Ekonomia zaawansowana Advanced Economics
Transkrypt
Ekonomia zaawansowana Advanced Economics
AKADEMIA LEONA KOŹMIŃSKIEGO KOŹMIŃSKI UNIVERSITY SYLABUS PRZEDMIOTU NA ROK AKADEMICKI 2010/2011 SEMESTR zimowy NAZWA PRZEDMIOTU/ Ekonomia zaawansowana NAZWA PRZEDMIOTU W JEZYKU ANGIELSKIM KOD PRZEDMIOTU LICZBA PUNKTÓW ECTS Advanced Economics OSOBA (Y) PROWADZĄCA (E) Stopień naukowy prof. Imię i Nazwisko Włodzimierz Siwiński Katedra / Instytut / Centrum Europeistyki OSOBA ODPOWIEDZIALNA (JEŚLI INNA NIŻ PROWADZĄCA) PREREKWIZYTY * (warunki wstępne) KOREKWIZYTY znajomość ekonomii na poziomie II statystyka CELE KSZTAŁCENIA Celem zajęć jest wprowadzenie tematyki ekonomicznej jako elementu przygotowania uczestników studium doktoranckiego do podjęcia samodzielnych studiów zmierzających do napisania rozprawy doktorskiej . EFEKTY KSZTAŁCENIA: UMIEJĘTNOŚCI I KOMPETENCJE 1. NABYCIE PRZEZ STUDENTÓW WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI ROZUMOWANIA TEORETYCZNEGO Zajęcia będą poświęcone dyskusjom nad wybranymi problemami z zakresu makroekonomii, które powinny umożliwić zapoznanie się z metodologią badań nauk ekonomicznych ze szczególnym zwróceniem uwagi na podejścia różnych szkół i teorii. 2. NABYCIE PRZEZ STUDENTÓW UMIEJĘTNOŚCI SAMODZIELNEGO KRYTYCZNEGO MYŚLENIA, WNIOSKOWANIA, OCENY I STOSOWANIA TEORII W PRAKTYCE W trakcie zajęć uczestnicy powinni nabyć umiejętności własnej oceny założeń i argumentów charakteryzujących różne teorie i szkoły ekonomiczne. Powinni także wykształcić umiejętności posługiwania się teoretycznymi modelami w celu interpretowania rzeczywistego przebiegu zjawisk gospodarczych w świecie. Ponadto zajęcia powinny ułatwić przygotowanie się do egzaminu doktorskiego z ekonomii W trakcie zajęć uczestnicy powinni nabyć umiejętności samodzielnego przygotowania projektów badawczych , w których zweryfikują przyjęte hipotezy badawcze tak na gruncie zaawansowanej teorii ekonomii, jak i analizy empirycznej. 3. NABYCIE PRZEZ STUDENTÓW UMIEJĘTNOŚCI W ZAKRESIE KOMUNIKACJI, PRACY W ZESPOŁACH, PRZYWÓDZTWA ORGANIZACYJNEGO, WZORÓW ETYCZNYCH, ZACHOWAŃ I POSTAW SPOŁECZNYCH, ŚWIADOMOŚCI TRWAŁEGO ROZWOJU EKOSYSTEMU TREŚCI KSZTAŁCENIA LICZBA GODZIN Modele produkcji, alokacji i podziału. czynniki produkcji i funkcja produkcji; równowaga w krótkim i 2 długim okresie; alokacja i podział produktu narodowego; równowaga na rynku dóbr i usług oraz na rynku finansowym. Lit.: podr. r. 1,2. Wzrost gospodarczy: wzrost gospodarczy: obecne tendencje; model wzrostu Solowa; 6 konsumpcja i optymalny poziom akumulacji; modele endogeniczne; badania empiryczne wzrostu. Lit.: podr., r. 4. dod. Romer r. 1 Krótkookresowe wahania produkcji: siły wytrącające gospodarkę z równowagi w krótkim okresie; różne 2 podejścia do równowagi; model klasyczny i keynesowski: Lit.: podr. r. 6, 7 Globalny popyt i podaż: model ogólnej równowagi. właśFunkcja globalnego popytu; problem funkcji globalnej podaży; 6 względna