A UT OR

Transkrypt

A UT OR
Technologie
Posadzki z betonu polerowanego
P
AUTOR
Beton polerowany na
obiektach jest coraz częściej
spotykany. Zastanówmy się
jakie ma on właściwości
i jak skutecznie go
pielęgnować.
mgr. inż. Ireneusz Gmaj
Dyrektor Techniczno Handlowy
Crete Colors Polska sp z o.o.
32
Nr [24] 2/2014 • www.cleaneria.pl
ostęp techniczny i tempo
prac budowlanych sprzyjają
wprowadzaniu nowych rozwiązań technologicznych również w budownictwie. W ostatnich latach wzrosła liczba obiektów
wykończonych posadzkami betonowymi z zastosowaniem ich
wypolerowania do efektu wizualnego przypominającego lastryko.
Efekt polerowanego betonu uzyskuje się dzięki stosowaniu najnowszych technologii impregnacji
betonu, za pomocą której można
go również w miarę potrzeby
zabarwić. Takie rozwiązania sprzyjają skróceniu procesu budowy,
uzyskując proste rozwiązanie trwałej posadzki betonowej. Pojawiające
się problemy z utrzymaniem czystości, a co za tym idzie jakości tych
posadzek zmuszają do refleksji, czy
tak naprawdę znany jest nam podstawowy materiał budowlany jakim
jest beton.
Co to jest beton?
Beton tak naprawdę jest sztucznym kamieniem. Produkowany
bezpośrednio na budowie w jego
ostatecznym miejscu usytuowania. Węzeł betoniarski przygo-
towuje
mieszankę
betonową
zgodnie z wcześniej ustaloną
recepturą, a ułożenie go i nadanie wymaganego kształtu odbywa
się bezpośrednio na budowie.
Dotychczasowe tradycyjne zastosowania ulegają ciągłej modernizacji i stale się rozszerzają. Dziś
wykonuje się już z betonu nie tylko
elementy konstrukcyjne, ale również elementy wykończenia takie
jak: parapety, meble ogrodowe,
prefabrykowane schody itp.
Posadzki betonowe w przemyśle stają się już prawie codziennością, dlatego ten temat ciągle się
rozwija. Dzisiejsza chemia budowlana pozwala dodatkowo podnieść
właściwości tego materiału. Impregnacja w znaczący sposób podnosi
twardość betonu, a co za tym idzie
odporność na ścieranie. Zastosowanie naturalnych środków na
bazie krzemianu litu jako impregnacji powoduje doszczelnienie
mikroporów i dodatkowe reakcje
z wolnym węglanem wapnia, dając
znakomite efekty betonu samo
polerującego się. Efekt wizualny na
betonach polerowanych podnosi
dodatkowe zastosowanie mikropowłok polimerowych.
Technologie
Bardzo ważną sprawą jest świadomość użytkownika posadzki
ze sztucznego kamienia – beton
to jednak nie to samo co drogie posadzki marmurowe, granitowe czy z innych tym podobnych kamieni naturalnych. Jak już
wspominałem beton to sztuczny
kamień czyli produkt reakcyjny,
w którym mogą zachodzić i zachodzą reakcje chemiczne w kontakcie z różnymi środkami chemicznymi. Środki do pielęgnacji
i utrzymania czystości w trakcie
jego eksploatacji są takimi produktami. Impregnacja zabezpiecza
w pewnym stopniu przed wnikaniem ich w głąb betonu, ale kontakt
powierzchniowy nadal pozostaje.
Posadzka wykonana z betonu, jako
produktu reakcyjnego, zachowuje
swoje wszystkie parametry wytrzymałościowe jeżeli jego pH będzie
powyżej 11. Po obniżeniu się tego
pH rozpoczynają się procesy erozji
betonu, które po kontakcie z dwutlenkiem węgla z powietrza rozpoczynają proces utraty parametrów
wytrzymałościowych.
Zaczyna
w betonie wytwarzać się wolny
węglan wapnia, który migruje za
pomocą wody na powierzchnię i tu
w postaci kurzu zostaje usunięty.
Beton zaczyna powiększać swoją
porowatość i zwiększa się automatycznie jego nasiąkliwość. Migracja wody w betonie doprowadza
do równoczesnej migracji dwutlenku węgla i proces erozji betonu
zaczyna nabierać tempa.
