rzeczywistością.
Uczeń
wskazuje Uczeń rozpoznaje elementy
elementy realistyczne i realistyczne i fantastyczne w
fantastyczne w baśni i baśni, legendzie, micie oraz
legendzie.
bajce.
Uczeń wskazuje środki
stylistyczne
(epitet,
porównanie,
przenośnia) w tekście
literackim. Z pomocą
nauczyciela objaśnia ich
funkcję.
Uczeń rozumie różnicę
pomiędzy
osobą
mówiącą w utworze
literackim
a
jego
autorem.
Uczeń potrafi wskazać
wers, zwrotkę, rym.
KLASA V
KLASA VI
Uczeń
rozpoznaje
środki
stylistyczne
(porównanie,
przenośnia,
epitet,
wyraz
dźwiękonaśladowczy,
uosobienie,
ożywienie)
w
tekście literackim i próbuje
samodzielnie
objaśnić
ich
funkcję.
Uczeń
rozumie
różnicę
pomiędzy osobą mówiącą w
utworze literackim a jego
autorem.
Potrafi
scharakteryzować
osobę
mówiącą na podstawie jej
wypowiedzi.
Uczeń samodzielnie rozpoznaje
wers, zwrotkę, rym, rytm. Z
pomocą nauczyciela omawia ich
5
Uczeń bezbłędnie odróżnia
fikcję
artystyczną
od
rzeczywistości
w
różnych
utworach literackich. Odnosi
fikcyjne wydarzenia, miejsca,
postaci do rzeczywistych
Uczeń rozpoznaje elementy
realistyczne i fantastyczne w
baśni, legendzie, micie, bajce,
opowiadaniu i powieści. Potrafi
przedstawić ich funkcję w
utworze.
Uczeń
rozumie
zależność
pomiędzy
środkami
stylistycznymi zastosowanymi
w utworze a jego treścią.
Uzasadnia
swoje
zdanie
odwołując się do tekstu.
Uczeń jest świadomy różnicy
pomiędzy osobą mówiącą w
utworze literackim a jego
autorem. Potrafi samodzielnie
scharakteryzować
osobę
mówiącą na podstawie jej
wypowiedzi.
Uczeń
bezbłędnie
potrafi
rozpoznać wers, zwrotkę, rym,
rytm. Potrafi omówić funkcje
funkcję.
Uczeń
znaczenie
tekście.
rozumie Uczeń rozumie i wyjaśnia
akapitu w znaczenie akapitu w tekście.
Potrafi wskazać w utworze
wydarzenia,
które
tworzą
główne wątki.
Uczeń
wymienia
elementy
świata
przedstawionego
w
utworze pisanym prozą.
Uczeń wskazuje i nazywa
elementy
świata
przedstawionego w utworze
pisanym
prozą
(przede
wszystkim w baśni, legendzie,
micie i bajce).
Uczeń rozpoznaje baśń Uczeń samodzielnie rozpoznaje
i legendę.
baśń, legendę, mit, bajkę,
komiks.
Próbuje
wskazać
elementy charakterystyczne dla
tych gatunków. legendę, mit,
bajkę, komiks.
Wstępne
rozpoznanie,
interpretacja,
wartości
wartościowanie
Uczeń
z
pomocą
nauczyciela wskazuje
wybrane
elementy
dzieła
filmowego,
telewizyjnego
Uczeń wskazuje elementy dzieła
filmowego, telewizyjnego i
teatralnego. Wskazuje różnice
między filmem a programem
informacyjnym czy programem
rozrywkowym.
Uczeń próbuje nazwać
swoje
reakcje
czytelnicze (wrażenia,
i emocje). Z pomocą
nauczyciela wskazuje
najważniejsze elementy
świata
przedstawionego, które
je wzbudzają.
Uczeń nazywa swoje reakcje
czytelnicze (wrażenia, emocje) i
potrafi wskazać te elementy
świata przedstawionego, które je
wzbudzają.
Uczeń
wymienia Uczeń charakteryzuje i ocenia
bohaterów
utworu, bohaterów. Krótko określa swój
krótko ich opisuje.
stosunek do nich. Próbuje
znaleźć odniesienia do własnych
doświadczeń.
Uczeń
wskazuje
w Uczeń wskazuje
6
powyższych
elementów.
Odróżnia wiersz biały od
wiersza rymowanego.
Uczeń wskazuje w utworze
wydarzenia, które tworzą wątki
główne i poboczne. Omawia
związki
miedzy
częściami
dłuższego
tekstu
pisanego
prozą.
Uczeń potrafi nazwać elementy
świata przedstawionego w
utworze pisanym prozą (przede
wszystkim w baśni, legendzie,
micie, bajce powieści i utworze
dramatycznym.).
Uczeń
rozpoznaje
baśń,
legendę, mit, bajkę, komiks,
powieść, fraszkę. Wskazuje i
omawia
elementy
charakterystyczne dla tych
gatunków. legendę, mit, bajkę,
komiks, powieść, fraszkę.
Uczeń wskazuje i omawia
elementy dzieła filmowego oraz
telewizyjnego.
Charakteryzuje różne typy filmu
(dokumentalny,
fabularny),
program
informacyjny,
edukacyjny, rozrywkowy.
Wyodrębnia i omawia elementy
składające się na widowisko
teatralne:
gra
aktorska,
reżyseria,
dekoracja,
charakteryzacja,
kostiumy,
rekwizyty. i omawia elementy
Uczeń precyzyjnie nazywa
swoje
reakcje
czytelnicze
(wrażenia, emocje) i wskazuje
te
elementy
świata
przedstawionego,
które
je
wzbudzają. Porównuje sytuację
bohaterów
z
własnymi
doświadczeniami,
wyciąga
wnioski.
Samodzielnie charakteryzuje i
ocenia
bohaterów,
także
niejednoznacznych,
uzasadniając swój stosunek do
nich. Wskazuje reprezentowane
przez nich wartości. Odnosi
przeżycia
bohaterów
do
własnych.
w tekstach Uczeń omawia zauważone w
tekstach
kultury kultury wartości pozytywne i ich
wyraźnie
zaznaczone przeciwieństwa,
zauważa
wartości pozytywne i kontrast między nimi.
ich przeciwieństwa.
różnych
tekstach
kultury
wartości pozytywne i ich
przeciwieństwa, oraz zależności
między nimi. Powołuje się na
własne
przykłady,
szuka
analogii w innych tekstach.
