POLITYKA INTRAREGIONALNA → „polityka od

1. DWA MODELE W TEORII ROZWOJU POLITYKI REGIONU. CO TO JEST MULTI LEVEL GOVERNANCE
?
POLITYKA INTRAREGIONALNA  „polityka oddolna”, prowadzona przez upodmiotowione w
sensie kompetencyjnym i finansowym regiony
(w sensie kompetencyjnym – region ma prawne umocowanie do prowadzenia polityki
regionalnej;
(w sensie finansowym – posiadanie środków finansowych na prowadzenie polityki
regionalnej
Polityka w skali regionalnej  z poziomu regionalnego wiemy więcej co jest potrzebne
POLITYKA INTERREGIONALNA  „polityka odgórna obejmuje działania państwa wobec
regionów (Polityka Spójności prowadzona przez Komisję Europejską w stosunku do państw
członkowskich)
Bardzo potrzebna, zauważa różnice w rozwoju regionów, można oddziaływać na zmniejszanie
różnic
zintegrowana terytorialnie polityka regionalna – zasada multilevel governance
,,wielopoziomowe współrządzenie” – zaangażowanie w proces polityki regionalnej wszystkich
interesariuszy tego procesu, wszyscy ze sobą współpracują (polityka regionalna oparta na
partnerstwie, współpracy, samorządu gminny, powiatu, województwa)
DRUGI PODZIAŁ/MODEL POLITYKI REGIONALNEJ
EX-ANTE – polityka promocyjna nastawiona na działania, które mają nie dopuścić do
wystąpienia negatywnych zjawisk; profilaktyka
EX-POST – powinna być ukierunkowana na działania mające na celu ograniczanie
negatywnych zjawisk, które wystąpiły na skutek zaniechań/błędów; podejście interwencyjne,
2. PROGRAMY (FUNDUSZE) UE W POLSCE W LATACH 2000-2004
Program PHARE II – kontynuował działania programu z lat 90., podzielony: 1/3 programu na
realizację projektów miękkich (szkoleniowych, głównie sektor usług administracyjnych –
przygotowanie do funkcjonowania w UE), 2/3 na interwencję w projekty twarde (wybudowanie
obiektu/drogi/hali sportowej itd.) 450 mln
Program ISPA – wsparcie inwestycji infrastrukturalnych -> ujednolicenie infrastruktury
technicznej w dwóch kategoriach tej infrastruktury: inwestycje z zakresu infrastruktury
komunikacyjnej oraz z zakresu infrastruktury ochrony środowiska. ISPA- tylko projekty duże;
infrastruktura komunikacyjna i ochrona środowiska; w PL 69 projektów z programu ISPA (o
wartości 1,5 mld euro) (ISPA przeszła w Fundusz Spójności -> projekty rozpoczęte w ramach
ISPA były kontynuowane (ich etapy) z Funduszu Spójności). 360mln
Program SAPARD – wsparcie rozwoju obszarów wiejskich: z jednej strony poprawa
nowoczesności rolnictwa, z drugiej strony tworzenie alternatywnych miejsc pracy na
obszarach wiejskich poza rolnictwem; poprawa nowoczesności rolnictwa i wielofunkcyjny
rozwój obszarów wiejskich), 200 mln
3. Co to jest NUTS, wymień i podaj jakimi jednostkami terytorialnymi w Polsce odpowiadają dane
poziomy NUTS ?
NUTS- nomenklatura jednostek terytorialnych dla celów statystycznych. System, który został
wskazany przed Delorsa jako niezbędny do funkcjonowania PR w nowych warunkach-standard
jednostki terytorialnej, która może otrzymać pomoc. Jest hierarchiczną klasyfikacją jednostek
terytorialnych obejmująca 5 poziomów: 3 regionalne i 2 lokalne.
