Zatrzymać czas - Cukrzyca a Zdrowie

Kilka rad dla osób marzących o tym, aby osiągnąć 90. rok życia
Zatrzymać czas
90-latkowie z grupy trzeciej rzadko chorują, bo mają szczególny genom utrzymujący przez długi czas aktywność ich układów i narządów na ponadprzeciętnym poziomie. Zazwyczaj są
to osoby pogodne, w większości szczupłe, tolerujące różnorodne diety, gustujące w oszczędnym jedzeniu.
Stosunkowo niewielu ludzi może żyć sto i więcej lat. Choć teoretycznie możliwe jest, że człowiek może żyć 120 lat. W rzeczywistości, jeśli ktoś ma lat dziewięćdziesiąt i cieszy się względnie
dobrym zdrowiem, jak na ten wiek, to już to – samo w sobie –
godne jest pozazdroszczenia. Jak to osiągnąć?
50
Wczesne rozpoznanie obecności
zespołu metabolicznego u dzieci i
młodzieży jest pierwszym, najważniejszym krokiem do skuteczniejszego zapobiegania przedwczesnym
incydentom naczyniowym w średnim wieku i zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia otępienia naczyniowego w starości.
Istniejące obecnie metody profilaktyki i leczenia przeciwmiażdżycowego nie chronią w odpowiedni sposób populacji dzieci i młodzieży, tworząc swoistą generacyjna
„lukę promiażdżycową”. Z kolei nierozpoznany zespół metaboliczny, w
świetle aktualnej wiedzy, jest zespołem przyspieszonego starzenia.
– Problem zbyt późnego rozpoznania i leczenia zespołu metabolicznego wydaje się być jednym z kluczowych problemów zdrowia publicznego
w XXI wieku – uważa dr Jarosław Derejczyk, wicedyrektor jedynego w Polsce Szpitala Geriatrycznego (w Katowicach).
90-latkowie
sklasyfikowani
Geriatrzy mają swoją klasyfikację
kondycji zdrowotnej osób, które żyją
już więcej niż 90 lat.
Do grupy pierwszej zaliczają „osoby pozostające przy życiu w tym wieku, ale obciążone bardzo dużą ilością
chorób, które powodują u nich widoczną niesprawność zależność i inwalidztwo”.
W grupie drugiej klasyfikowane są
„osoby, które mimo obecności czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, zadziwiająco dobrze znoszą ich
obecność i nie mieszczą się w znanych
kategoriach przyczynowo-skutkowych
i w znanych mechanizmach działania
szkodliwych czynników”. O ludziach z
tej grupy mówi się, jako o osobach tolerujących stan chorobowy.
W ostatniej – niestety, najmniej licznej – mieszczą się „osoby długowieczne, pozostające jedynie z fizjologicznie
słabszymi rezerwami funkcjonalnymi
narządów bez obecności chorób”.
Dieta może pomóc
– Stosowanie diety chroniącej naczynia, bogatej w oleje roślinne, ryby morskie, czerwone wino jest w pierwszej
grupie zalecane. Im wcześniej rozpoczniemy leczenie dietą tym pewniejsze
prawdopodobieństwo osiągnięcia efektu zatrzymania stopnia pogarszania się
kondycji. W tej grupie bez udziału medyków w rozpoznaniu i leczeniu występujących chorób nie osiągniemy zamierzonego celu, jakim jest utrzymywanie samodzielności – podkreśla dr
Derejczyk.
– Nadal dążymy do korekty wagi ciała do należnej, wyrównywania para-
metrów przemian tłuszczowej, purynowej i węglowodanowej, ściśle korygujemy wartości ciśnienia krwi, przestrzegamy licznych zaleceń terapeutycznych. Powszechnie stosujemy też
usprawnianie ruchem, unikając bezruchu – wylicza dr Derejczyk. – Efekty
działania suplementów dietetycznych
są w tej grupie widoczne wyraźniej
niż w dwu pozostałych. Spotykamy tu
często osoby z niewydolnością mózgu,
serca, zależne od opiekunów. W populacji osób długowiecznych ta grupa jest
najliczniejsza...
Dłuższe życie
w gorszej jakości
Dziewięćdziesięciolatkowie z grupy drugiej rzadziej ujawniają głębokie
niewydolności narządowe, wykazują
szybką reakcję leczniczą na wyrównywanie stwierdzanych nieprawidłowości. Także słabiej reagują na leczenie
wzmagające potencjał układów chroniących tkanki przed konsekwencjami
produktów kumulowanych jako odpadkowe w przemianie materii. Specjaliści uważają, iż leczenie antyoksydantami, immunostymulatorami – w
tym dietetycznymi – i lekami hormonalnymi przynosi w tej grupie efekty, jednak nie tak spektakularne jak w
pierwszej.
