Sprawozdanie WTZ Podlesice 2005

Sprawozdanie za rok 2005
Warsztat Terapii Zajęciowej w Podlesicach przy Stowarzyszeniu Pomocy Szansa jest
placówką pobytu dziennego, w którym zajęcia organizowane są dla 20 niepełnosprawnych
uczestników. Na dzień 31.12.2005r. 16 uczestników posiada znaczny stopień niepełnosprawności,
natomiast 4 osoby stopień umiarkowany. Wszystkie osoby uczestniczące w zajęciach
warsztatowych mają wskazania do terapii zajęciowej. Uczestnikami warsztatów są osoby w
większości z upośledzeniem umysłowym i zaburzeniami psychicznymi. Innymi rodzajami
niepełnosprawności naszych podopiecznych są schorzenia narządu ruchu, zaburzenie mowy,
epilepsja, schorzenia okulistyczne, zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu, zespół Downa.
Podopiecznymi Warsztatu Terapii Zajęciowej w Podlesicach jest 20 osób niepełnosprawnych
z całego powiatu miechowskiego, głównie z terenów wiejskich w tym 6 osób będących
mieszkańcami Domu Pomocy Społecznej.
Frekwencja uczestników na zajęciach w poszczególnych miesiącach 2005 roku przedstawiała
się następująco:
Styczeń –
61,25%
Luty –
52,36%
Marzec –
51,11%
Kwiecień – 55,25%
Maj –
65,83%
Czerwiec – 64,09%
Lipiec –
71,66%
Sierpień –
74,11%
Wrzesień – 73,75%
Październik – 74,25%
Listopad –
70,00%
Grudzień –
59,70%
Średnia frekwencja roczna za rok 2005 wynosiła 64,45%. Główną przyczyną nieobecności
uczestników w zajęciach warsztatowych jest pomoc rodzicom w pracach domowych i polowych.
Wynika to z faktu, iż 75% rodziców naszych podopiecznych posiada gospodarstwo rolne. Drugą
najczęstszą przyczyną absencji są problemy zdrowotne uczestników.
Działalność rehabilitacyjna w roku 2005 prowadzona była w czterech pracowniach:
1. Pracownia Witraży i Stolarstwa
2. Pracownia Plastyczna
3. Pracownia Gospodarstwa Domowego
4. Pracownia Garncarstwa i Ceramiki Artystycznej.
Na każdej z wyżej wymienionych pracowni w zajęciach brało udział po pięć
niepełnosprawnych osób pod opieką jednego instruktora terapii zajęciowej. Uczestnicy biorący
udział w zajęciach terapeutycznych chętnie angażują się do pracy i doskonalą swoje umiejętności
poprzez aktywne realizowanie swoich obowiązków.
Pracownia Witraży i Stolarstwa
Do pracowni witraży i stolarstwa uczęszcza pięciu uczestników z różnym stopniem
niepełnosprawności. Zajęcia z nimi prowadzi instruktor terapii zajęciowej.
Głównym celem terapii jest indywidualna praca z każdym uczestnikiem zgodnie z
założeniami indywidualnego planu terapii.
W pracowni powstają różne ciekawe prace użytkowe między innymi:
- półki na potrzeby pracowni,
- kwietniki,
- sztalugi,
- oprawy do obrazów wykonywanych w pracowni plastycznej oraz witraży,
- witraże,
- szopki Bożonarodzeniowe,
Uczestnicy pracowni stolarstwa i witraży pomagają w różnych pracach remontowomontażowych w budynku warsztatu.
Podopieczni tej pracowni są uzdolnieni w różnych kierunkach. Niektórzy z nich swoje talenty
i zdolności mogli realizować u nas w warsztacie po raz pierwszy. Początkowo uczestnicy zapoznali
się z wyposażeniem i zastosowaniem poszczególnych narzędzi wykorzystywanych w pracowni
stolarstwa i witraży. Poznali różne metody obróbki drewna np. połączenia na zakładkę, połączenia
na gwoździe oraz łączenie materiałów klejem stolarskim. Wykonane produkty są malowane
odpowiednio dobranymi farbami i lakierami.
Podczas wykonywania witraży uczestnicy uczą się cięcia szyb pod witraż, naklejania folii
kolorowej oraz taśmy.
