UJ Ó ZEFA - Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie

Dlaczego wiele osób traci wiarę?
Są ludzie, którzy stwierdzają, że stracili wiarę, jakby chodziło tu o jakiś przedmiot. Lepiej
byłoby powiedzieć, że wiara przestała kształtować ich życie i być punktem orientacyjnym
przy dokonywaniu przez nich codziennych wyborów. Rzeczywiście jest tak, że wraz z
utratą wiary tracimy kierunek, busolę życia. Wiara to sprawa życia lub śmierci. Jest ona
dostępna dla wszystkich, gdyż jest darem Boga dla wszystkich. Jednak nie wszyscy ją
przyjmują, ponieważ domaga się ona także odpowiedzi człowieka na wezwanie Boga.
Niesie ona ze sobą raczej pewne ryzyko niż „święty spokój”. Nie można jej nigdy uznać
za coś, co nabyliśmy w sposób ostateczny; stanowi ona nieustanną przygodę.
Wiara polega raczej na uznaniu Osoby, której się powierzamy, niż na przyjęciu jakiegoś
systemu filozoficznego, ideologii politycznej czy kodeksu moralnego. Stanowi ona propozycję wolności, czyni nas zdolnymi do pokonania naszych wątpliwości i ukazuje, skąd
przychodzimy, dokąd zmierzamy i dlaczego istniejemy. Domaga się ona przylgnięcia
woli. Nigdy nie sprzeciwia się rozumowi, ale go przekracza. Stanowiąc wolny wybór
osoby, wiara może być doświadczana poprzez jej praktykowanie. Nie jest przypadkiem, że
francuski filozof Gabriel Marcel utrzymywał, że na wiarę składa się raczej wierność pewnej Osobie, niż przyjęcie zestawu dogmatów. A św. Teresa od Dzieciątka Jezus, która
intensywnie żyła wiarą, radziła: By żyć wiarą, mamy tylko to życie.
Dramat tych, którzy „tracą” wiarę, polega na myleniu wiary w Boga i euforii uczuć. Wierzyć nie zawsze oznacza „czuć” Boga, ale zawsze darzyć Go zaufaniem, zawsze Mu ufać,
podobnie jak dziecko ufa swej matce, ponieważ wie, że nie może go ona porzucić czy
oszukać, skoro otacza go miłością i tak czułą troską. Słusznie św. Tomasz z Akwinu
stwierdził, że kto wierzy, patrzy na życie oczyma Boga. Jednakże wiara, jeśli tylko jest
autentyczna, nigdy nie jest sama: zawsze łączy się z nadzieją i miłością. Mając wiarę rozmawiamy z Bogiem, dzięki nadziei słuchamy Go, a doświadczamy Go dzięki miłości.
www.diecezja.opole.pl
U
JÓZEFA
TYGODNIK
PARAFIALNY
Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie
Duszpasterstwo Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej
www.parafia.bodzanow.oblaci.pl
III NIEDZIELA ZWYKŁA: 25.01.2009
IV NIEDZIELA ZWYKŁA: 01.02.2009
OFIAROWANIE PAŃSKIE: 02.02.2009
Podsumowanie roczne
Nr 3/4 (281/282)
ISSN 1731-5565
KANCELARIA PARAFIALNA czynna we wtorki, g. 15.00 – 17.00, soboty g. 11.00 – 13.00.
BIBLIOTEKA CARITAS czynna we wtorki g. 15.00 – 17.00.
SŁOWO
NA NIEDZIELĘ
Logika wiary
Podobnie jak w rozwoju życia
biologicznego
i
umysłowego
potrzebujemy pomocy innych ludzi, ich
wiedzy, dobroci i życzliwego wsparcia,
tak samo potrzebujemy ludzkiej pomocy
na drodze wiary. Warto sięgnąć
pamięcią do naszego dzieciństwa, by zobaczyć, jak bardzo pomagali nam wzrastać w wierze rodzice, katecheci i wychowawcy, jak bardzo pomagało nam rodzeństwo i wielu innych ludzi, którzy dobrym i przykładnym życiem wskazywali
najważniejszą drogę do szczęśliwego życia – drogę wiary. Każda z tych osób to
taki nasz Jan Chrzciciel, który pokazuje swoim uczniom Jezusa: Oto Baranek
Boży. Wskazując na Jezusa, kochający nas ludzie dali nam skarb najcenniejszy.
