Ile dywizji ma Unia Europejska
Transkrypt
Ile dywizji ma Unia Europejska
Seminaria europejskie 14. seminarium koordynator: Joanna Różycka-Thiriet 18 maja 2016 roku [email protected] Temat: Ile dywizji ma Unia Europejska? Gość: - Marcin Zaborowski, prezes Fundacji Schumana Aktualne misje i operacje Unii Europejskiej (stan na maj 2016) Źródło: http://www.eeas.europa.eu/csdp/missions-and-operations SŁOWNICZEK PRZETRWANIA Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO, ang.CSDP) – jest częścią Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Z zachowaniem pewnych wyjątków decyzje dotyczące WPBiO podejmowane są przez Radę Unii Europejskiej lub Radę Europejską jednomyślnie. Za składanie propozycji w tym obszarze, a także za wdrażanie podjętych już decyzji odpowiada Wysoki Przedstawiciel UE do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa. Zgodnie z traktatem WPBiO obejmuje stopniowe określanie wspólnej polityki obronnej Unii. Doprowadzi ona do stworzenia wspólnej obrony, jeżeli Rada Europejska, stanowiąc jednomyślnie, tak zadecyduje. Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony realizowana jest dzięki zdolnościom cywilnym i wojskowym oddanym Unii do dyspozycji przez państwa członkowskie. Misje UE – w ramach WPBiO Unia może prowadzić misje mające na celu utrzymanie pokoju, zapobieganie konfliktom czy wzmocnienie międzynarodowego bezpieczeństwa. Misje te mogą się przyczyniać do zwalczania terroryzmu (w tym w państwach trzecich). Mogą mieć charakter cywilny lub wojskowy. Decyzję o podjęciu misji podejmuje Rada UE. Obecnie Unia prowadzi 7 operacji wojskowych i 10 misji cywilnych. Strategia UE w dziedzinie walki z terroryzmem – kilkunastostronicowy dokument przyjęty przez UE w 2005 Działania Fundacji Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską, w ramach Programu Europa dla Obywateli Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce roku. Jej podtytuł – Zapobieganie, Ochrona, Ściganie, Reagowanie precyzuje na wstępie priorytety Unii w zwalczaniu zjawiska terroryzmu. UE zobowiązuje się zwalczać terroryzm na świecie, przestrzegając jednocześnie praw człowieka. Dzięki temu Europa ma być bardziej bezpieczna i być obszarem wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości dla swoich obywateli. Unijna lista terrorystów – lista osób, grup i podmiotów objętych sankcjami w związku z terroryzmem, stworzona w grudniu 2011 roku (po zamachach 11 września). Rada UE weryfikuje ją co 6 miesięcy. Wniosek o dopisanie do listy mogą złożyć państwa członkowskie UE lub państwa trzecie (podstawą do wniosku jest wszczęcie wobec takich osób, grup lub podmiotów dochodzenia w sprawie ataku terrorystycznego, próby jego przeprowadzenia albo ułatwienia jego przeprowadzenia; skazanie za takie czyny oraz wskazanie ich przez Radę Bezpieczeństwa ONZ). PNR (Passenger Name Record) – to dane dotyczące pasażerów lotniczych (imię i nazwisko, data i trasa podróży, numer miejsca w samolocie, bagaż, dane kontaktowe oraz sposób płatności). W efekcie ostatnich zamachów terrorystycznych przyjęto w końcu w tym roku dyrektywę w sprawie wykorzystania danych dotyczących przelotu pasażera w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i poważnej przestępczości, ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie i ich ścigania. Jej postanowienia mają wejść w życie za 2 lata. Reguluje ona sposób przekazywania owych danych przez przewoźników do władz państw członkowskich i ich przetwarzanie. Zasadniczo chodzi o dane o lotach z/do UE, ale kraje członkowskie mogą zbierać PNR dotyczące wybranych lotów wewnątrz Unii. Dyrektywa zezwala na przechowywanie danych przez 5 lat, ale już po pół roku mają być anonimizowane. Dane pasażerów mogą być przekazywane do państw trzecich jedynie sporadycznie. PORTRETY MNIEJ ZNANYCH MĘŻCZYZN I KOBIET Federica Mogherini (ur. 1973 roku), z wykształcenia politolog, to była parlamentarzystka i minister spraw zagranicznych Włoch. W 2014 objęła stanowisko Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa. Francuski Le Monde pisał wówczas, że było 5 powodów tej nominacji. 1. Państwa członkowskie, zwłaszcza duże, chciały zachować swoją własną dyplomację, a Włoszce brakowało dyplomatycznego doświadczenia (szefem dyplomacji była ledwie kilka miesięcy). 2. Przewodniczący Rady Europejskiej jest Polakiem, więc potrzebna była geograficzna równowaga (w dodatku za Mogherini ciągnęła się opinia polityk prorosyjskiej). 3. Jest kobietą (Juncker, Tusk i szef Parlamentu Europejskiego Martin Schulz to mężczyźni, a jak wiadomo dla równowagi także i kobiety powinny mieć w UE jakieś wysokie Źródło: Secretary Kerry stanowiska).). 4. Jest socjaldemokratką (Tusk i Juncker związani są z prawicą). 5. Nominacja ta sprawiła and Foreign Minister przyjemność włoskiemu premierowi Matteo Renziemu, który lobbował za wyborem swojej rodaczki. Mogherini.jpg Autor:US Department of Dodatkowo Mogherini to przedstawicielka młodego pokolenia europejskich polityków. Obecnie Wysoka State Przedstawiciel pracuje na wniosek szefów państw i rządów nad Globalną strategią Unii Europejskiej w dziedzinie Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, która ma zastąpić Europejską Strategię Bezpieczeństwa z 2003 roku. Dokument ma zostać zaprezentowany w czerwcu br. Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z urzędu zasiada w Komisji Europejskiej jako wiceprzewodniczący. W pełnieniu jego zadań wspiera go utworzona w 2011 roku Europejska Służba Działań Zewnętrznych. Po zamachach w Madrycie (25 marca 2004 r.) UE stworzyła w sekretariacie Rady Unii Europejskiej nowe stanowisko - Koordynatora ds. Zwalczania Terroryzmu. Jego zadaniem jest m.in. koordynowanie działań mających na celu zwalczanie terroryzmu, monitorowanie narzędzi walki z terroryzmem, które Unia już posiada, przedstawienie zaleceń i priorytetów działań w oparciu o analizę zagrożeń, nadzorowanie realizacji unijnej strategii walki z terroryzmem. Od 2007 roku obowiązki Koordynatora pełni Belg Gilles de Kerchove. Urodzony w 1956 roku de Kerchove jest z wykształcenia prawnikiem. Funkcję Koordynatora łączy z karierą akademicką. Jest profesorem prawa europejskiego na Katolickim Uniwersytecie w Louvain, Wolnym Uniwersytecie w Brukseli oraz Uniwersytecie św. Ludwika w Brukseli. Od wielu lat jest unijnym urzędnikiem. Źródło: Rada Unii Po raz pierwszy zaczął pracować w Komisji Europejskiej w 1985 roku. Jednak od 1986 do 1995 pracuje dla Europejskiej Belgii. W tym okresie piastuje różne stanowiska ministerialne – ministra sprawiedliwości, ministra ds. małych i średnich przedsiębiorstw, ministra do spraw gospodarczych, a nawet dzierży tekę wicepremiera Belgii. Następnie wraca do instytucji unijnych. W latach 1995-2007 był dyrektorem ds. sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w sekretariacie Rady UE. Działania Fundacji Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską, w ramach Programu Europa dla Obywateli Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce