yzna 2007 - Politechnika Łódzka

Nr 102 Grudzień 2007
By Święta były radosne,
serca przepełnione ciepłymi uczuciami,
a każdy dzień 2008 roku
pełen uśmiechu
(
# "
!
'@+2<7@,1.6249:8/:A@;A<8/*<@3*;A.>;428<:A@6*G<@<=G-84<8:*1878:2;
,*=;*!852<.,17242EM-A42.3$.7C>2*<8>.3;G*>@=,A87@9:*,=3.>%72>.:;@<.,2.
*:7.02..5587>!2<<;+=:0=*5.,*G@,A*;3.;<A>2HA*7@AE8-A2H>4<M:.3;<=-28
>*G7*'@-A2*5.1.62,[email protected]*3>2K4;A@68-4:@,2.63.;<89:*,8>*72.6.
<8-@98526.:@A*,32:8-7248>.3A9:A.72.;2.72.6*<86=98A>*5*3H,.37*<>8:A.72.
6*<.:2*GM>872.;98<@4*7.3-8<H-+=-8>2.2>G*C,2>8C,2*,1>2K,.3;<:
WYDARZENIA
=+25.=;A'@-A2*G= %72>.:;@<.<4<M:@GH,[email protected]* 84<8:*<1878:2;,*=;*A*8-4:@,2*
>,1.622 !85;42.$8>*:A@;<>8.,1*7242
$.8:.<@,A7.32#<8;8>*7.3>E8-A2 2;<8:@420*>K-A2*:AA*48,1*7@
>E8-A2 =A.=6!*92.:=2:=4= *69*72*%C62.,1= =,=5;A,A@A7*
#=4,.;A.;98G=7*=48>.08A7;<@<=<=
7I@72.:22*<.:2*G8>.3 #% !
#
" &"%!
%:8,A@C,2.>:K,A878*0:8-@8;98-*:,A.'83.>[email protected]:A@A7*7.A*
;A,A.0M57.08 >4G*- > :8A>M3 08;98-*:,A@ >83.>M-A<>* GM-A42.08 ' 4*<.08:22
!!!5*=:.*<.6<.39:.;<2I8>.37*0:8
-@A8;<*GA.;9MG42.:8>*7@9:A.A9:8/!28<:*=5KA7;<@<=<=7I@72.:22*<.:2*G8>.3
!852<.,17242EM-A42.3>2K,.3;<:
!852<.,1724*EM-A4*>92.:>;A.3
-.4*-A2.((>2.4= *0:8-@*:;A*G4*'83.>M-A<>* $.:.;*F@52;*:*>=52278: !*62K<*6@8A6*:G@,1 NAUKA
:=4;.5;42.6.-*5. AG8748>2.862<.<M>! !8->M37@;=4,.;=5<:*;A@+42,1
>@GH,A724M>9:MI728>@,1 *0:8-*7*3=+25.=;A *0:8-A87**4<@>78CJ %,1>*G* 72,3*<@>@!$$2# 8695.4;8>.+*-*72*92.:;2 $"! '@-*:A.72.6>:*6*,1! +@G8;98<4*72.A>@+2<7H
985;4HC92.>*,A4H$.:.;HF@52;*:*2.A>@4G**:<@;<4*89:862.7287*62K-A@7*
:8-8>H;G*>H898>2.-A2*G*8<@63*4+=-A2G*;2K3.362G8CJ-8C92.>=2>2.54*I@,28
>*9*;3*4<M:*=42.:=748>*G*,*G.3.3I@,2.>2K,.3;<:
KONFERENCJE
:087862*72.9.G78;9:*>7@6
>9:83.4<8>*72=/8:6
9:A.6@;G8>@,1 869*<@+2578CJ .5.4<:86*07.<@,A7*
,A@529:*,*=:AH-A.L+.AA*4GM,.L 2.9G8AA2.62272.<@548 2K-A@7*:8-8>.'*:;A<*<@
84<8:*7,42. #.627*:2=6MG*=48>@,1 87/.:.7,3*# ';9MG9:*,*A:,12-2.,.A3HEM-A4H "!%$>8;A*5272. 3
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W
N U M E R Z E M.IN.
Symulacje w budownictwie ............ 32
Brukselskie medale
Zarz¹dzanie pracownikami ............. 33
Targi Brussels Eureka – Brussels Innova Energy‘2007 po raz kolejny sta³y siê miejscem sukcesu naukowców z Politechniki £ódzkiej. Uczelnia zaprezentowa³a kilkanaœcie wynalazków. Za wszystkie otrzyma³a nagrody i specjalne wyró¿nienia. Spotkanie
w³adz uczelni z medalistami odby³o siê 3 grudnia w Sali Senatu. (wiêcej str. 19)
Konferencja „z górskiej pó³ki” ......... 34
Ko³a naukowe coraz aktywniejsze .. 35
Miêdzynarodowa konferencja
papierników i poligrafów ................ 36
Œwiatowy Kongres Tomografii
Procesowej ..................................... 37
Dzieñ Erazma ................................. 38
OPINIE
Szkolnictwo wy¿sze i zawód
nauczyciela akademickiego – zmiana
paradygmatu .................................. 39
STUDENCI
Dziewczyny na Politechniki
i nie tylko ....................................... 41
Praktycy IT dla studentów
Ciepło z ziemi i nie tylko
Na konferencji REGOS poruszano zagadnienia pozyskiwania i przetwarzania energii ze Ÿróde³ odnawialnych, ekologicznego wytwarzania energii z odpadów komunalnych i przemys³owych, jak równie¿ procedury nowoczesnych energooszczêdnych technik eksploatacji urz¹dzeñ, systemów i ca³ych przedsiêbiorstw. Dyskutowano o rozwoju i wdra¿aniu technologii „czystej energii”. (wiêcej str. 27)
Wydzia³u EEIA ................................. 43
Akademicki Chór Politechniki
£ódzkiej ......................................... 44
Najlepsi wygrywaj¹ ........................ 44
Beton na wodzie ............................. 45
Kreatywni w u¿yciu technologii
Microsoft ....................................... 46
Erasmus students in Poland ........... 47
Targi Kó³ Naukowych ...................... 48
Wysportowany mened¿er ............... 48
Praktyki w Rosji dla studentów
Akademicki Chór Politechniki Łódzkiej
zarz¹dzania .................................... 49
Obecny rok akademicki nasz chór zacz¹³ znacz¹cymi sukcesami. W XI Ogólnopolskim Festiwalu Pieœni Religijnej Cantate Deo zaj¹³ I miejsce. W XVII Miêdzynarodowym Festiwalu Muzyki Adwentowej i Kolêdowej w Pradze chór P£ zaj¹³ III miejsce
w licznie obsadzonej kategorii du¿ych chórów mieszanych. (wiêcej str. 44)
Kolejna edycja Grasz o sta¿! ........... 49
WSPOMNIENIE
Marian Mieszkowski ....................... 50
W³adys³aw Gundlach ...................... 51
ROZMAITOŚCI
Dobry Cz³owiek dla rawskiej ziemi .. 52
¯eglarska epidemia ........................ 53
11 listopada .................................... 53
Nowe w³adze AZS P£ ...................... 54
Na 10. miejscu ................................ 54
Zeszyty Historyczne P£ .................. 55
Basen zosta³ ju¿ tylko na zdjêciu .... 55
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
4
W Y D A R Z E N I A
60-lecie Wydziału Inżynierii i Marketingu Tekstyliów
Jubileusz Wydziału
W Jubileuszu
Wydziału
uczestniczyły
władze uczelni.
Obok rektora
prof. J. Krysińskiego
- dziekan
prof. I. Krucińska.
foto: Jacek Szabela
Uroczystoœci zwi¹zane z obchodami
rocznicy 60-lecia Wydzia³u In¿ynierii
i Marketingu Tekstyliów Politechniki
£ódzkiej odbywa³y siê w dniach 8-9 paŸdziernika 2007r. Tak wa¿ny jubileusz pozwoli³ na chwilê wspomnieñ zwi¹zanych
z histori¹ Wydzia³u, jego zas³ugami dla
rozwoju przemys³u w Polsce, a przede
wszystkim by³ okazj¹ do spotkania siê
absolwentów.
Podczas uroczystoœci, dziekan prof.
Izabella Kruciñska w swojej prezentacji
niczny ze specjalnym uwzglêdnieniem
przemys³u w³ókienniczego, chemiczny,
ze specjalnym uwzglêdnieniem farbiarstwa. W chwili powstania P£ w 1945 r.
na Wydziale Mechanicznym uruchomiono Oddzia³ W³ókienniczy. 14 stycznia
1947 r. Rada tego Wydzia³u podjê³a
uchwa³ê mówi¹c¹, ¿e wobec wielkich
potrzeb przemys³u w³ókienniczego
w dziedzinie si³ in¿ynierskich uwa¿a siê
za celowe wyodrêbnienie dotychczasowego oddzia³u w³ókienniczego w odrêb-
podsumowa³a osi¹gniêcia Wydzia³u, jak
równie¿ pokaza³a nowe drogi jego rozwoju, przypomnia³a tak¿e kilka faktów
historycznych, które z pewnoœci¹ wp³ynê³y na obecn¹ strukturê Wydzia³u.
ny Wydzia³. Autorami pierwszego programu studiów na ówczesnym Wydziale
W³ókienniczym, który zosta³ uruchomiony w roku akademickim 1947/48, byli
profesorowie: W³adys³aw Bratkowski,
Bohdan Stefanowski, Mieczys³aw Klimek
i Tadeusz ¯yliñski. Z pewnoœci¹ by³y to
osoby, które mo¿na uznaæ za prekursorów w³ókiennictwa w Polsce.
W 2000 r. Wydzia³ zosta³ poddany
restrukturyzacji, w wyniku której przyj¹³
nazwê Wydzia³ In¿ynierii i Marketingu
Tekstyliów, która obowi¹zuje do dziœ.
Z historii Wydziału
Ju¿ w roku 1876 Szaja Rosenblatt
wraz z grup¹ przemys³owców podejmowa³ starania o utworzenie w £odzi Instytutu Politechnicznego kszta³c¹cego in¿ynierów w³ókienników. 15 marca 1921 r.
grupa pos³ów z pos³em Ludwikiem Iwaszkiewiczem na czele z³o¿y³a w Sejmie
Rzeczpospolitej Polskiej wniosek w sprawie powo³ania do ¿ycia Politechniki £ódzkiej. We wniosku tym czytamy miêdzy
innymi: Politechnika £ódzka powinna,
prócz innych posiadaæ Wydzia³ Mecha-
Dzień dzisiejszy
Obecnie w strukturê wydzia³u wchodzi 10 katedr i jeden instytut, studenci
kszta³ceni s¹ na piêciu kierunkach: W³ókiennictwo, Wzornictwo, In¿ynieria Ma-
teria³owa, Edukacja Techniczno – Informatyczna i In¿ynieria Bezpieczeñstwa
Pracy. Wydzia³ oferuje równie¿ szereg
studiów podyplomowych. Programy
kszta³cenia s¹ stale modyfikowane, aby
dostosowaæ je do wymagaj¹cego rynku
pracy.
W trakcie Jubileuszu Dziekan Wydzia³u przedstawi³a m.in. rozwój kadry akademickiej, która stara siê podnosiæ swoje
kwalifikacje, co jest widoczne w statystykach: w ci¹gu ostatnich szeœciu lat 11
nauczycielom akademickim nadano tytu³
profesora, 12 – stopnie naukowe doktora
habilitowanego. W czasie minionych 60
lat Wydzia³ wykszta³ci³ 10364 in¿ynierów
i magistrów, 19 licencjatów oraz wypromowa³ 328 doktorów nauk technicznych
i 75 doktorów habilitowanych.
Konieczne by³o równie¿ podkreœlenie
uczestnictwa Wydzia³u w wielu projektach badawczych, które by³y finansowane ze Ÿróde³ zagranicznych, których od
2003 roku by³o a¿ 15, co z pewnoœci¹
mia³o ogromny wk³ad w rozwój nauki.
W ostatnich latach w koordynacji
z Wydzia³em powsta³y Centra Zaawansowanych Technologii. Nale¿y tu wymieniæ
Centrum Zaawansowanych Technologii
Tekstyliów Przyjaznych Dla Cz³owieka
ProHumanoTex, którego misj¹ jest integracja dzia³añ zwi¹zanych z projektowaniem, wytwarzaniem, badaniem i promocj¹ polskich tekstyliów przyjaznych dla
cz³owieka. Pozwoli to na podniesienie innowacyjnoœci i konkurencyjnoœci ma³ych
i œrednich przedsiêbiorstw dzia³aj¹cych na
terenie naszego kraju. Z kolei Polska Platforma Technologiczna Przemys³u Tekstylnego oraz Centrum Doskona³oœci MedTex,
postawi³y sobie za cel rozwój technologii
tekstyliów chroni¹cych zdrowie osób poddanych leczeniu, bêd¹cych w trakcie rehabilitacji, niepe³nosprawnych oraz przewlekle chorych.
Te wszystkie dzia³ania Wydzia³u znajduj¹ swoje odzwierciedlenie w wielu presti¿owych nagrodach, które jego przedstawiciele zdobywaj¹ w kraju i zagranic¹
za nowoczesne projekty czy wynalazki,
5
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W Y D A R Z E N I A
jak chocia¿by Z³oty medal „Brussels Eureka 2006”, Nagroda „£ódzkie Eureka
2006”, czy te¿ Dyplom Ministra Nauki
i Szkolnictwa Wy¿szego 2007.
Obchodom jubileuszowym towarzyszy³am IX Miêdzynarodowa Konferencja
Naukowa IMTEX 2007 zatytu³owana
Nowe idee we w³ókiennictwie, na której
przedstawiciele polskiej i zagranicznej
elity naukowej z dziedziny „w³ókiennictwo” zaprezentowali swoje najnowsze
osi¹gniêcia.
Zasłużeni w rozwoju
włókiennictwa
Jubileusz 60-lecia Wydzia³u by³ równie¿ znakomit¹ okazj¹ do podsumowania dorobku wybitych przedstawicieli
nauki. Podczas uroczystoœci tytu³ doktora honoris causa Politechniki £ódzkiej
nadano profesorowi Andrzejowi W³ochowiczowi oraz profesorowi Józefowi Wojnarowskiemu.
Laudacje wyg³osili promotorzy: prof.
Barbara Lipp-Symonowicz i prof. Józef
Masajtis. Zgodnie z akademickim zwyczajem treœæ dyplomu po ³acinie przeczyta³a
dziekan Wydzia³u prof. Izabella Kruciñska,
a rektor prof. Jan Krysiñski nada³ tytu³
doktora honoris causa obu profesorom
zas³u¿onym dla nauki i naszej uczelni.
Profesor
Józef Wojnarowski
Urodzi³ siê w 1933 r. w Starym S¹czu.
Jest absolwentem Œl¹skich Technicznych
Zak³adów Naukowych w Katowicach oraz
Wydzia³u Mechanicznego Politechniki Œl¹skiej. Doktorat, habilitacjê, tytu³y profesora nadzwyczajnego oraz zwyczajnego uzyska³ równie¿ na Politechnice Œl¹skiej. Nale¿y do grona wybitnych profesorów i nauczycieli akademickich œrodowiska œl¹skiego, którzy wprowadzali w nauce polskiej
nowatorskie i niekonwencjonalne inspiracje badawcze. Jest twórc¹ i propagatorem
uznanej i cenionej na œwiecie polskiej szko³y
naukowej w zakresie mechaniki teoretycznej i stosowanej, a w tym zastosowañ grafów w mechanice, biomechaniki z g³êbokimi implikacjami w mechanice, dynamice
maszyn i mechatronice.
Œcis³e kontakty prof. Józefa Wojnarowskiego z Wydzia³em W³ókienniczym
Politechniki £ódzkiej, obecnie Wydzia³em
In¿ynierii i Marketingu Tekstyliów trwaj¹
æwieræ wieku, a rozpoczê³y siê w roku
1981. Profesor wspó³dzia³a³ w wielu pracach naukowo - badawczych jako ekspert. Od roku 1998 do chwili obecnej jest
cz³onkiem Komitetu Redakcyjnego serii
Monografie Naukowe - W³ókiennictwo,
wydawanej przez Oddzia³ £ódzki Polskiej
Akademii Nauk. W ramach tej dzia³alnoœci przez pierwsze lata opiniowa³ spo³ecznie wiele monografii, które by³y wa¿ne w dorobku osób ubiegaj¹cych siê
o tytu³ profesora. Przez wiele lat, jako
cz³onek CKK ds. tytu³u i stopni naukowych, wspomaga³ starania Wydzia³u
w przywróceniu uprawnieñ doktoryzowania i nadawania stopnia naukowego
doktora habilitowanego. Wspó³dzia³anie
prof. Józefa Wojnarowskiego z Politechnik¹ £ódzk¹ obejmuje równie¿ wieloletni¹ pracê na terenie Wydzia³u Mechanicznego - pocz¹tkowo w Filii P£ w Bielsku
Bia³ej, a obecnie w Akademii Techniczno - Humanistycznej.
Wyniki swoich badañ Profesor opublikowa³ w ponad 500 pracach w postaci ksi¹¿ek, rozpraw naukowych, monografii, artyku³ów w czasopismach i materia³ach konferencyjnych, podrêczników
akademickich
Profesor
Andrzej Włochowicz
Urodzi³ siê 1931 roku w Podlesiu ko³o
Czêstochowy. W 1955 obroni³ pracê magistersk¹ z zakresu Metrologii W³ókien-
niczej na P£, uzyskuj¹c stopieñ magistra
in¿yniera. Od 1955 do 2001 roku zawodowo zwi¹zany by³ z Politechnik¹ £ódzk¹
jako pracownik naukowo-dydaktyczny.
Tu przeszed³ kolejne etapy zatrudnienia
oraz pe³ni³ szereg funkcji organizacyjnych. W roku 1980 otrzyma³ tytu³ profesora nadzwyczajnego, a w 1990 roku
tytu³ profesora zwyczajnego.
W pocz¹tkowym okresie pracy prof.
Andrzej W³ochowicz zwi¹zany by³ z Katedr¹ Metrologii Wydzia³u W³ókienniczego P£. Od 1973 roku podj¹³ dzia³alnoœæ
naukowo-dydaktyczn¹ w Instytucie W³ókienniczym Filii P£ w Bielsku-Bia³ej, którego by³ wspó³twórc¹ i dyrektorem
w latach 1973-2001.
W latach 1993-1999 by³ prorektorem
P£ ds. Filii w Bielsku-Bia³ej. Kilkakrotnie
sprawowa³ funkcjê dziekana Wydzia³u
W³ókienniczego Filii, a nastêpnie dziekana Wydzia³u In¿ynierii W³ókienniczej
i Ochrony Œrodowiska. W pracach zwi¹zanych z rozwojem Wydzia³u W³ókienniczego Filii przeprowadzi³ modernizacjê
jego struktury, tworz¹c zgodnie z zapotrzebowaniem rynku pracy nowe kierunki
dyplomowania, takie jak: odzie¿ownictwo, towaroznawstwo celne, tekstylia
biomedyczne, konserwacja wyrobów
w³ókienniczych, zarz¹dzanie jakoœci¹
tekstyliów. W znacz¹cy sposób przyczyni³ siê do przekszta³cenia w 2001 roku
filii Politechniki £ódzkiej w samodzieln¹
jednostkê – Akademiê Techniczno-Humanistyczn¹ w Bielsku-Bia³ej.
Od lewej
profesorowie:
B. Lipp-Symonowicz,
A. Włochowicz
(doktor honoris
causa), J. Masajtis,
J. Wojnarowski
(doktor honoris
causa)
foto: Jacek Szabela
cd. str. 9
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
6
W Y D A R Z E N I A
Uniwersytet Trzeciego Wieku Politechniki Łódzkiej zainaugurował 9 października 2007 r. drugi rok akademicki. Na uroczystość przybyli rektorzy, dziekani, zaproszeni goście oraz liczne grono słuchaczy, które
powiększyło się do 450 osób. Uroczystego otwarcia dokonał rektor prof. Jan Krysiński. Wykład Genom
ludzki – nadzieje i obawy wygłosiła prof. PŁ Elżbieta Sochacka. Zabrał również głos prof. dr Eur – Ing.
Andrzej Koziarski – dyrektor UTW PŁ. Wyjątkowy charakter tej uroczystości podkreślił chór PŁ, który odśpiewał hymn państwowy i tradycyjne Gaudeamus Igitur.
Uniwersytet, który łączy pokolenia
Na naszym Uniwersytecie ka¿dego tygodnia we wtorek
odbywaj¹ siê w audytorium So³tana wyk³ady z zakresu techniki, ochrony zdrowia, kultury i sztuki, psychologii, socjologii,
finansów i prawa. Dodatkowo mo¿na pog³êbiaæ wiedzê z informatyki i jêzyków obcych – do wyboru s¹: angielski, niemiecki i francuski. Organizujemy dla naszych s³uchaczy spotkania z kultur¹, czyli udzia³ w koncertach poprzedzonych prelekcjami na temat twórców i wykonawców. Du¿¹ popularnoœci¹ ciesz¹ siê zajêcia gimnastyczne. W czasie ostatniego roku
akademickiego, zgodnie z ¿yczeniami i sugestiami s³uchaczy,
zosta³y uruchomione zajêcia z plastyki i fotografii prowadzone
przez specjalistów z Instytutu Architektury i Urbanistyki.
W tym roku UTW P£ poszerzy swoj¹ dzia³alnoœæ o lektorat
z jêzyka w³oskiego, pojawi siê turystyka. Planowane s¹ równie¿ dodatkowe czwartkowe wyk³ady z dziedzin ciesz¹cych
siê najwiêkszym zainteresowaniem, jak kultura i sztuka oraz
psychologia i socjologia, które nie podwy¿sz¹ wnoszonych
przez s³uchaczy op³at.
Nasz uniwersytet nie stawia s³uchaczom ¿adnych formalnych wymagañ. Nie ma tu znaczenia p³eæ, wiek, wykszta³cenie, status zawodowy, czy stan zatrudnienia. Wystarczy wolny czas i chêæ poznawania œwiata i innych ludzi.
Jednak celem dzia³ania UTW nie jest wbrew pozorom wy³¹cznie nauka i uczestniczenie w zajêciach. Obserwowany rozwój tego typu placówek œwiadczy przede wszystkim o du¿ej
potrzebie integracji spo³ecznej osób starszych. Przejœcie na
emeryturê, czy utrata bliskiej osoby s¹ powodem, dla którego
warto przyjœæ na Uniwersytet, pokonuj¹c w ten sposób samotnoœæ czy przygnêbienie. To dobre miejsce do zagospodarowania wolnego czasu. Jak mówi jeden z s³uchaczy, pan Jerzy: przychodzimy tu, aby siê poznaæ, mi³o spêdziæ czas, a jak
siê przy okazji czegoœ nauczymy to bardzo dobrze.
Œrednia wieku s³uchaczy UTW P£ to 61 lat, ale Uniwersytet Trzeciego Wieku jest tak naprawdê Uniwersytetem Ka¿dego Wieku i bez w¹tpienia ³¹czy pokolenia. Najlepszym przyk³adem jest historia pani Marii, naszej najstarszej s³uchaczki,
uczêszczaj¹cej poza wyk³adami ogólnymi na zajêcia z jêzyka
francuskiego.
Pani Maria to osoba niezwyk³a, nasza „Pere³ka”; drobna,
cicha, skromna, lecz swoim s³owem niczym literack¹ opowieœci¹ powoduje, ¿e „œwiat milknie”. Poniewa¿ poziom zaawansowania jêzyka francuskiego w grupie z innymi s³uchaczami okaza³ siê dla Pani Marii za niski, prowadz¹ca zajêcia
lektorka zaproponowa³a jej nieœmia³o uczestnictwo w zajêciach z grup¹ studentów. Pani Maria, po wywa¿onych s³owach: przemyœlê, zastanowiê siê..., z obawami czy uda siê
po³¹czyæ tempo nauki w tak zró¿nicowanej wiekowo grupie,
pojawi³a siê na zajêciach. Trudno tu nie wspomnieæ o zdziwieniu studentów, byæ mo¿e komentarzach, zw³aszcza, ¿e
akurat tematem zajêæ by³ list motywacyjny. Jednak wszystko to umilk³o, kiedy pani Maria zapytana o pracê za granic¹
zaczê³a piêknym literackim jêzykiem francuskim opowiadaæ
o swoich doœwiadczeniach. Znów „œwiat zamilk³”, a studenci od tamtej pory korzystaj¹ z wiedzy pani Marii, pilniej pracuj¹ na zajêciach, a sama pani Maria pod koniec roku stwierdzi³a – muszê siê przy³o¿yæ do nauki, bo ci studenci naprawdê szybko siê ucz¹. W bie¿¹cym roku akademickim studenci
z grupy pytali o pani¹ Mariê i zaoferowali pomoc w podwo¿eniu jej na zajêcia z jêzyka, które rozpoczynaj¹ siê zaraz po
wyk³adzie w audytorium So³tana.
Nasza „Pere³ka” jest niew¹tpliwie wzorem dla m³odszego
pokolenia, z którym dzieli „szkoln¹ ³awê”, lecz równie¿ wyk³adowcy bez w¹tpienia mog¹ czerpaæ z m¹droœci pani Marii,
która zadedykowa³a im s³owa poni¿ej:
Dobrze by³oby, ¿eby wyk³adowca gwarantowa³ wysoki poziom, to znaczy, ¿e zna dog³êbnie tê ga³¹Ÿ wiedzy, któr¹ chce
przekazaæ. Powinien mówiæ piêknym, literackim jêzykiem
z odpowiedni¹ modulacj¹, prawid³owym akcentem, dostatecznie g³oœno i w niezbyt szybkim tempie. Wyk³ad nie powinien byæ popisem tego wszystkiego, co na ten temat wyk³adowca wie. S³uchaczami Uniwersytetu Trzeciego Wieku s¹
ludzie w ró¿nym wieku, o ró¿nym wykszta³ceniu i nie jest to
dla wyk³adowcy ³atwe audytorium. Z³y prelegent mówi co
wie, dobry wie co mówi. Niedu¿y przerywnik czy dykteryjka, dostosowane do tematu, o¿ywiaj¹ wyk³ad. S³uchacze to
lubi¹. Przy stosowaniu pomocy naukowych np. przeŸroczy
pomy³k¹ jest bylejakoœæ. Przy obecnym poziomie techniki
doskona³e przeŸrocza wzbogacaj¹ wyk³ad i ciesz¹ s³uchaczy. Z uznaniem i uwag¹ obserwuje siê, jeœli wyk³adaj¹cy
prezentuje szacunek do wyg³aszanego tematu i robi to perfekcyjnie. Najlepiej robi¹ to ludzie rozkochani w ulubionej
dziedzinie wiedzy, pasjonaci.
Mamy nadziejê na dalszy dynamiczny rozwój UTW P£- rozwój zgodny z ¿yczeniami i zainteresowaniami s³uchaczy.
n
Agnieszka Trzupek
7
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W Y D A R Z E N I A
Wybitny chemik prof. Krzysztof Matyjaszewski otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Łódzkiej. Ten światowej sławy uczony od 1985 r. pracuje w Uniwersytecie Carnegie Mellon w Pittsburgu, ale
cały czas jest związany z Łodzią, w której studiował na Wydziale Chemicznym.
Doktorat honoris causa za odkrycia
w chemii
Laudacjê poœwiêcon¹ prof. Matyjaszewskiemu wyg³osi³
promotor prof. Jacek Ulañski. Mówi³ w niej o nieprzeciêtnych
osi¹gniêciach badawczych, które sprawi³y, ¿e prof. Matyjaszewski jest wymieniany jako powa¿ny kandydat do Nagrody
Nobla.
Wœród goœci, którzy wziêli udzia³ w uroczystoœci by³o wielu
profesorów chemii z PAN oraz z Centrum Badañ Molekularnych
i Makromolekularnych PAN w £odzi, gdzie K. Matyjaszewski podj¹³
pracê po studiach i w 1976 r. otrzyma³ stopieñ doktora. Rozprawê
habilitacyjn¹ obroni³ w 1985 r. na Wydziale Chemicznym P£.
Z Polski wyjecha³ najpierw do Francji na Uniwersytet Paryski, a od 1985 r. pracuje w Stanach Zjednoczonych. Jest profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Carnegie Mellon w Pittsburgu i dyrektorem Centrum In¿ynierii Makromolekularnej.
W 1998 r. otrzyma³ tytu³ J. C. Warner Professor of Natural Sciences, który przej¹³ po laureacie nagrody Nobla Johnie Pople’u.
W 2004 r. otrzyma³ najbardziej presti¿owy tytu³ tej uczelni:
University Professor. Jest równie¿ profesorem na uniwersytecie stanowym w Pittsburgu.
Badania prowadzone przez prof. Matyjaszewskiego doprowadzi³y m.in. do opracowania nowych metod syntezy polimerów. Jego najwiêkszym odkryciem, które wykracza poza chemiê polimerów jest opracowanie metody polimeryzacji rodnikowej z przeniesieniem atomu (skrót z ang. ATRP), pozwalaj¹cej
na kontrolowan¹ syntezê makrocz¹steczek o œciœle okreœlonej
budowie. O metodzie ATRP mówi³ prof. Matyjaszewski w wyk³adzie wyg³oszonym po otrzymaniu tytu³u doktora honoris causa.
Wyjaœnia³, ¿e celem jego badañ nad procesem polimeryzacji rodnikowej by³o wyd³u¿enie czasu ¿ycia rodnika z jednej sekundy
do godziny, czy nawet jednego dnia. Jak podkreœla³ by³o to prawdziwe wyzwanie. Jak je rozwi¹zano? T³umacz¹c mo¿liwie obrazowo, prof. Matyjaszewski wyjaœnia³: tê sekundê ¿ycia rodnika
poszatkowano na 1000 kawa³ków milisekundowych, miêdzy
którymi jest on wprowadzony w stan „uœpienia”. Ten czas pozwala na „krojenie polimerów na miarê”. Prof. Matyjaszewski
podawa³ przyk³ady zastosowañ metody ATRP w medycynie –
polimer staje siê noœnikiem lekarstwa, które jest doprowadzane
w okreœlone miejsce np. do komórki rakowej i dopiero tam uwalniany, ale tak¿e w przemyœle motoryzacyjnym, lotniczym, elektronice, czy np. w produkcji kamizelek kuloodpornych lub samooczyszczaj¹cego siê szk³a. Kontrolowana synteza oznacza
kontrolowanie powstaj¹cych struktur, co umo¿liwia tworzenie
nowych klas materia³ów o niespotykanej dot¹d budowie i w³aœciwoœciach. Dziêki udoskonaleniu metody ATRP, znacznemu
obni¿eniu uleg³y te¿ koszty polimeryzacji.
Jak wielki wp³yw na rozwój nauki mia³o opracowanie przez
prof. Matyjaszewskiego metody ATRP œwiadczy olbrzymie zainteresowanie naukowców i firm. Jego pierwsza publikacja z 1995
r. opisuj¹ca tê metodê by³a cytowana ponad 1600 razy. Jak podkreœla³ w laudacji prof. Ulañski: To odkrycie prof. Matyjaszewski ca³y czas twórczo rozwija i wdra¿a w praktyce, wraz ze
wspó³pracownikami jest autorem 34 amerykañskich i 80 miêdzynarodowych patentów. Metodê ATRP mo¿na z sukcesem wykorzystaæ do polimeryzacji ponad 20 przemys³owo wa¿nych monomerów, ma ona równie¿ zastosowanie w nanotechnologii
in¿ynierii molekularnej, gdy¿ pozwala na kontrolowane i powtarzalne wytwarzanie nanoobiektów o wielkoœci rzêdu 5 - 30 nm.
Jako pierwsze wykorzysta³y metodê ATRP do przemys³owej produkcji polimerów firmy w Japonii i Stanach Zjednoczonych. Utworzone przez prof. Matyjaszewskiego dwa konsorcja przy Uniwersytecie Carnegie Mellon skupiaj¹ ponad 30 firm
zainteresowanych rozwojem i wdro¿eniem nowych technologii opartych na metodzie ATRP.
O znaczeniu metody ATRP œwiadczy tak¿e fakt, ¿e ukaza³o
siê ju¿ ponad 6000 publikacji na ten temat i co roku przybywa
kolejnych kilkaset. Mo¿na bez przesady stwierdziæ, ¿e odkrycie
prof. Matyjaszewskiego doprowadzi³o do powstania nowej dziedziny w zakresie chemii i technologii – mówi³ prof. Ulañski.
Prof. K. Matyjaszewski jest wspó³autorem 10 ksi¹¿ek, ponad 60 rozdzia³ów w ksi¹¿kach i ponad 600 prac naukowych.
Jest obecnie jednym z czterech najczêœciej cytowanych naukowców z dziedziny chemii na œwiecie.
Z wyg³oszonej laudacji oraz wyk³adu, w którym prof. Matyjaszewski mówi³ o rzeczach skomplikowanych i trudnych,
Prof.
K. Matyjaszewski
zostaje
przyjęty do
społeczności PŁ
foto: Jacek Szabela
cd. str. 8
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
8
W Y D A R Z E N I A
Polskie Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (PTMTS) jest
ogólnopolskim stowarzyszeniem skupiającym około 1200 pracowników naukowych działających w dziedzinie szeroko pojętej mechaniki.
Swoje cele Towarzystwo realizuje głównie przez organizowanie konferencji, zebrań, seminariów i kursów oraz wydawanie kwartalnika naukowego Journal of Theoretical and Applied Mechanics.
Polskie Towarzystwo Mechaniki
Teoretycznej i Stosowanej
w Łodzi
£ódzki Oddzia³ PTMTS powsta³ 13 listopada 1958 r. w Politechnice £ódzkiej.
Tworzyli go, zwi¹zani naukowo z mechanik¹ pracownicy ró¿nych wydzia³ów
uczelni. Pierwszym przewodnicz¹cym
Zarz¹du Oddzia³u, sprawuj¹cym tê funk-
rowie: J. Leyko, Z. Parszewski i Cz. WoŸniak. Ta dzia³alnoœæ mia³a istotne znaczenie dla rozwoju badañ naukowych
w nowych kierunkach mechaniki
w oœrodku ³ódzkim. Oddzia³ tak¿e wspó³organizuje sympozja Statecznoœæ kon-
ca 2007 r. w Warszawie na posiedzeniu
plenarnym Zarz¹du G³ównego PTMTS.
Prof. dr hab. Marian Suchar od 1960
r. pracuje w P£. Tytu³ naukowy profesora nauk technicznych otrzyma³ w 1973 r.
Jego badania naukowe koncentrowa³y
siê na matematycznej teorii sprê¿ystoœci i termosprê¿ystoœci. Prof. M. Suchar
jest cz³onkiem PTMTS od chwili jego
powstania. W Oddziale £ódzkim by³
cz³onkiem Komisji Rewizyjnej (19631967), pe³ni³ funkcjê wiceprzewodnicz¹cego (1967-1973), a nastêpnie przewodnicz¹cego Oddzia³u (1973-1976 i 19881992). W okresie XIII kadencji by³ zastêpc¹ cz³onka Zarz¹du G³ównego.
Godnoœæ Cz³onka Honorowego
PTMTS przyznana prof. Marianowi Sucharowi jest wyrazem uznania za Jego
pracê na rzecz Towarzystwa.
n Irena Wagner
Doktorat
honoris causa
dokończenie ze str. 7
Prof. M. Sucharowi
wyróżnienie
wręcza
przewodniczący
PTMTS
prof. W. Nagórko
foto: Roman Jankowiak
cjê przez 4 kadencje, zosta³ prof. Jan
Szmelter. Kolejnymi przewodnicz¹cymi
byli: prof. Z. Parszewski, prof. M. Suchar,
doc. dr W. Walczak, doc. dr J. Lipiñski,
doc. dr hab. W. Kobza, doc. dr T. Przedecki, ponownie prof. M. Suchar, prof.
M. Królak, prof. Z. Ko³akowski. Obecnie
drug¹ kadencjê Zarz¹dowi przewodniczy
prof. P£ Katarzyna Kowal-Michalska.
Oddzia³ £ódzki Towarzystwa regularnie organizuje zebrania naukowe, na których prelegentami s¹ czêsto naukowcy
zagraniczni wspó³pracuj¹cy z Politechnik¹. Organizowane s¹ równie¿ kursy
szkoleniowe i seminaria. Kursy szkoleniowe prowadzili miêdzy innymi profeso-
strukcji (od 1963 r.) i konferencje Uk³ady
dynamiczne – teoria i zastosowania.
Od 1965 r. Oddzia³ jest organizatorem
og³aszanego co 3 lata Ogólnopolskiego
Konkursu Naukowego dla m³odszych pracowników nauki na prace z mechaniki.
Od 1997 r. Konkurs nosi imiê Profesora
Jana Szmeltera.
Wybitnym osobom zas³u¿onym dla
rozwoju mechaniki Towarzystwo nadaje
godnoœæ Cz³onka Honorowego. Tegoroczny XXXII Zjazd Delegatów PTMTS godnoœæ Cz³onka Honorowego nada³ prof.
Marianowi Sucharowi z Politechniki
£ódzkiej. Uroczystoœæ wrêczenia Profesorowi tego tytu³u odby³a siê 25 czerw-
w sposób mo¿liwie przystêpny, tak¿e dla
tych s³uchaczy, którzy nie s¹ absolwentami chemii, wy³oni³a siê prawdziwie
wielka osobowoœæ - cz³owiek, dla którego nauka jest prawdziw¹ pasj¹. Nieprzeciêtny talent zosta³ wsparty niezwyk³¹
pracowitoœci¹, solidnoœci¹ i efektywnym
wykorzystaniem czasu – podkreœla³ prof.
Ulañski. Do tego dochodzi szczególna
¿yczliwoœæ dla m³odych naukowców.
W zespole prof. Matyjaszewskiego s¹ ludzie z ró¿nych krajów, tak¿e sta¿yœci
i doktoranci z £odzi z Politechniki. W tym
gronie organizowane s¹ tak¿e np. wspólne wigilie. Z bardziej osobistych uwag
promotora wy³oni³ siê te¿ obraz „ciep³ego” domu Pañstwa Matyjaszewskich,
w którym spotyka siê amerykañska Polonia, który prowadzi kulturaln¹ dzia³alnoœæ. Ta otwartoœæ i ¿yczliwoœæ prof.
