Modernizacja co

Nowe
ciepïo
fot. Viessmann
Modernizacja
c.o.
Cezary Jankowski
Aleksandra KuĂmierczyk
Dom ocieplony,
okna wymienione,
a rachunki za
ogrzewanie nadal
wysokie?
Moĝe czas na
remont instalacji
centralnego
ogrzewania?
118
BUDUJEMY DOM
BD5_ogrzewanie.indd 118
Ile kosztuje ogrzewanie
Wydatki na ogrzewanie stanowiÈ 70–80%
kosztów utrzymania domu, dlatego warto dÈĝyÊ do ich obniĝenia. Najistotniejszy
wpïyw na ich wysokoĂÊ majÈ dwa czynniki:
cena energii, która zaleĝy od rodzaju paliwa oraz sprawnoĂci ěródïa ciepïa (patrz tabela 1);
ciepïochronnoĂÊ domu, od której zaleĝy
zapotrzebowanie na ciepïo do ogrzewania.
Tab. 1.
Orientacyjne ceny energii z róĝnych ěródeï
½ródïo energii
Cena jednostkowa
[zï/kWh]
gaz ziemny
0,20
gaz pïynny
0,43
olej opaïowy
0,27
wÚgiel
0,16
energia elektryczna
(taryfa dzienna)
0,41
Jak widaÊ, róĝnica jednostkowych kosztów energii siÚga prawie 300%.
Rzeczywiste koszty ogrzewania zmieniajÈ
siÚ zaleĝnie od sytuacji na rynku paliw, ěró-
dïa zaopatrzenia i regionu. Wpïywa teĝ na
nie sprawnoĂÊ domowych urzÈdzeñ grzewczych, ale zaleĝnoĂÊ cenowa miÚdzy poszczególnymi paliwami ma charakter staïy.
Teoretycznie wybór paliwa jest prosty – wybieramy najtañsze. Niestety, wybór najtañszych paliw staïych oznacza niedogodnoĂci
w obsïudze kotïa (jeĂli zamontujemy urzÈdzenie bez automatycznego podajnika) oraz
zanieczyszczanie atmosfery. Popularnym
paliwem do ogrzewania domu jest gaz ziemny, ale nie wszÚdzie jest dostÚpny.
W uĝytkowanych instalacjach grzewczych
doĂÊ ïatwo moĝna okreĂliÊ roczne zapotrzebowanie na ciepïo (na podstawie iloĂci zuĝywanego wÚgla, oleju opaïowego, gazu czy
energii elektrycznej). BÚdzie to przydatne, jeĂli chce siÚ okreĂliÊ opïacalnoĂÊ wymiany
ěródïa ciepïa. To, ile paliwa zostanie zuĝytego do pozyskania 100 kWh energii, zaleĝy od
jego rodzaju (patrz tabela 2).
WymieniajÈc stary kocioï na nowy, moĝna liczyÊ przeciÚtnie na zmniejszenie zuĝycia paliwa o 15–20%; oszczÚdnoĂci te mogÈ
byÊ duĝo wyĝsze, jeĂli stary kocioï byï mocno zuĝyty i zanieczyszczony. Zastosowanie
5/2009
2009-04-17 09:42:30
Modernizacja c.o.
ChoÊ terminów tych potocznie prawie siÚ nie odróĝnia, to naprawdÚ dotyczÈ zupeïnie innego zakresu robót. Remont to odtworzenie poprzedniego stanu instalacji z ewentualnym zastosowaniem
nowszych materiaïów, bez zmiany najwaĝniejszych parametrów technicznych czy teĝ rodzaju paliwa
do ogrzewania domu. Modernizacja to prace majÈce na celu usprawnienie funkcjonowania i zwiÚkszenie efektywnoĂci, sïowem – unowoczeĂnienie ogrzewania. Moĝe ograniczyÊ siÚ do wymiany samego kotïa na przystosowany do innego rodzaju paliwa lub teĝ obejmowaÊ kompleksowÈ wymianÚ
instalacji grzewczej. Zakres robót zaleĝy od:
celu, jaki chcemy osiÈgnÈÊ (np. obniĝenie kosztów, poprawa komfortu uĝytkowania);
stanu technicznego instalacji;
zasobnoĂci naszego portfela.
