Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania

BURMISTRZ MIASTA NOWY TARG
STUDIUM
UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
MIASTA NOWY TARG
ZMIANA STUDIUM
UCHWAŁA RADY MIASTA W NOWYM TARGU
NOWY SĄCZ - GRUDZIEŃ 2002
Uchwała Nr 14/III/2002
Rady Miasta w Nowym Targu
z dnia 30 grudnia 2002r.,
w sprawie „Studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego Miasta Nowy Targ”.
Działając na podstawie art.6. Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu
przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz.139 ze zmianami) i
art.18.ust.15. Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity
Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zmianami) oraz Uchwały Nr 41/XLVII/02 Rady
Miasta w Nowym Targu z dnia 4 października 2002r. w sprawie zmiany „Studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Nowy
Targ” (uchwała nr 60/LI/97 Rady Miejskiej w Nowym Targu z dnia 3 października
1997r) - Rada Miasta w Nowym Targu, dostosowując politykę przestrzenną zawartą w
obowiązującym „Studium...”, do „Strategii Rozwoju Miasta Nowego Targu”, uchwala:
§ 1.
„Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta
Nowy Targ” (jednolity tekst), zwane dalej „Studium”.
I. CZĘŚĆ OGÓLNA.
1. „Studium...”, obejmuje miasto Nowy Targ w jego granicach administracyjnych, tj.
powierzchnię 51 km2, stanowiących równocześnie granicę opracowania.
2. Integralną część „Studium...” stanowi załącznik graficzny Nr 1 w skali 1:10 000 –
Kierunki zagospodarowania przestrzennego.
3. Zakres ustaleń „Studium...” dotyczy:
a. uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego;
b. celów oraz kierunków rozwoju i zagospodarowania przestrzennego miasta;
c. kierunków rozwoju infrastruktury technicznej, w tym komunikacji;
d. kierunków kształtowania środowiska, w tym zasad rozwoju społecznogospodarczego;
e. polityki w zakresie opracowania miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego;
f. obszarów przewidywanych do realizacji zadań i programów przyjętych w planie
zagospodarowania przestrzennego województwa.
4. Politykę w zakresie zagospodarowania przestrzennego miasta Nowy Targ, naleŜy
prowadzić uwzględniając sporządzone w ramach „Studium...”, następujące
opracowania:
a. tekstowe:
A. Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego;
B. Kierunki zagospodarowania przestrzennego i zasady polityki przestrzennej;
C. Synteza studium.
b. graficzne w skali 1:10 000:
A. Uwarunkowania rozwoju wynikające z infrastruktury technicznej;
B. Uwarunkowania rozwoju komunikacji i energetyki;
C. Przyrodnicze uwarunkowania rozwoju, wnioski do zagospodarowania
obszaru;
D. Uwarunkowania wynikające ze środowiska kulturowego;
E. Uwarunkowania rozwoju – synteza.
2
II. CZĘŚĆ SZCZEGÓŁOWA.
ROZDZIAŁ I.
UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO.
Przyjmuje się uwarunkowania: społeczne, infrastrukturalne, gospodarcze, przyrodnicze
i kulturowe sprecyzowane w wykonanym dla potrzeb „Studium...” opracowaniu pt.
„Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego” (część graficzna i tekstowa) oraz
stwierdza, Ŝe obecnie główne uwarunkowania rzutujące na zagospodarowanie
przestrzenne miasta związane są z:
1. PołoŜeniem Nowego Targu:
a. w centrum Podhala oraz w terenach przygranicznych i waŜnym węźle
komunikacyjnym zapewniającym dogodne powiązania z ośrodkami krajowymi i
Słowacją;
b. w centrum funkcjonalno - przestrzennym układu obszarów chronionych, tj. w
łączącej parki narodowe, strefie otulin;
c. w węźle hydrograficznym oraz w strefie najzasobniejszego w skali Karpat
zbiornika wód podziemnych i posiadaniem w związku z tym duŜych zasobów
wód powierzchniowych i podziemnych;
d. częściowo w otulinie Gorczańskiego Parku Narodowego.
2. Rangą miasta jako stolicy Podhala, wynikającą z jego połoŜenia i roli jaką pełniło
i pełni w strukturze zarządzania regionem (siedziba Powiatu Nowotarskiego,
Euregionu Tatry, Podhalańskiego Związku Gmin), duŜego potencjału tkwiącego w
zasobach ludzkich, wysokiej aktywności gospodarczej oraz nieodmiennej od
wieków głównej funkcji związanej z wymianą towarową.
3. Strukturą własności i władania gruntami w Nowym Targu, gdzie występuje
niewielka ilość zasobów własności komunalnej i Skarbu Państwa moŜliwa do
zabudowy oraz bardzo duŜe rozdrobnienie własności prywatnej z niekorzystną
formą działek (64,1% pow. miasta to grunty prywatne).
4. Walorami środowiska przyrodniczego, głównie jednak jego atrakcyjnością
wynikającą z górskiego charakteru oraz wysoką wartością przyrodniczą
przewaŜającej części obszaru miasta, zasługującą na ochronę zachowawczą,
ponadto korzystnymi warunkami bioklimatycznymi w obrębie wzgórz tzw. Działu,
Kokoszkowa i Niwy.
5. Stanem środowiska przyrodniczego obszaru Nowego Targu, czyli
niezadowalającą jego jakością wynikającą głównie z niedoinwestowania obszaru w
infrastrukturę techniczną słuŜącą ochronie środowiska, z funkcjonowania
uciąŜliwych systemów infrastrukturalnych takich jak grzewczy czy komunikacyjny
oraz nie zabezpieczenia niektórych procesów technologicznych, a takŜe sposobu
gospodarowania na terenach sąsiednich i stosunkowo duŜej wraŜliwości
środowiska przyrodniczego na przyjmowanie zanieczyszczeń.
6. Wartością środowiska kulturowego, związaną głównie z zespołem staromiejskim
o utrzymanej harmonijnej kompozycji przestrzennej, z występującą zabudową o
tradycyjnej skali i formie, pełniącego rolę centrum koncentrującego większość
funkcji społecznych i usługowych oraz tradycyjną zabudową przysiółkową
występującą na stokach gorczańskich.
7. WyposaŜeniem miasta w urządzenia i sieci infrastruktury technicznej,
stosunkowo dobrym na tle innych miast województwa (ujęcie wody w Szaflarach,
3
wysokosprawna komunalna oczyszczalnia ścieków, gazociąg, dostęp do wód
geotermalnych, realizowane składowisko odpadów).
8. Istniejącym układem drogowym, głównie przebiegiem dróg krajowych i
wojewódzkich o duŜym natęŜeniu ruchu tranzytowego przez centrum miasta, siecią
ulic lokalnych o niskich parametrach technicznych oraz trudnościami w utrzymaniu
i modernizacji istniejących oraz realizacji nowych ulic w północnej części miasta,
z uwagi na zróŜnicowane ukształtowanie terenu.
9. Istniejącym układem kolejowym, wymagającym przebudowy oraz realizacji
nowego dworca.
10. Istniejącym lotniskiem sportowo - rekreacyjnym, posiadającym moŜliwości
rozbudowy.
ROZDZIAŁ II.
CELE ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO.
1. Strategicznym celem rozwoju miasta Nowy Targ jest przyjęta w Strategii Rozwoju
Miasta Nowy Targ „MISJA MIASTA NOWEGO TARGU”, przedstawiona poniŜej.
„Będąc Stolicą Podhala dokładamy wszelkich starań aby wspierać zrównowaŜony
rozwój naszych największych szans: małej i średniej przedsiębiorczości, turystyki
oraz sportu. Tworzymy dogodne warunki słuŜące poprawie stanu środowiska
naturalnego. Propagujemy naszą niepowtarzalną tradycję i kulturę oraz kreujemy
atrakcyjną ofertę edukacyjną dla młodzieŜy z całego regionu. Pragniemy stale
zapewniać naszym mieszkańcom oraz gościom wysoki poziom bezpieczeństwa i
jakości Ŝycia, pozwalający realizować ich własne aspiracje oraz pomysły”.
2. Ustala się wynikające z Misji następujące cele zagospodarowania
przestrzennego miasta Nowy Targ:
a. Racjonalne wykorzystanie zasobów przyrodniczych,
społecznych i
gospodarczych dla rozwoju miasta;
b. Stworzenie warunków do zagospodarowania umoŜliwiającego pełnienie przez
miasto roli ośrodka wielofunkcyjnego, zarówno dla mieszkańców regionu jak i
turystów, związanego w szerokim zakresie z wymianą towarową i obsługą
ruchu turystycznego.
c. Stworzenie warunków do inwestowania, w terenach korzystnych z punktu
widzenia środowiska przyrodniczego z uwzględnieniem jego ochrony;
d. Przebudowa układu drogowego pod kątem ograniczenia uciąŜliwości
wywołanych ruchem tranzytowym w centrum miasta oraz zwiększenia
dostępności komunikacyjnej do wszystkich dzielnic miasta;
e. Przebudowa układu kolejowego pod kątem ograniczenia uciąŜliwości oraz
poprawy funkcjonalności;
f. Utrzymanie toŜsamości kulturowej miasta;
g. Uporządkowanie funkcjonalno - przestrzenne i estetyczne zabudowy, w tym
kształtowanie wnętrz architektonicznych w nawiązaniu do tradycji;
h. Poprawa jakości środowiska przyrodniczego, w tym ochrona przed zabudową
terenów cennych przyrodniczo i krajobrazowo oraz kanałów wentylacyjnych;
i. Poprawa warunków Ŝycia ludności, związana z podniesieniem jego jakości.
ROZDZIAŁ III.
KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO.
Przyjmując, iŜ proces przekształcenia miasta Nowy Targ - przy pełnym poszanowaniu
wartości decydujących o jego toŜsamości - ukierunkowany będzie na osiągnięcie
4
harmonii wewnątrz zespołu miejskiego i w przestrzeni stanowiącej jego otulinę, przy
jednoczesnym dąŜeniu do coraz wyŜszych standardów funkcjonalnych,
infrastrukturalnych, estetycznych i środowiskowych, ustala się na obszarze miasta
Nowy Targ w oparciu o kryteria historyczne, funkcjonalne, architektoniczne i
przyrodnicze, kierunki zagospodarowania przestrzennego dla obszarów, takich
jak:
A. Obszary do zabudowy, w tym zabudowane i do przekształceń oraz
potencjalnie rozwojowe, obejmujące tereny korzystne do inwestowania, takie jak:
1. Tereny juŜ zainwestowane;
2. Tereny potencjalnie rozwojowe.
W obszarach tych wydzielono tereny mieszkalnictwa, usług oraz wytwórczości i
składowania.
