A UT OR
Transkrypt
A UT OR
Technologie Posadzki z betonu polerowanego P AUTOR Beton polerowany na obiektach jest coraz częściej spotykany. Zastanówmy się jakie ma on właściwości i jak skutecznie go pielęgnować. mgr. inż. Ireneusz Gmaj Dyrektor Techniczno Handlowy Crete Colors Polska sp z o.o. 32 Nr [24] 2/2014 • www.cleaneria.pl ostęp techniczny i tempo prac budowlanych sprzyjają wprowadzaniu nowych rozwiązań technologicznych również w budownictwie. W ostatnich latach wzrosła liczba obiektów wykończonych posadzkami betonowymi z zastosowaniem ich wypolerowania do efektu wizualnego przypominającego lastryko. Efekt polerowanego betonu uzyskuje się dzięki stosowaniu najnowszych technologii impregnacji betonu, za pomocą której można go również w miarę potrzeby zabarwić. Takie rozwiązania sprzyjają skróceniu procesu budowy, uzyskując proste rozwiązanie trwałej posadzki betonowej. Pojawiające się problemy z utrzymaniem czystości, a co za tym idzie jakości tych posadzek zmuszają do refleksji, czy tak naprawdę znany jest nam podstawowy materiał budowlany jakim jest beton. Co to jest beton? Beton tak naprawdę jest sztucznym kamieniem. Produkowany bezpośrednio na budowie w jego ostatecznym miejscu usytuowania. Węzeł betoniarski przygo- towuje mieszankę betonową zgodnie z wcześniej ustaloną recepturą, a ułożenie go i nadanie wymaganego kształtu odbywa się bezpośrednio na budowie. Dotychczasowe tradycyjne zastosowania ulegają ciągłej modernizacji i stale się rozszerzają. Dziś wykonuje się już z betonu nie tylko elementy konstrukcyjne, ale również elementy wykończenia takie jak: parapety, meble ogrodowe, prefabrykowane schody itp. Posadzki betonowe w przemyśle stają się już prawie codziennością, dlatego ten temat ciągle się rozwija. Dzisiejsza chemia budowlana pozwala dodatkowo podnieść właściwości tego materiału. Impregnacja w znaczący sposób podnosi twardość betonu, a co za tym idzie odporność na ścieranie. Zastosowanie naturalnych środków na bazie krzemianu litu jako impregnacji powoduje doszczelnienie mikroporów i dodatkowe reakcje z wolnym węglanem wapnia, dając znakomite efekty betonu samo polerującego się. Efekt wizualny na betonach polerowanych podnosi dodatkowe zastosowanie mikropowłok polimerowych. Technologie Bardzo ważną sprawą jest świadomość użytkownika posadzki ze sztucznego kamienia – beton to jednak nie to samo co drogie posadzki marmurowe, granitowe czy z innych tym podobnych kamieni naturalnych. Jak już wspominałem beton to sztuczny kamień czyli produkt reakcyjny, w którym mogą zachodzić i zachodzą reakcje chemiczne w kontakcie z różnymi środkami chemicznymi. Środki do pielęgnacji i utrzymania czystości w trakcie jego eksploatacji są takimi produktami. Impregnacja zabezpiecza w pewnym stopniu przed wnikaniem ich w głąb betonu, ale kontakt powierzchniowy nadal pozostaje. Posadzka wykonana z betonu, jako produktu reakcyjnego, zachowuje swoje wszystkie parametry wytrzymałościowe jeżeli jego pH będzie powyżej 11. Po obniżeniu się tego pH rozpoczynają się procesy erozji betonu, które po kontakcie z dwutlenkiem węgla z powietrza rozpoczynają proces utraty parametrów wytrzymałościowych. Zaczyna w betonie wytwarzać się wolny węglan wapnia, który migruje za pomocą wody na powierzchnię i tu w postaci kurzu zostaje usunięty. Beton zaczyna powiększać swoją porowatość i zwiększa się automatycznie jego nasiąkliwość. Migracja wody w betonie doprowadza do równoczesnej migracji dwutlenku węgla i proces erozji betonu zaczyna