Modernizacja wymaga mniejszych lub wiÚkszych przeróbek instalacji grzewczej, a czÚsto teĝ robót murarskich i tynkarskich. Dlatego okazjÈ do niej jest planowany remont caïego domu.
Tab. 2.
Zuĝycie paliw w przeliczeniu na 100 kWh
energii
Rodzaj paliwa
Zuĝycie
gaz ziemny
12 m3
gaz pïynny
17 l
olej opaïowy
11 l
wÚgiel
19 kg
nowoczesnej automatyki regulacyjnej pozwoli dodatkowo zaoszczÚdziÊ 5–10% energii, a przy tym zwiÚkszy komfort cieplny
w budynku. Jednak wymiana kot ïa przystosowanego do tego samego rodzaju paliwa
najczÚĂciej nie ogranicza siÚ jedynie do zastÈpienia starego nowym. Wymaga równieĝ
dostosowania przynajmniej niektórych elementów instalacji do nowych warunków,
a to zwiÚksza koszt modernizacji.
Co wymieniaÊ?
ModernizujÈc instalacjÚ grzewczÈ, oprócz
kotïa wymienia siÚ czasem rury i grzejniki. Z takim zakresem robót trzeba siÚ liczyÊ
wtedy, gdy instalacja jest w zïym stanie technicznym (przecieki, zamulenie, korozja) lub
gdy stare grzejniki i prowadzone po wierzchu
Ăcian rury szpecÈ pomieszczenie, a modernizacja ma zmieniÊ ten stan rzeczy. Wymiana
rur i grzejników to jednak za maïo, by spowodowaÊ wyraěne ograniczenie kosztów
ogrzewania. Ale jeĂli dotyczyÊ ma rur duĝej Ărednicy prowadzonych przez nieogrzewane pomieszczenie lub nieocieplone Ăciany
zewnÚtrzne, a zatem powodujÈcych znaczne straty ciepïa, ich wymiana, a przynajmniej
ocieplenie sÈ mimo wszystko uzasadnione.
JeĂli wymienia siÚ caïÈ instalacjÚ, nowÈ
dobrze jest wykonaÊ jako zamkniÚtÈ, nie-
zaleĝnie od zastosowanego rodzaju kotïa.
DziÚki temu moĝna zamontowaÊ dowolny
rodzaj grzejników (w tym popularne pïytowe, których nie powinno siÚ podïÈczaÊ do
instalacji otwartych) oraz efektywnie korzystaÊ z kotïów na paliwo staïe (ïÈczy siÚ je
z instalacjÈ grzewczÈ za poĂrednictwem wymiennika ciepïa). DziÚki takiemu rozwiÈzaniu kocioï wyposaĝony w automatykÚ sterujÈcÈ moĝe uzyskaÊ jednoczeĂnie wysokÈ
i niskÈ temperaturÚ wody. W uproszczeniu
– mamy gorÈcy kocioï, a to korzystnie wpïywa na proces spalania, i letnie grzejniki
przekazujÈce tyle ciepïa, ile w danej chwili potrzeba.
Rodzaj rur i sposób ich prowadzenia nie
majÈ wiÚkszego znaczenia dla funkcjonowania instalacji. Dlatego najlepiej wybieraÊ
rury, które ïatwo zamontowaÊ. ModernizacjÚ
uïatwiÈ rury miedziane, które moĝna ukïadaÊ dowolnymi trasami (np. za listwami
przypodïogowymi). JeĂli instalacjÚ prowadzi
siÚ pod tynkiem, najwygodniej zastosowaÊ
rury warstwowe PEX-Al-PE.