POZIOM REGIONALNY
Poziom 1: regiony spol-ekonom, polska 6, w PL są to makroregiony ( grupy województw )
Poziom 2:pierwszy podział największych regionów, najważniejszy podział w PR, PLwojewództwa, 16
Poziom 3: obejmuje drugi szczebel podziału głównych regionów, ma uzupełniające znaczenie
PR. W Polsce -66(podregiony, grupowanie powiatów w większe jednostki), UE-1303,
POZIOM LOKALNY
Poziom 4 od 2004 LAU 1, obejmuje jednostki terytorialne szczebla pośredniego pomiędzy
poziomem lokalnym, a regionalnym, występują w 6 krajach, PL-379(powiaty)
Poziom 5: LAU2, poziom podziału na jednostki lokalne, najniższy poziom w UE, PL2478(gminy).
4.
III MODEL POLITYKI REGIONALNEJ W POLSCE ( CZYLI PERSPEKTYWA 2007-2013, DOKUMENTY
STRATEGICZNE , CELE POLITYKI REGIONALNEJ, PROGRAMY OPERACYJNE, JAKIE SĄ NAKŁADAY
FINANSOWE W % LUB LICZBOWO
1)PO Infrastruktura i środowisko (ok 27.800 mld) –41,3 %
2)RPO – Regionalny Program Operacyjny (15.900 mld) 23,8%
3)SPO Kapitał ludzki (9.700 mld), 14,4 %
4)SPO Innowacyjna gospodarka (8.300 mld), podwyższenie poziomu innowacyjności 12,3%
5)SPO Rozwój PL Wschodniej (2.300 mld) 3,4 %
6)PO Pomoc techniczna (500 mln) 0,8 %
Trzy wymiary spójności:
1. spójność ekonomiczna- ograniczenie różnic w zakresie poziomu rozwoju społecznogospodarczego. Harmonizacja całego układu ekonomicznego. Przykład działań: wspólny rynek,
wspólna waluta.
2. spójność społeczna- zdolność społeczeństwa do zapewnienia dobrobytu WSZYSTKIM swoim
obywatelom. Spójność oparta jest na zasadzie równości szans (np. dostęp do wykształcenia, pracy,
mobilności) Przykład: Europejska Strategia Zatrudnienia; zasada swobodnego przemieszczania,
osiedlania, podejmowania pracy.
3. spójność terytorialna- nieokreślona. Swoboda interpretacji w zakresie spójności terytorialnej.
Spójność terytorialna jest uzupełnieniem i wzmocnieniem spójności ekonomicznej i społecznej. Jest
narzędziem i efektem osiągania spójności społecznej i ekonomicznej. To działania poprawiające
niedoskonałe zagospodarowanie przestrzenne. Dążenie do ładu przestrzennego. Przykład: Program
Trans European Network (TEN); Europejska Współpraca Terytorialna (3 cel polityki spójności).
Cele polityki spójności 2007 – 2013
Cel 1 – konwergencja – (zmniejszanie się różnic rozwoju) przyspieszać procesy konwergencji najmniej
rozwiniętych regionów i państw członkowskich (regiony NUTS – 2), których PKB na mieszkańca
poniżej 75% średniej unijnej ( w Polsce wszystkie regiony) oraz państwa, których DNB na mieszkańca
jest niższy niż 90% średniej unijnej otrzymują wsparcie z Funduszu Spójności.
Zgodnie z mechanizmem earmarkingu 60% środków musi być zgodne z celami Strategii Lizbońskiej.
Budżet tego celu ustalono na kwotę 282,20 mld euro tj. 81,54% ogólnego budżetu Funduszy
Strukturalnych i Funduszu Spójności w latach 2007 – 2013 z czego 61,5 mld euro (24,5%) na Fundusz
Spójności oraz 12,5 mld euro (5%) na regiony i państwa członkowskie objęte mechanizmem phasing –
out.
Cel 2 – konkurencyjność i zatrudnienie w regionach zmierza do zwiększenia konkurencyjności i
atrakcyjności regionów, a także do zwiększenia zatrudnienia. Obejmuje całość terytorium Wspólnoty
z wyjątkiem regionów z Celu 1 konwergencja oraz regionów objętych wsparciem przejściowym.
Zgodnie z mechanizmem earmarkingu co najmniej 75% środków przeznaczonych na realizacje
zgodnie z celami Strategii Lizbońskiej. Budżet 54,96 mld euro tj. 15,95% z czego 10,4 mld euro na
regiony i państwa członkowskie objęte mechanizmem phasing – in.
Finansowany tylko z Funduszy Strukturalnych.
Phasing – out – obejmuje te regiony, które kwalifikowałyby się do wsparcia w ramach Celu 1 gdyby
próg dopuszczalności pozostał na poziomie 75% średniego PKB UE-15 ale, które przestają się
kwalifikować ponieważ ich nominalny poziom PB na mieszkańca przekracza teraz obniżony w
rezultacie poszerzenia poziom średniej UE-25. Objęte zostają również państwa członkowskie, które
kwalifikowałyby się nadal do wsparcia w ramach Funduszu Spójności, czyli posiadają nominalny
poziom DNB na mieszkańca 90%
Phasing – in – zastępuje to co nazywano wsparciem przejściowym, wsparcie dla regionów, które w
sposób naturalny przekroczyły próg dopuszczalności.
Cel 3 – Europejska Współpraca Terytorialna nastawiona jest na poprawę współpracy terytorialnej w
obszarach trans granicznych jak i zewnętrznych granic UE. Regionami kwalifikującymi się do wsparcia
w ramach tego celu są wszystkie regiony NUTS 3 leżące wzdłuż zewnętrznych granic lądowych i
położone wzdłuż granic morskich (odległość do 2 brzegu nie większa niż 150 km)
Dążenie do konwergencji
Struktura Programów Operacyjnych (2000-2006):
1.Zintegrowany PO RR – 36 %, 2.968,5 mln euro
2. Sektorowy PO – Rozwój Zasobów Ludzkich – 18%
3. Sektorowy PO – Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw – 15%
4. Sektorowy PO Rolnictwo – 14,4%
5. SPO Transport – 14,1%
6. SPO Ryby – 2,5%
7. PO Pomoc Techniczna – 0,2%
Cele 2000- 2006
Cel 1 – aktywizacja obszarów zacofanych w rozwoju społ.-gosp..
Na realizację tego celu przeznacza się 2/3 środków EFRR, EFS, EBOR, FIWR
1) inwestycje infrastrukturalne 28% ogółu środków
2) rozwój zasobów ludzkich – projekty miękkie – poprawa poziomu jakości kapitału ludzkiego i
kapitału społecznego (30% środków przeznaczonych na działania w ramach celu 1)
3) pomocy dla sektora produkcyjnego 42% ogółu środków, obejmuje ona pomoc inwestycyjną
możliwości produkcyjne tego sektora, pomoc na rozwój otoczenia, tworzenie funduszy
poręczeniowe, kredytowe, pożyczkowe.
Ze środków przeznaczonych na realizację działań w ramach Celu 1 finansowane były również dwa
programy.
Cel 2 – wsparcie przemian społ.-ekon. na obszarach wykazujących problemy strukturalne
- wspieranie procesów rewitalizacji przemysłowych, rolniczych, miejskich, zależnych od rybołówstwa i
innych, których dalszy rozwój ekonomiczny został zahamowany.
Cel 3- Wspieranie działań w regionach nieuwzględnionych w celu 1 i 2, a dotyczących adaptacji i
modernizacji ich systemów edukacyjnych, szkoleniowych i zatrudnienia.
Nie jest celem regionalnym, jest celem horyzontalnym. Nie jest orientowany przestrzennie co do
jednostek NUTS. Dążenie do zmniejszenia bezrobocia (EFS).
