Liczba orzeczeń w zestawieniu 16 Orzeczenia Trybunału

Czas wygenerowania:
Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego według statusu orzeczenia
Liczba orzeczeń w zestawieniu
Stan na:
2017-03-08 06:07:36
2017-03-08
15
Niewykonane
Lp
1
Orzeczenie Trybunału
Konstytucyjnego
Publikator
Akty których przepisy były
przedmiotem orzeczenia
Ocena
konstytucyjności
K 1/14
2015-11-04
2015-11-18
Dz.U. 2013 r. poz. 1717
Ustawa z dnia 6 grudnia 2013 r. o
zmianie niektórych ustaw w
związku z określeniem zasad
wypłaty emerytur ze środków
zgromadzonych w otwartych
funduszach emerytalnych
niezgodny
wyrok
Rok 2015
Dz.U. poz.
1917
Zmiana przepisów
regulujących
funkcjonowanie otwartych
funduszy emerytalnych.
Organ właściwy ze
względu na zakres
orzeczenia
Minister Finansów
Status orzeczenia
Stan prac legislacyjnych
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Dz.U. 2013 r. poz. 1442
Ustawa z dnia 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych
Dz.U. 2013 r. poz. 989
Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r.
o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych
Sentencja:
1. Art. 141 ust. 2 ustawy z 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 989, 1289 i 1717 oraz z 2015 r. poz. 238 i 1513) w związku z art. 4 pkt 33,
art. 23 ust. 1 oraz art. 35 pkt 2-4 ustawy z 6 grudnia 2013 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach
emerytalnych (Dz. U. poz. 1717) jest zgodny z art. 2 i art. 67 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie jest niezgodny z art. 31 ust. 3 Konstytucji.
2. Art. 141 ust. 2 ustawy z 28 sierpnia 1997 r. w związku z art. 23 ust. 1-6, 9 i 15-17 oraz art. 35 pkt 2-4 ustawy z 6 grudnia 2013 r. jest zgodny z art. 2 oraz z art. 22 w związku z art. 31 ust. 3
Konstytucji.
3. Art. 23 ust. 1, 2 i 18 ustawy z 6 grudnia 2013 r. jest zgodny z art. 2 Konstytucji.
4. Art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z 6 grudnia 2013 r. oraz art. 39a ust. 1, 2 i 3 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121, 1037, 1240, 1269 i 1506) są
zgodne z art. 2 Konstytucji.
5. Art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z 6 grudnia 2013 r. w zakresie, w jakim dotyczy osób, o których mowa w art. 111 ust. 3 ustawy z 13 października 1998 r., nie jest niezgodny z art. 31 ust. 1 w związku z art.
31 ust. 3 Konstytucji.
6. Art. 197 ust. 1, 2 i 3 ustawy z 28 sierpnia 1997 r. w zakresie, w jakim odnosi się do powszechnych towarzystw emerytalnych i otwartych funduszy emerytalnych oraz art. 197a ust. 1 i 2 ustawy z 28
sierpnia 1997 r., są zgodne z art. 2 Konstytucji.
7. Art. 197a ust. 1 ustawy z 28 sierpnia 1997 r. jest niezgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
1 / 10
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Art. 197a ust. 1 ustawy z 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 989 z późn. zm.) jako niezgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3
Konstytucji traci moc obowiązującą z dniem 18 listopada 2015 r.
2
wyrok
Rok 2015
Dz.U. poz.
1038
2015-07-14
2015-07-24
K 2/13
Dz.U. 2005 r. Nr 108 poz. 908
Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r.
- Prawo o ruchu drogowym
niezgodny
Minister Infrastruktury i
Budownictwa
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Upoważnienie ministra
właściwego do spraw
transportu do określenia w
drodze rozporządzenia
sposobu, trybu oraz
warunków technicznych
gromadzenia,
przetwarzania,
udostępniania i usuwania
przez Głównego Inspektora
Transportu Drogowego
utrwalonych obrazów i
danych.