Producenci chemii budowlanej do impregnacji betonu znają
te zjawiska i dlatego pracują stale
nad udoskonalaniem swoich produktów. Trudno jest znaleźć jedno
lekarstwo na wszystkie dolegliwości, również nie ma złotego impregnatu na wszystkie właściwości
betonu. Dla użytkownika utrzymanie jego własnych właściwości, nie dopuszczając do procesów
erozji, jest wystarczające. Problem
w tym, że nie wszyscy użytkownicy są tego świadomi i bardzo
często traktują posadzkę z betonu
wypolerowanego jak polerowany
kamień. Beton nie może być traktowany w ten sposób i należy pamiętać o utrzymaniu jego własnego pH
na odpowiednim poziomie nawet
podczas jego pielęgnacji. Dlatego
należy stosować środki do pielęgnacji o odczynach alkalicznych
nie posiadających w swoim składzie
soli i fosforanów. Mamy na rynku
impregnaty zabezpieczające przed
agresywnym działaniem soli, ale
stosowane one są do zabezpieczeń
powierzchni dróg, placów manewrowych itp. Tego typu impregnaty
nie są stosowane podczas polerowania betonów w pomieszczeniach zamkniętych, gdyż zakłada
się nie stosowanie tam soli przeciw
mrozowych. Jeżeli chodzi o fosforany, to normy dla betonu określają
maksymalne występowanie ich
w kruszywie użytym do produkcji
betonu, natomiast w naturalnym
ich eksploatowaniu nie ma do nich
dostępu w innej postaci jak w środkach myjących. Ze względu na brak
dużego zagrożenia ich występowania nikt nie myśli o specjalnych
impregnatach do zabezpieczenia
przeciwko nim.
Podchodząc do utrzymania
czystości polerowanych posadzek betonowych, należy pamiętać
o mogących wystąpić niekontrolowanych reakcjach chemicznych
w betonie. Podczas polerowania
(na etapie wstępnego szlifowania)
podawany jest najczęściej impregnat zabezpieczający przed głębokim wnikaniem wody mający
właściwości wzmacniające. Stosuje się tu najczęściej krzemiany
sodu, potasu czy litu. Każdy z nich
działa w podobny sposób, różnią
się głębokością wnikania w podłoże betonowe, sposobem aplikacji
i rodzajem ich wewnętrznej krystalizacji oraz reakcji ze środowiskiem
wewnętrznych struktur betonu.
Najpopularniejszym, ze względu na
głębokość wnikania, jest dziś krzemian litu. Nie tylko pod tym wzglę-
dem wiedzie on prym na rynku
budowlanym. Jego sposób krystalizacji nie jest trwały, przez co
pozostaje on, po kontakcie z wodą,
ponownie reakcyjny i może napotkany wolny węglan wapnia
ponownie zamienić w wodorotlenek wapnia czyli najtwardszą część
betonu. Producenci impregnatów
do betonu, mając na uwadze stosowanie ich w posadzkach polerowanych, stworzyli odpowiednie środki
do ich mycia. W składzie tych środków, oprócz typowych związków
pozwalających utrzymać czystość,
wprowadzili roztwory krzemianu
litu, które są uzupełnieniem braków jakie mogą powstać na wskutek wyeksploatowania posadzki
betonowej. Podczas ich stosowania firmy sprzątające podświadomie uzupełniają na bieżąco impregnację, utrzymując w ten sposób
pH własne betonu na odpowiednim poziomie. Mogący powstać na
powierzchni betonu wolny węglan
wapnia tym sposobem natychmiast zostaje zniwelowany do najtwardszej formy betonu, a jego
nadmiar odkłada się w mikroporach i ponownie staje się aktywny
w połączeniu z wodą. Odparowanie wody powoduje jego ponowną
krystalizację w mikroporach przez
co beton pozostaje stale doszczelniany.
Jak widać z powyższego wyjaśnienia, można wyciągnąć wnioski,
że posadzki z polerowanego betonu
nie można traktować tak samo jak
posadzki z naturalnych kamieni czy
glazury. •
Nr [24] 2/2014 • www.cleaneria.pl
33