Parafia Świętej Trójcy na Solcu w Warszawie

Mini-Koniczynka
Parafia Św. Trójcy Warszawa
29.IX.2013 r.
Dwudziesta szósta Niedziela zwykła
PIERWSZE CZYTANIE
Am 6, 1a, 4-7
Biada beztroskim na Syjonie i dufnym na górze
Samarii, książętom pierwszego z narodów, których
słucha dom Izraela. Leżą na łożach z kości słoniowej i
wylegują się na dywanach; jedzą oni jagnięta z trzody i
cielęta ze środka obory. Fałszywie śpiewają przy
dźwiękach harfy i jak Dawid obmyślają sobie
instrumenty do grania. Piją czaszami wino i najlepszym
olejkiem się namaszczają, a nic się nie martwią
upadkiem domu Józefa. Dlatego teraz ich poprowadzę
na czele wygnańców, i zniknie krzykliwe grono hulaków.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 146
Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
On wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów.
Ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
DRUGIE CZYTANIE
1 Tm 6, 11-16
Ty natomiast, o człowiecze Boży, uciekaj od tego
rodzaju rzeczy, a podążaj za sprawiedliwością,
pobożnością, wiarą, miłością, wytrwałością, łagodnością!
Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobądź życie
wieczne: do niego zostałeś powołany i [o nim] złożyłeś
dobre wyznanie wobec wielu świadków. Nakazuję w
obliczu Boga, który ożywia wszystko, i Chrystusa Jezusa
- Tego, który złożył dobre wyznanie za Poncjusza Piłata ażebyś zachował przykazanie nieskalane, bez zarzutu aż
do objawienia się naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Ukaże je, we właściwym czasie, błogosławiony i jedyny
Władca, Król królujących i Pan panujących, jedyny,
mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość
niedostępną, którego żaden z ludzi nie widział ani nie
może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista! Amen.
EWANGELIA
Łk 16, 19-31
Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w
purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił.
U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty
wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić
się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy
przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak, i
aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł
także bogacz i został pogrzebany. Gdy w
Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy,
ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.
I zawołał: "Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i
poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy
w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie
cierpię w tym płomieniu". Lecz Abraham odrzekł:
"Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje
dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu
doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego
między nami a wami zionie ogromna przepaść,
tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie
może ani stamtąd do nas się przedostać". Tamten
rzekł: "Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu
mojego ojca! Mam bowiem pięciu braci: niech ich
przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce
męki". Lecz Abraham odparł: "Mają Mojżesza i
Proroków, niechże ich słuchają!" "Nie, ojcze
Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z
umarłych poszedł do nich, to się nawrócą".
Odpowiedział mu: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie
słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie
uwierzą""
*****************************************
Pewnego razu do rabina przyszedł sąsiad z
następującym problemem:
- Mistrzu, ja tego nie rozumiem: kiedy przyjdziesz do
człowieka biednego, to jest on serdeczny i gotowy do
pomocy, gdzie i jak tylko może. Kiedy przyjdziesz do
bogacza, to on nawet cię nie zauważy. Co to jest z tym
pieniądzem?
Rabin podumał trochę a potem rzekł: -Podejdź do
okna! Co widzisz?
- Widzę kobietę z dzieckiem i wóz, co jedzie na jarmark.
- Dobrze. A teraz podejdź do lustra! Co widzisz?
- Hmm, co mam widzieć? Widzę siebie.
- Popatrz: okno jest zrobione ze szkła i lustro jest
zrobione ze szkła. Wystarczy tylko trochę srebra z jednej
strony i już widzisz jedynie samego siebie.
*********************************************
Problem nie leży w tym co mam, ale w tym KIM
JESTEM! Do odpowiedzi na takie pytanie zaprasza nas
dzisiejsza Liturgia Słowa. Warto zastanowić się nad
światem, który jest obok nas… i w nas.