B. Obszary chronione przed intensywną zabudową, w tym wyłączone z
zabudowy, obejmujące tereny cenne przyrodniczo w skali miasta, zapewniające
prawidłowe funkcjonowanie jego struktury przyrodniczej oraz ochronę ekspozycji
krajobrazu, których zasady ochrony, wynikają m.in. z połoŜenia w:
1. Strefie górskiej (otulina GPN);
2. Strefie Doliny Dunajca.
W obszarach tych wydzielono tereny lasów i zalesień, tereny rolne, zieleni
urządzonej, cieki wodne. Znajdują się tu równieŜ obiekty objęte konserwatorską
ochroną przyrody, złoŜa surowców mineralnych oraz obszar i teren górniczy.
A. OBSZARY DO ZABUDOWY, W TYM ZABUDOWANE I DO PRZEKSZTAŁCEŃ
ORAZ POTENCJALNIE ROZWOJOWE.
W TERENACH ZABUDOWANYCH I DO PRZEKSZTAŁCEŃ, konieczne jest
prowadzenie działań związanych z ich przekształceniami strukturalnymi oraz
poprawą ładu przestrzennego i estetyki. Generalnie, naleŜy prowadzić intensywne
działania związane z poprawą jakości Ŝycia, zachowując skalę i w większości
intensywność zabudowy, szczególnie przy zmianie charakteru zagospodarowania i
zabudowy.
W TERENACH POTENCJALNIE ROZWOJOWYCH, obejmujących tereny
korzystne do zabudowy w skali miasta, naleŜy przede wszystkim prowadzić
działania związane z ich uzbrojeniem, w tym realizacją sieci drogowej. Aktualnie są
one nieuzbrojone, jednak znaczna część z nich posiada dobre warunki dla objęcia
systemami infrastrukturalnymi. PoniewaŜ są to równocześnie tereny najlepszych
gleb w skali miasta, wymagają oszczędnej polityki w procesach inwestycyjnych.
Natomiast obszary połoŜone na zboczach, posiadające trudniejsze warunki dla
realizacji infrastruktury technicznej, w tym komunikacji, nie będą w całości objęte
systemami infrastrukturalnymi. W terenach większych skupisk zabudowy
obowiązuje realizacja sieci kanalizacji sanitarnej oraz dróg dojazdowych.
OBSZARY DO ZABUDOWY, W TYM ZABUDOWANE I DO PRZEKSZTAŁCEŃ ORAZ
POTENCJALNIE ROZWOJOWE, OBEJMUJĄ:
1. Tereny o istotnych wartościach kulturowych, w tym głównie zespół staromiejski,
które będą porządkowane poprzez eliminację kolizji przestrzenno - funkcjonalnych,
związanych z utrzymaniem skali i charakteru zespołów, kompozycji wnętrz
urbanistycznych oraz przebiegu ulic, wykluczenie obiektów o charakterze
uciąŜliwym i kolizyjnych funkcjonalnie w tej części miasta (np. zakłady garbarskie).
Kierunki zagospodarowania podporządkowane będą podnoszeniu walorów
uŜytkowych i architektonicznych obiektów, ochronie obiektów zabytkowych
5
oraz estetyki zespołów i wnętrz urbanistycznych,
współczesnej infrastruktury technicznej.
z
zastosowaniem
2. Tereny zabudowy historycznych przedmieść, zlokalizowane przy głównych
ulicach miasta, będą systematycznie przekształcane, co powinno prowadzić do
porządkowania przestrzeni z utrzymaniem skali i charakteru zespołów, kompozycji
wnętrz urbanistycznych oraz przebiegu ulic.
Kierunki zagospodarowania powinny zapewnić ochronę obiektów
zabytkowych, poprawę struktury funkcjonalnej oraz realizację i modernizację
systemów i urządzeń infrastruktury technicznej.
3. Tereny zabudowane, obejmujące zabudowę mieszkaniową (wielorodzinną oraz
fragmentarycznie jednorodzinną) i usługową, połoŜone w rejonie Alei Tysiąclecia
oraz na południe od tej drogi, wymagają poprawy ładu przestrzennego.
Rozwój polegać będzie na porządkowaniu i poprawie jego estetyki oraz
wprowadzaniu rozwiązań niwelujących degradacje wywołane unifikacją form.
Charakter zabudowy powinien być utrzymany, zabudowa moŜe być uzupełniana,
konieczna jest realizacja terenów zieleni urządzonej i parkingów.
4. Pozostałe tereny zainwestowane mieszkalnictwem, w których nie przewiduje się
zmiany dotychczasowego charakteru zabudowy (budownictwo mieszkaniowe
jednorodzinne i zagrodowe), będą rozwijane w zaleŜności od moŜliwości ich
uzbrojenia. Tereny te mogą być utrzymane i rozwijane. Nie naleŜy jednak
rozbudowywać i utrwalać zabudowy w złym stanie technicznym, lub degradującym
środowisko, szczególnie na terenach gdzie nie ma moŜliwości realizacji systemów
infrastruktury technicznej. Nie dotyczy to gospodarstw hodowlanych związanych z
wypasem owiec i bydła.
5. Tereny zróŜnicowanej działalności gospodarczej (produkcyjnej i usługowej),
objęte będą intensywnymi przekształceniami strukturalnymi. Wymagają poprawy
estetyki i ładu przestrzennego, poprzez porządkowanie funkcji i zabudowy oraz
modernizację i rozbudowę systemów infrastrukturalnych, w tym układu
komunikacyjnego. Ich rozwój polegać będzie na porządkowaniu struktury
funkcjonalno - przestrzennej i eliminowaniu, bądź ograniczaniu konfliktów
funkcjonalnych i ekologicznych, nie wywołując nowych.
6. Tereny niezainwestowane, korzystne dla procesów urbanizacyjnych, obejmują
głównie rejon Niwy i Działu, Kowańca i Równi Szaflarskiej oraz Nad Czerwonką.
Rozwój zainwestowania na tym terenie moŜe mieć charakter intensywny, lub
umiarkowany, z uwzględnieniem wysokiej jakości gleb oraz walorów
krajobrazowych, szczególnie w obrębie wzgórz.
Oprócz róŜnych form budownictwa mieszkaniowego, naleŜy tu uwzględnić
realizację zadań publicznych, np. szkoły, tereny zieleni urządzonej i tereny
sportowo - rekreacyjne, komunikacja, infrastruktura techniczna. Z zabudowy
wyłączone powinny być zagłębienia dolinne, skarpy i podmokłości z
przeznaczeniem ich na tereny zieleni urządzonej.
7. Tereny historycznych przysiółków występujące na stokach i grzbietach
gorczańskich oraz rozsiane na polanach śródleśnych, z charakterystyczną
zabudową zagrodową i willową oraz szopami i szałasami związanymi z
pasterstwem, będą utrzymane i rozwijane.
Rozwój ich winien być ograniczony przestrzennie i dostosowany do moŜliwości
obsługi systemami infrastrukturalnymi. Generalną zasadą rozwoju tych obszarów
będzie utrzymanie tradycyjnych sposobów gospodarowania związanych z
gospodarką pasterską i agroturystyką oraz tradycyjnego sposobu
6
kształtowania zabudowy, w postaci przysiółków organizowanych na bazie
historycznych zespołów lub zagród samotniczych, z ograniczeniem budowy duŜych
kompleksów i pasm zabudowy wzdłuŜ dróg.
8. Tereny do zainwestowania na cele rekreacyjne.
Zakres i charakter intensywnego zainwestowania winien być określony w planach
zagospodarowania przestrzennego. Realizacja obiektów na stokach winna być
poprzedzona badaniami geologicznymi z uwagi na ich stromość oraz moŜliwość
wystąpienia osuwisk.
9. Tereny dla sportów zimowych obejmują tereny narciarskie juŜ wyposaŜone w
wyciągi narciarskie oraz tereny rozwojowe wskazane m.in. w opracowaniach
specjalistycznych i urbanistycznych. MoŜliwy jest dalszy rozwój wyciągów, w
tym realizacja kolei linowej pod Turbacz, bez nadmiernego ingerowania w
przyrodę i krajobraz.
Zarówno w terenach juŜ zainwestowanych, jak teŜ terenach potencjalnie
rozwojowych, ustala się następujące zasady rozwoju funkcji (mieszkalnictwa,
usług oraz wytwórczości i składowania).
TERENY MIESZKALNICTWA
Obejmują tereny juŜ w róŜnym stopniu zabudowane i tereny do zabudowy.
Wydziela się tereny o róŜnych rodzajach zabudowy, takie jak:
MM – tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i jednorodzinnej wraz z
obiektami i urządzeniami towarzyszącymi. Dopuszcza się lokalizację usług jako
uzupełniających podstawowe przeznaczenie terenów, pod warunkiem nie
tworzenia konfliktu z funkcją podstawową.
Tereny zainwestowane wyposaŜone są w sieć wodociągową, kanalizacyjną i
ciepłowniczą. Sieci te wymagają modernizacji pod kątem uszczelniania i
likwidacji nadmiernych strat wody i ciepła. Sieć ciepłownicza winna być
zmodernizowana dla umoŜliwienia jej wykorzystania w systemie geotermalnym.
Dopuszcza się indywidualne źródła ciepła, pod warunkiem iŜ czynnikiem
grzewczym będą czynniki wykluczające zanieczyszczenia pyłowe.
Zaopatrzenie w energię elektryczną z istniejącej sieci rozdzielczej.
Obsługę komunikacyjną obszaru zapewnia sieć istniejących ulic, w miarę
potrzeb modernizowana.
Warunkiem dalszego rozwoju terenów do zainwestowania, jest przebudowa i
realizacja systemów infrastrukturalnych oraz układu komunikacyjnego. Dla
uruchomienia większych kompleksów terenów do inwestowania, konieczne jest
opracowanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
1 MN – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o niskiej intensywności,
wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi. Dopuszcza się lokalizację
usług jako uzupełniających podstawowe przeznaczenie terenów, pod
warunkiem nie tworzenia konfliktu z funkcją podstawową.
