Nr wniosku: 152629, nr raportu: 12564. Kierownik (z rap.): dr Michał
Transkrypt
Nr wniosku: 152629, nr raportu: 12564. Kierownik (z rap.): dr Michał
Nr wniosku: 152629, nr raportu: 12564. Kierownik (z rap.): dr Michał Wiktor Krawczyk Projekt „Ochrona własności intelektualnej w erze internetu. Analiza ekonomiczna.” miał na celu zastosowanie innowacyjnych metod i narzędzi badawczych do szeroko rozpowszechnionego zjawiska tzw. „piractwa internetowego”. Mamy tu na myśli sięganie za pośrednictwem sieci Internet po filmy, muzykę, książki czy gry bez wiedzy i zgody właścicieli praw autorskich. Interesowały nas przy tym obie strony „rynku” pirackiego – zarówno nieautoryzowane korzystanie z takich treści jak i przypadki ich nielegalnego udostępniania. Przeprowadziliśmy liczne i zróżnicowane badania, z których wybrane nieformalnie opisano poniżej. Dotychczasowe doświadczenia wielu krajów pokazały, że poleganie wyłącznie na technicznych zabezpieczeniach i surowych sankcji finansowych w celu zniechęcenia potencjalnych „piratów” jest trudne, tylko częściowo skuteczne i często niezgodne z poczuciem sprawiedliwości społecznej. W niniejszym projekcie w dużej mierze skupialiśmy się więc na pytaniu czy użytkownicy treści kultury będą skłonni dobrowolnie korzystać raczej z autoryzowanych (i na ogół płatnych) ich wersji. W szczególności staraliśmy się odpowiedzieć na pytanie czy „piractwo” jest działalnością budzącą wątpliwości moralne. Cel ten realizowaliśmy między innymi przy pomocy tzw. winietek – prostych, stylizowanych historyjek, które przeczytawszy badany musiał ocenić etyczność postępowania głównego bohatera. Stwierdziliśmy między innymi, że choć typowe „piractwo” nie jest powszechnie akceptowane, to jeśli chodzi o ocenę etyczną różni się znacznie i na wielu wymiarach od klasycznego przypadku „tradycyjnej” kradzieży. Oznacza to między innymi, że częste w inicjowanych przez przemysł kreatywny kampaniach społecznych utożsamianie pirata internetowego ze złodziejem nie ma szans rezonować w świadomości typowego ich odbiorcy. Z drugiej strony prowadzone przez nas badania ankietowe zawierające pytania o korzystanie z nieautoryzowanych treści przez samego badanego wskazywały, że respondenci mogli uważać taką działalność za kompromitującą i zatajać ją. Istotnie, w porównaniu z grupą kontrolną, grupa eksperymentalna zachęcona do podawania prawdziwych odpowiedzi przez użycie specjalnej metody „bayesowskego serum prawdy” przyznawała się do takich praktyk częściej – motywacja finansowa pomogła przełamać wstyd. Także przeprowadzone przez nas badania oparte o analizę wyborów (a nie tylko deklaracji) wskazywały, że niektórzy konsumenci istotnie preferują raczej wersję autoryzowaną i są skłonni za nią zapłacić. W szczególności w badaniu laboratoryjnym obserwowaliśmy wybory pomiędzy różnymi wersjami tego samego filmu – w niższej lub wyższej ceni i jakości itp., a także w kopii pirackiej lub autoryzowanej. Uczestnicy wiedzieli, że ich decyzje będą miały realne konsekwencje – faktycznie zobaczą wybrany film, właściciel praw autorskich uzyska przychody z wersji autoryzowanych a piracki portal z nieautoryzowanych itp. Zaobserwowaliśmy słabą ale systematyczną gotowość do wybierania raczej wersji autoryzowanej. Także metody eksperymentalnej, lecz poza laboratorium, użyliśmy by odpowiedzieć na pytanie czy „piractwo” wypiera legalną sprzedaż. Testowaliśmy ten mechanizm na polskim rynku książek. Do tego celu wyspecjalizowana agencja przez rok chroniła połowę uczestniczących w eksperymencie tytułów przez usuwanie ich nieautoryzowanych kopii z Internetu. W tym samym czasie pozostałe tytuły były pozostawione bez ochrony (i faktycznie pirackie ich kopie były nieporównanie łatwiej dostępne niż tytułów z grupy eksperymentalnej). Okazało się jednak, że nie ma żadnej systematycznej różnicy pomiędzy oboma grupami w zarejestrowanych przez wydawnictwa poziomach sprzedaży. Ogólny wniosek, jaki można wyciągnąć z naszych wyników jest taki, że nawet jeśli techniczne i prawne środki „antypirackie” pozostaną ograniczone, wciąż istnieć będzie znaczny rynek na autoryzowane wersje treści kultury.