Ad 1. Dla przedmiotowego gospodarstwa nie
Transkrypt
Ad 1. Dla przedmiotowego gospodarstwa nie
UZUPEŁNIENIE: Ad 1. Dla przedmiotowego gospodarstwa nie było do tej pory wydanej żadnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Ad. 2 Budynki Powierzchnia zabudowy Funkcja Istniejące A 209 m2 Tucz B 225 m2 Tucz C 270 m2 tucz D 132 m2 Mieszkalny E 50 m2 Gospodarczy Planowane I 1197 m2 Tucz J 289 m2 Tucz Parametry budynku Wysokość budynku 23x9 25x9 30x9 12x11 10x5 6m 6m 4,3 m 8m 5m 66,5x 18 18,5x15,6 5,8 m 4,5 m Ad. 3 Obsada zwierząt w poszczególnych budynkach istniejących i planowanych jest i będzie na poziomie: Budynek A – (100 warchlaków x 0,07 DJP = 7 DJP + 100 tuczników x 0,14 DJP = 14) = 21 DJP, Budynek B – (125 warchlaków x 0,07 DJP = 8,75 DJP + 125 tuczników x 0,14 DJP = 17,5) = 26,25 DJP, Budynek C – (150 warchlaków x 0,07 DJP = 10,5 DJP + 150 tuczników x 0,14 DJP = 21) = 31,5 DJP, Budynek I – (492 warchlaków x 0,07 DJP = 34,44 DJP + 492 tuczników x 0,14 DJP = 68,88) = 103,32 DJP, Budynek J – (120 warchlaków x 0,07 DJP = 8,4 DJP + 120 tuczników x 0,14 DJP = 16,8) = 25,2 DJP Ad. 4 Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz.U. Nr 56, poz. 344 z późn zm.) dla tuczników o masie ciała do 110 kg wymagane jest co najmniej 0,65 m2, a powyżej 110 kg co najmniej 1m2. Ogólne powierzchnie hodowlane w budynkach oraz powierzchnie hodowlane przeznaczone na 1 szt. kształtują się następująco. Budynek A – ogólna powierzchnia hodowlana = 157,5 m² : 200 szt. = 0,78 m²/szt., Budynek B – ogólna powierzchnia hodowlana = 187,5 m² : 250 szt. = 0,75 m²/szt., Budynek C – ogólna powierzchnia hodowlana = 225,0 m² : 300 szt. = 0,75 m²/szt., Budynek I – ogólna powierzchnia hodowlana = 998,4 m² : 984 szt. = 1,01 m²/szt., Budynek J – ogólna powierzchnia hodowlana = 247,08 m² : 240 szt. = 1,03 m²/szt. 1 W istniejących budynkach Hodowca nie zamierza zmieniać technologii produkcji i dalej będzie utrzymywał zwierzęta do 110 kg, natomiast w planowanych budynkach zwierzęta będą utrzymywane do wagi powyżej 110 kg dlatego przestrzeń życiowa przekracza 1 m²/ szt. Przyjęta technologia nie zakłada przemieszczania zwierząt w okresie tuczu, ponieważ każde przemieszczanie i zmiana miejsca utrzymywania powoduje stres u zwierząt. Następstwem takiej sytuacji jest obniżenie odporności, więcej problemów zdrowotnych a co za tym idzie obniżenie wyników produkcyjnych i straty finansowe. Ponadto każde przemieszczenie grupy zwierząt wiąże się z czyszczeniem, myciem i dezynfekcją, które zwiększają koszty produkcyjne, zużycie wody i czas na wykonanie tych czynności. W związku z powyższym zwierzęta przez cały okres chowu (od wstawienia do sprzedaży) będą utrzymywane w tych samych kojcach na takiej samej powierzchni. Powyższe założenia są zgodne z cytowanym poniżej stanowiskiem Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska: „Określając rodzaj zwierząt (dotyczy to rodzajów rozdzielonych ze względu na wiek, np. konie) należy brać pod uwagę stan docelowy, czyli ten który zostanie osiągnięty w wyniku chowu lub hodowli. Ponadto liczba DJP winna być odpowiedniekiem maksymalnej pojemności wynikającej z planowanego urządzenia i wyposażenia obiektu, w którym chów lub hodowla będzie prowadzony, (przy czym należy podkreślić, że wartości te mogą nie być tożsame z wartościami wynikającymi z rozporządzenia określającego minimalne parametry urządzeń dla zachowania dobrostanu”. Ze względu na przyjęte założenia technologiczne i organizacyjne w gospodarstwie nie będzie większej obsady niż przyjęta w karcie informacyjnej przedsięwzięcia. Ad. 5 Przyjęta technologia nie zakłada przemieszczania