Narodziny Ruchu - Equipes Notre

Narodziny Ruchu
25 lutego 1939
Dwudziestego piątego lutego 2012 roku mija siedemdziesiąta trzecia rocznica od dnia, w
którym to cztery pary spotkały się pierwszy raz z Ojcem Caffarelem, w domu jednej z tych par.
Zdecydowali oni nazwać swoją grupę “Group Notre Dame de Toute Joie – Grupa Matki Bożej
Pełnej Radości”. Do czego doprowadziło to wyjątkowe spotkanie? Któż lepiej mógłby
opowiedzieć nam o tym od Ojca Caffarela?
„Bóg musi postrzegać miłość małżeńską jako coś bardzo pięknego”
Idąc do źródeł, znajdziemy cztery młode małżeństwa pełne gorliwości w swojej nowej
miłości. Będąc świadomymi chrześcijanami, nie chciały przeżywać swojej miłości w oddzieleniu
od wiary. Brak im było może dokładnego poglądu na nauczanie dotyczące chrześcijańskiego
małżeństwa, ale wypełniająca ich serca nadzieja i intuicja, zaprowadziła ich do księdza:
“Niemożliwym jest, by Bóg nie myślał dobrze o ludzkiej miłości, która wzbogaca nasze życie
i daje nam tyle szczęścia. On musi postrzegać ją jako coś bardzo pięknego i wielkiego;
chcemy o tym wiedzieć; Ojciec musi nam to wyłożyć” .
Słuchając ich odgadłem z łatwością, że mógłbym ich zawieść, jeśli w odpowiedzi dałbym im
tylko oficjalną definicję z dziedziny moralności. Uprzednio, w podobnych okolicznościach,
spotykałem się z ironią i słowami, które wyrażały zawód: „My mówimy o miłości, a ksiądz
opowiada o rodzinie”.
Nie byłem jednak w tej materii wiele więcej zorientowany od nich. Miałem jednak
przynajmniej to przekonanie, że ponieważ miłość jest darem Boga, a małżeństwo było instytucją
zamierzoną przez Niego, więc boski zamysł na miłość i małżeństwo musi nieść nieskończenie
więcej głębi niż ci młodzi mężczyźni i kobiety mogli sobie wyobrazić. Moja odpowiedź brzmiała
więc: „Zacznijmy szukać razem; połączmy siły i wyruszmy w odkrywczą podróż”.
Wczesne spotkania
Były to niezapomniane spotkania. Panowała na nich taka sama atmosfera podniecenia jakiej
doświadcza się o brzasku pięknego dnia, wyruszając na wspinaczkę, aby zdobyć szczyt. Każdy z
uczestników spotkań wnosił to, co mógł wnieść najlepszego. Ksiądz służył swoją wiedzą na temat
sakramentu małżeństwa i doktryny chrześcijańskiej. Małżeństwa mówiły o doświadczeniach
wiosny swojej miłości i małżeństwa. Nie mieliśmy żadnych wątpliwości, że aby znaleźć to czego
szukamy, nie możemy ograniczyć się tylko do poszukiwań w dziedzinie biologicznej,
psychologicznej czy socjologicznej. Wiedzieliśmy też, że musimy wyjść poza aspekty czysto
prawne i moralne. Jeżeli małżeństwo jest „wielką tajemnicą” jak mówi Święty Paweł, to w celu
odkrycia tego skarbu Bożego trzeba na niego spojrzeć oczyma wiary. I tak też było. Nasze
spotkania przebiegały w atmosferze żywej wiary, pełnej poszukiwań i entuzjazmu.
Rola małżeństwa w planie Bożym
Powoli zaczęła ukazywać się niezwykłość roli, jaką w planie Bożym odgrywa
chrześcijańskie małżeństwo. Zdaliśmy sobie sprawę z tego, że jest ono w całości przeznaczone na
chwałę Bożą. Jego celem jest powiększenie liczby synów i córek Bożych oraz wzajemna pomoc
męża i żony w dążeniu do świętości. Nie ma więc potrzeby poszukiwania innej drogi wzrastania
duchowego w Bogu; małżeństwo jest drogą uświęcenia. Rodzina chrześcijańska jest żywą
komórką Kościoła. Małżeństwo nie tylko jest częścią planu Bożego, ale nadto zawiera w sobie
wielkie bogactwo. Było to jedno z najradośniejszych odkryć tych młodych umysłów spragnionych
wiedzy. Z jakim skupieniem zabrali się oni do rozszyfrowania fragmentów Pisma Świętego
odnoszących się do małżeństwa! Znaleźli oni odniesienie podobne do tego, do którego odwoływali
się prorocy przybliżając Przymierze między Bogiem i Jego ludem Izraelem. Było to także takie
samo odniesienie, którego używał Święty Paweł, aby rzucić światło na zjednoczenie Chrystusa z
Kościołem. Po nim mistycy mogli rozważać, że nie ma lepszego sposobu przybliżenia nam
intymności miłości między Chrystusem a duszą chrześcijańską niż porównanie jej do miłości
małżeńskiej. Poczyniono także inne odkrycia.
Chrześcijański sakrament małżeństwa nie tylko reprezentuje zjednoczenie w miłości Chrystusa
i Kościoła, ale włącza w to zjednoczenie parę małżeńską. Chciałem przez to powiedzieć, że dzięki
sakramentowi małżeństwa, miłość, która jednoczy Chrystusa z Kościołem, jest tą samą miłością,
która działa w celu zjednoczenia męża i żony, jest źródłem ich radości i przekazywania przez nich
życia.
O. Henri Caffarel
Fragment konferencji “Powołanie i plan drogi Equipes Notre-Dame” wygłoszonej w czasie
Międzynarodowego Zgromadzenia END w Rzymie, w 1959 roku.
Tłumaczenie i przekład z języka angielskiego: Stanisław SKRZYNECKI i Robert PACHOLSKI