Sentencja:
Art. 129g ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 i 1448, z 2013 r. poz. 700, 991, 1446 i 1611, z 2014 r. poz. 312, 486, 529, 768 i 822 oraz z
2015 r. poz. 211, 541 i 591) jest niezgodny z art. 51 ust. 5 i art. 92 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Przepis wymieniony w części I traci moc obowiązującą z upływem 9 (dziewięciu) miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.
3
SK 32/14
wyrok
2015-06-23
Rok 2015
Dz.U. 2006 r. Nr 90 poz. 631
Dz.U. poz. 932 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o
prawie autorskim i prawach
2015-07-01
pokrewnych
niezgodny
Minister Kultury i
Dziedzictwa
Narodowego
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Prawo autorskie i prawa
pokrewne
Sentencja:
<bArt. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych </b(Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, Nr 94, poz. 658 i Nr 121, poz. 843, z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i
Nr 181, poz. 1293, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 152, poz. 1016) <bw zakresie, w jakim uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby,
która naruszyła te prawa, naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej - w przypadku gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotności stosownego
wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 i 2 w związku z art. 31 ust. 3 w
związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.</b
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
2 / 10
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zakresie wskazanym w sentencji orzeczenia utracił moc obowiązującą z dniem ogłoszenia wyroku w
Dzienniku Ustaw, tj. z dniem 1 lipca 2015 r.
Informacje dodatkowe:
<div </div
<divTrybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej prowadzi pod sygnaturą C-367/15 postępowanie prejudycjalne wszczęte na wniosek Sądu Najwyższego Rzeczypospolitej Polskiej, którego
przedmiotem jest ocena zgodności regulacji zawartych w art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b w/w ustawy z postanowieniami dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r.
w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej. Prace legislacyjne zostaną podjęte przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego po uzyskaniu orzeczenia Trybunału
Sprawiedliwości UE.</div
4
K 25/12
wyrok
Rok 2015
Dz.U. 2013 r. poz. 1443
Dz.U. poz. 891 Ustawa z dnia 16 września 1982 r.
– Prawo spółdzielcze
2015-06-26
niezgodny
Minister
Sprawiedliwości
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
2015-06-16
Prawo spółdzielcze
Sentencja:
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:
1) art. 203n § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r. poz. 1443 oraz z 2015 r. poz. 201) w zakresie, w jakim dotyczy zawiadamiania przez ogłoszenie, jest
niezgodny z art. 2 i art. 58 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
2) art. 203o § 2 pkt 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest niezgodny z art. 64 ust. 2 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 21 ust 2 Konstytucji.
3) art. 203u § 4 i 5 oraz art. 203w § 4 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim nie przewidują możliwości żądania ponownej wyceny wpisowego i wpłaconych udziałów członkowskich oraz
wniesienia powództwa o ustalenie wartości wpisowego i wpłaconych udziałów członkowskich, są niezgodne z art. 64 ust. 2 Konstytucji.
4) Art. 203u § 3 ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z art. 77 ust. 2 Konstytucji.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Przepisy art. 203n § 3 w zakresie wskazanym w sentencji orzeczenia i art. 203o § 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (dalej: prawo spółdzielcze) tracą moc powszechnie
obowiązującą z dniem wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, tj. z dniem 26 czerwca 2015 r.
Natomiast przepisy art. 203u § 4 i 5 oraz art. 203w § 4 prawa spółdzielczego, w zakresie wskazanym w sentencji orzeczenia zostały uznane za niezgodne z Konstytucją ze względu na fakt, że nie
przewidują określonej regulacji prawnej. W związku z powyższym, wskutek wejścia w życie wyroku nie nastąpiła utrata mocy obowiązującej tych przepisów, jednakże z dniem wejścia w życie
orzeczenia zostało obalone ich domniemanie konstytucyjności w ww. zakresie.
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
3 / 10
5
P 10/11
wyrok
2015-02-10
Rok 2015
Dz.U. 1999 r. Nr 95 poz. 1101
Dz.U. poz. 226 Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r.
o zmianie ustawy o podatku
2015-02-18
dochodowym od osób prawnych.
niezgodny
Minister Finansów
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Podatek dochodowy od
osób prawnych; możliwość
amortyzacji wartości
niematerialnych i prawnych
Sentencja:
Przepis art. 4 w związku z art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 95, poz. 1101 oraz z 2002 r. Nr 100, poz. 923) w
zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił podatników podatku dochodowego od osób prawnych możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału w nieruchomości, wprowadzonego do
ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999 r., jest niezgodny z wywodzoną z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą ochrony interesów w toku.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Na mocy tego wyroku żaden przepis nie utracił mocy obowiązującej, a Trybunał Konstytucyjny jako niekonstytucyjny uznał brak przepisów przejściowych w zakresie poddanym jego kontroli.
6
wyrok
Rok 2014
Dz.U. poz.
1826
2014-12-09
2014-12-18
K 46/13
Ograniczenie możliwości
przeniesienia praw i
obowiązków związanych z
prowadzeniem uprawy
leśnej tylko do sprzedaży
lub spadkobrania
Dz.U. 2003 r. Nr 46 poz. 392
Ustawa z dnia 14 lutego 2003 r. o
zmianie ustawy o przeznaczeniu
gruntów rolnych do zalesienia oraz
ustawy — Prawo ochrony
środowiska
niezgodny
Minister Rolnictwa i
Rozwoju Wsi
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Dz.U. 2001 r. Nr 73 poz. 764
Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o
przeznaczeniu gruntów rolnych do
zalesienia
Sentencja:
Art. 7 ust. 6a ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia (Dz. U. Nr 73, poz. 764 z późn. zm.) w zakresie, w jakim nie przewiduje - od wejścia w życie ustawy z
dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 46, poz. 392) - przejścia na nabywcę w drodze innej
czynności prawnej niż sprzedaż gruntu obowiązków związanych z prowadzeniem uprawy leśnej oraz ekwiwalentu za wyłączenie gruntu z upraw rolnych i prowadzenie uprawy leśnej, jest niezgodny z
art. 64 ust. 2 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Przepis art. 7 ust. 6a ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia, zakresie wskazanym w sentencji orzeczenia nie utracił mocy obowiązującej na skutek wejścia w
życie przedmiotowego wyroku Trybunału Konstytucyjnego z uwagi na fakt, iż orzeczona niekonstytucyjność została stwierdzona w związku z zaistnieniem pominięcia ustawodawczego, opierającego
się na ustaleniu, iż w uchwalonych przepisach "brakowało pewnych elementów normatywnych, koniecznych z punktu widzenia ustawy zasadniczej".
7
wyrok
Rok 2014
Dz.U. poz.
1443
2014-10-21
2014-10-23
K 38/13
Dz.U. 2013 r. poz. 1456
ustawa z dnia 28 listopada 2003 r.
o świadczeniach rodzinnych
niezgodny
Minister Rodziny,
Pracy i Polityki
Społecznej
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Prawo do świadczenia
pielęgnacyjnego
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
4 / 10
Sentencja:
Art. 17 ust. 1b ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią
wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Skutkiem wejścia w życie niniejszego wyroku nie jest ani uchylenie art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, ani uchylenie decyzji przyznających świadczenia, ani wykreowanie "prawa" do
żądania świadczenia dla opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność podopiecznych nie powstała w okresie dzieciństwa. Trybunał Konstytucyjny orzekł ostatecznie o
niekonstytucyjności jedynie części normy wynikającej z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Informacje dodatkowe:
Wykonanie niniejszego wyroku Trybunału Konstytucyjnego wymaga podjęcia działań ustawodawczych, które doprowadzą do przywrócenia równego traktowania opiekunów dorosłych osób
niepełnosprawnych. Trybunał nie przesądza, jaki model ustalenia świadczeń dla tych opiekunów należy przyjąć. Ustawodawca ma w tej kwestii pewien margines swobody. Powinien wszakże
uwzględnić zarówno możliwości finansowania świadczeń z budżetu państwa, jak i uszanować poprawnie nabyte prawa osób, które korzystają obecnie ze świadczeń w zaufaniu do państwa.
Toczyły się prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (numer z wykazu: UB33).
8
wyrok
Rok 2014
Dz.U. poz.
1051
2014-07-28
2014-08-06
K 16/12
Prawo przewozowe;
penalizacja zachowania
podróżnego, który w czasie
kontroli biletów nie pozostał
w miejscu przeprowadzenia
kontroli do czasu przybycia
Policji lub innych organów
porządkowych.