Uczeń
odbiera Uczeń zauważa dosłowne i
dosłowne
przesłanie przenośne przesłanie utworu.
utworu. Z pomocą Objaśnia morał bajki i przesłanie
nauczyciela
objaśnia baśni.
morał bajki i przesłanie
baśni.
Uczeń odbiera utwór na
poziomie
dosłownym
i
przenośnym, omawia związki
pomiędzy nimi. Wyczerpująco
objaśnia morał bajki i przesłanie
baśni, powołując się na
odpowiednie fragmenty tekstu.
3. Tworzenie wypowiedzi
UMIEJĘTNOŚC KLASA IV
I
Mówienie
i Uczeń tworzy dość
pisanie
spójne
wypowiedzi
ustne i pisemne na
tematy poruszane na
zajęciach.
Uczeń
dostosowuje
sposób wyrażania się do
oficjalnej i nieoficjalnej
sytuacji
komunikacyjnej
w
zależności
od
zamierzonego
celu:
prośba,
pytanie,
wyjaśnienie, odmowa,
zaproszenie.
KLASA V
KLASA VI
Uczeń tworzy spójne
(krótkie i obszerniejsze)
wypowiedzi ustne i
pisemne na tematy
poruszane na zajęciach.
Uczeń
dostosowuje
sposób wyrażania się do
oficjalnej i nieoficjalnej
sytuacji komunikacyjnej
w
zależności
od
zamierzonego
celu:
prośba,
pytanie,
wyjaśnienie, odmowa,
zaproszenie,
ocena,
opinia.
Uczeń tworzy krótsze i dłuższe,
wyczerpujące
i
dobrze
skomponowane wypowiedzi ustne i
pisemne na tematy poruszane na
zajęciach.
Uczeń sprawnie dostosowuje sposób
wyrażania się do oficjalnej i
nieoficjalnej sytuacji komunikacyjnej
w zależności od zamierzonego celu:
prośba,
pytanie,
wyjaśnienie,
odmowa, zaproszenie, ocena, opinia,
podziękowanie, przemówienie.
Uczeń formułuje proste Uczeń
formułuje
pytania do tekstu.
pytania
otwarte
i
zamknięte
w
celu
uzyskania konkretnych
informacji.
Uczeń
prowadzi Uczeń
w
sposób
rozmowy na tematy świadomy i swobodny
związane z otaczającą prowadzi rozmowy na
go rzeczywistością i tematy związane z
poznanymi
tekstami otaczającą
go
kultury.
rzeczywistością
i
poznanymi
tekstami
kultury. Posługuje się
mimiką, gestykulacją,
postawa
ciała,
aby
skupić
uwagę
rozmówcy na swojej
wypowiedzi.
Uczeń wyraża intencje Uczeń świadomie w
Uczeń biegle formułuje pytania,
dążąc
do
uzyskania
jak
najpełniejszych informacji.
7
Uczeń w sposób świadomy i
swobodny prowadzi rozmowy na
tematy związane z otaczającą go
rzeczywistością i poznanymi tekstami
kultury. Odpowiednio posługuje się
mimiką, gestykulacją, postawa ciała,
aby skupić uwagę rozmówcy na
swojej wypowiedzi.
Przestrzega
zasad
kulturalnej
rozmowy.
Uczeń świadomie i samodzielnie w
w
swoich sposób bezpośredni i
wypowiedziach.
pośredni
wyraża
intencje
w
swoich
wypowiedziach.
Formułuje wypowiedź
na
temat
intencji
zawartych w tekstach
literackich
oraz
wypowiedzi
innych
rozmówców (wyraziste
przykłady).
sposób bezpośredni i pośredni wyraża
intencje w swoich wypowiedziach.
Formułuje wypowiedź na temat
intencji zawartych w tekstach
literackich oraz wypowiedzi innych
rozmówców.
Uczeń nazywa uczucia.
Uczeń nazywa uczucia. Uczeń nazywa uczucia. Opisuje
Opisuje
własne własne przeżycia i przeżycia bohatera
przeżycia.
literackiego.
Uczeń opisuje postać,
przedmiot,
zwierzę,
miejsce,
krajobraz,
używając poprawnych
form
gramatycznych
odmiennych
części
mowy.
Uczeń opisuje postać,
przedmiot,
zwierzę,
miejsce,
krajobraz,
używając poprawnych
form
gramatycznych
odmiennych
części
mowy. W opisie stosuje
słownictwo
nacechowane
emocjonalnie,
porównania, epitety.
Uczeń
przedstawia
przebieg zdarzeń w
utworze
w
sposób
chronologiczny.
Uczeń samodzielnie opisuje postać,
przedmiot,
zwierzę,
miejsce,
krajobraz, używając poprawnych
form gramatycznych odmiennych
części mowy. W opisie stosuje
słownictwo
nacechowane
emocjonalnie, porównania, epitety.
Uczeń
formułuje
wypowiedź ustną z
właściwą
intonacją,
akcentem wyrazowym.
Wprowadza
pauzę.
Moduluje swój głos, by
podkreślić sens swojej
wypowiedzi.
Uczeń
samodzielnie
formułuje
wypowiedź ustną z właściwą
intonacją, akcentem wyrazowym.
Wprowadza pauzę. Moduluje swój
głos w sposób świadomy, by
podkreślić sens swojej wypowiedzi.
formułuje wypowiedź ustną z
właściwą
intonacją,
akcentem
wyrazowym. Wprowadza pauzę.
Moduluje swój głos w sposób
świadomy, by podkreślić sens swojej
wypowiedzi. formułuje wypowiedź
ustną z właściwą intonacją, akcentem
wyrazowym. Wprowadza pauzę.
Uczeń samodzielnie przygotowuje
recytację tekstu poetyckiego i
prozatorskiego.
Recytuje z uwzględnieniem znaków
interpunkcyjnych,
świadomie
dobierając tempo i intonację, które
podkreślą przekaz utworu.
Uczeń przy niewielkiej
pomocy
nauczyciela
przedstawia przebiegu
zdarzeń w utworze w
sposób chronologiczny.
Uczeń
formułuje
wypowiedź ustną z
właściwą
intonacją,
akcentem wyrazowym.
Wprowadza pauzę.
