13.1.2 Równanie Hendersona-Hasselbalcha 13.1.3 Regulacja
Transkrypt
13.1.2 Równanie Hendersona-Hasselbalcha 13.1.3 Regulacja
272 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne protony. Po przyłączeniu protonu przez anion (A–) powstaje kwas (HA). Kwasy w roztworze wodnym ponownie dysocjują na anion i proton: 13 Tkanki pH 6,9 Bufor H ++ HCO 3– A– + H+ = HA. H 2 CO 3 CO 2+ H 2O 13.1.2 Równanie Hendersona-Hasselbalcha Według Hendersona wszystkie jony H+ pochodzą z kwasów (HA), a wszystkie aniony z soli. Określa to następujący wzór na stężenie jonów H+: H+ = K × [HA] . [BA] 60 24 000 mmo l CO2 / 24 h 2 mmol kwasu /24 h 7,0 7,37 7,4 7,43 7,8 (K – stała dysocjacji kwasu) Im wyższa K, tym silniejszy kwas. Przekształcenie tego równania w formę ujemnego logarytmu dziesiętnego daje równanie Hendersona-Hasselbalcha: pK + log [BA] sól ) (lub pH = [HA] kwas Ryc. 13.1 Drogi eliminacji oraz bilans dla CO2 i dla jonów H+ kwasów są wprawdzie w gospodarce kwasowo-zasadowej całkowicie od siebie oddzielone, ale łączą się one jednak ze sobą poprzez układy buforowe. Można tutaj wyróżnić szybko działający bufor (płuca) i wolno reagujący bufor (nerki), (Matthys, 2001; zmodyfikowano). (pK – ujemny logarytm dziesiętny z K). Przesunięcie o 0,01 jednostki pH odpowiada zmianom całkowitego stężenia jonów H+ w danym przypadku o 1 nmol/l (tab. 13.1). • natychmiastowe buforowanie w płynie zewnątrz- 13.1.3 Regulacja stężenia jonów H+ Stężenie jonów H+, względnie wartości pH, są utrzymywane w stałych granicach przez następujące trzy mechanizmy regulujące: Krew pH i wewnątrzkomórkowym, • wydalanie lotnego kwasu CO2 przez płuca: regulacja oddechowa, • nerkowe wydalanie jonów wodorowych: regulacja metaboliczna, • wątroba: neutralizacja wodorowęglanów. Buforowanie Tabela 13.1 Związek między wartościami pH a stężeniem jonów wodorowych pH H+ (nmol/l) 7,36 44 7,37 43 7,38 42 7,39 41 7,40 40 7,41 39 7,42 38 7,43 37 7,44 36 Bufory są to układy słabych kwasów z mogącymi je wiązać zasadami. Jeżeli do tego układu doda się jony H+, to bufor je przyłączy, jeżeli doda się zasadę, to bufor uwolni jony H+ (ryc. 13.1). Dzięki temu buforowemu mechanizmowi stężenie jonów H+ utrzymywane jest w obrębie określonych granic. Procesy buforowania przebiegają według równania Hendersona-Hasselbalcha. W organizmie występują różne układy buforowe, które przeciwdziałają zmianom stężenia jonów H+: • układ wodorowęglanowy: ukierunkowany na kwasy, • hemoglobina, • proteiny,