Ekonomia zaawansowana Advanced Economics

Transkrypt

Ekonomia zaawansowana Advanced Economics
AKADEMIA LEONA KOŹMIŃSKIEGO
KOŹMIŃSKI UNIVERSITY
SYLABUS PRZEDMIOTU NA ROK AKADEMICKI 2010/2011
SEMESTR zimowy
NAZWA PRZEDMIOTU/
Ekonomia zaawansowana
NAZWA PRZEDMIOTU W
JEZYKU ANGIELSKIM
KOD PRZEDMIOTU
LICZBA PUNKTÓW ECTS
Advanced Economics
OSOBA (Y)
PROWADZĄCA (E)
Stopień
naukowy
prof.
Imię i Nazwisko
Włodzimierz
Siwiński
Katedra / Instytut
/ Centrum
Europeistyki
OSOBA ODPOWIEDZIALNA
(JEŚLI INNA NIŻ PROWADZĄCA)
PREREKWIZYTY *
(warunki wstępne)
KOREKWIZYTY
znajomość ekonomii na poziomie II
statystyka
CELE KSZTAŁCENIA
Celem zajęć jest wprowadzenie tematyki ekonomicznej
jako elementu przygotowania uczestników studium
doktoranckiego do podjęcia samodzielnych studiów
zmierzających do napisania rozprawy doktorskiej .
EFEKTY KSZTAŁCENIA: UMIEJĘTNOŚCI I KOMPETENCJE
1. NABYCIE PRZEZ
STUDENTÓW WIEDZY I
UMIEJĘTNOŚCI
ROZUMOWANIA
TEORETYCZNEGO
Zajęcia będą poświęcone dyskusjom nad wybranymi
problemami z zakresu makroekonomii, które powinny
umożliwić zapoznanie się z metodologią badań nauk
ekonomicznych ze szczególnym zwróceniem uwagi na
podejścia różnych szkół i teorii.
2. NABYCIE PRZEZ
STUDENTÓW UMIEJĘTNOŚCI
SAMODZIELNEGO
KRYTYCZNEGO MYŚLENIA,
WNIOSKOWANIA, OCENY I
STOSOWANIA TEORII W
PRAKTYCE
W trakcie zajęć uczestnicy powinni nabyć umiejętności
własnej oceny założeń i argumentów
charakteryzujących różne teorie i szkoły ekonomiczne.
Powinni także wykształcić umiejętności posługiwania
się teoretycznymi modelami w celu interpretowania
rzeczywistego przebiegu zjawisk gospodarczych w
świecie. Ponadto zajęcia powinny ułatwić
przygotowanie się do egzaminu doktorskiego z
ekonomii
W trakcie zajęć uczestnicy powinni nabyć umiejętności
samodzielnego przygotowania projektów badawczych , w
których zweryfikują przyjęte hipotezy badawcze tak na
gruncie zaawansowanej teorii ekonomii, jak i analizy
empirycznej.
3. NABYCIE PRZEZ
STUDENTÓW UMIEJĘTNOŚCI
W ZAKRESIE KOMUNIKACJI,
PRACY W ZESPOŁACH,
PRZYWÓDZTWA
ORGANIZACYJNEGO,
WZORÓW ETYCZNYCH,
ZACHOWAŃ I POSTAW
SPOŁECZNYCH,
ŚWIADOMOŚCI TRWAŁEGO
ROZWOJU EKOSYSTEMU
TREŚCI KSZTAŁCENIA
LICZBA GODZIN
Modele produkcji, alokacji i podziału.
czynniki produkcji i funkcja produkcji; równowaga w krótkim i 2
długim okresie; alokacja i podział produktu narodowego; równowaga
na rynku dóbr i usług oraz na rynku finansowym.
Lit.: podr. r. 1,2.
Wzrost gospodarczy:
wzrost gospodarczy: obecne tendencje; model wzrostu Solowa; 6
konsumpcja i optymalny poziom akumulacji; modele endogeniczne;
badania empiryczne wzrostu.