Uczeń
z
pomocą
przygotowuje recytację
tekstu
poetyckiego.
Recytuje
teksty
poetyckie z właściwą
intonacją, tempem i
uwzględnieniem
znaków
interpunkcyjnych.
Uczeń
samodzielnie
przygotowuje recytację
tekstu poetyckiego, a z
pomocą
–
prozatorskiego.
Recytuje,
głosowo
interpretując
teksty
poetyckie, z właściwą
intonacją, tempem i
8
Uczeń samodzielnie przedstawia
przebieg zdarzeń w utworze w sposób
chronologiczny
(bardziej
skomplikowana fabuła).
Uczeń tworzy w miarę
poprawne wypowiedzi
pisemne
(prosta
notatka,
zaproszenie,
list prywatny, opis,
opowiadanie). Stosuje
właściwą kompozycję,
układ
graficzny,
Wykorzystuje
znajomość
podstawowych
zasad
ortografii i interpunkcji.
uwzględnieniem
znaków
interpunkcyjnych.
Uczeń
tworzy
wypowiedzi
pisemne
(notatka, zaproszenie,
list prywatny, opis,
opowiadanie,
opowiadanie
z
dialogiem, pamiętnik,
ogłoszenie, dziennik).
Dba
o
właściwą
kompozycję i układ
graficzny wypowiedzi.
Stosuje
się
do
poznanych
reguł
ortografii i interpunkcji.
Uczeń tworzy wyczerpujące, ciekawe
wypowiedzi
pisemne
(notatka,
zaproszenie, list prywatny i oficjalny,
opis, opowiadanie, opowiadanie z
dialogiem, pamiętnik, ogłoszenie,
dziennik z perspektywy własnej i
bohatera literackiego, sprawozdanie).
Sprawnie stosuje odpowiadającą
wymogom formy kompozycję i układ
graficzny. wykorzystując znajomość
ortografii i interpunkcji.
4. Świadomość językowa w odbiorze i tworzeniu wypowiedzi.
UMIEJĘTNOŚC
I
KLASA IV
FONETYKA
Uczeń zna alfabet i
potrafi z nielicznymi
błędami
wykorzystać
jego znajomość podczas
korzystania ze słownika
czy encyklopedii.
ORTOGRAFIA
KLASA V
Uczeń zna alfabet i
potrafi wykorzystać jego
znajomość
podczas
korzystania ze słownika
czy
encyklopedii,
słownika
ortograficznego, małego
lub
podręcznego
słownika
języka
polskiego,
słownika
wyrazów
bliskoznacznych.
Uczeń rozróżnia głoski Uczeń rozróżnia głoski
od liter.
od liter.
Dzieli wyrazy na sylaby Sprawnie dzieli wyrazy
i zgodnie z nim na sylaby.
zazwyczaj poprawnie
przenosi wyrazy.
Wymienia dwie funkcje
Rozumie
funkcję
litery "i": zmiękczającą zmiękczającą
i
i sylabotwórczą
sylabotwórczą litery "i".
Uczeń widzi różnice
pomiędzy wymową a
pisownią
głosek
nosowych, dźwięcznych i
bezdźwięcznych.
KLASA VI
Uczeń zna alfabet i potrafi
samodzielnie wykorzystać jego
znajomość podczas korzystania ze
słownika czy encyklopedii, małego
lub podręcznego słownika języka
polskiego,
słownika
wyrazów
bliskoznacznych.
Uczeń rozróżnia głoski od liter.
Dzieli bezbłędnie wyrazy na sylaby.
Rozumie funkcję zmiękczającą i
sylabotwórczą litery "i".
Uczeń omawia różnice pomiędzy
wymową a pisownią głosek
nosowych,
dźwięcznych
i
bezdźwięcznych.
Uczeń pisze poprawnie Uczeń pisze poprawnie Uczeń pisze poprawnie spółgłoski
spółgłoski twarde i spółgłoski
twarde
i twarde i miękkie, samogłoski ustne i
miękkie wykorzystując miękkie,
samogłoski nosowe, spółgłoski dźwięczne i
9
przy tym wiedzę
o
różnicach w wymowie i
pisowni
wyżej
wymienionych
spółgłosek.
Uczeń
zapisuje
z
nielicznymi
błędami
wyrazy z ch i rz
wykorzystując zasadę
ich
pisowni
po
spółgłoskach.
W
razie
wątpliwości
sprawdza pisownię w
słowniku
ortograficznym.
Uczeń pisze z wyrazy
wielką i małą literą z
nielicznymi
błędami
wykorzystując wiedzę o
częściach mowy.
SŁOWOTWÓRS
TWO
FLEKSJA
Uczeń podejmuje próby
tworzenia
rodziny
wyrazów i wskazuje
wyrazy pokrewne.
Uczeń rozróżnia wyrazy
pokrewne
od
synonimów
z
nielicznymi błędami.
Uczeń podejmuje próby
wykorzystania
formantów
do
tworzenia
wyrazów
pochodnych.
Uczeń
rozpoznaje
rzeczownik, czasownik,
przymiotnik,
przysłówek.
ustne
i
nosowe,
spółgłoski dźwięczne i
bezdźwięczne
wykorzystując przy tym
wiedzę o różnicach w
wymowie i pisowni
wyżej
wymienionych
spółgłosek.
Uczeń
zapisuje
poprawnie wyrazy z ch i
rz wykorzystując zasadę
ich
pisowni
po
spółgłoskach. W razie
wątpliwości
sprawdza
pisownię w słowniku
ortograficznym.
bezdźwięczne wykorzystując przy
tym wiedzę o różnicach w wymowie
i pisowni wyżej wymienionych
spółgłosek.
Uczeń pisze poprawnie
wyrazy wielką i małą
literą
wykorzystując
wiedzę
o
częściach
mowy.
Uczeń pisze poprawnie
zakończenia
bezokoliczników i formy
czasowników w trybie
przypuszczającym.
Uczeń pisze poprawnie
wyraz nie z różnymi
częściami mowy oraz
poprawnie
zapisuje
wyrażenia przyimkowe.
Uczeń
poprawnie
zapisuje przymiotniki i
przysłówki w stopniu
równym, wyższym i
najwyższym.
Uczeń
samodzielnie
tworzy rodzinę wyrazów
i
wskazuje
wyrazy
pokrewne.
