Suzanne Reynolds-Alpert

Creatio Fantastica
PL ISSN: 2300-2514 R. X, 2014, nr 2 (44)
Suzanne Reynolds-Alpert
Kłamstwa naszych rodziców
Zawsze powtarzała mi – potwory nie są prawdziwe –
by utulić mnie, gdy wołałam ją w nocy.
Powiedziałaby wtedy:
– Duchy nie istnieją – a potem
uszczypnęłaby mnie w nos, roześmiała się
i przezwała mnie Kacprem.
(A Kacper to niby kto?)
Teraz jednak wiem, że rodzice kłamią.
Siedzę w przerażającej ciemności, próbując przywołać
jej twarz i utulić Johnny’ego.
Mówię:
– Uspokój się, już nie płacz – i szepczę mu ucha
mój maleńki; choć mam tylko dziesięć lat,
a on osiem.
(Potwory są prawdziwe).
Widziałam, jak wdzierają się do kościołów;
wyrywają matkom dzieci,
by połamać ich pulchne ramionka
zębami krwią splamionymi.
Jak bardzo żałuję, że kłamała
tyle miesięcy wcześniej! – Cicho Johnny – szepczę:
– bo gdy cię usłyszą,
przyjdą tu i cię zjedzą!
z angielskiego przełożyła
Małgorzata Mika
1