O. Aime Duval
KOCHAJĄCYCH BRAK SERC
Kochających brak serc, kochających brak serc,
Każdy bawić się chce, każdy cieszyć się chce,
Kochających brak serc, kochających brak serc,
Syn sąsiada dziś zmarł, obok taniec i gwar,
Nie dostrzega nikt łez,
Więc słuszny gniew się budzi w sercu, które kocha,
Więc słuszny gniew się budzi w sercu dobrego Boga,
Kochających brak serc, kochających brak serc,
Każdy bawić się chce, każdy cieszyć się chce,
Komuś tak bardzo źle, dusza z bólu się rwie,
Próżno patrzy we drzwi, nie odwiedzi go nikt,
Nie pocieszy go nikt,
Wiec słuszny gniew..
Kochających brak serc, kochających brak serc,
Każdy bawić się chce, każdy cieszyć się chce,
Tam ktoś stary i sam, kto mu dziś chleba da?
Bieda weszła na próg, w oczy patrzy mu głód,
Nie nakarmi go nikt
Wiec słuszny gniew..
Mija noc, wstaje świt, mija noc, wstaje świt,
Płynie w świat dobra wieść, wzywa nas nowa pieśń,
Chcemy radość dać, chcemy miłość dziś dać.
Wzywa nas nowa pieść, płynie w świat dobra wieść,
Mija noc wstaje świt.
Bo każdy ból uleczy serce, które kocha
I smutny ujrzy w tobie uśmiech Pana Boga.
Nowenna przed powtórną peregrynacją kopii
obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w
Archidiecezji Warszawskiej
Rozpoczęliśmy Dziewięciomiesięczną Nowennę przed
peregrynacją obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w naszej
Archidiecezji. Jak powiedział Kardynał Nycz: „W środę,
25 września br. minie 60 lat od uwięzienia przez
komunistyczny reżim Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Prymasa Polski. Ta smutna rocznica jest okazją do
refleksji i modlitwy za Kościół warszawski, ale także
modlitwy o beatyfikację Sługi Bożego Prymasa
Tysiąclecia. Stale winniśmy powracać do słów "trzeba
bardziej słuchać Boga niż ludzi", jakie wypowiedział
Ksiądz
Prymas
przed
swoim
uwięzieniem.
Bóg, który z cierpienia i ofiary wyprowadza dobro,
sprawił, że prymasowskie uwięzienie zaowocowało
przygotowaniem Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego
i nowenny przed obchodami 1000-lecia chrztu Polski.
Sercem nowenny stała się Peregrynacja Obrazu Matki
Bożej Częstochowskiej we wszystkich parafiach naszej
Ojczyzny.
Aktualnie polskie parafie przeżywają ponowienie tamtej
peregrynacji.
My, w naszej Archidiecezji rozpoczniemy nawiedzenie
Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej 14 i 15 czerwca 2014
roku. Naszym przygotowaniem do tego wydarzenia
będzie także nowenna. Chcemy we wszystkich parafiach,
wspólnotach i rodzinach dobrze przygotować się do tych
uroczystości już teraz i w kolejnych miesiącach.
To duchowe przygotowanie rozpoczynamy właśnie w
środę - 25 września br. - w rocznicę aresztowania
Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Treścią nowenny będą złożone wówczas i ciągle nie
wypełnione do końca Jasnogórskie Śluby Narodu
Polskiego. Rozważajmy je przez kolejne 9 miesięcy w
specjalnych nabożeństwach, a po Mszach świętych w
każdą niedzielę odmawiajmy wspólnie prymasowski Akt
osobistego oddania się Matce Bożej.”
Nie było nas zbyt wielu … Może warto samemu
zagłębić się w tekst Ślubów Jasnogórskich …
Podczas comiesięcznych nabożeństw maryjnych
rozważać będziemy duchowe przesłania i zobowiązania
płynące z Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego.
Rozpoczęcie Nowenny zbiega się z 60. rocznicą
uwięzienia
Sługi
Bożego
Stefana
Kardynała
Wyszyńskiego Prymasa Tysiąclecia. To bezprawne
uprowadzenie
Prymasa
Polski
przez
Służbę
Bezpieczeństwa rozpoczęło trzyletni okres Jego
samotności i cierpienia, ale także niepewności Rodaków
o ich los, o los Kościoła i Ojczyzny. W ostatnim miejscu
odosobnienia, tj. w Komańczy, Wielki Prymas napisał
tekst Ślubów Jasnogórskich. Stało się to 16 maja 1956 r.