Uczeń
poprawnie
rozróżnia
wyrazy
pokrewne od synonimów.
Uczeń pisze bezbłędnie wyrazy
wielką i małą literą wykorzystując
wiedzę o częściach mowy.
Uczeń pisze poprawnie zakończenia
bezokoliczników
i
formy
czasowników
w
trybie
przypuszczającym.
Uczeń pisze poprawnie wyraz nie z
różnymi częściami mowy oraz
poprawnie
zapisuje
wyrażenia
przyimkowe.
Uczeń
poprawnie
zapisuje
przymiotniki i przysłówki w stopniu
równym, wyższym i najwyższym.
Uczeń zapisuje bezbłędnie wyrazy z
ch i rz wykorzystując zasadę ich
pisowni po spółgłoskach. W razie
wątpliwości sprawdza pisownię w
słowniku ortograficznym. .
Uczeń samodzielnie i bezbłędnie
tworzy rodzinę wyrazów i wskazuje
wyrazy pokrewne.
Uczeń bezbłędnie rozróżnia wyrazy
pokrewne od synonimów.
Uczeń
wykorzystuje Uczeń bezbłędnie wykorzystuje
formanty do tworzenia formanty do tworzenia wyrazów
wyrazów pochodnych.
pochodnych.
Uczeń
rozpoznaje Uczeń rozpoznaje rzeczownik,
rzeczownik, czasownik, czasownik,
przymiotnik,
przymiotnik, przysłówek, przysłówek, liczebnik, przyimek,
liczebnik,
przyimek, spójnik. Wykorzystuje tę wiedzę do
10
spójnik.
Uczeń stosuje poprawne
formy
gramatyczne
wyrazów odmiennych
(rzeczownik,
przymiotnik,
czasownik).
Uczeń stosuje poprawne
formy
gramatyczne
wyrazów
odmiennych
(rzeczownik,
przymiotnik, czasownik,
liczebnik, zaimek).
Uczeń
rozumie
następujące kategorie:
osoba, liczba, rodzaj,
czas i w sposób
poprawny stosuje je w
wypowiedzi ustnej i
pisemnej.
Uczeń
rozumie
następujące
kategorie:
osoba, liczba, rodzaj,
czas
i
w
sposób
poprawny stosuje je w
wypowiedzi ustnej i
pisemnej.
Używa
czasowników
zakończonych na - no i
-to w sposób poprawny
Uczeń
w
sposób
poprawny stosuje formy
czasu teraźniejszego oraz
formę
rodzaju
męskoosobowego
i
niemęskoosobowego w
czasie
przyszłym
i
przeszłym. Stosuje formy
trybów czasownika.
Uczeń określa formy
gramatyczne
rzeczownika: przypadek,
liczba, rodzaj. Używa
poprawnych
form
nieregularnie
odmieniających
się
rzeczowników.
Uczeń
poprawnie
rozróżnia
rzeczowniki
własne i pospolite oraz
konkretne i abstrakcyjne.
Uczeń określa formy
gramatyczne
przymiotnika: przypadek,
liczba, rodzaj. Stopniuje
przymiotnik.
Uczeń
poprawnie
wskazuje
przymiotnik
jako
określenie
rzeczownika. .
Uczeń
w
sposób
poprawny stosuje formy
czasu
teraźniejszego
oraz formę rodzaju
męskoosobowego
i
niemęskoosobowego w
czasie przyszłym i
przeszłym.
Uczeń określa formy
gramatyczne
rzeczownika:
przypadek,
liczba,
rodzaj.
Uczeń
rozróżnia
rzeczowniki własne i
pospolite.
Uczeń określa formy
gramatyczne
przymiotnika:
przypadek,
liczba,
rodzaj.
Uczeń z nielicznymi
błędami
wskazuje
przymiotnik
jako
określenie rzeczownika.
analizy tekstów kultury oraz
tworzenia własnej wypowiedzi
ustnej i pisemnej.
Uczeń rozpoznaje rzeczownik,
czasownik,
przymiotnik,
przysłówek, liczebnik, przyimek,
spójnik. Wykorzystuje tę wiedzę do
analizy tekstów kultury oraz
tworzenia własnej wypowiedzi
ustnej i pisemnej.
Uczeń
świadomie
stosuje
następujące kategorie: osoba, liczba,
rodzaj, czas i w sposób poprawny
stosuje je w wypowiedzi ustnej i
pisemnej. Używa czasowników
zakończonych na - no i -to.
Uczeń rozpoznaje rzeczownik,
czasownik,
przymiotnik,
przysłówek, liczebnik, przyimek,
spójnik. Wykorzystuje tę wiedzę do
analizy tekstów kultury oraz
tworzenia własnej wypowiedzi
ustnej i pisemnej.
Uczeń określa formy gramatyczne
rzeczownika: przypadek, liczba,
rodzaj. Bezbłędnie używa form
nieregularnie odmieniających się
rzeczowników. form nieregularnie
odmieniających się rzeczowników. f
Uczeń
bezbłędnie
rozróżnia
rzeczowniki własne i pospolite oraz
konkretne i abstrakcyjne.
Uczeń rozpoznaje przymiotnik,
Wykorzystuje tę wiedzę do analizy
tekstów kultury oraz tworzenia
własnej wypowiedzi ustnej i
pisemnej.
Uczeń
bezbłędnie
rozpoznaje
przymiotnik
jako
określenie
rzeczownika
Wykorzystuje
tę
wiedzę do analizy tekstów kultury
oraz tworzenia własnej wypowiedzi
ustnej i pisemnej.
Uczeń
wskazuje Uczeń
wskazuje Uczeń rozpoznaje rzeczownik,
przysłówek
jako przysłówek
jako czasownik,
przymiotnik,
określenie czasownika.
określenie czasownika. przysłówek, liczebnik, przyimek,
11
Stopniuje
przysłówek. spójnik. Wykorzystuje tę wiedzę do
Tworzy
wyrażenie analizy tekstów kultury oraz
przyimkowe.
tworzenia własnej wypowiedzi
ustnej i pisemnej.
SKŁADNIA Z Uczeń odróżnia zdanie Uczeń
sprawnie Uczeń świadomie posługuje się
INTERPUNKCJĄ od
równoważnika wyszukuje w tekście zdaniami i równoważnikami zdań w
zdania.
zdanie i równoważnik wypowiedziach.
