Odnośniki na stronach www

Odnośniki na stronach www
W poprzednim wykładzie omówione zostały podstawowe znaczniki służące do budowania stron WWW.
Teraz przyszedł czas na wprowadzenie odnośników, które stanowią istotę Internetu.
Odnośnik (łącze, odsyłacz, link, hiperłącze) to narzędzie służące do nawigacji, umożliwiające odbiorcom
przemieszczanie się do innych stron lub do innych miejsc w obrębie danej strony. Łącza składają się z dwóch
elementów: opisu i adresu docelowego.
Opis jest widoczny na stronie. Funkcję opisu może pełnić wyraz, fraza albo obraz.
Adres docelowy wskazuje położenie dokumentu, do którego nastąpi przejście po kliknięciu odnośnika. Do tworzenia
odnośników służy znacznik <a>...</a>. Znaczniki łączy powinny być umieszczane w obszarze działania elementów
blokowych, np. nagłówków, akapitów.
Opis należy umieścić między początkowym i końcowym znacznikiem elementu hiperłącza. Adres docelowy jest
definiowany za pomocą atrybutu href. Zatem aby umieścić na swojej stronie link do strony naszej szkoły należy wpisać
w kodzie źródłowym:
<a href=”http://www.loradz.republika.pl/”>Strona Główna I LO w Radzyniu Podlaskim</a>. Tekst będący opisem
łącza zostanie wyróżniony w treści strony w taki sposób, aby można było zauważyć, że jest on hiperłączem. Najczęściej
odbywa się to za pomocą innego koloru czcionki i wykorzystania podkreślenia.
Adresy internetowe
Adresy do stron mogą być względne i bezwzględne.
Adresy bezwzględne charakteryzują się tym, że zawierają informacje o pełnej ścieżce dostępu do pliku, włącznie z
określeniem protokołu i pełnego adresu serwera, np.
<a href=”http://www.kurshtml.boo.pl/html/odsylacze.html”>ciekawy kurs html</a>.
Określenie bezwzględne oznacza, że adres ma wartość niezmienną niezależnie od położenia dokumentu, w którym jest
zapisany.
Wszystkie dokumenty w sieci wskazuje się za pomocą URI (ang. Universal Resource Identifier — Uniwersalny
Identyfikator Zasobu). Najprościej mówiąc jest to adres strony, który widzimy w przeglądarce. Typowy adres w
Internecie ma następującą budowę:
http://www.przyklad.com.pl/moje/pliki/strona.html#spis





pierwsze pole – protokół – jest zakończone znakiem dwukropka. Za przesyłanie stron WWW odpowiada protokół
HTTP, ale mogą być też wykorzystywane inne protokoły komunikacyjne (np. FTP – do przesyłanie plików);
drugie pole to nazwa serwera – poprzedzane jest dwoma znakami ukośnika prawego (//);
w kolejnym kroku należy podać ścieżkę dostępu do potrzebnego pliku czyli nazwy katalogów –
nazwa katalogu wydzielana jest za pomocą ukośnika (/);
nazwa pliku strony (łącznie z rozszerzeniem) umieszczana jest za ostatnim znakiem ukośnika;
część ostatnia – zaczynająca się znakiem # – jest opcjonalna. Wskazuje miejsce wewnątrz dokumentu (strony) o
podanej nazwie.
Adres względny jest ustalany na podstawie adresu dokumentu, w którym łącze zostało umieszczone. Łącza względne
są wykorzystywane do przechodzenia do stron znajdujących się na tym samym serwerze. Określając położenie pliku
strony korzystamy z prawego ukośnika (slash) / aby oddzielić katalog i nazwę pliku, np. przykład/strona.html. Aby
odwołać się do pliku znajdującego w katalogu nadrzędnym (o jeden poziom wyżej) stosujemy ../, np. ../strona.html.
Oto kilka przykładów zawartości znacznika href:
wartość atrybutu href znaczenie


href=”strona.html” Plik strona.html znajduje się w katalogu bieżącym.
href=”kat1/strona.html”
Plik strona.html znajduje się w katalogu kat1 znajdującym się w katalogu bieżącym.