Tereny zainwestowane generalnie wymagają rozbudowy sieci wodociągowej
lub objęcia indywidualnymi systemami, dla których podstawą funkcjonowania
nie mogą być ujęcia źródeł i źródliskowych odcinków potoków. Dla wszystkich
terenów konieczna jest realizacja kanalizacji, podłączona do istniejących
sieci. Obowiązuje zakaz realizacji zbiorników szczelnych do okresowego
opróŜniania, jako systemu docelowego. MoŜliwa realizacja przydomowych
oczyszczalni ścieków. Zalecana jest zmiana czynnika grzewczego, celem
ograniczenia zanieczyszczeń pyłowych.
Obsługę komunikacyjną tych terenów zapewniają istniejące ulice. Wskazana
jest ich modernizacja.
7
Warunkiem prawidłowego rozwoju terenów do zainwestowania, jest realizacja
systemów infrastrukturalnych i układu komunikacyjnego. Dla uruchomienia
większych kompleksów terenów do inwestowania, konieczne jest opracowanie
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
2 MN – tereny historycznych przedmieść z zabudową małomiasteczkową,
głównie mieszkaniową jednorodzinną, o niskiej intensywności wraz z
obiektami i urządzeniami towarzyszącymi. Dopuszcza się lokalizację usług jako
uzupełniających podstawowe przeznaczenie terenów, pod warunkiem nie
tworzenia konfliktu z funkcją podstawową.
Obszary te będą obsługiwane przez sieć wodociągową i kanalizacyjną,
rozbudowywaną i uzupełnianą. Zalecana jest zmiana czynnika grzewczego,
celem ograniczenia zanieczyszczeń pyłowych. Dla obszarów przyległych do
terenów objętych zbiorczymi systemami grzewczymi, będzie moŜliwe
wykorzystanie wód geotermalnych do ogrzewania.
Obszar obsługiwany będzie istniejącą siecią ulic. Konieczna jest modernizacja
ulic dla poprawy parametrów technicznych i stanu nawierzchni oraz realizacja
parkingów.
1 MU – tereny zabudowy wielofunkcyjnej, mieszkaniowej (wielorodzinnej i
jednorodzinnej) oraz usług (publicznych i komercyjnych) wraz z obiektami i
urządzeniami towarzyszącymi.
Obowiązuje wykluczenie usług o charakterze przemysłowym, kolizyjnych
funkcjonalnie w tej części miasta. Rozwój uwarunkowany jest wymogami
wynikającymi z funkcjonowania strefy ochrony zespołu staromiejskiego i strefy
archeologicznej.
Tereny będą obsługiwane istniejącymi systemami infrastrukturalnymi,
remontowanymi i modernizowanymi sieciami. Konieczna jest zmiana czynnika
grzewczego, celem ograniczenia zanieczyszczeń pyłowych oraz rozbudowa
sieci telekomunikacyjnej.
Obsługę komunikacyjną obszaru zapewniają istniejące ulice, których układ i
historyczne linie zabudowy powinny być zachowane. Dotyczy to równieŜ
modernizacji i realizacji nowych odcinków dróg na tym obszarze. Zaleca się
stworzenie strefy ograniczonego ruchu samochodowego w tym obszarze i
zwiększenie liczby parkingów na jej obrzeŜu.
2 MU – tereny zabudowy wielofunkcyjnej, mieszkaniowej jednorodzinnej oraz
usług komercyjnych wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi.
Rozwój części terenów uwarunkowany jest wymogami wynikającymi z
funkcjonowania strefy ochrony rezerwatowej i strefy archeologicznej.
Tereny będą obsługiwane istniejącymi systemami infrastrukturalnymi,
remontowanymi i modernizowanymi sieciami. Konieczna jest zmiana czynnika
grzewczego, celem ograniczenia zanieczyszczeń pyłowych oraz rozbudowa
sieci telekomunikacyjnej.
Obsługę komunikacyjną obszaru zapewniają istniejące ulice. W części terenów
(rejon ul. św. Anny) układ i historyczne linie zabudowy powinny być zachowane.
Dotyczy to równieŜ modernizacji i realizacji nowych odcinków dróg na tym
obszarze.
TERENY USŁUG
Obejmują tereny w róŜnym stopniu zabudowane i tereny do zabudowy. Wydziela
się tereny o róŜnych rodzajach zabudowy, takie jak:
8
CC – tereny centrum usługowego o charakterze ogólnomiejskim. Podstawowe
przeznaczenie terenu pod usługi publiczne i komercyjne. Lokalizacja mieszkań
jako uzupełnienie.
Rozwój uwarunkowany jest wymogami wynikającymi z funkcjonowania strefy
ochrony zespołu staromiejskiego i strefy archeologicznej.
Tereny będą obsługiwane istniejącymi systemami infrastrukturalnymi,
remontowanymi i modernizowanymi sieciami. Konieczna jest zmiana czynnika
grzewczego, celem ograniczenia zanieczyszczeń pyłowych oraz rozbudowa
sieci telekomunikacyjnej.
Obsługę komunikacyjną obszaru zapewniają istniejące ulice, których układ i
historyczne linie zabudowy powinny być zachowane. Dotyczy to równieŜ
modernizacji dróg na tym obszarze. Zaleca się stworzenie strefy ograniczonego
ruchu samochodowego w tym obszarze i zwiększenie liczby parkingów.
UP – tereny usług publicznych (nauka, oświata, kultura, zdrowie, opieka społeczna,
administracja publiczna, obiekty sakralne). Dopuszcza się lokalizację usług
komercyjnych i mieszkań jako uzupełniających.
Tereny będą obsługiwane istniejącymi systemami infrastrukturalnymi,
remontowanymi i modernizowanymi sieciami. Konieczna jest zmiana czynnika
grzewczego, celem ograniczenia zanieczyszczeń pyłowych oraz rozbudowa
sieci telekomunikacyjnej.
Obsługę komunikacyjną tych terenów zapewniają istniejące ulice. Wskazana
jest ich modernizacja.
Warunkiem prawidłowego rozwoju terenów do zainwestowania, jest realizacja
systemów infrastrukturalnych i układu komunikacyjnego. Dla uruchomienia
większych kompleksów terenów do inwestowania, konieczne jest opracowanie
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W rejonie
projektowanego węzła drogowego na Równi Szaflarskiej, tereny rezerwowane
na cele publiczne, związane są z realizacją i obsługą tego węzła.
UC – tereny usług komercyjnych (handel, w tym istniejący na ul Składowej obiekt o
pow. sprzedaŜowej powyŜej 2000 m2, gastronomia, turystyka i rekreacja,
komunikacja, tereny wystawiennicze, instytucje finansowe). Dopuszcza się
lokalizację usług publicznych i mieszkań jako uzupełniających oraz handlowego
obiektu sprzedaŜowego o pow. powyŜej 2000 m2, zgodnie z planem Nowy Targ
9.
Tereny będą obsługiwane istniejącymi systemami infrastrukturalnymi,
remontowanymi i modernizowanymi sieciami. Konieczna jest zmiana czynnika
grzewczego, celem ograniczenia zanieczyszczeń pyłowych oraz rozbudowa
sieci telekomunikacyjnej.
Obsługę komunikacyjną tych terenów zapewniają istniejące ulice. Wskazana
jest ich modernizacja.
Warunkiem prawidłowego rozwoju terenów do zainwestowania, jest realizacja
systemów infrastrukturalnych i układu komunikacyjnego. Dla uruchomienia
większych kompleksów terenów do inwestowania, konieczne jest opracowanie
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Tereny przeznaczane na cele rekreacyjne będą posiadać własne systemy
unieszkodliwiania ścieków, a woda w większości dostarczana będzie z
indywidualnych studni. Podstawowymi czynnikami grzewczymi winny być
czynniki wykluczające zanieczyszczenia pyłowe.
Obowiązuje zakaz ujmowania wody ze źródeł i źródliskowych odcinków
potoków oraz składowania odpadów w miejscach do tego nie wyznaczonych.
Tereny rekreacyjne, połoŜone w strefie górskiej, mogą być rozwijane w
formie niewielkich zespołów zabudowy wypoczynkowej, zharmonizowanej
z otoczeniem.
9
Na terenach przeznaczanych na cele rekreacyjne, połoŜonych w dolinie
Dunajca, generalnie obowiązuje zakaz realizacji obiektów kubaturowych
oraz budowli w rozumieniu prawa budowlanego. Realizacja obiektów w tym
rejonie wiąŜe się z realizacją terenów sportowo - rekreacyjnych i terenów zieleni
urządzonej oraz parkingów.
UT – tereny usług komercyjnych (tereny narciarskie).
MoŜliwa jest realizacja parterowych obiektów kubaturowych nawiązujących do
stylu podhalańskiego, związanych głównie z obsługą sportów zimowych, takich
jak zaplecze sanitarno - gastronomiczne i techniczne. Na terenie miasta
przewidywana jest lokalizacja dolnej stacji kolei linowej pod Turbacz.
W terenach tych i ich sąsiedztwie, niezbędna jest realizacja hoteli i pensjonatów
zapewniających prawidłowe funkcjonowanie wyciągów i powstrzymujących
presję na lokalizację duŜych obiektów w wyŜszych partiach zboczy.
Tereny przeznaczone na cele narciarstwa będą posiadać własne systemy
oczyszczania ścieków, a woda w większości dostarczana będzie z
indywidualnych ujęć (studni). Podstawowymi czynnikami grzewczymi winny być
czynniki wykluczające zanieczyszczenia pyłowe.
Obowiązuje zakaz ujmowania wody ze źródeł i źródliskowych odcinków
potoków oraz składowania odpadów w miejscach do tego nie wyznaczonych.
Obsługę komunikacyjną tych terenów zapewniają istniejące ulice. Wskazana
jest ich modernizacja. Konieczna jest realizacja parkingów dostosowana do
przepustowości wyciągów.
TERENY WYTWÓRCZOŚCI I SKŁADOWANIA
Obejmują tereny juŜ w róŜnym stopniu zabudowane, wymagające zmian
strukturalnych i tereny do zabudowy. Wydziela się tereny o róŜnych rodzajach
zabudowy, takie jak:
PW – tereny składów i wytwórczości o wysokiej intensywności (zakłady
przemysłowe, składy, magazyny, urządzenia produkcji budowlanej, centra
technologiczne). Dopuszcza się lokalizację zapleczy administracyjno –
technologicznych i socjalnych, szkół przyzakładowych itp.
Praktycznie cały obszar będzie obsługiwany przez sieć wodociągową i
kanalizacyjną oraz podłączony będzie do sieci gazowej. Docelowo ciepło moŜe
być dostarczane z systemu geotermalnego, po przystosowaniu sieci cieplnej i
realizacji nowych rurociągów. Energia elektryczna będzie dostarczana z
istniejącej sieci rozdzielczej, rozbudowanej stosownie do potrzeb.
Wskazane jest włączenie niewykorzystanych przez przemysł urządzeń
infrastruktury technicznej - ujęcia wody, kotłownie - do miejskich sieci
infrastrukturalnych.
Obsługę komunikacyjną zapewnią istniejące ulice, w miarę potrzeb
modernizowane. Konieczna jest realizacja parkingów oraz systemu dróg
przeciwpoŜarowych.
PN – tereny składów i wytwórczości o niskiej intensywności (zakłady
przemysłowe, składy, magazyny, urządzenia produkcji budowlanej, centra
technologiczne). Dopuszcza się lokalizację zapleczy administracyjno –
technologicznych i socjalnych, szkół przyzakładowych itp. Dopuszcza się
lokalizację usług komercyjnych i mieszkań jako uzupełniających.
Tereny będą obsługiwane przez sieć wodociągową i kanalizacyjną, podłączone
będą do sieci gazowej. Energia elektryczna będzie dostarczana z istniejącej
sieci rozdzielczej, rozbudowanej stosownie do potrzeb.
10
Obsługę komunikacyjną zapewnią istniejące ulice, w miarę potrzeb
modernizowane. Konieczna jest realizacja parkingów oraz systemu dróg
przeciwpoŜarowych.
B. OBSZARY CHRONIONE PRZED
WYŁĄCZONE Z ZABUDOWY.
INTENSYWNĄ
ZABUDOWĄ,
W
TYM
OBSZARY CHRONIONE PRZED INTENSYWNĄ ZABUDOWĄ obejmują tereny
najcenniejsze przyrodniczo w skali miasta, zapewniające prawidłowe
funkcjonowanie jego struktury przyrodniczej oraz ochronę ekspozycji krajobrazu.
Sposób zagospodarowania i kryteria ich ochrony, wynikają m.in. z połoŜenia w
strefie górskiej lub strefie Doliny Dunajca.
WYŁĄCZONE Z ZABUDOWY są tereny chronione z mocy ustawy Prawo Ochrony
Przyrody.
OBSZARY CHRONIONE PRZED INTENSYWNĄ ZABUDOWĄ, W TYM WYŁĄCZONE
Z ZABUDOWY, OBEJMUJĄ:
1. Tereny wybitnie górskie, z zakazem realizacji nowej zabudowy mieszkaniowej.
Wchodzą one w całości w obszar otuliny GPN, zgodnie z Rozporządzeniem Rady
Ministrów z dnia 9 stycznia 1997r., w sprawie utworzenia Gorczańskiego Parku
Narodowego (Dz. U. Nr 5., poz. 26. z 20 stycznia 1997r.).
Dominującą formą uŜytkowania obszaru są i będą lasy, o złoŜonej strukturze
wiekowej i gatunkowej w nawiązaniu do zróŜnicowanych piętrowo warunków
siedliskowych. Pozostałe dziedziny społeczno - gospodarcze, takie jak
gospodarka pasterska, wypoczynek, turystyka piesza i narciarska oraz
krajoznawcza i dydaktyczna, będą miały charakter ekstensywny. Realizacja
nowych obiektów kubaturowych związanych z obsługą szlaków turystycznych i z
funkcją letniskową oraz gospodarką pasterską moŜliwa wyłącznie w bezpośrednim
sąsiedztwie dróg leśnych i szlaków turystycznych.
Wskazane jest utrzymanie istniejących szałasów z moŜliwością ich przeznaczenia
na cele rekreacyjne i pod warunkiem zachowania formy zewnętrznej i wyposaŜenia
w urządzenia utylizacji ścieków.
Obowiązuje ochrona źródeł zasilających rzeki i w związku z tym zakaz
realizacji nowych ujęć źródeł jak i ujęć wód powierzchniowych.
2. Tereny lasów, zajmujące 36% powierzchni miasta, są obszarami wyłączonymi z
zabudowy. Istnieje potrzeba poszerzenia terenów leśnych i zalesienia oraz
zadrzewienia obszarów wzgórz, a takŜe uwzględnienia Wyłączonych
Drzewostanów Nasiennych Sosny pospolitej rasy podhalańskiej (centralny rejestr
WDN z 1961 roku).
3. Tereny do zalesień i zadrzewień, obejmujące strome stoki, skarpy, jary i źródliska
o niestabilnym podłoŜu geologicznym, zagroŜone ruchami osuwiskowymi,
spełzywaniem i erozją, a zarazem o obniŜonej retencyjności, są obszarami
wyłączonymi z zabudowy.
4. Główne kanały wentylacyjne obejmujące dna dolin Białego i Czarnego Dunajca
oraz dolnego biegu Kowańca, tj. koryta rzek, terasy zalewowe i nadzalewowe, są
chronione przed nową, zwartą zabudową kubaturową, jak równieŜ tworzeniem
poprzecznych pasów zadrzewień i zapór.
11
Rozwój tych obszarów wiąŜe się z moŜliwością utrzymania istniejącego
zainwestowania na określonych w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego warunkach, jak równieŜ lokalizacją usług nie wymagających w
zasadzie zabudowy kubaturowej - boisk sportowych, pól namiotowych, placów
targowych, parkingów itp., ale poza strefą obudowy biologicznej koryt rzecznych.
5. Tereny rolne połoŜone w części dolinnej, pozostawia się w większości w
dotychczasowym uŜytkowaniu. Są obszarami wyłączonymi z zabudowy, za
wyjątkiem stodół i szałasów pasterskich.
PoŜądane jest zwiększenie powierzchni lasów i zadrzewień. Gospodarka rolna i
leśna winna być realizowana w harmonii z ekologiczną i ochronną rolą lasów i
otwartych przestrzeni rolnych.
6.
Tereny rolne połoŜone na stokach górskich, współtworzące górski krajobraz
przyrodniczo - kulturowy Gorców oraz zapewniające spójność ekologiczną
wewnątrz struktur przyrodniczych, pozostawia się w dotychczasowym
uŜytkowaniu, utrzymując istniejące obiekty z moŜliwością ich modernizacji,
szczególnie pod kątem ochrony środowiska. Nowe siedliska (zarówno
zabudowa rolnicza i agroturystyczna, jak mieszkaniowa i letniskowa), winny
być realizowane w powiązaniu z terenami historycznych przysiółków,
głównie na działkach do nich przylegających.
7. Tereny obudowy biologicznej rzek i potoków, wchodzące w skład strefy
ekologicznej rzek i obejmujące koryta wszystkich rzek i potoków na terenie miasta,
terasy zalewowe i zarośla nadrzeczne, są obszarami wyłączonymi z zabudowy.
NaleŜy dąŜyć do przekształcenia zarośli w pełnowartościowe zespoły łęgowe
drzewiasto - krzewiaste po obu stronach koryt rzecznych, o składzie gatunkowym
dostosowanym do warunków siedliskowych. Dopuszcza się budowę małych
elektrowni wodnych w połączeniu z realizacją zbiorników małej retencji.
8. Tereny złóŜ surowców mineralnych, obejmują udokumentowane lub
zarejestrowane złoŜa surowców ilastych ceramiki budowlanej „Nowy Targ II”,
„Kaniówki”, „Kaniówki - Lotnisko” oraz jedno złoŜe kruszywa naturalnego „Niwa”. Są
chronione przed zabudową na podstawie przepisów szczególnych.
Zarówno w obszarach chronionych przed intensywną zabudową, jak teŜ
wyłączonych z zabudowy, ustala się zasady uŜytkowania i zagospodarowania dla
następujących terenów (lasy i zalesienia, tereny rolne, zieleń urządzona, cieki
wodne, tereny i obiekty objęte konserwatorską ochroną przyrody, złoŜa
surowców mineralnych - obszary i tereny górnicze).
TERENY LASÓW I ZALESIEŃ.
Obejmują tereny lasów w rozumieniu Ustawy o lasach. Wydziela się tereny juŜ
zalesione i do zalesień takie jak:
1 ZL - tereny lasów (państwowych i prywatnych).
W wyjątkowych przypadkach moŜna dopuścić do przeznaczenia lasów o
niŜszych walorach przyrodniczych pod zainwestowanie niekubaturowe,
związane z realizacją waŜnych inwestycji, koniecznych do rozwoju innych
funkcji w mieście, np. rekreacji i turystyki, zdrowia itp. Realizacja fragmentu
drogi w terenach lasów państwowych wymaga uwzględnienia, istniejących w
tym terenie Wyłączonych Drzewostanów Nasiennych Sosny pospolitej rasy
podhalańskiej (centralny rejestr WDN z 1961 roku) oraz ciągu migracji zwierząt.
Wskazane jest rekreacyjne zagospodarowanie obszaru leśnego pomiędzy linią
kolejową, a drogą w kierunku Czarnego Dunajca i utworzenie Parku Miejskiego.
12
2 ZL - tereny do zalesień i zadrzewień.
Zmiana uŜytkowania tych terenów wymaga opracowania dla miasta programu
zalesień i zadrzewień z wyszczególnieniem konkretnych działek, aprobaty
właścicieli oraz wskazania charakteru nasadzeń.
W pierwszej kolejności naleŜy zalesić tereny stanowiące korytarze ekologiczne
połoŜone w ich ciągu.
3 ZL - tereny lasów i polan śródleśnych, w strefie wybitnie górskiej i otulinie
GPN.
Tereny naleŜące do systemu przyrodniczego. Dopuszcza się lokalizację na
polanach śródleśnych szałasów pasterskich i obiektów rekreacyjnych o
kubaturze do 400 m3, na działkach powyŜej 2000 m2, posiadających dostęp
do drogi, po uzyskaniu opinii Dyrektora Gorczańskiego Parku
Narodowego. Obowiązuje zakaz zalesiania polan oraz zmniejszania
powierzchni terenów leśnych.
Realizacja infrastruktury technicznej – studnie kopane i lokalne systemy
unieszkodliwiania ścieków, zaleŜy od sposobu uŜytkowania obiektów –
sezonowe bacówki, domki letniskowe. Obowiązek realizacji obiektów
uwzględniających formę architektury regionalnej, z wykorzystaniem drewna i
kamienia polnego. Dla lokalizacji zespołów zabudowy i większych obiektów,
konieczne jest opracowanie miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego.
TERENY ROLNE
Obejmują tereny rolne. Wydziela się tereny rolne, takie jak:
RP -
tereny rolne (uprawy polowe, łąki i pastwiska) naleŜące do systemu
przyrodniczego bez prawa zabudowy. Dopuszcza się lokalizację terenów
zieleni urządzonej, ciągów spacerowych i ścieŜek rowerowych wzdłuŜ cieków
wodnych, zalesień i zadrzewień.
Istniejące obiekty utrzymuje się z dopuszczeniem ich modernizacji i rozbudowy,
głównie pod kątem ochrony środowiska i poprawy ich funkcjonowania.
Gospodarka rolna winna być realizowana w harmonii z ekologiczną i ochronną
rolą otwartych przestrzeni rolnych. Wskazany pastewny system uŜytkowania
ziemi oraz utrzymanie zadrzewień śródpolnych i trwałych uŜytków zielonych.
1 RP - tereny rolne (łąki i pastwiska) naleŜące do systemu przyrodniczego bez
prawa zabudowy, za wyjątkiem parterowych stodół i szałasów słuŜących
gospodarce pasterskiej. Dopuszcza się fragmentaryczne zalesienia i
zadrzewienia terenu.
RM -
tereny rolne (łąki i pastwiska), naleŜące do systemu przyrodniczego z
dopuszczeniem zabudowy rolniczej na działkach o min. pow. 4000 m2,
urządzeń infrastruktury technicznej, terenów zieleni i urządzonych ciągów
spacerowych oraz ścieŜek rowerowych, zalesień i zadrzewień. Dopuszcza się
lokalizację zabudowy jednorodzinnej i letniskowej na działkach o pow.
powyŜej 2000 m2, posiadających dostęp do drogi publicznej.
Obowiązuje wyposaŜenie terenu w indywidualne, przydomowe oczyszczalnie
ścieków zapewniające oczyszczanie ścieków do II klasy czystości. Wykluczone
jest ujmowanie źródeł i źródliskowych odcinków potoków. Podstawowymi
czynnikami grzewczymi winny być czynniki wykluczające zanieczyszczenia
pyłowe.
13
Tereny przysiółków połoŜone są wzdłuŜ dróg zapewniających im dojazd. Drogi
te powinny spełniać warunki stawiane drogom dojazdowym do gruntów rolnych i
lasów.
Gospodarka rolna winna być realizowana w harmonii z ekologiczną i ochronną
rolą otwartych przestrzeni rolnych. Wskazany pastewny system uŜytkowania
ziemi oraz przeciwerozyjne zagospodarowanie stoków - utrzymanie zadrzewień
śródpolnych i trwałych uŜytków zielonych.
TERENY ZIELENI URZĄDZONEJ
Obejmują tereny zieleni urządzonej. Wydziela się tereny takie jak:
ZP -
tereny zieleni urządzonej (parki, zieleń izolacyjna, cmentarze). Dopuszcza
się lokalizację pojedynczych obiektów kultury, sportu i rekreacji, obiektów
sakralnych i cmentarnictwa, parkingów.
ZD
tereny ogródków działkowych. Obowiązuje poprawa estetyki
zagospodarowania terenów ogrodów i zakaz realizacji obiektów szpecących
krajobraz, typu: kioski, budy, barakowozy oraz obowiązek sukcesywnej
przebudowy istniejących.
TERENY CIEKÓW WODNYCH
Obejmują tereny potoków wraz z ich obudową biologiczną. Wydziela się tereny
takie jak:
1 W - tereny strefy ekologicznej potoków Czarnego i Białego Dunajca
Niezbędne jest właściwe utrzymanie zieleni w tej strefie. MoŜliwe jest jej
wykorzystanie do celów rekreacji czynnej oraz codziennego wypoczynku i
kontaktu mieszkańców Nowego Targu z przyrodą. W tym celu moŜliwe jest
wydzielenie i urządzenie plaŜ, ścieŜek spacerowych i rowerowych, ścieŜek
zdrowia (w tym dla niepełnosprawnych), pól namiotowych i boisk sportowych.
Dopuszcza się lokalizację urządzeń sportów wodnych. Tereny te są naraŜone
na zalewanie stuletnimi wodami powodziowymi. NaleŜy zabezpieczyć obsługę
obiektów przez zbiorowe systemy infrastrukturalne.
2 W - tereny strefy ekologicznej pozostałych potoków
Niezbędne jest właściwe utrzymanie zieleni w tej strefie. Szerokość tej strefy
wynosi 15 m obustronnie wzdłuŜ koryt potoków, z uwzględnieniem ich
meandrowania. Zmniejszenie strefy jest moŜliwe w wyniku szczegółowych
analiz przyrodniczych i zapewnieniu funkcjonowania ciągów ekologicznych.
MoŜliwe jest jej wykorzystanie do celów rekreacji czynnej oraz codziennego
wypoczynku i kontaktu mieszkańców Nowego Targu z przyrodą. W tym celu
moŜliwe jest wydzielenie i urządzenie ścieŜek spacerowych lub rowerowych,
ścieŜek zdrowia (w tym dla niepełnosprawnych), dydaktyczno – turystycznych.
Tereny te są naraŜone na zalewanie stuletnimi wodami powodziowymi.
TERENY EKSPLOATACJI POWIERZCHNIOWEJ
Obejmują złoŜa surowców mineralnych. Wydziela się tereny takie jak:
1 PE - udokumentowane lub zarejestrowane złoŜa surowców ilastych ceramiki
budowlanej „Kaniówki”, „Kaniówki - Lotnisko” oraz jedno złoŜe kruszywa
naturalnego „Niwa”.
2 PE - obszar i teren górniczy, utworzony dla złoŜa „Nowy Targ Zgodnie z ustawą prawo geologiczne i górnicze, dla terenu górniczego naleŜy sporządzić plan
zagospodarowania przestrzennego zgodnie z przepisami szczególnymi.
14
KONSERWATORSKA OCHRONA PRZYRODY
Dotyczy terenów i obiektów chronionych z mocy ustawy Prawo ochrony przyrody,
takich jak:
•
„Bór na Czerwonem” - rezerwat torfowiskowy o powierzchni 49,70 ha,
utworzony zarządzeniem nr 488 Ministra Leśnictwa i PD z dn. 27. XI. 1956r.
Przewiduje się poszerzenie rezerwatu i utworzenie otuliny. Po zatwierdzeniu przez
Wojewodę Małopolskiego Planu Ochrony rezerwatu, naleŜy jego ustalenia
wprowadzić do planu zagospodarowania przestrzennego miasta Nowy Targ
eliminując ewentualne konflikty przestrzenne, tym bardziej, iŜ do tej pory rezerwat
nie posiadał otuliny
PoŜądane jest rozszerzenie ochrony zachowawczej torfowisk i borów, tj.
powiększenie rezerwatu „Bór na Czerwonem””.
•
Pomniki przyrody utworzone rozporządzeniem Nr 20 Wojewody Nowosądeckiego
z 1993 r. Ochronie, na terenie miasta podlegają grupy drzew pomnikowych wraz z
ich najbliŜszym otoczeniem tj.: 5 lip koło Kościoła św. Anny na cmentarzu oraz
21 modrzewi i 1 brzoza przy ul. Waksmundzkiej. NaleŜy zwrócić uwagę, iŜ
niektóre drzewa przy ulicy Waksmundzkiej, stwarzają zagroŜenie dla ruchu
samochodowego w świetle ustawy o drogach, co wymaga rozstrzygnięcia przez
kompetentne organy, co do dalszej ich ochrony (Wojewódzki Konserwator Przyrody
i Zarządca Drogi Powiatowej).
•
Mech torfowiec - objęty ochroną gatunkową wynikającą z Rozporządzenia Nr 27
Wojewody Nowosądeckiego z dnia 1 X 1997 r. Występujący na obszarze miasta i
gminy Nowy Targ gatunek roślin objęty ochroną prawną podlega zachowaniu na
zasadzie zakazu niszczenia i usuwania ich ze stanowisk naturalnych. Zakaz ten nie
dotyczy uszkadzania roślin w związku z racjonalną gospodarką człowieka.
•
Obszar Chronionego Krajobrazu – wyznaczony Rozporządzeniem Nr 27
Wojewody Nowosądeckiego z dn.1.X.1997r. (Dz. U. woj. nowosądeckiego Nr
43/97). Zarząd Miasta wystąpił do Wojewody Małopolskiego o korektę w/w
rozporządzenia, dotyczącą ograniczenia obszaru chronionego krajobrazu na
terenie miasta, wyłączając tereny zurbanizowane. Rygory obowiązujące w w/w
obszarze, nałoŜone Ustawą Prawo Ochrony Przyrody, praktycznie uniemoŜliwiają
rozwój miasta i są nierealne do wyegzekwowania.
•
Otulina GPN, obejmująca północną część miasta, utworzona Rozporządzeniem
Rady Ministrów z dnia 9.I.1997r. o jej utworzeniu, mimo iŜ nie jest objęta
konserwatorską ochroną przyrody, jest istotnym elementem systemu ochrony
przyrody na terenie miasta. Niestety ani w w/w rozporządzeniu, ani w Planie
Ochrony GPN, nie zostały ustalone zasady ochrony Gorczańskiego Parku
Narodowego obowiązujące na tym terenie.
ROZDZIAŁ IV.
KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ, W TYM KOMUNIKACJI.
Ustala się następujące zasady obsługi technicznej miasta Nowy Targ umoŜliwiające
prawidłowy rozwój obszarów wymienionych w rozdziale III.
1. Zaopatrzenie w wodę.
a. Podstawowym źródłem wody dla wodociągu komunalnego pozostaną wody
powierzchniowe Białego Dunajca, ujmowane w Szaflarach oraz wody
15
podziemne związane ze zbiornikiem wód czwartorzędowych, ujmowane
studniami wierconymi w rejonie byłego NZPS. Ujęcie to moŜe zaopatrywać w
wodę sołectwa Szaflary i Zaskale. Tereny w północnej, górskiej części miasta
będą zaopatrywane w wodę z indywidualnych studni przydomowych.
