gazetka Instytutu Matki i Dziecka

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie. [Ps80]
Hasła: 1. Jezus powiedział do swoich …
2. „Uważajcie, … bo nie wiecie, kiedy czas ten
nadejdzie”. 3. „Okaż nam, Panie, łaskę swoją i daj
nam swoje …”. 4. Czuwajcie, by Człowiek ów,
niespodzianie … nie zastał was śpiących.
5. „Człowiek, który udał się w podróż … swój dom”.
6. „Nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z … czy o
północy”? 7. „Człowiek, który udał się w podróż
każdemu … zajęcie”. 8. „nie wiecie, kiedy pan
domu przyjdzie: czy o pianiu kogutów, czy …”.
9. „Człowiek, który udał się w podróż powierzył
swoim sługom ,,, o wszystko” 10. „Rzecz ma się …
jak z człowiekiem, który udał się w podróż.”
11. „Czuwajcie więc, bo nie …, kiedy pan domu
przyjdzie”. 12. „Czuwajcie więc, bo nie wiecie,
kiedy pan domu …”.
13. Teraz trwa czas
oczekiwania na … Jezusa
14. „Lecz co wam
mówię, mówię …: Czuwajcie!”. 15. Człowiek, który
udał się w podróż przykazał …, żeby czuwał”.
16. Dziś zaczyna się …
1
x
x
U
C
C
N
2
x
x
x
Z
W
3
x
x
Z
A
I
4
P
Z
S
E
5
x
Z
S T
W
6
x
x
W
E
Z
7
x
W
Z N
C
8
x
x
R
N
I
9
x
x
S
A
A
10
x
x
P
D
B
11
x
x
W
E
E
12
P
Z
J
Z
13
N
R
D
I
14
x
x
W
Z
S
15
O
Ź
I
R
16
x
A
E
T x
Papież Franciszek: „Kiedy myślimy
wszystkimi naszymi grzechami, z
historią, pomyślmy o uczcie, jaką
otrzymamy i podnieśmy głowy.
x
W
J
N
Ł
Ł
x
E
E
A
Ł
M x
E
E
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
E
Y
K
E
x
x
x
x
x
x
M
U
x
x
x
x
x
o końcu, ze
całą naszą
darmo
Żadnej
INSTYTUT MATKI I DZIECKA
.
ul. Kasprzaka 17
KAPLICA ŚW. RODZINY
(OBOK IZBY PRZYJĘĆ)
x
Y
x
rozpaczy – ale nadzieja! Tym niemniej
rzeczywistość jest okropna: jest tak wiele
cierpiących narodów, miast i ludzi, wiele wojen,
nienawiści, światowości duchowej i demoralizacji.
Tak to prawda! To wszystko będzie miało miejsce!
Ale prośmy Pana o łaskę, byśmy byli przygotowani
na ucztę, która nas czeka, z głową zawsze
do góry”- [z Domu św. Marty - 2014-11-27].
Jan Paweł II - Trzeba postawić sobie
pytanie, nawrócić się i wyjść na spotkanie Pana.
Trzykrotne Chrystusowe wezwanie: «Uważajcie,
czuwajcie, bądźcie czujni!»(...) Pierwsza niedziela
Adwentu nowego roku liturgicznego to szczególna
okazja do
kontemplacji
Jezusa
ukrytego
w Eucharystii ; - … Ojciec Święty Jan Paweł II –
prosił Matkę Bożą, "dziewicę Adwentu",
byśmy byli gotowi przyjąć z radością
nadchodzącego
Chrystusa
i
godnie
celebrować
Jego
sakramentalną
obecność
w Tajemnicy Eucharystycznej. (Watykan 28.11.04).
Stefan Kardynał Wyszyński
– „Renovatio” –
odnowa – w swej najgłębszej istocie to uwierzenie
na nowo w Boga, który jest Miłością –
to zawierzenie Jego miłości. (Kromka chleba, XI, 30)
W świętym czuwaniu kryje się
ostrzeżenie i nadzieja.
Ostrzeżenie, że możemy przegapić wielką sprawę,
nadzieja, że Bóg chce się nami posługiwać.