W czasie zajęć uczestnicy ćwiczą koordynację wzrokowo-ruchową, usprawniają postrzeganie,
usprawniają umiejętności manualnie, poruszanie się a także rozwijają umiejętności stolarskie.
Stosujemy różnorodne formy i metody takie jak: stopniowanie trudności, demonstrowanie
czynności i naśladownictwo, systematyczne utrwalanie nowych umiejętności, terapia poprzez naukę
liczenia, pisania i czytania.
Celem zajęć danej pracowni są nie tylko wytwory dekoracyjne, ale także nauka praktycznych
umiejętności radzenia sobie z trudnościami życia codziennego. Nacisk jest położony na
kształtowanie u uczestników umiejętności harmonijnego współżycia w grupie, podporządkowanie
przełożonym, samodzielność i dokładność.
Pracownia Plastyczna
W pracowni plastycznej uczestniczy 5 osób, nad którymi nadzór sprawuje instruktor terapii
zajęciowej.
Celem tej pracowni jest kształtowanie spostrzegawczości, wyobraźni, staranności, precyzji
przy wykonywaniu pracy jak również wytrwałości. Rozwijanie i utrwalanie technik pracy i
współpracy w grupie. W pracowni zostały zastosowane metody nauki słownej, pokazowej a przede
wszystkim praktycznej. Uczestnicy stosują podstawowe techniki plastyczne czyli rysowanie
kredkami, ołówkiem, szkicowanie węglem, malowanie farbami. W pracowni plastycznej są osoby,
które wykonują swoje prace technikami wymagających większej precyzji np. wyklejanie wełną,
malowanie pastelami i kredkami pastelowymi oraz techniką tzw. „wyrywanki” (wyklejanie
papierem kolorowym). Ponadto wykonywane są prace z masy solnej, figurek i innych ozdób, które
poprawiają sprawność manualną i poprawiają wyobraźnię uczestników.
W ramach pracowni, wykonywane są również stroiki okazjonalne z suszonych kwiatów,
szyszek i traw zbieranych przez uczestników latem.
W okresie wiosennym i letnim, nasi podopieczni pomagają w dbaniu o porządek wokół
budynku i działki z warzywami. Sieją kwiaty, trawę ozdobną, które będą później wykorzystywać w
wykonywanych przez siebie stroikach.
Wykonane przez uczestników prace tj. stroiki, obrazy, kartki okolicznościowe oraz inne
produkty są wystawiane na różnego rodzaju pokazach z okazji licznych imprez plenerowych.
Pracownia Gospodarstwa Domowego
W pracowni gospodarstwa domowego uczestniczy 5 osób, nad którymi nadzór sprawuje
instruktor.
Celem tej pracowni jest przystosowanie osób niepełnosprawnych do samodzielnej egzystencji.
Zajęcia kulinarne prowadzone są w kuchni wyposażonej w niezbędny sprzęt gospodarstwa
domowego. Przygotowywane są tam posiłki dla wszystkich podopiecznych Warsztatu. Uczestnicy
wykonują podstawowe czynności, np. parzenie kawy, herbaty, przygotowują kanapki, przyrządzają
proste dania na ciepło, a także pieką ciasta. Plan terapii obejmuje również naukę sporządzania
surówek, soków z owoców i warzyw, zup, deserów i napojów, pasteryzację i mrożonki. Poznają
także urządzenia kuchenne i zasady posługiwania się nimi: robot kuchenny, piekarnik, kuchnia
gazowo-elektryczna, czajnik bezprzewodowy, krajalnica, zmywarka do naczyń. Uczą się również
nakrywania i dekorowania stołu, odpowiedniego zachowania się przy stole oraz czynności
następujących po spożyciu posiłku, a więc sprzątanie ze stołów, zmywanie naczyń, mycie blatów i
podłóg. Poznają wartości warzyw i owoców a także zasady zdrowego żywienia.
Wiosną i latem uczestnicy zajmują się również uprawą i pielęgnacją warzywnika. Biorą udział
w planowaniu niezbędnych zakupów oraz opracowywaniu jadłospisu.
Zajęcia prowadzone w pracowni gospodarstwa domowego wpływają pozytywnie na
samopoczucie, wzmacniają poczucie własnej wartości i wiary we własne możliwości, poczucie
odpowiedzialności i zaradności życiowej. Uczą samodzielności w zaspakajaniu podstawowych
potrzeb życiowych.
Pracownia Garncarstwa i Ceramiki Artystycznej
W pracowni garncarstwa i ceramiki artystycznej uczestniczy 5-ciu niepełnosprawnych
uczestników, nad którymi pieczę sprawuje instruktor terapii zajęciowej.
Celem pracowni jest usprawnianie zdolności manualnych uczestników, wyobraźni,
staranności i precyzji przy wykonywanych pracach, jak również rozwijanie i utrwalanie wcześniej
nabytych umiejętności. Uczestnicy zdobywają podstawowe wiadomości na temat przygotowania
gliny do wyrobu produktów, technik związanych z modelowaniem, zdobieniem, szkliwieniem,
wypalaniem. Uczą się, pod okiem instruktora obsługi pieca do wypału półproduktów oraz
produktów gotowych. Ponadto nabywają sprawność w wykonywaniu wytworów glinianych na kole
garncarskim.
Plan pracy dostosowany jest do możliwości psychofizycznych uczestników pracowni.
W ramach działalności rehabilitacyjnej w WTZ są realizowane różnorakie formy i metody
terapii osób niepełnosprawnych. Należą do nich:
Sala Doświadczania Świata Snolezen
Sala Doświadczania Świata jest to specjalnie wyodrębnione pomieszczenie, wyposażone w
różnorodne urządzenia stymulujące rozwój zmysłów:
- łóżko wodne,
- suchy basen z kolorowymi piłkami,
- kolumny bulgoczące,
- kolumna z piórkami,
- ścieżka fakturowa,
- projektor Solar,
- kula lustrzana z lampą oświetlającą,
- zestaw płyt i kaset z muzyką relaksacyjną.
Głównym celem organizowania tego typu sal jest stwarzanie możliwości odbierania nowych
bodźców, wzbogacanie doświadczeń oraz miłe spędzanie czasu w atmosferze pełnej relaksu przez
osoby z wieloraką niepełnosprawnością. Zamierzeniem jest również uczenie nawiązywania
kontaktu emocjonalnego i werbalnego jak również utrwalanie nabytych już wiadomości i
umiejętności szkolnych.
W Sali Doświadczania Świata, nasi podopieczni korzystają z terapii relaksacyjnej.
Terapia odbywa się poprzez:
- stymulację zmysłów (wzrok, słuch, dotyk)
- pobudzenie aktywności ruchowej i umysłowej
- ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej
- łagodzenie napięcia mięśniowego.
Z tej formy rehabilitacji korzystają wszyscy uczestnicy WTZ przed i po zakończeniu zajęć w
ramach swoich pracowni.
Terapia ruchem i zajęcia sportowe
Celem pracy terapeutycznej jest rozwój ruchowy każdego uczestnika, doskonalenie i
utrzymanie sprawności fizycznej, kompensacja utraconych funkcji, poprawa koordynacji ruchowej,
dbałość o prawidłową postawę ciała, poprawa wydolności fizycznej uczestników. Dodatkowym
zamierzeniem jest również zapewnienie uczestnikom aktywnego wypoczynku, relaksu i dobrej
zabawy, co pozytywnie wpływa na ich ogólne samopoczucie.
Zajęcia w zależności od pory roku prowadzone były w sali świetlicowej, na świeżym
powietrzu, na basenie. Prowadzone były w niewielkich grupach lub indywidualnie w zależności od
potrzeb i możliwości uczestników. Organizowane były również wycieczki piesze, podczas których
uczestnicy obserwowali przyrodę, ale też podejmowali aktywność związaną z grzybobraniem,
zbieraniem jagód, malin i szyszek w pobliskim lesie. Brali także udział w imprezach
integracyjnych. Systematycznie prowadzone były również pogadanki o zdrowym stylu życia i
aktywności ruchowej jako integralnej części naszej egzystencji.
Pomoc psychologiczna
Udział psychologa w Warsztacie Terapii Zajęciowej wyznaczony jest przez dwa ogólne
kierunki działań. Z jednej strony są to działania zmierzające do wspierania kadry – instruktorów
terapii zajęciowej w realizowaniu przez nich zadań w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej
uczestników. Mają one postać następujących form i metod:
- Przekazywanie informacji dotyczących diagnozy psychologicznej uczestnika wynikającej z
przeprowadzonego badania.
- Pomoc w tworzeniu indywidualnych programów rehabilitacji.
- Wspieranie w rozwiązywaniu bieżących problemów pojawiających się w relacjach z
uczestnikami.
- Konsultowanie ocen postępów w rehabilitacji uczestników.
- Szkolenia merytoryczne (w tym także wsparcie emocjonalne przeciwdziałanie wypaleniu
zawodowemu).
Drugi nurt pracy psychologa dotyczy działań związanych bezpośrednio z uczestnikami WTZ, a
ukierunkowanych na:
- Przygotowanie do życia w środowisku społecznym.
- Poprawę kondycji psychicznej.
- Rozwijanie psychofizycznych sprawności niezbędnych do podjęcia pracy zawodowej.
Prowadzone są z uczestnikami różnorodne formy i metody zajęć, a mianowicie:
- Psychoterapia indywidualna i grupowa.
- Trening interpersonalny.
- Trening umiejętności społecznych.
- Pomoc w rozwiązywaniu problemów i konfliktów.
- Elementy psychoedukacji i edukacji seksualnej.
- Poradnictwo psychologiczne.
- Pomoc w sprawach prywatnych nie związanych z uczestniczeniem w WTZ, wsparcie
środowiskowe.
- Współpraca z rodzinami.
- Motywowanie do szeroko rozumianej integracji społecznej, przeciwdziałanie izolacji.
Nadrzędny cel oddziaływań psychologicznych sprowadza się do wypracowania u uczestnika
akceptacji własnej niepełnosprawności oraz umiejętności przystosowawczych dających szansę na
miarę możliwości samodzielnie, autonomicznie i samosterowne życie w przyszłości, w tym również
podjęcie zatrudnienia w warunkach pracy chronionej.
Lista uczestników, którzy w roku 2005 opuścili Warsztat Terapii Zajęciowej w Podlesicach:
1. Piotr Dziwosz – 01.04.2005r. – skreślony z listy uczestników - podjęcie pracy w Zakładzie
Aktywności Zawodowej w Witowicach,
2. Renata Kocel – 11.05.2005r. – skreślona z listy uczestników z powodu absencji na
zajęciach (problemy zdrowotne),
3. Jadwiga Witkowska – 16.05.2005r. – skreślona z listy uczestników z powodu absencji na
zajęciach (brak motywacji i rezygnacja uczestniczki),
4. Tomasz Miszczyk – 01.09.2005r. – skreślony z listy uczestników z powodu absencji na
zajęciach (pomoc w gospodarstwie domowym po operacji ojca),
5. Sylwester Dziwosz – 30.09.2005r. – skreślony z listy uczestników – podjęcie pracy w
Zakładzie Aktywności Zawodowej w Witowicach.
Na miejsce uczestników, którzy opuścili Warsztat zostały zakwalifikowane nowe osoby
mające wskazania do terapii zajęciowej.
Podczas posiedzenia Rady Programowej Warsztatu Terapii Zajęciowej w Podlesicach
podsumowującej rok 2005, dokonano oceny postępów w rehabilitacji poszczególnych uczestników
Warsztatu.
Pierwszym punktem zebrania była ocena postępów w zakresie zaradności osobistej i
samodzielności. Na podstawie obserwacji oraz analizy indywidualnych ocen rocznych stwierdzono,
że u 9 uczestników nastąpiła poprawa w w/w zakresie. Zaobserwowano pozytywne zmiany w
zakresie dbałości o higienę osobistą i schludny wygląd (korzystanie z kabiny prysznicowej,
możliwość uprania odzieży, wyprasowania ubrań itp.). Wykazują większe zaangażowanie w
wykonywaniu różnych prac życia codziennego, dają sobie radę z korzystaniem odpowiednich
narzędzi i sprzętu. Podejmują próby samodzielnego dokonywania zakupów. Poprawa z zakresu
rehabilitacji społecznej nastąpiła u 13 podopiecznych warsztatu, (usprawnieniu uległy ich
umiejętności komunikacyjne, częściej nawiązują kontakty interpersonalne, zmniejszyła się ilość
konfliktów w grupie, natomiast zdecydowanie częściej stosowane są formy grzecznościowe, a
ponadto osoby te udoskonaliły swoje umiejętności szkolne dotyczące czytania, liczenia i pisania,),
natomiast widoczne efekty rehabilitacji zawodowej stwierdzono u 12 uczestników naszego
warsztatu (poprawa frekwencji na zajęciach, przyswojenie sobie i przestrzeganie zasad
regulaminowych warsztatu, wykonywanie poleceń instruktorów, nabywanie nowych technik pracy i
wykazywanie się swoją inicjatywą w tym zakresie itp.).