By rury nie szpeciïy pomieszczeñ, odprowadza siÚ je od podïogi poprzez konsole
przyïÈczeniowÈ wyposaĝonÈ w zawory odcinajÈce. Popularny sposób rozprowadzania
rur z rozdzielaczy jest za trudny, by go zastosowaÊ w czasie modernizacji: nie da siÚ
estetycznie ukryÊ licznych wiÈzek rur inaczej niĝ pod podïogÈ, a to jest ïatwe tylko
w nowo budowanym domu.
Gazowy na gazowy
Kotïy produkowane ponad 20 lat temu miaïy z reguïy doĂÊ ubogÈ automatykÚ, a ich nominalna sprawnoĂÊ wynosiïa 75–80% (po
latach eksploatacji z pewnoĂciÈ jest znacznie mniejsza). Takie kotïy warto wiÚc wymieniÊ, bo koszty inwestycji doĂÊ szybko siÚ
zwrócÈ. Kocioï gazowy najproĂciej
i z reguïy najkorzystniej jest wymieniÊ na jeden
z dwóch rodzajów
kotïów:
z otwartÈ komorÈ spalania – jeĂli
stary jest umieszczony w oddzielnej kotïowni lub
z zamkniÚtÈ komorÈ spalania – jeĂli brakuje oddzielnej kotïowni, a kocioï zainstalowany jest w kuchni lub ïazience.
Nowoczesne kotïy mogÈ byÊ przystosowane do podgrzewania wody do podobnej temperatury jak stare lub, jeĂli sÈ to kotïy kondensacyjne, powinny pracowaÊ przy
niĝszej temperaturze wody. Z tego wzglÚdu wymiana starego kotïa gazowego na kondensacyjny nie zawsze bÚdzie dobrym rozwiÈzaniem. By taki kocioï osiÈgnÈï wysokÈ
sprawnoĂÊ, pozwalajÈcÈ na uzyskanie wyraěnych oszczÚdnoĂci w trakcie eksploatacji, temperatura wody w instalacji c.o. musi
byÊ niĝsza niĝ dotychczas. Jednak obniĝenie
temperatury wody, jeĂli straty ciepïa w budynku siÚ nie zmniejszÈ (dziÚki ociepleniu Ăcian, wymianie okien itp.) lub jeĂli nie
zwiÚkszy siÚ powierzchnia grzejników, spowoduje niedogrzanie domu. Dlatego wymiana starego kotïa na kondensacyjny jest racjonalna tylko wtedy, gdy modernizuje siÚ caïÈ
instalacjÚ c.o. lub jeĂli straty ciepïa zostaïy
zmniejszone.
Niezaleĝnie od tego, na które z wymienionych urzÈdzeñ wymieniamy stary kocioï gazowy, zawsze trzeba uwzglÚdniÊ stan i rodzaj instalacji. Zanim zamontuje siÚ nowy
kocioï, instalacjÚ warto dokïadnie przepïukaÊ, w przeciwnym razie nowy kocioï lepiej
podïÈczyÊ do starej instalacji za poĂrednictwem wymiennika pïytowego. To uchroni
przed zanieczyszczeniami delikatnÈ automatykÚ nowego urzÈdzenia i zapewni jego
sprawne funkcjonowanie. Trzeba teĝ pamiÚtaÊ o przystosowaniu komina do wspóïpracy
z nowym kotïem: jeĂli poprzednio pracowaï
bez wkïadu kominowego lub z rurÈ ze stali ocynkowanej, koniecznie trzeba dokupiÊ
wkïad kominowy ze stali kwasoodpornej.
JeĂli kocioï ma byÊ wymieniony na kocioï
fot. Buderus
Remont czy modernizacja c.o.?