Przekształca zdania w zdania.
równoważniki
i
odwrotnie zachowując
treść wypowiedzenia.
Uczeń
rozróżnia
i Uczeń
poprawnie Uczeń bezbłędnie rozróżnia, stosuje
zwykle
poprawnie rozróżnia i stosuje zdania i przekształca zdania oznajmujące,
stosuje ze względu na oznajmujące, pytające i pytające
i
rozkazujące
oraz
cel wypowiedzi zdania rozkazujące.
wykrzyknikowe,
dopasowując
oznajmujące, pytające i Swobodnie przekształca budowę wypowiedzi do intencji.
rozkazujące
oraz zdania zmieniając cel
wykrzyknikowe.
wypowiedzi.
Stosuje odpowiednią do Odczytuje
intencje
typu
zdania nadawcy ze względu na
interpunkcję.
rodzaj zdania.
Na
prostych
przykładach
przekształca
zdania
zmieniając
cel
wypowiedzi.
Odczytuje
proste
intencje nadawcy ze
względu na rodzaj
zdania.
Uczeń
tworzy Uczeń
tworzy Uczeń tworzy wypowiedź ustną i
wypowiedź ustną i wypowiedź
ustną
z pisemną, różnicując dobór zdań
pisemną z przewagą właściwych typów zdań odpowiednio do formy i intencji
zdań pojedynczych.
odpowiednio do sytuacji wypowiedzi.
komunikacyjnej.
Przekształca
zdania
pojedyncze w złożone za
pomocą spójników.
Uczeń wskazuje szeregi
wyrazów
sobie
współrzędnych, a przy
ich
zapisie
stosuje
poprawną interpunkcję.
Uczeń
wskazuje Uczeń rozpoznaje różne Uczeń
ozpoznaje
orzeczenie
podmiot i orzeczenie, typu podmiotu, w tym imienne i wskazuje jego składniki
wie, że orzeczenie jest podmiot w dopełniaczu.
(łącznik i orzecznik).
najważniejszą częścią
Określa funkcję podmiotu w
zdania.
dopełniaczu, orzeczenia imiennego,
Posługuje się pojęciem
wybranych typów okoliczników w
związek główny.
zdaniu.
Uczeń wskazuje wyraz Rozpoznaje i stosuje Świadomie posługuje się terminami:
określany i określający. przydawkę
jako podmiot, orzeczenie, przydawka,
Wyróżnia
określenia określenie rzeczownika, dopełnienie, okolicznik.
grupy podmiotu i grupy a
dopełnienie
jako Bezbłędnie przedstawia na wykresie
orzeczenia
określenie czasownika.
budowę zdania pojedynczego -
12
Przedstawia
wykresie
prostych
pojedynczych
SŁOWNICTWO
na
budowę
zdań
także trudniejsze przykłady.
Przedstawia graficznie budowę
zdania złożonego
Nazywa części mowy Nazywa części mowy
pełniące
funkcję pełniące
funkcję
podmiotu i orzeczenia,
podmiotu,
orzeczenia,
przydawki, dopełnienia i
okolicznika.
Uczeń
łączy Uczeń łączy współrzędne
współrzędne
związki związki wyrazowe w
wyrazowe w zdaniu za zdaniu
za
pomocą
pomocą spójników.
spójników.
Poprawnie
rozdziela
zdanie pojedyncze przy
pomocy przecinków.
Stosuje przecinek przed
spójnikami.
Wydziela cytat stosując
cudzysłów.
Określa formy gramatyczne części
mowy pełniących funkcję określeń
w zdaniu.
Uczeń
rozpoznaje
wyrazy bliskoznaczne i
przeciwstawne, rozumie
ich funkcję.
Uczeń operuje wyrazami
bliskoznacznymi
i
przeciwstawnymi.
Wskazuje kolokwializmy
i wyrazy pochodzące z
języka ogólnopolskiego.
Uczeń
wzbogaca
słownictwo
na
podstawie poznanych
tekstów
i
wykonywanych
ćwiczeń redakcyjnych.
Wykorzystuje
w
wypowiedziach związki
frazeologiczne,
które
poznał podczas lekcji.
Wykorzystuje
wyrazy
pochodne
w
czasie
tworzenia
wypowiedzi
(np.
zgrubienia,
zdrobnienia).
Zna,
rozumie
i
świadomie posługuje się
frazeologizmami,
wskazuje frazeologizmy
pochodzenia biblijnego
oraz mitologicznego.
Uczeń
operuje
wyrazami
bliskoznacznymi
i
przeciwstawnymi.
Wskazuje
kolokwializmy i wyrazy pochodzące
z języka ogólnopolskiego.
Wskazuje wyrazy gwarowe i
zapożyczone.
− odróżnia wyrazy o podobnym
brzmieniu, ale o innym znaczeniu;
−
używa
w
wypowiedziach
słownictwa dostosowanego pod
względem stylu do treści i funkcji
tekstu
Uczeń
wskazuje
frazeologizmy
i
przysłowia
w
omawianych tekstach.
Próbuje wyjaśnić ich
dosłowne
i
metaforyczne
znaczenie.
Uczeń zna i stosuje
odpowiednio dobrane
słownictwo, zwroty i
wyrażenia do opisu,
opinii,
wyrażania
emocji i uczuć.
Uczeń z nielicznymi
posługuje
się
słownictwem
o
Uczeń zna i stosuje
odpowiednio
dobrane
słownictwo, zwroty i
wyrażenia do opisu,
opinii, wyrażania emocji
i uczuć.
Uczeń
poprawnie
posługuje
się
słownictwem o znaczeniu
13
Uczeń łączy współrzędne związki
wyrazowe w zdaniu za pomocą
spójników.
Poprawnie
rozdziela
zdanie
pojedyncze
przy
pomocy
przecinków.
Stosuje przecinek przed spójnikami.
Wydziela cytat stosując cudzysłów.
Poprawnie stosuje przecinek w
zdaniu złożonym.
Zna, rozumie i świadomie posługuje
się frazeologizmami pochodzenia
biblijnego oraz mitologicznego.
Sprawnie włącza do wypowiedzi
przysłowia i powiedzenia z różnych
regionów Polski.
Uczeń zna i stosuje odpowiednio
dobrane słownictwo, zwroty i
wyrażenia
do
opisu,
opinii,
wyrażania emocji i uczuć.