sztywność cen i płac; Keynesowska i klasyczna krzywa podaży; inflacja bezrobocie i krzywa Phillipsa; długo- i krótkookresowa funkcja podaży; niedoskonałość informacji i tzw. krzywa Lucasa; polityka gospodarcza przy różnych założeniach dot. globalnej podaży;. Lit.: podr. r 8,9 Cykl koniunkturalny: mechanizm i teorie wyjaśniające charakterystyka cyklu koniunkturalnego; cykl koniunkturalny w interpretacji szkoły klasycznej: model cyklu realnego, niepełna informacja i model Friedmana, model Lucasa; wyjaśnienie w tradycyjnej teorii Keynesa; wyjaśnienia nowej ekonomii keynesowskiej: nierównowaga i sztywność płac i cen, konkurencja monopolistyczna i koszty zmian cen, długookresowe kontrakty Lit. Romer, r. 4,5 System pieniężny i polityka pieniężna. elementy systemu pieniężnego; komponenty zasobu pieniądza; szybkość obiegu pieniądza; popyt na pieniądz; ilościowa teoria pieniądza; zakłócenia na rynku pieniężnym i problemy polityki pieniężnej; kanały transmisji bodźców pieniężnych; 4 4 6 Makroekonomia gospodarki otwartej równowaga w gospodarce otwartej i czynniki ją determinujące; bilans płatniczy i teorie wyjaśniające równowagę; kurs walutowy – modele wyjaśniające; teoretyczne podstawy polityki gospodarczej w gospodarce otwartej; Lit. podr. r.: 12, 19. Krugman t. 2 r. 12,13,14 RAZEM LICZBA GODZIN: 30 SUGEROWANA LICZBA GODZIN PRACY WŁASNEJ STUDENTA *** 60 CAŁKOWITA LICZBA GODZIN PRZEZNACZONA NA STUDIOWANIE PRZEDMIOTU 90 DESCRIPTION OF THE MODULE IN ENGLISH (MAX 300 SYMBOLS 1.Economic Models of Production, Distribution and Allocation of National Income; 2. Economic Growth; 3. Introductiom to Economic Flustuations; 4. Aggregate Demand and Supply: Model of General Equilibrium; 5. Business Cycle Analysis; 6. Macroeconomic Policy: Monetary System and Policy; 7. Macroeconomics of Open Economy. UMIĘDZYNARODOWIENIE KSZTAŁCENIA Wszystkie omawiane modele i mechanizmy wyjaśniane są w odniesieniu do gospodarki otwartej. W trakcie zajęć zwraca się szczególną uwagę na stosowanie omawianych modeli i teorii do wyjaśniania przebiegu zjawisk gospodarczych w poszczególnych krajach i grupach krajów oraz w skali rynku międzynarodowego. Osobny temat dot. gospodarki otwartej dotyczy specyficznych problemów instytucjonalnych gospodarki międzynarodowej. ASPEKTY ODPOWIEDZIALOŚCI SPOŁECZNEJ I ETYCZNEJ W trakcie zajęć prezentowane teorie dotyczą nie tylko ekonomii pozytywnej ale także i normatywnej, a więc próbują odpowiedzieć nie tylko jak jest ale także jak powinno być. W tym przypadku wprowadza się kryteria wartościujące, a więc uwzględniające elementy odpowiedzialności społecznej. LEKTURY OBOWIĄZKOWE DO ZAJĘĆ (zaleca się podawanie do trzech pozycji) LP. AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY 1. N. Gregory Mankiw, Mark P. Taylor, Makroekonomia, PWE, Warszawa 2009, rozdz. 1 – 13. 