WiszÈce kotïy
kondensacyjne
nadajÈ siÚ do domów
modernizowanych,
w których brakuje
miejsca w kotïowni
BUDUJEMY DOM
BD5_ogrzewanie.indd 119
5/2009
119
2009-04-16 22:34:41
Remont
Grzejniki...
...przekazujÈ do pomieszczeñ energiÚ cieplnÈ dostarczanÈ przez kocioï i rury rozprowadzajÈce. Na
efektywnoĂÊ ogrzewania, a poĂrednio teĝ na zuĝycie energii, wpïyw ma nie tylko wielkoĂÊ, ale teĝ rodzaj i miejsce zamontowania grzejników. Powinno siÚ je dobieraÊ z uwzglÚdnieniem zapotrzebowania
na ciepïo i umieszczaÊ tak, by zapewniaïy jednakowÈ temperatury powietrza w caïym pomieszczeniu. JeĂli sÈ ěle dobrane i umieszczone, niekorzystny rozkïad temperatury zmusza do dostarczania
do pomieszczenia wiÚkszej iloĂci energii, niĝ to wynika z rzeczywistego zapotrzebowania.
WielkoĂÊ grzejników zaleĝy teĝ od strat cieplnych pomieszczenia, zwykle okreĂlonych w projekcie.
JeĂli takich danych nie ma, do wiÚkszoĂci pomieszczeñ speïniajÈcych normy ciepïochronnoĂci moĝna zamontowaÊ grzejniki wg wskaěnika 50–70 W/m2 ogrzewanej powierzchni.
Grzejniki powinny byÊ teĝ przystosowane do parametrów pracy instalacji grzewczej, to znaczy temperatury zasilania i powrotu. W starszych systemach przyjmowano parametry 90/70/20: oznaczaïo
to, ĝe zaïoĝonÈ moc grzewczÈ grzejnik uzyskiwaï, gdy temperatura wody zasilajÈcej wynosiïa 90°C,
wody powracajÈcej – 70°C, a temperatura pomieszczenia miaïa 20°C.
WiÚkszoĂÊ wspóïczesnych instalacji dostosowana jest do niĝszych parametrów – zaleĝnie od rodzaju kotïa – temperatury zasilania 50–75°C, a wody powrotnej 40–60°C. By przekazaÊ takÈ samÈ
iloĂÊ ciepïa, grzejnik powinien byÊ wiÚkszy. Producenci grzejników majÈ tabele przeliczeniowe, wedïug których dobierajÈ wielkoĂÊ grzejnika do instalacji innych niĝ standardowe.
Przykïad: W instalacji o parametrach 90/70/20
grzejnik uzyskuje moc 1000 W. W instalacji o parametrach 70/60/22 uzyska moc jedynie 650 W.
Moc grzejników okreĂla siÚ jednak dla niskiej temperatury zewnÚtrznej (z reguïy -20°C), dlatego przez
wiÚkszoĂÊ sezonu i tak pracujÈ one ze znacznie mniejszÈ mocÈ, wystarczajÈcÈ do utrzymania poĝÈdanej
temperatury. W rzeczywistoĂci nie trzeba zatem precyzyjnie dobieraÊ wielkoĂci grzejników do maksymalnej mocy, gdyĝ w krótkich okresach bardzo niskiej
temperatury moĝna zwiÚkszyÊ – poza zakres ekonomiczny – temperaturÚ grzewczÈ kotïa.
Na komfort cieplny w pomieszczeniu wpïywa
fot. Purmo
takĝe sposób przekazywania ciepïa przez grzejnik,
a wiÚc promieniowanie lub konwekcja (unoszenie).
Korzystniej jest stosowaÊ grzejniki, które oddajÈ ciepïo przez promieniowanie, bo konwekcja powoduje „poduszkÚ” ciepïego powietrza pod sufitem i utrzymanie równoczeĂnie przy podïodze doĂÊ niskiej temperatury. Grzejniki konwekcyjne sÈ szczególnie niekorzystne w pomieszczeniu otwartym
– na przykïad z otwartÈ klatkÈ schodowÈ prowadzÈcÈ do pomieszczeñ na poddaszu.
