2) uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do
Transkrypt
2) uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do
2) uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji oraz wskazanie, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy należy wziąć pod uwagę dyspozycję art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej. Szef Służby Celnej pismem z dnia 13 stycznia 2010 r. nr SC6/065/258/2887/09KPJ wyjaśnił, że mianowanie na stopień służbowy nie ma charakteru decyzji administracyjnej, a zatem nie przysługuje od niego odwołanie w trybie administracyjnym. W piśmie z dnia 01.02.2010 r. Odwołujący skierował do Szefa Służby Celnej żądanie wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie wniesionego odwołania od mianowania na stopień i rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej co do istoty oraz wniósł o przeprowadzenie dowodów z dokumentów akt sprawy znajdujących się w Sądzie Rejonowym w Zgorzelcu IV Wydział Pracy sygn. akt IV P 128/09. Szef Służby Celnej w piśmie z dnia 10 lutego 2010 r. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie mianowania na stopień, powołując się na orzeczenie NSA z dnia 28 maja 2009 r. (sygn. akt I OSK 961/08), zawierające pogląd odnośnie rozgraniczenia właściwości roszczeń funkcjonariuszy celnych, które zachowało aktualność w odniesieniu do obecnie obowiązujących przepisów art. 188 ust. l, 2 i 3 oraz art. 189 ustawy o Służbie Celnej. Odwołujący wniósł w dniu 2 marca 2010 r. zażalenie do Ministra Finansów na niezałatwienie sprawy przez Szefa Służby Celnej w terminie określonym w art. 35 k.p.a. a pismem z dnia 12.03.2010 r. zatytułowanym „pismo w postępowaniu zażaleniowym" Odwołujący wniósł o przeprowadzenie dowodów na okoliczność niedopuszczalności drogi sądowej przed sądem powszechnym w sprawach dotyczących aktów mianowania funkcjonariusza Służby Celnej oraz wyłączności w tych sprawach drogi postępowania administracyjnego przed organami Służby Celnej. W odpowiedzi na powyższe pisma Minister Finansów w piśmie z dnia 9 kwietnia 2010 r stwierdził, że mianowanie na stopień nie jest decyzją administracyjną, a zatem Szef Służby "Ceinej nie jest organem odwoławczym w sprawach dotyczących mianowania na stopień służbowy, nie jest więc w związku z tym podmiotem właściwym do rozpatrywania tego rodzaju spraw. Dlatego też brak jest podstaw do stwierdzenia zwłoki w załatwianiu sprawy. Pismem z dnia 12.03.2010 r. zatytułowanym „pismo w postępowaniu administracyjnym odwoławczym" Odwołujący wniósł o przeprowadzenie dowodów na okoliczność niedopuszczalności drogi sądowej przed sądem powszechnym w sprawach dotyczących aktów mianowania funkcjonariusza Służby Celnej oraz wyłączności w tych sprawach drogi postępowania administracyjnego przed organami Służby Celnej. Szef Służby Celnej pismem z dnia 14.04.2010 r. podtrzymał w całości swoje stanowisko dotyczące mianowania na stopień służbowy zawarte w uprzednio skierowanych do Odwołującego pismach. W dniu 11 maja 2010 r. wpłynęła do Ministerstwa Finansów skarga ma bezczynność Szefa Służby Celnej, w której Odwołujący wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o uwzględnienie skargi na bezczynność i zobowiązanie Szefa Służby Celnej do wydania w określonym terminie decyzji administracyjnej w przedmiocie odwołania od decyzji (aktu mianowania) wydanej przez Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 27 listopada 2009 r., zasądzenie od Szefa Służby Celnej na rzecz Skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych a w przypadku nie przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy w terminie określonym w art. 54 § 2 p.p.s.a, wymierzenie Szefowi Służby Celnej grzywny stosownie do art. 55 § l w zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a. W wyniku rozpatrzenia sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14.10.2010 r. sygn. akt II SAB/Wa 163/10, prawomocnym od dnia 10.12.2010 r., zobowiązał Szefa Służby Celnej do rozpoznania odwołania Skarżącego w terminie 30 dni od daty otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi oraz zasądził od Szefa Służby Celnej na rzecz Skarżącego kwotę 257 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że od aktu