I przyszedł czas, że poprowadzeni przez dobrych ludzi, sami dojrzeliśmy na naszej drodze do Jezusa. Nasza wiara weszła na poziom osobistego przeżywania
spotkania z Nim. Wiara to przecież dialog poszukującego ucznia ze swoim Mistrzem. W tym dialogu Jezus bierze inicjatywę i pyta: Czego szukacie? Co dla was
jest najważniejsze? Czy wy naprawdę Mnie szukacie?
Jesteśmy przekonani, że dobrze trafiliśmy i dlatego pytamy: Nauczycielu, gdzie
mieszkasz? Gdzie możemy Cię spotkać? Gdzie możemy być z Tobą, żeby Cię
coraz lepiej poznawać i bardziej kochać?
On zaś nie wabi nas marketingowymi chwytami, o niczym nie przekonuje, a tym
bardziej – do niczego nie zmusza. Wiara jest tajemnicą i ryzykiem, jakie trzeba
dobrowolnie podjąć. Myśmy je podjęli, świadomie poszliśmy za Jezusem. Przekonaliśmy się, gdzie możemy Go znaleźć. Postanowiliśmy przy Nim pozostać, bo
ryzyko pójścia za Nim okazało się być naszą największą pewnością w życiu. Zostaliśmy u Niego i z Nim. Dzisiaj śmiało możemy wyznać, że nam się to opłaciło.
Teraz nasza kolej, by oddać ludziom to, co od ludzi otrzymaliśmy. Wiara nie jest
tylko naszym dobrodziejstwem. Ten dar pomnaża się w miarę udzielania go innym, gdy z radością własnym życiem wołamy: Znaleźliśmy Mesjasza. A może
raczej trzeba by wołać: To On nas znalazł. Zapominając o tym, gubimy się na
krętych drogach życia. Może się to przydarzyć. Najważniejsze jednak, że wiemy
dokąd – a raczej do Kogo – mamy wracać, prowadząc za sobą tych, którzy nam
zaufali i którzy potrzebują naszego świadectwa.
Ojciec Jerzy
Posłaniec 7/2007
Blisko Ewangelii
Batalia o zbawienie
Łk 8,11-12
Ziarnem jest słowo Boże. Tymi zaś na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni.
Oto klucz do przypowieści. Ziarnem jest słowo Boże mające zawsze wielką wartość, zawsze pełne życia – choć ukrytego; dlatego trzeba wiele czasu, by to słowo wydało
owoce. Takie zestawienie jest obrazem szacunku, jaki Bóg ma dla naszej wolności. On
swe słowo wydaje w nasze ręce, a to, co my z nim uczynimy, zależy od nas. Słowo jest
pełne bogactwa, żeby jednak stało się ono widoczne, potrzebna jest pielęgnacja słowa
przez długi czas.
Ziemia, na którą pada słowo Boga, to obraz człowieka. Jezus dokładnie wyjaśnia,
kogo ma na uwadze mówiąc o drodze. Wśród swoich słuchaczy dostrzega część zupełnie
zamkniętą na słowo Boże. Ziarno nie ma szans wzrostu na drodze. Zostanie stratowane, i
co najwyżej może być pokarmem ptaków. Droga nie jest środowiskiem życia.
Wielu współczesnych ludzi pędzi i ten pęd życia zamyka ich na jakąkolwiek
refleksję. Oni nie są w stanie myśleć o niczym innym, jak o szybkim dotarciu do celu.
Najczęściej jest to pogoń na zasadzie rywalizacji z innymi. Samochody pędzą, bo każdy
kierowca chce jedynie szybko dotrzeć do celu. Podobnie jest z ludźmi spieszącymi ulicą.
Zatratują innych, byle osiągnąć swój cel. Pośpiech zmniejsza wrażliwość na innych. Można się rozpychać łokciami, można potrącać innych, można po nich deptać.