href=”kat1/kat2/strona.html”
Plik strona.html znajduje się w katalogu kat2, który jest folderem w katalogu kat1. Folder kat1 znajduje się w
katalogu bieżącym.
href=”../strona.html”
Plik strona.html znajduje się w katalogu nadrzędnym, czyli w katalogu o poziom wyżej niż bieżący.
href=”../../strona.html”
Plik strona.html znajduje się w katalogu znajdującym się o dwa poziomy wyżej niż katalog bieżący.
href=”../kat3/strona.html”
Plik strona.html znajduje się w katalogu kat3 znajdującym się w folderze nadrzędnym.
A tak będzie wyglądał znacznik <a> odnoszący odbiorcę do strony znajdującej się w folderze podrzędnym strony na tym
samym serwerze co dana strona:
<a href="strony/pierwsza_strona.html">strona przykładowa</a>
Adresowanie względne jest wygodniejsze i bezpieczniejsze – umożliwia swobodne przenoszenie stron. Jeżeli mamy
kilka swoich stron, między którymi odsyłamy odbiorcę, to wszystkie te strony muszą znaleźć się na serwerze. Jeżeli
któraś z nich się nie wyświetla należy sprawdzić poprawność nazwy pliku oraz poprawność ścieżki dostępu. W
przypadku linków do stron znajdujących się w sieci, należy sprawdzić poprawność adresu URI (np. czy podany został
protokół, czy nie ma żadnej literówki, itp.).
Zakotwiczenia
Znaczniki mogą służyć także do przemieszczania się w obrębie jednej strony, np. na początku dokumentu umieszczony
zostaje spis treści, którego pozycje będą prowadziły do kolejnych fragmentów lub na dole strony znajduje się odnośnik
przenoszący na początek dokumentu. Do tego celu służą zakotwiczenia czyli miejsca, do których należy przejść. Aby
móc przejść do wybranego miejsca należy w odpowiednim miejscu w kodzie źródłowym umieścić zakotwiczenie za
pomocą znacznika <a> z atrybutem name:
<a name=”nazwa_zakotwiczenia”>opis zakotwiczenia</a>
Opis zakotwiczenia nie jest wymagany.
Aby odwołać się do tego wybranego miejsca należy umieścić
<a href=”#nazwa_zakotwiczenia>opis odsyłacza</a>
Na przykład: na samym początku strony, zaraz po otwarciu znacznika <body> umieszczamy zakotwiczenie:
<a name="gora"></a>, następnie na samym dole strony – tuż przed zamknięciem znacznika </body>
umieszczamy odwołanie do naszego zakotwiczenia:
<p><a href="#gora"><em>przejdź na gorę strony</em></a></p>
Odsyłacz do pliku
Znacznik łącza można wykorzystać także jako uniwersalny sposób odtwarzania plików. Zdarza nam się czasami oglądać
strony, na których widzimy komunikat: aby obejrzeć zawartość pliku zainstaluj....
Wiadomo przecież, że przeglądarka nie służy do otwierania dokumentów tekstowych lub arkuszy kalkulacyjnych. Musi
posiłkować się programami dostosowanymi do tych celów. Jak zatem pokazać odbiorcy np. naszą prezentację albo
wykład? Najwygodniej umieścić odsyłacz do tego pliku:
<a href="ścieżka dostępu do pliku">opis odsyłacza</a>
Po kliknięciu takiego odnośnika najprawdopodobniej pojawi się okno z pytaniem „Czy chcesz otworzyć ten plik przy
pomocy programu ... czy zapisać go na dysku?”
Po wybraniu Otwórz program przystosowany do obsługi danych plików otworzy go. Po zapisaniu pliku na dysku odbiorca
będzie mógł wielokrotnie wracać do tego pliku. Wadą tego rozwiązania jest to, że odbiorca musi posiadać odpowiedni
program, który potrafi obsłużyć wybrany typ plików – dlatego lepiej jest publikować pliki w formatach otwartych.