Dz.U. 2012 r. poz. 1173
Obwieszczenie Marszałka Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
30 sierpnia 2012 r. w sprawie
ogłoszenia jednolitego tekstu
ustawy – Prawo przewozowe
niezgodny
Minister Infrastruktury i
Budownictwa
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Sentencja:
Art. 87b ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1173, z późn. zm.) jest niezgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Art. 87b ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe utracił moc obowiązującą z dniem ogłoszenia sentencji wyroku w Dzienniku Ustaw, tj. z dniem 6 sierpnia 2014 r.
Informacje dodatkowe:
Minister Infrastruktury i Rozwoju, w piśmie z dnia 20 listopada 2014 r., poinformował iż w Ministertwie trwają prace w zakresie przygotowania propozycji rozwiązań legislacyjnych mających na celu
wykonanie przedmiotowego wyroku.
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
5 / 10
9
SK 61/13
wyrok
2014-05-13
Rok 2014
Dz.U. 2013 r. poz. 1440
Dz.U. poz. 683 Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o
2014-05-26 emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych.
niezgodny
Minister Rodziny,
Pracy i Polityki
Społecznej
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Uzależnienie uprawnienia
małżonki rozwiedzionej do
uzyskania renty rodzinnej
od wymogu posiadania w
dniu śmierci męża prawa do
alimentów z jego strony,
ustalonych wyłącznie
wyrokiem lub ugodą sądową
Sentencja:
Art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U.
z 2013 r. poz. 1440, 1717 i 1734) w zakresie, w jakim uprawnienie małżonki rozwiedzionej do uzyskania renty rodzinnej
uzależnia od wymogu posiadania w dniu śmierci męża prawa do alimentów z jego strony, ustalonych wyłącznie wyrokiem
lub ugodą sądową, jest niezgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Przepis art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie utracił mocy obowiązującej na skutek wejścia w życie przedmiotowego
wyroku Trybunału Konstytucyjnego z uwagi na fakt, iż orzeczona niekonstytucyjność została stwierdzona w związku z zaistnieniem pominięcia ustawodawczego, opierającego się na ustaleniu, iż w
uchwalonych przepisach "brakuje pewnych elementów normatywnych, koniecznych z punktu widzenia ustawy zasadniczej".
10
wyrok
Rok 2013
Dz.U. poz.
1439
2013-11-26
2013-12-04
P 33/12
Zaprzeczenie ojcostwa.
Dz.U. 2012 r. poz. 788
Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. –
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
niezgodny
Minister
Sprawiedliwości
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Dz.U. 1964 r. Nr 43 poz. 296
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r.
- Kodeks postępowania cywilnego
Sentencja:
1) art. 71 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.),
2) art. 456 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.) w zakresie, w jakim odnosi się do sprawy zaprzeczenia ojcostwa,
- są niezgodne z art. 47 w związku z art. 31 ust. 3 oraz w związku z art. 18 Konstytucji oraz z art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4
listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, z późn. zm.).
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Przepisy powołane w sentencji, w zakresie tam wskazanym, tracą moc obowiązującą z dniem ogłoszenia wyroku, tj. z dniem 4 grudnia 2013 r.
Informacje dodatkowe:
Ministerstwo Sprawiedliwości, dostrzegając potrzebę rozpoczęcia prac legislacyjnych nad wprowadzeniem odpowiednich zmian do prawa materialnego i procesowego, w kierunku wyznaczonym
wyrokiem TK, zwróciło się do Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego o przygotowanie kompleksowych zmian w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym oraz w Kodeksie postępowania cywilnego.
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
6 / 10
11
P 35/10
wyrok
2012-07-02
Rok 2012
Dz.U. 1989 r. Nr 11 poz. 63
Dz.U. poz. 778 Rozporządzenie Rady Ministrów z
dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie
2012-07-10
szczegółowych zasad ustalania
podstawy wymiaru emerytur i rent
niezgodny
Minister Rodziny,
Pracy i Polityki
Społecznej
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Emerytury osób nie
zatrudnionych w kraju przed
wyjazdem do innego kraju.