K. Matyjaszewskiego by³a wyczuwalna
tak¿e w czasie uroczystoœci. Nowy doktor honoris causa Politechniki £ódzkiej
zosta³ na niej nagrodzony brawami na
stoj¹co i wieloma s³owami podziwu oraz
serdecznymi gratulacjami.
n Ewa Chojnacka
9
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W Y D A R Z E N I A
Czwartkowe Forum Kultury
Historyk i gawędziarz zakochany w Łodzi
Goœciem pierwszego spotkania w cyklu Czwar tkowe Forum Kultury by³
Ryszard Bonis³awski dobrze znany
³odzianom dyrektor Centrum Informacji
Turystycznej Urzêdu Miasta £odzi, prezes
Towarzystwa Przyjació³ £odzi. Aulê Minor
wype³nili szczelnie widzowie, którzy chcieli lepiej poznaæ biografiê, liczne pasje bohatera spotkania, a tak¿e dowiedzieæ siê
jak powsta³ kultowy ju¿ program „Filmowa encyklopedia £odzi i okolic”.
Spotkanie przypomina³o dawny Podwieczorek przy mikrofonie (dzisiaj ta forma nazywana jest tok show). Prowadzi³a je dr hab. Anna Jeremus-Lewandowska, œpiewaczka operowa (sopran koloraturowy) przez wiele lat zwi¹zana m.in.
z Teatrem Wielkim w £odzi, obecnie pracuj¹ca w warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina.
Czego dowiedzieliœmy siê o Ryszardzie Bonis³awskim?
Urodzi³ siê 59 lat temu. Jest absolwentem filologii polskiej na U£. Zwi¹zany z PTTK od wczesnej m³odoœci ju¿
w latach studiów uzyska³ uprawnienia pilota oraz przewodnika turystycznego. Ma
tak¿e uprawnienia instruktora narciarstwa biegowego i trenera siatkówki. Jest
sêdzi¹ bocce (popularnie mówi¹c gry
w kule) oraz pierwszym w £odzi sêdzi¹
triatlonu (dyscyplina sportu, w której p³ywanie, jazda rowerem i bieg po³¹czone
s¹ w ca³oœæ).
Od 15 lat kieruje Centrum Informacji
Turystycznej, które m.in. jako jedyne
w Polsce organizuje szkolenia z zakresu
informacji turystycznej i przewodnictwa.
W 1992 r. by³ inicjatorem zorganizowania
œwiatowego spotkania £odzian. Wyda³ kilka ksi¹¿ek i wiele folderów, np. Na szlaku
autora „Ch³opów”, £ódzkie adresy Juliana Tuwima, Szlaki piesze województwa
³ódzkiego, Wycieczki rowerowe w okolicach £odzi, £ódŸ na starych pocztówkach,
£ódŸ zapamiêtana – parki zabytkowe.
Jako pierwszy ³odzianin zosta³ finalist¹
konkursu Mistrz Mowy Polskiej.
Wspólnie z Jadwig¹ Wileñsk¹ od wielu lat realizuje program Filmowa Ency-
klopedia £odzi i okolic. W tym czasie powsta³o kilkaset odcinków, w których
Ryszard Bonis³awski jak nikt inny opowiada o historii, kulturze, przytacza
anegdoty, przywo³uje nieznane b¹dŸ zapomniane fakty. Cykl powsta³, jak to siê
czêsto zdarza, przypadkiem. Deszczowa
pogoda uniemo¿liwi³a krêcenie zaplanowanego programu. To mo¿e wejdziemy
do tego domu i opowie Pan o witra¿ach
– zaproponowa³ realizator. Kolejnego
dnia znowu pada³ deszcz, wiêc tak¿e
w zastêpstwie g³ównego tematu nagrano kolejn¹ opowieœæ Ryszarda Bonis³awskiego o zabytkowym obiekcie - i tak
trwa to nieprzerwanie do dzisiaj.
Rozmowa z Ryszardem Bonis³awskim
ilustrowana by³a zdjêciami wybranymi
z rodzinnych albumów, fragmentem autorskiego filmu o £odzi, a tak¿e krótk¹ opowieœci¹ o willi Józefa Richtera, w której
odbywa siê Czwartkowe Forum Kultury.
Niezwykle ciep³a atmosfera spotkania wynika³a z pewnoœci¹ z osobowoœci
jego bohatera. Ryszard Bonis³awski od
lat wyznaje, ¿e z uœmiechem ¿yje siê l¿ej,
a dla turysty nie ma rzeczy niemo¿liwych. Z jego podró¿niczymi pasjami wi¹¿e siê tak¿e wspania³a kolekcja 5000
kart pocztowych, polskich i zagranicznych. Niektóre z nich wyprodukowano
jeszcze przed I Wojn¹ Œwiatow¹. S¹ one
u³o¿one w albumy tematyczne, opatrzo-
ne opisami i mapkami. Ma w swoich zbiorach tak¿e ponad 400 kufli do piwa.
Mi³y nastrój tego wieczoru uzupe³ni³
wystêp zespo³u Coffeina, w tym wspólne z publicznoœci¹ wykonanie Prz¹œniczki, utworu Stanis³awa Moniuszki tak charakterystycznego dla £odzi.
n Ewa Chojnacka
Anna JeremusLewandowska
i Ryszard
Bonisławski
foto: Jacek Szabela
Jubileusz
Wydziału
dokończenie ze str. 5
Zainteresowania naukowe prof. Andrzeja W³ochowicza charakteryzuje wielonurtowoœæ. Wynika to z faktu opanowania w sposób perfekcyjny wiedzy z zakresu badania szeroko rozumianej struktury
w³ókien i innych obiektów polimerowych
oraz d¹¿enia do stosowania w badaniach
najbardziej nowoczesnych technik instrumentalnych. Ujmuj¹c iloœciowo, dorobek
naukowy Profesora liczy ponad 700 pozycji, w tym: 130 rozpraw naukowych, ponad 400 publikacji w czasopismach naukowych krajowych i zagranicznych, ponad 100 prac w materia³ach konferencyjnych, 5 skryptów, 5 ksi¹¿ek, 3 monografie, 36 patentów, 135 ekspertyz oraz liczne wzory u¿ytkowe.
n Monika Malinowska-Olszowy
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
10
W Y D A R Z E N I A
W Instytucie Papiernictwa i Poligrafii PŁ w dniu 19 listopada 2007 r. uroczyście otwarto interaktywne
Muzeum Papieru i Druku. Każdy, kto skorzystał z zaproszenia na uroczystość opuszczał Muzeum pod wielkim wrażeniem i z podziwem dla pracy jaka została włożona w jego zorganizowanie.
Muzeum Papieru i Druku
I gdzie¿by indziej mog³o powstaæ takie Muzeum, jak nie w jednym z najwiêkszych w Europie centrów kszta³cenia papierników, istniej¹cym ju¿ od ponad 60 lat. Ta d³uga tradycja nauczania, a tak¿e chêæ pokazania fascynuj¹cej historii papieru i druku i tego, jaki
wp³yw wywar³y te wynalazki na rozwój
cywilizacji i kszta³towanie ludzkoœci uzasadnia w pe³ni miejsce utworzenia
w³aœnie w tym miejscu Muzeum. Niew¹tpliwie techniczny kierunek studiów
Papiernictwo i Poligrafia powinien oczywiœcie uwzglêdniaæ w miarê mo¿noœci
historiê obu wynalazków, gdy¿ jest to
niezmiernie wa¿ne dla podkreœlenia treœci humanistycznych, które papiernictwo i poligrafia zawieraj¹ w sobie. Ta
idea prof. Barbary Surmy-Œlusarskiej dyrektora Instytutu Papiernictwa i Poligrafii zdecydowa³a o podjêciu inicjatywy utworzenia Muzeum i dziêki po-
Rektor prof.
J. Krysiński czerpie
papier
foto: Agnieszka
Andruszkiewicz
Ryszard Uljański
wcześniej
wyczerpany arkusz
odkłada na filc
foto: Agnieszka
Andruszkiewicz
parciu J.M. Rektora P£ prof. Jana Krysiñskiego zosta³a zrealizowana. Instytut zawar³ porozumienie z Fundacj¹
Ocaliæ od zapomnienia czego rezultatem
jest powo³anie do ¿ycia interaktywnego Muzeum Papieru i Druku, które jest
zlokalizowane w pomieszczeniach Instytutu. Bêdzie ono s³u¿y³o studentom
i pracownikom naukowym oraz osobom
zainteresowanym poznaniem i ochron¹
dawnego papiernictwa, drukarstwa i introligatorstwa. Muzeum umiejscowione
w Instytucie kszta³c¹cym specjalistów
z zakresu papiernictwa i poligrafii bêdzie przypominaæ jednostce naukowobadawczej o bogatej przesz³oœci sztuki
rêkodzielniczej. Kieruj¹c siê tymi przes³ankami, podjêto du¿o starañ i pracy,
aby zrealizowaæ wszystkie zamierzenia
zwi¹zane z t¹ inicjatyw¹. Do ostatnich
dni przed otwarciem by³o bardzo du¿o
pracy i przygotowañ, zarówno ze strony pañstwa Uljañskich, którzy s¹ opiekunami i kustoszami zbiorów Muzeum,
jak i pracowników i studentów Instytutu Papiernictwa i Poligrafii. Jedynie
dziêki wytrwa³oœci i dobrej organizacji
za³o¿ycieli ze wszystkimi pracami zd¹¿yliœmy na czas.
Podczas uroczystoœci otwarcia goœcie byli witani przy wejœciu przez stu-
dentów oraz cz³onków Ko³a Naukowego Papierników. Swoj¹ obecnoœci¹ zaszczyci³o nas wielu wyœmienitych goœci, m.in. rektor prof. Jan Krysiñski,
prodziekani Wydzia³u Chemicznego –
profesorowie: Wojciech Wolf i Jacek
Rynkowski. Licznie przybyli tak¿e goœcie spoza £odzi m.in. przedstawiciele
zak³adów przemys³u papierniczego
i poligraficznego, innych muzeów, tj.
Muzeum W³ókiennictwa w £odzi, Warszawskiej Galerii Ekslibrysu oraz przedstawiciele Urzêdu Miasta £odzi. Byli
równie¿ bliscy przyjaciele i znajomi pañstwa Uljañskich. Nie zabrak³o te¿ przedstawicieli telewizji, prasy i radia.
Uroczystoœæ otwarcia rozpoczê³a siê
s³owem wstêpnym prof. Barbary SurmyŒlusarskiej. Pani Profesor podkreœli³a,
¿e wa¿na jest zarówno historia papieru, jak i wprowadzenie do programu
studiów elementów humanistycznych.
Prof. Jan Krysiñski w swoim wyst¹pieniu wyrazi³ poparcie dla inicjatywy powstania Muzeum. Prof. Grzegorz Matuszak, prezes fundacji Ocaliæ od zapomnienia przedstawi³ pokrótce cele fundacji i jej znaczenie. Na zakoñczenie
Pan Ryszard Uljañski podziêkowa³
wszystkim osobom, które pomog³y mu
w zebraniu ca³ej kolekcji eksponatów.
11
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W Y D A R Z E N I A
Po oficjalnych wyst¹pieniach Muzeum
zosta³o uroczyœcie otwarte.
Muzeum funkcjonuje w dwóch pomieszczeniach. W jednym z nich s¹
urz¹dzenia typowe dla procesu wytwarzania papieru i jego zadrukowania, ekspozycja uzupe³niona jest bogatymi ilustracjami na œcianach. Druga sala kryje w sobie urz¹dzenia introligatorskie,
przyk³adowe czcionki do drukowania
oraz stare ksi¹¿ki. Pomieszczenie stylizowane jest na dawne biuro w³aœciciela – wydawcy ksi¹¿ek. Pan Uljañski
oprowadzaj¹c po Muzeum bardzo ciekawie opowiada³ o ka¿dym eksponacie,
wplataj¹c w to interesuj¹ce historyjki
wzbudzaj¹ce zachwyt i jeszcze wiêksze zainteresowanie s³uchaczy. Przeprowadzi³ warsztaty z czerpania papieru
i druku typograficznego. Goœcie mogli
równie¿ obejrzeæ prace z papieru czerpanego. Studenci i cz³onkowie Ko³a
Naukowego Papierników bardzo chêtnie opowiadali zainteresowanym o muzealnych zbiorach.
Za³o¿enie Muzeum Papieru i Druku
jest niezwykle wa¿ne zarówno dla studentów kierunku Papiernictwo i Poligrafia, jak i dla ludzi niezwi¹zanych bezpoœrednio z t¹ dziedzin¹. Dziêki niemu studenci mog¹ dotkn¹æ i zobaczyæ rzemios³o, co pozwala im lepiej zrozumieæ istotê technologii i procesów zachodz¹cych
podczas wytwarzania papieru i jego zadrukowania. Dla ludzi niezwi¹zanych
z papiernictwem jest to idealne miejsce,
aby zobaczyæ ró¿ne oblicza papieru i druku. Przydatnoœæ, piêkno i niesamowitoœæ
papieru nie jest kwestionowana przez
nikogo, jest te¿ oczywiste, ¿e nie wyobra¿amy sobie ¿ycia bez niego. Przemys³
papierniczy pracuje bezpoœrednio na
potrzeby spo³eczeñstwa, jak i dla wszystkich innych bran¿ przemys³owych. Silnym argumentem decyduj¹cym o jego
rozwoju jest to, ¿e bazuje na naturalnym
surowcu, a zu¿ycie papieru jest jednym
z wa¿nych wskaŸników rozwoju cywilizacyjnego kraju.
Serdecznie zapraszamy i zachêcamy
do zg³êbienia tajemnic papieru i druku,
które ju¿ nie jednego zaskoczy³y.
n
Agnieszka Andruszkiewicz,
Weronika Grochowska
Uśmiech kosztuje mniej od elektryczności, a daje więcej światła.
Kampania Uśmiechu
Kieruj¹c siê tym przes³aniem prodziekan ds. studenckich Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania dr Marek Sekieta w wielkiej konspiracji zaproponowa³ akcjê,
o której by³o g³oœno w ca³ej £odzi! Tu¿
przed rozpoczêciem roku akademickiego dr Marek Sekieta postanowi³ wywo³aæ uœmiech na twarzach studentów oraz
swoich wspó³pracowników. Jak siê okaza³o Kampania Uœmiechu wywo³a³a
uœmiech tak¿e na twarzy prorektora prof.
Zbiciñskiego.
Kampania rozpoczê³a siê w doœæ nietypowy sposób. W poniedzia³ek studen-
strzanej pa³acu przy ul. Piotrkowskiej 266.
Najbardziej Uœmiechniêtym Wyk³adowc¹ zosta³ prof. P£ Ryszard Gr¹dzki.
Najbardziej Uœmiechniêtych Studentów wybrano na wszystkich kierunkach
studiów. Zostali nimi:
Zarz¹dzanie i In¿ynieria Produkcji
- Bogdan £ukaszuk (IV rok),
Zarz¹dzanie i Marketing
- Sylwia Berska (II rok uz.),
Europeistyka - Rafa³ Ciechomski (II rok),
Zarz¹dzanie - £ukasz Seweryn (I rok),
In¿ynieria Bezpieczeñstwa Pracy
- Arkadiusz Ziêtek (I rok).
tów powita³ ca³y wydzia³ przystrojony
plakatami z ¿ó³t¹ uœmiechniêt¹ buzi¹.
Plakaty by³y na wszystkich drzwiach,
w ka¿dej sali, w szatniach i na korytarzach. Wszyscy zastanawiali siê, o co
mo¿e chodziæ... a¿ do œrody, kiedy to
na Radzie Wydzia³u dziekan Sekieta
wtajemniczy³ wyk³adowców, a w teren
ruszy³a Dru¿yna Uœmiechu – godni zaufania studenci, którzy pomogli wszystko zorganizowaæ. Dru¿yna przez trzy dni
rozdawa³a, prócz uœmiechów, metalowe znaczki oraz balony, a tak¿e przeprowadza³a g³osowanie na Najbardziej
Uœmiechniêtego Studenta i Najbardziej
Uœmiechniêtego Wyk³adowcê. Studenci oddali ponad 1000 g³osów na swoich
faworytów!
Uroczyste og³oszenie wyników konkursu (Kampania Uœmiechu trwa nadal!) odby³o siê 18 paŸdziernika 2007 w Sali Lu-
Kampania Uœmiechu odbi³a siê szerokim echem w mediach, a Najbardziej
Uœmiechniêci mieli okazjê podzieliæ siê
swoim uœmiechem z czytelnikami Ekspresu Ilustrowanego, Dziennika £ódzkiego, Echa Miasta, Gazety Wyborczej oraz
s³uchaczami Radia £ódŸ, Eski Rock, Parady oraz Studenckiego Radia ¯ak. Informacja zatytu³owana „Najbardziej
uœmiechniêta uczelnia” pojawi³a siê tak¿e w serwisie PAP poœwiêconemu nauce
polskiej.
O tym, ¿e Kampania Uœmiechu trwa
nadal œwiadcz¹ m. in. znaczki z uœmiechniêt¹ buzi¹, które studenci nosz¹ na torbach i plecakach. W zat³oczonym autobusie widok tej przypinki wywo³uje
uœmiech na twarzach wspó³pasa¿erów.
I o to chodzi.
Najbardziej
uśmiechnięty
wykładowca
prof. PŁ R. Grądzki
foto: Jacek Szabela
n
Katarzyna Miko³ajczyk
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
12
W Y D A R Z E N I A
Jubileusz dziesięciu wypraw architektów w Karpaty Wschodnie.
Huculszczyzna 1995-2007
W maju 1995 r. zaczê³o siê zupe³nie niewinnie: 6 uczestników, niewielki bud¿et
i dwa tygodnie wêdrówki po wsiach i górach Huculszczyzny – mitycznej krainy po³o¿onej na po³udniowo-wschodnich kresach
pracowników naukowych Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska. Osiem osób pojecha³o tam wiêcej ni¿ raz. Swoistym rekordzist¹ jest
Wojciech Parda³a, dziœ ju¿ nasz absol-
historycznej Rzeczypospolitej, nad Czeremoszami (Bia³ym i Czarnym) oraz nad Prutem. To kraina znana z opowieœci dziadków i wujków, którzy bywali tam przed
II wojn¹ œwiatow¹. Pierwszy zachwyt urod¹
krajobrazów i goœcinnoœci¹ ludzi, pierwsze
obserwacje reliktowych form drewnianej,
ludowej architektury, pierwsze pomiary…
Nikt wówczas nie przypuszcza³, ¿e przedsiêwziêcie trwaæ bêdzie tyle lat i rozroœnie
siê do tak znacznych rozmiarów.
Zaczynaliœmy skromnie – zaledwie kilka zmierzonych i doœæ schematycznie narysowanych archaicznych, huculskich cha³up, kilkanaœcie plenerowych rysunków
odrêcznych i dwadzieœcia rolek negatywów
zamienionych na wyj¹tkowej urody zdjêcia
pokazane na niedu¿ej wystawie w Instytucie Architektury i Urbanistyki.
W nastêpnych latach wskaŸniki ju¿
tylko ros³y: w 1996 r. 9 uczestników,
w 1998 r. a¿ 19 osób i trzy tygodnie
w Karpatach. W 2007 r. by³o nas na Ukrainie 25 osób i w ten sposób pobity zosta³ swoisty rekord.
W ci¹gu tych trzynastu lat przewinê³o siê przez obozy naukowe na HuculszczyŸnie ponad 130 osób, w tym czterech
went, który wzi¹³ udzia³ w siedmiu wyprawach, w tym tylko raz jako student
praktykant, póŸniej jako student-opiekun, a po skoñczeniu studiów jako architekt wspomagaj¹cy swymi umiejêtnoœciami i dobr¹ rad¹ najm³odszych adeptów architektury.
Jadalnia
przy sanatorium
dr. Tarnawskiego
w Kosowie
na Pokuciu
Pomiary
inwentaryzacyjne
Pomiarami inwentaryzacyjnymi objêliœmy kilkadziesi¹t obiektów, w tym oko³o
20 tradycyjnych domostw huculskich
i oko³o 70 drewnianych cerkwi z XVIII-XX
w. (z czego – jak dot¹d – ju¿ ponad 30
zosta³o zmierzonych szczegó³owo). Dla
niektórych obiektów ludowej architektury nasze pomiary sta³y siê tzw. ostatni¹
pos³ug¹ – jedyn¹ form¹ utrwalenia dla
potomnoœci ostatnich reliktów archaicznego œwiata Hucu³ów, znikaj¹cego dos³ownie na naszych oczach w procesie
przemian kulturowych.
W latach 1998, 1999, 2000 w ramach
wspó³pracy z ówczesnym Biurem Pe³nomocnika Rz¹du ds. Polskiego Dziedzictwa
Kulturalnego za Granic¹ i Stowarzyszeniem Wspólnota Polska zinwentaryzowa-
liœmy 8 budynków legendarnego Zak³adu
Przyrodoleczniczego dr. Apolinarego Tarnawskiego w Kosowie na Pokuciu.
W sam¹ porê, bo stan obiektów tego niezwykle wa¿nego dla kultury polskiej zespo³u architektoniczno-krajobrazowego
z prze³omu XIX i XX w. systematycznie ulega pogorszeniu. Ostatnio zawali³y siê piêkne £azienki, w których jeszcze w XIX w.
wykorzystywano energiê s³oneczn¹ do
ogrzewania wody i wykonywania zabiegów przyrodoleczniczych. W agonalnym
stanie jest kiosk studni, coraz bardziej
cieknie dach przepiêknej Jadalni Letniej…
Niestety, fakt przekazania kompletu rysunków inwentaryzacyjnych dyrekcji istniej¹cego tam wci¹¿ sanatorium nie pomóg³. Brakuje funduszy na prace remontowe, konserwatorskie i restauratorskie.
A bywali wszak u Tarnawskiego na
kuracjach przedstawiciele œmietanki intelektualno-towarzyskiej zarówno Galicji,
jak i – póŸniej – II Rzeczypospolitej: politycy, pisarze, aktorzy, biskupi… Ostatni¹ noc przed opuszczeniem Kraju spêdzi³y tam we wrzeœniu 1939 r. najwy¿sze w³adze Polski zdradziecko zaatakowanej z dwóch stron.
W ruinie pozostaje tak¿e ju¿ od II wojny
œwiatowej gmach Obserwatorium Astronomiczno-Meteorologicznego im. Józefa Pi³sudskiego na szczycie Popa Iwana w Czarnohorze (2022 m n.p.m.), który zmierzyliœmy w niezwykle trudnych warunkach atmosferycznych w maju 1996 r.
Tymczasem od 2002 r. najwiêksz¹
uwagê poœwiêcamy drewnianym cerkwiom. Wypracowana zosta³a metoda
bardzo krótkich (bo jednodniowych, sic!)
a równoczeœnie intensywnych i szczegó³owych pomiarów, maj¹ca na celu zebranie maksymalnie du¿ej iloœci danych.
Pomiary te pos³u¿¹ w niedalekiej przysz³oœci do opracowania systematyki form
przestrzennych cerkwi huculskich.
Wystawy
retrospektywne
Ka¿dorazowo po zakoñczeniu prac dokumentacyjnych odbywaj¹ siê wystawy
13
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W Y D A R Z E N I A
Uczestnicy
wyprawy
przed operą
we Lwowie
foto: Włodzimierz Witkowski
retrospektywne w Instytucie Architektury
i Urbanistyki P£, na które przyje¿d¿aj¹ goœcie z Polski i Ukrainy. Dwukrotnie wystawy odby³y siê tak¿e poza terenem Politechniki (Galeria Manhattan – 2004, Galeria
Tower Building – 2005). Na wernisa¿ach
czterokrotnie goœciliœmy p. Iwana Droniaka – Hucu³a, krajoznawcê, filmowca i za³o¿yciela muzeum w Jab³onicy nad Bia³ym
Czeremoszem oraz prof. in¿. arch. Bohdana Posac’kiego ze Lwowa. Dwukrotnie naszym Goœciem by³a Nadia Sawynec’ – architekt ze Lwowa. W 2001 r. dziêki Stowarzyszeniu Wspólnota Polska wielka wystawa retrospektywna naszych prac z lat
1995-2000 goœci³a przez kilka miesiêcy na
Ukrainie w Muzeum w Ko³omyi oraz w jego
filii w Kosowie.
Telewizja £ódŸ trzykrotnie nakrêci³a
filmy dokumentalne poœwiêcone wyprawom (1995, 1999, 2007). Wyjazdy wzbudzaj¹ te¿ zainteresowanie prasy codziennej i periodyków fachowych. W 2006 r.
powsta³ reporta¿ radiowy, przygotowany dla Radia „¯ak” P£. Co roku do studia zaprasza nas Radio £ódŸ, a ostatnio
TOYA TV. Dokonania wypraw by³y prezentowane w czasie Dnia Huculskiego
w TVP Kultura jesieni¹ 2005 r. i wielokrotnie podczas ró¿nych konferencji naukowych polskich i miêdzynarodowych.
W oparciu o badania terenowe powsta³o kilkanaœcie publikacji naukowych
i popularnonaukowych, jeden projekt dy-
plomowy magisterski i jeden doktorat.
Studenci – uczestnicy wypraw czterokrotnie prezentowali swoje huculskie
dokonania na seminariach. Wiosn¹ 2007
roku uczestniczyliœmy tak¿e w Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki.
Jubileuszowa
Wyprawa
Tegoroczna, X Jubileuszowa Wyprawa
odby³a siê w dniach 2-18 lipca. Program
obj¹³ dokumentacjê 12 cerkwi wzd³u¿ doliny Czeremoszu (Rivna, Stare Kuty, Ro¿en
Wielki i Ma³y, Roztoki – po stronie bukowiñskiej i galicyjskiej, Bia³oberezka, Berwinkowa, Petrasze, Marenicze, Uœcieryki, Jasienów Górny). By³o to uszczegó³awianie
pomiarów z lat 1998 i 1999. Uczestniczyliœmy równie¿ w obrzêdach religijnych z okazji œwiêta œw. Jana w Roztokach. Po zakoñczeniu prac pomiarowych odbyliœmy
trzydniow¹ wêdrówkê w najdalej wysuniêty
na po³udnie punkt miêdzywojennej Rzeczpospolitej – wzd³u¿ doliny Bia³ego Czeremoszu ku szczytowi Hnitesy, a potem po³oninami do Hryniawy i Jab³onicy.
Jubileuszowe
obchody
Wyj¹tkowy charakter mia³ Jubileusz
Dziesiêciu Wypraw, który odby³ siê
w dniach 16-18 listopada 2007 r. Trwa³
a¿ trzy dni. Wiêkszoœæ imprez odbywa³a
siê we wspania³ej, zabytkowej willi Jó-
zefa Richtera. Obchody Jubileuszu zaszczyci³ sw¹ obecnoœci¹ prorektor prof.
Ireneusz Zbiciñski, w³adze Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska w osobach pani dziekan, prof.
Marii Kamiñskiej i prodziekana doc. Jana
Jeruzala. Niezawodna, jak zwykle okaza³a siê te¿ dyrekcja Instytutu Architektury i Urbanistyki w osobach prof. arch.
Krzysztofa Paw³owskiego, dr hab. in¿.
arch. Joanny Olenderek i dr in¿. arch.
El¿biety Bêdkowskiej. Na wernisa¿ wystawy retrospektywnej przybyli ponadto licznie przedstawiciele wielu instytucji, w tym Architekt Miasta, mgr in¿.
arch. Marek Lisiak, przewodnicz¹cy
£ódzkiej Okrêgowej Izby Architektów,
mgr in¿. arch. Roman Wieszczek, przedstawiciele Sponsorów – firm: ATLAS,
PKO BP S.A., PZU S.A., Alrec Sign&Display, Artefakt, sponsorzy prywatni. Nie
zawiedli przedstawiciele Samorz¹du Studenckiego P£, Regionalnego Oœrodka
Badañ i Dokumentacji Zabytków w £odzi,
PTTK, PTT i ró¿nych Towarzystw Kresowych. Licznie przybyli pracownicy i studenci Wydzia³u oraz studenci. Dopisa³y
te¿ radio, telewizja i prasa. Informacje
o Jubileuszu pojawi³y siê na wiêkszoœci
portali zajmuj¹cych siê problematyk¹
karpack¹, a sami organizatorzy Jubileuszu przygotowali stronê internetow¹,
któr¹ mo¿na znaleŸæ pod adresem
www.huculszczyzna2007.prv.pl
cd. str. 14
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
14
W Y D A R Z E N I A
Sukces zespołu naukowego
z Instytutu Inżynierii
Materiałowej
dokończenie ze str. 13
Oprócz tradycyjnego wernisa¿u wystawy, na któr¹ tym razem – prócz najwiêkszej ekspozycji tegorocznej – z³o¿y³y siê retrospektywy 13 lat dzia³alnoœci terenowej architektów na Ukrainie,
odby³ siê przegl¹dzie filmów dokumentalnych Huculszczyzna+, na którym
goœciliœmy re¿yserów: Jerzego Ko³odziejczyka, Waldemara Czechowskiego
i Krystynê Berndt. W sobotni wieczór
uczestnicy wszystkich dotychczasowych wypraw bawili siê w £ódzkiej Piwnicy Artystycznej „Przechowalnia” przy
muzyce lubelskiej Orkiestry œw. Miko³aja, a wieczór przeci¹gn¹³ siê jeszcze
d³ugo w noc…
W niedzielê, 18.11. odby³a siê sesja naukowa pod tym samym co przegl¹d filmów
tytu³em Huculszczyzna+. Prelegenci z kilku oœrodków w Polsce prezentowali ró¿ne
aspekty problematyki dziedzictwa kulturowego na HuculszczyŸnie. Cieszy³ bardzo
wysoki poziom przygotowanych referatów,
aktywna obecnoœæ W³adz Wydzia³u i Instytutu oraz liczny udzia³ s³uchaczy.
Jubileusz sta³ siê te¿ doskona³¹
okazj¹ do zorganizowania zebrania za³o¿ycielskiego Ko³a M³odych Polskiego
Komitetu Narodowego Miêdzynarodowej
Rady Ochrony Zabytków ICOMOS. Akces
do pracy w Kole zg³osi³o ju¿ kilkanaœcie
osób z wielu miast w Polsce. W styczniu
2008 r. zamierzamy spotkaæ siê w £odzi
na roboczej sesji naukowej.
Huculskie Œwiêto na Politechnice
£ódzkiej koñczyliœmy z ¿alem, ¿e trwa³o
tak krótko i z nadziej¹, ¿e jeszcze nie raz
uda nam siê pojechaæ na Ukrainê w celach naukowych i nie tylko.
Ekspedycje s¹ mo¿liwe dziêki wielkiej
¿yczliwoœci i wsparciu w³adz Politechniki
£ódzkiej (od dyrekcji Instytutu Architektury
i Urbanistyki pocz¹wszy, przez w³adze Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska, na Rektoracie skoñczywszy!)
oraz wielu sponsorów i instytucji wspomagaj¹cych. Za tê odczuwaln¹ pomoc – co
warto podkreœliæ nie tylko finansow¹ (!) –
jesteœmy bardzo wdziêczni. Bez wparcia
Uczelni tych wypraw by nie by³o!
W³odzimierz Witkowski
Organizator i kierownik wypraw na
Huculszczyznê
n
W sali widowiskowej Politechniki £ódzkiej odby³o siê 20 listopada uroczyste wrêczenie Nagród Gospodarczych Wojewody £ódzkiego za rok 2007. S¹ one wyrazem
szczególnego docenienia wk³adu w rozwój gospodarczy województwa ³ódzkiego.
Kapitu³a przyzna³a Nagrody w oœmiu kategoriach. Kandydaci ubiegaj¹cy siê o Laur
musieli spe³niæ bardzo restrykcyjne wymagania.
Prof. P. Kula
odbiera
Nagrodę
Gospodarczą
Wojewody
Łodzkiego
foto: Adam Rzepkowski
W kategorii Wynalazek w dziedzinie produktu lub technologii g³ównym kryterium by³o posiadanie opatentowanej technologii w pe³ni wdro¿onej do produkcji lub
bêd¹cej w trakcie wdra¿ania. Dodatkowo skrupulatnym ocenom poddano:
- poziom innowacyjnoœci projektu,
- stopieñ efektywnoœci ekonomicznej wynikaj¹cy z wdro¿enia wynalazku,
- udzia³ eksportu w sprzeda¿y produktu,
- udzia³ polskiej myœli technicznej,
- wykorzystanie rodzimych surowców i podzespo³ów.
Laureatem tej presti¿owej nagrody zosta³ zespó³ kierowany przez prof. Piotra Kulê
z Instytutu In¿ynierii Materia³owej Politechniki £ódzkiej w sk³adzie: dr in¿. Radomir Atraszkiewicz, dr in¿. Konrad Dybowski, dr in¿. Marek Górecki, dr in¿. £ukasz Kaczmarek,
dr in¿. £ukasz Ko³odziejczyk, dr in¿. Adam Krasiñski, dr in¿. Robert Pietrasik, dr in¿.
Adam Rzepkowski, mgr in¿. Antoni Rzepkowski, dr in¿. Dariusz Siniarski, mgr in¿. Emilia
Stañczyk-Wo³owec. Kapitu³a przyzna³a t¹ znacz¹c¹ nagrodê za opracowanie Technologii
nawêglania wyrobów stalowych przy obni¿onym ciœnieniu wraz z metod¹ komputerowego projektowania parametrów warstwy nawêglanej. Technologia ta jest szeroko stosowana w takich dziedzinach przemys³u jak: lotnictwo, motoryzacja, energetyka i przemys³ narzêdziowy. W skali globalnej uzyskany poziom kompleksowoœci rozwi¹zania jest
unikalny. Pozwala to skutecznie konkurowaæ na rynku œwiatowym w grupie czterech
wiod¹cych firm produkuj¹cych urz¹dzenia do obróbki cieplnochemicznej. Obecnie, wspólnie z firm¹ Seco/Warwick - œwiatowym liderem produkuj¹cym urz¹dzenia do obróbki
cieplnochemicznej – produkt zosta³ sprzedany do ponad 50 krajów œwiata m.in. do Stanów Zjednoczonych, Meksyku, Brazylii, Australii, Chin, Indii, Niemiec, Anglii.
Laureaci wierz¹, ¿e otrzymana nagroda rozpropaguje ich osi¹gniêcie, ale tak¿e
perspektywiczn¹ dyscyplinê, któr¹ reprezentuj¹ – in¿ynieriê materia³ow¹ – zachêcaj¹c przysz³ych maturzystów do podjêcia studiów i zg³êbiania wiedzy w tym w³aœnie kierunku na Wydziale Mechanicznym P£.
n £ukasz Kaczmarek
15
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W Y D A R Z E N I A
Wychowankowie Politechniki Łódzkiej spotkali się w Sali Widowiskowej 30 listopada. Celem spotkania
była uroczysta sesja zatytułowana
Politechnika Łódzka w pierwszej dekadzie
XXI wieku
Tytu³ sesji brzmi powa¿nie, byæ mo¿e niektórzy uczestnicy spotkania spodziewali siê g³êbokich referatów o naukowych osi¹gniêciach Politechniki na miarê XXI wieku.
Ta sesja by³a jednak inna. G³ównym punktem programu
by³o wrêczenie Z³otych dyplomów absolwentom sprzed
50 lat. Na Sali widaæ by³o wiele osób starszych, wszak
50 lat od ukoñczenia studiów to szmat czasu, ale wszyscy byli rozpromienieni, z m³odzieñczym b³yskiem
w oczach, wszyscy zadowoleni z okazji do spotkania
z kolegami. Ten radosny nastrój trwa³ przez ca³¹ sesjê,
która zosta³a pomyœlana jako wydarzenie lekkie i pogodne, chocia¿ nie zabrak³o w niej momentów wzruszaj¹cych.
Blasku przyda³a spotkaniu Akademicka Orkiestra Politechniki £ódzkiej, która przygotowa³a lekki repertuar i rozpoczê³a wieczór motywem z filmu Ró¿owa pantera. Na pogodny nastrój sesji z³o¿y³o siê kilka wyj¹tkowych wydarzeñ. Przedstawi³ je w swoim wyst¹pieniu prezes Stowarzyszenia Wychowanków mgr in¿. Julian B¹kowski – pomys³odawca wiêkszoœci inicjatyw i imprez organizowanych przez absolwentów. Prezes z³o¿y³ gratulacje pani mgr
in¿. Hannie Zdanowskiej – wiceprezesowi Stowarzyszenia z okazji uzyskania mandatu pos³a na Sejm RP. Oczywiœcie by³y kwiaty, a pani pose³ zobowi¹za³a siê do dbania o interesy macierzystej uczelni. Drug¹ wyj¹tkow¹
okazj¹ by³o uroczyste nadanie cz³onkostwa Stowarzyszenia pani dr Halinie Krysiñskiej, która nie jest wprawdzie
absolwentk¹ Politechniki – jest lekarzem, ale u boku swojego mê¿a uczestniczy w ¿yciu Stowarzyszenia. Zgodnie
ze Statutem, aby byæ cz³onkiem Stowarzyszenia trzeba,
przez co najmniej 10 lat byæ zwi¹zanym z Politechnik¹,
ten warunek jest zatem spe³niony. Oczywiœcie by³y kwiaty i odrobina wzruszenia.
O Politechnice £ódzkiej w pocz¹tkach XXI wieku opowiedzia³ rektor prof. Jan Krysiñski. Wyst¹pienie by³o bogato ilustrowane slajdami z kampusa P£, mo¿na by³o przeœledziæ
w nim terytorialny rozwój Uczelni, zapoznaæ siê z liczbami studentów i pracowników na przestrzeni lat, wreszcie z ci¹g³ym
podnoszeniem siê miejsca Politechniki w rankingach i nowatorskimi inicjatywami, które odró¿niaj¹ nasza Uczelniê od innych. Te sprawy szczególne, to np. Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego, Uniwersytet Trzeciego Wieku, Liceum Politechniki i szereg innych.
Wreszcie nadesz³a najwa¿niejsza czeœæ sesji – nadanie
Z³otych Dyplomów. Warto przypomnieæ, ¿e s¹ one wrêczane
ju¿ od dwóch lat, akcja, która w pocz¹tkowym okresie wydawa³a siê trudna do realizacji teraz nabra³a tempa i spotyka siê z entuzjastycznym przyjêciem u wiêkszoœci dawnych
absolwentów. Pomys³, aby uhonorowaæ w ten sposób in¿ynierów z pó³wiecznym sta¿em zawdziêczamy prof. Januszowi Szoslandowi, który konsekwentnie d¹¿y³ do jego urzeczywistnienia. Pierwszy tego wieczoru „Z³oty Dyplom” przeznaczony by³ dla JM Rektora prof. Jana Krysiñskiego. Z tej
okazji prof. Janusz Szosland wyg³osi³ laudacjê. W piêknych
s³owach przedstawi³ sylwetkê Rektora czterech kadencji,
a prezentacja ta udowodni³a tezê, ¿e Profesor Jan Krysiñski
jest jednym z nas absolwentów Politechniki £ódzkiej, ale jedynym wœród nas o tak wybitnych osi¹gniêciach. Orkiestra
zagra³a Sto lat podchwycone przez widowniê, która zgotowa³a Rektorowi owacjê na stoj¹co.