Kiedy człowiek się śpieszy, diabeł się cieszy. Oto zwięzły komentarz do słów
Jezusa do interwencji diabła w sercach ludzi zabieganych, ciągle w drodze. Tak jasno to
ujęte i tak słabo dostrzeżone jako zagrożenie wiary w naszych czasach!
ks. Edward Staniek
Cykl powstaje na bazie serii wydawniczej
„Wróćmy do Ewangelii”
INTENCJE MSZALNE: 26.01 - 08.02.2009
Poniedziałek
07.30
Wtorek
07.30
Środa
07.30
Czwartek
16.00
Piątek
07.30
Sobota
07.30
17.00
Niedziela
08.00
11.00
Poniedziałek
09.00
17.00
Wtorek
17.00
Środa
26.01.2008 r.
Za + męża Kazimierza Zwolskiego w 2 r. śmierci (47)
27.01.2008 r.
Za + Juliana Szeląga w 30. dniu po śmierci.
28.01.2008 r.
29.01.2009 r.
Za + Marię Pyrzyk w 10 r. śmierci, męża Jana oraz ++ z rodzin Pyrzyk i
Głogowskich.
30.01.2009 r.
31.01.2009 r.
Za + ojca Jana Opioła, mamę Anielę, ich rodziców i rodzeństwo oraz ++
z rodzin Opioła i Zelek.
Rez. P. Cieleń.
01.02.2009 r.
Za + Marię Kiserę i ++ z rodziny. (93)
W intencji żyjących i zmarłych z Pierwszej Róży.
02.02.2008 r.
Do M. B. Gromnicznej z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o
dalszą opiekę dla męża. (150)
Za + Michała Szpakowskiego – od Róży Męskiej.
03.02.2008 r.
Za ++ Annę, Wojciecha, Mieczysława Kurzeja i Czesława Palacz. (167a)
04.02.2008 r.
07.30
Czwartek
15.30
16.00
Piątek
07.30
17.00
Sobota
07.30
17.00
Niedziela
08.00
11.00
05.02.2009 r.
Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego.
Zbiorcza:
- o powołania,
- w intencji czcicieli Bożego Miłosierdzia,
- w poleconych intencjach.
06.02.2009 r.
Nabożeństwo do Najśw. Serca Jezusowego.
Wypominkowa.
07.02.2009 r.
Za + Jarosława i jego dziadków Marię i Bronisława. (107)
W intencji osiemnastolatków:
- Małgorzata Setlak.
08.02.2009 r.
Za + Jadwigę Ścigała w 1 r. śmierci, żonę Helenę Czop i ++ z rodziny.
(169a)
W intencji pielgrzymów. (78)
PODSUMOWANIE ROCZNE 2009
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
III NIEDZIELA ZWYKŁA: 25.01.2009
1.
2.
Serdeczne Bóg zapłać! rodzinom, które w ramach swojego dyżuru uporządkowały
kościół. Bóg zapłać! za ofiary. W przyszłym tygodniu o godz. 9.00 o rozebranie dekoracji bożonarodzeniowej oraz przygotowanie świątyni do niedzieli proszę grupę
dekoratorską i następujące rodziny: Gancarz, Krupa, Kociuba, Hływa, Śliwa, Bałos,
Grabowiecki, Mika, Markiel, Micek, Młyńczak, Cisowska, Sołtysiak, Łyszczarz,
Malinowski.
Kolekta z przyszłej niedzieli będzie przeznaczona na potrzeby Kurii oraz seminariów w
Opolu i Obrze.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
IV NIEDZIELA ZWYKŁA: 01.02.2009
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Bóg zapłać! rodzinom, które uprzątnęły dekorację bożonarodzeniową i przygotowały kościół do niedzieli. Bóg zapłać! za ofiary i kwiaty. W przyszłą sobotę o godz.
9.00 proszę następujące rodziny: Gargol, Surowiec, Naraniecki, Semkowicz, Mielnicka, Zelek, Lewandowscy.