zwierząt w okresie tuczu, zwierzęta przez cały okres chowu (od wstawienia do sprzedaży) będą utrzymywane w tych samych kojcach na takiej samej powierzchni. Ad. 6 Ogólny plan projektowanej chlewni, uwzględniający powierzchnie hodowlaną poszczególnych sektorów oraz inne elementy infrastruktury, dołączony został do uzupełnienia, jako załącznik graficzny nr 1 i 2. Ad. 7 Wcześniej budynek C funkcjonował w technologii ściółkowej i była potrzebna płyta obornikowa. Obecnie budynek ten jest po modernizacji i funkcjonuje w technologii bezściółkowej, a płyta obornikowa jest obiektem nie użytkowanym. W miejscu płyty planowana jest rozbudowa budynku J. Ad. 8 Budynek B jest budynkiem istniejącym. Oznaczenie tego budynku jako by był w trakcie budowy wynika z błędu ewidencyjnego. Ad. 9 Po realizacji planowanej inwestycji w gospodarstwie będzie 1974 stanowiska dla trzody chlewnej. Faktycznie inwestor zamierza kupować warchlaki w wieku ok. 2 miesięcy (o wadze ok. 25 kg), w grupach po ok. 990 szt. co 2 miesiące (czyli co ok. 8 tygodni). Tak więc podczas jednego wstawienia hodowca zasiedli warchlakami jedną część budynków czyli kompleks budynków A,B,C i J, a następnie drugą część czyli chlewnię I. Tak więc zasiedlanie budynków będzie na przemian. Technologia zakłada utrzymywanie zwierząt od wstawienia do sprzedaży na tych samych stanowiskach. Podczas odchowu, po 2 miesiącach, następuje przekwalifikowanie warchlaków na tuczniki. W tym czasie zostanie również zakupiona następna grupa 990 warchlaków na drugą część budynków. Tym samym po inwestycji w chlewniach utrzymywanych będzie 987 szt. warchlaków i 987 szt. tuczników. Po kolejnych 2 miesiącach nastąpi sprzedaż pierwszej grupy zwierząt 2 i zakup nowych warchlaków na pierwszą część czyli kompleks A,B,C i J. Natomiast w drugiej części czyli chlewni I warchlaki zostaną przekwalifikowane na tuczniki. Wobec powyższego w gospodarstwie będzie 987 sztuk warchlaków i 987 sztuk tuczników. Ad. 10 Założeniem Inwestora jest prowadzenie produkcji trzody chlewnej w cyklu otwartym. Aby organizacja produkcji była efektywna dobrym rozwiązaniem jest jej prowadzenie w cyklicznych grupach technologicznych co kilka, kilkanaście tygodni. Po wstępnej kalkulacji Inwestor zdecydował się na zakup warchlaków co 8 tygodni w wadze ok. 25 kg, w grupach po ok. 990 szt. i zasiedlanie połowy stanowisk w gospodarstwie. Po 8 tygodniach, przy następnym zakupie zostanie zasiedlona druga połowa stanowisk produkcyjnych. Wprowadzając warchlaki w wadze ok. 25 kg zaprojektowana ilość stanowisk pozwala na odchów tuczników przez 15-16 tygodni do wagi ponad 110 kg. Po zakończeniu cyklu produkcyjnego, gdy zwierzęta osiągną wagę ubojową, nastąpi sprzedaż do ubojni. W tygodniu pomiędzy sprzedażą tuczników, a wstawieniem nowej grupy warchlaków hodowca ma czas na umycie, zdezynfekowanie i przygotowanie chlewni do następnego cyklu produkcyjnego. W projektowanej chlewni, w ciągu roku będą trzy cykle produkcyjne. Jeśli okres produkcyjny do odchowu tucznika, od wstawienia do sprzedaży, maksymalnie będzie trwał 16 tygodni i do tego doliczymy 1 tydzień na czyszczenie, dezynfekcję i przygotowanie chlewni do następnego zasiedlenia to 1 cykl produkcyjny trwa 17 tygodni. Dzieląc 52 tygodnie w roku przez 17 tygodni cyklu otrzymujemy 3,05 cyklu w roku. Obecnie i w przyszłości hodowca zamierz stosować dwufazowy system żywienia paszą pełnoporcjową dostarczaną przez zewnętrzną firmę paszową. W pierwszym okresie od 25 kg do 60 kg masy zwierząt będzie stosowana mieszanka pełnoporcjowa typu „starter” a następnie od 60 kg do końca tuczu będzie podawana mieszanka pełnoporcjowa typu „grower”. Ad. 11 Zakłada się mycie pomieszczeń inwentarskich przy wykorzystaniu wodnych myjek wysokociśnieniowych, bez dodatków preparatów do dezynfekcji. Powstałe wody gnojowe nie będą zwierały związków chemicznych i będą odprowadzane do kanałów gnojowicowych. W kolejnym etapie dopiero po myciu wodą będzie odbywał się proces dezynfekcji. Inwestor planuje przeprowadzać dezynfekcję metodą zamgławiania. Na rynku dostępnych jest wiele preparatów, do tego celu stosowanych (m.in. KICKSTART lub HATCHONET), które są biodegradowalne. Na chwile obecną Inwestor nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji dotyczącej środków, które zamierza stosować. Ad. 12 Większa pojemność magazynowa do gnojowicy została zaplanowana, ponieważ Inwestor zamierza zbierać i magazynować powstające odchody zwierzęce w kanałach pod budynkami. Po kilku miesiącach magazynowania gnojowicy następuje jej rozwarstwienie a na wierzchu powstaje pływająca warstwa odchodów stałych tak zwany kożuch. Aby można było wypompować i wywieść wszystkie frakcje gnojowicy należy ją wymieszać przed usuwaniem. Podczas mieszania następuje wzburzenie cieczy oraz zwiększenie objętości, dlatego potrzebna jest dodatkowa przestrzeń w kanałach aby gnojowica nie wydostała się na powierzchnię podłogi rusztowej. Wydobywające się odchody w kojcach dla zwierząt mogłyby doprowadzić do objawów chorobowych a nawet upadków. Ponadto inwestor chce mieć zapas pojemności magazynowej 3 ponieważ jego system upraw i zmianowania roślin na polach nie zawsze pozwala na wywóz gnojowicy co 6 miesięcy. Podobna sytuacja występuje u rolników deklarujących odbiór nadwyżki gnojowicy. W ten sposób Inwestor zamierza zabezpieczyć się przed problemem zagospodarowania nawozu. Ad. 13 Poniżej przedstawiono rozwiązania ograniczające negatywne oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko: Inwestor w celu minimalizacji uciążliwości zapachowej z powstających w wyniku funkcjonowania gospodarstwa nawozów naturalnych, a także w celu polepszenia jakości gnojowicy, będzie wykorzystywał aktywne mikroorganizmy. Wybór środków na rynku polskim jest bardzo duży, a ich działanie zbliżone. W związku z powyższym Inwestor nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji dotyczącej wyboru konkretnego producenta. Niemniej jednak jednym z producentów branych pod uwagę jest ProBiotics Polska i preparat EmFarma Plus. Zgodnie z opisem producenta produkt zawiera zwiększoną ilość szczepów bakterii fotosyntetyzujących, przez co przyspiesza rozkład materii organicznej i zwiększa dostępność składników mineralnych, w tym głównie azotu. Preparat ma następujące działanie w regeneracji i odżywianiu gleby: podnosi biologiczną aktywność gleby oraz poprawia jej żyzność i urodzajność; sprzyja tworzeniu struktury gruzełkowatej i regulacji stosunków powietrzno-wodnych gleby; reguluje stosunki powietrzno-wodne zwiększając pojemność wodną; rozkłada trucizny, łącznie z pescytydami - detoksykacja i biodezynfekcja; przyspiesza rozkład masy organicznej i procesów próchniczych, poprawia proces kompostowania; hamuje procesy gnilne na rzecz fermentacji; zwiększa dostępność makro i mikroelementów w tym z form niedostępnych, zalegających w glebie; gwarantuje optymalne wykorzystanie wody; łagodzi skutki suszy (zmniejszenie parowania); aktywuje fermentację gnojowicy; zmniejsza możliwości rozwoju patogenów i wielu szkodników glebowych. Stosowanie aktywnych mikroorganizmów również w znacznym stopniu przyczynia się do poprawy jakości wody, redukuje zamulenie w zbiornikach wodnych i stawach hodowlanych. Mikroorganizmy wchodzące w skład EM rozkładają materię organiczną (liście, glony, nasiona, niewykorzystaną paszę ryb i ich odchody), a więc podnoszą znacząco jakość wody. Aktywne mikroorganizmy stanowią niezwykłą kombinacje mikroorganizmów tlenowych i beztlenowych. Efektywne mikroorganizmy są pożyteczne poprzez wspomaganie warunków zdrowotnych gleby, roślin i zwierząt. Gnojowica, do której są dodawane powyżej wymiennie preparaty biologiczne może być stosowana jako nawóz naturalny. Inwestor podczas spotkań z pracownikiem firmy De Heus przeanalizował potrzeby gospodarstwa oraz zwierząt na nim planowanych. Zastosowany wielofazowy system żywienia umożliwi podanie zbilansowanej paszy odpowiednio dobranej do wieku zwierząt oraz do ich potrzeb, a tym samym pozwoli na maksymalne wykorzystanie białka. Zadawane pasze będą dokładnie zbilansowane pod względem zwartości energii, białka oraz makro- i mikroelementów. 4 Ad. 14 Rzeczony teren znajduje się poza obszarami wodno-błotnymi. Najbliższy obszar wodno-błotny zlokalizowany jest w odległości ok 518 m, w kierunku płn.-wsch. od granic działki inwestycyjnej. Na podstawie danych hydrologicznych dla obszaru Polski w układzie odniesienia 1992, szacuje się, że wody podziemne na analizowanym terenie zalegają na głębokości ok. 2 m p.p.t. Przepuszczalność gruntów oznaczona jest jako 3 klasa (słaba). Najbliższe ujęcia wody znajdują się w odległości: ok. 1,36 km na północny-wschód - CBDH 3960030 – Dom- Dziecka 1, ok. 1,55 km na północny-wschód - CBDH 3960077 – Wodociąg wiejski. Najbliższy pobór ujęcia nr 15_20193 znajduje się w odległości ok 1,43 km, na północny-wschód od terenu inwestycyjnego. Nie ma wyznaczonej pośredniej strefy ochronnej ujęcia, która swoim zakresem mogłaby obejmować teren inwestycji. Najbliżej występujące Jezioro (Łopienno Południowe) znajduje się w odległości ok. 635 m, w kierunku południowo-wschodnim. Najbliżej zlokalizowane cieki wodne, znajdują się: ok 280 m, w kierunku zachodnim od granicy terenu inwestycyjnego, ok 436 m, w kierunku płn. od granicy terenu inwestycyjnego. Teren działki znajduje się na granicy zlewni rzecznych jednolitych części wód powierzchniowych oznaczonych kodem RW6000251866539 Charakterystyka jednolitej części wód powierzchniowych RW6000251866539: Nazwa JCWP: Mała Wełna do wypływu z Jez. Gorzuchowskiego Status: naturalna Ocena stanu: umiarkowany Ocena ryzyka: zagrożona Derogacje: 4(4)-1 / 4(4)-2 Uzasadnienie derogacji: Ponad 90% pow. zlewni zajmują tereny rolne; niski stopień skanalizowania; bardzo zły stan jezior położonych w jcwp. Derogacje do 2027 r. Omawiany teren znajduje się poza obrębem zaliczonym do obszarów szczególnie narażonych zanieczyszczenia azotanami pochodzenia rolniczego (OSN). 5 Ad. 15 Analiza oddziaływań przedsięwzięcia związanych ze zmianami klimatu Zmiany klimatu nasilają się i nie można ich całkowicie powstrzymać. W celu zminimalizowania wpływu planowanej inwestycji na klimat podejmowane są rozwiązania mające na celu zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych. Inwestycja poprzez realizację i eksploatację zgodną z przedstawionymi w karcie założeniami nie będzie powodować znacznych emisji mających wpływ na zmiany klimatu. Projektowana inwestycja zakłada najlepsze rozmieszczenie przewidzianych elementów inwestycji na terenie inwestycyjnym i tym samym ograniczenie do minimum emisji związanej z transportem oraz wykorzystanie przestrzeni biologicznie czynnej. Sprawne zaplanowanie transportu niezbędnego do funkcjonowania gospodarstwa ograniczające do minimum ruch pojazdów leży w interesie hodowcy ze względów ekonomicznych i czasu. Inwestycja wiązać się będzie z małym zapotrzebowaniem na energię, gdyż zastosowane