Pozostali absolwenci uhonorowani Z³otymi dyplomami
wychodzili na scenê, a dyplomy wrêczali im Rektor i Prezes Stowarzyszenia w towarzystwie dziekanów najstarszych wydzia³ów Politechniki. Gdy wszystkie dyplomy zosta³y rozdane orkiestra znakomicie zagra³a ragtime Scotta
Joplina znany z filmu ¯¹d³o. Teraz nadesz³a pora na przyjemnoœæ obcowania z lekk¹ muzyk¹ w wykonaniu m³odych
artystów, niedawnych absolwentów Akademii Muzycznej
w £odzi. Arie operetkowe z du¿ym wdziêkiem zaœpiewali
Patrycja Krzeszowska – sopran koloraturowy i Miros³aw
Niewiadomski – tenor, a akompaniowa³a im Dorota Brolik.
Koncert prowadzi³a Gra¿yna Sikorska – dobry duch Muzyki
na Politechnice.
Uroczystoœæ zakoñczy³ bankiet, jak zawsze by³ okazj¹ do
odnowienia dawnych znajomoœci i przyjaŸni. Stowarzyszenie
Wychowanków pokaza³o po raz kolejny, jak dbaæ o wiêzi
z okresu studiów, jak œwiêtowaæ jubileusze i jak siê bawiæ.
n
Hanna Morawska
Rektor prof.
Jan Krysiński
i wiceprzewodnicząca
SW
poseł
Hanna Zdanowska
foto: Jacek Szabela
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
16
W Y D A R Z E N I A
Rozstrzygnięto Konkurs o Nagrodę Marszałka Województwa Łódzkiego za najlepsze rozprawy doktorskie,
prace magisterskie i dyplomowe związane z tematyką Województwa Łódzkiego. Uhonorowano sześć osób;
wśród laureatów jest dwoje pracowników Politechniki Łódzkiej. Nagrody wręczył Marszałek Włodzimierz
Fisiak podczas uroczystej gali w Rezydencji Księży Młyn, która odbyła się 22 października 2007 r.
Nagrody Marszałka Województwa
Dr inż. A. Brzezińska
odebrała dyplom
z rąk
przewodniczącego
kapituły Konkursu
foto. Marek Zawilski
Mgr inż. Jakub Kubicki
przyjmuje gratulacje
od Marszałka
W. Fisiaka
foto: Elżbieta Kubicka
Jedn¹ z dwóch nagród przyznanych za rozprawy doktorskie
otrzyma³a dr in¿. Agnieszka Brzeziñska z Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska. Doceniono jej pracê z dziedziny in¿ynierii œrodowiska zatytu³owan¹ Analiza mo¿liwoœci przyjmowania œcieków opadowych przez miejskie oczyszczalnie œcieków na przyk³adzie Grupowej Oczyszczalni Œcieków
£ódzkiej Aglomeracji Miejskiej. Promotorem rozprawy jest dr hab.
in¿. Marek Zawilski, prof. P£ z Katedry In¿ynierii Œrodowiska.
Praca dotyczy badania procesu oczyszczania w Grupowej
Oczyszczalni Œcieków £AM, ze szczególnym uwzglêdnieniem
dop³ywu œcieków opadowych. Jak wykazuje praktyka, oczyszczalnia dzia³a efektywnie w okresach pogody bezdeszczowej,
natomiast nie mo¿e przyj¹æ wszystkich iloœci œcieków w czasie opadów, nara¿aj¹c okresowo odbiornik (rzekê Ner) na sil-
ne zanieczyszczenie, szczególnie zwi¹zkami biogennymi. Wykonane w ramach pracy doktorskiej analizy s¹ unikatowe
w skali kraju – podkreœla promotor pracy prof. P£ M. Zawilski.
- By³a to pierwsza tak szczegó³owa próba opisania przebiegu
procesu biologicznego oczyszczania œcieków miejskich w czasie opadów. Dr in¿. Agnieszka Brzeziñska przeprowadzi³a badania pozwalaj¹ce jednoznacznie oceniæ, od strony iloœciowej
i jakoœciowej, procesy oczyszczania w zale¿noœci od zmian
dop³ywu œcieków opadowych spowodowanych np. deszczem,
burz¹ czy roztopami, a tak¿e wp³yw tych zmian na dzia³anie
poszczególnych obiektów technologicznych. Z praktycznego
punktu widzenia niezwykle wa¿ne jest stworzenie komputerowego modelu oczyszczalni, który pozwoli³ wykonaæ analizy
cyfrowe, umo¿liwiaj¹ce prognozowanie procesu oczyszczania
w d³u¿szym okresie, np. w ci¹gu roku. Zdaniem prof. P£
M. Zawilskiego uzyskane w pracy wyniki s¹ dla £ódzkiej Aglomeracji Miejskiej kluczowe dla podjêcia decyzji o rozbudowie
i modernizacji systemu odprowadzania i oczyszczania œcieków
spe³niaj¹cego kryteria wynikaj¹ce m.in. z Dyrektywy 2000/
60 UE, co musi byæ spe³nione przez Polskê do 2015 r.
Wœród najlepszych znalaz³a siê te¿ praca magisterska Badanie stopnia zanieczyszczenia gleb powiatu pabianickiego wybranymi metalami ciê¿kimi, któr¹ wykona³ absolwent Wydzia³u
Chemicznego mgr in¿. Jakub Kubicki. Promotorem pracy jest
dr in¿. Jacek Krystek z Instytutu Chemii Ogólnej i Ekologicznej.
W doœwiadczalnej czêœci pracy zosta³y zbadane 82 próbki
ziemi uprawnej, m.in. pod k¹tem stopnia zanieczyszczenia
metalami ciê¿kimi, takimi jak o³ów, kadm, cynk, nikiel i miedŸ.
Do oznaczenia zawartoœci przyswajalnych form tych metali
zosta³a wykorzystana metoda absorpcyjnej spektrometrii atomowej ze wzbudzeniem w p³omieniu. Zbadanie w³asnoœci fizykochemicznych pozwoli³o dokonaæ oceny stopnia degradacji gleb – podkreœla dr in¿. Krystek. – Od tego w du¿ym stopniu zale¿y to, czy uprawy pochodz¹ce z tych gleb s¹ dobre dla
naszego zdrowia. W pracy mgr. in¿. Jakuba Kubickiego jest
te¿ opis prawny sposobu ochrony gleb przed zanieczyszczeniem, zasady Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej oraz kryteria
oceny stopnia zanieczyszczenia gleb.
Nagrodzona praca dyplomowa jest czêœci¹ badañ prowadzonych przez Instytut Chemii Ogólnej i Ekologicznej poœwiêconych
migracji zanieczyszczeñ w wodach i glebach regionu ³ódzkiego.
Wyniki pracy znalaz³y siê w raporcie, który zosta³ przekazany
wspó³finansuj¹cemu projekt Wojewódzkiemu Funduszowi Ochrony Œrodowiska i Gospodarki Wodnej w £odzi oraz Urzêdowi Marsza³kowskiemu i Urzêdowi Wojewódzkiemu.
n Ewa Chojnacka
17
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W Y D A R Z E N I A
Kolejnym wydarzeniem w ramach Czwartkowego Forum Kultury było spotkanie z wybitną polską śpiewaczką Teresą Żylis-Gara. Niezwykła artystka opromieniona międzynarodową sławą zgodziła się przyjąć
zaproszenie na spotkanie w Politechnice, chociaż – jak sama mówi – nigdy nie sądziła, że przekroczy
mury tej uczelni, ale życie pisze różne scenariusze. Dla niej, artystki , której życie toczy się w świecie sztuki,
spotkanie z technikami było zupełnie nowym doświadczeniem.
Teresa Żylis-Gara w Auli Minor
Artystkê powita³ rektor prof. Jan Krysiñski, a spotkanie poprowadzi³a dr hab.
Anna Jeremus-Lewandowska, równie¿
znakomita œpiewaczka, która przekaza³a
nieco informacji o znakomitym goœciu. Teresa ¯ylis-Gara zaskoczy³a publicznoœæ
bezpoœrednioœci¹ i naturalnoœci¹. Opowiedzia³a o tym jak budzi³a siê jej mi³oœæ do
œpiewu i wielka ¿yciowa pasja, która ukierunkowa³a ca³e jej ¿ycie. To, ¿e w £ódzkiej Szkole Muzycznej mog³a uczyæ siê
œpiewu by³o dla niej tak wielk¹ radoœci¹,
¿e pokocha³a £ódŸ i Szko³ê. Pracowa³a nad
cudownym g³osem, którym obdarowa³a j¹
natura ze œwiadomoœci¹, ¿e perfekcyjne
operowanie g³osem ludzkim to najwspanialsza i najtrudniejsza ze sztuk.
Rozmowa z artystk¹ na temat jej kariery, najwiêkszych ról i szczególnie wa¿nych realizacji przerywana by³a nagraniami. Artystka pokaza³a swoje zdjêcia
i opowiedzia³a o wa¿nych rolach, a na
koniec odpowiedzia³a na szereg pytañ.
Mia³am szczêœcie pracowaæ z najwybitniejszymi re¿yserami i najwiêkszymi
œpiewakami. Nauczy³o mnie to profesjonalizmu i tego, ¿e byæ artyst¹ to ci¹g³e
d¹¿enie, poszukiwanie, ciekawoœæ i konfrontacja z najlepszymi. D¹¿¹c z pasj¹
do szczytu mo¿na prze¿yæ wspania³¹
przygodê.
Teresa ¯ylis-Gara mówi³a o swej nowej pasji jak¹ jest pedagogika wokalna.
Pedagog musi byæ przyjacielem œpiewaków. Wiem, przed czym nale¿y œpiewaka ustrzec, jak pracowaæ, aby sztukê
wokaln¹ wznieœæ na najwy¿szy poziom.
To niekoñcz¹ca siê praca. Odpowiedzia³a te¿ na pytania dotycz¹ce ukochanej
roli. To Desdemona, najwiêksze z wyzwañ i pragnieñ artystycznych, które
spe³ni³o siê na scenie La Scali.
W holu willi Richtera zorganizowano
stoisko z p³ytami, okaza³o siê ju¿ po kil-
ku minutach, ¿e jest ich za ma³o. Teresa
¯ylis-Gara podpisa³a je tym, którzy mieli
szczêœcie je kupiæ.
By³ to niezwyk³y wieczór, spotkanie
z wielk¹ gwiazd¹ najwiêkszych scen
operowych œwiata, spotkanie z wielk¹
muzyk¹ i wspania³ym g³osem. Pani Anna
Jeremus-Lewandowska, która nada³a
temu wieczorowi wiele ciep³a i magii
nazwa³a g³os ¯ylis-Gara „g³osem anio³a”.
Najwa¿niejsze wydarzenia w karierze
Teresy ¯ylis-Gara:
Urodzi³a siê na WileñszczyŸnie. Po
II wojnie œwiatowej jej rodzina przeprowadzi³a siê do £odzi. Wa¿nym etapem
w jej rozwoju artystycznym by³y studia
w WSM w £odzi u prof. Olgi Olginy.
Pierwszym znacz¹cym sukcesem by³o
wygranie Ogólnopolskiego Konkursu
M³odych Wokalistów w Warszawie
w 1953 r. Po studiach zadebiutowa³a
w Operze Krakowskiej w Halce w 1956 r.
Stopniowo obsypa³ j¹ grad nagród na
wielkich œwiatowych konkursach wokalnych, a III nagroda na Miêdzynarodowym Konkursie Wokalnym Radia Bawarskiego w Monachium przynios³a zaproszenia do teatrów w Oberhausen, Dortmundzie, Dusseldorfie.
Prze³omem w karierze by³y koncerty w Pary¿u, gdzie œpiewa³a partiê
Donny Elviry w operze Don Giovanni
oraz na Festiwalu Mozar towskim
w Salzburgu – pod batut¹ Herberta von
Karajana. Kariera Teresy ¯ylis-Gara
nabra³a osza³amiaj¹cego rozpêdu.
W 1968 r. wystêpowa³a w londyñskiej
Coven Garden w roli Violetty w Trawiacie, a w 1969 r. zosta³a zaanga¿owana do nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie pracowa³a przez 16 lat. Wystêpowa³a w mediolañskiej La Scali,
gdzie kreowa³a sw¹ ukochan¹ rolê
Desdemony w 1976 r.
Teresa Żylis-Gara
Dokona³a nagrañ dla wielu renomowanych wytwórni p³ytowych nie ograniczaj¹c siê tylko do repertuaru operowego. Nagra³a tak¿e: Requiem Dworzaka,
Requiem Verdiego, Pieœni Mahlera, Chopina i Szymanowskiego.
Od 1980 r. Teresa ¯ylis-Gara mieszka
w Monaco.
Od lat Maestra zajmuje siê pedagogik¹. W 1999 r. uzyska³a tytu³ profesora
sztuk muzycznych. Zapraszana jest do
prowadzenia kursów mistrzowskich
w Europie i Stanach Zjednoczonych,
a tak¿e jako juror konkursów wokalnych.
W roku 2000 r. zosta³a odznaczona
Krzy¿em Kawalerskim Orderu Zas³ugi
Rzeczypospolitej Polskiej, a w roku 2003
Akademia Muzyczna we Wroc³awiu nada³a jej godnoœæ doktora honoris causa.
n
Hanna Morawska
foto: Jacek Szabela
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
18
W Y D A R Z E N I A
Pamiętamy o zmarłych
Politechnika £ódzka powsta³a na terenie dawnej fabryki w³ókienniczej Szai
Rosenblatta. W latach 70. i 90. ubieg³ego wieku uczelnia otrzyma³a i kupowa³a
dalsze tereny, które nale¿a³y przed wojn¹
n Fryderyka Wilhelma Schweikerta
i Roberta Schweikerta na cmentarzu
ewangelickim przy ul. Ogrodowej.
n Natomiast groby Reinholda Richtera i Józefa Richtera, w³aœcicieli pa³acy-
do innych fabrykantów – Schweikertów.
Wiêkszoœæ stoj¹cych na nich budynków
zosta³a zrewitalizowana, dziêki czemu
zachowano piêkno XIX-wiecznej architektury fabrycznej. W ten sposób kampus
P£ na sta³e zosta³ zwi¹zany z histori¹
rodów fabrykanckich.
Pamiêæ o tym spowodowa³a, ¿e Senat Politechniki £ódzkiej podj¹³ w czerwcu 2005 roku uchwa³ê o objêciu opiek¹
grobów wspomnianych fabrykantów. Ich
groby mo¿emy odnaleŸæ na ³ódzkich
cmentarzach:
n Szai Rosenblatta na cmentarzu
¿ydowskim przy ul. Brackiej,
ków: rektoratu i do niedawna Centrum
Kszta³cenia Miêdzynarodowego, znajduj¹
siê na cmentarzu katolickim przy ul.
Ogrodowej.
W 2005 roku Politechnika nawi¹za³a
wspó³pracê z wojewódzkim konserwatorem zabytków, z parafi¹ ewangelickoaugsbursk¹, z gmin¹ wyznaniow¹
¿ydowsk¹. Odnaleziono groby i oceniono ich stan. Przed 1 listopada 2005 roku
uporz¹dkowano pola grobowe, umieszczono kwiaty i znicze.
W wyniku oceny stanu grobów zaplanowano prace konserwatorskie. Najbardziej zniszczony by³ grobowiec Szai Ro-
Grobowiec Szai
Rosenblatta
foto: Jacek Szabela
Fragment
naprawionego
ogrodzenia
foto: Jacek Szabela
senblatta wykonany z czarnego granitu.
W 2006 roku wstawiono tam brakuj¹ce
fragmenty œciany nagrobkowej, wyprostowano i zamocowano czêœci ogrodzenia, oczyszczono wszystkie elementy
granitowe. W 2007 roku dokonano naprawy metalowych czêœci ogrodzenia.
Uzupe³niono 80 brakuj¹cych lub bardzo
skorodowanych czêœci, wyprostowano
i wzmocniono 20 zdeformowanych czêœci. Ca³oœæ zosta³a oczyszczona z rdzy
i pomalowana. Do wykonania pozosta³a
nieistniej¹ca furtka oraz podtrzymuj¹cy
j¹ granitowy s³upek.
Na przysz³y rok zaplanowano odtworzenie du¿ych fragmentów i konserwacjê ca³oœci metalowego ogrodzenia grobowca Fryderyka Wilhelma Schweikerta. Te prace musz¹ byæ prowadzone pod
œcis³ym nadzorem konserwatora zabytków, gdy¿ obiekt wpisany jest do rejestru zabytków. Gotowoœæ wspó³pracy
wyrazi³o Towarzystwo Opieki nad Starym
Cmentarzem przy ul. Ogrodowej w £odzi.
Grobowiec Roberta Schweikarta nie
wymaga pilnych prac konserwatorskich.
Opieka nad grobami Reinholda i Józefa Richterów ogranicza siê do z³o¿enia kwiatów i ustawienia zniczy w dniu
Wszystkich Œwiêtych, gdy¿ rodzina zmar³ych nie wyrazi³a zgody na szerszy zakres opieki nad tymi grobami.
Uczelnia pamiêta równie¿ o grobach
zmar³ych pracowników zas³u¿onych dla
Politechniki £ódzkiej. W 2006 roku Komisja Historyczna P£ zainicjowa³a akcjê
okreœlon¹ mianem „Pamiêæ”, polegaj¹c¹
na ustawianiu w dniu Wszystkich Œwiêtych zniczy opatrzonych napisem „Zas³u¿ony dla Politechniki £ódzkiej”. Akcja
by³a przeprowadzona w 2006 roku po raz
pierwszy. W tym roku zap³onê³y 183 znicze na cmentarzach ³ódzkich i w wielu
miejscowoœciach poza £odzi¹.
Fakt umieszczania na mogi³ach zniczy okolicznoœciowych spotka³ siê
z uznaniem i podziêkowaniem ze strony
wielu rodzin zmar³ych pracowników P£.
Wielokrotnie przesy³ano podziêkowania
pod adresem Uczelni za ten symboliczny gest wyra¿aj¹cy pamiêæ o zas³u¿onych zmar³ych pracownikach.
n Ryszard Przybylski
19
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
N A U K A
Targi w Brukseli po raz kolejny stały się miejscem sukcesu naukowców z Politechniki Łódzkiej.
Brukselskie medale
Targi Brussels Eureka – Brussels Innova Energy‘2007 odby³y siê w dniach 22
– 25 listopada 2007 r. Uczelnia zaprezentowa³a kilkanaœcie wynalazków. Za
wszystkie otrzyma³a nagrody i specjalne
wyró¿nienia.
Z³ote medale z wyró¿nieniem przyznano za nastêpuj¹ce opracowania:
n Biomateria³ z mikrobiologicznej celulozy do u¿ytku wewnêtrznego.
Istot¹ wynalazku jest wskazanie nowego sposobu wytwarzania i zastosowania celulozy mikrobiologicznej, która mo¿e
byæ wykorzystana jako materia³ do u¿ytku wewn¹trz jam cia³a lub jako implant
do zaopatrywania ubytków pow³ok jamy
brzusznej i klatki piersiowej, a w szczególnoœci do zaopatrywania i leczenia przepuklin (siatka przepuklinowa).
Instytut Biochemii Technicznej. Autorzy:
prof. S. Bielecki, lek. med. J. Bigda (AM w
Gdañsku), dr M. Ko³odziejczyk, dr in¿. A.
Krystynowicz, mgr in¿. T. Pankiewicz, dr
med. M. Œmietañski (AM w Gdañsku).
Wynalazek ten otrzyma³ specjaln¹
nagrodê wystawy w kategorii „zdrowie i
medycyna”.
n Iris Station – precyzyjny system
akwizycji obrazu oka do zastosowañ biometrycznych.
Zaproponowany system umo¿liwia
uzyskanie obrazów niezbêdnych do opracowania nowej, unikalnej metody rozpoznawania osób na podstawie wzoru têczówki oka i generacji kryptograficznego
klucza biometrycznego. System mo¿e byæ
równie¿ z powodzeniem zastosowany w
medycynie do badania zmian patologicznych oka.
Katedra Mikroelektroniki i Technik Informatycznych. Autorzy: dr in¿. M. Napieralska, dr in¿. M. Zubert, mgr in¿. K. Grabowski, mgr in¿. W. Sankowski, prof. A.
Napieralski.
Opracowanie to otrzyma³o tak¿e specjaln¹ nagrodê Agency of Economical
Development of Sevastopol (Ukraine).
n Ultraszybki synchronizowany wy³¹cznik pró¿niowy SVB dla kolei du¿ych
prêdkoœci.
Synchronizowane ultraszybkie wy³¹czniki pró¿niowe SVB s¹ nowoœci¹ w skali
œwiatowej. Na rynkach dotychczas nie
maj¹ odpowiedników konstrukcyjnych. S¹
one wy³¹cznikami nowej generacji. Ich
zasady dzia³ania i budowy s¹ odmienne
ni¿ w wy³¹cznikach tradycyjnych, dotychczas stosowanych w systemach trakcji kolejowej pr¹du przemiennego.
Katedra Aparatów Elektrycznych i ZAE
WOLTAN Sp. z o.o. Autorzy: prof. M. Bartosik, dr in¿. R. Lasota, dr in¿. F. Wójcik (z
P£) mgr in¿. J. Borsiak, mgr in¿. P. Polak,
mgr in¿. A. Szubko (z ZAE WOLTAN).
Wynalazek ten otrzyma³ te¿: Nagrodê
Ministra Gospodarki RP i Nagrodê Ministra Nauki, Nowych Technologii i Wspó³pracy z Zagranic¹ Rz¹du Walonii, a Janusz
Borsiak zosta³ odznaczony Krzy¿em Kawalerskim Orderu Wynalazczoœci Królestwa Belgii.
Z³ote medale przyznano za nastêpuj¹ce opracowania:
n Trójwymiarowa tomografia przep³ywu grawitacyjnego granulatów przemys³owych.
Katedra Informatyki Stosowanej. Autorzy: prof. D. Sankowski, prof. R. Williams
(Uniwersytet w Leeds), dr in¿. R. Wajman,
mgr in¿. R. Banasiak, dr in¿. K. Grudzieñ,
mgr in¿. A. Romanowski.
n Tekstroniczny system pomiarowy
parametrów fizjologicznych cz³owieka w
strukturze odzie¿owej.
cd. str. 20
Nagrodzeni
wynalazcy spotkali się
w rektoracie
foto: Jacek Szabela
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
20
N A U K A
Katedra Automatyzacji Procesów W³ókienniczych. Autorzy: prof. K. Gniotek, dr
in¿. J. Ziêba, dr in¿. J. Leœniowski, mgr
in¿. M. Frydrysiak.
n Kompilator jêzyka C generuj¹cy programy odporne na awarie sprzêtowe.
Katedra Mikroelektroniki i Technik Informatycznych. Autorzy: mgr in¿. A. Piotrowski, prof. A. Napieralski.
n Wielofunkcyjne stanowisko do badania palnoœci wyrobów w³ókienniczych.
Autorzy: in¿. Z. Szymczak, in¿. P. Grzyb
(Instytut Fizyki), dr in¿. W. Machnowski
(Katedra Fizyki W³ókna i Metrologii W³ókienniczej).
n Pow³oki ochronne na stale ferrytyczne.
Instytut In¿ynierii Materia³owej. Autorzy: prof. B. Wendler, mgr in¿. A. Rylski,
mgr in¿. S. Bin.
n Dozymetry do dwu- i trójwymiarowych pomiarów rozk³adów dawek promieniowania jonizuj¹cego w radioterapii.
Instytut Architektury Tekstyliów. Autorzy: dr in¿. M. Kozicki, mgr in¿. E. S¹siadek, prof. E. Rybicki, prof. J. Rosiak
(MITR) oraz z University of Athens: L. Sakelliou, A. Angelopoulos, P. Papagiannis.
n Tkanina szeœcioosiowa
Instytut Architektury Tekstyliów. Autorzy: dr in¿. M. Cybulska, dr in¿. I. Frontczak-Wasiak, dr in¿. H. Suszek, prof.
M. Snycerski.
Srebrne medale przyznano za nastêpuj¹ce opracowania:
n Przyrz¹d do mierzenia rezystancji
nitek elektroprzewodz¹cych przy jednoczesnym rozci¹ganiu i zginaniu.
Katedra Automatyzacji Procesów W³ókienniczych. Autorzy: prof. K. Gniotek.
prof. H. Kapusta, dr in¿. J. Kucharska-Kot,
dr in¿. J. Leœniowski.
n Tachometryczny programowalny
zadajnik serwonapêdu maszyny szyj¹cej.
Katedra Odzie¿ownictwa oraz Katedra
Automatyzacji Procesów W³ókienniczych.
Autorzy: dr in¿. M. Rybicki, dr in¿. J. Leœniowski, dr in¿. J. Ziêba.
n Przyrz¹d do pomiaru napiêcia spoczynkowego miêœni.
Katedra Konstrukcji Precyzyjnych. Autorzy: prof. J. Burcan, M. Michalak.
n Krosno tkackie wieloprzesmykowe
Katedra Technologii i Budowy Wyrobów Dziewiarskich. Autor: prof. K. Kopias.
n
Członkowie Komitetów PAN
W lipcu br. rozpoczê³a siê w komitetach PAN nowa kadencja na lata 2007-2010.
W sk³adach poszczególnych komitetów znalaz³o siê wielu profesorów z naszej uczelni.
Wiêkszoœæ z nich dzia³a³o w strukturach PAN od dawna, niektórzy zaœ po raz pierwszy znaleŸli siê w ich sk³adach.
W Prezydium Komitetów s¹:
n prof. Stanis³aw Bielecki – przewodnicz¹cy Prezydium Komitetu Biotechnologii
n prof. Grzegorz Bujacz - cz³onek Prezydium Komitetu Krystalografii
n prof. Krzysztof Paw³owski – cz³onek Prezydium Komitetu Architektury i Urbanistyki
n prof. Andrzej Napieralski – cz³onek Prezydium Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji
n prof. Stanis³aw Ledakowicz – przewodnicz¹cy Prezydium Komitetu In¿ynierii Chemicznej i Procesowej, cz³onek Komitetu Biotechnologii
n prof. W³adys³aw Kamiñski - cz³onek Prezydium Komitetu In¿ynierii Chemicznej
i Procesowej
n prof. Tadeusz Fodemski – cz³onek Prezydium Komitetu Termodynamiki
i Spalania
Cz³onkami Komitetów PAN s¹ ponadto nastêpuj¹cy profesorowie z P£
prof. Zdzis³awa Libudzisz - cz³onek Komitetu Mikrobiologii
n prof. Witold Bartczak – cz³onek Komitetu Chemii
n prof. Andrzej Cygañski – cz³onek Komitetu Chemii Analitycznej
n prof. Marek G³ówka – cz³onek Komitetu Krystalografii
n dr hab. Wojciech Wolf – cz³onek Komitetu Krystalografii
n prof. Les³aw Gajek – cz³onek Komitetu Matematyki
n prof. Andrzej Pomykalski – cz³onek Komitetu Nauk Organizacji i Zarz¹dzania
n prof. Edward Jezierski – cz³onek Komitetu Automatyki i Robotyki
n prof. Edward K¹cki – cz³onek Komitetu Biocybernetyki i In¿ynierii Biomedycznej
n prof. Bogdan Kruszyñski - cz³onek Komitetu Budowy Maszyn
n prof. Marian Królak - cz³onek Komitetu Budowy Maszyn
n prof. Andrzej Materka – cz³onek Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji
n prof. Micha³ Tadeusiewicz - cz³onek Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji
n prof. Janusz Turowski – cz³onek Komitetu Elektrotechniki
n prof. Andrzej Heim – cz³onek Komitetu In¿ynierii Chemicznej i Procesowej
n prof. Czes³aw Strumi³³o – cz³onek rzeczywisty w Komitecie In¿ynierii Chemicznej i Procesowej
n prof. Ireneusz Zbiciñski - cz³onek Komitetu In¿ynierii Chemicznej i Procesowej
n prof. Piotr Klem – cz³onek Komitetu In¿ynierii L¹dowej i Wodnej
n prof. Andrzej Dems – cz³onek Komitetu Mechaniki
n prof. Andrzej Kapitaniak - cz³onek Komitetu Mechaniki
n prof. Zygmunt Kuœmierek – cz³onek Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej
n prof. Piotr Kula – cz³onek Komitetu Nauk o Materia³ach
n prof. Stanis³aw Mitura – cz³onek Komitetu Nauk o Materia³ach
n prof. Ludomir Œlusarski – honorowy cz³onek Komitetu Nauk o Materia³ach
n prof. Piotr Niedzielski - cz³onek Komitetu Nauk o Materia³ach
n prof. Marek Zawilski – cz³onek Komitetu In¿ynierii Œrodowiska
n prof. Roman Zarzycki – cz³onek Komitetu In¿ynierii Œrodowiska
Informacje zosta³y przygotowane na podstawie danych zawartych na stronach
internetowych poszczególnych wydzia³ów i komitetów PAN. Z góry przepraszam,
jeœli ktoœ na tej liœcie nie zosta³ wymieniony. Je¿eli tak siê sta³o proszê o informacjê,
by uzupe³niæ przedstawione dane.
n
n
opr. Ma³gorzata Trocha
21
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
N A U K A
Międzynarodowe Targi Kolejowe TRAKO to największe i najbardziej prestiżowe w Polsce spotkanie branży
transportu szynowego oraz jedne z największych takich targów w Europie. W tym roku targi odbyły się po
raz 7. Najlepsze prezentowane wyroby i technologie zostały ocenione i nagrodzone w towarzyszącym
targom konkursie o nagrodę im. inż. Ernesta Malinowskiego oraz w konkursie im. prof. Czesława Jaworskiego organizowanym przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP.
Podwójny sukces ultraszybkich
wyłączników próżniowych
Na zakoñczonych 12 paŸdziernika 2007
r. Miêdzynarodowych Targach Kolejowych
TRAKO 2007, opracowany w Katedrze Aparatów Elektrycznych P£ we wspó³pracy
z ZAE WOLTAN Sp. z o.o. ultraszybki wy³¹cznik pró¿niowy pr¹du sta³ego typu DCNL (3000V; 1600, 2500, 3150A; 60kA) uzyska³ nagrodê g³ówn¹ w konkursie im. prof.
Czes³awa Jaworskiego, obejmuj¹cym najnowoczeœniejsze rozwi¹zania konstrukcyjne i technologiczne wytwarzane dla trakcji elektrycznej. Wy³¹cznik, produkowany
seryjnie przez WOLTAN na licencji Politechniki £ódzkiej, jest przeznaczony dla lokomotyw elektrycznych ET-22-2000 zasilanych napiêciem sta³ym i niezwykle skutecznie chroni przed awariami zw³aszcza silniki trakcyjne.
Doceniono tak¿e prototyp doœwiadczalny ultraszybkiego, synchronizowanego wy³¹cznika pró¿niowego pr¹du przemiennego typu SVB (25000V/50Hz lub
15kV/16,7Hz; 400, 630, 800, 1250A;
40kA), przeznaczonego dla podstacji
i taboru kolei du¿ych prêdkoœci zasilanych napiêciem przemiennym. Uzyska³
on specjalne wyró¿nienie w konkursie
im. in¿. Ernesta Malinowskiego, obejmuj¹cym m. in. innowacje techniczne dla
rozwoju kolejnictwa.
W Polsce planowane jest za 2 lata rozpoczêcie budowy szybkiej kolei rozwijaj¹cej prêdkoœæ do 350 km/godz. – mówi
prof. Marek Bartosik, wspó³twórca nagrodzonych wy³¹czników. - Planowana jest
ona na trasie Warszawa, £ódŸ, wêze³ Ka-
lisz, a w dalszym biegu ma mieæ dwa odga³êzienia: do Wroc³awia oraz przez Poznañ do innych krajów europejskich. Polska nauka i polski przemys³ w jak najszerszym zakresie powinny staæ siê wspó³twórcami tego niezwykle wa¿nego dla
rozwoju kraju przedsiêwziêcia. Wspó³praca Katedry Aparatów Elektrycznych P£
z WOLTANEM wskazuje na realne mo¿liwoœci rozwojowe w tym zakresie.
Jak podkreœla prof. Bartosik konkurencja by³a bardzo silna. W targach
uczestniczy³o ponad 350 wystawców
z 17 krajów œwiata, w tym praktycznie
wszystkie wielkie koncerny œwiatowe
oferuj¹ce swe wyroby na kolejowych rynkach europejskich.
n E.Ch.
Nagroda na jubileusz
Na wystawie w Brukseli prezentowane by³o prototypowe urz¹dzenie do pomiaru napiêcia miêœni, projektu prof. Jana
Burcana z Katedry Konstrukcji Precyzyj-
nych. Uzyskane z przyrz¹du wskazania
s¹ bardzo przydatne do obiektywnej oceny skutecznoœci prowadzonej terapii.
Urz¹dzenie zosta³o nagrodzone srebrnym
medalem. Kolejne ju¿ wyró¿nienie potwierdza to, ¿e znaczna czêœæ dzia³alnoœci naukowej prof. Jana Burcana podporz¹dkowana jest przysz³ym aplikacjom
w praktyce przemys³owej lub laboratoryjnej. Profesor jest nie tylko autorem 2 monografii, ponad 200 artyku³ów oraz 12
skryptów, ale ma tak¿e w dorobku projekty (39), patenty (18) oraz wdro¿enia,
wielokrotnie nagradzane i wyró¿niane,
w Polsce i zagranic¹.
W 2007 r. minê³o 50 lat zwi¹zku Profesora z nasz¹ uczelni¹. Z okazji tego
jubileuszu przytaczamy kilka faktów
z bogatego ¿yciorysu prof. J. Burcana.
Jan Burcan studia na Wydziale Mechanicznym P£ rozpocz¹³ jako m³ody
17-letni ch³opak. Jak sam mówi nie by³
wyró¿niaj¹cym siê studentem, jednak
studiowa³ z du¿ym zaanga¿owaniem oraz
chêci¹ zdobywania wiedzy. Jako jeden
z trzech studentów na roku zakoñczy³
w 1962 r. studia w terminie. W tym samym roku rozpocz¹³ pracê w Katedrze
Cieplnych Maszyn Przep³ywowych. W nastêpnych latach J. Burcan uzyska³ kolejne stopnie i tytu³y: doktorat (1971), habilitacja (1990), tytu³ profesora (2005).
Od paŸdzierniku 1992 r. prof. Burcan kierowa³ Zak³adem Geometrii Wykreœlnej
i Rysunku Technicznego w Instytucie
Konstrukcji Maszyn, a w 2004 r. zosta³
kierownikiem nowo powo³anej Katedry
Konstrukcji Precyzyjnych.
cd. str. 22
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
22
N A U K A
Nagrodzona aktywność
The IEEE Lasers & Electro-Optics Society, o którym czêsto mówi siê w skrócie u¿ywaj¹c akronimu LEOS, jest jednym z blisko 40 stowarzyszeñ dzia³aj¹cych w ramach Insti-
Prof. M. Notomi
i prof. W. Nakwaski
zwiedzają rikszą
ulicę Piotrkowską
tute of Electrical and Electronics Engineers. Zrzesza ono naukowców z wielu krajów œwiata zajmuj¹cych siê fotonik¹
i fizyk¹ laserów. Od trzech lat siedzib¹ polskiego oddzia³u
(Poland Chapter) LEOS jest Instytut Fizyki P£, a jego przewodnicz¹cym – prof. W³odzimierz Nakwaski, dyrektor Instytutu. G³ównym obszarem naszej dzia³alnoœci jest umo¿liwienie wymiany informacji o najnowszych osi¹gniêciach naukowych w fotonice i fizyce laserów – mówi prof. W. Nakwaski.
- W ostatnich trzech latach w imieniu naszego oddzia³u zaprosi³em do Polski na wyk³ady najwybitniejszych uczonych
z tej dziedziny wiedzy. Goœcili u nas profesorowie wiod¹cych
oœrodków zajmuj¹cych siê badaniami w dziedzinie zaawansowanych technologii z USA (Petr G. Eliseev, Jorge C. Rocca, John O’Brien), Kanady (Marek Wartak, Hussein T. Mouftah), Japonii (Toshihiko Baba, Masaya Notomi), Australii
(Chennupati Jagadish), Niemiec (Philip Russel), W³och (Tomasz Rogowski) i Belgii (Krassimir Panajotov).
Jak podkreœla prof. W. Nakwaski LEOS Polish Chapter
by³ technicznym sponsorem dwóch kolejnych International
Conference on Transparent Optical Networks (ICTON) zorganizowanych w Wielkiej Brytanii (2006 r.) i we W³oszech (2007 r.).
By³y to du¿e imprezy naukowe, maj¹ce w³aœciwie charakter
kongresu. Kolejne przedsiêwziêcia to miêdzynarodowa konferencja MicroTherm 2007 zorganizowana w 2007 r. w £odzi
oraz planowana na grudzieñ konferencja ICTON Mediterranean Winter Conference w Tunezji. Od technicznego sponsora - wyjaœnia prof. Nakwaski - nie oczekuje siê tylko wsparcia finansowego, ale przede wszystkim nadzoru nad w³aœciwym przygotowaniem konferencji i jej poziomem, co ³¹czy
siê z pozwoleniem na stosowanie logo sponsora we wszystkich oficjalnych pismach i materia³ach konferencji.
Aktywnoœæ LEOS Poland Chapter zosta³a doceniona przez
w³adze IEEE LEOS. Nasz odzia³ otrzyma³ tegoroczn¹ nagrodê
The Best Membership Increase Award – mówi z satysfakcj¹
prof. W. Nakwaski. – Nagroda zosta³a wrêczona 22 paŸdziernika podczas specjalnej uroczystoœci w trakcie konferencji IEEE
LEOS odbywaj¹cej siê na Florydzie w Lake Buena Vista. W imieniu prof. W Nakwaskiego, przewodnicz¹cego LEOS Poland Chapter, nagrodê odebra³ prof. Marian Marciniak z Instytutu £¹cznoœci w Warszawie, twórca i pierwszy jego przewodnicz¹cy .
n Ewa Chojnacka
Nagroda na jubileusz
dokończenie ze str. 21
Intensywna praca, determinacja,
upór, zaanga¿owanie oraz nieoceniony
wp³yw nauczycieli, czêsto wspominanych profesorów: Gundlacha, Korewy
i Ziemby, ukszta³towa³y sylwetkê akademick¹ prof. Burcana. Jego zainteresowania naukowe ewoluowa³y od zagadnieñ
zwi¹zanych z turbinami, przez badania
konstrukcji i eksploatacji ³o¿ysk œlizgowych, do rozwi¹zañ niekonwencjonalnych takich jak: ³o¿yska magnetyczne,
czy bio³o¿yska. W ostatnim dziesiêcioleciu prof. Burcan mocno zaanga¿owa³ siê
w projektowanie, badania oraz udoskonalanie sprzêtu rehabilitacyjnego.