Uczeń bezbłędnie posługuje się
słownictwem
o
znaczeniu
dosłownym i przenośnym w
znaczeniu dosłownym i dosłownym i przenośnym wypowiedzi ustnej i pisemnej.
przenośnym
w w wypowiedzi ustnej i
wypowiedzi ustnej i pisemnej.
pisemnej.
5. Lektura.
Zgodnie Podstawą programową uczniowie winni zapoznać się z wyborem:
· baśni,
· legend,
· wybór mitów greckich ,
· kolęd,
· pieśni patriotycznych,
· poezji, w tym utworów dla dzieci i młodzieży.
Wybór wartościowych i interesujących tekstów reprezentujących powyższe gatunki znajduje się w serii
podręczników, z którymi skorelowany jest niniejszy program.
W każdym roku szkolnym nauczyciel wraz z uczniami musi także wybrać do przeczytania co najmniej
cztery utwory czytane w całości. Poniżej został zamieszczony proponowany zestaw czterech podstawowych
lektur oraz alternatywne pozycje do wyboru (zamiennie lub jako dodatkowe).
KLASA IV
KLASA V
F.H.
Burnett,
Mała L.M. Montgomery, Ania z
księżniczka
Zielonego Wzgórza
C.Collodi, Pinokio
M. Twain, Przygody Tomka
C.S. Lewis, Opowieści z Sawyera
Narnii, cz. I: Lew, Czarownica R. Dahl, Tajemniczy ogród
i stara szafa
- E. Niziurski, Sposób na
J. Brzechwa, Akademia Pana Alcybiadesa
Kleksa
Pozycje alternatywne:
- R. Dahl, Charlie i fabryka czekolady
- J.K. Rowling, Harry Potter i komnata tajemnic
- H. Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy
- J. Brzechwa, Akademia Pana Kleksa
- K. Makuszyński, Panna z mokrą głową
- S. Lem, Bajki robotów
- J. Broszkiewicz, Wielka, większa i największa
- J. Chmielewska, Nawiedzony dom
- M. Dąbrowska, Marcin Kozera
- Ch. Dickens, Opowieść wigilijna
- H. Sienkiewicz, Sachem
- A. Fiedler, Dywizjon 303
- T. Jansson, Opowiadanie z Doliny Muminków
- J. Korczak, Kajtuś Czarodziej
- R. Kipling, Księga dżungli
- D. Terakowska, Władca Lewawu
- W. Woroszylski, Cyryl, gdzie jesteś?
- E. Knight, Lassie, wróć!
- S. Lagerfol, Cudowna podróż
- E. Niziurski, Sposób na Alcybiadesa
- L. Carroll, Alicja w krainie czarów
- J.R.R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem
- M. Ende, Nie kończąca się historia: od A do Z
- J. Gaarder, Magiczna biblioteka Bibbi Bokken
14
KLASA VI
D. Defoe, Przypadki Robinsona
Cruzoe
I. Jurgielewiczowa, Ten obcy
K. Makuszyński, Szatan z siódmej
klasy
M. Musierowicz, Ida sierpniowa
- J. Verne, W 80 dni dookoła świata
IV. SPOSOBY SPRAWDZANIA WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI UCZNIÓW ORAZ
ZASADY POPRAWY OCENY.
1. Formy sprawdzania wiadomości i umiejętności uczniów.
Uczeń może w ciągu semestru zgłosić dwa nieprzygotowania, które będą zapisane
minusem w dzienniku, trzecie nieprzygotowanie i następne powoduje wpisanie oceny cząstkowej
niedostatecznej do dziennika.
Oceny bieżące wyrażone stopniem w skali od 6 do 1 będą wystawiane za następujące formy
sprawdzania wiadomości i umiejętności:
Prace klasowe – na jednej godzinie lekcyjnej, obejmują prace twórcze uczniów sprawdzające
stopień opanowania poznanych form wypowiedzi pisemnych. Uczniowie otrzymują kilka tematów
do wyboru – piszą na jeden wybrany temat. Praca powinna zawierać recenzję tłumaczącą ocenę i
podkreślającą zalety pracy oraz informację o elementach, które należy poprawić lub nad którymi
jeszcze trzeba popracować. Uczniowie nieobecni na pracy klasowej piszą ją na pierwszej lekcji po
przyjściu do szkoły, a uczniowie po dłuższej nieobecności – w ciągu 2 tygodni. Prace klasowe
sprawdzane są w ciągu 2 tygodni. skala ocen cząstkowych od 1-5.
Sprawdziany wiadomości – są obowiązkowe, zapowiadane uczniom i wpisywane do dziennika z
tygodniowym wyprzedzeniem. Sprawdzane w ciągu 2 tygodni. Sprawdziany przeprowadzane są
po omówieniu określonej partii materiału np. jednego działu lub po zrealizowaniu materiału w
semestrze czy roku.Uczniowie znają zakres materiału przewidzianego do kontroli. Sprawdziany
oceniamy według systemu punktowego. Uczniowie nieobecni na sprawdzianie piszą go na
pierwszej lekcji po przyjściu do szkoły, a uczniowie po dłuższej nieobecności – w ciągu 2 tygodni.
Spisywanie (ściąganie) na sprawdzianie jest jednoznaczne z otrzymaniem oceny niedostatecznej.
Skala ocen cząstkowych od 1-6.
Aby uzyskać daną ocenę uczeń musi osiągnąć odpowiednią ilość punktów:
niedostateczna 0-30%
dopuszczająca 31-49%
dostateczna 50-74%
dobra 75-89%
bardzo dobra 90-100%
celująca powyżej 100%
Dyktanda – przeprowadza się po wprowadzeniu i utrwaleniu określonych zasad ortograficznych i
interpunkcyjnych (2-3 dyktanda w semestrze). Dyktanda sprawdzane będą w ciągu 2 tygodni.
Każde dyktando sprawdza stopień opanowania pewnych zasad ortograficznych.
Dyktanda będą oceniane następująco:
• bardzo dobry – bezbłędnie, ew. 1 błąd drugorzędny
• dobry – 1-2 błędy
• dostateczny – 3-4 błędy
• dopuszczający – 5-6 błędów
• niedostateczny – 7 i więcej błędów
15
Inaczej błędy ortograficzne będą oceniane w innych pracach. Uczniowie nieobecni na dyktandzie
piszą go na zajciach wyrównawczych po przyjściu do szkoły, a uczniowie po dłuższej nieobecności
– w ciągu 2 tygodni.