Był to dzień liturgicznego uczczenia wielkiego patrona
Polski Świętego Andrzeja Boboli. Należy pamiętać, że w
1956 roku przypadało trzechsetlecie Lwowskich Ślubów
króla Jana Kazimierza obwołujących Maryję Królową
Korony Polskiej. Tekst Jasnogórskich Ślubów został po
raz pierwszy publicznie odczytany przez Księdza Biskupa
Michała Klepacza, na Wałach Jasnogórskich, w
obecności niezliczonej rzeszy wiernych, w uroczystość
Matki Bożej Częstochowskiej, 26 sierpnia 1956 roku. Tak
oto królewskie śluby Jana Kazimierza znalazły swoje
przedłużenie w Wielkich Ślubach Narodu. Odtąd nie sam
król, ale naród stał się ich podmiotem.
Prawie po czterdziestu latach, w 1990 roku, wielkość
tego wydarzenia - jakże mocno - podkreślał bł. Jan
Paweł II, przemawiając do rodaków w Castel Gandolfo,
w Uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej: „Nie wolno
nam zapominać o tamtych Ślubowaniach, które
przygotowały nas do wejścia w drugie tysiąclecie
chrześcijaństwa. Chrześcijaństwo oznacza rzeczywistość
Przymierza, które Bóg zawarł z ludzkością w Chrystusie,
w Jego Krzyżu i Zmartwychwstaniu. Zawarł je z każdym
człowiekiem, z każdym ludem i narodem. Maryja jest
pierwszą Służebnicą tego Przymierza. Stąd miejscem
naszych Ślubowań w 1956 roku stała się Jasna Góra. Jej
duchowa stolica na naszej ojczystej ziemi. Trzeba nam
stale wracać do tego Ślubowania, tak jak dawniejsze
pokolenia wracały do Ślubów Jana Kazimierza. Trzeba
nam stale na nowo ponawiać rachunek sumienia z tych
wszystkich zobowiązań, które w nich się zawierają. Są
one podstawowe, dotyczą życia Narodu, budują się na
prawie Bożym, które jest zarazem prawem wpisanym w
ludzkie sumienie. Prawo to odczytują zarówno wierzący,
jak też i niewierzący. Nie co innego też, tylko to moralne
prawo winno stanowić rzetelną podstawę ustroju
państwa i życia społeczeństwa. Poszanowanie wolności
ludzkich sumień to nie co innego jak poszanowanie tego
prawa, bez którego sumienia są chore i społeczeństwo
nie może być zdrowe. (…) Ślubowanie Jasnogórskie
mieści w sobie polską kartę praw człowieka”.
Zapraszamy wszystkich na spotkania modlitewne w
trakcie Nowenny. Terminy podamy już wkrótce.
Trochę historii wokół Nowenny
OKOLICZNOŚCI I PRZEBIEG UWIĘZIENIA STEFANA
KARDYNAŁA WYSZYŃSKIEGO ARCYBISKUPA
METROPOLITY GNIEŹNIEŃSKIEGO I WARSZAWSKIEGO
PRYMASA POLSKI
25 WRZEŚNIA 1953
I. Porozumienie Episkopatu z Rządem PRL
Ksiądz Stefan Wyszyński mianowany biskupem lubelskim
w 1946 roku, a w roku 1949 przeniesiony na stolice
arcybiskupie w Gnieźnie i Warszawie oraz mianowany
Prymasem Polski dobrze zdawał sobie sprawę z
zaistniałej sytuacji rodzącego się prześladowczego
komunizmu. Głęboko przeżywał zaistniałe wydarzenia.
"Do Warszawy - pisze w Zapiskach więziennych przybyłem z zarysem programu" (s. 19) "Zacząłem
oswajać księży biskupów z zarysem swego programu.
Pragnąłem doprowadzić za wszelką cenę do stworzenia
stałego ciała porozumiewawczego między Episkopatem a
Rządem".
Prace rozpoczęły się w lipcu 1949 r. "Byłem od początku
i jestem nadal tego zadnia, że Polska, a z nią i Kościół
święty, zbyt wiele utracił krwi w czasie okupacji
hitlerowskiej, by mogła sobie obecnie pozwolić na dalszy
jej upływ." (s. 20) "A więc "Porozumienie" miałoby
spełniać rolę zderzaka łagodzącego narastający konflikt"
(s. 21).
