SEKRET KRÓLUJĄCEGO ŻYCIA JÓZEFA Poselstwo ósme

EUROPEJSKA KONFERENCJA DLA MŁODZIEŻY – MAŁE CICHE
SEKRET KRÓLUJĄCEGO ŻYCIA JÓZEFA
Poselstwo ósme
Karmienie się w królestwie Bożym
Wersety biblijne: Rdz 47:14–21; Rz 12:1–2; 2 Kor 5:14–15; Ps 24:1.
I. Choć Józef był władcą, cierpiał aż do dnia, kiedy przybył do niego ojciec. Dzięki temu
cierpieniu zdobywał bogactwa. Właśnie ci, którzy cierpią, mogą zaopatrzyć innych
w życie:
A. Jeśli mamy być w stanie zaopatrywać innych w pokarm, musimy przejść długi okres cierpień. Ziarno nie dostało się w ręce Józefa aż do czasu, gdy skończył trzydzieści lat. W tym
wieku stał nie tyle potężny, co bogaty: miał jedzenie i zasób życia.
B. Józef miał zasób życia, zasób pokarmu. Zgodnie z naszym naturalnym sposobem rozumienia Józef powinien był po prostu je rozdać, bo ludzie go potrzebowali.
C. Zasobu życia nie sprzedaje się tanio. Jeśli ktoś, kto jest w życiu kościoła, chce tanio oddać
zasób życia, musimy zastanowić się, czy jego zasób jest prawdziwy:
1. Jeśli chcemy mieć pokarm, musimy za niego zapłacić. Im więcej zapłacimy, tym większy zasób zyskamy.
2. Ludzie, którzy przychodzili do Józefa po jedzenie, płacili w czworaki sposób: pieniędzmi, bydłem, ziemią i samymi sobą. Te cztery rodzaje zapłaty to wszystkie sposoby,
w jakie dzisiaj płacimy (Rdz 47:14–21):
a. Pieniądze symbolizują to, na czym polegamy. Pieniądze to wygoda:
(1) Są tacy, którzy nie chcą zapłacić za zasób, bo martwią się, że nie będzie im
już tak wygodnie.
(2) Im więcej wygód porzucimy, tym większy będziemy mieli zasób życia. Chrześcijanie trzymają się swych wygód, ale nie mają zasobu życia.
b. Drugim rodzajem zapłaty za zasób pożywienia było bydło. Symbolizuje ono środki utrzymania.
c. Gdy oddamy już bydło, trzeba będzie oddać ziemię. Ziemia symbolizuje bogactwa,
naturalne zasoby.
d. Ostatnią rzeczą, jakiej domaga się Pan, to nas samych, włącznie z każdym aspektem naszej istoty. Pan Jezus zażąda każdej naszej części (Rz 12:1–2).
3. Być może poświęciliśmy się Panu, ale nigdy Mu siebie nie oddaliśmy. Dziś Chrystus
żąda nie tylko pieniędzy, bydła i ziemi, ale i nas samych (2 Kor 5:14–15):
a. Ci, którzy płacili Józefowi najwięcej, samymi sobą, otrzymywali najlepszy dział.
b. Kiedy nabywasz za pierwszą, drugą i trzecią cenę, radujesz się pierwszym, drugim
i trzecim działem.
c. Ale kiedy ponosisz najwyższą cenę, cieszysz się najlepszym działem.
II. Ci, którzy oddali Józefowi wszystko, nie dbali już o pieniądze, bydło, ziemię i samych siebie. Po prostu radowali się bogatym zasobem:
A. To wielkie błogosławieństwo: oddać wszystko za radowanie się bogatym zaopatrzeniem
życia.
B. Jeśli chodzi o duchowy zasób, bogactwa są własnością Chrystusa. To, ile bogactw może
On nam dać, zależy od tego, ile jesteśmy w stanie zapłacić.
III. Ostatecznie cały Egipt stał się krainą radości. Nie było już rozróżnienia na wysoko i nisko
urodzonych, bogatych i biednych. Wszyscy czerpali jednakowe korzyści, ponieważ nad
wszystkimi i nad wszystkim miał władzę ten sam pan:
A. To obraz tysiącletniego królestwa. W królestwie tym nie będzie ani kapitalizmu, ani socjalizmu. Wszyscy będą traktowani jednakowo, bo nad wszystkim będzie spoczywała Pańska
ręka.
B. Pan kupi wszystko, zażąda wszystkiego i wszystkich. Zaiste Pańska jest ziemia i to, co ją
napełnia (Ps 24:1).
55