Instytucje wsparcia dziecka i rodziny

Instytucje wsparcia dziecka i rodziny - fragment
Podsumowanie
Dzieci i rodziny wspiera wiele instytucji o złożonym charakterze i różnych kompetencjach. Niektóre z nich
mają charakter powszechny, z pomocy innych zaś korzystają tylko niektóre dzieci oraz rodziny. Wiąże się to z
obligatoryjnością lub fakultatywnością kontaktów, a także z ogólnym lub specjalistycznym zakresem
realizowanych przez nie zadań. Wsparcie jednych często jest trwałe albo przynajmniej ma miejsce przez
dłuższy okres, natomiast z pomocy innych dzieci i rodziny korzystają tylko przez pewien czas lub wręcz
incydentalnie. Ponadto instytucje wsparcia dziecka i rodziny najczęściej są związane ze sferą administracji
publicznej, zarówno rządowej, jak i samorządowej, ale znaczną rolę spełniają też podmioty pozarządowe.
Większość z tych instytucji funkcjonuje w obszarze lokalnym, a więc jak najbliższym dzieciom i ich rodzinom,
niektóre zaś mają charakter ogólnopolski, co dotyczy zwłaszcza organizacji pozarządowych oraz niektórych
podmiotów wielofunkcyjnych. Część podmiotów wspierających jest bardziej ukierunkowana na wsparcie
dzieci, natomiast dominującą aktywnością innych jest pomoc całym rodzinom.
Wydaje się, że wielość i złożoność instytucji wsparcia dziecka i rodziny powinny stanowić o prawidłowym i
kompleksowym udzielaniu im pomocy. Niestety, rzeczywistość dostarcza licznych przykładów, które temu
przeczą, co pozwala wysunąć określone postulaty. Mianowicie należy dążyć do usprawnienia funkcjonowania
poszczególnych instytucji przez dookreślenie ich kompetencji, usprawnienie organizacji oraz prawidłowe ich
finansowanie. Nie powinno się przy tym tworzyć dodatkowych rodzajów podmiotów wspierających dzieci i
rodziny, ponieważ nie w ilości, lecz w jakości już istniejących trzeba upatrywać szansy na pełną pomoc.
Ponadto należy wśród potrzebujących popularyzować wiedzę o możliwości uzyskania wsparcia ze strony
poszczególnych instytucji, jak również podejmować starania o to, by dzieci i rodziny chętniej zwracały się w
stronę takich podmiotów, traktując je jednak jako wspierające, a nie zastępujące, choć w wielu przypadkach i
taki ich charakter jest nieodzowny.
Wraz z narastającymi problemami rodzin i trudnościami dotyczącymi dzieci, rola podmiotów je wspierających
na pewno nie będzie malała. Nawet gdyby udało się kiedykolwiek osiągnąć stan znacznej prawidłowości w tym
zakresie, to i tak należałoby rozwijać instytucjonalny system wsparcia w kierunku postulowanej przynajmniej
doskonałości, tak aby każde dziecko i każda rodzina potrzebujące wsparcia je otrzymały.
1