"W sumie - wszystkie te motywy, wyłożone na
Konferencji krakowskiej Episkopatu (w marcu 1950) w
obecności kardynała Sapiehy doprowadziły do
postanowienia, by dążyć do . Zostało ono podpisane 14
IV 1950 r. Stało się odtąd argumentem w ręku
Episkopatu w walce o prawo Kościoła. Był to argument
jedyny, gdy Rząd nie liczył się już z Konstytucją, zerwał
Konkordat, nie uznawał Kodeksu Prawa Kanonicznego"
(s. 25).
Na mocy tego Porozumienia Episkopat zobowiązał się
między innymi do wyciągania konsekwencji wobec
duchownych biorących udział w akcjach
antypaństwowych, do pozostania neutralnym w
sprawach związanych z kolektywizacją wsi, do nauczania
poszanowania wiernych ustanowionego prawa i władzy
państwowej.
Rząd natomiast zobowiązał się zachować nauczanie
religii w szkołach, prowadzenie pracy duszpasterskiej w
wojsku, w więzieniach i szpitalach, zezwolił na
wydawanie pism katolickich oraz na naukę w
seminariach i działalność domów zakonnych. W
sprawach istotnych Kościół katolicki zobowiązał się
kierować polską racją stanu, zaś Rząd uznał prerogatywy
Papieża.
II. Lekceważenie Porozumienia
Niestety, pomimo zawartego Porozumienia, sytuacja
Kościoła katolickiego we wzajemnych relacjach z
Państwem nie ulegała poprawie, wręcz przeciwnie,
systematycznie się pogarszała. Kościół zmuszony był
systematycznie występować w obronie swoich praw.
Już 12 września 1950 r. Prymas Stefan Wyszyński w
wystosowanym piśmie do Prezydenta Bolesława Bieruta
przedstawił ogólną analizę i sytuację Kościoła w Polsce.
Ukazał liczne działania administracji państwowej
krzywdzące Kościół, które to działania nie mieściły się w
ustalonych wzajemnie ramach Porozumienia.
Na szczególną uwagę zasługuje memoriał Prymasa
Stefana Wyszyńskiego i Sekretarza Episkopatu Zygmunta
Choromańskiego do Prezesa Rady Ministrów Bolesława
Bieruta z dnia 8 maja 1953 r. znany pod nazwą Non
possumus. "Po dłuższym milczeniu w sprawie ogólnej
sytuacji Kościoła katolickiego w Polsce Episkopat zabiera
głos w chwili szczególnie doniosłej. W chwili, kiedy
dogasają już i milkną ostatnie głosy katolickiej prasy,
kiedy zaszedł wypadek, który zdaje się zamykać okres
wszczęty przez zawarte w dniu 14 kwietnia 1950 r,
między Episkopatem a rządem Polskim Porozumienie, a
otwiera okres nowy, nierównie bardziej trudny i
złożony".
III. Radykalna reakcja władzy komunistycznej
Odpowiedzią na stanowisko Prymasa wyrażone w
wymienionych pismach były opracowane w dniu 16
czerwca 1953 r. ze strony Państwa do użytku sekretarzy
Komitetów Wojewódzkich PZPR "tezy w sprawie polityki
wobec Kościoła", w których polecano:
1) rozprawić się politycznie i ideologicznie ze
stanowiskiem zawartym w memoriale Wyszyńskiego jako
z platformą otwartej walki przeciwko Polsce Ludowej i
zdrady narodowej - platformą myślicieli, awanturników i
rozbijaczy jedności narodu,
2) przełamać stanowczo opór części biskupów wobec
rozporządzeń władzy ludowej i sabotaż dekretu z 9 II
1953 r. polegający na faktycznym pozostawianiu na
stanowiskach księży, których władze państwowe poleciły
odwołać,
3) wykorzystać sprzeczności wewnątrz kleru i wzrostu
nastrojów opozycyjnych wobec episkopatu.