Grzejniki powinno siÚ montowaÊ w pobliĝu miejsc o najwiÚkszych stratach ciepïa, czyli pod oknami lub przy drzwiach zewnÚtrznych. DziÚki cyrkulacji ciepïego powietrza uzyska siÚ wtedy równomierny rozkïad temperatury w pomieszczeniach.
fot. Merloni
Kotïy gazowe z zamkniÚtÈ komorÈ
spalania mogÈ byÊ umieszczane
w dowolnym miejscu domu
BD5_ogrzewanie.indd 120
z zamkniÚtÈ komorÈ spalania takĝe kondensacyjny, trzeba teĝ zapewniÊ doñ dopïyw
powietrza zewnÚtrznego – najproĂciej przez
rozdzielenie (odpowiednim adapterem) rury
powietrzno-spalinowej i doprowadzenie powietrza przez ĂcianÚ domu. Z kanaïu kominowego oraz z kotïa kondensacyjnego – trzeba teĝ odprowadziÊ skropliny – najlepiej
bezpoĂrednio do kanalizacji lub do szamba
odpornego na korozjÚ.
WÚglowy na gazowy
Wymiana na gazowy kotïa wÚglowego
– zwïaszcza z rÚcznym zaïadunkiem – zapewni nie tylko praktycznie bezobsïugowe
uĝytkowanie c.o., ale teĝ stabilnÈ temperaturÚ w pomieszczeniach. W rejonach zgazyfikowanych i tych, w których wymagana
jest szczególna ochrona powietrza, gminy
niekiedy dofinansujÈ takie inwestycje.
Nowy kocioï moĝna zamontowaÊ w miejscu starego lub – jeĂli jest wolny kanaï spalinowy – w innym pomieszczeniu: kuchni
albo ïazience, a w dawnej kotïowni moĝna
urzÈdziÊ na przykïad siïowniÚ lub dodatkowÈ ïazienkÚ.
JeĂli wymienia siÚ jedynie kocioï, nowe
urzÈdzenie trzeba podïÈczyÊ do instalacji za
poĂrednictwem wymiennika pïytowego, bo
inaczej instalacja z kotïem wÚglowym, która jest zawsze typu otwartego, niekorzystnie
wpïywaïaby na pracÚ nowego kotïa gazowego. JeĂli instalacja jest grawitacyjna, trzeba teĝ zamontowaÊ pompÚ w obiegu grzejnikowym. InstalacjÚ typu otwartego moĝna
przerobiÊ na zamkniÚtÈ (zastÚpujÈc otwarte naczynie wzbiorcze – przeponowym), ale
wymaga to zaïoĝenia odpowietrzników przy
grzejnikach lub na pionach.
Do zmiany kotïa na gazowy trzeba przystosowaÊ przewód spalinowy, gdyĝ wewnÈtrz komina w czasie spalania gazu
kondensuje siÚ para wodna, wskutek czego tworzÈ siÚ tam ĝrÈce skropliny. Aby nie
niszczyïy komina, niezbÚdne jest wiÚc wstawienie do niego wkïadu kominowego ze stali kwasoodpornej. Jeĝeli nowy kocioï ma zamkniÚtÈ komorÚ spalania, a jego moc nie
przekracza 21 kW, moĝna – zamiast do komina – podïÈczyÊ go do przewodu spalinowo-powietrznego wyprowadzonego przez
ĂcianÚ.
Problem przygotowania ciepïej wody
uĝytkowej rozwiÈzuje dwufunkcyjny kocioï
gazowy, choÊ moĝna równieĝ wykorzystaÊ
dotychczasowy zasobnik na ciepïÈ wodÚ,
podïÈczajÈc go do kotïa gazowego za poĂrednictwem dodatkowej aparatury sterujÈ-
2009-04-16 22:34:58
Modernizacja c.o.