Warsztat Terapii Zajęciowej jest jednym z etapów przygotowania osób niepełnosprawnych do
podjęcia pracy zarobkowej w zakładach pracy chronionej i zakładach aktywności zawodowej. W
efekcie rehabilitacji zawodowej dwoje spośród uczestników Warsztatu w Podlesicach tzn.:
1. Piotr Dziwosz
2. Sylwester Dziwosz
w roku 2005 podjęło pracę zarobkową w Zakładzie Aktywności Zawodowej w Witowicach.
Rehabilitacja poprzez zajęcia organizowane w Warsztacie Terapii Zajęciowej w Podlesicach ma na
celu osiągnięcie przez jak największą grupę podopiecznych takiego poziomu, który pozwoli na
podjęcie zatrudnienia w warunkach pracy chronionej.
Warsztat Terapii Zajęciowej dołoży starań, aby w 2006 roku kolejnym naszym uczestnikom
dać możliwość zatrudnienia w ZAZ w Witowicach.
Kontakty z rodzinami podopiecznych WTZ w Podlesicach.
-
Prowadzona przez WTZ w Podlesicach współpraca z rodzicami uczestników ma postać:
pomoc w załatwianiu spraw urzędowych, w wypełnianiu dokumentów,
przekazywanie informacji o zachowaniu uczestników na terenie WTZ,
przekazywanie informacji o stanie zdrowia uczestników,
porady i informacje w sprawach dotyczących rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
prowadzenie stałego kontaktu telefonicznego z rodzinami,
odbywanie wizyt w domach uczestników, poznawanie środowiska rodzinnego,
organizowanie pomocy rzeczowej uczestnikom z rodzin o niskich dochodach,
pomoc psychologiczna dla rodziców,
prowadzenie pisemnej korespondencji dotyczącej wydarzeń i spraw w WTZ,
współpraca z kierownictwem i opiekunami DPS-ów, w których zamieszkują niektórzy nasi
uczestnicy.
Specyfiką jest fakt, iż nasi podopieczni pochodzą z całego powiatu miechowskiego, co
wiąże się z utrudnieniami w bezpośrednich kontaktach z rodzinami (brak komunikacji
miejskiej, brak własnych środków transportu itp.).
Codzienna współpraca jest prowadzona z rodzicami jednej z uczestniczek, która mieszka w
sąsiedztwie warsztatu.
Trening ekonomiczny
W ramach indywidualnych programów rehabilitacji uczestnicy warsztatu biorą udział w
treningu ekonomicznym, który obejmuje naukę w zakresie takich aspektów życia społecznego jak:
- rozpoznawania nominałów pieniężnych i ogólna orientacja ich wartości,
- planowania wydatków na miesiąc,
- zachowania podczas zakupów.
Zarówno uczestnicy jak i ich rodziny są świadomi tego, że otrzymywane środki finansowe w
ramach treningu ekonomicznego, nie stanowią dodatkowego dochodu rodziny lecz są
wykorzystywane w formie i celach założonych w indywidualnych programach rehabilitacji. Część
uczestników jednocześnie doskonali nabyte wcześniej umiejętności liczenia.
W ramach treningu ekonomicznego organizowane są wyjazdy uczestników wraz z
instruktorami do supermarketów i innych sklepów. Zapoznają się z zasadami ich funkcjonowania
(koszyk, wózek, kolejka do kasy itp.), uczą się orientować w jakości i cenach towarów itp.
W chwili obecnej kilka osób posiadających orzeczenie ze wskazaniem do uczestnictwa w
terapii zajęciowej oczekuje na przyjęcie do warsztatu. Nasz placówka dysponuje możliwościami
lokalowymi i kadrowymi i w związku z powyższym stara się o zwiększenie liczby uczestników.