5. REFORMA DELORSA ( PIERWSZY PAKIET DELORSA)
1.Określenie 6 celów PR
• polityka regionalna realizowana na zasadzie koncentracji przestrzennej):
CEL 1 : promowanie rozwoju obszarów zacofanych
CEL 2 : wsparcie obszarów dotkniętych upadającym przemysłem- upadające regiony
przemysłowe
CEL 3: przeciwdziałanie długotrwałemu bezrobociu, przede wszystkim osób w wieku do 25 lat,
CEL 4: promowanie integracji zawodowej absolwentów i młodych pracowników
CEL 5A: wsparcie produkcji przetwórstwa i dystrybucji w rolnictwie-zacofane obszary rolnicze,
CEL 5B: promocja rozwoju obszarów miejskich.
•Ograniczenie bezrobocia i podwyższenie konkurencyjności inwestycyjnej
2.Wprowadzenie zasad PR, 4 najważniejsze:
ZASADA KONCENTRACJI- Polega na koncentracji dla najbardziej potrzebujących
Jeżeli dysponuje się środkami finansowymi to należy skoncentrować pomoc na najuboższych,
a nie rozdawać wszystko po równo ( najbardziej potrzebującym),
ZASADA PROGRAMOWANIA- PR może wspierać tylko przedsięwzięcia wcześniej zaplanowane
w dokumentach planistycznych, gwarantuje to stabilność zasilania i możliwość podejmowania
działania w horyzoncie średnio- i długookresowych.
ZASADA PARTNERSTWA- dotyczy ona dwóch poziomów , podmiotów znajdujących się na
różnych poziomach oraz horyzontalnej współpracy na tych samych poziomach
• między podmiotami publicznymi różnego szczebla
• między władzami publicznymi, organizacjami społecznymi, podmiotami gosp (tzw.
partnerstwo publiczno-prawne)
ZASADA KOMPLEMENTARNOŚCI – środki funduszy strukturalnych nie mogą zastępować tylko
wspierać środki beneficjenta
NUTS- nomenklatura jednostek terytorialnych dla celów statystycznych. System, który został
wskazany przed Delorsa jako niezbędny do funkcjonowania PR w nowych warunkach-standard
jednostki terytorialnej, która może otrzymać pomoc. Jest hierarchiczną klasyfikacją jednostek
terytorialnych obejmująca 5 poziomów: 3 regionalne i 2 lokalne.
POZIOM REGIONALNY
Poziom 1: regiony spol-ekonom, polska 6, w PL są to makroregiony ( grupy województw )
Poziom 2:pierwszy podział największych regionów, najważniejszy podział w PR, PLwojewództwa, 16
Poziom 3: obejmuje drugi szczebel podziału głównych regionów, ma uzupełniające znaczenie
PR. W Polsce -66(podregiony, grupowanie powiatów w większe jednostki), UE-1303,
POZIOM LOKALNY
Poziom 4 od 2004 LAU 1, obejmuje jednostki terytorialne szczebla pośredniego pomiędzy
poziomem lokalnym, a regionalnym, występują w 6 krajach, PL-379(powiaty)
Poziom 5: LAU2, poziom podziału na jednostki lokalne, najniższy poziom w UE, PL2478(gminy).
6. Paradygmat wyrównawczy i polaryzacyjno – dyfuzyjny
- wyrównywanie dysproporcji – wspierać regiony problemowe, aby minimalizowały dystans
rozwojowy w stosunku do biegunów wzrostu,
- model polaryzacyjno-dyfuzyjny – utrzymywanie kreatywnego gospodarczo zróżnicowania
rozwoju – model prarozwojowy; wspierać najsilniejszych, aby stały się konkurencyjne
Polaryzacja rozwoju – cechą charakterystyczną rozwoju, nie jest równomiernie rozmieszczony
w przestrzeni
Dyfuzja biegunów wzrostu – czy bieguny wzrostu będą pozytywnie oddziaływać na siebie.
W ramach modelu wyrównawczego głównym celem jest wyrównanie różnic
międzyregionalnych, zyskanie spójności społecznej, gospodarczej i terytorialnej. Fundusze
kierowane są do tych osób które same nie mogą przezwyciężyć ograniczeń dla rozwoju.
Model polaryzacyjno dyfuzyjny zakłada natomiast wspieranie biegunów wzrostu, co przy
stworzeniu odpowiednich warunków dyfuzji w układzie międzyregionalnym oraz regionalnym
będzie wpływało pozytywnie na rozwój. Może mieć to pozytywny wpływ na zmniejszanie się
zróżnicowań międzyregionalnych.
7. Druga reforma Delorsa
DRUGA REFORMA POLITYKI REGIONALNEJ (1994-1999)(zwana drugim planem Delorsa).
Wiąże się z traktatem z Maastricht w grudniu 1999r. (traktat o Unii Europejskiej), na czym
polega:
•Zwiększono nakłady na PR do ok 35% wydatków budżetu UE
•Utworzono/rozszerzono system instrumentów finansowych, dodając 2 nowe fundusze:
1.Finansowy Instrument wsparcia Rybołówstwa
2.Utworzenie Funduszu Spójności (miał być jednookresową inicjatywą)
•Utrzymanie koncentracji przestrzennej i merytorycznej udzielonego wsparcia. Zwiększyła się
liczba celów: teraz 7 celów: cele orientacji terytorialnej: 1,2,5a(regionalne)
Przy dalszym wzroście koncentracji wsparcia na przedsięwzięciach przyczyniających się do
rozwoju kapitału ludzkiego i społecznego w obszarach problemowych, przy ograniczeniu
wsparcia dla projektów dotyczących kapitału materialnego, ale traktując peryferyjnie
infrastrukturę transportową i infrastrukturę ochrony środowiska.
Utworzono nową instytucję: Komitet Regionów(utworzony na mocy traktatu z Maastricht.
Organ doradczy dla Rady i Komisji Europejskiej. Wchodzą w skład: przedstawiciele
samorządów lokalnych i regionalnych z każdego kraju UE. Opinie Komitetu nie są wiążące dla
Rady i dla Komisji.
8. KONTRAKT WOJEWÓDZKI
Umowa między stroną rządową a samorządową której przedmiotem jest wielkość
dofinansowania realizacji Regionalnego Programu Operacyjnego ze środków budżetu
krajowego i środków europejskich.
9. Wprowadzono inicjatywy wspólne: Komisji Europejskiej, Europejskiego Banku Inwestycyjnego ,
Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju :
a) JEREMIE – program wzmacniania funduszy pożyczkowych, poręczeniowych oraz
inwestycyjnych wspierających małe i średnie przedsiębiorstwa
b) JASPERS – program pomocy technicznej dla nowych państw członkowskich
spierających przygotowanie dużych projektów infrastrukturalnych w zakresie ochrony
środowiska i transportu
c) JESSICA – program wspierania inwestycji w zakresie zrównoważonego rozwoju na
obszarach miejskich
10. NAJWAŻNIEJSZE PROGRAMY DLA WSPARCIA PROCESU REGIONALNEGO ( Z PONAD 50
PROGRAMÓW)
PHARE-STRUDER był najważniejszym źródłem rozwoju PR w PL, właściwie to budowania PR.
Dysponował budżetem 80 mln euro. Jego interwencja dzięki komplementarności powstały
inwestycje o wartości 200 mln euro (efekt synergii). Różnica wynika z faktu, że udzielone
wsparcie wymusiło współfinansowanie ze środków krajowych. Głównymi kierunkami wsparcia
były:
-budowa sieci agencji rozwoju regionalnego w tym usprawnienie PARR
-rozwój instytucji otoczenia biznesu oraz funduszy inwestycyjnych i poręczeniowych
-lokalne projekty inwestycyjne i szkoleniowe sprzyjające rozwojowi sektora MŚP
Funkcjonowanie PHARE-STRUDER przyniosło również w PL praktyczne doświadczenia
związane z przygotowaniem i wdrażaniem tego rodzaju złożonego, wieloszczeblowego
programu RR.
