Arkusz ćwiczeń z analizy zespolonej
Transkrypt
Arkusz ćwiczeń z analizy zespolonej
1 Liczby zespolone wiczenie 1. Niech z1 = x1 + iy1 , z2 = x2 + iy2 . Wtedy x1 x2 wiczenie 2. y1 z1 z2 − z1 z2 = . y2 2i Wykaza¢, »e dla dowolnych liczb zespolonych z1 , z2 , z3 liczba 1 D = i z1 z1 1 z2 z2 1 z3 z3 jest rzeczywista. Przypomnijmy, »e je±li V, W s¡ przestrzeniami liniowymi nad ciaªem K, to odwzorowanie T : V → W nazywamy K-liniowym (lub liniowym, gdy wiadomo o jakie ciaªo K chodzi), gdy 1. T (v1 + v2 ) = T (v1 ) + T (v2 ) dla dowolnych v1 , v2 ∈ V , 2. T (av) = aT (v) dla dowolnych a ∈ K, v ∈ V . wiczenie 3. Wykaza¢, »e 1. odwzorowanie C 3 z 7→ z jest R-liniowe, ale nie jest C-liniowe, 2. T : C → C jest odwzorowaniem R-liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnego z ∈ C mamy T (z) = λz + µz, gdzie λ = (T (1) − iT (i))/2, µ = (T (1) + iT (i))/2, 3. T : C → C jest odwzorowaniem C-liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy jest odwzorowaniem R-liniowym i µ = 0. wiczenie 4. Niech a A= c b d b¦dzie macierz¡ o wyrazach rzeczywistych. Macierz A deniuje odwzorowanie R-liniowe T : C → C dane wzorem x T (x + iy) = A . y Wykaza¢, »e T jest odwzorowaniem C-liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy a = d, −b = c. Niech w, z ∈ C. Kªadziemy hw, zi := Re wz. 1 wiczenie 5. Wykaza¢, »e 1. liczba hw, zi jest iloczynem skalarnym w i z traktowanych jako wektory w R2 , 2. haw, azi = |a|2 hw, zi, a ∈ C, 3. hw, zi = hw, zi, 4. hw, zi2 + hiw, zi2 = |w|2 |z|2 , 5. |hw, zi| 6 |w||z| (nierówno±¢ Cauchy'ego-Schwarza), 6. |w + z|2 = |w|2 + |z|2 + 2hw, zi, 7. |w + z| 6 |w| + |z|, (nierówno±¢ trójk¡ta). Sprawdzi¢, kiedy w nierówno±ciach 5 i 7 zachodzi równo±¢. wiczenie 6. Je±li w, z ∈ C, |w|, |z| < 1, to w−z (a) 1 − wz wiczenie 7. <1 (b) w−z |w| − |z| 6 1 − |w||z| 1 − wz Niech a, b ∈ C. Wykaza¢, »e równanie kwadratowe z 2 + az + b = 0 posiada rozwi¡zanie w C. Wykaza¢, »e liczba (1+i)4m jest rzeczywista, a liczba (1+i)4m+2 jest czysto urojona. wiczenie 8. wiczenie 9. Je±li ϕ ∈ R \ {π/2 + kπ : k ∈ Z}, to dla m ∈ Z, 1 + i tan ϕ m 1 − i tan ϕ wiczenie 10. = 1 + i tan mϕ . 1 − i tan mϕ Korzystaj¡c ze wzoru De Moivre'a wykaza¢ to»samo±ci: 1. sin 3θ = 3 sin θ − 4 sin3 θ, 2. cos 4θ = 8 cos4 θ − 8 cos2 θ + 1, 3. sin 5θ = 5 sin θ − 20 sin3 θ + 16 sin5 θ, 4. sin6 θ + cos6 θ = (3 cos 4θ + 5)/8, 5. z n + z −n = 2 cos nθ, gdzie z = eiθ . wiczenie 11 (Suma cz¦±ciowa szeregu geometrycznego). Je±li z ∈ C \ {1}, to 1 + z + · · · + zn = 2 1 − z n+1 . 