JeĂli w najbliĝszej okolicy nie ma sieci gazowej, alternatywnym dla wÚgla paliwem jest
olej opaïowy. Koszty eksploatacyjne bÚdÈ
wyĝsze, mniejsze natomiast bÚdzie zanieczyszczenie Ărodowiska, zmniejszy siÚ teĝ
uciÈĝliwoĂÊ obsïugi i poprawi komfort cieplny w pomieszczeniach.
fot. De Dietrich
Kocioï olejowy
z zamkniÚtÈ
komorÈ spalania
i podgrzewaczem
c.w.u.
Kocioï olejowy instaluje siÚ w kotïowni, a dotychczasowy skïad na opaï moĝna
wykorzystaÊ na zbiorniki olejowe. Te, których pojemnoĂÊ nie przekracza 1000 l, moĝna umieĂciÊ w bezpoĂrednim sÈsiedztwie
kotïa, ale pod warunkiem rozdzielenia ich
ĂciankÈ ceglanÈ wybudowanÈ w odlegïoĂci
co najmniej 1 m od kotïa. WiÚksze zbiorniki
trzeba ustawiÊ w oddzielnym pomieszczeniu. Do kotïa olejowego trzeba dostosowaÊ
kanaï spalinowy, aby mógï odprowadzaÊ
spaliny zawierajÈce parÚ wodnÈ.
InstalacjÚ grzewczÈ trzeba przystosowaÊ
do nowego kotïa wedïug zaleceñ producenta, przy czym zawsze korzystniej jest dostosowaÊ jÈ do pracy w obiegu zamkniÚtym lub
podïÈczyÊ kocioï przez wymiennik pïytowy.
W pomieszczeniu z kotïem i zbiornikiem
na olej musi skutecznie dziaïaÊ wentylacja,
pozwalajÈca usunÈÊ zapach oleju i zapewniajÈca dostatecznÈ iloĂÊ powietrza do spalania.
Kocioï wÚglowy na wÚglowy
Kocioï na paliwo staïe wymienia siÚ na
nowy przystosowany do takiego samego rodzaju opaïu wtedy, gdy stary jest juĝ mocno zuĝyty lub uszkodzony albo gdy chce siÚ
ka ciepïa w kotle (w wypadku kotïów wÚglowych powinna ona mieÊ powyĝej 60°C).
JeĂli temperatura wymiennika kotïa jest
zbyt niska (40–60°C), ïatwo osadzajÈ siÚ sadze doprowadzajÈce od zmniejszenia efektywnoĂci przejmowania ciepïa, a wiÚc
i sprawnoĂci kotïa. Spaliny o niskiej temperaturze natomiast szybko ulegajÈ skropleniu,
doprowadzajÈc do odkïadania siÚ w kanale
dymowym smolistych osadów niszczÈcych
komin. W obiegu otwartym powinno siÚ instalowaÊ wyïÈcznie grzejniki o duĝej odpornoĂci korozyjnej – przede wszystkim ĝeliwne i aluminiowe.
obieg otwarty i zamkniÚty rozdzielone wymiennikiem ciepïa – taki ukïad stosuje siÚ przede wszystkim w trakcie kompleksowej modernizacji instalacji c.o.
WykorzystujÈc pïytowy wymiennik ciepïa, tworzy siÚ dwa obiegi: zamkniÚty grzejnikowy i otwarty kotïowy. Pozwala to na
efektywnÈ pracÚ kotïów wÚglowych sterowanych elektronicznie i wyposaĝonych
w palnik retortowy oraz podajnik paliwa.