W tym miejscu należy zasygnalizować jeszcze pismo
Prymasa St. Wyszyńskiego, z dnia 24 września 1953 r.,
skierowane do Rady Ministrów PRL, w którym wyraził
stanowisko Episkopatu Polski do przebiegu
zakończonego procesu Biskupa Czesława Kaczmarka,
ordynariusza diecezji kieleckiej. Jak wiadomo, po niemal
trzyletnim bestialskim śledztwie, wyrokiem z dnia 22
września 1953 r. został on skazany na 12 lat więzienia.
Prymas w piśmie zaznaczył: "Twierdzenie, jakoby Stolica
Apostolska, Ojciec Św. i Watykan udzielały dyrektyw
politycznych Episkopatowi Polski, nie odpowiada
prawdzie" [...]. Próba ustawiania na przewodzie
sądowym i w mowie Prokuratora, Episkopatu po stronie
wrogów Polski jest godną najwyższego ubolewania
krzywdą".
Przedstawione powyżej tło wzajemnych stosunków
Państwo - Kościół pozwala na zrozumienie zdarzeń
bezpośrednio poprzedzających zatrzymanie i
pozbawienie wolności Księdza Prymasa Stefana
Wyszyńskiego.
Dnia 23 września 1953 r. odbyło się posiedzenie nr 261
sekretariatu Biura Politycznego w składzie: Prezes Rady
Ministrów i I Sekretarz PZPR Bolesław Bierut, członek
Biura Politycznego KC PZPR do spraw Ministerstwa
Bezpieczeństwa Publicznego Jakub Berman, wiceprezes
Rady Ministrów i członek Biura Politycznego KC PZPR
Józef Cyrankiewicz oraz 6 innych członków Sekretariatu.
W protokole wypunktowano:
"W związku z informacją tow. Tomasza (Bolesław Bierut)
o zachowaniu się Episkopatu po procesie biskupa
Kaczmarka i innych, Sekretariat zaakceptował wniosek o
zakazaniu arcybiskupowi Wyszyńskiemu w związku z
jego ogólnie wrogą postawą wykonywania funkcji
związanych z dotychczasowymi jego stanowiskami
kościelnymi i ustalił wytyczne dalszych stosunków z
Episkopatem. Sekretariat wskazał również na
konieczność wszczęcia szerszej akcji masowej na
odcinku demokratycznych księży i intelektualistów".
Treść tej decyzji była dla władzy wykonawczej sygnałem
do uruchomienia dalszych działań. Konsekwencją
zajętego stanowiska było podjęcie decyzji w dniu 24
września 1953 przez Prezydium Rządu Polskiej
Rzeczpospolitej Ludowej w składzie Hilary Minc, jako
przewodniczący oraz Józef Cyrankiewicz i czterech
innych członków, o środkach zapobiegawczych dalszemu
nadużywaniu funkcji pełnionych przez ks. Arcybiskupa
St. Wyszyńskiego. W jej treści czytamy: "W oparciu o
postanowienia Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej
Ludowej o nadużywaniu wolności sumienia i wyznania
dla celów godzących w interesy Polskiej Rzeczypospolitej
Ludowej (art. 70 pkt. 3), jak również zgodnie z
założeniami dekretu z 9 lutego 1953 roku oraz
Zarządzenia Prezesa rady Ministrów w sprawie
wykonania dekretu o obsadzaniu duchownych stanowisk
kościelnych (§ 1)
Prezydium Rządu postanawia: "Na skutek uporczywego
nadużywania przez ks. Arcybiskupa Stefana
Wyszyńskiego piastowanych przez niego funkcji i
stanowisk kościelnych dla celów godzących w interesy
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, osłaniania i
patronowania poczynaniom naruszającym obowiązujące
ustawy i zarządzenia władz państwowych a
równocześnie siejącym niepokój i godzącym w jedność
społeczeństwa, w obliczu zakusów na nienaruszalność
granic Rzeczypospolitej Ludowej, zakazać ks.
Arcybiskupowi Stefanowi Wyszyńskiemu wykonywania
funkcji wynikających z piastowanych przezeń dotąd
stanowisk kościelnych.
Celem zapobieżenia dalszym szkodom wynikającym z
wyżej wymienionej działalności ks. arcybiskupa St.