1−z wiczenie 12. Wykaza¢ to»samo±ci n X k=0 n X cos kθ sin kθ = 1 sin n + 21 θ + 2 2 sin 21 θ = cos n + 21 θ 1 1 cot θ − 2 2 2 sin 12 θ k=0 gdzie 0 < θ < 2π. 2 Pªaszczyzna domkni¦ta i sfera Riemanna wiczenie 13. zespolonym: Wyznaczy¢ punkty na sferze Riemanna odpowiadaj¡ce liczbom 1, i, wiczenie 14. √ −1 + i √ , 1 + 3i, . . . 2 Wykaza¢, »e d(z1 , z2 ) = d(z1 , z2 ) = d 1 1 , z1 z2 Dwa punkty na sferze nazywamy antypodalnymi, gdy prosta wyznaczona przez te punkty zawiera ±rednic¦ sfery. Wykaza¢, »e obrazy sferyczne liczb z1 i z2 s¡ antypodalne dokªadnie wtedy, gdy 1 + z1 z2 = 0. wiczenie 15. Niech B ⊂ C b¦dzie zbiorem ograniczonym. Zaªó»my, »e |z| < M dla z ∈ B . Wtedy dla z1 , z2 ∈ B , takich »e z1 6= z2 mamy wiczenie 16. d(z1 , z2 ) < |z1 − z2 | < (1 + M 2 )d(z1 , z2 ) Wykaza¢, »e obraz sferyczny prostej jest okr¦giem na sferze Riemanna, zawieraj¡cym punkt N = (0, 0, 1) (biegun póªnocny). Odwrotnie, rzut stereograczny okr¦gu zawieraj¡cego punkt N jest prost¡. wiczenie 17. Wykaza¢, »e obraz sferyczny okr¦gu jest okr¦giem na sferze Riemanna, nie zawieraj¡cym N . Odwrotnie, rzut stereograczny okr¦gu nie przechodz¡cego przez N jest okr¦giem. wiczenie 18. wiczenie 19. Wykaza¢, »e Bz + Bz + C = 0, B ∈ C \ {0}, C ∈ R jest ogólnym równaniem prostej. wiczenie 20. Wykaza¢, »e zz + Bz + Bz + C = 0, B ∈ C, C ∈ R, |B|2 − C > 0 jest ogólnym równaniem okr¦gu. 3 3 Ci¡gi i szeregi liczbowe Niech (zn ) b¦dzie ci¡giem liczb zespolonych. Wykaza¢, »e limn→∞ |zn | = +∞ wtedy i tylko wtedy, gdy ci¡g (zn ) zbiega do punktu ∞ wiczenie 21. w metryce sferycznej. wiczenie 22. Obliczy¢, o ile istniej¡, granice funkcji: z2 , z→0 z (a) wiczenie 23. (b) lim z . z→0 z lim Wykaza¢, »e ϕ ϕ lim n cos + i sin − 1 = iϕ, n→∞ n n 1 π − = −1 lim n Arg i + n→∞ n 2 lim nArg (n + i) = 1 ϕ ∈ R, n→∞ wiczenie 24. Wykaza¢, »e z n lim 1 + = eRe z . n→∞ n wiczenie 25. Poªó»my z ϕn := Arg 1 + , n n ∈ N. Liczba ϕn jest dobrze okre±lona gdy z/n 6= −1, a zatem dla prawie wszystkich n. Wykaza¢, »e limn→∞ nϕn = Im z. wiczenie 26. Korzystaj¡c z dwóch poprzednich ¢wicze« wykaza¢, »e lim n→∞ wiczenie 27. 1+ z n = eRe z (cos Im z + i sin Im z). n Wykaza¢, »e szereg ∞ X zn n n=1 (3.1) jest bezwzgl¦dnie zbie»ny, gdy |z| < 1, za± rozbie»ny, gdy |z| > 1 lub z = 1. Stosuj¡c kryterium Dirichleta wykaza¢, »e szereg (3.1) jest zbie»ny, gdy |z| = 1, z 6= 1. wiczenie 28. wiczenie 29. (a) ∞ X in , ln n n=2 Sprawdzi¢ zbie»no±¢ szeregów: (b) ∞ X (3 + 4i)n √ , 5n n n=1 (c) 4 ∞ X cos n , n n=1 (d) ∞ X sin2 n . n n=1 4 Homograa Wyznaczy¢ poprzez inwersj¦ f (z) = 1/z obrazy nast¦puj¡cych prostych i okr¦gów: wiczenie 30. 