Lit.: podr., r. 4. dod. Romer r. 1
Krótkookresowe wahania produkcji:
siły wytrącające gospodarkę z równowagi w krótkim okresie; różne 2
podejścia do równowagi; model klasyczny i keynesowski:
Lit.: podr. r. 6, 7
Globalny popyt i podaż: model ogólnej równowagi.
właśFunkcja globalnego popytu; problem funkcji globalnej podaży; 6
względna sztywność cen i płac; Keynesowska i klasyczna krzywa
podaży; inflacja bezrobocie i krzywa Phillipsa; długo- i
krótkookresowa funkcja podaży; niedoskonałość informacji i tzw.
krzywa Lucasa; polityka gospodarcza przy różnych założeniach dot.
globalnej podaży;.
Lit.: podr. r 8,9
Cykl koniunkturalny: mechanizm i teorie wyjaśniające
charakterystyka cyklu koniunkturalnego; cykl koniunkturalny w
interpretacji szkoły klasycznej: model cyklu realnego, niepełna
informacja i model Friedmana, model Lucasa; wyjaśnienie w
tradycyjnej teorii Keynesa; wyjaśnienia nowej ekonomii
keynesowskiej: nierównowaga i sztywność płac i cen, konkurencja
monopolistyczna i koszty zmian cen, długookresowe kontrakty
Lit. Romer, r. 4,5
System pieniężny i polityka pieniężna.
elementy systemu pieniężnego; komponenty zasobu pieniądza;
szybkość obiegu pieniądza; popyt na pieniądz; ilościowa teoria
pieniądza; zakłócenia na rynku pieniężnym i problemy polityki
pieniężnej; kanały transmisji bodźców pieniężnych;
4
4
6
Makroekonomia gospodarki otwartej
równowaga w gospodarce otwartej i czynniki ją determinujące; bilans
płatniczy i teorie wyjaśniające równowagę; kurs walutowy – modele
wyjaśniające; teoretyczne podstawy polityki gospodarczej w
gospodarce otwartej;
Lit. podr. r.: 12, 19. Krugman t. 2 r. 12,13,14
RAZEM LICZBA GODZIN:
30
SUGEROWANA LICZBA GODZIN PRACY WŁASNEJ STUDENTA ***
60
CAŁKOWITA LICZBA GODZIN PRZEZNACZONA NA
STUDIOWANIE PRZEDMIOTU
90
DESCRIPTION OF THE MODULE IN ENGLISH (MAX 300 SYMBOLS
1.Economic Models of Production, Distribution and Allocation of National
Income;
2. Economic Growth;
3. Introductiom to Economic Flustuations;
4. Aggregate Demand and Supply: Model of General Equilibrium;
5. Business Cycle Analysis;
6. Macroeconomic Policy: Monetary System and Policy;
7. Macroeconomics of Open Economy.
UMIĘDZYNARODOWIENIE
KSZTAŁCENIA
Wszystkie omawiane modele i mechanizmy wyjaśniane są
w odniesieniu do gospodarki otwartej. W trakcie zajęć
zwraca się szczególną uwagę na stosowanie omawianych
modeli i teorii do wyjaśniania przebiegu zjawisk
gospodarczych w poszczególnych krajach i grupach
krajów oraz w skali rynku międzynarodowego. Osobny
temat dot. gospodarki otwartej dotyczy specyficznych
problemów instytucjonalnych gospodarki
międzynarodowej.
ASPEKTY
ODPOWIEDZIALOŚCI
SPOŁECZNEJ I ETYCZNEJ
W trakcie zajęć prezentowane teorie dotyczą nie tylko
ekonomii pozytywnej ale także i normatywnej, a więc
próbują odpowiedzieć nie tylko jak jest ale także jak
powinno być. W tym przypadku wprowadza się kryteria
wartościujące, a więc uwzględniające elementy
odpowiedzialności społecznej.
LEKTURY OBOWIĄZKOWE DO ZAJĘĆ (zaleca się podawanie do trzech pozycji)
LP.
AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY
1.
N. Gregory Mankiw, Mark P. Taylor, Makroekonomia, PWE, Warszawa 2009, rozdz. 1
– 13.
2.
