Anatomia przedmiotu porzuconego. Koegzystencja grafiki i rysunku

Anatomia przedmiotu porzuconego. Koegzystencja grafiki i rysunku.
Tytułowa anatomia przedmiotu porzuconego jest pretekstem do przeprowadzenia analizy
codzienności, która przez swoją rutynę wydaje się być lekceważona. Moją inspiracją stały się
czynności zwykłe i rzeczy powszednie. To na nich opiera się codzienność będąca zarazem
podstawą naszego istnienia. Celem moich badań jest odkrycie i analiza rzeczy zwykłej, którą
pozornie dobrze znamy. Złudzeniem jest, iż wiemy o niej wszystko i już niczego więcej nie
jesteśmy w stanie się dowiedzieć. Wynika to stąd, że rzeczy powszednie znajdują się zbyt
blisko, aby móc je poznać naprawdę. Prowokacyjnie wybrałam zwykłą ścierkę, gdyż uważam
ją za odzwierciedlenie szarej rzeczywistości. Moim celem było wyodrębnienie szmaty z kręgu
codziennej rutyny, zbadanie, a następnie autorskie przedstawienie budowy w kontekście jej
położenia i pozycji w hierarchii przedmiotów.
Praca jest podzielona na dwie części: pierwsza przedstawia moje inspiracje, podłoże
merytoryczne i wybranych grafików współczesnych tworzących w tematyce wokół przedmiotu
i codzienności, a druga stanowi analizę mojej twórczości od 2006 roku, aż po zestaw prac
poddany ocenie w przewodzie doktorskim.
W pierwszym rozdziale staram się zdefiniować pojęcie przedmiotu, określić jego cechy
i przywołać relacje jakie zachodzą między nami a otaczającymi nas rzeczami. Wykorzystując
badania w obrębie nauk humanistycznych zwracam uwagę na podobieństwo obiektów
materialnych do ludzi, gdyż i jedne i drugie wzajemnie się współokreślają. Wskazując na
zainteresowanie przedmiotami stojącymi najniżej w hierarchii rzeczy, tworzę podrozdział,
w którym skupiam się na codzienności jako podstawie naszego istnienia oraz na porzuceniu
związanym z konsumpcyjnym trybem życia. W swoich spostrzeżeniach opieram się na
myśli filozoficznej Martina Heideggera, Jolanty Brach-Czainy, Zygmunta Baumana i Stefana
Symotiuka. Jeden z podrozdziałów części pierwszej traktuje o twórczości subiektywnie przeze
mnie wybranych grafików współczesnych: Kim Sohee, Clare Humphries, Stephen Inggs, Shoji
Miyamoto, Paulis Liepa.
W rozdziale drugim analizuję własną twórczość graficzną zwracając uwagę na prostotę
podejmowanych przeze mnie zagadnień już od samego początku mojej artystycznej drogi.
Kolejno prezentuję serie Oczyszczenie (2006-2012), Nieokiełznana (2012-2014) oraz szerzej
opisuję cykl Anatomia przedmiotu porzuconego, który jednocześnie zostaje poddany ocenie
w przewodzie doktorskim. Opisując badania nad tym zestawem wyjaśniam wybór środków do
jego wykonania i zgłębiam problem koegzystencji grafiki i rysunku.
Autor: mgr Agata Gertchen
Promotor: dr hab. Aleksandra Janik