Obowiązuje zakaz ujmowania źródeł i źródliskowych odcinków potoków.
b. Wykorzystanie ujęć wód głębinowych (rejon dawnego NZPS -u), wiąŜe się z
budową magistrali wodociągowych spinających je z siecią miejską w ul.
Ludźmierskiej oraz ul. Krakowskiej. Niezbędne jest równieŜ utworzenie stref
ochrony sanitarnej dla ujęć wód podziemnych, zgodnie z przepisami
szczególnymi.
c. Prawidłowe funkcjonowanie wodociągu miejskiego, poza modernizacją
istniejącego ujęcia wymaga głównie modernizacji i uszczelnienia istniejących
sieci oraz realizacji nowych. Aktualnie, miejską siecią wodociągową mogą być
obsługiwane wyłącznie tereny połoŜone poniŜej 600 m n.p.m. tereny połoŜone
wyŜej wymagają realizacji urządzeń podnoszących ciśnienie wody w sieci.
2. Odprowadzenie ścieków i usuwanie odpadów.
a. Powstające na obszarze miasta ścieki będą zrzucane do miejskiej sieci
kanalizacji sanitarnej i odprowadzane na istniejącą komunalną oczyszczalnię
ścieków. NaleŜy utworzyć obszar ograniczonego uŜytkowania od oczyszczalni.
b. Wody deszczowe odprowadzane będą systemami kanalizacji opadowej do wód
powierzchniowych Białego i Czarnego Dunajca oraz ich dopływów.
c. Kanalizacje te winny być dalej rozbudowywane, a siecią miejską winny być
objęte wszystkie obszary intensywnie zabudowane oraz większe kompleksy
nowych terenów przeznaczonych pod intensywne zainwestowanie. Tereny
zabudowy przysiółkowej i letniskowej, połoŜone w strefie wybitnie górskiej lub
oddalone od zwartej zabudowy, mogą posiadać indywidualne systemy
unieszkodliwiania ścieków.
d. Parametry głównych kolektorów dosyłowych na oczyszczalnię ścieków, muszą
uwzględniać przyjęcie ścieków z sąsiednich gmin. Docelowa przepustowość
miejskiej oczyszczalni, równieŜ winna zakładać obsługę sąsiednich gmin, w
zakresie zapewniającym ochronę ujęć wody dla miasta.
e. Dla terenów przewidzianych do obsługi przez miejską kanalizację, do czasu
realizacji kolektorów, dopuszcza się jako rozwiązanie tymczasowe realizację
zbiorników szczelnych do okresowego wypróŜniania, z wywozem ścieków na
miejską oczyszczalnię. Po wykonaniu kanalizacji obowiązuje podłączenie do
niej obiektów.
f. Dla pozostałych terenów, obowiązuje realizacja przydomowych oczyszczalni
ścieków z zakazem budowy zbiorników szczelnych. „Ścieki wprowadzane do
wód i ziemi muszą być oczyszczone do wartości wskaźników zanieczyszczeń
określonych w przepisach szczególnych”.
g.
W celu uporządkowania gospodarki ściekami z zakładów garbowania i
wyprawy skór, naleŜy istniejące zakłady przenieść w rejon ul. Waksmundzkiej
(zgodnie z planem Nowy Targ 6), a istniejącą oczyszczalnię ścieków
dostosować do odbioru ścieków pogarbarskich. Pozostałe na obszarze miasta
zakłady garbarskie obowiązuje realizacja indywidualnych urządzeń słuŜących
oczyszczeniu w/w ścieków do parametrów umoŜliwiających ich wprowadzenie
do kanalizacji sanitarnej. NaleŜy opracować system ich odbioru i wywozu.
h. Wszystkie powstające na obszarze miasta odpady winny być wywoŜone do
realizowanego we wschodniej części miasta zakładu utylizacji odpadów. NaleŜy
zorganizować system segregacji odpadów komunalnych. Odpady z działalności
gospodarczej, muszą być zagospodarowane i utylizowane w ramach tej
działalności, w zaleŜności od technologii. Po uruchomieniu zakładu - istniejące
wysypisko musi być zlikwidowane, a teren zrekultywowany.
16
3. Gazownictwo.
a. Gaz ziemny do miasta będzie dostarczany z tzw. „magistrali południowej” relacji
Jarosław – Podgórska Wola – Skawina. Dostawa gazu będzie się odbywać
sieciami średniopręŜnymi, powiązanymi za pomocą stacji redukcyjno –
pomiarowych w Ludźmierzu i Lasku z gazociągiem wysokopręŜnym Czechówka
– Myślenice – Rabka – Zakopane, który jest spięty z „magistralą południową”.
Gazyfikacją zostaną objęte wszystkie obszary zabudowane i przewidziane do
zainwestowania. Przysiółki, oddalone od zwartej zabudowy nie będą korzystać
z gazu przewodowego, natomiast mogą korzystać z gazu płynnego.
b. Dla umoŜliwienia pełnej gazyfikacji miasta i przyległego obszaru wymagana jest
rozbudowa sieci gazociągu średniopręŜnego. W mieście naleŜy zrealizować
sieć rozdzielczą z podłączeniami do obiektów.
c. Realizowana sieć gazowa winna uwzględniać wykorzystanie gazu do celów
grzewczych.
4. Elektroenergetyka
a. Zasilanie miasta w energię elektryczną zapewnione będzie od strony
istniejących GPZ „Lasek” 110 KV/15 KV i GPZ „Szaflary” 110 KV/15 KV.
b. Energia dostarczana będzie do wszystkich terenów zainwestowanych i
przeznaczonych pod zainwestowanie siecią średnich napięć, a bezpośrednio do
odbiorców siecią niskiego napięcia.
c. Sieć rozdzielcza w zabytkowej części miasta winna uwzględniać wykorzystanie
energii elektrycznej do celów grzewczych.
d. Prawidłowe funkcjonowanie tego systemu, wymaga rozbudowy sieci średnich i
niskich napięć wraz z budową nowych stacji transformatorowych.
e. Napowietrzne sieci, szczególnie w rejonie Kowańca winny być przebudowane w
celu zmniejszenia ich awaryjności.
5. Ciepłownictwo.
a. Podstawowym źródłem ciepła dla miasta będzie gaz, z uwzględnieniem
moŜliwości wykorzystania wód geotermalnych, jeŜeli wykaŜe to rachunek
ekonomiczny. Systemem geotermalnym zostaną objęte głównie tereny obecnie
ogrzewane zbiorczymi systemami ciepłowniczymi, tereny obecnie nie
zainwestowane, ale korzystne do zabudowy oraz inne obszary zabudowane
przylegające do tych terenów.
b. Prawidłowe funkcjonowanie systemu geotermalnego wymaga przystosowania
istniejących kotłowni do moŜliwości ich wykorzystania w geotermii, częściowej
modernizacji i remontów istniejącej sieci oraz budowy ciepłociągu zasilającego
miasto w energię geotermalną. Realizacja ciepłociągu jest niezbędna, bez
względu na fakt, czy system geotermalny będzie realizowany.
c. Dla pozostałych terenów, w tym dla zabytkowej części miasta i przyległej
zabudowy małomiasteczkowej, czynnikiem grzewczym winny być czynniki
wykluczające zanieczyszczenia pyłowe. Dopuszcza się indywidualne źródła
ciepła.
6. Komunikacja.
Rozwój układu komunikacyjnego, jako jednego z czynników wpływających na
prawidłowe funkcjonowanie i rozwój miasta, winien zmierzać w kierunku
modernizacji i rozbudowy istniejącego układu drogowo - ulicznego.
a. Podstawowy układ drogowy, zapewniający przeprowadzenie przez miasto
ruchu tranzytowego, tworzyć będą:
droga ekspresowa dwujezdniowa (S) w ciągu drogi krajowej nr 47 Rabka Nowy Targ – Zakopane od granicy miasta do węzła na drodze
wojewódzkiej Białka - Jabłonka - Nowy Targ;
17
ulica główna ruchu przyspieszonego (GP) w ciągu drogi krajowej nr 47
Rabka - Nowy Targ – Zakopane (od węzła z ul. Ludźmierską do granicy
miasta). Przewiduje się dwa warianty jej przebiegu. Wariant I wymaga
realizacji nowej trasy na całym odcinku wzdłuŜ linii kolejowej, wariant II
wykorzystuje fragment istniejącej ul. Krakowskiej klasy GP. Realizacja
fragmentu drogi w terenach lasów państwowych wymaga uwzględnienia,
istniejących w tym terenie Wyłączonych Drzewostanów Nasiennych Sosny
pospolitej rasy podhalańskiej (centralny rejestr WDN z 1961 roku) oraz
ciągu migracji zwierząt.
ulica główna jednojezdniowa (G) w ciągu drogi krajowej nr 49 Nowy Targ Czarna Góra - Jurgów - granica państwa (od projektowanego skrzyŜowania
z projektowaną drogą Nowy Targ – Krościenko).
ulica główna jednojezdniowa (G) w ciągu drogi wojewódzkiej nr 957 Białka Jabłonka - Nowy Targ (przewidywana budowa wiaduktu drogowego nad
istniejącą linią kolejową, w wypadku rezygnacji z przebudowy kolei);
ulica główna dwujezdniowa (G) w ciągu drogi wojewódzkiej nr 969 Nowy
Targ - Krościenko - Nowy Sącz (od projektowanego skrzyŜowania z drogą
GP w wariancie I, od skrzyŜowania z ulicą Krakowską w wariancie II);
Zgodnie z przepisami ustawy prawo ochrony środowiska, wskazanym jest
wprowadzenie obszarów ograniczonego uŜytkowania od dróg krajowych i
wojewódzkich.
b. Podstawowy układ drogowo - uliczny, zapewniający obsługę komunikacyjną
miasta, tworzyć będą:
ulica główna jednojezdniowa i dwujezdniowa (G) – ul. Krakowska, która do
czasu realizacji obejścia zachodniego, będzie pełnić funkcję drogi głównej
ruchu przyspieszonego (GP);
w przypadku wyboru wariantu I - ulica zbiorcza jednojezdniowa (Z) - ul.