Sentencja:
§ 10 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent (Dz. U. z 1989 r. Nr 11, poz. 63, z późn. zm.) w
zakresie, w jakim uzależnia ustalenie podstawy wymiaru emerytury lub renty od tego, czy pracownik był zatrudniony w kraju przed wyjazdem za granicę, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
§ 10 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent (Dz. U. z 1989 r. Nr 11, poz. 63 oraz z 1990 r. Nr 71,
poz. 418) w zakresie, w jakim uzależnia ustalenie podstawy wymiaru emerytury lub renty od tego, czy pracownik był zatrudniony w kraju przed wyjazdem za granicę, utracił moc obowiązującą z dniem
opublikowania wyroku w Dzienniku Ustaw, tj. w dniu 10 lipca 2012 r.
Informacje dodatkowe:
Regulacja mająca na celu wykonanie wyroku została wycofana z projektu ustawy
12
wyrok
Rok 2011
Dz.U. Nr 130
poz. 762
2011-06-13
2011-06-22
SK 41/09
Dz.U. 2010 r. Nr 102 poz. 651
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r.
o gospodarce nieruchomościami
niezgodny
Minister Skarbu
Państwa
Minister Infrastruktury i
Budownictwa
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Stosowanie przepisów o
odszkodowaniu za
wywłaszczone
nieruchomości, które na
podstawie dekretu z dnia 26
października 1945 roku o
własności i użytkowaniu
gruntów na obszarze m.st.
Warszawy przeszły na
własność państwa.
Sentencja:
Art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) w zakresie, w jakim pomija stosowanie przepisów tej ustawy
dotyczących odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości do nieruchomości, które przeszły na własność gminy m.st. Warszawy lub państwa na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o
własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279), innych niż domy jednorodzinne, jeżeli przeszły one na własność państwa po 5 kwietnia 1958 r., i działek, które
przed dniem wejścia w życie powołanego dekretu mogły być przeznaczone pod budownictwo inne niż jednorodzinne, jeżeli poprzedni właściciele lub ich następcy prawni zostali pozbawieni faktycznej
możliwości władania nimi po 5 kwietnia 1958 r., jest niezgodny z art. 64 ust. 2 w związku z art. 32 ust. 1 oraz w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Przepis art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.), został zaskarżony jedynie w zakresie wskazanym w sentencji
orzeczenia. Mając na uwadze powyższe wskutek wyroku Trybunału nie nastąpiła utrata mocy zaskarżonej regulacji. Przepis ten został uznany za niezgodny z Konstytucją ze względu na brak
określonej regulacji prawnej w ustawie (tzw. pominięcie ustawodawcze).
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
7 / 10
13
wyrok
Rok 2010
Dz.U. Nr 36
poz. 204
2010-02-24
2010-03-10
K 6/09
Dz.U. 2004 r. Nr 8 poz. 66
Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o
zaopatrzeniu emerytalnym
żołnierzy zawodowych oraz ich
rodzin
niezgodny
Minister Obrony
Narodowej
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Zasady naliczania
wysokości emerytur
Sentencja:
Art. 15b ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.), dodany przez art. 1 ustawy z dnia 23
stycznia 2009 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 24, poz. 145), w zakresie, w jakim przewiduje, że emerytura osoby, która była członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego wynosi
0,7% podstawy wymiaru za każdy rok służby w Wojsku Polskim po dniu 8 maja 1945 r. do dnia 11 grudnia 1981 r., jest niezgodny z art. 32 Konstytucji.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Przepis art. 15b zaskarżonej ustawy, w określonym przez Trybunał zakresie, utracił moc w dniu ogłoszenia sentencji wyroku w Dzienniku Ustaw, tj. w dniu 10 marca 2010 r.
Informacje dodatkowe:
Projekt wycofany na wniosek Ministra Obrony Narodowej - zgoda Zespołu ds. Programowania prac Rządu z dnia 3 grudnia 2012 r. - w związku z koniecznością przeprowadzenia pogłębionej analizy
w zakresie materii objętej projektem, która może implikować potrzebę ewentualnego uzupełnienia projektowanej regulacji.