Czuwajmy nawet wtedy, gdy się przedłuża Jego
nieobecność i mogłoby się wydawać, że nie
przyjdzie. Kiedy myślimy o Bogu, starajmy się tak
zachowywać jak zakochani, którzy stale czekają na
spotkanie, telefon, rozmowę,najmniejszy upominek.
Kto kocha, czeka na ukochanego.
Czasem oczekiwanie jest już miłością.
”. Czuwanie -
[x. J. Twardowski].
x
MOJE
POSTANOWIENIE: Będę starał(a) się
codziennie
sprawiać
Panu
Bogu
radość,
a Jezusowi, Który do nas przychodzi, ofiaruję
dobre uczynki, cierpienia i …
Kapelan IMiDz- x. Proboszcz A. Wójtowicz - 22 632 38 00
e-mail : [email protected] http://www.stanislaw-bm.pl/
Parafia Św. Stanisława BM-01-244 Warszawa;ul.Bema73/75
[gazetka do użytku wewnętrznego Instytutu]
Spowiedź pół godziny
przed i po Mszy Św.
oraz na prośbę.
Okaż nam, Panie, łaske swoją i daj nam swoje
zbawienie. (Ps 85,8)
Mk 13,33-37
Jezus powiedział do swoich uczniów: Uważajcie,
czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie.
Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który
udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył
swoim sługom staranie o wszystko, każdemu
wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby
czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan
domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy
o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie
przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co
wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!
Czasem spada na nas nagle, czasem dojrzewa
powoli, wspomagane kaprysami losu albo kolejnym
fiaskiem naszych dobrych chęci – poczucie, że
wszystko dzieje się tak, jakby Boga nie było. Mamy
wrażenie, jakbyśmy błąkali się po wielkim domu,
który nam zostawił, wyjeżdżając w daleką podróż.
Czy rzeczywiście tu był? Czy powróci kiedyś? Skąd
tyle zła? Jak długo jeszcze? Zgiełk pytań, na które
nie możemy znaleźć odpowiedzi. A może
przestaliśmy już pytać? Dziś zaczyna się Adwent –
czas powrotu do zapomnianych pytań, czas
spodziewania się, czas nadziei.
[Wojciech Czwichocki OP, „Oremus” grudzień 2008, s. 4].
I Tydzień Adwentu – Maranatha Oczekujmy
czujnie
i radośnie, ponieważ Pan niebawem
przyjdzie: On przychodzi, aby uwolnić Swój lud
od grzechu.
Zapraszamy na Roraty.
Msza roratnia – to nabożeństwo wotywne
o Najświętszej Maryi Pannie. - Charakterystycznym
elementem Rorat jest zapalanie specjalnej świecy
ozdobionej białą wstęgą. Świeca ta (roratka)
umieszczana jest w pobliżu ołtarza jedynie
w Adwencie. Symbolizuje Najświętszą Maryję
Pannę.
MODLITWA WIERNYCH 1. Módlmy się za Ojca świętego, biskupów
i kapłanów, aby starczyło im Twojej łaski w codziennej
służbie …
2. Módlmy się za Polskę i rządzących naszym krajem,
aby odczytywali Prawo Boże w swoich sercach
i zawsze nim się kierowali …
3. Módlmy się za dzieci z naszego Instytutu, ich rodziny,
lekarzy, pielęgniarki aby w radości doświadczali Twojej
Miłości. …
4. Módlmy się za nas, abyśmy słuchali, wszystkich słów
naszego Króla, Jezusa Chrystusa, bo pragniemy żyć
w Prawdzie i w Pokoju …
- Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas Panie
Kontempluj Ewangelię według Lectio Divina;
I – Lectio - Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst
Ewangelii, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch
Święty. - II - Meditatio –.Staraj się zrozumieć tekst.
Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?" –
… To najwspanialsza rzecz w życiu człowieka - móc
powiedzieć Bogu: tak. Czy jest to łatwe? Bardzo trudne mniej więcej tak jak przejście wielbłąda przez ucho
igielne...