Profesor uwa¿a, ¿e wspó³praca ze
specjalistami z ró¿nych dziedzin nauki
daje niekiedy mo¿liwoœæ innego spojrzenia na problem, który wydaje siê w pe³ni rozpoznany. Wyrazem tego podejœcia
s¹ organizowane od 1993 r. konferencje,
na których dyskutuje siê problemy niekonwencjonalnych uk³adów ³o¿yskowych. W 2007 r. odby³o siê ósme spotkanie.
Profesor pochodzi z rodziny nauczycielskiej, w której naby³ wiele cennych
w ¿yciu, tak¿e zawodowym nawyków.
Z kolei doœwiadczenie zdobyte w pracy
naukowej, w czasie sta¿y krajowych
i zagranicznych, a szczególnie szeroka
wspó³praca z partnerami naukowymi
i przemys³owymi daj¹ prof. Burcanowi
dodatkowe narzêdzie do pracy ze studentami dyplomantami i doktorantami. Wiêkszoœæ prac powadzonych w zespole prof.
Burcana zosta³a wdro¿ona i dlatego te¿
ka¿dy z jego uczniów ma przekonanie
o tym, ¿e praktyka badañ naukowych
jest najwa¿niejsza.
Z okazji jubileuszu w imieniu kole¿anek i kolegów z Katedry przekazujemy
prof. Janowi Burcanowi serdeczne podziêkowania, ¿yczenia zdrowia i wielu
dalszych sukcesów w dzia³alnoœci naukowej i dydaktycznej.
n Rados³aw Bednarek
23
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
N A U K A
Na Wydziale Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej odbyło
się wspólne posiedzenie Komitetów PAN Inżynierii Chemicznej i Procesowej oraz
Termodynamiki i Spalania. Spotkanie dotyczyło redukcji emisji gazów cieplarnianych. Na posiedzeniu obecni również byli Wiceprzewodniczący PAN prof. Wojciech
Stec, Przewodniczący IV Wydziału prof. Władysław Włosiński, Przewodniczący VII
Wydziału prof. Bogdan Ney oraz rzecznik prasowy PAN mgr Artur Wolski.
W wyniku dyskusji podjęto następującą uchwałę.
UCHWAŁA
Komitetów Inżynierii Chemicznej
i Procesowej oraz Termodynamiki
i Spalania
Polskiej Akademii Nauk
Cz³onkowie dwóch komitetów naukowych Polskiej Akademii Nauk na wspólnym
posiedzeniu w dniu 20 listopada 2007 r., po dyskusji dotycz¹cej problemów globalnego ocieplenia i roli gazów cieplarnianych w tym procesie, podjêli nastêpuj¹ca
uchwa³ê:
Globalne zmiany klimatyczne, stanowi¹c powa¿ne zagro¿enie dla cywilizacyjnego rozwoju cz³owieka, wymagaj¹ zdecydowanej reakcji ze strony œrodowiska naukowego i W³adz Pañstwowych.
Jednym z g³ównych Ÿróde³ globalnego ocieplenia jest dwutlenek wêgla, emitowany w procesie spalania paliw kopalnych oraz wêglowodory uwalniane z rozmaitych Ÿróde³.
Ograniczenie emisji tych gazów, energetyczn¹ utylizacjê wêglowodorów oraz czyst¹
i racjonaln¹ produkcjê, a zw³aszcza produkcjê energii – to naszym zdaniem pilne
i wa¿ne wyzwanie dla naukowców i in¿ynierów. To tak¿e wa¿ne zadanie dla W³adz
Pañstwowych, podejmuj¹cych decyzje w sprawie zrównowa¿onego rozwoju kraju.
Uwa¿amy za konieczne skoordynowanie i zintegrowanie dzia³añ w nastêpuj¹cych obszarach:
- Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych.
- Modernizacja procesów technologicznych w zak³adach emituj¹cych szkodliwe gazy i zanieczyszczenia ze szczególnym uwzglêdnieniem energetyki.
- Badania nad nowymi ekologicznymi Ÿród³ami energii odnawialnych.
- Opracowanie procesów racjonalnego u¿ytkowania zasobów kopalnych
a w szczególnoœci w procesach gazyfikacji i up³ynnienia wêgla.
- Badania i opracowanie nowych energooszczêdnych urz¹dzeñ transportowych
i urz¹dzeñ powszechnego zastosowania, ograniczaj¹cych emisjê gazów szkodliwych.
- Opracowanie nowych metod wychwytywania, przesy³ania, sk³adowania i oczyszczania gazów cieplarnianych.
- Wdra¿anie energetyki j¹drowej mog¹cej zast¹piæ klasyczne Ÿród³a energii.
Apelujemy do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego, aby wspólnie z innymi
resortami, utworzy³ program strategicznych badañ kompleksowych, obejmuj¹cych
w/w problemy.
Apelujemy do W³adz Pañstwowych o wsparcie inicjatyw PAN w zaproponowanej
reorganizacji placówek naukowych i tworzenie Centrów Badawczych m.in. zajmuj¹cymi siê ograniczeniem emisji szkodliwych gazów i zanieczyszczeñ, wykorzystywania odnawialnych Ÿróde³ energii, czystymi technologiami produkcji oraz ochron¹
œrodowiska naturalnego.
n
Polskie Towarzystwo Elektrotechniki
Teoretycznej i Stosowanej działa już od
45 lat. Przyszedł czas na podsumowanie kolejnego roku działalności.
Inicjatywy
PTETiS
Oddzia³ £ódzki Towarzystwa, jakkolwiek nie jest formalnie zwi¹zany z Politechnik¹, jednak od pocz¹tku swego istnienia dzia³a przy Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki. Tu odbywaj¹ siê jego zebrania naukowe i organizacyjne, Wydzia³ udziela
Towarzystwu pomocy, jest te¿ jego cz³onkiem wspieraj¹cym. Koñcz¹cy siê rok
Oddzia³ £ódzki PTETiS koñczy bilansem
podobnym do tych z lat poprzednich.
Odby³y siê cztery zebrania naukowe,
zró¿nicowane tematycznie:
1.dr hab. in¿. Marek Bartosik, prof.
P£ z Instytutu Aparatów Elektrycznych
P£ wyg³osi³ referat na temat Globalny
kryzys energetyczny - mit czy rzeczywistoϾ? ( 6 marca 2007 r.)
2. prof. dr hab. Tomasz Kacprzak i dr
in¿. S³awomir Hausman z Instytutu Elektroniki P£ wyg³osili referat na temat Radiowe sieci sensorów – perspektywa
rozwoju (12 czerwca 2007 r.)
3. Do wyg³oszenia referatu PTETiS
zaprosi³ po raz pierwszy studentów. Dominik Jeske, Maciej Krasuski i Rafa³ Stryjek - finaliœci Imagine Cup – najwiêkszego konkursu technologicznego organizowanego przez Microsoft dla studentów
z ca³ego œwiata wyg³osili referat na temat Nowoczesny system do zdalnego nauczania (23 paŸdziernika 2007 r.).
4. mgr in¿. Marek Bro¿yna z Zak³adu
Energetycznego £ódŸ-Miasto wyg³osi³
referat na temat Strategia obszaru dystrybucji Polskiej Grupy Energetycznej.
W roku 2007 odby³a siê Konferencja
SENE, któr¹ Oddzia³ £ódzki wspó³organizuje i tradycyjnie przyznaje nagrody za
najlepsze referaty (wiêcej na str. 29).
Intensywnie w³¹czono siê równie¿ w redagowanie centralnej publikacji poœwiêconej wybitnym elektrykom.
n
Hanna Morawska
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
24
N A U K A
W CDTL PŁ jest jedyna w Polsce pracownia mammograficzna, w której istnieje możliwość wykonania jednoczesnego, lub w zależności od potrzeb wymiennie, badania piersi jedną z trzech metod, co zapewnia
pacjentce ciągłość badań diagnostycznych.
Kompleksowe badania piersi
W Centrum Diagnostyki i Terapii Laserowej P£ utworzona zosta³a pracownia do kompleksowej diagnostyki chorób
piersi. W jednej placówce ka¿da kobieta mo¿e wykonaæ jednoczeœnie badanie termograficzne, mammograficzne i ultrasonograficzne piersi. W tym celu zakupiono najnowoczeœniejszy cyfrowy mammograf, pierwszy w regionie, a czwarty tej
klasy w kraju. Urz¹dzenie to zdaniem radiologów od lat wykonuj¹cych badania mammograficzne, daje 300% dok³adniejszy obraz diagnostyczny w porównaniu ze „zwyk³ym”
mammografem i nie wymaga powtarzania zdjêæ nienaœwietlonych lub przeœwietlonych (tylko pojedyncza ekspozycja!).
Ponadto wyposa¿ono pracowniê w pe³ny system kontroli jakoœci, aby do minimum ograniczyæ konieczn¹ dawkê promieniowania rentgenowskiego.
Termografia, mammografia oraz badanie ultrasonograficzne s¹ narzêdziami wzajemnie siê uzupe³niaj¹cymi w walce
z rakiem piersi. Ujawniaj¹ ró¿ne aspekty przebiegu choroby,
po³¹czenie tych metod zdecydowanie zwiêkszy prawdopodobieñstwo wykrycia zmian. Ponadto badanie ultrasonograficzne i termografia umo¿liwiaj¹ dalsze monitorowanie podejrzanych zmian wykrytych w mammografii w trakcie koniecznego
12 lub 24 miesiêcznego odstêpu pomiêdzy kolejnymi badaniami mammograficznymi.
Mammografia jest badaniem polegaj¹cym na przeœwietlaniu piersi promieniami X (Roentgena) o charakterystyce innej
ni¿ te, które s¹ wykorzystywane do badañ organów wewnêtrznych. Mammografy emituj¹ mniejsz¹ dawkê promieniowania
i s¹ skonstruowane w taki sposób, aby dobrze przedstawiaæ
tkanki miêkkie piersi, a w przypadku mammografów cyfrowych dawka ta jest ograniczona do minimum. Zastosowanie
mammografii w procesie diagnozowania nowotworów piersi
jest bardzo cenne i zwiêksza szanse wyleczenia choroby wykrytej we wczesnym etapie. Z badaniem tym wi¹¿¹ siê jednak
pewne problemy. Negatywny wynik mammografii, wskazuj¹cy, ¿e w piersi nie ma zmian nowotworowych, wytwarza
u niektórych kobiet fa³szywe poczucie bezpieczeñstwa. Przestaj¹ one wykonywaæ okresowe samobadanie piersi, co mo¿e
prowadziæ do zaniedbañ i póŸnego wykrycia choroby. Mammaografia nie jest bowiem w 100% skuteczna i ocenia siê, ¿e
w oko³o 20-25% przypadków rzeczywiœcie rozwijaj¹cy siê nowotwór nie jest wykrywany (s¹ to tzw. wyniki fa³szywe ujemne). Dlatego nawet wtedy, kiedy wynik mammografii nie wykazuje zmian nowotworowych kobieta powinna w dalszym ci¹gu prowadziæ regularne samobadanie piersi lub wykonaæ ca³kowicie nieinwazyjne badanie termograficzne.
Badanie ultrasonograficzne wykorzystuje ultradŸwiêki,
emitowane przez sondê przy³o¿on¹ do skóry nasmarowanej
specjalnym ¿elem. UltradŸwiêki odbijaj¹ siê od tkanek o ró¿nej gêstoœci i przetwarzane s¹ do postaci obrazu podobnego
do zdjêcia rentgenowskiego. Ta metoda badania jest szczególnie przydatna do oceny stanu piersi o gêstym utkaniu, np.
u m³odych kobiet. W przypadku wiêkszych zmian pozwala na
odró¿nienie w sposób nieinwazyjny wype³nionych p³ynem torbieli od guzów litych. Badanie USG pozwala tak¿e wykryæ widoczne na mammografii, a niewyczuwalne palpacyjnie guzki
i stosowane jest w monitorowaniu zmian o charakterze nowotworowym bez potrzeby zbyt czêstego napromieniania promieniami X w trakcie kolejnych badañ mammograficznych.
Badanie ultrasonograficzne jest niebolesne i wydaje siê, ¿e
nie ma ono szkodliwych dzia³añ ubocznych.
Termografia jest mniej znanym badaniem ni¿ mammografia czy ultrasonografia. Termografia nie jest uznana jako badanie podstawowe w diagnozowaniu nowotworów piersi,
a jedynie wspomagaj¹ce inne rodzaje badañ. Termografia polega na wykonywaniu fotografii kamer¹ termowizyjn¹, rejestruj¹c¹ promieniowanie podczerwone, jest to wiêc metoda
ca³kowicie nieinwazyjna i bezbolesna. Poniewa¿ tkanka nowotworowa ma zwykle wy¿sz¹ temperaturê ni¿ otaczaj¹ce j¹
tkanki zdrowe, na obrazie z kamery widoczne s¹ ciep³e i ch³odne obszary w postaci ró¿nych barw. Przed badaniem kobieta
rozbiera siê, aby skóra piersi obni¿y³a siê do temperatury zbli¿onej do temperatury otoczenia. Nastêpnie podnosi rêce do
góry i w takiej pozycji wykonywanych jest kilka zdjêæ piersi
pod ró¿nymi k¹tami. Termografia jest badaniem fizjologicznym. Nie zajmuje siê ona anatomi¹ ani struktur¹, a tylko odczytuje w podczerwieni ciep³o wysy³ane przez powierzchnie
cia³a. Wzory cieplne pacjentek s¹ dok³adne i powtarzaj¹ siê
w ci¹gu ca³ego ich ¿ycia, jakiekolwiek zmiany w ich zwyk³ym
„cieplnym odcisku palca” bêd¹ stawa³y siê coraz bardziej widoczne. Monitorowanie takich zmian przez d³u¿szy okres czasu przy u¿yciu termografii jest najskuteczniejsz¹ i najwczeœniejsz¹ metod¹ wykrywania zmian chorobowych, zanim bêd¹
one wykrywalne przy pomocy innej metody diagnostycznej.
n
Cezary Peszyñski-Drews
Jak dowiedzia³a siê redakcja CDTL P£ stara siê o kontrakt
z NFZ na bezp³atne badania dla kobiet (po 40 roku ¿ycia) podlegaj¹cych badaniom przesiewowym. Je¿eli Konkurs zostanie
rozstrzygniêty pomyœlnie dla Centrum kobiety bêd¹ mog³y od
stycznia 2008 r. skorzystaæ z badañ mammograficznych na
najlepszym, najdok³adniejszym i najbezpieczniejszym aparacie cyfrowym.
25
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
K O N F E R E N C J E
Ergonomia niepełnosprawnym
w projektowaniu form przemysłowych
Rozwój cywilizacji nie tylko przyczynia siê do poprawy warunków ¿ycia;
w wielu przypadkach jest niestety przyczyn¹ chorób i wypadków, które powoduj¹ okreœlon¹ niesprawnoœæ, a w koñcowym przypadku œmieræ cz³owieka. Maj¹c
na uwadze ogromn¹ skalê problemów
osób niepe³nosprawnych, zorganizowano
kolejn¹ XIII miêdzynarodow¹ konferencjê
naukowo-techniczn¹ na temat: Ergonomia
niepe³nosprawnym w projektowaniu form
przemys³owych. Odby³a siê ona w £odzi
w dniach 15-16 listopada 2007 r.
Zaprezentowane opracowania naukowo-badawcze dotyczy³y propozycji
usprawnieñ ergonomicznych, projektowych, wzorniczych, organizacyjnych, konstrukcyjnych, medycznych i innych ukierunkowanych na eliminowanie uci¹¿liwoœci ¿ycia osób szczególnej troski. Piêæ sesji
poœwiêconych by³o œwiatowym tendencjom w projektowaniu przestrzeni i produktu na rzecz integracji spo³ecznej niepe³nosprawnych, opracowaniom wzorniczym produktów poprawiaj¹cych jakoœæ
¿ycia osób niepe³nosprawnych i starszych,
ergonomicznym uwarunkowaniom przestrzeni roboczej dla osób zdrowych i niepe³nosprawnych, komunikacji wizualnej
w s³u¿bie osób niepe³nosprawnych.
Wiele uwagi poœwiêcono projektowaniu
wzorniczemu produktów wspomagaj¹cych
rehabilitacjê szpitaln¹ i domow¹ ludzi doros³ych i dzieci. Zaprezentowano m.in. funkcje rehabilitacyjne zabawek integracyjnych
i dydaktycznych oraz przyk³ady projektów
wzorniczych produktów dzianych.
Licznie prezentowane by³y problemy
zatrudnienia osób niepe³nosprawnych,
warunków ich pracy, psychospo³ecznego
znaczenia pracy, integracji tej grupy osób
oraz wykorzystanie oprogramowania
komputerowego do wizualizacji projektowania ergonomicznych stanowisk pracy.
Analizowane by³y zagro¿enia zdrowotne,
spo³eczne i socjalne niepe³nosprawnych.
Oceniono jakoœæ us³ug w organizacjach
ochrony zdrowia oraz przedstawiono zmiany, jakie powinny byæ przeprowadzone
w systemie ochrony zdrowia w Polsce. Zaprezentowano równie¿ najnowsze rozwi¹zania dotycz¹ce modelowania z³amañ koœci
czaszki. Wielu prelegentów przedstawi³o
nowe formy rehabilitacji i leczenia.
Konferencji towarzyszy³a wystawa projektów wzorniczych oraz plakatów wykonanych przez studentów Wydzia³u Form
Przemys³owych ASP w £odzi. Ponadto
w pierwszym dniu obrad odby³a siê uro-
Konferencja gościła
w Pałacu
Poznańskiego
foto: Aleksandra PolakSopińska
W czasie konferencji wyg³oszono
czterdzieœci jeden referatów. Ich autorami byli pracownicy uczelni i instytucji naukowych, przedsiêbiorstw produkcyjnych
oraz organizacji osób niepe³nosprawnych.
W konferencji wziê³o udzia³ ponad 100
osób, m.in. specjaliœci ró¿nych dziedzin
wiedzy stosowanej, przedstawiciele niepe³nosprawnych, a tak¿e studenci i doktoranci uczelni ³ódzkich (P£ i ASP), warszawskich
i poznañskich. Honorowymi goœæmi byli
rektorzy: P£ - prof. Jan Krysiñski i ASP prof. Grzegorz Chojnacki, a tak¿e dziekani
Wydzia³u Form Przemys³owych oraz Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania P£. Obecni byli równie¿: prezes Fabryki Maszyn
Górniczych PIOMA SA, Rzecznik Osób Niepe³nosprawnych UM£, Pe³nomocnik ds.
Osób Niepe³nosprawnych, przedstawiciele Urzêdu Miasta Sto³ecznego Warszawy
oraz okrêgowi inspektorzy pracy.
W ramach konferencji odby³a siê równie¿ uroczysta sesja z okazji trzydziestolecia Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, podczas której referaty wyg³osili: dr
Halina Æwirko, prof. Ewa Górska, prof. Jerzy Lewandowski, dr Jerzy S. Malinowski.
czysta kolacja w Pa³acu Poznañskiego po³¹czona ze zwiedzaniem Galerii im Artura
Rubinsteina i Manufaktury – centrum naukowo-rozrywkowego.
G³ównym organizatorem konferencji by³a Katedra Zarz¹dzania Produkcj¹
Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania P£.
Wspó³organizatorami byli: Polskie Towarzystwo Ergonomiczne, Wydzia³
Form Przemys³owych ASP w £odzi,
Instytut Organizacji Systemów Produkcyjnych Politechniki Warszawskiej,
Katedra Informatyki Stosowanej P£,
Stowarzyszenie Projektantów Form
Przemys³owych, Komitet Ergonomii
PAN, Komisja Ergonomii w Rehabilitacji Komitetu Ergonomii PAN, Komitet
Jakoœci i Normalizacji przy KIG, Krajowa Izba Gospodarczo-Reghabilitacyjna,
Sekcja Podstaw Eksploatacji Komitetu
Budowy Maszyn PAN. W organizacjê
konferencji czynnie w³¹czyli siê studenci
kó³ naukowych: BHP i Ergonomia oraz
Zarz¹dzania Produkcj¹ i Konsultingu.
n
Aleksandra Polak-Sopiñska
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
26
K O N F E R E N C J E
Kompatybilność elektromagnetyczna
czyli praca urządzeń bez zakłóceń
Uczestnicy
Sympozjum
na schodach
Grand Hotelu
foto: Sławomir
Namitkiewicz
Dzia³anie wszystkich urz¹dzeñ elektrycznych, elektronicznych, telekomunikacyjnych i informatycznych opiera siê
na wykorzystaniu oddzia³ywañ pomiêdzy
³adunkami elektrycznymi. Oddzia³ywania
te nazywane s¹ oddzia³ywaniami elektromagnetycznymi. Niestety, poza zaplanowanymi przez konstruktorów skutkami oddzia³ywañ, ³adunki - tak¿e w sposób niezaplanowany - oddzia³uj¹ na
³adunki w innych urz¹dzeniach, co
w efekcie prowadzi do zak³ócania lub
wrêcz uniemo¿liwienia ich pracy. Innymi
przyczynami zak³óceñ pracy urz¹dzeñ
mog¹ byæ wy³adowania burzowe, wy³adowania elektrostatyczne, zjawiska zachodz¹ce w obwodach elektrycznych
przy ich wy³¹czaniu lub za³¹czaniu, itp.
Liczba urz¹dzeñ elektr ycznych
i elektronicznych u¿ywanych obecnie
jest ogromna i szybko roœnie, coraz
wiêksze jest te¿ znaczenie dziedziny
naukowo- technicznej zwanej Kompatybilnoœci¹ (zgodnoœci¹) Elektromagnetyczn¹ (EMC). Zajmuje siê ona wykreowaniem akceptowalnego przez
wszystkie urz¹dzenia œrodowiska elektromagnetycznego.
Dyrektywy i ustawy
kompatybilnościowe
Skutkami zak³óceñ elektromagnetycznych by³y w przesz³oœci katastrofy
œmig³owców, unieruchomienie rozrusznika serca, koniecznoœæ przerwania
operacji w wyniku zak³óceñ aparatury
monitoruj¹cej, ogromne straty w wyniku zak³óceñ pracy automatycznej linii
produkcyjnej, nieplanowane odpalenia
rakiet bojowych podczas æwiczeñ. Tego
typu wydarzenia uœwiadomi³y w drugiej
po³owie lat 70. XX wieku koniecznoœæ
opracowania regulacji prawnych, które
mia³yby na celu niedopuszczenie do
u¿ytkowania urz¹dzeñ zak³ócaj¹cych
pracê innych urz¹dzeñ, a tak¿e nadmiernie wra¿liwych na zak³ócenia. Tak
powsta³a Dyrektywa Unijna 336/89
obowi¹zuj¹ca w krajach Unii od 1996
roku, a w Polsce od daty wst¹pienia do
Unii. Obecnie wprowadzona nowa Dyrektywa 108/2004 oraz ustawa bêd¹ca implementacj¹ tej dyrektywy w prawie polskim wymaga przeprowadzenia
badañ emisji zak³óceñ oraz odpornoœci
na zak³ócenia wszystkich urz¹dzeñ
elektrycznych, elektronicznych i informatycznych. Pozytywne wyniki badañ
warunkuj¹ uzyskanie znaku CE tych
produktów. Odpowiedzialnoœæ z tytu³u
nieprzestrzegania prawa kompatybilnoœciowego w Polsce jest zagro¿ona kar¹
do 100 000 z³.
Piąte Sympozjum
Organizowane przez Katedrê Elektrotechniki Ogólnej i Przek³adników Wydzia³u EEIA po raz piaty Sympozjum
KompatybilnoϾ elektromagnetyczna
w elektrotechnice i elektronice zgromadzi³o przedstawicieli oœrodków naukowych pracuj¹cych nad zagadnieniami
EMC, laboratoriów przeprowadzaj¹cych
badania i pomiary tzw. zgodnoœci europejskiej, przemys³u zainteresowanego
stwierdzeniem zgodnoœci CE swoich
produktów oraz producentów aparatury pomiarowej EMC. Podczas Sympozjum wyg³oszono 24 referaty, a 18 referatów prezentowano w ramach sesji plakatowej. Wszystkie zakwalifikowane referaty zosta³y opublikowane na ³amach
Przegl¹du Elektrotechnicznego. Dyskutowano zw³aszcza na temat implementacji Dyrektyw, która ze wzglêdu na bardzo trudne pomiary i badania, a nawet
ostateczn¹ ocenê wyników, sprawia
wiele trudnoœci. Podczas obrad po raz
pierwszy pojawi³a siê trudna i bardzo
wa¿na tematyka styku Kompatybilnoœci Elektromagnetycznej z In¿ynieri¹
Bezpieczeñstwa Pracy.
Sympozjum odby³o siê w dniach 4 i 5
paŸdziernika 2007, ju¿ po raz drugi
w centrum naszego miasta, w Grand Hotelu. Organizatorzy pragnêli po³¹czyæ obrady Sympozjum z promocj¹ £odzi i ulicy Piotrkowskiej. Podkreœlan¹ przez
uczestników œwietn¹ organizacjê zawdziêczaliœmy zespo³owi pracowników
Katedry, przede wszystkim przewodnicz¹cej komitetu organizacyjnego dr in¿.
Danucie Adamczewskiej.
n
Andrzej Koszmider
27
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
K O N F E R E N C J E
Ciepło z ziemi i nie tylko
Czy mo¿na efektywnie wykorzystaæ
ciep³o z ziemi? Czy w Polsce wiatry wiej¹
równomiernie i dlaczego tak ma³o produkujemy energii z wiatru? Czy odpady
komunalne stanowi¹ Ÿród³o energii? Jak
promienie s³oneczne zamieniæ na pr¹d
lub ciep³o? Czy p³yn¹ca woda mo¿e byæ
nie tylko groŸna, lecz tak¿e u¿yteczna?
Sk¹d pozyskaæ œrodki na badania i nowe
inwestycje w energetyce? Co dok³adnie
oznacza zrównowa¿ony rozwój? – Na te
i inne pytania zwi¹zane z racjonaln¹ gospodark¹ energetyczn¹ próbowali odpowiedzieæ uczestnicy pi¹tej edycji konferencji naukowo-technicznej REGOS’2007.
Od 28 do 30 listopada bie¿¹cego roku
osiemdziesiêciu uczestników obradowa³o w hotelu Savoy w £odzi i w Sali Rycerskiej zamku w Uniejowie. Od 1993 roku
organizatorem tego cyklu konferencji jest
Instytut Maszyn Przep³ywowych naszej
Politechniki (IMP P£).
Tematyka pierwszej konferencji REGOS
wynika³a z prac prowadzonych w IMP P£
na potrzeby budowanej wówczas £ódzkiej
Grupowej Oczyszczalni Œcieków (GOŒ).
Ówczeœnie zastosowana technologia biologicznego oczyszczania œcieków na du¿¹
skalê by³a w Polsce nowoœci¹, a jednym
z podstawowych problemów eksploatacyjnych by³y bardzo wysokie koszty energii
elektrycznej i cieplnej. To w³aœnie zainspirowa³o zorganizowanie forum wymiany
doœwiadczeñ w zakresie gospodarki energetycznej w oczyszczalniach œcieków.
£ódzka Grupowa Oczyszczalnia Œcieków jest obecnie nowoczesnym zak³adem, który pracuje przy wykorzystaniu
najnowszych technologii i jest bardzo
dobrze zorganizowany. Taki poziom dotyczy wiêkszoœci oczyszczalni, tych ma³ych, œrednich i du¿ych. Nie by³oby uzasadnionym dalsze utrzymywanie tak
w¹skiego zakresu tematycznego konferencji. Obecna – pi¹ta – konferencja obejmowa³a zagadnienia pozyskiwania i przetwarzania energii ze Ÿróde³ odnawialnych, ekologicznego wytwarzania energii z odpadów komunalnych i przemys³owych oraz projektowanie i budowê wysokosprawnych uk³adów cieplnych, jak
równie¿ procedury nowoczesnych energooszczêdnych technik eksploatacji
urz¹dzeñ, systemów i ca³ych przedsiêbiorstw. Dodatkowo, dyskutowano
o prawnych i ekonomicznych mo¿liwoœciach i uregulowaniach, które maj¹ decyduj¹cy wp³yw na rozwój i wdra¿anie
technologii „czystej energii”. Nale¿y pamiêtaæ o zewnêtrznych wymaganiach,
jakim musi Polska sprostaæ. Do 2010
roku Polska zobowi¹za³a siê wykorzystywaæ 7,5% energii pierwotnej ze Ÿróde³
odnawialnych (obecnie osi¹gnêliœmy
poziom 3,8%). Kolejnym wyzwaniem jest
znaczne ograniczenie emisji CO2 i gazów
cieplarnianych (20% redukcji w stosunku do poziomu emisji z roku 1990). Do
tych zobowi¹zañ nale¿y tak¿e dodaæ
mo¿liwoœæ wzrostu cen energii, je¿eli
zostan¹ one „uwolnione”, co w znacznym stopniu mo¿e zwiêkszyæ wydatki
statystycznego „Kowalskiego”.
Jedna z sesji konferencji odby³a siê
w Uniejowie i poœwiêcona by³a energii
geotermalnej. Dziêki pomocy i zaanga¿owaniu burmistrza miasta Uniejowa –
Józefa Kaczmarka, a tak¿e prezesa Geotermii Uniejów – Jacka Kurpika, uczestnicy obejrzeli ujêcie wody oraz uk³ady
spalania biomasy, wspomagaj¹ce uk³ad
w okresie wystêpowania bardzo niskich
temperatur. Dotychczas energia z Ziemi
pozwala zasilaæ 60% miasta w energiê
ciepln¹. W przysz³oœci planowana jest
budowa si³owni pozwalaj¹cej na kogeneracjê energii cieplnej i elektrycznej, a tym
samym racjonalne i równomierne wykorzystanie energii geotermalnej przez ca³y
rok przy wspó³udziale biomasy spalanej
w systemie. W³odarze Uniejowa rozpoczêli tak¿e budowê kompleksu rekreacyjno-sportowego, w którym wody termalne wykorzystywane bêd¹ dla celów fizykoterapii, rekreacji i turystyki. Uniejów
wkrótce stanie siê uzdrowiskiem. Sesja
naukowa odby³a siê w murach zamku.
Sala Rycerska i duch historii w ¿aden
sposób nie przeszkodzi³y w rozwa¿aniach na bardzo wspó³czesne tematy.
Konferencja jest wydarzeniem cyklicznym, tak wiêc kolejne spotkanie planowane jest w roku 2010.
n W³adys³aw Kry³³owicz,
Krzysztof JóŸwik
Uczestnicy
konferencji
w stacji
geotermalnej
Uniejów
foto: Krzysztof Ziętkowski
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
28
K O N F E R E N C J E
Międzynarodowe Warsztaty
Doktoranckie
IX Miêdzynarodowe Warsztaty Doktoranckie wspó³organizowane m.in. przez
Wydzia³ Elektryczny Politechniki Œl¹skiej
odby³y siê 20 – 23 paŸdziernika 2007 r.
w Wiœle. Konferencja ta pomaga zawi¹zaæ miêdzynarodow¹ sieæ wymiany informacji wœród doktorantów wydzia³ów elektrycznych, elektroniki, informatyki, telekomunikacji, automatyki i robotyki oraz
mechatroniki. Seminarium ma charakter
cykliczny, co daje mo¿liwoœæ prezentacji
wyników otrzymywanych na ró¿nych etapach realizacji pracy doktorskiej.
Tradycyjnie w sk³ad Komitetu Naukowego weszli wybitni eksperci ze wszystkich uczelni technicznych w Polsce. Tegoroczne wyk³ady zaproszone wyg³osili: prof. A. Niederliñski (Politechnika Œl¹ska), prof. J.Sykulski (University of Southhampton), prof. R. Biesenbach (University of Bochum) oraz prof. T. Kaczorek cz³onek PAN. Oprócz przedstawicieli
wielu uczelni technicznych w Polsce
mogliœmy wys³uchaæ tak¿e referatów
doktorantów ze S³owacji, Czech, Litwy,
Ukrainy, Bia³orusi oraz Wêgier.
Politechnikê £ódzk¹ reprezentowa³a
liczna grupa doktorantów, byli to: magistrowie in¿ynierowie: Micha³ Kaczmarek
i Robert Chmielecki z Katedry Elektrotechniki Ogólnej i Przek³adników oraz Adam
Piotrowski, Bart³omiej Œwiercz, Kamil Grabowski, Szymon Tarnowski, Przemys³aw
Rek i Adam Olszewski z Katedry Mikroelektroniki i Technik Informatycznych.
Drugie
Seminarium
Kół
Naukowych
Do tradycji warsztatów nale¿y nagradzanie najlepszych referatów. Od kilku
lat organizatorzy Warsztatów pozyskuj¹
fundatorów nagród pieniê¿nych, dodatkowo mobilizuj¹c uczestników konferencji. Tegoroczn¹ nagrodê za IET Best Paper Award otrzymali ex aequo mgr in¿.
Rafa³ Wojciechowski (Politechnika Œl¹ska) za artyku³ Analiza pr¹dów indukowanych w wielospójnych obszarach przewodz¹cych oraz mgr in¿. Kamil Grabowski (Politechnika £ódzka) za System
sterowania i oœwietlenia stanowiska re-
jestracji obrazów oka. Nagrodê IEEE Polish Section Best Paper Award przyznano mgr. in¿. £ukaszowi Sajewskiemu
(Politechnika Bia³ostocka) za Computation of positive realizations of singular
MIMO hybrid linear systems with one
delay in state and input vectors. Wrêczono tak¿e nagrody przyznane przez dziekanów wydzia³ów elektrycznych; drugim
miejscem wyró¿niono doktoranta z Politechniki £ódzkiej mgr. in¿. Bart³omieja
Œwiercza za referat Algorytmy ochrony
systemów operacyjnych ze szczególnym
uwzglêdnieniem wp³ywu promieniowania
neutronowego.
Po ceremonii wrêczenia nagród organizatorzy skierowali specjalne podziêkowania dla Komitetu Naukowego, a elementem koñcz¹cym Warsztaty by³o mi³e
spotkaniem przy muzyce. Do zobaczenia za rok.
n Kamil Grabowski
W domu wypoczynkowym Politechniki £ódzkiej w Szklarskiej Porêbie odby³o
siê II Seminarium Kó³ Naukowych Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In¿ynierii
Œrodowiska. W czasie trwaj¹cego kilka dni
spotkania (4 – 7 paŸdziernika 2007 r.)
rezultaty swojej
działalności przedstawili
studenci architektury
i urbanistyki (Koła
naukowe: dziewiąte
piętro i WASABI), przyszli
inżynierowie środowiska
(SKN Wentylator) oraz
przyszli inżynierowie
budownictwa (SKN
Budownictwa
Zabytkowego
i Kreatywni Studenci
Budownictwa KSB)
Nagrodzeni
doktoranci
i ich
opiekunowie
foto: Grzegorz Kłapyta
Studenci wymienionych kó³ pod
opiek¹ pracowników naukowych Wydzia³u rozwijaj¹ swoje umiejêtnoœci i poszerzaj¹ wiedzê podejmuj¹c szereg ciekawych inicjatyw. Ich prace dotycz¹ nie
tylko Polski, czego dowodem s¹ badania budownictwa zabytkowego na Ukrainie prowadzone przez Ko³o Naukowe
Architektury dziewi¹te piêtro. Odmienn¹ kultur¹ Japonii szczególnie interesuj¹ siê studenci architektury dzia³aj¹cy w KN WASABI. W swoim referacie przedstawili wyniki dotychczasowych prac nad architektur¹ charakterystyczn¹ dla kraju kwitn¹cej wiœni. Dla
studentów Ko³a Naukowego Budownictwa Zabytkowego szczególnie interesuj¹ce s¹ tereny pó³nocno – wschodniej
Polski. W czasie Seminarium Ko³o architektury dziewi¹te piêtro przedstawi³o ciekawe wyniki badañ i pomiarów inwentaryzacyjnych drewnianej budowli
przeznaczonej do translokacji (koœció³
p.w. œw. Marcina w Wysokienicach przeniesiony do skansenu w Maurzycach).
29
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
K O N F E R E N C J E
Bogactwo fabrycznej £odzi – reprezentowane w budowlach przemys³owych
i pa³acowych - jest tematem zainteresowañ studentów zarówno architektury,
jak i budownictwa. W wyniku tych prac
powstaj¹ kompleksowe opracowania prezentuj¹ce rozwi¹zania architektoniczne
i konstrukcyjne.
Studenci in¿ynierii œrodowiska omówili rezultaty badañ doœwiadczalnych
i analiz teoretycznych zwi¹zanych z zagadnieniami wentylacji i klimatyzacji pomieszczeñ oraz problematyk¹ produkcji
energii cieplnej.
Trudne kwestie techniczne, jakie
wyst¹pi³y podczas prowadzonych prac
budowlanych przy wykonywaniu fundamentu pod budowê bloku energetycznego 833 MW w BOT Elektrownia Be³chatów S.A. przedstawili cz³onkowie Ko³a
Naukowego KSB, którzy uczestniczyli
w wykonywanych tam pracach budowlanych i opracowali ciekaw¹ dokumentacjê fotograficzn¹.
Wszystkie prezentowane referaty
œwiadcz¹ o dobrym przygotowaniu autorów do samodzielnych badañ, wskazuj¹ na ich dociekliwoœæ w rozwi¹zywaniu problemów i zaanga¿owanie w prowadzony temat.
Goœciem seminarium by³ dr in¿. Jacek Szer - £ódzki Wojewódzki Inspektor
Nadzoru Budowlanego. Jego referat poœwiêcony roli nadzoru budowlanego
w procesie inwestycyjnym wys³uchano
z du¿¹ uwag¹ i zainteresowaniem.
Uczestnicz¹cy w seminarium studenci to w znacznej czêœci tak¿e cz³onkowie Samorz¹du Studenckiego. Podczas
wspólnych spotkañ i dyskusji zastanawiano siê wiêc tak¿e nad problemami
i skutecznoœci¹ dzia³añ Samorz¹du. Dyskutowano o nowym trójstopniowym systemie studiów oraz o problemach wystêpuj¹cych przy wdra¿aniu nowego regulaminu studiów.
Trzydniowy pobyt na Seminarium
wykorzystano te¿ w celach turystycznych. Skorzystano nie tylko z mo¿liwoœci wspólnych spacerów po piêknej okolicy, ale znaleziono równie¿ czas na podziwianie wspania³ej architektury stolicy Czech – Pragi.
n
Jan Jeruzal
Co dwa lata odbywa się w Łodzi spotkanie naukowców zajmujących się
energoelektroniką i napędem elektrycznym.