zostaną m.in. energooszczędne oświetlenie oraz automatyczne sterowanie wentylacją. Wentylację oparto na krzywej temperatury w związku z czym szybkość działania wentylatorów będzie uzależniona od temperatury. Dzięki zastosowaniu płynnej zależnej od temperatury wewnętrznej wentylacji podciśnieniowej można utrzymać wewnątrz stabilne i komfortowe dla zwierząt warunki. Płynna regulacja obrotów wentylatorów pozwala na dopasowanie wydajności systemu wentylacyjnego do wymaganego minimum, a tym samym do racjonalnego wykorzystania energii elektrycznej na minimalnym poziomie. Ograniczona zostanie także bezpośrednia emisja gazów cieplarnianych powodowana przez działania towarzyszące przedsięwzięciu. Odpowiednio dobrana technologia i wdrożenie szeregu działań organizacyjno-technicznych zapewni dobre wykorzystanie surowców minimalizując tym samym ilość powstających odpadów. Powstające w gospodarstwie odpady będą segregowane i czasowo magazynowane w sposób dostosowany do ich rodzaju, a następnie przekazywane będą firmom posiadającym odpowiednie uprawnienia. Przedsięwzięcie zaprojektowane jest zgodnie z najlepszymi dostępnymi na rynku technologiami. Polskie prawo budowlane jest bardzo restrykcyjne w tym zakresie a sami hodowcy oraz firmy wyposażające obiekty inwentarskie są szczególnie wyczuleni na zmiany termiczne wewnątrz obiektów. Nowoczesny system wentylacji pozwoli na ograniczenie zużycia energii oraz przyczyni się do utrzymania optymalnych warunków mikroklimatu wewnątrz budynków. Założenia projektowe przewidują wykonanie izolacji budynków, która będzie umożliwiała zatrzymanie ciepła wytwarzanego przez zwierzęta w budynkach zimą, natomiast w lecie chronić będzie wnętrze przed wzrostem temperatury. Ze względu na przekształcenie i sposób użytkowania terenu inwestycyjnego oraz obszarów przyległych, rzeczona działka nie stanowi dogodnego siedliska dla zwierząt i roślin. Po wskazanej części działki regularnie porusza się sprzęt rolniczy używany do uprawy roli. Obsługa planowanego przedsięwzięcia, a w tym ruch pojazdów poruszających się po terenie będzie następować przede wszystkim w porze dziennej. W normalnych warunkach pracy, w porze nocnej nie zakłada się poruszania pojazdów po terenie inwestycji. 6 Odpowiednio dobrany system żywienia umożliwi podanie zbilansowanej paszy odpowiednio dobranej do wieku zwierząt, co pozwoli na maksymalne wykorzystanie białka, a tym samym wpłynie na zmniejszenie emisji do powietrza. W interesie hodowcy jest wybór takiego rodzaju paszy, która ulegnie najlepszemu przyswojeniu przez zwierzęta. Inwestor rozprowadzał będzie powstające nawozy naturalne na tereny rolne do niego należące. Nadmiar powstających nawozów będzie przekazywał okolicznym rolnikom na podstawie stosownej umowy. Celem minimalizacji podatności planowanej inwestycji na zmiany klimatu jest jej zaprojektowanie zgodnie z obowiązującymi normami technicznymi i budowlanymi. Oddziaływanie warunków klimatycznych brane jest pod uwagę na etapie projektowania, wykonawstwa robót budowlanych, w tym posadowienia i fundamentowania, oraz utrzymania obiektów. Krajobraz Tereny zlokalizowane w najbliższym otoczeniu terenu inwestycyjnego, to tereny charakterystyczne dla krajobrazu rolniczego z rozproszoną zabudową zagrodową. Teren inwestycji położony jest na gruntach wsi Łopienno. Działka inwestycyjna od wschodniej i zachodniej strony graniczy bezpośrednio z drogami, w dalszej odległości z zabudową zagrodową. Od północnej i południowej strony graniczy z gruntami ornymi. Wokół terenu inwestycyjnego nie występują obszary podlegające ochronione, na które ww. inwestycja mogłaby negatywnie