Adwent może być szczególnym czasem do odrzucania
wszystkiego, co nie pozwala przejść przez owo „ucho
igielne". - A co się stanie, kiedy przejdziemy przez owo
ucho? - Będziemy pełni łaski, czystego serca. […] Może
moje: „chcę Ci powiedzieć tak Panie” jest sposobem na
to, aby niemożliwe stało się możliwe.
Kiedy niemożliwe staje się możliwe?
- Gdy po ludzku jestem bez szans, kiedy logika tego
świata zatrzasnęła przede mną już wszystkie drzwi. Gdy
zdam sobie z tego sprawę, że ja już nic nie mogę i złożę
swoją niemożność w ręce Jezusa. On może sprawić, że
niemożliwe stanie się możliwe. I jeszcze jedna ważna
rzecz: złożyć w ręce Boga swoją sprawę to znaczy
zaakceptować Jego wolę. Wyrazić zgodę zarówno na
powodzenie jak i niepowodzenie moich planów. […] –
Czy jestem gotowy (-a) podjąć tę próbę?
- III. Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed
Bogiem serce … Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Powróć, Boże, Zastępów,
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co to zasadziła Twoja prawica (Ps 80)
IV–Contemplatio: Trwaj przed Bogiem ... To czas
bezsłownego westchnienia Ducha … Powtarzaj
w różnych porach dnia Odnów nas, Boże, i daj nam
zbawienie. (Ps 80) [z: [Oemus].
KALENDARIUM:
24 XI – pn. – Wsp. świętych męczenników Andrzeja
Dung-Lac, kapłana i Towarzyszy – 117-u męczenników
wietnamskich z lat 1773-1862. Kanonizowani przez
Jana Pawła II 18-IV-1988. W większości
Wietnamczycy, ale też Hiszpanie i Francuzi. Andrzej
Dung-Lac (1795-1839 ur. się w ubogiej rodzinie na pn.
Wietnamu. W 12 r.ż. wraz z rodzicami przeniósł się do
Hanoi. Tam spotkał katechetę, który przybliżył mu
prawdy wiary chrześcijańskiej. Andrzej został
ochrzczony, odbył studia teologiczne i przyjął
święcenia kapłańskie. Wiele razy aresztowany
i torturowany, a w końcu zamordowany.
Wspominając ich, módlmy się, aby poniesiona
przez nich ofiara nadal przynosiła owoce
i wyjednała chrześcijanom w Wietnamie pełną
swobodę wyznawania wiary. [H. Kaczmarek OP,
„Oremus” XI 2008, s. 104].
Jezus powiedział uczniom przypowieść o panu,
który odjechał i powierzył swój dom sługom. Chyba
chodzi w niej o Pana Boga, który stał się
niewidzialny i zostawił nam swój dom, swoją
majętność, niezwykła własność. Co jest Jego
domem, nam powierzonym? – Domem może być
świat. Bóg znikł, ale zostawił świat, swoją
własność. – Co z nią robimy? – Zatruwamy
powietrze,
wody,
drzewa.
Zamieniamy
w zakopconego smolucha i brudasa. Dopuszczamy
się rodzaju świętokradztwa, bo naruszamy
własność Boga. – Bóg dal nam życie. Nasze życie,
czas naszego życia jest również Jego domem. Bóg
chce być w nas i mieszkać tu jak w domu.
My jednak wynajmujemy czasem pokój diabłu
i zapominamy, że nasze życie jest własnością
Boga. … Jeżeli grzeszymy, marnujemy Boży czas,
kradniemy czas samemu Bogu. – Jego domem
może być również dar miłości. Otrzymaliśmy serce,
które ma kochać. Miłość jest zawsze tajemnicą,
bo przychodzi do człowieka z innego świata i ma
go prowadzić do Boga. Co robimy z daną nam
miłością? – Nieraz kochamy tylko siebie samych,
a miłość zamiast prowadzić do Boga – od Niego
oddala. – Czy nie marnujemy miłości, daru Bożego,
Jego własności, nie naszej?
[x. J. Twardowski,
W świetle Ewangelii, s.164].