Stosunek Turcji do Europy: Specyfika relacji pomiędzy Brukselą i

mgr Michał Alagierski
Uniwersytet Łódzki
Stosunek Turcji do Europy: Specyfika relacji pomiędzy Brukselą i Ankarą
Turecka polityka zagraniczna od pewnego czasu zyskuje stabilną podstawę do realizowania
nowych wyzwań. Część naukowców, zajmujących się relacjami Ankary z Europą wykazuje
znaczący postęp w postrzeganiu przez Turcję własnego
miejsca w
stosunkach
międzynarodowych, dostrzegając postępujący proces Europeizacji wielu dziedzin życia 1.
Z drugiej strony badacze wskazują, iż tempo reform może osłabnąć ze względu na
przedłużające się negocjacje członkowskie Turcji z Unią Europejską. Turcja sytuuje swoje
interesy polityczne na rozdrożu, pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Bliskim Wschodem.
Historia tych relacji jest dłuższa niż polityka zbliżenia z Unią Europejską i w razie
niepowodzenia negocjacji z Brukselą, Ankara może powrócić do podstaw swej koncepcji
strategicznej, która funkcjonowała w czasach zimnowojennych. Istnienie takiej alternatywy
może wpłynąć, również na zmianę stanowiska Brukseli w negocjacjach. Czynniki te wraz
z poczuciem odrębności kulturowej kształtują aktualną postawę tureckiego społeczeństwie
wobec Europy.
1
M. Müftüler-Baç (2005), „Turkey’s Political Reforms and the Impact of the European Union”, South European
Society and and Politics, 10(1), pp. 17 31; M. Uğur (2003), „Testing Times in EU-Turkey Relations: The Road
to Copenhagen and Beyond”, Journal of Southern Europe and Balkans 5(2), pp. 165 183; E Özbudun (2007),
„Democratization Reforms in Turkey, 1993 2004”, Turkish Studies 8(2), pp. 179 196; M. J. Patton (2007),
„AKP Reform Fatigue in Turkey: What has Happened to the EU Process?”, Mediterranean Politics 12(3), pp.
339 358; L. McLaren (2000), „Turkey’s Eventual Membership of the EU: Turkish Elite Perspectives on the
Issue” Journal of Common Market Studies 38(1), pp. 117 129.