Obieg kotïowy wykonany jest z otwartym
naczyniem wzbiorczym, co chroni przed
nadmiernym wzrostem ciĂnienia w razie przegrzania. Woda w zamkniÚtym obiegu grzejnikowym krÈĝy zaĂ tylko pomiÚdzy
grzejnikiem a dodatkowym wymiennikiem.
DziÚki temu, odpowiednio regulujÈc pracÚ obiegów kocioï-wymiennik oraz wymiennik-grzejnik, moĝna utrzymaÊ znacznie
niĝszÈ temperaturÚ wody w obiegu grzejnikowym. OczywiĂcie jeĂli zapotrzebowanie na ciepïo jest mniejsze, spalane jest teĝ
mniej paliwa – palnik retortowy pozwala na
regulacjÚ mocy grzewczej w doĂÊ duĝym zakresie.
Kotïy na paliwo
staïe, ze wzglÚdu na
wzrastajÈce od lat
ceny gazu i oleju,
staïy siÚ bardzo
ekonomicznym
sposobem
ogrzania domu
i przygotowania
ciepïej wody
uĝytkowej
fot. Spyra
WÚglowy na olejowy
zmniejszyÊ uciÈĝliwoĂÊ obsïugi, poprawiÊ
sprawnoĂÊ spalania i wygodnie regulowaÊ
temperaturÚ w pomieszczeniach.
W praktyce prostÈ wymianÚ moĝna przeprowadziÊ jedynie, gdy montuje siÚ nowy
kocioï o podobnej konstrukcji, systemie spalania i mocy. W takich sytuacjach nie przerabia siÚ instalacji, chyba ĝe pracowaïa ona
nieprawidïowo. JeĂli wybierze siÚ nowoczesny kocioï z nadzorowanÈ intensywnoĂciÈ
spalania, wyposaĝony w automatykÚ sterujÈcÈ, to konieczne sÈ zmiany w ukïadzie
grzewczym. Moĝna teĝ zdecydowaÊ siÚ na
wymianÚ grzejników i rur w instalacji. By
przybliĝyÊ zakres niezbÚdnych zmian w instalacji, przedstawimy trzy typy obiegów
grzewczych i sposoby przystosowania ich
do róĝnych kotïów wÚglowych:
obieg grawitacyjny otwarty – z tym systemem zwykle wspóïpracujÈ jedynie najprostsze kotïy wÚglowe, o duĝych Ărednicach przyïÈczy i z rÚcznym zaïadunkiem
paliwa oraz ograniczonÈ automatykÈ sterowania. Instalacja taka ma duĝÈ bezwïadnoĂÊ cieplnÈ, a kocioï pracuje w systemie
cyklicznym (uzupeïniany jest dwa-trzy razy
w ciÈgu doby). Taka instalacja nie pozwala
efektywnie wykorzystaÊ moĝliwoĂci nowoczesnego kotïa z podajnikiem paliwa i automatykÈ.
obieg pompowy otwarty – moĝe bezpoĂrednio wspóïpracowaÊ z kotïami o maïo rozbudowanym systemie regulacji temperatury
zasilania. Ukïad musi zawieraÊ zabezpieczenie przed przegrzaniem, gdyĝ w razie awarii zasilania lub uszkodzenia pompy moĝe
nastÈpiÊ niebezpieczny wzrost temperatury wody w kotle. W obiegu lepiej nie montowaÊ zaworów termostatycznych, gdyĝ ich zamkniÚcie moĝe spowodowaÊ przegrzanie
kotïa. SterujÈce pracÈ kotïa ukïady automatyki moĝna wykorzystaÊ, o ile nie powodujÈ
nadmiernego spadku temperatury wymienni-
fot. SAS
cej. Jednak korzystniej jest wymieniÊ zasobnik na nowoczesny, z lepszÈ izolacjÈ cieplnÈ
i efektywniejszym przekazywaniem ciepïa.
BUDUJEMY DOM
BD5_ogrzewanie.indd 121
5/2009
121
2009-04-16 22:35:16