Za dzisiejsze ofiary na Kurię i seminaria w Opolu i Obrze również serdeczne Bóg
zapłać!
W poniedziałek przypada święto Ofiarowania Pańskiego, zwane też świętem Matki
Bożej Gromnicznej oraz Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Msze św. o godz.
9.00 i 17.00. Podczas każdej Mszy św. poświęcenie gromnic, a w czasie wieczornej
także poświęcenie świec dzieci przygotowujących się do I Komunii św. Świece dzieci otrzymają w kościele.
Z racji przypadającego we wtorek wspomnienia św. Błażeja, Patrona w chorobach
gardła, po Mszy św. wieczornej w święto Matki Bożej Gromnicznej odbędzie się
błogosławieństwo ku jego czci.
W przypadający w tym tygodniu pierwszy czwartek lutego o godz. 16.30 nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, a następnie Msza św. zbiorcza.
W czwartek przypada liturgiczne wspomnienie św. Agaty, dziewicy i męczennicy
żyjącej na Sycylii w III w., orędowniczki w czasie burz i wypadków z ogniem. Podczas Mszy św. o godz. 17.00 poświęcenie chleba i wody.
W pierwszy piątek okazja do spowiedzi od godz. 6.30 i 16.30. O godz. 17.00 Msza
św. wypominkowa i zarazem szkolna dla dzieci i młodzieży. Od godz. 9.00 odwiedziny chorych.
W pierwszą sobotę po Mszy św. porannej nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Maryi, a po wieczornej apel.
Parafia w liczbach
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Nasze życie wiarą
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Regularnie do kościoła uczęszczało w r. 2008 około 37% ogółu Parafian (w r.
2007: 39%), w tym: 56% kobiet (w r. 2007: 57%) i 44% mężczyzn (w r. 2007:
43%). Gdyby odliczyć nieobecnych i osoby, które nie mogą przybyć do kościoła ze
względu na chorobę czy podeszły wiek, do kościoła uczęszczała więcej niż połowa
parafian.
Do Komunii św. regularnie przystępuje około 48% uczęszczających do kościoła
(w r. 2007: 39%), w tym 65% kobiet (w r. 2007: 49%) i 35% mężczyzn (w r. 2007:
26%).
Chrzty: 18 (w r. 2007: 23), w tym 12 spoza parafii (w r. 2007 też 12).
Bierzmowanie: przystąpiło 13 osób (w r. 2007: 17); przygotowuje się 11 osób.
Śluby: 8 (w r. 2007: 7), ale tylko 2 spośród tych 8 par pozostały w Bodzanowie (w r.
2007 jedna).
Małżeństw niesakramentalnych żyjących w konkubinacie jest 31 osób
rozwiedzionych, żyjących samotnie jest 27.
Do I Komunii św. przygotowuje się 17 dzieci (w r. 2008 było 13).
Odwiedzałem regularnie w pierwszy piątek miesiąca 27 - 32 chorych; w sumie
było 395 wizyt (w r. 2007: 270). Nadzwyczajny szafarz Komunii św., odwiedzał w
niedziele i święta od 9 – 15 chorych; 416 razy zanosił Komunię św. (w r. 2007 – 368
razy). Serdecznie mu dziękuję za jego poświęcenie.
Na miejsce wiecznego spoczynku odprowadziliśmy 19 zmarłych (w r. 2007:
19), z tego 16 bodzanowskich parafian.
W Parafii aktualnie działają:
1.
Wydaje Parafia św. Józefa Robotnika, Bodzanów 66, 48-340 Głuchołazy,
tel. 077 439-56-65, kom. 600 911 651, e-mail: [email protected].
KONTO PARAFII: Bank Zachodni WBK S.A. 1 w Głuchołazach.
Nr 58 1090 2167 0000 0001 0124 3127.
Parafia liczy aktualnie 1087 osób (w r. 2007: 1164), żyjących w 394 rodzinach (w
2007 r. 410).
Parafię opuściło 16 rodzin (w r. 2007: 4), w sumie 96 osób (w r. 2007: 27).
Przybyło 6 rodzin (w r. 2007: 8), w sumie 19 osób (w r. 2007: 29).