oddziaływać. Mając powyższe na uwadze oraz uwzględniając charakter oddziaływań planowanego przedsięwzięcia (głównie bezpośrednie, lokalne, wskutek przekształcenia miejsca realizacji) należy wykluczyć możliwość negatywnego oddziaływania przedsięwzięcia na populacje gatunków chronionych zwierząt, zarówno w skali lokalnej jak i krajowej. Biorąc pod uwagę wyniki inwentaryzacji przyrodniczej oraz lokalizację inwestycji na terenie rolniczym, poza obszarami chronionymi lub cennymi przyrodniczo, należy uznać, że jej realizacja nie powinna znacząco negatywnie wpłynąć na środowisko przyrodnicze, w tym na szeroko rozumianą bioróżnorodność tego obszaru, zarówno na etapie budowy, eksploatacji, jak i likwidacji. Zważywszy na obecne przekształcenie i sposób użytkowania teren inwestycyjny nie jest dogodnym siedliskiem dla zwierząt i roślin. Budowa inwestycji nie naruszy ładu przestrzennego najbliższego sąsiedztwa. Region planowanego przedsięwzięcia nie posiada wysokich walorów krajobrazowych, ze względu na małe zróżnicowanie abiotyczne, biotyczne i pochodzenia antropogenicznego. Realizacja inwestycji spowoduje pojawienie się nowego rodzaju zabudowy w krajobrazie rzeczonego terenu, dla którego budowa wielkopowierzchniowych obiektów będzie stanowiła nowy, zaburzający go element. Jednakże z racji tego, że budynki nie będą wysokie, nie będą zaburzać krajobrazu. Planowana inwestycja będzie więc naturalną kontynuacją zagospodarowania terenów rolniczych na omawianym obszarze. Biorąc pod uwagę lokalizację na terenach przekształconych w kierunku rolniczym oraz skalę i charakter inwestycji należy uznać, że jej realizacja nie powinna znacząco negatywnie wpłynąć na środowisko przyrodnicze, w tym na szeroko rozumianą bioróżnorodność tego obszaru. W wyniku realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia równowaga przyrodnicza nie ulegnie negatywnej zmianie. Ze względu na skalę i lokalizację przedsięwzięcia nie przewiduje się znaczących oddziaływań realizacji i eksploatacji planowanego budynku inwentarskiego na krajobraz rolniczy miejscowości Łopienno. 7 Wpływ inwestycji na zmieniające się warunki klimatyczne i możliwe zdarzenia ekstremalne tj. fale upałów, gwałtowne burze i wiatry, fale chłodu i intensywne opady śniegu, zamarzanie i odmarzanie oraz oblodzenie Planowana inwestycja ze względu na rodzaj i skalę działalności nie będzie powodować znaczącego wpływu na klimat. Teren, na którym planuje się realizację inwestycji nie jest zlokalizowany na obszarach zagrożonych powodziami oraz osuwiskami. Planowane budynki będą miały wykonaną izolację oraz wyposażony zostanie w nowoczesne systemy wentylacji umożliwiające utrzymanie wewnątrz stabilnych i komfortowych dla zwierząt warunków, nawet w sytuacji wystąpienia fali upałów. Przedsięwzięcie dotyczy hodowli zwierząt i czynnikiem determinującym wielkość zużycia wody są potrzeby bytowe zwierząt. Założenia projektowe przewidują pobór wody z wodociągu komunalnego. Stwarza to pewność zaopatrzenia w wodę fermy nawet w sytuacji wystąpienia suszy. W celu zmniejszenia ryzyka pożaru obiekty wyposażone będą w niezbędny sprzęt gaśniczy, a pracujący personel zostanie przeszkolony jak postępować w przypadku wystąpienia pożaru. Celem minimalizacji podatności planowanej inwestycji na zmiany klimatu, a także klęski żywiołowe takie jak m.in. nawalne deszcze, burze czy silne wiatry jest jej zaprojektowanie zgodnie z obowiązującymi normami technicznymi i budowlanymi. Oddziaływanie warunków klimatycznych brane jest pod uwagę na etapie projektowania, wykonawstwa robót budowlanych, w tym posadowienia i fundamentowania, oraz utrzymania obiektów. 8