Luty 2010 - Wspólnota "Drzewo Oliwne"

Transkrypt

Luty 2010 - Wspólnota "Drzewo Oliwne"
Luty 2010
Niedziela, 08 Listopad 2009 20:44
LUTY 2010
SZWAT / ADAR 5770
„Górą Bożą jest góra Baszan, Górą pełną szczytów góra Baszan.” Psalm 68:16
BASZAN
Biblijne góry Baszanu są nazywane obecnie Wzgórzami Golan. Górują nad Jeziorem
Galilejskim od strony północno-wschodniej. Ten górzysty płaskowyż o wysokości ok. 500 m
n.p.m. znajduje się na granicy z Syrią i jest ważnym strategicznie miejscem dla Izraela.
W czasach biblijnych ziemie te dostały się pierworodnemu Menassesa wraz z górami Gilead.
Wielokrotnie z 5 Księdze Mojżeszowej, w Księdze Jozuego i w Psalmach Bóg jest wychwalany
za zwycięstwo nad Ogiem, królem Baszanu. Musiało to być wielkim wydarzeniem, bo Izraelici
bali się Oga. Ale Pan ich pocieszył i odnieśli zwycięstwo (zob. 4 Mojż. 21:33-35). W pieśni
Mojżesza, zapisanej w 5 Księdze Mojżeszowej (32:14) wymienione jest całe bogactwo
Baszanu, z którego synowie Izraela będą korzystać: „Śmietanką krowią i mlekiem owczym,
wraz z tłuszczem jagniąt i baranów z Baszanu, i kozłów oraz najwyborniejszą mąką pszeniczną,
a zapijesz to winem z krwi winogron”. Zupełnie w innym kontekście mówi o urodzajnym
Baszanie prorok Amos (4:1). Zwraca się przeciwko uciskaniu biednych. Kobiety, które
wykorzystywały swoje stanowiska, nazywa „krowami baszańskimi”, tj. tymi, które dorobiły się na
wyzysku i przemocy. W czasach biblijnych Golan było miastem na Baszanie. Było jedynym z
miast schronienia (ucieczki) po drugiej stronie Jordanu. Chodziło o miejsce, w którym może
zamieszkać zabójca, który przypadkowo kogoś zabił (zob. Joz. 20:1-9). Proroctwo o powrocie
Żydów na Wzgórza Golan można odczytać w Księdze Jeremiasza (50:19): „I przywrócę Izraela
na jego niwę, i będzie się pasł ... w Baszanie, i nasycał się na górach Efraima i Gileadu.”
Izrael odzyskał te ziemie podczas wojny sześciodniowej w 1967 roku, mimo że wojska
syryjskie weszły daleko w głąb kraju Izraela. Później Syryjczycy nie mogli się pogodzić z
przegraną, więc walczyli o te Wzgórza jeszcze podczas wojny Jom Kippur w 1973 r. Wtedy to
Izrael z mniej niż 200 czołgami był w stanie odeprzeć 1400 czołgów syryjskich i podszedł 55 km
pod Damaszek. Rok później utworzono neutralny pas na granicy z Syrią kontrolowany przez siły
pokojowe ONZ. Od tego czasu na Wzgórzach Golan powstało 34 osiedli żydowskich z 18
tysiącami ludności. Głównym miastem, stolicą i centrum kulturowym tego regionu jest Kacrin.
Wykopaliska archeologiczne potwierdziły, że w czasach talmudycznych (bizantyjskich) w
środkowej części Golanu istniało 27 osiedli żydowskich, a w każdym z nich była synagoga. Do
zwiedzania udostępniona jest Wioska Talmudyczna (dwa domy z połowy V w. n.e.) oraz
synagoga starożytnego Kacrin. Na malowniczych Wzgórzach Golan został założony Rezerwat
Naturalny Gamla. Można w nim podziwiać największy w Izraelu wodospad o wysokości 51 m,
florę i faunę. Są tam m.in. gazele wspomniane w Biblii jako symbol piękna: „Zanim chłód
wieczorny zawieje i pierzchną cienie, chodź, mój miły, bądź jak gazela lub młody jelonek na
1/2
Luty 2010
Niedziela, 08 Listopad 2009 20:44
górach Beter!” (Pnp 2:17). Gamla jest też nazywana „Masadą północy”. Po upadku powstania
przeciwko Rzymowi miasto zostało całkowicie zniszczone, a ludzie wymordowani. Reszta
zginęła skacząc z góry. Zginęło wówczas 9000 osób.
Chociaż obecnie Wzgórza są jeszcze w wielu miejscach zaminowane, większość ziemi jest
wykorzystywana pod uprawę zbóż, winnic, sadów owocowych i gajów oliwnych. Okazuje się, że
warunki klimatyczne na Golanie są idealne dla uprawy winorośli. Gleba na bazaltowym podłożu
wulkanicznym, suche lata, śniegi w okresie zimy i chłodne wiatry z Hermonu – wszystko to
sprawia, że setki hektarów ziemi są przeznaczone teraz pod uprawę. Produkcja znakomitych
win przynosi sławę Izraelowi. To wszystko w cudowny sposób przygotował Bóg Izraela.
Niech naszą modlitwą będą słowa proroka z Księgi Micheasza (7:14) „Paś swój lud swoją
laską, owce swojego dziedzictwa, które samotnie przebywają w leśnej gęstwinie pośród
żyznych pól. Niech pasą się w Baszanie i w Gileadzie jak za dawnych czasów!”
Tekst: Anna Cieślar
2/2