PHARE-CBC największy program w PL w ramach PHARE. Budżet ok. 300 mln euro (50 mln
rocznie). Głównymi kierunkami wsparcia były projekty stwarzające lepsze warunki dla
współpracy transgranicznej:
-rozwój infrastruktury komunalnej, transportowej i ochrony środowiska
- projekty w dziedzinie turystyki
- rozwój MŚP
11. Konwergencja i dywergencja
Konwergencja rozwoju to proces zmniejszania się różnic regionalnych
Dywergencja rozwoju taki proces, który prowadzi do pogłębienia różnic rozwojowych.
12. Europa 2020 wskaźniki do osiągnięcia
Wskaźniki:
1) wskaźnik aktywności zawodowej osób w wieku 20-64 lat powinien wynosić 75% (z 69% do
75%)
2) liczbę osób przedwcześnie kończących naukę szkolną należy ograniczyć do max 10% (z 15
do 10) a co naj-mniej 40% (z 31 do 40) osób w wieku 30-34 lat powinno posiadać
wykształcenie wyższe
3) nakłady na badania i rozwój powinny stanowić, co najmniej 3% PKB UE, głównie poprzez
poprawę inwe-stowania w sektor B+R przez sektor prywatny i opracowanie nowego
wskaźnika umożliwiającego śledzenie procesów innowacyjnych
4) należy dążyć do osiągnięcia celu „20/20/20” w zakresie klimatu i energii (spadek emisji CO2
o co najmniej 20% w stosunku do stanu w 90 r., wzrost udziału odnawialnych źródeł energii o
20%, wzrost efektywności wykorzystania energii o 20%
5) liczbę osób zagrożonych ubóstwem na obszarze UE należy ograniczyć, o co najmniej 25%,
co stanowi 20 mln osób (z 80 mln do 60 mln mieszkańców UE)
PIORITETY :
Inicjatywy:
a) inteligentny rozwój
INNOWACJE – Unia Innowacji – powiązanie nauki z gospodarką i rynkiem
EDUKACJA – Młodzież w drodze – poprawa mobilności studentów i pracowników
SPOŁECZEŃSTWO CYFROWE – Europejska agenda cyfrowa – jednolity rynek cyfrowy oparty na
szybkim necie (do 2013 mieszkańcy Europy powinni mieć łącze do szybkiego neta)
b) Zrównoważony rozwój
KLIMAT< ENERGIA I MOBILNOŚĆ – Europa efektywnie korzystająca z zasobów – cele związane
z produkcją, efektywnością oraz konsumpcją energii powinny doprowadzić do ograniczenia
wartości importu gazu i ropy o 60 mld euro (2020 1.)
KONKURENCYJNOŚĆ – Polityka przemysłowa w erze globalizacji – tworzenie nowych miejsc
pracy poprzez wsparcie przedsiębiorczości
c) Rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu
ZATRUDNIENIE I UMIEJĘTNOŚCI – Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia unowocześnienie rynków pracy w celu zwiększenia zatrudnienia w warunkach wchodzenia
wyżu demograficznego w wiek emerytalny
WALKA Z UBÓSTWEM – Europejski program walki z ubóstwem – zapewnienie spójności
gospodarczej, społecznej i terytorialnej poprzez pomoc osobom wykluczonym społecznie
POLITYKA SPÓJNOŚCI 2014-2020
- Dla funduszy strukturalnych Komisja proponuje ustanowienie jednolitych wspólnych ram
strategicznych tak, aby przełożyć cele strategii Europa 2020 w priorytety inwestycyjne polityki
spójności.