Konferencja SENE
Na sali obrad
w hotelu
Ambasador
Tym razem VIII Krajowa Konferencja
Naukowa Sterowanie w Energoelektronice i Napêdzie Elektrycznym, SENE
2007 odby³a siê w dniach 21 - 23 listopada 2007 r. Obrady toczy³y siê w hotelu Ambasador w £odzi.
Konferencja organizowana jest w cyklu dwuletnim. Stanowi ona forum krajowej energoelektroniki i krajowego napêdu elektrycznego, którego celem jest
zaprezentowanie dorobku naukowego,
wymiana doœwiadczeñ oraz zaktywizowanie wspó³pracy pomiêdzy oœrodkami
naukowymi.
Organizatorem konferencji by³ Instytut Automatyki Politechniki £ódzkiej i Oddzia³ £ódzki Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej we
wspó³pracy z Sekcj¹ Energoelektroniki
i Napêdu Elektrycznego Komitetu Elektrotechniki PAN. Konferencjê otworzy³
prorektor Politechniki £ódzkiej prof. Andrzej Napieralski. Po wyst¹pieniu prodziekana Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki i zarazem dyrektora Instytutu Automatyki prof. P£ Jacka Kabziñskiego, referat plenarny na temat: Magazyny energii wyg³osi³ prof. Stanis³aw Piróg z AGH.
W konferencji wziê³o udzia³ ponad 130
uczestników ze wszystkich oœrodków
naukowych w kraju zajmuj¹cych siê
energoelektronik¹ i napêdem elektrycznym. Komitet Naukowy Konferencji SENE
zakwalifikowa³ do wyg³oszenia i opublikowania 83 referaty i komunikaty. Prezentacje i dyskusje odbywa³y siê równolegle w trzech salach.
Mi³ym akcentem konferencji by³o wrêczenie m³odym pracownikom naukowym
nagród za najlepsze referaty. Nagrody te,
tradycyjnie ju¿, ufundowa³ Oddzia³ £ódzki PTETiS. Nagrody otrzymali:
1. mgr in¿. Marcin Baszyñski z AGH
za Modelowanie przekszta³tnika wielokomórkowego DC/AC z wykorzystaniem
uk³adów FPGA,
2. dr in¿. Andrzej Radecki z Politechniki £ódzkiej za artyku³ Odporna regulacja prêdkoœci k¹towej oparta na kompensacji dynamiki uk³adu napêdowego,
3. mgr in¿. Jacek Lis z Politechniki
Wroc³awskiej za Bezczujnikowe sterowanie momentem silnika indukcyjnego
w równoleg³ej sta³oprzecinkowej implementacji w matrycach FPGA.
Jury konkursu przyzna³o tak¿e dwa
wyró¿nienia. Otrzymali je:
1. mgr in¿. Krzysztof Blecharz z Politechniki Gdañskiej za Nowy uk³ad regulacji mocy maszyny dwustronnie zasilanej,
2. mgr in¿. Joanna M. Lis z Politechniki Wroc³awskiej za artyku³ Parametryczno-nieparametryczna identyfikacja
dynamicznego obiektu nieliniowego na
przyk³adzie uk³adu napêdowego z po³¹czeniem sprê¿ystym.
Komitet Naukowy Konferencji
SENE, któremu mia³em przyjemnoœæ
przewodniczyæ wyrazi³ uznanie organizatorom za trud w³o¿ony w przygotowanie konferencji i postanowi³ powierzyæ zorganizowanie konferencji SENE
2009 Instytutowi Automatyki Politechniki £ódzkiej.
n
Zbigniew Nowacki
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
30
K O N F E R E N C J E
Współpraca z Archidiecezją Łódzką
Prof. Bogusław
Więcek udziela
wywiadu telewizji
foto: Bernard Cichosz
Od wielu lat Politechnika £ódzka
wspó³pracuje z Archidiecezj¹ £ódzk¹
przy opracowywaniu nowych metod badania i ochrony dziedzictwa kulturowego, w tym rzeŸb, starodruków i zabytków architektury sakralnej w regionie
³ódzkim. Efektem tego wspó³dzia³ania
by³o powo³anie Zespo³u Interdyscyplinar-
W ramach wspó³pracy organizowane s¹ konferencje naukowe poœwiêcone tematyce ochrony zabytków sakralnych. Pierwsza z nich poœwiêcona potr zebom konser watorskim
obiektów sakralnych na przyk³adzie
Makroregionu £ódzkiego odby³a siê
w Politechnice £ódzkiej i w Wy¿szym
nego grupuj¹cego naukowców ró¿nych
specjalnoœci, których ³¹czy jedna pasja
– ochrona zabytków. Za³o¿ycielami Zespo³u byli prof. P£ Bogus³aw Wiêcek, dr
in¿. Jan Perkowski i dr Marian Wysocki
z Politechniki £ódzkiej. W póŸniejszym
okresie do Zespo³u do³¹czyli ks. Jan Spycha³a i red. Bernard Cichosz z Konstantynowa £ódzkiego.
Wspó³praca Politechniki i Archidiecezji zaowocowa³a przeprowadzeniem dezynfekcji radiacyjnej œredniowiecznych
rzeŸb drewnianych, m.in. skrzyd³a tryptyku z Rosochy ko³o Moszczenicy
(I æwieræwiecze XVI wieku, Muzeum Archidiecezjalne w £odzi), rzeŸby Œwiêtego Franciszka, Œwiêtego Antoniego
i Œwiêtej Anny z Bazyliki Archikatedry
w £odzi, rzeŸby œw. Jana Nepomucena
z Muzeum Archidiecezjalnego w £odzi.
Seminarium Duchownym w £odzi
w grudniu 2005 r. W tym roku zorganizowano wspólnie seminarium naukowe pt. 70 lat Archiwum Archidiecezjalnego w £odzi i Muzeum Archidiecezji £ódzkiej, które odby³o siê
w dniu 26 wrzeœnia w sali konferencyjnej Archidiecezji £ódzkiej.
Spotkanie to objêli patronatem najwa¿niejsi przedstawiciele duchowieñstwa i w³adz: Arcybiskup W³adys³aw Zió³ek - Metropolita £ódzki; Helena Pietraszkiewicz - Wojewoda £ódzki; W³odzimierz
Fisiak - Marsza³ek Województwa £ódzkiego, Jerzy Kropiwnicki - Prezydent
£odzi. Organizatorami seminarium by³y
uczelnie: Politechnika £ódzka i Uniwersytet Kardyna³a Stefana Wyszyñskiego
w Warszawie - Punkt Konsultacyjny
w £odzi.
W seminarium udzia³ wziê³o 112 osób.
Licznie obecni byli przedstawiciele Koœcio³a Katolickiego, archiwiœci œwieccy
i duchowni, przedstawiciele w³adz miast
z regionu £ódzkiego.
Wœród wielu ciekawych referatów nie
mog³o zabrakn¹æ g³osów z Politechniki
£ódzkiej. Zaprezentowano wyniki prac
poœwiêconych konserwacji i badaniu
obiektów zabytkowych i archiwalnych
zbiorów. Wstêpem do nich by³o wyst¹pienie prof. P£ Bogus³awa Wiêcka z Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki przedstawiaj¹ce
dotychczasowe wspólne dzia³ania ³ódzkich uczelni oraz Archiwum Archidiecezjalnego w £odzi i Muzeum Archidiecezji
£ódzkiej. Politechnikê £ódzk¹ reprezentowali ponadto pracownicy Wydzia³ów:
Chemicznego (J. Perkowski, M. I. Szynkowska, T. Paryjczak), Budownictwa, Architektur y i In¿ynierii Œrodowiska
(H. Kalinowska, G. Strzelecki), In¿ynierii
i Marketingu Tekstyliów (M. Cybulska,
W. Machnowski, E. Rybicki), In¿ynierii
Procesowej i Ochrony Œrodowiska (S. Kuberski) oraz Biblioteki P£ (B. Feret).
Naukowcy z Politechniki £ódzkiej
mówili o drewnianych zabytkowych
obiektach sakralnych na obszarze województwa, pochwalili siê nowymi metodami dokumentacji szat liturgicznych na
przyk³adzie wybranych obiektów z kolekcji bazyliki katedralnej w £owiczu oraz
zastosowaniem wybranych metod analizy chemicznej w badaniach tekstyliów
zabytkowych i archeologicznych. Przedstawili wyniki badania arrasów specjaln¹
technik¹ chemiczn¹. Mówiono o wynikach badañ nad wytworzeniem nowego
materia³u do konserwacji zabytkowych
tkanin jedwabnych, wykorzystaniu technik termowizyjnych i radiacyjnych w badaniach i konserwacji dzie³ sztuki, a tak¿e zastanawiano siê, czy warto komputeryzowaæ instytucje gromadz¹ce dokumenty.
Przez pracowników P£ zosta³a stworzona strona internetowa poœwiêcona
temu seminarium.
n
Bogus³aw Wiêcek, Jan Perkowski
31
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
K O N F E R E N C J E
Gospodarzem kolejnego posiedzenia Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych była Politechnika
Koszalińska, która w październiku zainaugurowała 40. rok działalności. Rektorzy spotkali się tam w dniach
25-28 września 2007 r.
KRPUT w Koszalinie
Rektorzy ze szczególnym zainteresowaniem wys³uchali
prof. Bogus³awa Smólskiego, dyrektora Narodowego Centrum
Badañ i Rozwoju, który przedstawi³ cele, zadania i mo¿liwoœci
tej nowej agencji rz¹dowej. Dotychczasowy rozdzia³ œrodków
finansowych na sferê badañ i rozwoju nie sprzyja³ konsolidacji
grup badawczych oraz silnemu powi¹zaniu nauki z gospodark¹.
Zmianê tej sytuacji ma spowodowaæ nowy system zarz¹dzania obszarem badañ w Polsce, w którym zasadnicz¹ rolê ma
odegraæ NCBiR. Efektywnoœæ dzia³alnoœci zale¿y jednak w du¿ej
mierze od sprecyzowania przez rz¹d polityki gospodarczej
pañstwa. Pomo¿e ona lokowaæ œrodki finansowe w programach strategicznych, które s¹ now¹ propozycj¹ w zakresie
prac badawczo-rozwojowych. Cele programów okreœla pañstwo, zaœ oferty wykonania przedstawia œrodowisko naukowe i gospodarcze w ramach procedur konkursowych.
W dyskusji zwi¹zanej z kszta³ceniem mówiono na temat problemów zwi¹zanych z uruchomieniem studiów I stopnia. Rektorzy postanowili poprosiæ ministerstwo o przedstawienie jednoznacznej interpretacji merytorycznej zapisu zawartego w Rozporz¹dzeniu MNiSW z dnia 12 lipca 2007 r., który mówi, ¿e plan
studiów i programy nauczania powinny umo¿liwiæ studentowi
wybór treœci kszta³cenia na I i II stopniu kszta³cenia w wymiarze 30% ogólnej liczby godzin zajêæ. Z licznych doniesieñ nap³ywaj¹cych z uczelni wynika, ¿e zapis ten w istniej¹cej postaci
jest ró¿nie interpretowany, stwarza problemy kadrowe, a w wielu przypadkach jest wrêcz niemo¿liwy do zrealizowania. Du¿ej
troski wymaga okreœlenie oczekiwanego poziomu przygotowania kandydatów na studia II stopnia, gdy¿ mog¹ to byæ absolwenci ró¿nych kierunków kszta³cenia. Rektorzy podkreœlali, ¿e
pozytywnym elementem reformy jest zwiêkszenie wp³ywu studentów na kreowanie œcie¿ki ich rozwoju zawodowego.
W wyst¹pieniu nawi¹zuj¹cym do projektu Studia dwustopniowe. Po¿ytki dla studentów, pracodawców i uczelni prowadzonego przez Fundacjê Rektorów Polskich oraz Instytut Spo³eczeñstwa Wiedzy mówiono o celach nowego systemu studiów oraz pewnych wzorcach postêpowania w projektowaniu
studiów dwustopniowych. Podkreœlano z naciskiem, ¿e raz
zdobyty dyplom i kwalifikacje w jednej dziedzinie nie bêd¹
przepustk¹ na rynek pracy wa¿n¹ przez ca³e ¿ycie. Do zmian
lepiej przygotowuje system kszta³cenia oferuj¹cy krótsze cykle, otwarty na mobilnoœæ pionow¹ i poziom¹ oraz na zmiany
dyscyplin i profilu kszta³cenia. Ukoñczenie studiów I stopnia
sta³o siê obecnie warunkiem koniecznym dla funkcjonowania
na rynku pracy. Dla wielu osób studia te mog¹ okazaæ siê
ostatnim etapem kszta³cenia, dla innych kolejnym etapem na
drodze podnoszenia kwalifikacji, ale ju¿ po pewnym okresie
zatrudnienia i czêsto na koszt pracodawcy.
W czasie konferencji dyskutowano tak¿e o kszta³ceniu na
odleg³oœæ. Du¿e doœwiadczenie i szereg ciekawych inicjatyw
w tym zakresie podejmuje Akademia Górniczo-Hutnicza. Centrum e-learningu AGH jest najstarsz¹ tego typu jednostk¹
w Polsce. W chwili obecnej na uczelnianej platformie znajduj¹
siê 233 kursy oraz ponad 6000 kont. Na platformie uczelnia
prowadzi Rok Zerowy, który jest form¹ kursów dokszta³caj¹cych uczniów szkó³ œrednich w okresie poprzedzaj¹cym rekrutacjê na studia. Konkurs Notatki w Internecie sprzyja pojawianiu siê w sieci ogólnodostêpnych materia³ów dydaktycznych. Centrum e-Learningu prowadzi równie¿ szereg projektów europejskich. Wymierne oszczêdnoœci finansowe przynosi wykorzystanie Platformy e-learningowej do szkoleñ pracowników w zakresie BHP.
Goœciem KRPUT by³ Podsekretarz Stanu w MNiSW prof.
S. Jurga, który przedstawi³ kierunki nowelizacji Prawa o szkolnictwie wy¿szym oraz ustawy O stopniach naukowych i tytule naukowym. Po dwóch latach od wprowadzenia nowej ustawy ministerstwo uzna³o potrzebê uelastycznienia prawa, poszerzenia autonomii uczelni, które maj¹ uprawnienia do nadawania stopni naukowych, lepszego wykorzystania potencja³u
kadrowego najsilniejszych uczelni, wiêkszego otwarcia na utalentowan¹ m³odzie¿ i szerszej internacjonalizacji w kontekœcie
boloñskim. Prof. S. Jurga zwróci³ tak¿e uwagê na pewne zmiany
w odniesieniu do spraw finansowych i pracowniczych oraz
kryteriów kariery akademickiej.
Wyjazd na konferencjê rektorzy zakoñczyli udzia³em w uroczystej inauguracji roku akademickiego w Politechnice Koszaliñskiej.
n
Ewa Chojnacka
Obrady
w Sali Senatu
Politechniki
Koszalińskiej
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
32
K O N F E R E N C J E
W Pekinie w dniach 3-6 września 2007 r. odbyła się 10. Jubileuszowa Konferencja Building Simulation
2007. W konferencji udział wzięło 337 uczestników z 26 krajów.
Symulacje w budownictwie
Polskê reprezentowali dr Katarzyna
Klemm oraz dr Dariusz Heim z Wydzia³u
Budownictwa, Architektury i In¿ynierii
Œrodowiska. Na konferencjê przyjêto 291
artyku³ów z czego 167 prac zosta³o wyg³oszonych podczas 35 sesji, zaœ pozosta³e przedstawiono podczas sesji pla-
tycznej, ocenie i zarz¹dzaniu budynkami. Odby³y siê równie¿ specjalne sesje
poœwiecone prezentacji oprogramowania
komputerowego.
Po raz pierwszy przedstawiciel nowo
powsta³ego Polskiego Oddzia³u Miêdzynarodowego Stowarzyszenia Symulacji
katowych. Pe³ne wersje artyku³ów zamieszczono w wydanych w wersji ksi¹¿kowej i elektronicznej materia³ach konferencyjnych. Ka¿dy artyku³ poddany
zosta³ dwuetapowej ocenie przez dwóch
niezale¿nych recenzentów, cz³onków
Komitetu Naukowego Konferencji.
Tematyka konferencji dotyczy³a wielu zagadnieñ teoretycznych, m.in. takich
jak: modelowania procesów cieplnych
w budynku, systemów ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji, sieci zaopatrzenia
w ciep³o i ch³ód oraz ciep³¹ wodê. Wiele
referatów dotyczy³o zagadnieñ zwi¹zanych z komfortem u¿ytkowania budynków, w tym wynikaj¹cych z jakoœci powietrza wewnêtrznego, ale tak¿e mikroklimatu w otoczeniu budynków, systemów oœwietlenia, automatyzacji, monitorowania i diagnostyki.
Dyskutowano tak¿e na temat zaawansowanych zagadnieñ modelowania
oraz zastosowania symulacji w projektowaniu obiektów, diagnostyce energe-
Procesów Fizycznych w Budynkach (International Building Performance Simulation Association) dr Dariusz Heim wzi¹³
udzia³ w spotkaniu Zarz¹du G³ównego
i przedstawi³ raport z dotychczasowej
dzia³alnoœci IBPSA Poland.
Zebranie za³o¿ycielskie polskiego
oddzia³u odby³o siê w dniu 21 czerwca
2007 r. podczas konferencji „Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce” – wyjaœnia dr
D. Heim – Wziê³o w nim udzia³ 35 przedstawicieli ró¿nych specjalnoœci zwi¹zanych z budownictwem z 12 oœrodków
naukowo-badawczych. Wybrano czteroosobowy zarz¹d, na czele którego stan¹³
w roli Prezesa dr Dariusz Heim. Wiceprezesem zosta³ dr Piotr Narowski z Politechniki Warszawskiej, sekretarzem dr
Tomasz Kisielewicz z Politechniki Krakowskiej. Dr Katarzynie Klemm z naszej
uczelni powierzono rolê skarbnika. Na
pocz¹tku lipca w Oddziale G³ównym z³o¿ono wszystkie niezbêdne dokumenty,
zaœ na pocz¹tku sierpnia Zarz¹d IBPSA
Od lewej:
dr Dariusz Heim,
prof. Jan Hensen,
dr Katarzyna Klemm
zatwierdzi³ IBPSA-Poland jako 17 oddzia³
krajowy.
Jak wyjaœnia dr D. Heim polski oddzia³ bêdzie m.in. d¹¿y³ do rozpowszechnienia technik symulacyjnych
w projektowaniu, realizacji i utrzymaniu obiektów budowlanych. W zamierzeniach IBPSA-Poland jest tak¿e nawi¹zanie wspó³pracy ze œrodowiskiem naukowym, projektantami, organizacjami,
stowarzyszeniami oraz przedstawicielami przemys³u, w tym producentami
oprogramowania. Bêdziemy te¿ wspieraæ racjonalne dzia³ania na rzecz poprawy efektywnoœci energetycznej budynków wraz z wykorzystaniem najnowszych osi¹gniêæ nauki – dodaje dr Heim.
Wiêcej informacji na temat dzia³alnoœci
Stowarzyszenia IBPSA-Poland mo¿na
znaleŸæ na nowo powsta³ej stronie internetowej:
http://www.ibpsa-poland.org
Stowarzyszenie IBPSA powsta³o
w roku 1987. Jego dzia³alnoœæ skupia
siê na rozwoju i promocji technik symulacyjnych jako narzêdzia wspomagaj¹cego proces projektowania, wznoszenia, obs³ugi i utrzymania obiektów
budowlanych. Stowarzyszenie zrzesza
naukowców, programistów oraz in¿ynierów-praktyków wszystkich bran¿
zwi¹zanych z budownictwem. Obecnie istnieje 17 oddzia³ów narodowych
w Anglii, Australii, Brazylii, Chinach,
Czechach, Francji, Hiszpanii, Holandii,
Japonii, Kanadzie, Niemczech, Polsce,
S³owacji, Szkocji, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii i Zjednoczonych Emiratach Arabskich.
W³adze IBPSA stanowi 27 osobowy Zarz¹d G³ówny, w którym zasiadaj¹ przedstawiciele oddzia³ów regionalnych. Obecnym prezydentem IBPSA jest prof. Jan Hensen z Uniwersytetu Technicznego w Eindhoven.
n
E.Ch.
33
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
K O N F E R E N C J E
W XIX wieku, okresie dominacji wielkich manufaktur, działalność przedsiębiorstw zorientowana była na wydajność,
co przy stosowaniu prostych technologii wytwarzania pociągało za sobą zatrudnianie wielkiej liczby pracowników.
Wiek XX to czas reorientacji przedsiębiorstw na oczekiwania rynku, jakość produktów, automatyzacji, robotyzacji
i informatyzacji procesów produkcyjnych oraz zastępowania organizacji o tradycyjnej strukturze organizacjami elastycznymi. Przemiany te spowodowały zmianę roli i znaczenia pracowników oraz stawianych przed nimi wymagań.
Początek XXI wieku charakteryzuje się rozwojem organizacji wirtualnych oraz organizacji uczących się. Podstawowym zasobem staje się wiedza i talent pracowników, a nie ich liczba. Sukces odnoszą te firmy, które mają pomysł
jak prowadzić biznes i zatrudniają kreatywnych pracowników zorientowanych na rozwój swojego potencjału. Wiele
firm, które osiągają przewagę konkurencyjną na rynku, mieści się w jednym pokoju i zatrudnia kilka osób.
Zarządzanie pracownikami
Dziœ truizmem jest stwierdzenie, ¿e
najwa¿niejsz¹ rolê w organizacji odgrywaj¹ jej pracownicy. Pracownik to kapita³, na który sk³ada siê nie tylko wiedza,
umiejêtnoœci i zdolnoœci, lecz tak¿e jego
potencja³ kwalifikacyjny. Przedsiêbiorstwo mo¿e wykorzystaæ ten potencja³
odpowiednio inwestuj¹c w pracownika.
Procedura z pozoru wydaje siê prosta.
Pracownika nale¿y przeszkoliæ wysy³aj¹c na studia podyplomowe, specjalistyczne kursy, szkolenia, w wyniku otrzymuj¹c „udoskonalony model”.
W rzeczywistoœci nie jest to takie proste, gdy¿ nie ma gotowego schematu
pozwalaj¹cego trafnie wybraæ pracownika, w którego nale¿y zainwestowaæ.
Nale¿y tak¿e zastanowiæ siê, czy doskonaliæ jego dotychczasowe umiejêtnoœci,
czy te¿ odszukaæ jego nowe mo¿liwoœci
rozwoju. Widaæ st¹d, ¿e nie jest ³atwo
odkryæ drzemi¹ce w pracowniku talenty, rozwin¹æ je i wykorzystaæ dla niego
samego oraz dobra przedsiêbiorstwa.
Zatem jak dobraæ pracowników, jak
zaplanowaæ ich rozwój oraz jak zarz¹dzaæ ich karier¹, jakie znaczenie ma wiedza, jakie problemy w zarz¹dzaniu ludŸmi implikowane s¹ przez zmiany strukturalne organizacji i postêpuj¹c¹ globalizacjê gospodarki? Na te i inne pytania
mo¿na by³o znaleŸæ odpowiedŸ w czasie
Ogólnopolskiej Konferencji Problemy zarz¹dzania zasobami ludzkimi w organizacji XXI wieku, która odby³a siê 22 – 23
czerwca 2007 r. na Wydziale Organizacji i Zarz¹dzania P£. Organizatorami Konferencji by³a Katedra Systemów Zarz¹dzania oraz Ko³o Naukowe Zarz¹dzania
Zasobami Ludzkimi „Experience”.
Oprócz przedstawicieli Politechniki oraz
innych ³ódzkich uczelni wy¿szych swoj¹
wiedz¹ i doœwiadczeniem dzielili siê naukowcy ze SGH w Warszawie, Akademii
Ekonomicznej w Katowicach, uniwersytetów: Warszawskiego, Jagielloñskiego,
Zielonogórskiego, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, AGH w Krakowie, politechnik: Poznañskiej, Rzeszowskiej oraz
licznie przybyli przedstawiciele praktyków reprezentuj¹cy m.in.: Statoil Poland,
Polmos ¯yrardów, Bank Pekao S.A., Indesit Company Polska, Danone Polska,
Kan Production, Big Star, Ceramika Parady¿ i inne firmy.
Po uroczystym otwarciu konferencji
przez dziekana Wydzia³u Organizacji
i Zarz¹dzania prof. Jacka Otto rozpoczê³y
siê sesje plenarne. Uczestnicy mogli
wybieraæ miêdzy równolegle odbywaj¹cymi siê cyklami wyk³adów. Gdy w jednej z sal poruszano temat kompetencji
zawodowych i ich doskonalenia, w drugiej toczy³a siê zaciêta debata dotycz¹ca zarz¹dzania zasobami pracy w ma³ych przedsiêbiorstwach. Swój punkt
widzenia przedstawiali zarówno praktycy, jak i teoretycy zarz¹dzania. Nie oby³o siê bez burzliwych, jednak jak¿e konstruktywnych dyskusji.
Doskonalenie kadr i wspó³dzia³anie
organizacji to jeden z tematów drugiego
dnia konferencji. Równolegle rozwa¿ano
problemy informacji i komunikacji w procesie kierowania. W trakcie kolejnego panelu opisywano patologie wystêpuj¹ce
podczas kierowania ludŸmi. Panel praktyków na temat aktualnych problemów
w obszarze zarz¹dzania zasobami ludzkimi zakoñczy³ oficjaln¹ czêœæ tego spotkania. Popo³udnie przeznaczone by³o na
zwiedzanie fabrycznych zabytków miasta £odzi.
Konferencja - oprócz aspektów naukowych - mia³a równie¿ wymiar artystyczny. W Sali Lustrzanej Wydzia³u,
w otoczeniu obrazów ³ódzkiego artysty
malarza Krzysztofa Kozie³a, zebrani mogli wys³uchaæ koncertu muzyki powa¿nej w wykonaniu studentów Akademii
Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego
w Bydgoszczy. Po tym muzycznym akcencie uczestnicy rikszami dotarli do restauracji Soplicowo.
Tematy poruszane w czasie konferencji wzbudzi³y wœród jej uczestników niema³e emocje. Przeciwstawne niekiedy
opinie teoretyków i praktyków nierzadko by³y trudne do pogodzenia, brak by³o
pewnego wspólnego ogniwa spajaj¹cego ca³oœæ. Jednym z wniosków, jaki mo¿na wysnuæ z dyskusji, mo¿e byæ stwierdzenie, ¿e ogniwem tym s¹ studenci,
którzy bogaci w wiedzê teoretyczn¹ zdobyt¹ w czasie studiów mog¹ zastosowaæ
i rozwin¹æ j¹ w przedsiêbiorstwach, zatem organizacje XXI wieku powinny zorientowaæ siê na m³odych, jeszcze niezmanierowanych i czêsto studiuj¹cych
pracownikach, nie zapominaj¹c przy tym
o pracownikach 45+, ³¹cz¹c w ten sposób m³odzieñczy zapa³ i akademick¹ wiedzê z doœwiadczeniem.
Magdalena Wróbel,
Micha³ Szczepanik
KN ZZL „Experience”
n
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
34
K O N F E R E N C J E
Konferencja „z górskiej półki”
W Polsce ka¿da pora roku ma swój
niepowtarzalny urok. Jednak ¿adna
z nich nie ma w sobie tyle magii i ró¿no-
oraz Euro Youth. Na konferencji zabrak³o KN M³odych Managerów oraz KN
Delta. Wa¿na dyskusja dotyczy³a zasad
wspó³pracy kó³, mamy nadziejê, ¿e jej
efekty zostan¹ zauwa¿one w najbli¿szych miesi¹cach.
Podsumowaliœmy akcjê Kampania
Uœmiechu, która cieszy³a siê du¿ym zainteresowanie ze strony studentów i pra-
rodnoœci co jesieñ. O tym, ¿e nie bez powodu zwana jest Z³ot¹ Polsk¹ Jesieni¹
mogli przekonaæ siê uczestnicy Konferencji Kó³ Naukowych Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania. Imprezê zorganizowano w oœrodku Politechniki £ódzkiej
w Szklarskiej Porêbie w dniach 13 – 16
paŸdziernika br.
Ponad trzydziestoosobowa grupa studentów pod kierunkiem prodziekanów:
dr. in¿. Marka Sekrety i prof. P£ Ryszrda
Gr¹dzkiego dyskutowa³a o projektach,
które realizowane bêd¹ na wydziale
w roku akademickim 2007/2008. Obrady rozpoczê³y prezentacje zesz³orocznych dokonañ Wydzia³owej Rady Studentów oraz planów na rok najbli¿szy. Swój
dorobek oraz projekty dzia³añ przedstawi³y Ko³a Naukowe: BHP i Ergonomii, Zarz¹dzania Produkcj¹ i Konsultingu, Zarz¹dzania Zasobami Ludzkimi - Experience, LBT - Ludzie Business Technologie,
PPT - Podstawowe Problemy Techniki
cowników naszego wydzia³u i pozosta³ych
wydzia³ów Politechniki. Omówione zosta³y
tak¿e zmiany w Regulaminie Studiów,
a w szczególnoœci te dotycz¹ce zasad dyplomowania. Dyskutowaliœmy te¿ o szansach, jakie stwarza udzia³ w programie
wymiany studenckiej Socrates – Erasmus.
Ostatnim z tematów poruszanych podczas
debaty by³a aktywizacja oœrodków zamiejscowych. U¿ywaj¹c najs³ynniejszej z metod heurystycznych, jak¹ jest burza mózgów, próbowano wspólnymi silami odnaleŸæ panaceum na nurtuj¹cy Wydzia³ problem. Mo¿na œmia³o powiedzieæ, ¿e godziny spêdzone przy konferencyjnym stole nie by³y czasem straconym, a owoców
dyskusji mo¿emy oczekiwaæ ju¿ w najbli¿szym czasie.
Czterodniowy pobyt w górach to nie
tylko powa¿ne rozmowy. Program obfitowa³ równie¿ w liczne atrakcje. W drodze do Szklarskiej Porêby odwiedziliœmy
Wroc³aw, jedno z najpiêkniejszych miast
Idê w górach ciesz¹c siê ¿yciem
Oddaæ d³oniom halnego w³osy
W szelest liœci ws³uchaæ siê pragnê
W odlatuj¹cych ptaków g³osy
Uczestnicy
konferencji
w Szklarskiej
Porębie
w naszym kraju, nie bez powodu zwane
polsk¹ Wenecj¹. W tym labiryncie zabytków „miasta stu mostów” swoj¹ fachow¹ pomoc zaoferowa³a nam Ania
Czerniak, prezes Ko³a Naukowego Zarz¹dzania Produkcj¹ i Konsultingu, która
wcieli³a siê w rolê przewodnika.
Pobyt w Szklarskiej Porêbie wykorzystaliœmy równie¿ na aktywnoœæ fizyczn¹.
Najbardziej wytrwali uczestnicy konferencji mogli spróbowaæ swoich si³ wspinaj¹c siê na Szrenicê. Ci „bardziej zaradni” wybrali rozwi¹zanie prostsze,
choæ równie ekscytuj¹ce, wyci¹g krzese³kowy. Oz³ocone jesiennymi promieniami s³oñca góry wygl¹da³y przepiêknie.
Wiêkszoœæ z nas droga ze szczytu zaprowadzi³a do wodospadu Kamieñczyk,
choæ byli i tacy, którzy wybrali szlak na
Œnie¿ne Kot³y.
Wieczorem, po trudach górskiej wêdrówki wszyscy rozkoszowali siê smakiem ostatniej ju¿ zapewne w tym roku
kie³basy z grilla, któr¹ niestrudzenie przy
jednostopniowym mrozie sma¿y³ wiceprezes Ko³a BHP i Ergonomii Sebastian
Michalski.
Podczas wyjazdu nie zabrak³o równie¿ imprez integracyjnych, którym towarzyszy³y niekonwencjonalne gry i konkursy. Zgodnie z zasad¹ œpiewaæ ka¿dy
mo¿e odby³ siê równie¿ konkurs karaoke.
Kreatywnoœæ studentów nie zna granic,
dlatego oprócz tradycyjnych wersji piosenek pojawi³y siê liczne covery, doskonale oddaj¹ce panuj¹c¹ atmosferê.
Niedzielne popo³udnie poœwiêcone
by³o na zwiedzanie Ksi¹¿a - jednego
z najbardziej imponuj¹cych i tajemniczych
zamków dolnoœl¹skich. Przy okazji mogliœmy te¿ spróbowaæ swoich si³ w strzelaniu z kuszy, co nie by³o takie proste.
Cztery dni konferencji minê³y bardzo
szybko. By³ to jednak wystarczaj¹cy
czas, by ustaliæ kluczowe kwestie oraz
plany dzia³ania na najbli¿szy semestr. Co
z nich zostanie zrealizowane przekonamy siê w marcu na kolejnej Konferencji
Kó³ Naukowych w Szklarskiej Porêbie.
n
Magdalena Wróbel,
0Micha³ Szczepanik
35
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
K O N F E R E N C J E
Koła naukowe na naszej Uczelni działają coraz aktywniej, a ich członkowie nie boją się podejmować
ciekawych inicjatyw. Organizują konferencje i sympozja, uczestniczą w pokazach i targach. Podejmowane
przez nich działania organizacyjne i naukowe, poza tym, że wyzwalają inicjatywę i służą zaprzyjaźnianiu
się młodzieży ze sobą, dają możliwość kontaktu studentów z ich mistrzami. Taki kontakt i możliwość
dyskusji członkowie kół bardzo cenią i chętnie piszą o swej działalności i doświadczeniach. Poniżej dwa
artykuły studentów z Wydziału Inżynierii i Marketingu Tekstyliów
Koła naukowe coraz aktywniejsze
Przy Katedrze Technologii i Budowy
Wyrobów Dziewiarskich dzia³a Ko³o Naukowe Dziewiarzy. W Szklarskiej Porêbie studenci zorganizowali (10 – 13 maja
2007 r.) II Seminarium Naukowe Nowoczesne technologie w dziewiarstwie.
Spotkanie mia³o charakter naukowy
i integracyjny. Na seminarium dyskutowano na temat innowacyjnych technologii w dziewiarstwie oraz rozwoju przemys³u w³ókienniczego. Studenci - w podsumowaniu swoich badañ w³asnych
i rezultatów prac dyplomowych - przedstawili dziewiêæ referatów. Dodatkowo
dwa referaty zosta³y przygotowane przez
sponsorów seminarium. Tematyk¹ objête zosta³y kolumienkowe dzianiny dystansowe, ich w³aœciwoœci oraz zastosowanie w przemyœle motoryzacyjnym, meblowym i obuwniczym, wyroby dziewiarskie wykonywane w technologii knit and
wear na komputerowych szyde³karkach
p³askich firmy Stoll oraz struktury nowych, nieklasycznych dzianin rz¹dkowych. Przedstawiono równie¿ historiê
wytwarzania kapeluszy w XIX i XX w.
popart¹ licznymi ilustracjami oraz genezê i w³aœciwoœci nanow³ókien wskazuj¹c obszary ich zastosowañ. Z wielkim
zainteresowaniem i uwag¹ uczestnicy
seminarium wys³uchali referatu, przygotowanego przez Y.R. Shaha z Indii, o kondycji oraz planach rozwojowych i ekspansywnych przemys³u w³ókienniczego
w Azji Œrodkowej.
W seminarium wzi¹³ udzia³ mgr in¿.
Krzysztof Szarski, w³aœciciel firmy Knittex, która jest jednym z najwiêkszych
producentów wyrobów poñczoszniczych
w Europie Œrodkowej. W trakcie ¿ywej
dyskusji nad problematyk¹ przemys³u
tekstylnego w Polsce K. Szarski oraz inni
zaproszeni goœcie wyra¿ali optymizm
dotycz¹cy restrukturyzacji przemys³u
foto: Grzegorz Bednarski
opartej na pozyskiwaniu nowatorskich
technologii. Zwracano uwagê na niedostatek wykwalifikowanej kadry in¿ynierskiej w zak³adach przemys³owych oraz
na s³ab¹ znajomoœæ jêzyków obcych
wœród kadry kierowniczej. Namawiano
studentów, by pozostali w kraju, zak³adali swoje przedsiêbiorstwa i wykorzystywali zdobyt¹ wiedzê i umiejêtnoœci.
Dyskusja i liczne pytania udowodni³y, ¿e
tego typu spotkania s¹ celowe i po¿yteczne.
Wszystkie wyg³oszone referaty zosta³y zamieszczone w materia³ach seminaryjnych, z którymi zapoznano prorektora ds. studenckich prof. Ireneusza Zbiciñskiego oraz dziekana Wydzia³u prof.
Izabellê Kruciñsk¹.
W programie Seminarium, przewidziano zwiedzanie Zak³adu Dziewiarskiego „Mirand”, który specjalizuje siê
w wytwarzaniu siatek dzianych na osnowarkach, wykorzystywanych w wyrobach technicznych.
W czasie przeznaczonym na wypoczynek i rekreacjê, w drugim dniu Seminarium zorganizowano wycieczkê na
Szrenicê, najwy¿szy szczyt w okolicy
Szklarskiej Porêby oraz do wodospadu
Kamieñczyk. Bardziej wytrwali studenci
odwiedzili tak¿e miejscow¹ hutê szk³a.
Wieczorem odby³o siê ognisko, przy
którym wszyscy œpiewali i weso³o siê
bawili. Humory dopisywa³y, a rozstaniu
towarzyszy³y zapewnienia o zorganizowaniu kolejnego takiego spotkania
w nadchodz¹cym roku akademickim.
W imieniu organizatorów i uczestników Seminarium, dziêkujê sponsorom,
bez których udzia³u nasz wyjazd by³by
niemo¿liwy. Obok wspomnianej firmy
Knittex, sponsorami by³y tak¿e: Elmatex,
Sharda Europa, Hurtimex, W. Rosiñski
i Dziekan Wydzia³u.
Ko³o Naukowe Dziewiarzy liczy obecnie
ok. 30 studentów. Do Ko³a nale¿¹ nie tylko
studenci z kierunku dyplomowania dziewiarstwo, ale tak¿e studenci z innych kierunków (tkactwo, architektura tekstyliów,
wzornictwo). Cz³onkowie Ko³a chêtnie podejmuj¹ nowe wyzwania, a swoimi uwagami i spostrze¿eniami dziel¹ siê tak¿e na
seminariach miêdzyuczelnianych.
n Ma³gorzata Ojczyk
cd. str. 36
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
36
K O N F E R E N C J E
Koła naukowe coraz aktywniejsze
dokończenie ze str. 35
Aktywnie dzia³a tak¿e Ko³o Naukowe
przy Katedrze Automatyzacji Procesów W³ókienniczych. Tradycj¹ sta³y siê
seminaria organizowane w Konopnicy.