14
K 51/07
wyrok
2008-06-27
Wojskowe Służby
Informacyjne
Rok 2008
Dz.U. 2006 r. Nr 104 poz. 711
Dz.U. Nr 122 Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. poz. 797
Przepisy wprowadzające ustawę o
Służbie Kontrwywiadu
2008-07-10
Wojskowego oraz Służbie
Wywiadu Wojskowego oraz
ustawę o służbie funkcjonariuszy
Służby Kontrwywiadu Wojskowego
oraz Służby Wywiadu Wojskowego
niezgodny
Minister Obrony
Narodowej
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Sentencja:
1. Art. 70a ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby
Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711, z późn. zm.), dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy - Przepisy
wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu
Wojskowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 7, poz. 49)
a) w zakresie, w jakim nie gwarantuje zainteresowanym osobom dostępu do akt sprawy, jest niezgodny z art. 51 ust. 3 Konstytucji,
b) w zakresie, w jakim nie gwarantuje stronom prawa do wysłuchania w przedmiocie zebranych informacji, będących podstawą sporządzenia raportu Przewodniczącego Komisji Weryfikacyjnej, jest
niezgodny z art. 51 ust. 4 Konstytucji.
c) w zakresie, w jakim nie przewiduje środków prawnych umożliwiających uruchomienie sądowej kontroli decyzji o podaniu do publicznej wiadomości danych osobowych objętych raportem
Przewodniczącego Komisji Weryfikacyjnej, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji,
2. Art. 70a ust. 2 ustawy z 9 czerwca 2006 r. powołanej w punkcie 1, dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy z 14 grudnia 2006 r. powołanej w punkcie 1, jest niezgodny z art. 32 Konstytucji,
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
8 / 10
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
W zakresie określonym w sentencji wyroku, zakwestionowane przepisy utraciłu moc z dniem ogłoszenia sentencji w Dzienniku Ustaw, tj., z dniem 10 lipca 2008 r.
15
wyrok
Rok 2006
Dz.U. Nr 84
poz. 587
2006-05-09
2006-05-18
P 4/05
Wysokość dodatku
mieszkaniowego
Dz.U. 2001 r. Nr 156 poz. 1817
2.Rozporządzenie Rady Ministrów
z dnia 28 grudnia 2001 r. w
sprawie dodatków
mieszkaniowych
niezgodny
Minister Infrastruktury i
Budownictwa
Niewykonane
Brak prac legislacyjnych
Dz.U. 2001 r. Nr 71 poz. 734
Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r.
o dodatkach mieszkaniowych
Sentencja:
1. Art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734, z póź) jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji.
2. § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz. U. Nr 156, poz. 1817) jest niezgodny z art. 6 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1.
Utrata mocy obowiązujacej niekonstytucyjnej regulacji:
Przepisy powołane w sentencji, tracą moc obowiązującą z dniem ogłoszenia wyroku, tj. z dniem 18.05.2006 r.
Informacje dodatkowe:
Wprawdzie wejście w życie ww. wyroku, a w konsekwencji eliminacja z porządku prawnego art. 9 ust. 1 pkt 1, nie spowodowało luki w prawie, gdyż, jak wskazywano w uzasadnieniu do wyroku,
możliwe jest ustalenie wysokości dodatku mieszkaniowego wyłącznie na podstawie przepisów ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Niemniej jednak Trybunał zwrócił uwagę na potrzebę
wykonania przedmiotowego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, gdyż uregulowanie metody ustalania wysokości dodatku mieszkaniowego (zwłaszcza art. 5 i 6) jest wysoce skomplikowany, "a
wskutek tego wysoce niejasny (m.in. w związku z wadliwością zastosowanej terminologii)".
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
9 / 10
PODSUMOWANIE ORZECZEŃ TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO
Stan na: 2017-03-08
Suma orzeczeń
Niewykonane
Częściowo wykonane
Wykonane
Brak konieczności
podjęcia prac
legislacyjnych
Podjęto prace
legislacyjne
Brak statusu wykonania
orzeczenia
15
15
0
0
0
0
0
Suma orzeczeń
Niewykonane
15
15
niezgodny
Rządowe Centrum Legislacji
Strona
10 / 10