2. David Romer, Makroekonomia dla zaawansowanych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, (rozdziały podane przy poszczególnych tematach, oznaczenie: Romer), r. 1, 4,5; Paul Krugman, Maurice Obsfeld, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, t. 2, r. 12,13,14. 3. LEKTURY UZUPEŁNIAJĄCE DO ZAJĘĆ (zaleca się podawanie do pięciu pozycji) LP. AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY 1. 2. 3. A.B. Abel, B.S. Bernanke, Macroeconomics, Addison Wesley, 2001, part 2 and 3. M. Gartner, Macroeconomics, Prentice Hall, 2003, ch. 2 – 9, 12, 15. R. J. Barro, X. Sal-I-Martin, Economic Growth, MIT Press, Cambridge, Massachusetts, 2004, ch.1,2 4. 5. BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTU (można podać dowolną liczbę pozycji) LP. 1. 2. 3. 4. 5. AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY Robert Hall, John Taylor, Makroekonomia. Teoria funkcjonowania I polityka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000 lub następne, r. 1,2,6,7, 13, 15. Robert Gordon, Macroeconomics, Addison – Westley, 2005, part 1 – 6; Maurice Obsfeld, Kenneth Rogof, Foundation of International Macroeconomics, The MIT Press, 1999, ch.1; Bogusłąw Czarny, Ryszard Rapacki, Podstawy Ekonomii, PWE, Warszawa 2002; r. 10 – 16; Andrzej Wojtyna, Szkice o polityce pieniężnej, PWE, Warszawa 2004, r. 3 – 5. RODZAJ SPRAWDZANYCH KOMPETENCJI FORMA SPRAWDZIANU SPRAWDZANIE NABYTEJ WIEDZY I ROZUMOWANIA TEORETYCZNEGO Podstawą zaliczenie zajęć będzie projektu badawczego i napisanie eseju na uzgodniony z wykładowcą temat. Tekst nie powinien przekraczać 10 stron standardowo napisanego tekstu (rozmiar strony A4, z podwójnym odstępem). Esej powinien zawierać wyraźnie sformułowaną tezę (lub tezy) wynikającą z teorii makroekonomii wraz z uzasadnieniem i analizą empiryczną weryfikującą przyjętą tezę. Przy przygotowywaniu eseju należy także zwracać uwagę na stronę warsztatową: powoływanie się na materiały źródłowe, odnośniki do literatury, bibliografia. Tematy esejów w zasadzie powinny dotyczyć problemów teorii i praktyki makroekonomicznej. Szczegółowe zasady przygotowania esejów oraz przykładowe tematy podane są niżej. SPRAWDZANIE NABYTYCH UMIEJĘTNOŚCI (Z ZAKRESU DYSCYPLINY I KOMUNIKACJI ORAZ ZACHOWAŃ I POSTAW SPOŁECZNYCH, WZORÓW ETYCZNYCH) EGZAMIN W TERMINIE POPRAWKOWYM – jeśli forma egzaminu będzie inna niż w pierwszym terminie INNE UWAGI WŁASNE KIERUNEK studia doktoranckie 2 ROK STUDIÓW / SEMESTR STUDIÓW SPECJALNOŚĆ TYP PRZEDMIOTU podstawowy P / kierunkowy K / specjalnościowy S POZIOM PRZEDMIOTU ** podstawowy P / średnio zaawansowany Ś / zaawansowany Z z RODZAJ ZAJĘĆ I LICZBA GODZIN NAUCZANIA, W TYM: Wykład – wprowadzenie do tematyki zajęć przez prowadzącego Ćwiczenia Konwersatorium z wykładowcą 30 Warsztaty grupowe Spotkania z praktykami Laboratorium Projekty E-learning Seminaria dyplomowe Inne metody Egzamin FORMA STUDIÓW stacjonarne S / niestacjonarne NS POZIOM STUDIÓW pierwszego stopnia I ST / drugiego stopnia II ST / magisterskie jednolite MJ JĘZYK WYKŁADOWY (polski / obcy – jaki) polski