Pracujących za granicą naliczyłem 122 osoby (w r. 2007: 160). Ponadto około 40
osób studiuje bądź pracuje w dużych miastach. Czyli poza parafią jest około 160
osób. Niektórzy parafianie powrócili z zagranicy.
Kolędę przyjęły wszystkie rodziny obecne, czyli 353; nie było obecnych, głównie ze
względu na pracę za granicą 41 rodzin (w r. 2007: 20).
Najstarsi Parafianie to: p. Świetlikowska Irena (98 l.) i p. Michał Micek (90 l.).
Ponadto w wieku 85-89 lat jest aktualnie 14 parafian.
2.
3.
Parafialna Rada Duszpasterska, która skupia 16 osób. Radzie za zaangażowanie,
zwłaszcza w organizacji festynów i opłatka serdecznie dziękuję.
Żywy Różaniec składający się z 5 róż żeńskich, 1 męskiej i 1 dziecięcej.
Przyjaciele Misji, których mamy aktualnie 67. Za dotychczasowe ofiary składane na
Misje Prokura Misyjna w Poznaniu składa serdeczne Bóg zapłać!
4.
5.
6.
Caritas Parafialna, która prowadzi bibliotekę w salce w klasztorze, salkę internetową oraz rozprowadza dary; dwa razy w roku, przy pomocy dzieci, młodzieży i dorosłych, roznosi życzenia świąteczne. Panie przygotowują paczki dla chorych. Rozprowadziły też kilkaset kartek świątecznych, dzwonki, lampiony i palmy oraz 130 świec
wigilijnych. Paniom z Caritas gorąco dziękuję za ich zaangażowanie.
Służba Liturgiczna licząca 25 ministrantów i ministrantek, w tym 7 kandydatów.
Prezesowi, Tomkowi Matrodze, dziękuję za gorliwe wypełnianie obowiązków, a
wszystkim ministrantkom i ministrantom, którzy wiernie wypełniają swoją posługę, za
ich zaangażowanie. Siedmiu lektorom spoza Służby Liturgicznej, dziękuję za zaangażowanie w czytanie Słowa Bożego.
Harcerze spotykający się w salce Caritas.
Niektóre wydatki
1.
2.
3.
4.
1.
2.
Na niwie duszpasterskiej
1.
2.
3.
4.
Trwa przygotowanie dzieci kl. III do I Komunii św., która planowana jest na niedzielę, 24 maja br. oraz młodzieży trzech klas gimnazjalnych do bierzmowania, które planowane jest na sobotę, 9 maja br.
Parafian zachęcam do liczniejszego udziału w nabożeństwach, szczególnie w pierwszy
czwartek do Miłosierdzia Bożego i 13. dnia każdego miesiąca do M. B. Fatimskiej.
Odbyły się prymicje ks. Roberta Sadlaka, zjazd Przyjaciół Misji, Dzień Młodzianków,
festyn odpustowy, dożynki. Radzie Parafialnej i wszystkim, którzy wsparli te inicjatywy w jakikolwiek sposób gorąco dziękuję.
W dalszym ciągu funkcjonuje biblioteka Caritas wraz z salką internetową.
Sprawy materialne
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Największą inwestycją parafialną minionego roku był generalny remont liczących 109
lat organów, który kosztował nas 63 tys. zł. Z ofiar Parafian, także tych ostatnich,
udało się nam spłacić prawie połowę remontu i dmuchawę wartą 11.400 zł. Spłaciliśmy też już 8 (z 36) rat pożyczki. Tak więc pozostało jeszcze 25.175 zł 13 gr długu.
Dostosowano elektryczność do aktualnych potrzeb, szczególnie w przedsionku, na
wieży i na zewnątrz kościoła. Tak więc w nowe oświetlenie wyposażono prezbiterium,
konfesjonały, wejście kościoła i cmentarz; wykonano też nowe oprądowanie organów.
Zainstalowano nowe nagłośnienie przed kościołem, w przedsionku i na cmentarzu.
Naprawiono lewy balkon kościoła.