Wyszyńskiego zleca się organom państwowym
dopilnowanie natychmiastowego opuszczenia prze niego
miasta Warszawy i zamieszkania w wyznaczonym
klasztorze bez prawa opuszczania tego klasztoru aż do
nowego zarządzenia władz".
Uchwała Prezydium rządu z dnia 24 września 1953 r. o
nr 700/53 została przekazana do realizacji Ministrowi
Bezpieczeństwa Publicznego - Stanisławowi
Radkiewiczowi, który w rozkazie nr 041 z dnia 25
września 1953 roku Nr - AA - 228/53 skierowanym do
pułkownika Karola Więckowskiego Dyrektora
Departamentu XI MBP (Departamentu odpowiedzialnego
za walkę z Kościołem) stwierdził:
"W porozumieniu z Generalnym Prokuratorem Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej oraz Dyrektorem Urzędu do
Spaw Wyznań polecam podać do wiadomości ks.
Arcybiskupowi Stefanowi Wyszyńskiemu Uchwalę
Prezydium rządu z dnia 24 września 1953 roku i
przypilnować zgodnie z wydaną przeze mnie instrukcją".
Cdn.
Ogłoszenia Parafialne
1. We wtorek rozpoczyna się październik. We wszystkich
kościołach naszej Ojczyzny oprawiamy codziennie
Nabożeństwo
Różańcowe.
Modlitwy
Różańcowe
prowadzić będą codziennie grupy i wspólnoty
modlitewne naszej parafii. Prosimy o zapoznanie się z
wywieszonym przed kościołem grafikiem. Odprawiamy je
codziennie o 17.15. Zapraszamy!
2. W tym tygodniu w kalendarzu liturgicznym
obchodzimy następujące wspomnienia:
w poniedziałek - wspomnienie Św. Hieronima, kapłana i
doktora kościoła
we wtorek – wspomnienie Św. Teresy od Dzieciątka
Jezus, dziewicy i doktora kościoła
w środę - wspomnienie Św. Aniołów Stróżów
w piątek - wspomnienie Św. Franciszka z Asyżu
w sobotę – wspomnienie Św. Faustyny Kowalskiej
3. Zebraliśmy w ubiegłą niedzielę 186 podpisów
popierających Europejską Inicjatywę Obywatelską
„Jeden z nas”. Dziękujemy za poparcie tej cennej
inicjatywy. Również wyrażamy podziękowanie w imieniu
Sióstr Elżbietanek z Domu Pokoju w Betlejem za złożoną
ofiarę.
4. Akcja Katolicka parafii MBCz. przy ul. Zagórnej
zaprasza 30.09. br. (poniedziałek) o godz.19.00 do
dolnego kościoła na projekcję filmu pt. „CRISTIADA”.
Jest to bardzo poruszający film o wierności wartościom
ludzkim. Jeden z najciekawszych filmów ostatniego
czasu, który bardzo szybko znikł z ekranów kin – już to
jest dzisiaj wystarczającą rekomendacją. Polecamy!
5. Akcja Katolicka naszej parafii wspólnie z Akcją
Katolicką parafii MBCz przy ul. Zagórnej organizują
12.10. br. o godz. 9.00 „Bieg na orientację wiary w
hołdzie Bł. Janowi Pawłowi II o Puchar Proboszczów” dla
dzieci szkół podstawowych i gimnazjów. Zgłoszenia do 5
października pod numerem telefonu : (22)-629.22.23 lub
507.084.893.
6. Zapraszamy do sklepiku parafialnego: są w nim już
kalendarze na przyszły rok, nowe pozycje książkowe i
filmowe oraz nowy numer Oremusa..
7. Rozpoczęliśmy przygotowania dla kandydatów do
sakramentu bierzmowania. Najbliższe terminy spotkań
są następujące: 4 października o godz. 17.00 –
spotkanie dla tej młodzieży, która w zeszłym roku
rozpoczęła przygotowanie; również 4 października o
godz. 20.00 spotkanie dla tych, którzy przygotowanie
rozpoczęli dwa lata temu. Młodzież III klas gimnazjum,
rozpoczynająca w tym roku przygotowanie ma spotkanie
8 października o godz. 18.30.