David Romer, Makroekonomia dla zaawansowanych, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2000, (rozdziały podane przy poszczególnych tematach, oznaczenie:
Romer), r. 1, 4,5;
Paul Krugman, Maurice Obsfeld, Międzynarodowe stosunki gospodarcze,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, t. 2, r. 12,13,14.
3.
LEKTURY UZUPEŁNIAJĄCE DO ZAJĘĆ (zaleca się podawanie do pięciu pozycji)
LP.
AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY
1.
2.
3.
A.B. Abel, B.S. Bernanke, Macroeconomics, Addison Wesley, 2001, part 2 and 3.
M. Gartner, Macroeconomics, Prentice Hall, 2003, ch. 2 – 9, 12, 15.
R. J. Barro, X. Sal-I-Martin, Economic Growth, MIT Press, Cambridge, Massachusetts, 2004,
ch.1,2
4.
5.
BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTU (można podać dowolną liczbę pozycji)
LP.
1.
2.
3.
4.
5.
AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY
Robert Hall, John Taylor, Makroekonomia. Teoria funkcjonowania I polityka,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000 lub następne, r. 1,2,6,7, 13, 15.
Robert Gordon, Macroeconomics, Addison – Westley, 2005, part 1 – 6;
Maurice Obsfeld, Kenneth Rogof, Foundation of International Macroeconomics, The
MIT Press, 1999, ch.1;
Bogusłąw Czarny, Ryszard Rapacki, Podstawy Ekonomii, PWE, Warszawa 2002; r. 10
– 16;
Andrzej Wojtyna, Szkice o polityce pieniężnej, PWE, Warszawa 2004, r. 3 – 5.
RODZAJ
SPRAWDZANYCH
KOMPETENCJI
FORMA SPRAWDZIANU
SPRAWDZANIE
NABYTEJ WIEDZY I
ROZUMOWANIA
TEORETYCZNEGO
Podstawą zaliczenie zajęć będzie projektu badawczego i napisanie
eseju na uzgodniony z wykładowcą temat. Tekst nie powinien
przekraczać 10 stron standardowo napisanego tekstu (rozmiar strony
A4, z podwójnym odstępem). Esej powinien zawierać wyraźnie
sformułowaną tezę (lub tezy) wynikającą z teorii makroekonomii
wraz z uzasadnieniem i analizą empiryczną weryfikującą przyjętą
tezę. Przy przygotowywaniu eseju należy także zwracać uwagę na
stronę warsztatową: powoływanie się na materiały źródłowe,
odnośniki do literatury, bibliografia. Tematy esejów w zasadzie
powinny dotyczyć problemów teorii i praktyki makroekonomicznej.
Szczegółowe zasady przygotowania esejów oraz przykładowe tematy
podane są niżej.
SPRAWDZANIE
NABYTYCH
UMIEJĘTNOŚCI (Z
ZAKRESU
DYSCYPLINY I
KOMUNIKACJI
ORAZ ZACHOWAŃ I
POSTAW
SPOŁECZNYCH,
WZORÓW
ETYCZNYCH)
EGZAMIN W
TERMINIE
POPRAWKOWYM –
jeśli forma egzaminu
będzie inna niż w
pierwszym terminie
INNE UWAGI WŁASNE
KIERUNEK
studia
doktoranckie
2
ROK STUDIÓW / SEMESTR STUDIÓW
SPECJALNOŚĆ
TYP PRZEDMIOTU podstawowy P / kierunkowy K / specjalnościowy S
POZIOM PRZEDMIOTU **
podstawowy P /
średnio zaawansowany Ś /
zaawansowany Z
z
RODZAJ ZAJĘĆ I LICZBA GODZIN NAUCZANIA, W TYM:
Wykład – wprowadzenie do tematyki zajęć przez prowadzącego
Ćwiczenia
Konwersatorium z wykładowcą
30
Warsztaty grupowe
Spotkania z praktykami
Laboratorium
Projekty
E-learning
Seminaria dyplomowe
Inne metody
Egzamin
FORMA STUDIÓW
stacjonarne S / niestacjonarne NS
POZIOM STUDIÓW
pierwszego stopnia I ST / drugiego stopnia II ST / magisterskie jednolite MJ
JĘZYK WYKŁADOWY
(polski / obcy – jaki)
polski