Izrael i Kościół #1

ISRAEL P-1
William Marrion Branham
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
(Izrael w Egipcie)
Israel And The Church #1
(Israel In Egypt)
25 marca 1953
Branham Tabernacle, Jeffersonville IN
(53–0325)
Mówione Słowo jest oryginalnym nasieniem
Zdjęcie Williama Branhama ze Słupem Ognia
(wykonane przez Jamesa Ayersa w Sam Houston Collisseum
w Houston w stanie Teksas w dniu 25 stycznia 1950 r.)
Izrael i Kościół #1
(Izrael w Egipcie)
Israel And The Church #1
(Israel In Egypt)
środa wieczór, 25 marca 1953
Branham Tabernacle, Jeffersonville IN
Nagranie na taśmie magnetofonowej
o numerze 53-0325 trwa 1 godzinę i 47 minut.
Numeracja akapitów według VGR 53-0325 Software Version
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
(IZRAEL W EGIPCIE)
Stara, miła Świątynia… Wiele razy byłem tu przez godzinę albo
dwie, czy jakoś tak, w czasie jakiejś usługi. Teraz jestem tu pierwszy
raz od powrotu, w ogóle gdziekolwiek, starając się podtrzymać przebudzenie. Dzisiejszego wieczora rozpoczynamy. Przebudzenie, moim zdaniem, nie polega na pozyskiwaniu nowych członków. Przebudzenie nie
polega na pozyskaniu grupy nawróconych, chociaż w trakcie przebudzenia
i te sprawy mają miejsce. Ale przebudzenie jest ożywieniem tych, którzy
już są, powoduje ono ich ożywienie.
2
A więc ja… my mamy tutaj cudownego pastora, brata Neville, który siedzi tu z przodu na krześle, dzisiaj z lekką chrypką, od zimna.
I dzisiaj chciałbym urządzić to tak po domowemu. Kiedyś, kiedy byłem
tu, to byłem tu pastorem, prowadzącym pieśni, zbierałem ofiary, płaciłem
długi, byłem odźwiernym, cieślą, wybierałem popiół z pieca, i robiłem
wszystko, co było do zrobienia. Wtedy jeszcze pracowałem w Public Service Company na boku. Siedemnaście lat to trwało – byłem tutaj. I jestem
bardzo szczęśliwy, że mamy dzisiaj tu ten miły, stary budynek. On stanowi
dla mnie coś w rodzaju kolebki. Nie jest dopracowany, ale… i nie jest olbrzymich rozmiarów, ale jest przytulny i czuję się w nim bardzo wygodnie.
I jestem bardzo zadowolony z niego.
4
A więc, nasze zgromadzenia będą zawierać się, zdaje się… Poświęcamy
na to pięć wieczorów, aż do niedzieli wieczór. I mamy zamiar nauczać
z Pisma; [będzie to – tł.] nauczanie. Otóż, w tym nauczaniu, ono oparte
będzie wyłącznie na Biblii. Otóż, i dalej, i w – w czasie tego zgromadzenia… Otóż, chcę to jasno zaznaczyć, od razu na początku, abyśmy mieli
prawdziwe podłoże [do dalszych rozważań – tł.]. Wierzę, że wy… Tak
najpierw chcemy – zobaczyć te zasady i uregulowania, i wszystko to, co
mamy robić – zanim zaczniemy się modlić i rozpoczniemy te usługi…
5
A więc zamierzam, jeśli Pan pozwoli, mówić dzisiaj o „Kościele”, i pięć
wieczorów o kościele.
Pierwszy wieczór, dzisiejszy – Izrael w Egipcie.
I jutro wieczór, jeśli Pan pozwoli – Na zewnątrz nad Morzem Czerwonym.
I potem kolejny wieczór – Przed Mosiężnym Wężem.
1
6
WILLIAM BRANHAM
Potem w sobotni wieczór – W Kadesz-Barnea.
I w niedzielny wieczór chcemy umieścić ich – W Kraju Rodzinnym.
I wszystko to będzie nauczaniem z Pisma. I przynieście swoje Biblie,
bowiem będziemy podawali z Pisma cytat za cytatem.
6
Było wiele telefonów o modlitwę za chorych itd. Ale trzymam się trochę
z dala od tego. Staram się skupić swoją uwagę wprost na nauczaniu z Biblii.
A więc, nie wiem, co nasz Pan będzie czynił. Spodziewamy się telefonu zza
morza, aby pojechać do krajów zamorskich. Pomyślałem, że byłby to cudowny czas. Być może w tym czasie brat Neville poczuje się lepiej i podniesie się z tego, być może, i będzie uczestniczył w tym przebudzeniu.
Chciałbym, aby potrwało ono aż do końca Wielkanocy. I chciałbym mieć
potężny chrzest tutaj w wielkanocny ranek. Czy to nie byłoby cudowne,
czas wielkiej grupy uczestników chrztu? Wierzę, że są tu młodzi ludzie,
gotowi na chrzest.
A więc, kiedy już jestem przy pytaniu o młodych ludzi. Otóż, mamy kilku
gości. Sądzę, nie jestem zaznajomiony z tym, kto tu tak naprawdę przyjechał, a kto nie. Po prostu nie wiem… [Czyste miejsce na taśmie – tł.]