1. y = x + 1 2. y = x 3. x2 + y 2 = r2 , r > 0 4. (x − 1)2 + y 2 = 4 5. (x − 1)2 + y 2 = 1 wiczenie 31. Niech f b¦dzie homogra¡ dan¡ wzorem f (z) = z−i z+i 1. Wykaza¢, »e f przeksztaªca prost¡ y = c, c > 0 na krzyw¡ dan¡ parametrycznie wzorem R 3 t 7→ t2 + c2 − 1 2it − 2 + (c + 1)2 t + (c + 1)2 t2 (4.1) 2. Sprawdzi¢, »e obrazem krzywej (4.1) jest okr¡g n z ∈ C : z − c 1 o = c+1 c+1 bez jednego punktu. Wyznaczy¢ ten punkt. 3. Wywnioskowa¢, »e f przeksztaªca górn¡ póªpªaszczyzn¦ H = {z ∈ C : Im z > 0} na koªo K = {z ∈ C : |z| < 1}. wiczenie 32. Niech f b¦dzie homogra¡ dan¡ wzorem g(z) = i 1+z 1−z 1. Wykaza¢, »e g przeksztaªca okr¡g {z ∈ C : |z| = r}, 0 < r < 1 na krzyw¡ dan¡ parametrycznie wzorem h0, 2πi 3 t 7→ r2 −2r sin t 1 − r2 +i 2 − 2r cos t + 1 r − 2r cos t + 1 (4.2) 2. Sprawdzi¢, »e obrazem krzywej (4.2) jest okr¡g n 1 + r2 2r o z ∈ C : z − i = 1 − r2 1 − r2 3. Wywnioskowa¢, »e g przeksztaªca koªo K = {z ∈ C : |z| < 1} na górn¡ póªpªaszczyzn¦ H = {z ∈ C : Im z > 0}. 4. Sprawdzi¢, »e homograe f i g s¡ wzajemnie odwrotne. 5 5 Funkcja wykªadnicza. Funkcje trygonometryczne. wiczenie 33. Wykaza¢, »e funkcja exp przeksztaªca: 1. odcinek {x + it : t ∈ (−π, πi}, x ∈ R, na okr¡g {z ∈ C : |z| = ex }, 2. prost¡ {t + iy : t ∈ R}, y ∈ R, na póªprost¡ {reiy : r > 0}. wiczenie 34. Wykaza¢, »e funkcja exp: 1. jest ró»nowarto±ciowa w zbiorze A = {z ∈ C : −π < Im z 6 π}, 2. przeksztaªca zbiór A na C \ {0}. wiczenie 35. Wykaza¢, »e funkcje sin i cos s¡ nieograniczone w C. Rozwi¡za¢ w C równania sin z = a, cos z = a, gdzie a przyjmuje kolejno warto±ci −1, 0, 1, i, −i, . . . wiczenie 36. Przypomnijmy, »e rzeczywiste funkcje hiperboliczne deniujemy wzorami: sinh x := ex − e−x , 2 cosh x := ex + e−x , 2 x ∈ R. ez − e−z , 2 cosh z := ez + e−z , 2 z ∈ C. Zatem kªad¡c sinh z := (5.1) otrzymujemy rozszerzenie funkcji hiperbolicznych z prostej rzeczywistej na dziedzin¦ zespolon¡. wiczenie 37. Niech z = x + iy . Wykaza¢, »e 1. sin iz = i sinh z , cos iz = i cosh z , 2. Re sin z = sin x cosh y , Im sin z = cos x sinh y , 3. Re cos z = cos x cosh y , Im cos z = − sin x sinh y , 4. | sin z|2 = sin2 x + sinh2 y = cosh2 y − cos2 x, 5. | cos z|2 = cos2 x + sinh2 y = cosh2 y − sin2 x. Wyznaczy¢ wszystkie punkty C, w których funkcja sinus przyjmuje warto±ci rzeczywiste. Analogiczne zadanie dla funkcji cosinus, tangens, cotangens. wiczenie 38. wiczenie 39. Funkcja sinus jest ró»nowarto±ciowa w zbiorze A = {z ∈ C : −π/2 < Re z < π/2}. Obrazem odcinka Iy = {t + iy : −π/2 6 t 6 π/2}, y ∈ R przez funkcj¦ sinus jest wiczenie 40. 