Transfer of the tendon of tibialis anterior in relapsed congenital

Transfer ścięgna mięśnia piszczelowego przedniego w nawrotowe j wrodzonej stopie
końsko-szpotawe j
WYNIKI DŁUGTERMINOWE 38 STÓP
M. Lampasi, C. Bettuzzi, M. Palmonari, O. Donzelli
Rizzoli Orthopaedic Institute, Bologna, Italy
J Bone Joint Surg [Br] 2010;92-B:277-83.
38 nawracających stop końsko-szpotawych (16 sztywnych, 22 częściowo korektywnych) zostało
poddanych operacji rewizyjnej na tkankach miękkich, z lub bez procedury kostnej oraz
transferem ś. m. piszczelowego przedniego u pacjentów ze średnią wieku 4,8 lat (2,0 do 10,1).
Ścięgno przeniesiono na kość klinowatą boczną w 5 przypadkach, na podstawę III kości
śródstopia w 10 i podstawę IV w 23 przypadkach. Pacjentów oceniono po średnio 24,8 latach
(od 10,8 do 35,6). 11 stóp oceniono jako niepowodzenia (1 niepowodzenie transferu, 5 z
artrodezą podskokową z powodu przekorygowania i 5 z potrójną artrodezą z powodu
niedokorygowania lub nawrotu).
W pozostałych stopach wynik był doskonały lub dobry w 20, średni lub słaby w 7. Średnia
punktacji Laaveg-Ponseti wyniosła 81.6 z 100 punktów (52 do 92). Sztywność była nieznaczna
w 4 stopach, średnia lub ciężka w 23.
Porówanie zdjęć RTG pooperacyjnych i po czasie obserwacji pokazało znaczące wariacje kąta
skokowo – I kość śródstopia w kierunku odwiedzenia. Waraicje kąta skokowo-piętowego nie
były istotne.
Rozległe leczenie operacyjne nawrotowej stopy końsko-szpotawejma wysoki odsetek słabych
wyników długoterminowych. Transfer może przywrócić równowagę oraz zwiększyć
przywiedzenie przodostopia. Ma jednak szereg komplikacji takich jak niepowodzenie transferu,
hiperkotrekcja oraz osłabienie zgięcia grzbietowego. Procedura powinna być stosowana w
przypadkach, w których istotnycm czynnikiem jest zaburzenie równowagi mięśniowej.