Krakowska, która do czasu realizacji obejścia zachodniego, będzie pełnić
funkcję drogi głównej ruchu przyspieszonego (GP – równieŜ w wypadku
wyboru wariantu II);
ulica zbiorcza jednojezdniowa i dwujezdniowa (Z) – ul. Ludźmierska,
Kolejowa i Aleja Tysiąclecia, które do czasu realizacji obejścia
południowego, będą pełnić funkcję drogi głównej (G);
ulica zbiorcza jednojezdniowa (Z) – ul. Sikorskiego wraz z projektowanym
odcinkiem od Alei Tysiąclecia do ul. Krakowskiej;
ulica zbiorcza jednojezdniowa (Z) – ul. Jana Pawła II od Alei Tysiąclecia do
projektowanego skrzyŜowania z drogą główną (G);
c. Układ uliczny, zapewniający obsługę komunikacyjną poszczególnych dzielnic
miasta, tworzyć będą:
ulice lokalne – istniejące i projektowane;
ulice dojazdowe lub drogi wewnętrzne.
Konieczna jest modernizacja istniejącej sieci ulicznej oraz realizacja nowych
ulic, zapewniających lepszą dostępność i obsługę obszarów zurbanizowanych i
przewidzianych do zainwestowania.
d. Zalecane min. szerokości w liniach rozgraniczających dla poszczególnych
klas ulic:
dla drogi ekspresowej (S) - 40 m;
dla ulic głównych ruchu przyspieszonego (GP) - 40 m;
dla ulic głównych dwujezdniowych (G) - 35 m;
dla ulic głównych jednojezdniowych (G) - 25 m;
dla ulic zbiorczych dwujezdniowych (Z) - 30 m;
dla ulic zbiorczych jednojezdniowych (Z) - 20 m;
18
dla ulic lokalnych (L) - 12 m;
dla ulic dojazdowych (D) - 10 m.
Dla poprawy warunków ruchu, przewiduje się realizację węzłów
drogowych na najbardziej obciąŜonych skrzyŜowaniach oraz bezkolizyjnych
skrzyŜowań ulic z liniami kolejowymi.
Dla ochrony obszarów śródmiejskich o istotnych wartościach
kulturowych, przewiduje się wydzielenie obszaru o ograniczonym ruchu i
realizację parkingów na obrzeŜu tego obszaru. W obszarze tym naleŜy
zachować linie rozgraniczające w dostosowaniu do historycznych pierzei ulic,
których szerokości zostaną określone w miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego.
e. ŚcieŜki rowerowe o szerokości min. 2,0 m, będą realizowane zgodnie z
rysunkiem Nr 1 – Kierunki zagospodarowania przestrzennego.
Przy przebudowie istniejących dróg, dopuszcza się realizację ścieŜek nie
wyznaczonych na rysunku studium, w liniach rozgraniczających tych dróg.
MoŜliwość realizacji ścieŜek rowerowych w terenach zieleni urządzonej i
parkowej.
f.
W zakresie komunikacji kolejowej przewiduje się przełoŜenie istniejącej linii
kolejowej Kraków - Chabówka - Zakopane oraz realizację nowego dworca
kolejowego (DK), przedstawionego na rysunku studium w II wariantach. W
wypadku rezygnacji z jej przebudowy, nad istniejącą linią kolejową, obowiązuje
budowa wiaduktu drogowego w ciągu drogi wojewódzkiej nr 957,
Przywrócenie funkcjonowania linii Nowy Targ – Podczerwone wymaga zgody
władz Gminy Nowy Targ, gdyŜ na terenie gminy została ona zdemontowana i jej
utrzymanie wymaga wyznaczenia nowej trasy.
g. W zakresie transportu lotniczego przewiduje się rozwój na bazie lotniska
sportowo - rekreacyjnego. WiąŜe się to z jego modernizacją i rozbudową pod
kątem
zabezpieczenia
normatywnych
ograniczeń
wynikających
z
funkcjonowania lotniska. Wysokości obiektów i urządzeń wznoszonych w
strefach nalotu oraz zadrzewienia, muszą być uzgadniane kaŜdorazowo przez
Główny Inspektorat Lotnictwa Cywilnego.
ROZDZIAŁ V.
KIERUNKI KSZTAŁTOWANIA ŚRODOWISKA.
1. Ustala się, Ŝe polityka w zakresie kształtowania środowiska - poza działaniami
związanymi z realizacją infrastruktury ekologicznej i realizacją zasady eliminacji
zagroŜeń „u źródła” - winna uwzględnić dostosowanie zasad gospodarowania do
wydzielonych obszarów w strukturze miasta i wyznaczonych w nich stref ochrony
konserwatorskiej, jak równieŜ ochronę zachowawczą obszarów i obiektów cennych
przyrodniczo i kulturowo.
2. Polityka rozwoju społeczno - gospodarczego, prowadzona przez władze
samorządowe, będzie stwarzać warunki dla:
a. racjonalnego i oszczędnego gospodarowania terenem i zasobami przyrody;
b. racjonalnego prowadzenia działalności produkcyjno - usługowej, dostosowanej
do uwarunkowań przyrodniczych obszaru, w szczególności na zasadach:
wykluczenia technologii wodo i energochłonnych;
likwidacji zanieczyszczenia „u źródła”, przez modernizację technologii i
konsumpcji, neutralizację zanieczyszczeń, zmianę nośników energii w
kierunku czynników ekologicznych, ograniczanie ilości wytwarzanych
odpadów i wdraŜania recyklingu, modernizacji takich systemów jak
ciepłowniczy czy komunikacyjny;
19
kompleksowego wyposaŜenia terenów w systemy i urządzenia ochronne, w
szczególności zbiorcze systemy kanalizacyjne i w koniecznych wypadkach w
obiekty do podczyszczania ścieków, a takŜe obiekty słuŜące
unieszkodliwianiu odpadów.
c. sanacji wartości tkwiących w zasobach kulturowych - zwłaszcza historycznego
centrum - określających rangę miasta w regionie i jego strukturę funkcjonalną;
d. rozwoju rekreacji, leśnictwa i rolnictwa górskiego na zasadach ekologicznych;
e. uwzględnienia i wykorzystywania (wynikających z przepisów prawnych)
uprawnień samorządów i administracji rządowej do ustalania wymogów
ekologicznych wobec podmiotów gospodarujących na terenie miasta;
f. stworzenia warunków (organizacyjnych i ekonomicznych) do realizowania i
korzystania z niekonwencjonalnych rozwiązań ekologicznych np. nowych źródeł
energii (geotermia, elektrownie wodne, urządzenia wykorzystujące energię
słońca i wiatru);
g. zagęszczenia sieci istniejącego monitoringu oraz uruchomienie monitorowania
pozostałych, nie badanych dotychczas elementów środowiska dla
obserwowania skutków i dynamiki zmian środowisku, powodowanych
aktywnością społeczno - gospodarczą.
3. Polityka w stosunku do przyrodniczych obszarów lub obiektów chronionych,
prowadzona przez władze samorządowe będzie uwzględniać:
a. kontynuowanie ścisłej ochrony rezerwatowej torfowiska „Bór na Czerwonem”
poprzez jego poszerzenia i utworzenie strefy ochrony krajobrazowej w
otoczeniu rezerwatu;
b. utworzenie stanowiska dokumentacyjnego „Samorody” w Kokoszkowie, z uwagi
na atrakcyjne odsłonięcie najmłodszych ogniw fliszu magurskiego na stromym
brzegu Dunajca;
c. zapewnienie ochrony zachowawczej pomnikom przyrody, tj. grupie 5 lip koło
Kościoła św. Anny oraz 22 drzewom przy ul. Waksmundzkiej (co wymaga
rozstrzygnięcia przez kompetentne organy, zakresu dalszej ich ochrony Wojewódzki Konserwator Przyrody i Zarządca Drogi Powiatowej), a takŜe
objęcie ochroną pomnikową grupy 3 - ch drzew k. kapliczki w przysiółku Buflak.
4. Polityka w zakresie kształtowania terenów zieleni urządzonej prowadzona przez
władze samorządowe, będzie uwzględniać:
a. zwiększenie powierzchni terenów zieleni urządzonej, poprzez realizację Parków
Miejskich oraz ogrodów i zieleńców;
b. powiększenie zieleni w centrum miasta poprzez utworzenie Parku Miejskiego w
rejonie tzw. Parku;
c. przystosowanie na cele parkowe zieleni leśnej i utworzenie Parku Miejskiego w
przemysłowej części miasta, w rejonie dawnego NZPS-u.
5. Polityka w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego prowadzona przez władze
samorządowe, będzie uwzględniać:
a. strefy ochrony konserwatorskiej:
Strefę
ochrony zespołu staromiejskiego, obejmującą obszar osady
przedlokacyjnej „Stare Cło”, teren miasta lokacyjnego z poszerzeniem o XV to i XVI - to wieczne przedmieścia, teren dworu i folwarku starostwa, w której
naleŜy uwzględnić ochronę planu (układ ulic, pierzei i działek), skali i
charakteru obiektów (architektura z przełomu XIX i XX wieku) oraz obiektów
wpisanych do rejestru WKZ;
Strefę ochrony rezerwatowej, obejmującą otoczenie zespołu Kościoła Św.
Anny.
Strefy ochrony archeologicznej, obejmujące: teren osady przedlokacyjnej,
miasta lokacyjnego wraz z pierścieniem dawnego systemu obronnego oraz
rejon Kościoła Św. Anny w której naleŜy uwzględnić nadzór archeologiczny
przy pracach ziemnych.
20
b. ochronę historycznego tła krajobrazowego, zwłaszcza stoków gorczańskich z
utrzymaniem charakteru ich zabudowy (przysiółki);
c. działania
zmierzające
do
estetyzacji
wnętrz
urbanistycznych
i
architektonicznych.
ROZDZIAŁ VI.
POLITYKA W ZAKRESIE OPRACOWANIA PLANÓW ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO.
A. Na obszarze miasta w latach 1996 – 2001 przyjęto Uchwałami Rady Miejskiej w
Nowym Targu, następujące miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego:
NOWY TARG 1, NOWY TARG 2, NOWY TARG 3, NOWY TARG 5, NOWY TARG
6, NOWY TARG 7, NOWY TARG 8, NOWY TARG 9, NOWY TARG 11, NOWY
TARG 14 (łącznie 14 planów).
Na obszarach objętych w/w planami, polityka lokalizacyjna będzie prowadzona na
podstawie ich ustaleń. Ustalenia tych planów są nadal obowiązujące i
uwzględnione w ustaleniach studium.