– U tych osób radykalne wyrównywanie glikemii w przypadku obecności cukrzycy, precyzyjne obniżanie ciśnienia krwi w przypadku nadciśnienia, surowe nakazy dietetyczne u osób
z nadwagą i otyłością, nie pozostaną
najczęściej w związku z oczekiwaną
długością życia, a mogą obniżyć jego
jakość – wyjaśnia dr Derejczyk. – Zazwyczaj są to osoby utrzymujące własną aktywność ruchową mimo obecności chorób. Nie zbadano czynników
ochronnych, odpowiedzialnych za
unieszkodliwianie powszechnie uznanych za szkodliwe czynniki ryzyka
chorób, jakie występują w tej grupie.
Lista niektórych obecnie żyjących ludzi z wiekiem przewyższającym sto lat:
1. Edna Parker (ur. 20 kwietnia
1893) – obecnie najstarszy człowiek,
2. Maria de Jesus (ur. 10 września
1893) – najstarsza Europejka,
3. Gertrude Baines (ur. 6 kwietnia
1894) – najstarsza Afroamerykanka,
4. Catherine Hagel (ur. 28 listopada 1894) – najstarsza osoba w
stanie Minnesota,
5. Beatrice Farve (ur. 30 kwietnia
1895) – najstarsza mieszkanka
stanu Georgia,
6. Tomoji Tanabe (ur. 18 września
1895) – obecnie najstarszy mężczyzna,
7. Henry Allingham (ur. 6 czerwca
1896) – najstarszy Europejczyk i
najstarszy weteran,
8. Augusto Moreira de Oliveira (ur.
6 października 1896) – najstarszy Portugalczyk,
9. Ruby Muhammad (ur. 20 marca
1897) – Afroamerykanka, ważna postać ruchu religijnego i politycznego Naród Islamu,
10. Leila Denmark (ur. 1 lutego
1898) – amerykańska lekarka,
11. Apolonia Lisowska (ur. 18 lutego 1900) – długowieczna Polka,
12. Frederica Sagor Maas (ur. 6 lipca 1900) – amerykańska scenarzystka filmowa pochodzenia
rosyjskiego,
13. Waldemar Levy Cardoso (ur. 4
grudnia 1900) – wojskowy,
14. Hugues Cuenod (ur. 26 czerwca
1902) – śpiewak szwajcarski,
15. Johannes Heesters (ur. 5 grudnia 1903) – holenderski aktor,
piosenkarz,
16. Zofia Morawska (ur. 13 listopada 1904) – polska działaczka
społeczna,
51
17. Leopold Engleitner (ur. 23 lipca
1905) – najstarszy żyjący ocalały z obozów koncentracyjnych
Buchenwald, Ravensbrück i
Niederhagen,
18. Emilio Navarro (ur. 26 września 1905) – portorykański baseballista,
19. Antoine Nguyên Van Thien (ur.
13 marca 1906) – wietnamski
duchowny, obecnie najstarszy
biskup katolicki na świecie,
20. Francisco Ayala (ur. 16 marca
1906) – hiszpański pisarz, krytyk, socjolog,
21. Antonio Rosario Mennonna
(ur. 27 maja 1906) – obecnie
drugi najstarszy biskup katolicki na świecie,
22. Eugeniusz Waniek (ur. 28 października 1906) – polski malarz, honorowy profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie,
23. Hans Kleppen (ur. 16 marca
1907) – norweski skoczek narciarski,
24. Run Run Shaw (ur. 4 października 1907) – chiński producent
filmowy
25. Oscar Niemeyer (ur. 15 grudnia
1907) – brazylijski architekt,
26. Jan Oderfeld (ur. 19 lutego
1908) – profesor, matematyk,
inżynier, konstruktor silników
lotniczych,
27. Zygmunt Syrokomski (ur. 23
lutego 1908) – wychowawca
młodzieży, pedagog, instruktor
harcerski, harcmistrz,
28. Mieczysław Michalski (ur. 2 lipca 1908) – działacz turystyczny,
członek honorowy PTTK,
29. Stefan Wesołowski (ur. 16 sierpnia 1908) – polski urolog, autor
publikacji specjalistycznych i
pamiętnikarskich.
52
Nieodkryta
część prawdy
Grupa trzecia, zasadniczo pozbawiona chorób, ma szczególny
genom utrzymujący przez długi
czas aktywność ich układów i narządów na ponadprzeciętnym poziomie. Zazwyczaj są to osoby pogodne, w większości nie cierpiące
na otyłość, tolerujące różnorodne
diety, gustujące w oszczędnym jedzeniu.
Według teorii zależnego od wieku remodelowania metabolicznego, osoby z grupy trzeciej dysponują naturalnymi, bardzo sku-
tecznymi mechanizmami obrony tkankowej. One to ograniczają niekorzystne zmiany w starzejącym się organizmie i tym można
częściowo tłumaczyć wyśmienitą
kondycję tych osób.
To tylko część prawdy, którą
chcielibyśmy poznać. Nad ujawnieniem reszty pracują sztaby naukowców z najpoważniejszych w
świecie uczelni...
Źródło:wikipedia.pl
fot. Marek Dolecki