nabierać tempa. Producenci chemii budowlanej do impregnacji betonu znają te zjawiska i dlatego pracują stale nad udoskonalaniem swoich produktów. Trudno jest znaleźć jedno lekarstwo na wszystkie dolegliwości, również nie ma złotego impregnatu na wszystkie właściwości betonu. Dla użytkownika utrzymanie jego własnych właściwości, nie dopuszczając do procesów erozji, jest wystarczające. Problem w tym, że nie wszyscy użytkownicy są tego świadomi i bardzo często traktują posadzkę z betonu wypolerowanego jak polerowany kamień. Beton nie może być traktowany w ten sposób i należy pamiętać o utrzymaniu jego własnego pH na odpowiednim poziomie nawet podczas jego pielęgnacji. Dlatego należy stosować środki do pielęgnacji o odczynach alkalicznych nie posiadających w swoim składzie soli i fosforanów. Mamy na rynku impregnaty zabezpieczające przed agresywnym działaniem soli, ale stosowane one są do zabezpieczeń powierzchni dróg, placów manewrowych itp. Tego typu impregnaty nie są stosowane podczas polerowania betonów w pomieszczeniach zamkniętych, gdyż zakłada się nie stosowanie tam soli przeciw mrozowych. Jeżeli chodzi o fosforany, to normy dla betonu określają maksymalne występowanie ich w kruszywie użytym do produkcji betonu, natomiast w naturalnym ich eksploatowaniu nie ma do nich dostępu w innej postaci jak w środkach myjących. Ze względu na brak dużego zagrożenia ich występowania nikt nie myśli o specjalnych impregnatach do zabezpieczenia przeciwko nim. Podchodząc do utrzymania czystości polerowanych posadzek betonowych, należy pamiętać o mogących wystąpić niekontrolowanych reakcjach chemicznych w betonie. Podczas polerowania (na etapie wstępnego szlifowania) podawany jest najczęściej impregnat zabezpieczający przed głębokim wnikaniem wody mający właściwości wzmacniające. Stosuje się tu najczęściej krzemiany sodu, potasu czy litu. Każdy z nich działa w podobny sposób, różnią się głębokością wnikania w podłoże betonowe, sposobem aplikacji i rodzajem ich wewnętrznej krystalizacji oraz reakcji ze środowiskiem wewnętrznych struktur betonu. Najpopularniejszym, ze względu na głębokość wnikania, jest dziś krzemian litu. Nie tylko pod tym wzglę- dem wiedzie on prym na rynku budowlanym. Jego sposób krystalizacji nie jest trwały, przez co pozostaje on, po kontakcie z wodą, ponownie reakcyjny i może napotkany wolny węglan wapnia ponownie zamienić w wodorotlenek wapnia czyli najtwardszą część betonu. Producenci impregnatów do betonu, mając na uwadze stosowanie ich w posadzkach polerowanych, stworzyli odpowiednie środki do ich mycia. W składzie tych środków, oprócz typowych związków pozwalających utrzymać czystość, wprowadzili roztwory krzemianu litu, które są uzupełnieniem braków jakie mogą powstać na wskutek wyeksploatowania posadzki betonowej. Podczas ich stosowania firmy sprzątające podświadomie uzupełniają na bieżąco impregnację, utrzymując w ten sposób pH własne betonu na odpowiednim poziomie. Mogący powstać na powierzchni betonu wolny węglan wapnia tym sposobem natychmiast zostaje zniwelowany do najtwardszej formy betonu, a jego nadmiar odkłada się w mikroporach i ponownie staje się aktywny w połączeniu z wodą. Odparowanie wody powoduje jego ponowną krystalizację w mikroporach przez co beton pozostaje stale doszczelniany. Jak widać z powyższego wyjaśnienia, można wyciągnąć wnioski, że posadzki z polerowanego betonu nie można traktować tak samo jak posadzki z naturalnych kamieni czy glazury. • Nr [24] 2/2014 • www.cleaneria.pl 33