Teoria formy wizualnej-wykłady-10h

KIERUNEK: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych
SPECJALNOŚĆ: Media Rysunkowe, Intermedia i multimedia
STUDIA STACJONARNE I STOPNIA
ROK STUDIÓW: II
Nazwa przedmiotu
Teoria formy wizualnej
Stopień i tytuł naukowy
Imię i nazwisko prowadzącego
Semestr studiów
dr Bernadeta Didkowska
3
Wymiar godzin
10 h
Forma zajęć
Wykłady
Zajęcia w ramach
Tok ogólny
Wymagania wstępne wobec
studenta
-
1.CEL PRZEDMIOTU
Celem przedmiotu jest analiza formy plastycznej rozumianej jako język plastyczny, wizualny,
analizowany w kontekście historycznym i współczesnym. Poznanie procesu formowania się
sposobów przedstawiania artystycznego mieszczącego się w ogólnych ramach stylu,
opierającego się na możliwościach formalnych, którymi dysponowała dana epoka.
Poszukiwanie analogii do takich zwrotów jak „oko” artysty czy „widzenie” artysty, pod którymi
kryje się właśnie sposób kształtowania przedmiotów w przedstawieniu artystycznym.
2.TEMATYCZNE UJĘCIE TREŚCI
-
Wielorakie pojęcie formy.
-
Forma językiem dzieła sztuki
-
Struktura: elementy, relacje między nim a całością układu
-
Symbol: droga do procesów myślowych i kultur przeszłości
-
Forma kontemplacyjna, przenikliwa, skojarzeniowa
-
Alternatywność formy w ujęciu Heinricha Wölfflina
-
Konstruktywistyczne ujęcie formy
-
Elementy formy w ujęciu Bauhaus’u
-
Forma jako pochodna procesu historycznego
-
Sposoby przedstawiania wybranych tematów dzieł sztuki w różnych okresach
historycznych.
-
Jednostkowe, wspólne, uniwersalne wartości obrazu
-
Współczesne zasady budowania informacji wizualnej.
-
Konsekwencje formalne zapisu analogowego i cyfrowego.
3. OPIS METOD I FORMA REALIZACJI
Wykłady odwołujące się do prezentacji poglądów wybranych artystów, teoretyków sztuki
na temat podstawowych problemów jakości wizualnych, uzupełnione są analizą
wybranych dzieł sztuki dawnej i współczesnej.
4. ZALECANE ŹRÓDŁA WIEDZY
Literatura
Alberti L.B. (1963). O malarstwie. Wrocław: Ossolineum
Arnheim R.(2004). Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka. Gdańsk:
Słowo/obraz terytoria
Eco U. (2007)(red.)Historia brzydoty. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS
Eco U. (2005) (red.) Historia piękna. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS
Frutiger, A. (2003). Człowiek i jego znaki. Warszawa: Wydawnictwo Do Wydawnictwo
Optima.
Gage J. (2008). Kolor i kultura. Teoria i znaczenie koloru od antyku do abstrakcji,
Kraków: UNIVERSITAS
Gombrich E. H.(1981), Sztuka i złudzenie. Warszawa: PIW
Gombrich E.H. (1991), Obraz wizualny. [w:] M. Głowiński (red.) Symbole i symbolika.
Warszawa: Czytelnik
Gwóźdź A. (1994) (red.) Po kinie?... Audiowizualność w epoce przekaźników
elektronicznych. Kraków: UNIVERSITAS
Hopfinger M. (1997). Kultura audiowizualna u progu XXI wieku. Kraków: Instytut Badań
Literackich PAN
Kandyński W. (1989). Punkt i linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów
malarskich. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy,
Kandyński W. (1996). O duchowości w sztuce. Łódź: Państwowa Galeria Sztuki
Karginow G.(1981). Rodczenko. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe
Malewicz K.(2006). Świat bezprzedmiotowy. Biblioteka Bauhausu. Gdańsk :Słowo/obraz
terytoria
Naylor, Gillion, (1988). Bauhaus, Warszawa
Poprzęcka M. (2008). Inne obrazy. Oko, widzenie, sztuka. Od Albertiego do Duchampa.
Gdańsk: Słowo/obraz terytoria
Porębski M. (1986). Sztuka i informacja. Warszawa: Wydawnictwo Literackie
Read H. (1973). O pochodzeniu formy w sztuce. Warszawa: PIW
Read H. (1982). Sens sztuki. PWN
Rzepińska M. (1983). Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Kraków:
Wydawnictwo Literackie
Strzemiński W. (1974). Teoria widzenia. Kraków: Wydawnictwo Literackie
Tatarkiewicz W. (1982). Dzieje sześciu pojęć. Warszawa: PWN
Wölfflin H. (2006). Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce
nowożytnej. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria,
Vinci da L. (2006).Traktat o malarstwie. Gdańsk: słowo/obraz terytoria
Żadowa Ł. A. (1982). Poszukiwania i eksperymenty. Warszawa: WAiF,
Stosowane pomoce
Forma zaliczeń
Projektor multimedialny, Internet, reprodukcje, albumy,
książki
Zaliczenie po 2 semestrze
UWAGI
Opracowała: dr Bernadeta Didkowska