6 1. przedziaª h−1, 1i, gdy y = 0, 2. póªelipsa n Ey = (u, v) ∈ R2 : o u2 v2 + = 1, v > 0 , cosh2 y sinh2 y n Ey = (u, v) ∈ R2 : o u2 v2 + = 1, v 6 0 , cosh2 y sinh2 y gdy y > 0, 3. póªelipsa gdy y < 0. Obrazem prostej Lx = {x + it : t ∈ R}, −π/2 6 x 6 π/2 przez funkcj¦ sinus jest wiczenie 41. 1. póªprosta h1, +∞), gdy x = π/2, 2. póªprosta (−∞, −1i, gdy x = −π/2, 3. prosta {it : t ∈ R}, gdy x = 0, 4. gaª¡¹ hiperboli n Hx = (u, v) ∈ R2 : o v2 u2 − = 1, u < 0 , sin2 x cos2 x gdy −π/2 < x < 0, 5. gaª¡¹ hiperboli n Hx = (u, v) ∈ R2 : o u2 v2 − = 1, u > 0 , sin2 x cos2 x gdy 0 < x < π/2. wiczenie 42. Korzystaj¡c z ¢wiczenia 40 lub 41 wywnioskowa¢, »e 1. sin(A) = C, dla A = {z ∈ C : −π/2 6 Re z 6 π/2}, 2. sin(B) = {z ∈ C : Im z 6= 0 ∨ (Im z = 0 ∧ − 1 < Re z < 1)}, dla B = {z ∈ C : −π/2 < Re z < π/2}. 7 6 Pochodna zespolona i warunki Cauchy'ego-Riemanna wiczenie 43. Niech f : C 3 z 7→ λz + µz, λ, µ ∈ C. Nast¦puj¡ce warunki s¡ równowa»ne: 1. f posiada pochodn¡ w pewnym punkcie z0 ∈ C, 2. f posiada pochodn¡ w ka»dym punkcie z ∈ C, 3. µ = 0. Sprawdzi¢ bezpo±rednio, »e cz¦±¢ rzeczywista i urojona funkcji sinus speªnia równania Cauchy'ego-Riemanna. Analogiczne zadanie dla funkcji cosinus wiczenie 44. wiczenie 45. ró»niczkowalna: Wyznaczy¢ punkty, w których dana funkcja f : C → C jest 1. f (x + iy) = x3 y 2 + ix2 y 3 , 2. f (x + iy) = x4 y 5 + ixy 3 , 3. f (x + iy) = y 2 sin x + iy , 4. f (x + iy) = sin2 (x + y) + i cos2 (x + y). Dla podanych funkcji u : C → R wyznaczy¢ wszystkie funkcje v : C → R, takie »e u + iv jest funkcj¡ ró»niczkowaln¡ w C: wiczenie 46. 1. u(x + iy) = 2x3 − 6xy 2 + x2 − y 2 − y , 2. u(x + iy) = x2 − y 2 + e−y sin x − ey cos x, 3. u(x + iy) = x2 + y 2 . wiczenie 47. Sprawdzi¢, »e funkcja L(z) = 1 y ln(x2 + y 2 ) + iarctg 2 x posiada w ka»dym punkcie zbioru C \ {z ∈ C : Re z = 0} pochodn¡ równ¡ 1/z . 8 7 Szeregi pot¦gowe Wyznaczy¢ promie« i koªo zbie»no±ci nast¦puj¡cych szeregów wiczenie 48. pot¦gowych: a) ∞ X ∞ X zn , nn n=1 b) nn z n , n=1 d) ∞ X ∞ X e) (ln n)2 z n , n=1 g) j) ∞ X n! n z , n n n=1 ∞ X n! (z − 1)n , n (2n)! 