B. Na obszarze miasta zgodnie z Uchwałami Rady Miejskiej w Nowym Targu
wdroŜono procedurę formalno – prawną dla następujących miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego:
NOWY TARG 10, NOWY TARG 12, NOWY TARG 13, NOWY TARG 15, NOWY
TARG 16, NOWY TARG 17 (łącznie 6 planów).
Na obszarach objętych w/w planami, polityka lokalizacyjna po ich zatwierdzeniu
przez Radę Miejską, będzie prowadzona na podstawie ich ustaleń. Przesądzenia
co do przeznaczenia terenów, określone w uchwałach Rady Miejskiej o
przystąpieniu do opracowania planów są uwzględnione w ustaleniach studium.
C. Na obszarze miasta Nowy Targ, polityka w zakresie opracowania miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego musi uwzględnić obowiązek
opracowania planów, wynikający z ustawy o zagospodarowaniu
przestrzennym.
Obszary, dla których sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego jest obowiązkowe:
art. 13. ust.1. pkt.1. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym (jeŜeli
przepisy szczególne tak stanowią):
1. Teren górniczy złóŜ gliny - „Nowy Targ II.”, zgodnie z ustawą - art.53.ust.1.,
prawo geologiczne i górnicze.
W planie tym naleŜy ustalić warunki dla realizacji przebiegu drogi krajowej
w kierunku Nowego Sącza oraz zasady realizacji usług i rekultywacji
terenu.
2. Wszystkich terenów przewidzianych do zainwestowania, a uŜytkowanych
jako grunty rolne i leśne, zgodnie z art.7.ust.1. ustawy o ochronie gruntów
rolnych i leśnych, nie wyłączonych stosowną decyzją z produkcji rolnej.
W pierwszej kolejności naleŜy opracowywać miejscowe plany
zagospodarowania przestrzennego ustalone na rysunku Nr 1. - „Kierunki
zagospodarowania przestrzennego”, wymagające wyłączeń z produkcji
rolnej.
art. 13. ust.1. pkt. 2. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym (dla
obszarów na których przewiduje się programy wojewódzkie słuŜące realizacji
ponadlokalnych i regionalnych celów publicznych oraz programy zawierające
zadania rządowe słuŜące realizacji ponadlokalnych celów publicznych). Są to
inwestycje z zakresu:
21
1.
2.
ponadlokalnej infrastruktury technicznej i komunikacji:
droga ekspresowa (S) i ulica główna ruchu przyspieszonego (GP) w
ciągu drogi krajowej nr 47 Rabka - Nowy Targ - Zakopane;
ulica główna (G) w ciągu drogi wojewódzkiej nr 969 Nowy Targ Krościenko - Nowy Sącz (od skrzyŜowania z projektowaną drogą
klasy GP);
linia kolejowa Kraków – Zakopane
budowa wiaduktu drogowego w ciągu drogi wojewódzkiej nr 957, nad
istniejącą linią kolejową, w wypadku rezygnacji z przebudowy kolei
(zgodnie ze strategią rozwoju woj. Małopolskiego);
lotnisko sportowo - usługowe - do modernizacji i przystosowania do
obsługi pasaŜerskiej;
ponadlokalnej infrastruktury społecznej:
rejon szpitala - dokończenie realizacji (wchodzi w obszar „Planu A”).
art. 13. ust.1. pkt. 3. i pkt. 4. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym
(dla obszarów na których przewiduje się na zadania dla realizacji lokalnych
celów publicznych i ze względu na istniejące uwarunkowania). Są to
inwestycje z zakresu:
1.
Komunikacji - inwestycje realizowane jako zadania własne gminy:
ulice zbiorcze - do modernizacji i do realizacji;
ulice lokalne - do modernizacji i do realizacji;
ulice dojazdowe i wewnętrzne do modernizacji i do realizacji;
parkingi.
2.
Infrastruktury technicznej (urządzenia i obiekty) zaliczone do zadań
własnych gminy, w tym związane z wyprzedzającym uzbrojeniem
nowych terenów.
3.
Zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie:
budownictwa mieszkaniowego - komunalnego i zorganizowanego;
usług zdrowia i oświaty;
terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, w tym terenów zieleni
urządzonej, m.in. „Plan F” – rejon ulicy Sikorskiego, z
podstawowym przeznaczeniem terenu - tereny kładki pieszej nad
Dunajcem;
cmentarnictwa (w opracowaniu Nowy Targ 16);
targowisk miejskich (w opracowaniu Nowy Targ 16).
4.
Obowiązek opracowania miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego istnieje równieŜ dla terenów wskazanych do
zainwestowania w pierwszej kolejności, na których przewiduje się
realizację dróg gminnych oraz ich uzbrojenie:
Plan A – rejon szpitala.
a. podstawowe przeznaczenie terenu – usługi publiczne.
Plan B – rejon ulicy Willowej.
a. podstawowe przeznaczenie terenu - tereny budownictwa
mieszkaniowego;
Plan C – rejon Niwy.
a. podstawowe przeznaczenie terenu - tereny budownictwa
mieszkaniowego;
Plan nr E – ulicy Kasprowicza.
a. podstawowe przeznaczenie terenu - tereny budownictwa
mieszkaniowego;
Plan G – rejon lotniska.
a. podstawowe przeznaczenie terenu - tereny usług komercyjnych;
b. obowiązek lokalizacji parkingów.
22
Plan H – rejon istniejącego wysypiska śmieci.
a. podstawowe przeznaczenie terenu - tereny usług komercyjnych;
b. obowiązek likwidacji istniejącego składowiska odpadów
Plan I – rejon kotłowni.
a. podstawowe przeznaczenie terenu - tereny usług komercyjnych;
Obszary, dla których sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego jest wskazane:
Tereny historycznego załoŜenia urbanistycznego, częściowo do objęcia
ochroną konserwatorską.
Plan D – Śródmieście.
a. podstawowe przeznaczenie terenu - zabudowa wielofunkcyjna
mieszkaniowa (wielorodzinna i jednorodzinna) oraz usługi (publiczne i
komercyjne)
b. obejmuje tereny centrum usługowego o charakterze ogólnomiejskim. oraz
tereny zabudowy wielofunkcyjnej;
c. rozwój uwarunkowany jest wymogami wynikającymi z funkcjonowania
stref ochrony zespołu staromiejskiego.
d. naleŜy jako minimum ustalić linie zabudowy w dostosowaniu do
historycznych linii zabudowy i skali istniejących obiektów, wysokości
pierzei ulicznych lub obiektów oraz rejony o zakazie zabudowy, a takŜe
tereny parkingów i miejsc postojowych.
e. obowiązkowo naleŜy objąć opracowaniem miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego, tereny centrum usługowego o
charakterze ogólnomiejskim (CC) - Plan D 1 – Śródmieście.
Tereny do zalesień, o ile będą uwzględnione w programie zalesień lub
zadrzewień i nie będą zalesione na podstawie decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu.
§ 2.
Z dniem wejścia w Ŝycie niniejszej uchwały traci moc Uchwała Nr 60/LI/97 Rady
Miejskiej w Nowym Targu z dnia 3 października 1997 roku w sprawie „Studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Nowy Targ”.
§ 3.
Wykonanie Uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Nowy Targ.
§ 4
Uchwała wchodzi w Ŝycie z dniem podjęcia.
23
UZASADNIENIE
Zmiana przyjętego przez Radę Miejską październiku 1997r
Studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania podyktowana została głównie
uchwaleniem Strategii Rozwoju Miasta Nowego Targu.
Dotychczasowa polityka przestrzenna musi ulec weryfikacji równieŜ z powodu:
- zmian, które zaszły od okresu uchwalenia Studium w przepisach ustawowych, w
tym w szczególności w ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie
zawartości Studium,
- zmianą podziału administracyjnego kraju i w związku z tym przejściem miasta
Nowego Targu do województwa małopolskiego,
- opracowaniem w 2000r Strategii rozwoju Małopolski,
- opracowaniem „Oceny Zmian w Zagospodarowaniu Przestrzennym miasta Nowy
Targ” przez Zarząd Miasta, w której zostały określone problemy i konflikty
przestrzenne mające negatywny wpływ na projektowane zagospodarowanie. Główne
problemy lokalne wypunktowane w tej ocenie znalazły swe odzwierciedlenie w
zadaniach Strategii Rozwoju miasta. Konflikty ponadlokalne związane głównie z
przebiegiem drogi ekspresowej po trasie istniejącej ul.Krakowskiej zostały w studium
uwzględnione poprzez przeniesienie jej lokalizacji na obrzeŜe miasta.
Konferencja opiniująca projekt zmiany Studium odbyła się w dniu 3.12.20002r.
W wyniku analizy uwag przedłoŜonych przez organy opiniujące, do Studium zostały
wprowadzone odpowiednie zmiany uwzględniające je w całości lub w części.
Do Studium po przekazaniu materiałów wysokiej Radzie zostały wniesione uwagi :
- Lasów Państwowych – Nadleśnictwo Nowy Targ dotyczące ochrony Wyłączonych
Drzewostanów Nasiennych sosny pospolitej oraz uwagi dotyczące migracji zwierząt
- Urzędu Marszałkowskiego w zakresie budowy węzła na ulicy Ludźmierskiej
- Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w zakresie II wariantowego
włączenia obwodnicy miasta do „zakopianki”.
- Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w zakresie poszerzenia stref ochrony
biologicznej do 15m wzdłuŜ cieków wodnych. Nie uwzględniono wniosku dotyczącego
wykreślenia zapisu o dopuszczeniu zmniejszenia szerokości tych pasów w wyniku
szczegółowych analiz przyrodniczych i zapewnienia funkcjonowania ciągów
ekologicznych.
- Gorczańskiego Parku Narodowego dotyczący pierwszeństwa zalesień korytarzy
ekologicznych. Nie uwzględniono wniosku dotyczącego zmiany zapisu z kolejki
linowej pod Turbacz na kolej linową na Dziubasówki z uwagi na to, Ŝe zasięg terenów
do sportów narciarskich został określony na rysunku Studium i ograniczono go tylko
do terenów miasta.
- Gminy Szaflary w zakresie dwuwariantowego przebiegu „Zakopianki”, moŜliwości
zaopatrzenia w wodę sołectw Szaflary i Zaskale z miejskiego ujęcia wody w
Szaflarach.
Pozostałe organy opiniujące (łącznie 19) w tym Wojewoda Małopolski
zaopiniowały projekt uchwały bez zastrzeŜeń.