I nadszed³ ten dzieñ–18 maja. Min¹³
prawie rok od naszego ostatniego spotkania w Konopnicy. To ju¿ VIII Wydzia³owe
Seminarium Naukowe zorganizowane
przez nasze Ko³o. Wszyscy jesteœmy o rok
starsi, ale jednoczeœnie bardziej doœwiadczeni. Widaæ to by³o podczas prezentowania referatów. Wiêksza wiedza, zaanga¿owanie, swoboda wypowiedzi i umiejêtnoœci przedstawiania wyników w³asnych
badañ i prac dyplomowych. To wszystko
pozwoli³o pracownikom Katedry wy³oniæ
zwyciêzcê tegorocznego seminarium, którym zosta³ Piotr Wiktorowski. Wyró¿niono tak¿e prace El¿biety S¹siadek oraz
Karoliny Milczarek. W tegorocznym turnieju tenisa sto³owego w kategorii ¿eñskiej zwyciê¿y³a Aneta Kot, jednak ostatecznie puchar mistrza zdoby³ prof.
Krzysztof Gniotek.
Pamiątkowa fotografia
przed wejściem
do pałacyku
foto: Janusz Zięba
Goœciem specjalnym by³ red. Wiktor
Niedzicki, który podzieli³ siê z uczestnikami seminarium swoimi uwagami na
temat Wspó³czesnej promocji nauki
i techniki.
W imieniu studentów dziêkujemy zak³adowi Farbolux-Biliñski za mo¿liwoœæ
zwiedzania jednego z najbardziej nowoczesnych zak³adów w³ókienniczych
w kraju. Podziêkowania kierujemy tak-
¿e do kadry dydaktycznej, która jak co
roku s³u¿y³a nam swoj¹ pomoc¹ w trakcie przygotowañ oraz udziela³a fachowych i cennych rad, zwi¹zanych z prezentacjami. S³owa uznania nale¿¹ siê
równie¿ ca³emu komitetowi organizacyjnemu i kolegom, którzy wziêli udzia³
w tym przedsiêwziêciu.
n Agnieszka Mulczyk,
El¿bieta S¹siadek
Międzynarodowa konferencja
papierników i poligrafów
Konferencja INPAP, organizowana ju¿
od 10 lat, na sta³e wpisa³a siê w kalendarz spotkañ bran¿y papierniczej w Polsce. Tegoroczna Jubileuszowa Miêdzynarodowa Konferencja i Wystawa NaukowoTechniczna INPAP 2007 cieszy³a siê
ogromnym zainteresowaniem wystawców
i uczestników. Wziê³o w niej 250 osób, co
po raz kolejny dowiod³o, ¿e jest konferencj¹ potrzebn¹ i oczekiwan¹. Organizatorami konferencji jest Instytut Papiernictwa i Poligrafii przy udziale Ukraiñskiej
Akademii Drukarstwa we Lwowie. Zespó³
naukowy Instytutu pod kierunkiem prof.
Barbary Surmy-Œlusarskiej pe³ni rolê centrum integruj¹cego polskie œrodowisko
naukowe z przemys³em papierniczym,
przetwórczym i poligraficznym.
Obradowano przez trzy dni
(17-19.10.2007 r.) w S³oku ko³o Be³chato-
wa w hotelu Wodnik, w piêknym otoczeniu sosnowego lasu, nad brzegiem zalewu. Zaprezentowano 45 referatów w ramach nastêpuj¹cych sesji tematycznych:
technologia papiernictwa, maszyny i urz¹dzenia w papiernictwie, technologie i maszyny w przetwórstwie papieru i tektury,
technologie, urz¹dzenia i jakoœæ w poligrafii. Tak szeroka tematyka powoduje, ¿e
ka¿dy z uczestników znajdowa³ coœ zgodnego ze swymi zainteresowaniami.
Studenci bardzo aktywnie pomagaj¹
i uczestnicz¹ w konferencji. Umo¿liwia
im to poznanie wielu osób z bran¿y
i przyjrzenie siê z bliska najnowszym
technologiom, a zatem w sposób ¿ywy
poszerzenia swojej wiedzy wyniesionej
z uczelni. Bezpoœredni kontakt z osobami, które wdra¿aj¹ nowe technologie
umo¿liwia poznanie i lepsze zrozumie-
nie istotnych rozwi¹zañ technicznych.
Taka wiedza dla studenta jest najcenniejsza i najbardziej istotna. To jednak nie
wszystko, kontakt z przedstawicielami
przemys³u owocuje niejednokrotnie mo¿liwoœci¹ pisania pracy dyplomowej, odbycia praktyk, sta¿y czy zatrudnienia.
Uczestnictwo studentów w konferencji
uczy ich tak¿e samej organizacji tego
rodzaju przedsiêwziêæ, co bêdzie owocowaæ podczas przygotowywania ju¿
drugiej Miêdzynarodowej Konferencji
Studentów Papierników.
Oprócz wys³uchania referatów
i udzia³u w dyskusji, mo¿na by³o zapoznaæ siê z ofert¹ czternastu firm, które
prezentowa³y swoje najnowsze rozwi¹zania i produkty na Wystawie NaukowoTechnicznej.
n Agnieszka Andruszkiewicz
37
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
K O N F E R E N C J E
Wyjazdy w ramach programu Erasmus nabrały w ostatnim dziesięcioleciu ogromnego rozmachu.
Celem Dnia Erazma jest dotarcie
z informacją o programie do jak
największej liczby studentów
i utrzymanie rosnącego zainteresowania tą formą studiów. W tym
roku Dzień Erazma został zorganizowany po raz czwarty. 7 listopada 2007 r. od godziny 14.00
w Sali Widowiskowej PŁ mówiono o korzyściach, możliwościach
i doświadczeniach w odbywaniu
części studiów w zagranicznych
uczelniach.
Tomografia procesowa jest dynamicznie rozwijającą się dziedziną wiedzy zajmującą się
nieinwazyjnymi metodami diagnostyki procesów przemysłowych. Znajduje zastosowanie
w coraz to nowszych dziedzinach gospodarki, między innymi w wydobyciu ropy naftowej,
przemyśle petrochemicznym, transporcie pneumatycznym, jak również w rybołówstwie.
Od 1999 r. organizowane są Światowe Kongresy Tomografii Procesowej. Piąty odbył się
w tym roku we wrześniu w Bergen w Norwegii.
Światowy Kongres
Tomografii Procesowej
Kongres w Bergen zgromadzi³ ponad
120 naukowców z 20 pañstw œwiata,
którzy przedstawili oko³o 150 referatów
naukowych. Najliczniej by³a reprezentowana Wielka Brytania. Jest to uzasadnione, gdy¿ jednym z organizatorów Kongresu by³o VCIPT – Virtual Centre for Industrial Process Tomography, Wœród
najliczniejszych grup by³a równie¿ delegacja z Polski, w tym 6 osób z Katedry
Informatyki Stosowanej (KIS): prof.
D. Sankowski, adiunkci L. Babout, M. Janaszewski, W. Mosorow, J. Nowakowski
oraz mgr in¿. R. Banasiak. Udzia³ delegacji w Kongresie zosta³ w znacznej czêœci sfinansowany przez projekt DENIDIA
s³u¿¹cy uzyskaniu doskona³oœci w zakresie nieinwazyjnych systemów diagnostycznych, realizowany w KIS w ramach
6. Programu Ramowego UE Maria Curie
Transfer of Knowledge. Naukowcy z Polski z 10 artyku³ami byli czwart¹, wraz
z USA, najliczniej reprezentowan¹ grup¹
autorów.
Podczas Kongresu w Bergen zosta³a
oficjalnie zainaugurowana dzia³alnoœæ
Towarzystwa International Society for
Industrial Process Tomography (ISIPT).
Nale¿¹cemu do grona za³o¿ycieli prof.
D. Sankowskiemu zosta³a powierzona
funkcja Communication Director. Powo³anie prof. Sankowskiego do œcis³ego
zarz¹du Towarzystwa jest wyrazem
uznania dla osi¹gniêæ naukowych KIS
w dziedzinie tomografii.
W czasie wolnym od obrad uczestnicy Kongresu mieli mo¿liwoœæ wys³uchania koncertu muzyki najbardziej znanego kompozytora norweskiego, pochodz¹cego i tworz¹cego w Bergen, Edwarda
Griega oraz odbycia rejsu po malowniczych okolicznych fiordach. Uczestnicy
Kongresu byli równie¿ goœæmi Mera Bergen, co podkreœli³o znaczenie Kongresu
w ¿yciu miasta.
Jest ju¿ tradycj¹, ¿e miêdzy Kongresami jest organizowane w Polsce Miêdzynarodowe Sympozjum poœwiêcone
Dzień Erazma
Delegacja
z Katedry Informatyki
Stosowanej
w Bergen
foto: Robert Banasiak
Podczas ceremonii zamkniêcia Kongresu przypomniano sylwetkê Œp. prof.
Tomasza Dyakowskiego. Jego praca naukowa prowadzona na Uniwersytecie
w Manchester i w KIS P£ przyczyni³a siê
do rozwoju tomografii procesowej.
tomografii procesowej. W sierpniu 2008
roku Katedra Informatyki Stosowanej zorganizuje pod auspicjami ISIPT pi¹te ju¿
Sympozjum w Zakopanem.
n
Jacek Nowakowski
Wydarzenie to – organizowane pod
patronatem JM Rektora P£, przy wydatnej pomocy samych studentów - ma na
celu zapoznanie studentów P£ z mo¿liwoœciami oraz korzyœciami p³yn¹cymi
z wyjazdów na studia za granic¹,
przede wszystkim w ramach Programu
LLP-Erasmus. Uczestnicy spotkania
dowiedzieli siê, gdzie mog¹ wyjechaæ,
na jakich warunkach i w jaki sposób
powinni siê do wyjazdu przygotowaæ.
Prezentacje studentów, którzy ju¿ skorzystali z wyjazdu oraz tych, którzy
w³aœnie przebywaj¹ w naszej uczelni,
pozwoli³y studentom P£ dowiedzieæ siê
równie¿ o ¿yciu na obczyŸnie, jego wadach i oczywiœcie zaletach, a tak¿e
mo¿liwych problemach. Wieczorem na
zakoñczenie imprezy wys³uchaliœmy
koncertu zespo³u Masala Sound System. Studenci wspaniale bawili siê przy
rytmach muzyki alternatywnej.
W czasie Dnia Erazma rozstrzygniêto konkurs fotograficzny All Europe in one
picture, all pictures in one Europe. Jego
zwyciêzc¹ zosta³a Joanna Stêpieñ
z Wydzia³ FTiMS za fotografiê zatytu³owan¹ Gara¿.
cd. str. 38
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
38
K O N F E R E N C J E
Dzień Erazma
dokończenie ze str. 37
Goście Dnia Erazma
Goœciem specjalnym by³ Pan Andre
de Cokere- Students’ Advisor z Ghent University. W swojej prezentacji dotycz¹cej
studiów w tym najwiêkszym belgijskim
uniwersytecie ¿artobliwie opowiedzia³
o powstaniu nowego gatunku cz³owieka
homo Erasmus. Jego pe³na humoru i ciep³a prezentacja z pewnoœci¹ zachêci kolejnych naszych studentów do odbycia
czêœci studiów w³aœnie w tej uczelni.
ni, do której wyjechali na studia. Stwarza to studentom olbrzymi¹ szansê na
stworzenie w³asnego i unikatowego
programu zajêæ.
Obok merytorycznych prezentacji
uczelni, z którymi Politechnika £ódzka
wspó³pracuje w ramach Programu LLPErasmus, nasi studenci mieli tak¿e okazjê dowiedzieæ siê wiêcej na temat szoku kulturowego. Goœcinny wyk³ad dr
Noemi M³odnickiej - etnologa z Uniwersytetu £ódzkiego pod prowokuj¹cym tytu³em Wy macie zegarki, my mamy czas
przybli¿y³ zagadnienia ró¿nic kulturowych. Us³yszeliœmy wiele praktycznych
rad, a studenci dowiedzieli siê, ¿e przygotowanie do wyjazdu zagranicznego
powinno obejmowaæ nie tylko sprawy
merytoryczne i dobr¹ znajomoœæ jêzyka,
ale równie istotne s¹ prawy kulturowe.
Jak podkreœla³a dr M³odnicka nale¿y bowiem pamiêtaæ, ¿e nie mo¿na siê tak
nauczyæ kultury, jak uczy siê jêzyka.
Dziêki takiemu przygotowaniu znalezienie siê w obcej kulturze, nawet jeœli jest
to inna kultura europejska, nie wywo³a
tak du¿ego zdziwienia b¹dŸ zagubienia.
Agnieszka
Micha³owska-Dutkiewicz
n
Wspomnienia z Erazmusa
Garaż
foto: Joanna Stępień
Prof. Przemys³aw B¹kowski z Polytech’ Universite de Nantes opowiedzia³
studentom o wspania³ej szansie na ukoñczenie studiów w Politechnice £ódzkiej
z podwójnym dyplomem - polskim i francuskim. Nale¿y bowiem pamiêtaæ, ¿e
posiadanie zagranicznego dyplomu
zwiêksza znacz¹co atrakcyjnoœæ absolwenta na rynku pracy.
Tajniki studiowania w kraju ³osi i reniferów - ch³odnej Finlandii przybli¿y³a nam Pani Maria Virtanen z Tampere
University. Mówi³a miêdzy innymi o ciekawych mo¿liwoœciach realizowania
kursów przez studentów zagranicznych na wszystkich uczelniach w regionie Tampere, a nie tylko na uczel-
Jak studenci zagraniczni postrzegaj¹ £ódŸ, Polskê i Polaków? Uffe Keldsen
z Danii studiuje w Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego: When I first came to
Lodz I didn’t knew what to expect. A friend of mine told me that the Russian
regime had taken its toll but nevertheless it was a country that really was rebuilding itself to its former glory. My friend was completely right! You really have
some buildings that look awful, but why pay attention to them when you can just
focus on all those pretty sites you have as well. Anyone who disagree should
take a walk on Piotrkowska during a sunny day!
Anniki Weides przyjecha³a do Politechniki £ódzkiej, bo jak mówi at the beginning of Mai 2007 I started to ask about going abroad, and the first place my
professor suggested was £ódŸ. I thought a few seconds about it and decided:
„Why not?” And I am not sorry about it, because all the peole I met in this
interesting city, the nice women at IFE office, my Polish classmates, people from
EYE as well as people in small shops, they try everything to help you with your
problems. Jak podkreœla nie czuje samotnoœci i têsknoty za domem, bowiem
tutaj spotka³a the wonderful community of exchange students, who replace family here, makes it very easy to feel home in a foreign country. I really love
beeing here.
Erazmus jest te¿ niezapomnian¹ przygod¹ dla Aleksandry Berut, która
ostatni rok spêdzi³a na studiach we Francji w Ecole Supérieure de Commerce w La Rochelle– niedu¿ej, malowniczej miejscowoœci nad oceanem Atlantyckim. Bez wahania stwierdza: By³ to bardzo udany pobyt, zarówno pod
wzglêdem naukowym, poznawczym jak i towarzyskim. Uczelnia – nowoczesna, otwarta na studentów z zagranicy, zapewniaj¹ca wysoki poziom kszta³cenia, Francja – wiele ciekawych miejsc do odwiedzenia, kraj bogaty kulturowo i geograficznie. By³a to te¿ okazja by spotkaæ rówieœników nie tylko
z ca³ej Europy, ale i zza oceanu. Dziêki temu pozna³am nie tylko kraj,
w którym przebywa³am, lecz równie¿ wiele innych kultur, narodowoœci,
a nawet jêzyków. Niezaprzeczalnym atutem by³y równie¿ ró¿norodne formy
spêdzania wolnego czasu. ¯agle, windsurfing, wycieczki na pobliskie wyspy czy wyjazdy do innych miast b¹dŸ s¹siaduj¹cych krajów to momenty,
które na pewno na d³ugo pozostan¹ w mojej pamiêci… Wszystko to udawa³o
mi siê po³¹czyæ z codziennym studiowaniem i studenckim bud¿etem. Istnieje niestety jeden minus wyjazdów na Erazmusa – czas biegnie tak szybko,
¿e nie zauwa¿amy, kiedy nasz pobyt dobiega koñca…
39
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
O P I N I E
Uruchomiliśmy w Uczelni studia nowego systemu – trójstopniowe. Pracy nad nowymi programami towarzyszyły
emocje związane z dość radykalną zmianą założeń oraz brakiem stabilnych wymagań dla takich studiów. Według
wytycznych Ministerstwa (zmienianych niestety w trakcie układania programów), zbilansowane treści i efekty kształcenia poprzedzają „siatki godzinowe” przedmiotów, a nie odwrotnie. Wielu nauczycieli odebrało tę zmianę jako
zagrożenie – zamiast tradycyjnego podziału godzin zajęć między jednostki trzeba dobierać treści kształcenia, by
ukształtować sylwetkę zawodową absolwenta [1]. Przygotowane w pośpiechu programy budzą wątpliwości – dodatkowo pogłębione nieznanym zapotrzebowaniem gospodarki na absolwentów studiów pierwszego i wyższych
stopni. W artykule nakreślono szersze tło dla nowego podejścia do projektowania programów studiów. Zmiana
podejścia była i jest konieczna. Wynika ona ze zmiany paradygmatu szkolnictwa wyższego i jego roli w społeczeństwie. Trzeba się z tą zmianą pogodzić i jak najszybciej podjąć wynikające z niej wyzwania.
Szkolnictwo wyższe i zawód nauczyciela
akademickiego – zmiana paradygmatu
Edukacja by³a w ró¿nych okresach
wspierana przez ró¿ne sektory spo³eczeñstwa. W Polsce pierwsze zorganizowane ramy dla edukacji szczebla wy¿szego ni¿ elementarny wprowadzili jezuici w po³owie XVI wieku. Piêcioletnie
szko³y jezuickie dawa³y m³odzie¿y wykszta³cenie humanistyczne oraz uczy³y
zasad ¿ycia chrzeœcijañskiego. Pos³ugiwa³y siê jednolitym programem nauczania. Uczniowie byli podzieleni na klasy
nie wed³ug wieku, lecz wyuczonego
materia³u. Przez wiele lat jezuici byli
wy³¹cznymi nauczycielami i wychowawcami m³odzie¿y w Polsce.
System stworzony przez jezuitów
funkcjonowa³ sprawnie, choæ cechowa³
go konserwatyzm i nietolerancja religijna. Rozwi¹zanie zakonu jezuitów
da³o impuls do g³êbokich reform szkolnictwa. Sejm rozbiorowy powo³a³ 14
paŸdziernika 1773 Komisjê Edukacji
Narodowej – pierwsze na œwiecie ministerstwo oœwiaty publicznej. Jej eksperci opracowali trójstopniowy model
szkó³ – w duchu oœwiecenia. Opracowano nowatorskie programy studiów,
dopuszczono dziewczêta do nauki na
równych prawach z ch³opcami. Wydano 27 podrêczników wprowadzaj¹cych
polsk¹ terminologiê takich dziedzin jak
fizyka, matematyka, chemia, logika,
gramatyka. Komisja wychowa³a kilkadziesi¹t tysiêcy nauczycieli, dziêki którym w ogóle przetrwa³a polska kultura i jêzyk.
Model centralnie zarz¹dzanego
przez pañstwo systemu edukacyjnego
przetrwa³ ok. 200 lat. Pod koniec XX
stulecia pojawi³y siê w nim nowe elementy. Rozwój spo³eczeñstwa konsumpcyjnego, wymóg technologicznego doskonalenia dóbr konsumpcyjnych
i globalizacja gospodarki da³y powszechny wzrost œwiadomoœci wartoœci wykszta³cenia. „Nowa gospodarka”
zwiêkszy³a zapotrzebowanie na pracowników z wy¿szym wykszta³ceniem, nasili³a konkurencjê na rynku pracy i wraz
z innymi zjawiskami (np. wyd³u¿enie
œredniej d³ugoœci trwania ludzkiego
¿ycia) zwiêkszy³a popyt na edukacjê.
Zaczêto uwa¿aæ, ¿e rynek edukacji
mo¿e staæ siê jednym z najszybciej rozwijaj¹cych siê rynków XXI wieku [2].
Dzia³alnoœæ podjê³y liczne uczelnie prywatne. Przy prawie niezmienionych nak³adach z bud¿etu objêto kszta³ceniem
uniwersyteckim kilkakrotnie zwiêkszon¹ liczbê m³odych ludzi. Rolê ministerstwa zaczêto ograniczaæ do regulacji dotycz¹cych „standardów kszta³cenia”, a i ta rola jest wype³niana z niespotykanym dot¹d brakiem konsekwencji. S³yszy siê o zamiarach zredukowania liczby uczelni wspieranych przez
pañstwo – finansowania tylko du¿ych
(>100 profesorów z tytu³em) uczelni,
które maj¹ otrzymaæ autonomiê. Elementem reguluj¹cym szkolnictwo wy¿sze staje siê zatem rynek i mechanizmy
samodoskonalenia istniej¹ce w œrodo-
wisku akademickim (jeœli nie zosta³y
st³umione przez samych cz³onków tej
spo³ecznoœci).
Warunki
funkcjonowania
systemu edukacji
Tempo i zakres zmian s¹ tak wielkie,
¿e niektórzy badacze twierdz¹, i¿ zdolnoœæ „zarz¹dzania zmian¹” jest najwa¿niejsz¹ umiejêtnoœci¹, której oczekuje siê
od w³adz uczelni i od wszystkich nauczycieli [3]. Najwiêksze wyzwania dla uczelni wy¿szych s¹ konsekwencj¹ nastêpuj¹cych czynników:
1) Ograniczenia finansowe i rosn¹ca
konkurencja krajowa, a coraz czêœciej
tak¿e zagraniczna.
2) Rosn¹ce oczekiwanie, ¿e uczelnia
powinna przyj¹æ odpowiedzialnoœæ za zaspokojenie potrzeb spo³ecznych oraz
œciœlejsza kontrola dzia³alnoœci uczelni
(akredytacje).
3) Zwiêkszona liczba studentów
i wiêksze ich zró¿nicowanie (np. pod
wzglêdem przygotowania do studiów
i wiedzy z matematyki oraz fizyki).
4) Rozwój ery wiedzy (ang. knowledge age) wraz z technikami u³atwiaj¹cymi nauczanie. Nowe technologie,
np. internetowe, pozwalaj¹ na tworzenie tzw. szkó³ wirtualnych (ang. on-line
education).
Inna jest rola pe³niona przez uczelniê, pojawia siê nacisk na rezultaty jej
dzia³alnoœci (nauczanie, a nie kszta³ce-
cd. str. 40
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
40
O P I N I E
dokończenie
ze str. 39
Szkolnictwo
wyższe...
nie). Dotychczas szko³a wy¿sza pe³ni³a
funkcjê swoistego „filtru” – studenci
najmniej zdolni i najmniej wytrwali byli
„odsiewani” w toku studiów. Obecna
funkcja to nauczanie: przeniesienie studentów pierwszego roku z ich poziomu
zdolnoœci i umiejêtnoœci do okreœlonego poziomu kompetencji potrzebnych
do wykonywania zawodu. Do tej pory
komisje akredytacyjne szuka³y odpowiedzi na pytanie: „Jakie macie zasoby i jak zamierzacie je wykorzystaæ?”.
Obecne pytanie jest inne: „Czego siê
nauczyli studenci w toku studiów i co
faktycznie potrafi¹ robiæ korzystaj¹c
z doœwiadczenia i wiedzy zdobytych na
studiach?”. Sytuacja ta niesie wiele
nowych wymagañ w odniesieniu do
samych nauczycieli.
Metazawód
Zmienione warunki funkcjonowania
uczelni, silna konkurencja i powszechny dostêp do nowych technologii spowodowa³y, ¿e zawód nauczyciela akademickiego sta³ siê metazawodem [4]
– jest zdefiniowany na podstawie zawodu podstawowego, ale jednoczeœnie
wymaga profesjonalnej wiedzy oraz doœwiadczenia z zakresu kilkunastu innych zawodów.
Podstawowe role, które pe³ni nauczyciel w zasadzie nie uleg³y zmianie (nauczanie, dzia³alnoœæ naukowa i twórcza,
praca organizacyjna, zarz¹dzanie). Liczba czynnoœci zawodowych, z których
ka¿da mog³aby byæ zlecona odpowiedniemu profesjonaliœcie, a które nauczyciel musi wykonywaæ dla spe³nienia wyznaczonych mu/jej ról jest znacznie d³u¿sza i obejmuje [5]: projektowanie materia³ów dydaktycznych, przekazywanie
wiedzy, ocenê efektów kszta³cenia, zarz¹dzanie zajêciami, badania naukowe
w zakresie dydaktyki, psychometriê i statystykê, epistemologiê, teoriê uczenia
siê, rozwój cz³owieka, technologie informacyjne, redagowanie tekstów technicznych, projektowanie grafiki, przemawianie publiczne, komunikacjê miêdzy ludŸ-
mi, zarz¹dzanie konfliktem i zmian¹,
budowanie zespo³ów, zarz¹dzanie zasobami, kierowanie ludŸmi, finanse, planowanie strategiczne i politykê. Od efektywnoœci nauczycieli w wype³nianiu zadañ zawodowych zale¿y pozycja uczelni
na rynku edukacyjnym, miejsce szko³y
wy¿szej w rankingach, powodzenie absolwentów w poszukiwaniu pracy. Wa¿nym zadaniem uczelni jest w zwi¹zku
z tym sta³a, rzetelna ocena dzia³alnoœci
nauczycieli.
Ocena pracy
nauczycieli
akademickich
Jednym z podstawowych zagadnieñ,
które nale¿y uwzglêdniæ przy projektowaniu systemów oceny jest jej cel [5-9].
Zagadnienie to nie jest praktycznie rozpatrywane w literaturze krajowej. Rozró¿nia siê mianowicie ocenê formatywn¹
i ocenê sumatywn¹ [9, 10]. Ocena formatywna jest prowadzona w czasie
trwania procesu dydaktycznego, zawiera element monitorowania postêpu studentów w przyswajaniu wiedzy oraz
umiejêtnoœci i dostarcza nauczycielom
informacji niezbêdnych do doskonalenia
ich pracy zawodowej. Ocena sumatywna skupia siê na danych potrzebnych do
podjêcia przez odpowiedni organ zarz¹dzaj¹cy decyzji osobowych dotycz¹cych
nauczyciela (zatrudnienia, awansu, nagrody za wyró¿niaj¹ce siê osi¹gniêcia).
Istotne jest dopasowanie systemu
oceny do konkretnej uczelni (misja, tradycja, system wartoœci, priorytety, lokalne warunki gospodarcze, itd.). Nie mo¿na wprowadziæ skutecznego systemu
oceny bez akceptacji ca³ego œrodowiska
pracowników uczelni. Pracownicy musz¹
byæ przekonani, ¿e ocena jest rzetelna
i obiektywna, ¿e bêdzie prowadzona
przez kompetentne osoby, a jej wyniki
bêd¹ wykorzystane we w³aœciwy sposób
(np. wyniki oceny formatywnej nie bêd¹
u¿yte do podejmowania decyzji personalnych). System oceny musi byæ powi¹zany z przejrzystym systemem nagród,
awansów i doskonalenia zawodowego,
motywuj¹cych do lepszej i wydajniejszej
pracy. Kryteria oceny powinny byæ znane z wyprzedzeniem pozwalaj¹cym na
dostosowanie siê do nich. Warunkiem
koniecznym obiektywnoœci ocen jest
zasada korzystania z wielu ró¿norodnych
Ÿróde³ pozyskiwania informacji (sami
oceniani nauczyciele, ich koledzy, prze³o¿eni, studenci i recenzenci zewnêtrzni). Wœród metod zbierania danych wiod¹cych do wa¿nej, rzetelnej i uczciwej
oceny znajduje siê prowadzenie portfolio dzia³alnoœci nauczyciela (samoocena),
wzajemne ocenianie nauczycieli, ró¿norodne recenzje oraz ankiety studenckie.
Wprowadzenie systemu [11] w P£
by³o niezbêdne i bêdzie korzystne zarówno dla uczelni, jak i dla jej pracowników.
Na tle innych systemów nasze rozwi¹zanie nie jest doskona³e, wymaga ci¹g³ej analizy i uzupe³nienia o przejrzysty
system awansów, nagród i program szkoleñ dla nabywania i rozwijania metazawodowych umiejêtnoœci. Celowe jest
wprowadzenie oceny formatywnej do
praktyki funkcjonowania naszych wydzia³ów.
Podsumowanie
Ostatnie dekady przynios³y istotn¹
zmianê paradygmatu systemów szkolnictwa wy¿szego. Szko³y wy¿sze konkuruj¹ ze sob¹ i przedsiêbiorstwami komercyjnymi, zabiegaj¹c o studentów
i osoby pracuj¹ce. Edukacja sta³a siê
wyraŸnie zarysowanym elementem rynku i podlega dzia³aniu takich zjawisk jak
konkurencja, niepewnoϾ i ryzyko [12].
Zawód nauczyciela sta³ siê metazawodem, obejmuj¹cym wiele ró¿nych, dotychczas oddzielnych, specjalnoœci zawodowych. Wywi¹zywanie siê z rosn¹cej liczby oczekiwañ, ról i zadañ akademickich stanowi dla nauczycieli coraz wiêksze wyzwanie, do którego
w tej skali nie mogli byæ wczeœniej przygotowani. Uczelnia musi im przyjœæ
z pomoc¹, tworz¹c przyjazne i dobrze
zorganizowane œrodowisko pracy,
w którym cenne pomys³y i osi¹gniêcia
bêd¹ zauwa¿ane, doceniane i nie bêd¹
siê marnowaæ. Wiêksz¹ czêœæ odpowiedzialnych, samodzielnych zadañ powinni przej¹æ pracownicy administracji, tak
jak ma to miejsce w innych krajach.
Pojawi³a siê potrzeba pilnego wprowadzenia istotnych zmian w zarz¹dzaniu
uczelni¹ [12]. Wa¿na bêdzie nie tylko
organizacja pracy i dobór kadr, ale tak-
41
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
S T U D E N C I
Studentki Politechniki Łódzkiej mają swoje liczne pasje, a niektóre
z tych pasji są tak silne i wyjątkowe, że władze uczelni zrobią wszystko
by pomóc je realizować.
¿e stworzenie i doskonalenie mechanizmów nieustannej analizy efektów funkcjonowania i reagowanie na wszystkie
dop³ywaj¹ce z zewn¹trz sygna³y (rankingi, hospitacje, ankiety, analiza
SWOT). Tylko te uczelnie, które optymalnie wykorzystuj¹ swoje zasoby
i podejmuj¹ trud doskonalenia swojej
dzia³alnoœci w ka¿dym aspekcie, osi¹gaj¹ sukces na rynku edukacji.
Dziewczyny na Politechniki
i nie tylko….
n Andrzej Materka,
Agnieszka Chmielewska-Pawlicka,
S³awomir Hausman
[1] K. JóŸwik, T. Saryusz-Wolski, „Czy
takie mog¹ byæ studia dwustopniowe?”,
¯ycie Uczelni, Biuletyn informacyjny Politechniki £ódzkiej, 2007, 100:42-43.
[2] M. Sulmicka, „Perspektywy rynku edukacji”, Czasopismo Internetowe
Szko³y G³ównej Handlowej, Warszawa,
2003, http://www.e-mentor.edu.pl/artykul_v2.php?numer=3&id=30
[3] J.M. Gappa, A.E. Austin, A.G. Trice, Rethinking Faculty Work, Wiley, 2007.
[4] www.cedanet.com/meta
[5] R.A. Arreola, Developing a Comprehensive Faculty Evaluation System,
Anker Publishing Co., 2007.
[6] C.E. Glassick, M. Taylor Huber, G.I.
Maeroff, Scholarship Assessed, The Carnegie Foundation of the Advancement of
Teaching, 1997.
[7] P. Seldin, Evaluating Faculty Performance, Anker Publishing Co., 2006.
[8] A. Chmielewska-Pawlicka, System
oceny pracy nauczycieli akademickich na
przyk³adzie Politechniki £ódzkiej, praca
magisterska, Politechnika £ódzka, Wydzia³ Organizacji i Zarz¹dzania, 2007.
[9] N. Van Note Chism, Peer review
of teaching. A sourcebook, Second edition, Anker Publishing Co., 2007.
[10] http://www.mmrwsjr.com/assessment.htm
[11] Zarz¹dzenie nr 2/2007 Rektora
Politechniki £ódzkiej z 28 lutego 2007
w sprawie ustalenia ankiety do przeprowadzenia okresowych ocen wyników
pracy nauczycieli akademickich.
[12] D. Antonowicz, „W poszukiwaniu nowego paradygmatu zarz¹dzania
uniwersytetami w Polsce”, Nauka i Szkolnictwo Wy¿sze, 2004, 24(2):56-69.
Justyna Cieślak
w galowym mundurze
Foto: Jacek Szabela
Na wydziale Biotechnologii i Nauk
o ¯ywnoœci P£ jest wiele studentek wyró¿niaj¹cych siê z jakiœ powodów, ale
jedna jest zupe³nie wyj¹tkowa; nosi mundur Marynarki Wojennej i wygl¹da w nim
przecudnie, a¿ trudno oderwaæ wzrok.
Nazywa siê Justyna Cieœlak i studiuje
biotechnologiê. Ma ju¿ tytu³ in¿yniera
z ochrony œrodowiska, a obecnie jest na
studiach magisterskich, na drugim semestrze P£ i jednoczeœnie na pierwszym
Akademii Marynarki Wojennej. Zauwa¿y³am j¹ na uroczystoœci tegorocznej inauguracji, przyjecha³a z Gdyni ubrana
w galowy mundur, by porozmawiaæ ze
swoim dziekanem na temat kontynuacji
studiów na P£. Zrobi³a na mnie tak du¿e
wra¿enie, ¿e poprosi³am j¹ o rozmowê
i zgodê na jej opublikowanie w ¯yciu
Uczelni. Okaza³o siê, ¿e Justyna niemal
od dziecka marzy³a o marynarce, a przy
tym zawsze by³a bardzo sprawna fizycznie i uprawia³a ró¿ne dyscypliny sportu.
W czasie nauki w szkole podstawowej by³am cz³onkiem kadry województwa ³ódzkiego w lekkiej atletyce a dok³adniej w rzucie oszczepem. Ju¿ wówczas podjê³am decyzjê o pójœciu do szko³y o profilu wojskowym, niestety w owym
czasie w Polsce nie by³o ¿adnego takiego liceum poza Dêblinem, lotnictwo jedcd. str. 42
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
42
S T U D E N C I
dokończenie ze str. 41
nak nie interesowa³o mnie tak jak marynarka. Po namowie rodziców zosta³am
w liceum w rodzinnym mieœcie w Skierniewicach. Rodzice s¹dzili wtedy, ¿e
Marynarka Wojenna to mój kolejny szalony pomys³, który i tak nied³ugo wypadnie mi z g³owy – opowiada z uœmiechem
pani podchor¹¿y.
Jej prawdziwa przygoda z morzem
rozpoczê³a siê w Liceum Ogólnokszta³c¹cym im. B. Prusa w Skierniewicach. Pocz¹tkowo trenowa³am lekkoatletkê,
jednak kontuzje nie pozwoli³y mi na dalsze starty w zawodach. Nauczyciel PO
szuka³ w tym czasie kandydatów do
udzia³u w konkursie marynistycznym „Polska le¿y nad Ba³tykiem”. Dobrze p³ywa³am, mia³am ogóln¹ wiedzê marynistyczn¹, on nauczy³ mnie strzelaæ z wiatrówki i wi¹zaæ wêz³y. W Skierniewicach
w swojej kategorii zajmowa³am pierwsze miejsca dwa lata z rzêdu. Pog³êbianie wiedzy o Marynarce Wojennej, Ba³tyku, historii Polski, zainteresowanie
¿eglarstwem, chêæ s³u¿by utwierdzi³y
mnie w przekonaniu, ¿e wybór Akademii Marynarki Wojennej jako dalszej
œcie¿ki nauki jest trafiony w 100%.
Po maturze zdanej niemal na same
pi¹tki pojecha³a na egzaminy do Gdyni.
Zda³a je bardzo dobrze. Egzamin sprawnoœciowy na najwy¿szym poziomie, matematyka - 60%, angielski -80%. - Zdawa³o wówczas bardzo du¿o osób (12
osób na miejsce) i z braku miejsc nie
zosta³am przyjêta. Pojawi³o siê wtedy
zw¹tpienie i rozgoryczenie, tym bardziej,
¿e do egzaminów przygotowywa³am siê
ca³y rok, myœl¹c tylko o tym, ¿e zostanê
podchor¹¿ym AMW - wspomina swoje
pierwsze niepowodzenie ¿yciowe.
- Nied³ugo potem okaza³o siê, ¿e zosta³am przyjêta na Politechnikê £ódzk¹ na
wydzia³ Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci
na kierunek ochrona œrodowiska. Pamiêtam, ¿e wcale nie czu³am siê wtedy szczêœliwa i zak³ada³am, ¿e ju¿ za rok bêdê próbowa³a zdawaæ do AMW jeszcze raz. Jednak nabór na kolejny rok nie odby³ siê.
Wówczas nie zmartwi³o mnie to, bo studia
na P£ dawa³y mi du¿o satysfakcji. Mog³am
trenowaæ w sekcji p³ywackiej i lekkiej atletyki. Brakowa³o mi jedynie mo¿liwoœci zrealizowania mojego najwiêkszego marzenia.
Postanowi³a wówczas, ¿e dopiero po
obronie pracy in¿ynierskiej spróbuje zdawaæ do AMW jeszcze raz.
Tym razem do egzaminów, ze wzglêdu na sesjê na P£, przygotowywa³am siê
dwa tygodnie, przypomnia³am sobie zakres wiedzy z matematyki obowi¹zuj¹cy w liceum, przejrza³am angielski i trenowa³am bieganie – opowiada pani in¿ynier ochrony œrodowiska.
Po egzaminach okaza³o siê, ¿e zda³a
je najlepiej, uzyskuj¹c najwy¿sz¹ sumê
punktów. Dziêki temu na szkoleniu podstawowym broñ wrêcza³ jej sam komendant-rektor AMW kontradmira³ Czes³aw
Dyrcz.
Szkolenie by³o ciê¿kie pod wzglêdem
fizycznym i psychicznym, ale uda³o mi
siê znieœæ trudy wszystkich æwiczeñ wiedz¹c, ¿e realizujê swoje najwiêksze marzenia - wspomina. Przesz³a je z wyró¿nieniem i na zakoñczenie, wspólnie
z trójk¹ innych podchor¹¿ych, z³o¿y³a
przysiêgê na sztandar AMW.