2 n=1 ∞ X c) n=1 2−n z n , f) n=1 h) ∞ X (n!)3 n z , (3n)! n=1 k) ∞ X 2n z n , ∞ X n2 z n , n=1 i) ∞ X z 2n , c ∈ C \ {0}, cn n=1 (n2 + an )z n , a ∈ C, l) n=0 ∞ X (sin n)z n . n=1 Zaªó»my, »e dla danego szeregu pot¦gowego r, M > 0, takie »e |an rn | 6 M, dla n = 0, 1, 2, . . . wiczenie 49. P∞ n=0 an z n istniej¡ Wykaza¢, »e wtedy ten szereg jest zbie»ny jednostajnie w kole {z ∈ C : |z| < r}. Wywnioskowa¢ st¡d, »e je±li R jest kresem górnym tych r > 0, dla których ci¡g P∞ (|an rn |) jest ograniczony, to R jest promieniem zbie»no±ci szeregu n=0 an z n . wiczenie 50. Wykaza¢, »e szereg ∞ X zn n=0 jest zbie»ny bezwzgl¦dnie i niemal jednostajnie w kole K = {z ∈ C : |z| < 1} do funkcji K 3 z 7→ wiczenie 51. 1 . 1−z Udowodni¢ dla k = 0, 1, 2, . . . równo±¢ ∞ X 1 n n−k = z , k+1 (1 − z) k z ∈ C, |z| < 1 n=k wiczenie 52. równo±¢ Wykaza¢, »e dla c ∈ C, d ∈ C \ {c}, k = 0, 1, 2, . . . zachodzi ∞ X 1 1 n z − d n−k , = (c − z)k+1 (c − d)k+1 k c−d n=k 9 z ∈ C, |z − d| < |c − d| wiczenie 53. Wykaza¢, »e promie« zbie»no±ci szeregu pot¦gowego ∞ X zn n2 n=1 jest równy 1 oraz, »e szereg ten jest zbie»ny w domkni¦ciu koªa zbie»no±ci do funkcji ci¡gªej. Rozwin¡¢ dane ni»ej funkcje w szereg pot¦gowy lub w szereg Laurenta o ±rodku w z0 . Wyznaczy¢ promienie, ewentualnie pier±cienie, zbie»no±ci. wiczenie 54. 1. 1/z , z0 2 + 3i; 2. (z + i)/(z − i), z0 = 0, z0 = −i, z0 = i; 3. 1/(z 2 + 1), z0 = x ∈ R, z0 = i; 4. (2z − i)/(z 2 + iz + 2), z0 = 1, z0 = −i; 5. z/(z 2 − (1 + 2i)z − 1 + i), z0 = 0. 8 Caªka krzywoliniowa wiczenie 55. Naszkicowa¢ podane krzywe dla t ∈ h0, 1i: 1. γ(t) = 1 + it, 2. γ(t) = e−πit , 3. γ(t) = eπit , 4. γ(t) = 1 + it + t2 . Obliczy¢ caªki krzywoliniowe wzdªu» krzywych danych parametrycznie w ¢wiczeniu 55 z funkcji wiczenie 56. 1. f (z) = z 3 , 2. f (z) = z , 3. f (z) = z1 . Niech Γ b¦dzie dodatnio zorientowanym okr¦giem o ±rodku w z0 ∈ C i promieniu r > 0. Obliczy¢ ˆ (z − z0 )k dz wiczenie 57. Γ dla k ∈ Z. 10 wiczenie 58. Niech f b¦dzie sum¡ szeregu Laurenta ∞ X f (z) = an (z − z0 )n n=−∞ w pier±cieniu P = {z ∈ C : r < |z − z0 | < R}. Je±li r < ρ < R i Γ jest dodatnio zorientowanym okr¦giem o ±rodku w z0 i promieniu ρ, to dla ka»dego k ∈ Z zachodzi równo±¢ ˆ 1 2πi ak = wiczenie 59. Γ f (z) dz. (z − z0 )k+1 Niech x ∈ R \ {0}. Obliczy¢ ˆ Ix := [−i,i] 1 dz. z−x Ile wynosz¡ granice limx→0− Ix , limx→0+ Ix ? wiczenie 60. Niech x > 0. Obliczy¢ caªki ˆ − IR := [−R,R] 1 dz, z + ix + IR ˆ := [−R,R] 1 dz. z − ix Ile wynosz¡ granice limR→+∞ IR− , limR→+∞ IR+ ? wiczenie 61. Sprawdzi¢, »e ˆ eζ dζ = ez − 1, z ∈ C. [0,z] Wywnioskowa¢ st¡d nierówno±¢ |ez − 1| < |z|, Re z < 0. 9 Twierdzenie i wzór caªkowy Cauchy'ego Poni»ej przyjmujemy, »e PR jest prostok¡tem normalnym o wierzchoªkach −R, R, R+ iR, −R + iR, R > 1. Kªad¡c ΓR := [−R, R] + ∆R , ∆R := [R, R + iR, −R + iR, −R], mamy ΓR = ∂PR . wiczenie 62. W tym ¢wiczeniu wyka»emy, »e ˆ +∞ −∞ cos t π dt = . 