Dokonano naprawy dachu, umacniając go na całej długości kościoła.
Wykończony został dół kaplicy cmentarnej i odnowiono jej zewnętrzną elewację.
Zakupiono niektóre szaty liturgiczne, m. in. ornaty, obrusy itp.
Odnowiono urządzenia drukujące, dzięki którym możemy kontynuować wydawanie
tygodnika U Józefa.
Aktualnie, oprócz naszego tygodnika, Parafianie czytają następujące czasopisma:
Gość Niedzielny, Mały Gość Niedzielny, L’Osservatore Romano, Misyjne Drogi, Nasza
Arka, Cuda i łaski Boże, Króluj nam Chryste (dla ministrantów), Dzień Pański (dla lektorów).
Kuria diecezjalna, Kuria prowincjalna, KUL, seminarium w Obrze i Opolu, Caritas,
Misje, klasztor (w tym utrzymanie proboszcza): 50.480 zł 27 gr.
Utrzymanie i ubezpieczenie kościoła, kancelaria, pracownicy, zakrystia, energia
elektryczna, woda, wywóz śmieci, ogrzewanie kościoła, podatki: 40.328 zł 73 gr.
Remonty: 56.059 zł 32 gr (w tym organy bez dmuchawy).
Kult (szaty liturgiczne, bielizna kościelna, hostie, komunikanty, wino itp.): 8108 zł 11
gr.
Potrzeby i plany na przyszłość
Czeka nas remont kopuły wieży uszkodzonej przez wichurę pod koniec października.
Gromadzimy materiały na cmentarzu, żeby sfinalizować wybrukowanie bocznych
alejek na cmentarzu i pociągnąć główną alejkę do nowego krzyża.
Uwagi i refleksje z kolędy
1.
2.
3.
Z każdym rokiem nasz Bodzanów się wyludnia – co prawda okresowo, ale brakuje
nawet do 30 % mieszkańców (zagranica, studia, praca w większych miastach).
Wielu, zwłaszcza starszych Parafian, pamięta o potrzebach i inwestycjach kościoła: za
wszelkie ofiary serdeczne Bóg zapłać!
Podczas kolędy podkreąlano dbałość o kościół, Liturgię, śpiew i zwłaszcza o dzieci.
Podziękowania
1.
2.
3.
4.
Dziękuję ministrantom i ministrantkom, którzy chodzili ze mną po kolędzie.
W imieniu własnym i ministrantów dziękuję za poczęstunki i kolacje oraz za transport.
Za wszystkie ofiary, składane także indywidualnie w zakrystii i przy innych okazjach.
Pragnę podziękować w ogóle Wszystkim, którzy poświęcają swój czas i siły, troszcząc
się o dobro parafii i kościoła, a szczególnie: kościelnemu i organiście, p. P. Chlebkowi, Pani Bernadecie Semkowiczowej, organiście Krzysiowi Buratyńskiemu, zbierającym kolektę – panom: J. Maluśkiemu, K. Cieleniowi i R. Hutkowi, Paniom z Caritas:
W. Pietras, K. Jaworskiej, L. Wesołowskiej, G. Pyrzyk i I. Sadlak; Parafianom sprzątającym świątynię, Parafianom spieszącym z chętną pomocą w różnych potrzebach kościoła. Wszystkim za wszelkie dobro gorące Bóg zapłać!
Zakończenie
W jednej z rodzin otrzymałem kopertę, a w niej na pocztówce takie oto słowa: Drogi
Kapłanie. Wielkie niech będą dzięki za Twoją obecność wśród nas, za Twoje wielkie
poświęcenie i posługę dla nas wszystkich, od tych najmniejszy do najstarszych, chorych, samotnych i cierpiących. Niech Twoja miłość do Boga i do człowieka udziela się
nam wszystkim. Z pewnością takie słowa mobilizują do dalszej pracy.
Moi Drodzy! Niech to będą także moje życzenia skierowane do Was u progu tego
Nowego Roku. Amen.
O. Tadeusz Michaluk OMI, proboszcz
Bodzanów, dnia 20 stycznia 2009 r.