Kartkówki –z trzech ostatnich tematów lekcji lub sprawdzające pracę domową. Trwają 10-20
minut, są niezapowiadane, sprawdzane w ciągu 1 tygodnia - 3-4 kartkówki w semestrze. Skala ocen
cząstkowych od 1-5, nie ulegają poprawie.
Praca domowa – kontrolowana na bieżąco. Uczeń musi zawsze być przygotowany z trzech
ostatnich lekcji lub z większej partii materiału (np. działu) – po wcześniejszym zapowiedzeniu
przez nauczyciela. Brak pracy domowej zaznaczany jest minusem, następnego dnia uczeń go
poprawia, jeśli nie - dostaje ocenę niedostateczną bez możliwości poprawy. Jeśli uczeń nie odrobi
pracy domowej zadanej na dłuższy czas, wówczas otrzymuje ocenę niedostateczną. Prace domowe
mogą być pisemne, ustne lub mogą polegać na przygotowaniu określonych materiałów potrzebnych
na lekcję. Skala ocen cząstkowych od 1-5. Prace domowe mogą być krótkie i długoterminowe.
Spisywanie prac domowych jest jednoznaczne z otrzymaniem oceny cząstkowej niedostatecznej.
Prowadzenie zeszytu przedmiotowego (ew. zeszytu ćwiczeń) – uczeń obowiązkowo prowadzi
zeszyt. W każdym semestrze otrzymuje ocenę za prowadzenie zeszytu (estetyka zeszytu, zawartość
zeszytu).
Wypowiedzi ustne – to udział i przygotowanie ucznia do zajęć oraz spójna odpowiedź na pytania
nauczyciela.
W wypowiedzi ustnej ocenie podlega:
• znajomość zagadnienia;
• samodzielność wypowiedzi;
• kultura języka;
• precyzja, jasność, oryginalność ujęcia tematu; skala ocen cząstkowych od 1-5.
Aktywność na lekcji – uczniowie za aktywność na lekcji będą otrzymywać plusy.
• 5 plusów – bardzo dobry
• 4 plusy – dobry
• 3 plusy –dostateczny
Praca w zespole – ocenę za pracę w grupie może otrzymać cały zespół lub indywidualny uczeń.
Ocenie podlegają umiejętności:
• planowanie i organizacja pracy grupowej;
• efektywne współdziałanie;
• wywiązywanie się z powierzonych ról;
• rozwiązywanie problemów w sposób twórczy;
(Narzędzie badania- karta „Jak pracuję w grupie?)
Jak pracuję w grupie?
imię i nazwisko…………………………………………
Zaznacz znakiem V wybraną rubrykę.
TAK
16
NIE
NIE
POTRAFIĘ
OCENIĆ
Angażowałem się w pracę grupy
Zabierałem głos.
Z uwagą słuchałem innych.
Brałem udział w podejmowaniu decyzji.
Pełniłem rolę w grupie.
Akceptowałem zdanie innych
Czułem się odpowiedzialny za wykonanie
zadania.
Recytacja – uczniowie przygotowują recytację fragmentów prozy lub utworu poetyckiego (w
zależności od wymagań w danej klasie).Co najmniej jedna recytacja w ciągu semestru.
Kryteria oceny recytacji:
• Zgodność z tekstem;
• Płynność recytacji ( bez poprawek, czekania na podpowiedź);
• Przestrzeganie znaków przestankowych;
• Dostosowanie tempa recytacji i barwy głosu do treści oraz nastroju wybranego
fragmentu;
• Gesty i mimika;
Pierwszy warunek – dopuszczający
Pierwszy i drugi warunek – dostateczny
Pierwszy, drugi i trzeci warunek – dobry
Pierwszy, drugi, trzeci i czwarty warunek – bardzo dobry
Wszystkie warunki – celujący
Prace pisemne twórcze– badają umiejętność redagowania różnych form wypowiedzi pisemnych.
W pracy twórczej ocenie podlega:
• zrozumienie tematu;
• znajomość opisywanych zagadnień;
• sposób prezentacji;
• znajomość danej formy wypowiedzi;
• poprawność językowa, ortograficzna i interpunkcyjna;
• konstrukcja pracy i jej forma graficzna; skala ocen cząstkowych od 1-5.
Dzienniczek czytania- uczeń systematycznie prowadzi dzienniczek czytania, czyta po 20 min.
dziennie i ma to potwierdzone podpisem rodzica lub innej osoby pełnoletniej. W dzienniczku
zapisuje tytuł, datę, 3 zdania o czym czytał. Przedstawia go nauczycielowi w każdy poniedziałek.
( 4 plusy piątka). Jeżeli uczeń czyta w święta może dostać ocenę cząstkową celującą.
Zadania z ortografii i interpunkcji- uczeń wykonuje dane zadania samodzielnie w domu i okazuje
je nauczycielowi we wskazanym terminie. Jeżeli nie okaże ich na czas, musi je przedstawić dzień
później. Jeśli je odda tydzień później otrzymuje maksymalnie ocenę dostateczną. Skala ocen
cząstkowych od 1-5.
Uczeń może oddać zadania przed terminem uzyskując ocenę celującą, jeżeli zadania wykonane są
w 100% poprawnie.
17
2. Zasady poprawy ocen ze sprawdzianów, prac klasowych i dyktand.
•
Jeśli sprawdzian (pracę klasową, dyktando) zaliczy mniej niż 80% klasy, to obowiązkowo
poprawiają go wszyscy uczniowie po otrzymaniu sprawdzianu.
•
Poprawa sprawdzianu ( pracy klasowej, dyktanda) może nastąpić tylko raz w terminie
uzgodnionym przez nauczyciela, jeśli uczeń się nie zgłosi na dany termin nie może
poprawiać w/w pracy.
•
Jeśli sprawdzian ( praca klasowa, dyktando) zaliczy 80% klasy, to jeśli chcą poprawiają go
uczniowie, którzy otrzymali oceny niedostateczne i dopuszczające oraz inni ( nawet, gdy
uzyskali oceny wyższe) w ciągu dwóch tygodni. Ocena z poprawy będzie wpisana jako
łamana 2/3 i będzie stanowić średnią przy wystawianiu oceny z przedmiotu.