- Z każdym krajem członkowskim ma być podpisana osobna umowa partnerska. Umowy mają
zawierać konkretne wskaźniki i warunki. Niewypełnianie warunków może prowadzić do
wstrzymania finansowania lub zwrotu środków. Co roku każdy kraj ma przygotowywać
sprawozdanie roczne z realizacji polityki spójności.
- Komisja stoi na stanowisku silniejszego ograniczenia liczby priorytetów. Regiony
przejściowe (w tym nasze Mazowsze), z wyjątkiem działaniem finansowanych z EFS-u,
powinny przede wszystkim kierować fundusze na efektywność energetyczną, odnawialne
źródła energii, innowacje i konkurencyjność małych i średnich przedsiębiorstw. Tzw. regiony
konwergencyjne będą mogły rozszerzyć tę listę priorytetów włączając np. budowanie
potencjału administracyjnego.
13. 2 modele polityki spójności:
„Europa zamożna, stabilna i solidarna”- utrzymywanie dotychczasowego ukierunkowania
wsparcia, skoncentrowanie na obszarach słabszych, aby podnosić ich poziom rozwoju- model
wyrównawczy
„Europa jako mocarstwo”- Europa musi wygrać walkę konkurencyjną na arenie globalnej.
Polityka regionalna ma wspierać również bogate regiony, aby były konkurencyjne na rynku
globalnym, a efekty rozwojowe rozprzestrzeniały się na ich otoczenie- polaryzacja i dyfuzja.
14. SYSTEM FUNDUSZY STRUKTURALNYCH obejmował w 2000-2004
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) – w 75 r. Ma wspierać rozwój najbiedniejszych
regionów. Jest największym Funduszem Strukturalnym UE. Środki przeznaczane są na np.
tworzenie miejsc pracy i poprawy sytuacji na rynku pracy oraz poprawy warunków
funkcjonowania małych i średnich przedsiębiorstw.
EFS (Europejski Fundusz Społeczny) – stanowi podstawę finansowania polityki społecznej
Wspólnot Europejskich. Jest on najstarszy (60 rok). Zadaniem jest zwiększanie liczby miejsc pracy.
W PL główne źródło finansowania szkoleń (źle, bo za bardzo jesteśmy uzależnieni).
Europejski Fundusz Orientacji I Gwarancji Rolnictwa (EFOGR) – główne źródło finansowania
Wspólnej Polityki Rolnej. Gwarancji – dopłaty bezpośrednie dla rolników. Część orientacji –
głównym zadaniem jest modernizacja rolnictwa, tworzenie na terenach wiejskich alternatywnych
miejsc pracy poza rolnictwem.
Finansowy Instrument Wsparcia Rybołówstwa (FIWR) – utworzony w 93 roku. Celem jest
zwiększenie efektywności produkcji rybackiej. Czyli zmniejszenie liczby osób zajmujących się tym i
zwiększenie liczby kutrów.
Fundusz Spójności – nie jest funduszem strukturalnym! Wspiera biedniejsze państwa Unii.
Wspiera 2 kategorie inwestycji: transportowe i z zakresu ochrony środowiska.
SYSTEM FUNDUSZY STRUKTURALNYCH obejmował 2007-13
W perspektywie finansowej UE 2007-2013 ograniczono liczbę Funduszy Strukturalnych do dwóch
EFRR, EFS stanowią one podstawę finansowania Wspólnej Polityki Spójności
EFOiGR został wyłączony i przeniesiony do Wspólnej Polityki Rolnej
FIWR został przeniesiony do Wspólnej Polityki Rybołówstwa
15. SCHEMAT ROZDYSPONOWANIA FUNDUSZY NA PROGRAMY OPERACYJNE:
- ZPORR – 3 mld Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego
- SPO RZL -1,5 mld Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich
-SPO WZROST KONKURENCJI ŚREDNICH I MAŁYCH PRZEDSIĘBIORSTW 1,250mld
- SPO rolnictwo 1,200 mln
- SPO transport 1,115 mln
- SPO pomoc techniczna 30 mln