Wstep do statystyki

Z1-PU7
(pieczęć wydziału)
WYDANIE N1
Strona 1 z 4
KARTA PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu: WSTĘP DO STATYSTYKI
2. Kod przedmiotu:Stat
3. Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2016/17
4. Forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia
5. Forma studiów: Studia stacjonarne
6. Kierunek studiów: Matematyka
(SYMBOL WYDZIAŁU) RMS
7. Profil studiów: ogólnoakademicki
8. Specjalność: wszystkie
9. Semestr: V
10. Jednostka prowadząca przedmiot: Instytut Matematyki
11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. Mykola Bratiichuk.
12. Przynależność do grupy przedmiotów: Prawdopodobieństwo i statystyka
13. Status przedmiotu: obowiązkowy
14. Język prowadzenia zajęć: polski
15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Rachunek prawdopodobieństwa
16. Cel przedmiotu: Zapoznanie studenta z teoretycznymi podstawami analizy danych
pomiarowych
17. Efekty kształcenia: Student który zaliczy przedmiot:
Nr
1
2
3
4
5
Opis efektu kształcenia
Rozumie strukturę statystyki matematycznej,
potrafi użyć aparatu statystycznego do analizy
danych.
Zna podstawowe twierdzenia statystyki
matematycznej.
Umie prowadzić proste wnioskowanie
statystyczne, także z wykorzystaniem narzędzi
komputerowych
Umie posłużyć się statystycznymi
charakterystykami populacji i ich
odpowiednikami próbkowymi.
Potrafi omówić pewne modele statystyczne i
zna ich praktyczne zastosowanie.
Metoda
Forma
Odniesienie
sprawdzenia prowadzenia do efektów
efektu
zajęć
dla kierunku
kształcenia
studiów
kolokwium,
wykład,
K1A_W03,
projekt
laboratorium K1A_W05
kolokwium
kolokwium,
projekt
kolokwium,
projekt
kolokwium,
projekt
wykład,
K1A_W04
laboratorium
wykład,
K1A_U28,
laboratorium K1A_U35
laboratorium K1A_U11,
K1A_U33,
K1A_U34
laboratorium K1A_U30,
K1A_U31
18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)
Wykład
Ćwiczenie
30
Laboratorium
Projekt
Seminarium
30
19. Treści kształcenia:.
Wykład: Pojęcie populacji generalnej i próbki. Szereg rozdzielczy. Wartości obliczane z próbki.
2
Elementy statystyki opisowej. Rozkłady  , Studenta, Fiszera. Twierdzenie Fiszera. Oceny dla
wartości średniej i wariancji. Statystyki pozycyjne. Nierówność Rao-Kramera. Estymatory
efektywne. Dystrybuanta empiryczna. Metody wyznaczania estymatorów (podstawienia,
największej wiarygodności, momentów). Asymptotyczne własności ocen metody podstawienia i
metody największej wiarygodności. Estymacja przedziałowa. Przedziały ufności dla wartości
średniej, wariancji i wskaźnika struktury. Hipotezy statystyczne. Testy randomizowane i
nierandomizowane. Testy najmocniejsze. Konstrukcja testu statystycznego. Lemat Neymana
-Pearsona. Test Neymana-Pearsona Weryfikacja hipotez statystycznych. Testy parametryczne,
nieparametryczne i zgodności. Testy sekwencyjne. Elementy teorii regresji. Regresja
pierwszego i drugiego rodzaju. Prosta i płaszczyzna regresji.
Ćwiczenia: Konstrukcja szeregu rozdzielczego i obliczanie charakterystyk liczbowych z próbki
(wartość średnia, wariancja, kwantyle itd.) Własności statystyk i estymatorów. Estymatory dla
wartości średniej i wariancji. Statystyki pozycyjne. Wykorzystanie nierówności Rao-Kramera.
Badanie efektywności estymatorów. Konstrukcja dystrybuanty empirycznej. Zastosowanie
metod wyznaczania estymatorów (podstawienia, największej wiarygodności, momentów).
Konstrukcja przedziałów ufności dla wartości średniej, wariancji i wskaźnika struktury. Hipotezy
statystyczne. Konstrukcja testu najmocniejszego. Testy dla wartości średniej a wariancji.
Zastosowanie testów zgodności Pearsona i Kołmogorowa. Testy nieparametryczne.
Konstrukcja testu sekwencyjnego Walda. Współczynnik regresji i jego estymatory. Konstrukcja
prostej regresji
20. Egzamin: nie
21. Literatura podstawowa:
1. M. Fisz Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna. PWN, 1967.
2.M. Bratiichuk, A. Chydziński, Statystyka matematyczna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej,
Gliwice 2012.
3. Jóćwiak J. Podgórski J. Statystyka od podstaw. PWE, Warszawa, 1998.
4. Cramer H. Metody matematyczne w statystyce, Warszawa ,1958.
22. Literatura uzupełniająca:
1. Jacek Koronacki, Jan Mielniczuk, Statystyka dla studentów kierunków technicznych
i przyrodniczych WNT, Warszawa, 2001.
2. R. Grzymkowski, A. Kapusta, D. Słota, Matematyka 3.0/2.2, WPKJS, Gliwice, 1998.
3. Cz. Domański, K. Pruska, Nieklasyczne metody statystyczne, PWE, Warszawa,2000.
23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia
Lp.
Forma zajęć
Liczba godzin
kontaktowych / pracy studenta
30/30
1
Wykład
2
Ćwiczenia
3
Laboratorium
4
Projekt
5
Seminarium
6
Konsultacje i przygotowanie do zalicz.
/
30/30
/
/
5/5
65/65
Suma godzin
24.
Suma wszystkich godzin
130
25.
Liczba punktów ECTS
4
26.
Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim
udziałem nauczyciela akademickiego
4
27.
Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze
2
praktycznym (laboratoria, projekty)
28. Uwagi: warunkiem zaliczenia jest uzyskanie nie mniej niż 26 punktów z laboratoria (dwa
kolokwia oceniane po 20 punktów każdy i maksymalnie 10 punktów z zajęć) i nie mniej niż 15
punktów z teorii (test z teorii na 50 punktów)
Zatwierdzono:
…………………………….
…………………………………………………
(data i podpis prowadzącego)
(data i podpis dyrektora instytutu/kierownika katedry/
Dyrektora Kolegium Języków Obcych/kierownika lub
dyrektora jednostki międzywydziałowej)