•
Uczniowie, którzy w pierwszym terminie ze sprawdzianów, prac klasowych otrzymają
oceny od 6 do 4 dostaną pochwały do dziennika.
V. SPOSOBY INFORMOWANIA UCZNIÓW I RODZICÓW O INDYWIDUALNYCH
OSIĄGNIĘCIACH.
O uzyskiwanych ocenach uczniowie będą informowani na bieżąco.
- Po odpowiedzi ustnej ucznia – nauczyciel dokonuje słownego uzasadnienia oceny ( mówi co było
dobrze ,a co trzeba poprawić).
- Oceny ze sprawdzianów, prac klasowych, dyktand, kartkówek, prac domowych też będą
uzasadniane przez nauczyciela ustnie lub pisemnie.
- Każda praca stylistyczna zawierać będzie recenzję przedstawiającą zalety wypracowania i to, na
co trzeba zwrócić jeszcze uwagę.
- Rodzice będą powiadamiani o osiągnięciach uczniów w czasie spotkań z wychowawcą lub
spotkań indywidualnych.
- Sprawdziany, prace klasowe i dyktanda uczniowie będą trzymać w szkole, gdyż jest to dokument
potwierdzający pracę ucznia. Rodzice mogą obejrzeć prace dziecka na każdym spotkaniu
indywidualnym z nauczycielem prowadzącym
- W przypadku trudności w nauce, częstego nieprzygotowywania do lekcji, lekceważącego stosunku
do przedmiotu – rodzice informowani będą podczas organizowanych indywidualnych spotkań z
nauczycielem. Nauczyciel wówczas wskaże sposoby pomocy uczniowi w nauce.
VI. WARUNKI UBIEGANIA SIĘ O WYŻSZĄ OCENĘ NIŻ PRZEWIDYWANA OCENA
ROCZNA:
•
obecność ucznia na wszystkich sprawdzianach, pracach klasowych, kartkówkach
•
systematyczne oddawanie zadań domowych
•
aktywny udział w zajęciach
•
korzystanie ze wszystkich możliwych form poprawy ocen z przedmiotu
•
wystawiając przewidywaną ocenę roczną nauczyciel będzie informował ucznia 5 tygodni
przed radą klasyfikacyjną; pod uwagę przy wystawianiu oceny będą brane oceny cząstkowe
18
uzyskane przez ucznia w danych obszarach nauczania określonych w PSO. Ocena roczna
jest średnią wypadkową z dwóch semestrów uwzględniającą progres lub regres ucznia.
•
ocena przewidywana roczna może ulec obniżeniu w przypadku, jeśli uczeń przed radą
klasyfikacyjną uzyska dużą ilość ocen niższych niż przewidywana roczna ocena z
przedmiotu.
•
ocena z przedmiotu może być wyższa o 1 ocenę np. 3 3 4 4 4 =3+=4, ale jeśli uczeń ma
oceny niedostateczne i dopuszczające ze sprawdzianów to go dyskwalifikuje do otrzymania
wyższej oceny z przedmiotu np. 2 2 4 4 4=3
Jeżeli uczeń spełni w/w warunki może po uzgodnieniu z nauczycielem poprawić daną
ocenę.
VII . KONTRAKT GRUPOWY
- Kontrakt między uczniami a nauczycielem.
Wszyscy chcemy spędzić wspólne chwile w szkole w miłej atmosferze zrozumienia, wzajemnego
szacunku i tolerancji.
Aby to osiągnąć:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Jesteśmy wobec siebie uczciwi.
Odnosimy się do siebie kulturalnie.
Mówimy zawsze prawdę.
Umiemy się wzajemnie słuchać.
Dochowujemy tajemnic.
Każdy mówi za siebie.
Nie mówimy do siebie podniesionym głosem.
O wszystkich sprawach mówimy otwarcie.
Respektujemy swoje i czyjeś prawa i obowiązki.
Pomagamy sobie w trudnych sytuacjach.
Punktualnie przychodzimy na zajęcia.
Dbamy o estetykę otoczenia.
VIII. DOSTOSOWANIE WYMAGAŃ DLA UCZNIÓW Z OPINIĄ/ORZECZENIEM
PORADNI PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ.
Główną przyczyną określenia wymagań są zróżnicowane potrzeby uczniów, ich możliwości i
oczekiwania. Ustalając wymagania nauczyciel dokonuje selekcji treści nauczania , koryguje i
urealnia tak, aby były dostosowane do jego uczniów. Wymagania te będą dostosowane do
indywidualnych potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, w
każdym czasie – zaraz po uzyskaniu od wychowawcy lub innego nauczyciela informacji, że uczeń
posiada opinię, orzeczenie lub jest objęty pomocą psychologiczno- pedagogiczną w szkole.
Wymagania, co do formy mogą obejmować między innymi:
• zmniejszanie ilości, stopnia trudności i obszerności zadań
• dzielenie materiału na mniejsze partie, wyznaczanie czasu na ich opanowanie i odpytywanie
• wydłużanie czasu na odpowiedź, przeczytanie lektury lub korzystanie z audiobooka
19
•
•
•
•
•
•
•
•
•
nie wywoływanie do głośnego czytania na forum klasy
wprowadzanie dodatkowych środków dydaktycznych np. ilustracje, ruchomy alfabet,
odwoływanie się do znanych sytuacji z życia codziennego
formułowanie pytań w formie zdań o prostej konstrukcji powołujących się na ilustrujące
przykłady
częste podchodzenie do ucznia w trakcie samodzielnej pracy w celu udzielania dodatkowej
pomocy, wyjaśnień
zajęcia w ramach zespołu dydaktyczno- wyrównawczego, zajęć korekcyjnokompensacyjnych
zezwolenie na dokończenie w domu niektórych prac wykonywanych na lekcjach
dyktanda przeprowadzać indywidualnie w wolniejszym tempie, gdyż dzieci te często nie
nadążają za klasą
potrzeba większej ilości czasu i powtórzeń na opanowanie materiału
• obniżenie progów procentowych w celu uzyskania poszczególnych ocen
niedostateczna 0-25%
dopuszczająca 26-45%
dostateczna 46-70%
dobra 71-85%
bardzo dobra 86-100%
celująca powyżej 100%
20