Zaraz po przysiêdze udaliœmy siê na
rejs kandydacki na ORP Wodnik, na którym czeka³y nas g³ównie prace porz¹dkowe i nauka wios³owania w szalupach,
a przede wszystkim poznawanie regulaminu s³u¿by okrêtowej i wszystkich
zasad panuj¹cych na okrêcie. Wraz
z kilkoma podchor¹¿ymi zosta³am wyró¿niona za postawê w czasie rejsu
i dobrze zdane egzaminy. „Kandydatka”
trwa³a dwa tygodnie, po których wróciliœmy do Akademii i rozpoczêliœmy
naukê i treningi w wybranych sekcjach
sportowych - tak podchor¹¿y Cieœlak
mówi o tajnikach szkolenia przysz³ych
oficerów marynarki.
Justyna opowiedzia³a mi jak wygl¹da ¿ycie dziewczyny w typowo mêskiej
szkole. Okaza³o siê, ¿e ma w Akademii wiele kole¿anek. Na pierwszym
kursie jest w tej chwili 13 dziewczyn
i 32 ch³opców.
¯ycie podchor¹¿ego jest bardzo ciekawe, ale i wyczerpuj¹ce, zaczyna siê
o 5.30, a koñczy bardzo czêsto po pó³nocy. Wszyscy traktujemy siebie na równi, bez podzia³ów na p³eæ, tak samo jesteœmy ob³o¿one s³u¿bami jak ch³opcy
i dostajemy takie same zadania, no,
mo¿e poza noszeniem ciê¿kich rzeczy przyznaje po namyœle.
Pewne ulgi dla kobiet wynikaj¹ jedynie z mniejszych mo¿liwoœci fizycznych - Jesteœmy trochê inaczej zbudowane i mamy mniej si³y by podo³aæ takiemu wysi³kowi fizycznemu jak mê¿czyŸni, dlatego mamy osobne normy
dotycz¹ce æwiczeñ fizycznych przystosowane dla kobiet, na przyk³ad zamiast
podci¹gania na dr¹¿ku - pompki, zamiast biegu na 3 km - bieg na 2 km,
zamiast wymyków i innych skomplikowanych æwiczeñ gimnastycznych robimy przewroty, skoki i stanie na rêkach
– wylicza drobne ró¿nice w zajêciach
wysi³kowych i zaraz dodaje - S¹ jednak
wœród nas uparte dziewczyny, które bez
trudu wykonuj¹ æwiczenia fizyczne
przeznaczone dla mê¿czyzn i które biegaj¹ na zaprawie na równi z nimi, a niektóre nawet lepiej.
Jednak w æwiczeniach z broni¹ i granatami panie nie maj¹ ju¿ ¿adnej taryfy
ulgowej, musz¹ tyle samo razy strzeliæ
w figurê bojow¹ i na tak¹ sam¹ odleg³oœæ
rzuciæ granatem, aby zaliczyæ szkolenie
ogólnowojskowe.
W³adze Politechniki £ódzkiej wysoko
ceni¹ dziewczyny studiuj¹ce w uczelniach technicznych, gdzie studia wymagaj¹ du¿o pracy i wysi³ku, a szczególnie
te studentki, które potrafi¹ pokonywaæ
trudnoœci i d¹¿yæ wytrwale do obranego
celu. Aby pani in¿ynier Justyna mog³a
realizowaæ swoje wymarzone studia
w Akademii Marynarki Wojennej i jednoczeœnie kontynuowaæ studia w P£, dziekan doc. Andrzej Jakubowski z Wydzia³u Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci,
w porozumieniu z wyk³adowcami, wyrazi³ zgodê na jej indywidualny tok studiów.
¯yczymy pani Justynie dalszej wytrwa³oœci i wielu sukcesów.
n Rozmawia³a Ma³gorzata Trocha
Broń wręcza
komendant AMW
kontradmirał
Czesław Dyrcz
43
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
S T U D E N C I
IT Academic Day to impreza skierowana do studentów zainteresowanych najnowszymi trendami w rozwoju technologii informatycznych. Jest organizowana na największych uczelniach w kraju we współpracy z firmą Microsoft.
W tym roku jako jedna z pierwszych odbyła się w Politechnice Łódzkiej na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki,
Informatyki i Automatyki.
Praktycy IT dla studentów
Wydziału EEIA
IT Academic Day zosta³ zorganizowany na Wydziale EEIA
ju¿ po raz trzeci, w tym roku 14 listopada. Patronat nad konferencj¹ obj¹³ dziekan prof. Andrzej Materka, który w czasie
otwarcia wyró¿ni³ specjaln¹ nagrod¹ studentów: Dominika
Jeske, Macieja Krasuskiego i Rafa³a Stryjka. Przypomnijmy –
jest to dru¿yna, która z sukcesem reprezentowa³a Politechnikê £ódzk¹ w miêdzynarodowym konkursie Imagine Cup 2007.
Spotkanie zgromadzi³o blisko 250 osób: studentów i pracowników naukowych z Politechniki £ódzkiej, ale tak¿e goœci
z innych uczelni. Wyk³ady prowadzili zaproszeni specjaliœci
z firm Microsoft, K2 Internet S.A., Teta S.A. Mo¿na z nich by³o
dowiedzieæ siê wiêcej o nowoczesnych technologiach takich
jak: Net 3.5, Ajax.Net oraz zarz¹dzanie projektami informatycznymi. Studenci us³yszeli te¿ o tym jak mo¿na zrobiæ karierê z Microsoft. Dominik, Maciej oraz Rafa³ opowiedzieli o swoich doœwiadczeniach z udzia³u w konkursie Imagine Cup. Zachêcamy was do wziêcia udzia³u w nastêpnej edycji konkursu
– mówili do studentów, którzy wype³nili najwiêksze audytorium na Wydziale EEIA. Na dowód, ¿e konkurs inspiruje do
rozwoju i osi¹gania sukcesu zaprezentowali swój projekt nowoczesnej platformy e-learningowej, która jest ci¹gle rozwijana i przygotowywana do komercyjnych zastosowañ.
Organizatorzy konferencji, ko³o naukowe Grupa.NET, zaprosili do wspó³pracy wielu sponsorów, takich jak: Microsoft, K2
Internet, Teta, Insono, PC Format, Software Developers Journal, PWN, Mikom, BoyzToyz, dziêki którym uczestnicz¹cy
w konferencji studenci wygrali ponad 50 nagród oraz upominków. Imprezie towarzyszy³a równie¿ gie³da praktyk i pracy
przedstawiaj¹ca oferty zaproszonych firm.
Zdobywanie K2
Uroczyste otwarcie konferencji poprzedzi³o „œniadanie prasowe” w Instytucie Mechatroniki i Systemów Informatycznych
zorganizowane w zwi¹zku z oficjalnym otwarciem ³ódzkiego
oddzia³u firmy K2 Internet S.A. Przed licznym gronem przedstawicieli prasy oraz telewizji firma K2 Internet przedstawi³a
swoje plany rozwoju w regionie ³ódzkim. Dla nas momentem
o szczególnym znaczeniu by³o podpisanie certyfikatu wspó³pracy pomiêdzy Instytutem Mechatroniki i Systemów Informatycznych a firm¹ K2 Internet S.A. Pod tym dokumentem podpisali siê dyrektor Instytutu prof. S³awomir Wiak oraz cz³onek
Zarz¹du firmy K2 Internet S.A. Tymoteusz Chmielewski. Wspó³praca K2 i Politechniki £ódzkiej bêdzie obejmowaæ m.in. regularne spotkania cz³onków ko³a naukowego Grupa.NET z pro-
gramistami z firmy K2 Internet. Przewidywana jest te¿ (dla
najzdolniejszych cz³onków Grupy) mo¿liwoœæ odbycia p³atnych
sta¿y, a nawet podjêcia pracy w K2 Internet S.A. w Warszawie
lub £odzi.
Dominik, Maciej i Rafa³ opowiadaj¹ o tym jak uda³o im siê
zainteresowaæ firmê K2 Internet wspó³prac¹ ze studentami
Wydzia³u EEIA.
Kontakt z firm¹ K2 – mówi¹ – nawi¹zaliœmy w czasie konferencji „Student 2 Business” zorganizowanej przez Microsoft
wiosn¹ tego roku. By³a wtedy okazja, aby porozmawiaæ z cz³onkiem zarz¹du K2 Internet. To on skierowa³ nas do Pani Katarzyny Szmidt odpowiedzialnej w firmie za kontakty z uczelniami. Ten kontakt zaowocowa³ zaproszeniem Tymoteusza Chmie-
lewskiego – cz³onka zarz¹du K2 Internet S.A. – na Wydzia³
EEIA, na spotkanie ze studentami z ko³a naukowego dzia³aj¹cego przy Instytucie Mechatroniki i Systemów Informatycznych. Pan Tymoteusz opowiedzia³ o profilu dzia³alnoœci firmy,
o mo¿liwoœci pracy w K2 oraz przedstawi³ projekty ostatnio
zrealizowane przez firmê K2 – wspominaj¹ studenci. Po spotkaniu by³ czas i dobra okazja do rozmowy miêdzy T. Chmielewskim i prof. S. Wiakiem o mo¿liwoœciach wspó³pracy. Do
jej rozpoczêcia dosz³o w trakcie œniadania prasowego, w dniu
w którym zorganizowaliœmy IT Academic Day - ciesz¹ siê Dominik, Maciek i Rafa³ oraz zapowiadaj¹ ju¿ kolejn¹ inicjatywê
- Dziêki pracy w IBM i przychylnoœci prof. Wiaka planujemy
konferencjê dotycz¹c¹ bazy danych firmy IBM – DB2.
n
Ewa Chojnacka
Tymoteusz
Chmielewski
i Leszek Sikorski
z K2
Internet
przed
pełnym studentów
audytoriom
foto: Jacek Szabela
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
44
S T U D E N C I
Akademicki Chór Politechniki Łódzkiej
Chór PŁ
w Pradze
Obecny rok akademicki nasz chór zacz¹³ znacz¹cymi sukcesami. W dniach 19 –21 paŸdziernika 2007 r. chór wzi¹³ udzia³
w XI Ogólnopolskim Festiwalu Pieœni Religijnej Cantate Deo
w Rzeszowie. Jury pod przewodnictwem prof. Przemys³awa
Pa³ki (Akademia Muzyczna w Poznaniu) nagrodzi³a chór przyznaj¹c I miejsce. Podczas konkursu chór wykona³ trudny repertuar, na który z³o¿y³y siê: Psalm 150 Laudate Dominum
E. Aquiar’a, Pater Noster J. Œwidra oraz Kyrie z Missa AfroBrasileira C.A.P. Fonseca.
Kolejny wyjazd artystyczny – tym razem zagraniczny - chór
P£ pod dyrekcj¹ Jerzego Rachubiñskiego zrealizowa³ w dniach
29.11 – 2.12.2007r. bior¹c udzia³ w XVII Miêdzynarodowym Fe-
stiwalu Muzyki Adwentowej i Kolêdowej w Pradze. W festiwalu wziê³o udzia³ a¿ 67 chórów z wiêkszoœci krajów europejskich, a tak¿e z Republiki Po³udniowej Afryki i Singapuru. Chóry
oceniano w czterech kategoriach: chórów dzieciêcych, jednorodnych, kameralnych i du¿ych chórów mieszanych.
W licznie obsadzonej kategorii du¿ych chórów mieszanych
Akademicki Chór Politechniki £ódzkiej odniós³ ogromny sukces - zosta³ zakwalifikowany do najlepszej grupy („Z³ote Pasmo”) zajmuj¹c 3 miejsce na 19 wystêpuj¹cych zespo³ów.
Sukces jest tym wiêkszy ¿e jury z Czech i RPA wy¿ej oceni³o
nasz chór od du¿ej grupy chórów reprezentuj¹cych bardzo
wysokie umiejêtnoœci. Chór P£ wyst¹pi³ tak¿e w centrum Pragi na koncercie odbywaj¹cym siê w piêknej œwi¹tecznej scenerii. Miasto zachwyci³o chórzystów wspania³ymi zabytkami
oraz cudown¹ atmosfer¹ zbli¿aj¹cych siê Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia. A¿ szkoda by³o wracaæ...
Najbli¿sze miesi¹ce dla chóru bêd¹ równie¿ bardzo pracowite. Na œwi¹teczne koncerty chór przygotowuje kantatê
Pierwsza kolêda na solistów, chór i organy, amerykañskiego
kompozytora Johna W. Petersona. W koncertach oprócz chóru P£ udzia³ wezm¹: znakomita œpiewaczka Anna JeremusLewandowska (sopran), przez wiele lat zwi¹zana z ³ódzkim
Teatrem Wielkim oraz znana publicznoœci P£ pianistka Bogna
Dudziñska. Program ten zostanie dwukrotnie zaprezentowany na koncertach grudniowych w £odzi oraz na trzech koncertach w styczniu w ró¿nych miastach Polski. G³ówne plany na
przysz³y rok to nagranie p³yty CD (muzyka popularna i rozrywkowa) oraz cykl koncertów uœwietniaj¹cych jubileusz 40-lecia
chóru z fina³owym koncertem w listopadzie, gdzie z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej i solistów zaprezentowany
zostanie program oratoryjny.
Zapraszamy studentów i m³odych pracowników P£ do udzia³u w zajêciach chóru. Adres: Wydzia³ OiZ ul. Piotrkowska 266,
œrody i pi¹tki godz. 19.00. dodatkowe informacje
www.chor.p.lodz.pl
n E.Ch.
Najlepsi wygrywają
Firma Transition Technologies wspólnie
z Politechnik¹ £ódzk¹ organizuje I Edycjê
Konkursu na najbardziej nowatorsk¹ pracê dyplomow¹ z dziedziny nowoczesnych
technologii TT Hi-Tech. Do konkursu zaprasza studentów Wydzia³u Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej
Politechniki £ódzkiej, którzy obroni¹ swoj¹
pracê w roku akademickim 2007/2008.
Zg³aszane mog¹ byæ prace magisterskie
dotycz¹ce nowoczesnych technologii ze
szczególnym uwzglêdnieniem informatyki,
automatyki oraz zarz¹dzania procesami.
Termin zg³aszania prac up³ywa 20.10.2008.
Konkurs zostanie rozstrzygniêty
30.11.2008. Sponsorem nagród w Konkursie jest Transition Technologies. Dla najlepszej pracy przewidziana jest nagroda
pieniê¿na w wysokoœci 7000 z³.
Transition Technologies S.A. ma siln¹
pozycjê lidera technologicznego dziêki
wieloletniemu doœwiadczeniu we wdra¿aniu zaawansowanych projektów. Jest producentem oprogramowania, swoje produkty i us³ugi kieruje g³ównie do krêgu
odbiorców przemys³owych, rynku energii
i gazu w Polsce i na œwiecie. Prowadzi
outsourcing kadr informatycznych na najwy¿szym œwiatowym poziomie, oferuj¹c
szybki dostêp do wykwalifikowanych specjalistów IT, w szczególnoœci programistów i architektów systemów informatycznych. Firma planuje do koñca 2008 roku
zwiêkszyæ zatrudnienie do 200 osób. Jest
firm¹ promuj¹c¹ £ódŸ jako miasto nowych
szans i rozwoju dla m³odych ludzi z pasj¹.
Wiêcej informacji na temat konkursu
na stronie www.tt.com.pl.
n M.T.
45
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
S T U D E N C I
Beton na wodzie
Og³oszenie wyników VIII edycji dorocznego ogólnopolskiego konkursu na
najlepsz¹ pracê dyplomow¹ Architektura Betonowa odby³o siê 22 paŸdziernika
2007 r. Konkurs od kilku lat organizuje
Instytut Projektowania Architektonicznego Wydzia³u Architektury Politechniki
Krakowskiej oraz firma Polski Cement sp.
z o.o. Konkurs pokazuje, ¿e beton to
materia³, z którego mog¹ powstaæ obiekty architektury maj¹ce zarówno walory
estetyczne, jak i spe³niaj¹ce okreœlone
wymagania konstrukcyjne.
W tym roku na konkurs wp³ynê³y 24
prace. Jury pod przewodnictwem prof.
Maciej Kysiaka, dziekana Wydzia³u Architektury Politechniki Warszawskiej wy³oni³o 10 prac, które nominowano do nagrody. Spoœród tych projektów trzy uhonorowano równorzêdnymi nagrodami
g³ównymi, a kolejne trzy uzyska³y wyró¿nienie. Jednym ze zdobywców g³ównej
nagrody jest absolwent Wydzia³u Budownictwa, Architektury i In¿ynierii Œrodowiska Politechniki £ódzkiej mgr in¿.
arch. Wojciech Starczyk. Nagrodzon¹
pracê pt. Monument - Œwi¹tynia na Wodzie wykona³ pod opiek¹ dr. hab. Marka
Pabicha, prof. P£. Laureat otrzyma³ statuetkê Architektura Betonowa autorstwa
Adama Myjaka, rektora ASP w Warszawie i dyplom oraz nagrodê pieniê¿n¹.
Sylwetkę Laureata
przedstawia
Natalia Ircha
Dla Wojciecha Starczyka wybór architektury jako kierunku studiów nie by³
przypadkowy. Wychowa³ siê w rodzinie
architektów i nie mia³ w¹tpliwoœci, ¿e to
w³aœnie ten zawód, przyniesie mu najwiêcej satysfakcji. Ju¿ w trakcie studiów,
jego projekty dostrzegano i nagradzano
w licznych konkursach. Najwa¿niejsze
osi¹gniêcia to m.in: wyró¿nienie w konkursie na nowy wizerunek restauracji Mc
Donald’s (2004 r.), I nagroda wraz z projektem wykonawczym Gminnego Przedszkola w Izabelinie (2005 r.), wyró¿nienie w konkursie SPA-ART 2005 za projekt panela prysznicowego Barracuda,
I nagroda za konkursowy projekt lamp
do kolekcji mebli firmy IKER (2006), oraz
ostatnio przyznana nagroda za pracê dyplomow¹ Monument – Œwi¹tynia na
Wodzie.
Kolejnym elementem maj¹cym wp³yw
na moje decyzje projektowe jest upodobanie do zestawianie ze sob¹ elementów kontrastowych.
Wojciech Starczyk tak komentuje
swój projekt: Œwi¹tynia zosta³a zaprojektowana na konkretnej dzia³ce w £odzi,
znajduj¹cej siê niedaleko mojego Wydzia³u. Mam nadziejê, ¿e w pracy bêdê mia³
do czynienia z betonem. To materia³ bardzo wdziêczny, a przeklêty w Polsce za
spraw¹ budownictwa wielkop³ytowego.
Teraz wraca do ³ask. Jego uniwersalnoœæ, walory estetyczne i konstrukcyjne
sprawiaj¹, ¿e przez najbli¿sze lata bêdzie odgrywa³ jedn¹ z pierwszych ról
w budownictwie.
Od dawna towarzyszy³a mi fascynacja architektur¹ mistyczn¹, niepowtarzaln¹, zwi¹zan¹ z atawistycznym lêkiem
cz³owieka przed tym, co niewyt³umaczalne. Tak¹, która chce oswoiæ to, co groŸne i nieodgadnione, a jednoczeœnie jest
zwi¹zana z najstarszymi przejawami
¿ycia spo³ecznego.
£¹czenie nauk spo³ecznych, historii,
socjologii i filozofii, z urbanistyk¹, ergonomi¹ i technik¹ jest zwi¹zane z projektowaniem architektury, a wybrany przeze mnie temat pozwoli³ mi na przedstawienie tego w sposób najpe³niejszy.
Beton, najstarszy kompozytowy materia³ budowlany u¿ywany przez cz³owieka, w swojej surowej postaci jest tworzywem, które pozwala na tworzenie
obiektów monumentalnych, a jednoczeœnie bezpretensjonalnych.
W podjêtym przeze mnie temacie niezwykle istotne s¹ kontrastowe po³¹czenia: tego, co duchowe z tym, co materialne, tego, co sakralne z tym, co œwieckie, tego, co enigmatyczne z tym, co konkretne, tego, co lekkie i ulotne z tym, co
ciê¿kie, masywne i monumentalne, tego,
co pe³ne œwiat³a z tym, co mroczne,
i w koñcu, tego, co p³ynne z tym, co sta³e.
Wynikiem tego jest decyzja o posadowieniu koœcio³a na wodzie, o po³¹czeniu betonu ze szk³em, o zintegrowaniu
funkcji sakralnej, kulturotwórczej, edukacyjnej, administracyjnej i mieszkalnej,
jak równie¿ o operowaniu œwiat³em naturalnym i sztucznym.
Inspiracji formalnych i kompozycyjnych szuka³em w architekturze zarówno sakralnej jak i betonowej na przestrzeni wieków; od staro¿ytnoœci po wspó³czesnoœæ”
Wojciech Starczyk odby³ miesiêczne
praktyki w pracowni W.-R.Borchardt
w Berlinie, uczestniczy³ w tworzeniu scenografii do filmów reklamowych, przez
pó³ roku wspó³pracowa³ z Autorsk¹ Pracowni¹ Architektury Kury³owicz & Associates, Sp. z o.o. w Warszawie. Te doœwiadczenia pozwoli³y, by na pocz¹tku
roku otworzyæ pracowniê MONOLITH
i realizowaæ zupe³nie nowe pomys³y.
n
Ewa Chojnacka
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
46
S T U D E N C I
Microsoft zaprasza studentów z całego świata, aby swoją wiedzę i umiejętności wykorzystali do rozwiązania globalnych problemów. Ruszyła kolejna edycja konkursu Imagine Cup. Nasi studenci byli specjalnymi
gośćmi uroczystości otwarcia Imagine Cup 2008 w Warszawie.
Kreatywni w użyciu technologii Microsoft
O sukcesie studentów Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki w ostatniej edycji konkursu pisaliœmy w ¯U 101. Okazuje siê, ¿e projekt
nowoczesnej platformy e-learningowej
zaproponowany przez Dominika Jeske,
Macieja Krasuckiego i Rafa³a Stryjka zrobi³ tak du¿e wra¿enie, ¿e zostali oni zaproszeni na uroczyste otwarcie w Polsce
edycji konkursu Imagine Cup 2008 w kategorii Projektowanie Oprogramowania.
Otwarcie Imagine Cup odby³o siê 18 paŸdziernika, nasi studenci byli specjalnymi
Jak podkreœlaj¹, projekt platformy elearningowej dostrzegli przedstawiciele
firm informatycznych, którzy zaoferowali
chêæ udzia³u w doskonaleniu i rozwijaniu
zaproponowanego rozwi¹zania. Dominik,
Maciek i Rafa³ – mimo, ¿e s¹ jeszcze studentami - dostali atrakcyjne oferty pracy
– Maciej i Rafa³ jedn¹ z nich przyjêli i s¹
teraz zatrudnieni przez IBM Polska.
Otwarcie Imagine Cup 2008 odby³o siê
w salach wystawowych Instytutu Wzornictwa Przemys³owego w Warszawie.
Powód? W tym roku po raz pierwszy Mi-
goœæmi tego wydarzenia, co wiêcej - zostali poproszeni o przedstawienie projektu, który zapewni³ im udzia³ w œcis³ym finale Imagine Cup 2007. W czasie spotkania Dominik, Maciek i Rafa³ opowiedzieli
równie¿ o tym, jak konkurs wp³yn¹³ na
rozwój ich projektu oraz jakie stworzy³
mo¿liwoœci w³asnego rozwoju. Mieliœmy
te¿ mo¿liwoœæ – mówi¹ z zadowoleniem
– poznaæ i porozmawiaæ z pani¹ dyrektor
Instytutu Wzornictwa Przemys³owego El¿biet¹ Opi³¹ oraz pracownikami Microsoftu zarz¹dzaj¹cymi programami akademickimi i konkursem Imagine Cup: Karolem Wituszyñskim, Piotrem Kramkiem
i Eugeniuszem Licznarowskim.
crosoft wspólnie z Instytutem Wzornictwa
Przemys³owego zapraszaj¹ informatyków
i projektantów interfejsu do wspólnej pracy przy tworzeniu rozwi¹zañ w ramach
kategorii Projektowanie Oprogramowania.
W ten sposób praca studentów kierunków
informatycznych oraz studentów kierunków komunikacji wizualnej, wzornictwa
i projektowania graficznego ma siê przyczyniæ do powstania produktów innowacyjnych i profesjonalnych zarówno od strony technologicznej, jak i u¿ytkowej oraz
wizualnej, które bêd¹ gotowe do wdro¿enia na rynek. Dodatkow¹ nagrod¹ dla najlepszych dru¿yn jest udzia³ w szkoleniach
biznesowych w ramach presti¿owego pro-
Maciej Krasuski,
Dominik Jeske
i Rafał Stryjek
przed wykładem
na otwarciu
Imagine Cup 2008
foto: Marek Kudelski fotograf IWP
gramu Imagine Cup Innovation Accelerator stworzonym przez Microsoft i British
Telecom.
Temat przewodni tej edycji konkursu
Imagine Cup to WyobraŸ sobie œwiat,
w którym technologia pomaga chroniæ
œrodowisko. £¹czna suma nagród w konkursie to prawie 200 tysiêcy USD. Laureaci krajowego fina³u bêd¹ reprezentowaæ Polskê na fina³ach œwiatowych, które odbêd¹ siê w lipcu 2008 r. w Pary¿u.
Rywalizowaæ mo¿na w 9 kategoriach.
Obszar rozwi¹zañ technologicznych obejmuje projektowanie oprogramowania,
projektowanie systemów wbudowanych,
projektowanie gier.
Mo¿na tutaj wykorzystaæ swoje umiejêtnoœci i stworzyæ innowacyjne, u¿yteczne aplikacje na platformy firmy Microsoft, stan¹æ przed szans¹ zaprojektowania i zbudowania innowacyjnego urz¹dzenia, czy te¿ fascynuj¹cej gry.
W ramach projektu Hoshimi (bitwa
programistyczna) mo¿na wykazaæ siê
umiejêtnoœci¹ tworzenia algorytmów
sztucznej inteligencji. Kolejna dziedzina
- technologie informatyczne przeznaczona jest dla tych, którzy dobrze znaj¹ miêdzy innymi sieci komputerowe i bazy
danych. Algorytmy to wyzwanie programistyczne, a sztuka cyfrowa - to kategoria zwi¹zana z tworzeniem filmu krótkometra¿owego, fotografi¹, a tak¿e projektem inter fejsu, wymagaj¹ca od
uczestników kreatywnoœci w u¿yciu
technologii, jako artystycznego œrodka
oddaj¹cego motto Imagine Cup 2008.
W Imagine Cup 2007 wœród oko³o 100
tysiêcy uczestników by³o ponad 1500
studentów z Polski, miêdzy innymi nasza trójka z Wydzia³u EEIA. Mamy nadziejê, ¿e studenci Politechniki £ódzkiej przyst¹pi¹ tak¿e do obecnej edycji konkursu
- ¿yczymy im powodzenia w zmaganiach
z innymi zespo³ami.
Wiêcej informacji na stronie
www.imaginecup.pl
n Ewa Chojnacka
47
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
S T U D E N C I
I am a fourth year student of the Organization and Management Faculty at the Technical University of Lodz.
Thanks to the Erasmus Program I was able to go abroad and spend one semester at Avans Hogeschool
in ‘s-Hertogenbosch, a small but beautiful city in the Netherlands.
Erasmus students in Poland
The aim of the Erasmus Program is to encourage and support academic mobility of higher education students and teachers, mostly within the European Union. The Erasmus/Socrates program provides an excellent opportunity to live in
another country and to have exposure to a culture and language, other than English.
During my stay in Holland I made a lot of new relationships
with people from all over the world. Together with 8 persons Spaniards, Finns and an American - we decided to go to Poland. At the end of October I became their guide for 5 days; we
were in Cracow, Auschwitz and Lodz (including a visit to Technical University of Lodz).
After we came back to Holland I decided to interview Elina
(from Finland) and Seth (American), in order to share their
memories and feelings about Poland.
TK: What do you remember most about the Polish trip?
Elina: Everything was very cheap. Big shopping malls were
nice to see, especially for the Finnish girls. We also tasted
different Polish food; it was delicious!
Tom, you made a very good scheme and thanks to it we
saw a lot of very interesting things. One of them was Auschwitz
- something that everyone should experience once in their life
time.
Seth: The food, right! I was extremely surprised by not
only the quality of Polish cuisine but also the quantity. In America we are used to receiving large portions for a relatively low
price, Poland is the first European country that I have felt at
home while in a restaurant. The food was excellent and plentiful.
I also loved the Zloty. As the Dollar weakens against the
Euro it is getting more difficult for Americans to travel through
the EU, thankfully Poland is still a Dollar carrier’s paradise.
TK: What surprises did you find in Poland?
E: I was just amazed when I saw Cracow, it is a very beautiful city! Unfortunately, contrary to Holland, not many people
speak English in Poland, even in Cracow.
Another thing is poor infrastructure; in some places road
and rail network is really bad, for instance in Lodz.
S: For me first thing was the weather. On American television you are led to believe that Poland is like Russia, and that
Russia is a cold barren place where everyone drinks Vodka
and wears furry hats. Well, I found the Vodka stereotype to be
alive and well, but the weather to be quite similar to that of
the northern American States where I’m from.
Another matter is the traffic. Although I have found European traffic to be far crazier than anything I have experienced
in America, I found Polish traffic to be far crazier than anything I have experienced in Europe. Stopping on the shoulder
of a highway and reversing 90 degrees to line up in an intersection is by far the craziest traffic maneuver that I have witnessed to date. They also drive extremely fast when compared to traffic in the US. They feel comfortable in really tiny
cars going over 135 km/h on the highway; let’s just say I disagree.
TK: What can you say about Poles?
E: Poles are polite and friendly... At least those who I spoke
to. The way our group was welcomed in Tomek’s house was
amazing. They made us feel very comfortable.
We had a really pleasant stay with you Tom!
S: I have found Polish people to be very kind. Those that
have learned English speak it with less accent than many of
their Western European counterparts. They do seem to have a
stigma about Germans, but after being to Auschwitz this seems well founded.
What’s more, they love meat. The Polish diet consists of
more meat than any other diet I have had the luxury of trying.
They love their kielbasa and with good reason, it’s excellent.
And yes, the time you spent on showing us all those nice
places was great!
TK: Thank you. I enjoyed it as well. And to sum up - try to
describe Poland in 5 words.
E: Food, hospitality, history, zloty…? Seth, anything else
you would like to add?
S: Beautiful Polish girls!
n
Tomasz Koœmider
Erasmus
students
in TUL campus
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
48
S T U D E N C I
Na Wydziale Organizacji i Zarządzania odbyły się targi dla studentów... Wydziału Organizacji i Zarządzania.
Targi Kół Naukowych
Pomys³ organizacji Targów narodzi³ siê podczas Konferencji Kó³
Naukowych OiZ w Szklarskiej Porêbie, na pocz¹tku paŸdziernika 2007.
Ko³o Naukowe EXPERIENCE wraz z dzia³em promocji wydzia³u OiZ zaproponowali, aby w ten nietypowy sposób zainteresowaæ dzia³alnoœci¹ Kó³ pozosta³ych kolegów i daæ im mo¿liwoœæ zapoznania siê
z dokonaniami i planami tych organizacji na najbli¿sze miesi¹ce.
Targi Kó³ Naukowych odby³y siê
w dniach 28-30 paŸdziernika na parterze budynku Trzech Wydzia³ów, w czêœci Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania.
Trwa³y trzy dni, od niedzieli do wtorku,
nie zapomniano bowiem o studentach
studiów niestacjonarnych (popularnie
zwanych „zaocznymi”). Choæ wielu
z nich pracuje, chêtni pytali o mo¿liwoœci wspó³pracy z Ko³ami Naukowymi –
nie tylko prywatnie, ale w imieniu swych
pracodawców. Niewykluczone, ¿e rozmowy te zaowocuj¹ kontaktami z nowymi
przedsiêbiorstwami w regionie ³ódzkim.
Najwiêksz¹ grupê odwiedzaj¹c¹
stoiska Kó³ Naukowych podczas Tar-
gów stanowili studenci pierwszego
roku. Najczêœciej pytali, czym siê zajmuj¹ Ko³a i na czym polega cz³onkostwo. Z zainteresowaniem s³uchali
o mo¿liwoœciach wspó³pracy przy organizacji konferencji, spotkañ, udzia³u w warsztatach czy szkoleniach.
Cz³onkowie Kó³ wyjaœniali, ¿e organizacje te prowadz¹ nie tylko dzia³alnoœæ
naukow¹, ale tak¿e anga¿uj¹ siê
w akcje spo³eczne, czy proponuj¹ akcje integracyjne np. Piknik z okazji Urodzin Wydzia³u, Andrzejki.
Ka¿de z Kó³ przygotowa³o siê do Targów, st¹d te¿ przez trzy dni mo¿na by³o
ogl¹daæ nagrody i wyró¿nienia z ró¿nych
konferencji, przegl¹daæ artyku³y autorstwa studentów, zg³osiæ chêæ uczestnictwa w dzia³aniach Ko³a, zapisaæ siê na
szkolenia, wzi¹æ udzia³ w konkursach
z nagrodami, spróbowaæ domowych wypieków czy opiekanych ziemniaczków
(przygotowywanych na oczach zg³odnia³ych ¿aków).
Za rok odbêdzie siê kolejna edycja
Targów! Dziêki nim studenci ju¿ na pocz¹tku roku bêd¹ mogli zobaczyæ, na
czym polega ¿ycie akademickie.
W Targach wziê³y udzia³: KN Bezpieczeñstwo, Higiena Pracy i Ergonomia (BHPiE), KN M³odych Managerów
w UE „Euromanager”, Europejskie KN
EuroYouth, KN Zarz¹dzania Produkcj¹
i Konsultingu (ZPiK), KN Ludzie-Biznes-Technologie (LBT), KN Podstawowe Problemy Techniki (PPT), KN Zarz¹dzania Zasobami Ludzkimi „Experience”.
n
Katarzyna Miko³ajczyk
Wysportowany menedżer
Na Wydziale Organizacji i Zarz¹dzania po raz trzeci wystartowa³y: Wydzia³owa Liga Pi³ki No¿nej, Wydzia³owa Liga
Siatkówki oraz Kurs Tañca.
Wydziałowa Liga Piłki Nożnej
Tegoroczna edycja zgromadzi³a 8 dru¿yn – w ca³oœci sk³adaj¹cych siê ze studentów OiZ. W tym roku zabrak³o dru¿yny Wyk³adowców – choæ w poprzednich latach byli oni faworytami ca³ych
rozgrywek, ale pojawi³a siê dru¿yna Absolwentów. Rozgrywki
odbywaj¹ siê w grupach po 4 dru¿yny. Po rozegraniu pe³nej rundy
(12 meczy) odbêd¹ siê play-offy, na których zostanie wy³oniona
mistrzowska ekipa. Spotkania odbywaj¹ siê w ka¿d¹ sobotê
w godzinach wieczornych w hali WIFAMA. Zainteresowani mog¹
œledziæ najnowsze wyniki na stronie www.oizetliga.za.pl
Wydziałowa Liga Siatkówki
Organizatorem jest KN Zarz¹dzania Produkcj¹ i Konsultingu.
W tegorocznych rozgrywkach bior¹ udzia³ cztery dru¿yny, w tym
jedna z³o¿ona z wyk³adowców: dr Nizio³ek, dr Sekieta, dr Bocz-
kowska, mgr. Gralewski oraz prof. Gr¹dzki. Mecze odbywaæ siê
bêd¹ na sali Wydzia³u Biotechnologii i Nauk o ¯ywnoœci. Aktualne wyniki mo¿na znaleŸæ na stronie:
http://toya.net.pl/~robert_j/knzpik/siatka.html
Kurs Tańca
W tym roku chêtni maj¹ okazjê poznaæ podstawy takich
tañców jak: samba, rumba, cha-cha, jive, tango, walc wiedeñski, walc angielski oraz quick step. Z myœl¹ o uczestnikach,
co roku tworzone s¹ grupy podstawowa oraz zaawansowana.
Aby wzi¹æ udzia³ w zajêciach nie trzeba byæ studentem OiZ.
Organizatorzy dopuszczaj¹ mo¿liwoœæ zaproszenia partnera
czy partnerki spoza uczelni. Czeœæ studentów postanowi³a jednak znaleŸæ sobie partnerów do tañca na internetowym forum
wydzia³u. Kurs Tañca zawsze startuje jesieni¹, tak aby w nadchodz¹cym karnawale studenci mogli szaleæ na parkiecie jak
uczestnicy „Tañca z Gwiazdami”.
n
Katarzyna Miko³ajczyk
49
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
S T U D E N C I
Dojazd na miejsce zajął nam prawie 35 godzin, ale tak długą i męczącą podróż wynagrodził nam wspaniały pobyt w Nowogrodzie Wielkim.
Praktyki w Rosji dla studentów
zarządzania
Zwiedzanie interesuj¹cych miejsc
i poznawanie nowych przyjació³ zainaugurowaliœmy nocnym wyjœciem do klubu. Nastêpnego dnia na Uniwersytecie
Nowogrodzkim im. Jaros³awa M¹drego
przywita³ nas prodziekan Wydzia³u Ekonomiki i Organizacji prof. Evgeny Bonderenko, który w czasie spotkania mówi³
o wspó³pracy pomiêdzy naszymi uczelniami. W ten uroczysty sposób rozpoczêliœmy nasze praktyki.
Na ich merytoryczn¹ czêœæ sk³ada³o
siê poznanie dzia³alnoœci kilku rosyjskich
przedsiêbiorstw. Jako pierwsz¹ odwiedziliœmy firmê GARO zajmuj¹c¹ siê produkcj¹
podnoœników samochodowych, œwiec
oraz innych zespo³ów i podzespo³ów mechanicznych. Byliœmy te¿ w polskiej firmie PFLEIDERER maj¹cej swoj¹ siedzibê
w Nowogrodzie Wielkim. Zaskoczy³o nas,
gdy jeden z pracowników zacz¹³ mówiæ
czyst¹ polszczyzn¹. Przedsiêbiorstwo zajmuje siê produkcj¹ p³yt wiórowych i jest
wiod¹cym dostawc¹ dla przemys³u meblarskiego w Europie. Wycieczka po zak³adzie pozwoli³a nam poznaæ technologiê produkcji, park maszynowy i organizacjê pracy. Trzeci¹ firm¹, któr¹ mieliœmy
okazjê zwiedziæ by³ zak³ad Dirol pracuj¹cy w bran¿y spo¿ywczej. Pozytywnie zaskoczy³a nas dba³oœæ o jakoœæ i bezpieczeñstwo pracy. Przed wejœciem na halê
produkcyjn¹ otrzymaliœmy stroje ochronne, jak równie¿ zatyczki do uszu chroni¹ce przed nadmiernym ha³asem. Nasza
wizyta w firmie by³a po³¹czona z degustacj¹ firmowych produktów, tj. gum do
¿ucia o ró¿nych smakach i kolorach. Jako
ostatni odwiedziliœmy zak³ad Amcor Rentach Nowgorod produkuj¹cy ró¿nego typu
opakowania i etykiety.