2 1+t e 11 (9.1) 1. Niech eiz , 1 + z2 f (z) = Wtedy z ∈ C \ {−i, i}. ˆ f (z)dz = ΓR π . e 2. Wykaza¢, »e |eiz | 6 1, gdy Im z > 0. Wyprowadzi¢ st¡d, »e ˆ lim f (z)dz = 0. R→+∞ ∆R 3. Wywnioskowa¢ równo±¢ (9.1). wiczenie 63. Niech a > 0. Wyka»emy, »e ˆ +∞ t sin t dt = πe−a . t2 + a2 −∞ 1. Niech f (z) = zeiz , + a2 z ∈ C \ {−ia, ia}. z2 Wykaza¢, »e je±li R > a, to (9.2) ˆ f (z)dz = iπe−a . ΓR 2. Stosuj¡c caªkowanie przez cz¦±ci oraz nierówno±¢ z ¢wiczenia 62 punkt 2. wykaza¢, »e ˆ f (z)dz = 0. lim R→+∞ ∆R 3. Wywnioskowa¢ (9.2), w szczególno±ci zauwa»y¢ zbie»no±¢ caªki. wiczenie 64. Niech n b¦dzie liczb¡ caªkowit¡ nieujemn¡. Wyka»emy, »e ˆ +∞ −∞ dt 1 · 3 · 5 · · · (2n − 1) = π. 2 n+1 (1 + t ) 2 · 4 · 6 · · · (2n) (9.3) 1. Ró»niczkuj¡c n-krotnie wzór caªkowy Cauchy'ego dla odpowiedniej funkcji wykaza¢, »e ˆ ΓR dξ 1 · 3 · 5 · · · (2n − 1) = π. 2 n+1 (1 + ξ ) 2 · 4 · 6 · · · (2n) 2. Zauwa»y¢, »e ˆ lim R→+∞ ∆R dξ =0 (1 + ξ 2 )n+1 a nast¦pnie wywnioskowa¢ (9.3). wiczenie 65. Wykaza¢, »e ˆ +∞ −∞ cos nt dt = πe−n . 1 + t2 12 10 Punkty osobliwe odosobnione, residua wiczenie 66. gdy Wykaza¢, »e f posiada zero k-krotne w z0 , dokªadnie wtedy, f (z0 ) = f 0 (z0 ) = · · · = f (k−1) (z0 ) = 0, wiczenie 67. swoje zera a) f (k) (z0 ) 6= 0. Sprawdzi¢ z jakimi krotno±ciami podane ni»ej funkcje przyjmuj¡ b) sin z, c) tg z, exp z − 1, d) cos z − 1. Niech z0 b¦dzie co najwy»ej k-krotnym biegunem funkcji f . Niech g(z) = (z − z0 )k f (z). Wykaza¢, »e z0 jest punktem pozornie osobliwym g oraz wiczenie 68. 1 lim g (k−1) (z). (k − 1)! z→z0 res z0 f = Wyznaczy¢ rodzaje osobliwo±ci, residua i rz¦dy (gdy punkt nie jest istotnie osobliwy) funkcji wiczenie 69. a) d) z2 , (z 2 − 1)2 z2 − π2 , sin z b) 1 , sin z 1 − cos z , sin z e) f) c) tg z, 1 1 − . ez − 1 z − 2πi 11 Twierdzenie o residuach i obliczanie caªek wiczenie 70. Stosuj¡c to»samo±¢ cos t = (eit + e−it )/2 przedstawi¢ caªk¦ ˆ 2π I := 0 w postaci ˆ −i Γ dt 5 + 4 cos t dz 2z 2 + 5z + 2 Wykaza¢, »e I = 2π/3. wiczenie 71. Niech a > 1. Wykaza¢, »e ˆ 2π dt 2π =√ , a + sin t a2 − 1 0 ˆ 2π dt 2πa = . 3/2 (a + cos t)2 0 (a2 − 1) 13 wiczenie 72. Obliczymy caªk¦ ˆ ∞ I := −∞ x2 dx. 1 + x4 Niech ΓR := [−R, R] + CR , gdzie R > 1 a CR jest krzyw¡ o parametryzacji h0, πi 3 t 7→ exp (it). 1. Kªadziemy f (z) := z2 . 1 + z4 Wykaza¢, »e ˆ f (z) dz = 2πi ΓR exp (−πi/4) i exp (−πi/4) − 4 4 2. Zauwa»y¢, »e ˆ lim R→∞ f (z) dz = 0. CR √ 3. Wywnioskowa¢, »e I = π/ 2. 14 π =√ . 2