Równie wa¿ne jak wizyty w firmach
by³o dla nas poznawanie kultury i historii Rosji. Przygotowano dla nas bogaty
program wycieczek krajoznawczych.
Byliœmy w skansenie, gdzie mogliœmy
zobaczyæ zabytkowe drewniane domy
i cerkwie. Wœród tych starodawnych chat
trafiliœmy nawet na dom weselny, z którym zwi¹zanych jest wiele legend. Zwiedziliœmy Psków oraz kurort w Starej Rusie, gdzie mogliœmy skosztowaæ 11 rodzajów solanki. Jedn¹ z ciekawszych
atrakcji by³o odwiedzenie rodzinnej miejscowoœci Fiodora Dostojewskiego, wizyta w jego rodzinnym domu, poznanie historii ¿ycia i twórczoœci jednego z najwiêkszych rosyjskich pisarzy.
Wa¿nym elementem naszej wyprawy
by³a integracja z rosyjskimi studentami.
Wspólnie spêdzaliœmy wieczory, biwakowaliœmy nad jeziorem i rywalizowaliœmy
w rozgrywkach pi³ki siatkowej, w których
dru¿yna polska zwyciê¿y³a z wynikiem 3:0.
Zwieñczeniem naszego pobytu
w Rosji by³a dwudniowa wycieczka do
Petersburga. Zwiedzanie Pa³acu Letniego, ogl¹danie zjawiskowych fontann,
wieczorny rejs statkiem po kana³ach, jak
równie¿ obserwowanie nocnego podnoszenia mostów dostarczy³o nam wielu
niezapomnianych wra¿eñ. Wspomnienia
z tegorocznych praktyk w Rosji zostan¹
w naszej pamiêci przez d³ugie lata. By³a
to dla nas niezapomniana podró¿ wzbogacaj¹ca i rozwijaj¹ca nasz¹ wiedzê
i znajomoϾ innej kultury.
n
Agnieszka Kruk
Już wkrótce kolejna edycja Grasz o staż!
Kolejna edycja konkursu Grasz
o sta¿ rozpoczyna siê w lutym, jednak
ju¿ teraz organizatorzy - Gazeta Wyborcza oraz PricewaterhouseCoopers zapraszaj¹ wszystkich zainteresowanych do
zarejestrowania siê na stronie i udzia³u
w jesiennym quizie dotycz¹cym konkursu. Do wygrania atrakcyjne nagrody rzeczowe – m.in. nowoczesne iPody.
W konkursie mog¹ wzi¹æ udzia³ studenci III, IV, V roku oraz absolwenci do
30. roku ¿ycia, bez wzglêdu na rodzaj
uczelni, kierunek oraz tryb studiów.
Dziêki Grasz o sta¿ m³ode i aktywne
osoby maj¹ szansê na zdobycie pierwszych powa¿nych doœwiadczeñ zawodowych, które czêsto staj¹ siê przepustk¹
do sta³ej pracy.
W minionej, XII edycji konkursu
Grasz o sta¿ fundatorami sta¿y by³o 57
firm, 11 agencji reklamowych i domów
mediowych ze Stowarzyszenia Agencji
Reklamowych, 10 organizacji pozarz¹dowych i 13 fundatorów nagród dodatkowych. Ufundowali oni 230 praktyk
w Polsce i za granic¹ oraz 25 zestawów
nagród dodatkowych m.in. studia podyplomowe, kursy jêzykowe, szkolenia,
laptopy, nagrody ksi¹¿kowe, prenumeraty magazynów.
Wiêcej informacji mo¿na uzyskaæ na
stronie www.grasz.pl.
n M.T.
Studenci
w Petersburgu
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
50
W S P O M N I E N I E
Był żywą kroniką Politechniki Łódzkiej, uczelni, której poświęcił całe swoje długie i pracowite życie.
Marian Mieszkowski
1913-2007
Marian Mieszkowski urodzi³ siê 17
stycznia 1913 r. w Tomaszowie Lubelskim. W 1939 r. uzyska³ dyplom magistra in¿yniera na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Do wybuchu II wojny œwiatowej pracowa³
w Pañstwowych Zak³adach In¿ynierii
w Warszawie. Po powrocie z kilkutygodniowej wojennej tu³aczki do³¹czy³ do
grupy osób, które razem z prof. Bohdanem Stefanowskim zajê³y siê odbudow¹
zniszczonego laboratorium Katedry
Maszyn Cieplnych w Politechnice Warszawskiej. Odbudowa trwa³a dwa lata,
do czasu utworzenia przez w³adze okupacyjne Pañstwowej Wy¿szej Szko³y
Technicznej, w której M. Mieszkowski
zosta³ kierownikiem laboratorium. Na
tym stanowisku pracowa³ do wybuchu
Powstania Warszawskiego. W czasie
okupacji by³ cz³onkiem AK. Udzia³
M. Mieszkowskiego w Powstaniu Warszawskim zosta³ opisany w ksi¹¿ce
Marii Królikowskiej Zgrupowanie Armii
Krajowej – Golski- 3 Batalion Pancerny.
Dzia³aj¹c w ramach politechnicznego zgrupowania Golski zosta³ powo³any na szefa obrony cywilnej rejonu objêtego ulicami: Piusa XI, Mokotowska,
Koszykowa i Marsza³kowska. By³a to
ci¹g³a walka nie tylko z wrogiem, ale
tak¿e walka o przetrwanie ludzi znajduj¹cych siê na tym terenie. Za udzia³
w Powstaniu M. Mieszkowski otrzyma³
Krzy¿ Powstañczy i Odznakê Powstañcz¹, które wysoko ceni³.
Po kapitulacji Powstania nie poszed³
do niewoli lecz z fal¹ uchodŸców wyszed³ z Warszawy. Wyzwolenie stolicy
prze¿y³ w Grójcu, sk¹d natychmiast
wróci³ do Warszawy, aby zaj¹æ siê zabezpieczeniem maj¹tku zrujnowanej
Politechniki Warszawskiej.
Dalsze losy M. Mieszkowskiego
wi¹¿¹ siê z Politechnik¹ £ódzk¹. Organizator i pierwszy rektor P£ prof. Bohdan Stefanowski zaprosi³ do pracy
w nowym miejscu swojego asystenta.
M. Mieszkowski mianowany starszym
asystentem z zaanga¿owaniem i wielk¹
energi¹ w³¹czy³ siê w budowê i organizowanie nowej uczelni. Czêsto po up³ywie wielu lat z rozrzewnieniem wspomina³ te pionierskie lata i pocz¹tki swojej dzia³alnoœci w £odzi. By³ to trudny
okres, bo wszystko trzeba by³o zaczynaæ od zera, a wszelkie dzia³ania utrudnia³o ogromne zniszczenie kraju spowodowane wojn¹. G³ównym zadaniem
M. Mieszkowskiego w tym czasie by³o
przygotowanie audytoriów i laboratoriów Katedry Techniki Cieplnej. Dziêki
niespo¿ytej energii i wielkiemu wspólnemu wysi³kowi uda³o siê je wykonaæ
w bardzo krótkim czasie.
Profesor B. Stefanowski w swoich
wspomnieniach Jak powsta³a Politechnika £ódzka z najwy¿szym uznaniem
ocenia pracê i zaanga¿owanie M. Mieszkowskiego. Wieloletnia wspó³praca wytworzy³a specyficzn¹ wiêŸ miêdzy nimi,
a charyzma, wielka osobowoœæ i niekwestionowany autorytet „mistrza” pozosta³y w sercu i pamiêci jego ucznia
na zawsze.
Dzia³alnoœæ dydaktyczn¹ na P£ rozpocz¹³ w 1945 r. jako starszy asystent.
Prowadzi³ zajêcia z termodynamiki i wymiany ciep³a. Jego g³ówne zainteresowania dotyczy³y miernictwa cieplnego
i energetycznego, a szczególnie projektowania i budowy urz¹dzeñ do badania
i pomiaru mocy silników tak zwanych
„hamulców”. Jest wspó³autorem oryginalnego, zastrze¿onego patentem, rozwi¹zania konstrukcyjnego do regulacji
obci¹¿enia hamulca.
W Katedrze Techniki Cieplnej zorganizowa³ zespó³, który zajmowa³ siê projektowaniem i budow¹ urz¹dzeñ do pomiaru mocy. By³ to jedyny w kraju zespó³, który realizowa³ zamówienia na
takie mierniki. Dalszym etapem dzia³alnoœci by³o opracowanie, opatentowanie
i wdro¿enie do produkcji seryjnej dynamometru przep³ywowego nowej gene-
racji, przeznaczonego do badania silników samochodowych. Mo¿emy powiedzieæ, ¿e M. Mieszkowski jest g³ównym
twórc¹ polskiego hamulca obci¹¿eniowego, to dziêki jego energii i zaanga¿owaniu mamy oryginalny dorobek myœli technicznej.
W 1967 r. M. Mieszkowski zosta³
mianowany docentem, a w 1969 zastêpc¹ profesora i kierownikiem Katedry techniki Cieplnej. Ca³y czas wspó³pracowa³ z przemys³em motoryzacyjnym oraz organizacjami technicznymi.
W 1983 r. doc. M. Mieszkowski przeszed³ na emeryturê, ale nie oznacza³o
to, ¿e przesta³ dzia³aæ. Nadal prowadzi³
wyk³ady i o¿ywion¹ dzia³alnoœæ spo³eczn¹ w Klubie Seniora, Muzeum P£
i Pracowni Historycznej.
Doc. M. Mieszkowski by³ osob¹ powszechnie lubian¹, zas³uguje na najwy¿szy szacunek i uznanie. Mia³ zawsze
czas dla ka¿dego interesanta i potrafi³
znaleŸæ odpowiednie rozwi¹zanie czêsto bardzo skomplikowanych spraw. By³
skutecznym negocjatorem i organizatorem, czego dawa³ liczne dowody w dzia³alnoœci zawodowej.
Zmar³ 4.09.2007 w £êczycy i jest
pochowany na cmentarzu Pow¹zkowskim w Warszawie.
n
Stefan Kalina
51
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
W S P O M N I E N I E
W Dzień Zaduszny, 2 listopada 2007 roku, pożegnaliśmy profesora Władysława Gundlacha. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ulicy Ogrodowej, w grobie rodzinnym, w którym spoczywają Jego
rodzice i dziadkowie - protoplaści bardzo polskiej, patriotycznej i zasłużonej dla Łodzi rodziny Gundlachów.
Władysław Gundlach
1921-2007
W³adys³aw Rudolf Gundlach urodzi³ siê
31 stycznia 1921 r. w £odzi. W czerwcu
1939 r. ukoñczy³ Gimnazjum i Liceum Zgromadzenia Kupców miasta £odzi.
W sierpniu zapisa³ siê na Wydzia³ Mechaniczny Politechniki Warszawskiej. Po wybuchu II Wojny Œwiatowej opuœci³ £ódŸ,
przedosta³ siê do Rumunii a nastêpnie do
Francji, gdzie wst¹pi³ ochotniczo do Armii Polskiej. Bra³ udzia³ w walkach w rejonie Belfort i innych. W czerwcu 1940 r.
przekroczy³ wraz z jednostk¹ granicê
szwajcarsk¹ i zosta³ internowany. Przebywa³ w obozie studenckim w Winterthur,
gdzie wraz z innymi polskimi ¿o³nierzami
rozpocz¹³ studia techniczne, prowadzone
w obozie przez profesorów Politechniki
Zwi¹zkowej w Zurychu (Eidgenössische
Technische Hochschule – ETH) i polskich wyk³adowców - ¿o³nierzy, a nastêpnie uczêszcza³ na zajêcia w ETH,
gdzie na wydziale mechanicznym specjalizowa³ siê w dziedzinie turbin cieplnych i sprê¿arek. W sierpniu 1945 r.
ukoñczy³ studia w ETH uzyskuj¹c dyplom in¿yniera mechanika. W latach
1945-1948 pracowa³ w biurze konstrukcyjno-rozwojowym fabryki maszyn
Oerlikon, zajmuj¹c siê turbinami. PóŸniej by³ zatrudniony w Zurychu w biurze technicznym projektów i ekspertyz.
W styczniu 1950 r. wróci³ do kraju
i rozpocz¹³ pracê równoczeœnie w Katedrze
Turbin Parowych i Maszynoznawstwa
Politechniki £ódzkiej jako asystent oraz
w Instytucie Techniki Cieplnej w £odzi jako
kierownik oddzia³u sprê¿arek promieniowych, gdzie pracowa³ do 1953 r.
We wrzeœniu 1950 r. uzyskuje w Politechnice £ódzkiej stopieñ doktora n.t.
i jako adiunkt podejmuje wyk³ady z termodynamiki, silników cieplnych oraz turbin parowych i gazowych na wydzia³ach:
Mechanicznym, Elektrycznym i W³ókienniczym P£.
W roku 1953 zostaje powo³any na
zastêpcê profesora, a w 1954 r. uzyskuje tytu³ profesora nadzwyczajnego.
W 1955 r. obejmuje kierownictwo Katedry Cieplnych Maszyn Przep³ywowych
P£. W 1967 r. uzyskuje tytu³ profesora
zwyczajnego, a w 1970 obejmuje stanowisko dyrektora Instytutu Maszyn Przep³ywowych P£, które piastuje do chwili
przejœcia na emeryturê w 1991 r. W latach 60.i 70. by³ prodziekanem i dziekanem Wydzia³u Mechanicznego.
Wielkie s¹ dokonania naukowe oraz
in¿ynierskie prof. W³adys³awa Gundlacha. By³ inicjatorem i wspó³autorem opracowañ konstrukcyjnych pierwszych zbudowanych w Polsce silników turbospalinowych, sprê¿arek, dmuchaw, ssaw oraz
wentylatorów. Szczególn¹ kartê swej
dzia³alnoœci zapisa³ prof. Gundlach we
wprowadzeniu w Polsce miêdzynarodowego uk³adu jednostek miar SI. Ju¿
w 1950 r. stosowa³ w swoich wyk³adach
ten nowy wówczas uk³ad, a dwa lata póŸniej zaczê³y ukazywaæ siê Jego publikacje na ten temat. Ukoronowaniem tej
dzia³alnoœci by³o wprowadzenie uk³adu
SI w Polsce. Konsekwencj¹ tych dzia³añ
by³o zajêcie siê problematyk¹ metrologii
w dydaktyce i nauce. Profesor utworzy³
bazê laboratoryjn¹ i aparaturow¹. To
w³aœnie nale¿y uwa¿aæ za jeden z sukcesów prof. Gundlacha, który doprowadzi³ w Katedrze i Instytucie do powstania odpowiednich laboratoriów i udoskonalenia sposobów pomiarów. Ponadto
zorganizowa³ pracowniê wykonuj¹c¹
aparaturê pomiarow¹ nie tylko na w³asne potrzeby, ale tak¿e dla innych placówek naukowych i przemys³owych
w kraju; niektóre przyrz¹dy eksportowano. Kilka typów przyrz¹dów przekazano
do produkcji przemys³owej.
Wyj¹tkowe zas³ugi posiada³ Profesor
w kszta³ceniu kadry. Wypromowa³ 23
doktorów, czterech z nich uzyska³o tytu³y profesorskie. Recenzowa³ ponad 100
wniosków na profesorów zwyczajnych
i nadzwyczajnych oraz na docentów
w instytutach przemys³owych. By³ autorem ponad 120 recenzji prac habilitacyjnych i doktorskich, a tak¿e ponad 250
recenzji prac naukowych, ksi¹¿ek i wniosków o nagrody ministra.
Znacz¹ca by³a dzia³alnoœæ Profesora
w radach, komisjach i organizacjach naukowych oraz w komitetach redakcyjnych krajowych i zagranicznych. By³ honorowym cz³onkiem £ódzkiego Towarzystwa Naukowego oraz Polskiego Stowarzyszenia Filmu Naukowego. Przez wiele lat by³ przewodnicz¹cym Wydzia³u
Nauk Technicznych £TN.
Po przejœciu na emeryturê prof. W³adys³aw Gundlach kontynuowa³ pracê na
Politechnice £ódzkiej. Kierowa³ projektami badawczymi KBN, wyk³ada³ podstawy systemów energetycznych i maszyn przep³ywowych oraz prowadzi³ seminarium z tego przedmiotu. W ubieg³ym roku wyda³ ksi¹¿kê dotycz¹c¹ turbin parowych, a kolejna ksi¹¿ka znajduje siê w druku.
n
Ryszard Przybylski
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
52
R O Z M A I T O Ś C I
Dobry Człowiek dla rawskiej ziemi
W kolejce
po dedykację.
Promocja książki
w Rawie
15 czerwca 2007r.
foto: Jakub Chwist
Zdarza siê, ¿e profesorowie Politechniki £ódzkiej odnosz¹ nie tylko sukcesy
naukowe, ale tak¿e realizuj¹ z powodzeniem pozazawodowe pasje i s¹ równie¿
za to niezwykle cenieni. Do takich osób
nale¿y prof. Eugeniusz Walczuk. Od lat
kieruje jedynym w kraju oœrodkiem naukowym wyspecjalizowanym w zakresie
badañ i oceny w³aœciwoœci elektrycznych
materia³ów stykowych dla szerokiego
zakresu zastosowañ. Profesor Walczuk
jest laureatem presti¿owej amerykañskiej nagrody naukowej R. Holma (¯U
nr 27, 1993). Jednak niewiele osób wie,
¿e prof. Eugeniusz Walczuk otrzyma³
w tym roku od gospodarzy ziemi rawskiej, sk¹d pochodzi, szczególny tytu³.
Na okolicznoœciowej plakiecie podpisanej przez Starostê Rawskiego czytamy:
Czynienie dobra jest najwiêksz¹ zas³ug¹
cz³owieka. Doceniaj¹c tak¹ postawê honorujê Pana prof. dr. hab. Eugeniusza
Walczuka tytu³em DOBREGO CZ£OWIEKA. Swoj¹ postaw¹ wyzwala pozytywne dzia³anie innych, obdarza wszystkich
dobr¹ energi¹.
Wyrazem umi³owania stron rodzinnych przez prof. Walczuka jest zredagowanie obszernej publikacji zatytu³owa-
nej Siedem wieków szkolnictwa w Rawie Mazowieckiej. Jest to pozycja unikatowa zawieraj¹ca historiê ludzi, czasów i dzieje oœwiaty na terenie miasta
i regionu rawskiego od XIV wieku. Ksi¹¿ka jest efektem wspólnej pracy naukowców, historyków, a przede wszystkim
wychowanków szkó³ rawskich. O historii jej opublikowania rozmawiam z prof.
Walczukiem.
E.Ch. Panie Profesorze, sk¹d pomys³
opracowania tej monografii?
Zacznê to tego, ¿e w 2001 r. powo³ane zosta³o Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum Ogólnokszta³c¹cego im. M. Sk³odowskiej-Curie
w Rawie Mazowieckiej, które ju¿ w nastêpnym roku podjê³o ró¿norodn¹ dzia³alnoœæ na rzecz regionu rawskiego. Jako
absolwent tego liceum chêtnie w³¹czy³em siê do tej dzia³alnoœci i w 2003 r.
zaproponowa³em zorganizowanie sesji
popularnonaukowej i wydanie ksi¹¿ki
z referatami, poœwiêconymi historii szkolnictwa rawskiego. Projekt, wspierany
przez w³adze samorz¹dowe miasta i powiatu rawskiego oraz by³ych wychowanków szko³y, powiód³ siê, mimo ró¿nych
trudnoœci. W 2004 r. odby³a siê sesja pt.
650 lat szkolnictwa w Rawie Mazowieckiej z udzia³em znanych historyków badaczy dziejów ziemi rawskiej. Po
trzech latach pracy powsta³o wymienione dzie³o, przyjête z du¿ym zainteresowaniem przez spo³eczeñstwo rawskie.
E.Ch. Jeden z recenzentów napisa³,
¿e takiej ksi¹¿ki nie powstydzi³oby siê
Wydawnictwo Instytutu im. Ossoliñskich.
Ksi¹¿ka sk³ada siê z dwóch czêœci.
W pierwszej czêœci s¹ artyku³y naukowe napisane przez grono naukowcówhistoryków z kilku wy¿szych uczelni:
profesorów A. Szymczakow¹, W. Pusia,
A. Massalskiego i ks. H.D. Wojtyska, doktorów: A. Mirek i J. Górala i innych, chocia¿ nie wy³¹cznie zawodowych badaczy
historii. Artyku³y prezentuj¹ zarys oœwiaty na ziemi rawskiej od XIV wieku,
w okresie Polski niepodleg³ej, zaborów
i okupacji hitlerowskiej oraz odbudowy
szkolnictwa polskiego. Czêœæ druga,
o innym charakterze, jest g³ównie wyborem wspomnieñ o swojej szkole i nauczycielach zgromadzonych przez wychowanków szkó³. Teksty zosta³y wzbogacone licznymi ilustracjami i dokumentami ikonograficznymi, ciekawymi zdjêciami z albumów rodzinnych, czêsto regenerowanymi komputerowo, s¹ równie¿
fotografie kolorowe. To sprawia, ¿e ksi¹¿ka jest ciekawa i przyjemna dla oka.
Publikacja ukaza³a siê w nak³adem
Papier-service Wojciecha Grochowalskiego w £odzi, znanego w kraju publicysty,
historyka i wydawcy (ukoñczy³ liceum
w Rawie). Ksi¹¿ka zawiera 432 strony, ponad 270 ilustracji i zdjêæ, indeks z ponad
1600 nazwiskami. W przygotowaniu jest
ju¿ wydanie II poprawione i uzupe³nione.
E.Ch. Jest to pozycja skierowana do
okreœlonej grupy ludzi, jak zosta³a przyjêta, z jakimi opiniami siê Pan spotka³,
czy s¹ w niej elementy zwi¹zane w jakiœ
sposób z P£?
Publikacja, która przez poetê Zbigniewa Majewskiego nazwana zosta³a
Ksi¹¿k¹ – pomnikiem serca, przeznaczona jest dla szerokiego grona czytelników
w kraju, w pierwszej kolejnoœci dla œrodowiska pedagogicznego szkolnictwa
œredniego. Ukazuje ona wzorce, jakimi
powinni byæ nauczyciele.
Ksi¹¿ka zosta³a oceniona bardzo pozytywnie przez znanych historyków, literatów i krytyków literatury i entuzjastycznie przyjêta przez spo³eczeñstwo
rawskie, co - nie ukrywam - sprawi³o mi
du¿¹ przyjemnoœæ i stanowi nagrodê za
ogromny trud w³o¿ony w przygotowanie
redakcji publikacji nie z mojej dziedziny
zawodowej.
W rozdziale poœwiêconym powstaniu
i rozwojowi szkolnictwa zawodowego
zosta³ dobrze udokumentowany wk³ad
historyczny Politechniki £ódzkiej w pocz¹tki szkolnictwa wy¿szego w Rawie.
Wydzia³ Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki uruchomi³ w tym
mieœcie w 2003 r. punkt dydaktyczny dla
studiów niestacjonarnych dla kierunku
Informatyka.
n Ewa Chojnacka
53
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
R O Z M A I T O Ś C I
Żeglarska epidemia
Mijaj¹ dopiero trzy lata od pierwszej edycji imprezy Pierwszy Krok pod ¯aglami organizowanej dla pracowników Politechniki £ódzkiej przez Klub ¯eglarski P£, a ju¿ ³¹czna liczba
uczestników przekroczy³a setkê!
Dziêki tej inicjatywie w b³yskawicznym tempie roœnie liczba sympatyków ¿eglarstwa na P£. I trudno im siê dziwiæ, bo
i zak¹tek, w którym umiejscowiono bazê P£ w Rogantach pod
Gi¿yckiem jest niezwykle urokliwy (choæ niedoinwestowany)
i atmosfera spotkañ przesympatyczna. Zadowoleni uczestnicy wczeœniejszych edycji namawiaj¹ kolegów i w ten sposób
liczba chêtnych w sezonie 2007 przewy¿szy³a obecne mo¿liwoœci sprzêtowe klubu!
Œwietnym przyk³adem „zara¿enia” ¿eglarsk¹ pasj¹ jesteœmy my, pracownicy Instytutu In¿ynierii Materia³owej na Wydziale Mechanicznym. Zaczynaliœmy nieœmia³o na premierowym Pierwszym Kroku w 2004 r. W kolejnym sezonie, jeszcze
pod okiem bardziej doœwiadczonych kolegów, pop³ynêliœmy
w mazurski rejs w ramach Drugiego Kroku. W nastêpnym roku
staliœmy siê ju¿ pe³noprawnymi ¿eglarzami z patentem - i wreszcie latem 2007 mogliœmy ju¿ samodzielnie wyczarterowaæ klubowe jachty. Dwutygodniowy rejs po Mazurach dostarczy³ nam
ró¿norodnych wra¿eñ - bo i pogoda nas nie rozpieszcza³a
i intensywnie wykorzystywany przez ca³y sezon sprzêt stanowczo domaga³ siê naszej troski. Du¿ym prze¿yciem by³y
spontanicznie zorganizowane I Mazurskie Regaty Mechaników
pod patronatem prorektora prof. A. Napieralskiego na trasie
Roganty- Wyspa Kormoranów - Roganty. Jak ka¿de pocz¹tki
i te nie by³y imponuj¹ce… W wyœcigu wziê³y udzia³ 3 jachty
klubowe i jeden prywatny - wszystkie obsadzone rodzinnoprzyjacielskimi za³ogami mechaników. 5-godzinna zabawa by³a
œwietna, zmagania z wiatrem i przeciwnikami pasjonuj¹ce,
emocje niesamowite. I niewa¿ne, ¿e zwyciêska za³oga rodziny
Niedzielskich na S.Y. Alternatywa zdeklasowa³a pozosta³e jednostki - przecie¿ ju¿ w przysz³ym roku rewan¿!
n
Anna Kowalska
11 Listopada Narodowe Święto
Niepodległości Polski
Przed szko³¹ XXI wieku stoi trudne, powa¿ne zadanie: jakimi metodami kszta³ciæ postawy patriotyczne m³odzie¿y, która
nie ukrywa swej dumy z przynale¿noœci do zjednoczonej Europy i szczerze przyznaje, ¿e o odrêbnoœci narodowej czêsto
przypomina sobie dopiero podczas miêdzynarodowych zawodów sportowych.
Czwartek, 8 listopada 2007 roku, by³ w Publicznym Liceum
Ogólnokszta³c¹cym Politechniki £ódzkiej dniem wyj¹tkowym.
Po raz pierwszy obchodziliœmy w najm³odszej ³ódzkiej szkole
œredniej najwa¿niejsze z polskich œwi¹t narodowych – Œwiêto
Niepodleg³oœci. Uczniowie przygotowali monta¿ s³owno-muzyczny, zadbali o wystrój sali, w której odby³a siê uroczystoœæ,
o stworzenie niepowtarzalnego œwi¹tecznego nastroju. Skupienie, powaga, rumieñce przejêcia na twarzach uczniów ubranych w uroczyste galowe mundurki nie pozostawia³y w¹tpliwoœci, ¿e oto uczestniczymy nie tylko w dodatkowej, jak¿e
wa¿nej lekcji historii.
Refleksje, którymi licealiœci dzielili siê miêdzy sob¹ tu¿ po
apelu, œwiadcz¹ o autentycznym wzruszeniu, jakie towarzyszy³o im podczas niespe³na godzinnej uroczystoœci. Przyznali, ¿e
choæ s¹ przeciwnikami nadmiaru pompatycznych akademii
„z okazji” i „ku czci”, to jednak 11 listopada jest dat¹, której
Polakowi zlekcewa¿yæ nie wolno. Jest to dzieñ, w którym powinniœmy na chwilê zatrzymaæ siê, zadumaæ nad przesz³oœci¹,
nad dokonaniami naszych przodków, nad narodow¹ tradycj¹.
Pierwsza uroczystoœæ patriotyczna w LO P£ utwierdzi³a nas
wszystkich w przekonaniu, ¿e celebrowanie narodowych œwi¹t
w szkole ma g³êboki sens wychowawczy. Pozbawiona zbêdnego
patosu, ale pe³na stosownej powagi i refleksji historycznej sta³a
siê bardzo wa¿nym elementem programu wychowawczego.
n Tomasz Kozera
foto: Jacek Szabela
ŻYCIE UCZELNI 4/2007
54
R O Z M A I T O Ś C I
Na zebraniu sprawozdawczo - wyborczym KU AZS, które odbyło się 9 listopada 2007 r. na Wydziale EEIA,
wybrano 12-osobowy Zarząd i Prezesa Klubu. Podsumowano osiągnięcia sportowe za 2007 r. oraz pracę
Zarządu w mijającej 2-letniej kadencji.
Nowe władze AZS PŁ
Prezesem klubu uczelnianego AZS
w Politechnice £ódzkiej zosta³ Przemys³aw Jagielski. Jest tegorocznym absolwentem Wydzia³u BAiIŒ na kierunku
budownictwo. Nale¿y do sekcji lekkiej
Przemysław Jagielski,
nowy Prezes
KU AZS PŁ
atletyki, w której uprawia biegi d³ugodystansowe. Do moich ulubionych dystansów nale¿y pó³maraton – powiedzia³
nowy prezes i podkreœli³ - mam 18 ukoñczonych biegów, a tak¿e cztery maratony. Uczelniê reprezentowa³ na bie¿ni miêdzy innymi na 1500 m i 3000 m, w biegach prze³ajowych oraz w ergometrach
wioœlarskich (to sprzêt, który naœladuje
opór, jaki stawia woda podczas wios³owania w naturalnych warunkach – popularny m.in. w klubach fitness).
W ubieg³ej kadencji by³ w zarz¹dzie
KU AZS P£. Kierowa³ kobiec¹ i mêsk¹
sekcj¹ biegów prze³ajowych, lekkiej atletyki oraz ergometrów wioœlarskich. Za
najwiêkszy mój sukces uwa¿am ³¹czenie pracy zawodnika i prowadzenie sekcji, które wywalczy³y medale w ubieg³ej
XXIV edycji Mistrzostw Polski Szkó³
Wy¿szych - podkreœla. – Nasze dru¿yny
zdoby³y srebrny medal w biegach prze³ajowych oraz w lekkiej atletyce. Jako
Prezes chcia³by, aby nasz AZS osi¹gn¹³
wysok¹ pozycjê - co najmniej 10., jak
w tym roku – w ogólnopolskiej klasyfikacji szkó³ wy¿szych. Wielkim sukcesem
by³oby znalezienie siê na podium w klasyfikacji politechnik – marzy. - Ale zdajê
sobie sprawê, ¿e przy obecnym zapleczu sportowym jest to trudne zadania.
¯yczê jednak wszystkim cz³onkom KU
AZS i w³adzom uczelni, aby nasi sportowcy odnosili sukcesy i tak¿e w ten spo-
sób podnosili presti¿ Politechniki £ódzkiej w œrodowisku akademickim.
Na wniosek ustêpuj¹cego Zarz¹du,
ZG AZS uhonorowa³ 8 wyró¿niaj¹cych siê
dzia³aczy, zawodników i trenera srebrn¹
odznak¹ AZS. Odznaczeni to: Adrian
Oszajca (wspinaczka), Justyna Miszkiewicz (LA), Iza D¹browska (koszykówka),
Jaros³aw Wasiak (LA), Paulina Stêpieñ
(tenis ziemny), Marcin Kuca (judo),
£ukasz Gajowniczek (badminton), Anna
Radomska (LA i p³ywnie), mgr Aneta
£awska (trener tenisa ziemnego). Odznaki wyró¿nionym wrêcza³ przewodnicz¹cy komisji rewizyjnej ZG AZS dr Aleksander Pyæ.
Wybrano równie¿ 15 przedstawicieli
Klubu na konferencjê sprawozdawczo –
wyborcz¹ AZS Œrodowisko i 2 przedstawicieli na walne zebranie ZG AZS, które
zaplanowano w po³owie grudnia 2007 r.
w Poznaniu. W trakcie dyskusji i we
wnioskach przewija³y siê tematy stypendiów sportowych, nowych obiektów
sportowych, które maj¹ powstaæ w najbli¿szym czasie w Politechnice £ódzkiej
oraz udzia³ zawodników AZS w Mistrzostwach Polski Szkó³ Wy¿szych 2007/08.
¯yczymy sukcesów!
n
Gabriel Kabza, Ewa Chojnacka
Na 10. miejscu
W warszawskim teatrze Buffo odby³a siê 18 paŸdziernika
2007 r. inauguracja spor towego roku akademickiego
2007/2008 oraz podsumowanie wyników sportowych XXIV Mistrzostw Polski Szkó³ Wy¿szych 2006/2007. W klasyfikacji
generalnej Mistrzostw zwyciê¿y³ Uniwersytet Warszawski
przed politechnikami: Gdañsk¹, Warszawsk¹, Œl¹sk¹ w Gliwicach i Wroc³awsk¹. Nasza uczelnia uplasowa³a siê na 10. miejscu i 5. w gronie politechnik. Zawody mia³y ró¿ny charakter.
Odby³o siê 78 imprez sportowych. 20 z nich rozegrano w typach uczelni, 17 w systemie bezpoœrednim, a 41 systemem
eliminacyjnym. Sklasyfikowano 223 uczelnie, spoœród których
ponad 100 wystartowa³o co najmniej w 3 dyscyplinach. Naj-
wiêcej zespo³ów uczelnianych rywalizowa³o w futsalu - 206.
W pierwszej dziesi¹tce najbardziej popularnych sportów s¹
ponadto: siatkówka mê¿czyzn (148), siatkówka pla¿owa mê¿czyzn (125), siatkówka kobiet (121) i siatkówka pla¿owa kobiet (102), koszykówka mê¿czyzn (81), tenis sto³owy mê¿czyzn
(71) i kobiet (58), pi³ka no¿na (56), p³ywanie mê¿czyzn (51).
Okaza³¹ paterê za 10. miejsce zdobyte przez Politechnikê
£ódzk¹ w mistrzostwach odbierali: prorektor prof. Edward Jezierski, prezes AZS Adrian Oszajca i zastêpca kierownika SWFiS mgr
Gabriel Kabza. Liczmy, ¿e w jubileuszowych XXV Mistrzostwach
Polski Szkó³ Wy¿szych osi¹gniemy jeszcze wy¿sze miejsce.
n Gabriel Kabza
(
& #"""#!# ',%
#<*:*72.6".4<8:;42.3862;322;<8:@,A7.3=4*A*G;2K48
5.37@92H<@7=6.:! % ! "%!
--*7@ <86 A*>2.:* +80*<8 25=;<:8>*7. >;98672.72*
8
>@+2<7@,19:8/.;8:*,1A7*7@,17*=48>,*,12+*-*,A*,1
<>M:,*,1 2 >;9MG<>M:,*,1 4*<.-: 2 A*4G*-M> > 92.:>;A@,1
5*<*,12;<72.72*7*;A.3%,A.572!:A.-;<*>287.8;8+@7*5.IH
-80:87*7*3;<*:;A@,1+8=:8-A87@,13.;A,A.9:A.-
:8
42.6 9:*,8>724M> !E 'C:M- A*62.;A,A87@,1 > ).;A@,2.
89:*,8>*LA7*3-=3.;2K>;98672.72.8C98,.7,2.*:2*72.
2.;A48>;42684<M:.08C62.:,2-8>2.-A2.52C6@;2K<=I9:A.=48L,A.72.6-:=4=
!8 :*A 92.:>;A@ > ! ! "%!=4*A*G*;2K:=+:@4*%$>4<M:.3*4<=*5
72. A*62.;A,A878 92KJ 4:M<42,1 >;98672.L A 5*< *+;85>.7<M>29:*,8>724M>!E862;3*2;<8:@,A7*9:*072.
98C>2K,2J<K:=+:@4K:MI78:8-7@6>@-*:A.7286A>2HA*7@6
A7*;AH%,A.572H"=+:@4*<*84<M:.3>;98627*52C6@>;.<
7@6 7=6.:A. # ! +K-A2. 487<@7=8>*7* > 485.3
7@,17=6.:*,1)!E>62*:K98A@;42>*72*6*<.:2*GM>
n
".4<8:;4*862;3*2;<8:@,A7*
%!"#)
$*"
%+$
$.A-3K,2*98,18-AHA.A+28:M>=
A.=6!E)-3K,2.A:84=-84=6.7
<=3. +=-8>K +*;.7= 2 A>2HA*7.3 A 726
9:A.+2.:*572*-:=026A-3K,2=>2-A26@
/:*06.7<!852<.,17242EM-A42.34<M:@>@
05H-* -A2;2*3 A=9.G72. 27*,A.3 *;.7
A4<M:.089:A.A>2.5.5*<48:A@;<*529:*
,8>72,@2;<=-.7,2A,A*;.6A*,AHG9.G
72J3=I<@548:85KA+28:724*9:A.,2>98I*
:8>.08A4<M:.08,1K<72.48:A@;<*G@-A2
42.4*,A42IA*9*-G*-.,@A3*83.0852
4>2-*,32 ' <@6 62.3;,= 6*6@ -A2;2*3
G*-7@8+;A*:A2.5.72-=I@<:*>724A98;*
-A87@627*7264:A.>*62*=;<*>28
7@,1>84MGG*>4*,168I7*8-98,AHJ
n
B2=5.<@77/8:6*,@37@!852<.,17242EM-A42.3
'@-*>,*!852<.,1724*EM-A4*##
:
B0:=-A2.L
-:.;:.-*4,32
EM-D=54;#48:=942984<.5
.6*25.>*,1837*,4*958-A95
".-*4<8:-:>*1837*,4*>;9MG9:*,*-:*77*8:*>;4*
=6.:A*6472K<80:=-72*
".-*4,3*A*;<:A.0*;8+2.9:*>8-8>9:8>*-A*72*A62*7;4:*,*72*2*-2=;<*,32<.4;<M>
!:83.4<84G*-42*:,27*+G8L;42A-3K,2*7*84G*-,.*,.4#A*+.5*;<:87*2'G8-A262.:A'2<48>;42&;<:87*
E*6*72.2-:=4!:27<?<:*:=4*:72*EM-D=5!868:;4*<.5/*?
<.5
Huculszczyzna 2007
W listopadzie obchodzono Jubileusz Dziesięciu Wypraw Naukowych Studentów
Architektury Politechniki Łódzkiej w Karpaty Wschodnie, wędrówek po wsiach i górach
Huculszczyzny, połączonych z pomiarami inwentaryzacyjnymi zabytkowych obiektów.