8
Rozdział dwunasty, [od którego – tł.] zaczniemy, a ci, którzy mają ołówki
i kartki… Mamy trochę dodatkowych Biblii, jeśli ktoś ma życzenie śledzić
wraz z nami czytane fragmenty Pisma i chciałby wziąć jedną, to któryś ze
starszych rad będzie wam ją przynieść, teraz właśnie, jeśli tylko podniesiecie swoją rękę. Mamy tu pięć czy sześć [dodatkowych – tł.] Biblii. Inne to
Nowe Testamenty, bracie, a ja mam zamiar dziś głównie zajmować się
Starym Testamentem.
9
W sposobie studiowania Pisma byłem obwiniany za to, że zbyt wielką
wagę przykładam do typologii. Jako ten, który typuje Stary [Testament –
tł.] z Nowym. Powiem wam, dlaczego to robię. Jest tak z następującego
powodu.
Być może czasami w wielkich słowach uczeni itd. starają się podać terminy biblijne czy swoje wypowiedzi… Jestem zadowolony, osobiście,
z tłumaczenia Króla Jakuba. Dużo wody upłynie zanim pojawi się lepsze
tłumaczenie. I ja wierzę w to w ten sposób.
11
I ja wierzę w to w ten sposób. I wierzę, że całe Pismo uczy, że wszystko
w Starym Testamencie było cieniem rzeczy przyszłych. Zatem, jeśli idę
w kierunku ściany, a mój cień jest przede mną, to on coś wskazuje – kim się
okażę, kiedy do niej dojdę. On pokazuje, czy jestem czworonożnym zwierzęciem czy ptakiem, czy co by to nie było; ten cień to pokaże.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
7
I Stary Testament był cieniem albo typem Nowego Testamentu. Wszystko
w Starym Testamencie wskazuje na Golgotę. Wierzę, z pomocą Ducha
Świętego, że w ciągu tych nadchodzących tygodni (jak długo, nie wiem),
ale będę w stanie udowodnić, że każdy rozdział Starego Testamentu mówi
o Jezusie Chrystusie, i że wszystko wypełniło się w Nim. I my, w Nim,
jesteśmy doskonali. Jak prosto Bóg to uczynił. W Chrystusie jesteśmy doskonali.
13
Otóż, człowiek zawsze starał się sam się zbawić, i robił różne rzeczy, aby
się zbawić, ale w Nowym Testamencie nigdzie nie jest [napisane – tł.], że
to jest dzięki naszym własnym uczynkom; jest „z łaski jesteście zbawieni,
przez wiarę”. Jedyne co może was zbawić to łaska.
14
Otóż, przed chwilą podnosiliście ręce, bo nie wiedziałem, kto jest członkiem tutejszego kościoła, a kto nie; chciałem skonfrontować to z chrześcijaństwem. I na pozór wydaje się, że jest tu dzisiaj 99% chrześcijan. I mam
nadzieję, że ci drudzy są teraz.
15
Otóż, 1 Mojżeszowa1 jest rozdziałem-nasieniem w tej Biblii. To jest początek. Słowo „Geneza”2 oznacza „początek”.
A więc, jutro wieczór, musimy przejść do 2 Mojżeszowej3, aby zająć się
dziećmi [izraelskimi – tł.]. A słowo exodus pochodzi od słowa „wywołani,
wychodzący”. Te dzieci były z Izraela, były w trakcie masowej wędrówki.
W czasie swej wędrówki szli z Egiptu do ziemi obiecanej, którą darował im
Bóg.
17
Otóż, aby właściwie przedstawić obraz ówczesnego kościoła i porównać
go z dzisiejszym, musimy wrócić się do tego nasienia, sprowadzić to do
exodusu, zanim mógł nastąpić ów exodus. Otóż, wy… Raczej, sprowadzić
to do – [miejsca – tł.], w którym można zobaczyć, gdzie znajdował się kościół, jak oni mieszkali w Egipcie, a potem będzie można zobaczyć, jak
Bóg ich wywołał. A następnie przez resztę tego tygodnia przejdziemy bezpośrednio przez miejsca Pisma takie jak to. A dzisiaj chcemy skorzystać
z wielu, wielu cytatów z Pisma Świętego, jeśli Pan pozwoli, podczas [tego
– tł.] nauczania.
18
Otóż, pierwsze miejsce, które chcemy prześledzić, to dlaczego… Największą rzeczą, którą stwierdziłem wśród chrześcijan na całym świecie jest
1
ang. Genesis, w polskich wydaniach Biblii 1 Mojżeszowa zwana jest też czasem
Księgą Rodzaju – tł.
2
ang. Genesis oznacza geneza, pochodzenie, rodowód, początek, powstawanie – tł.
3
ang. Exodus, w polskich wydaniach Biblii 2 Mojżeszowa zwana jest też czasem
Księgą Wyjścia – tł.
8
WILLIAM BRANHAM
strach. Stale się martwią. I kiedy dotknie ich niegroźna choroba, już się
martwią. Wielu, czasami zastanawiam się [nad tym – tł.]; a teraz jestem
wspólnie z wami. Ale teraz, będę próbował dzisiaj i w trakcie tego tygodnia
przepędzić ten strach Słowem Bożym.
19
Otóż, przychodzą do mnie i mówią: „Dobrze, bracie Branham, ja w to
wierzę”. Otóż… „Wierzę w tamto”.
Jest tylko jeden sposób na świecie, aby to udowodnić. Otóż, nie mógłbym
pójść za czyimś przeżyciem, rytuałem jakiegoś kościoła. Jedyny prawdziwy
dowód tego – czym to wszystko jest – to jest Słowo Boże. Otóż, jeśli Słowo
Boże mówi pewną rzecz, wtedy muszę wierzyć, że to jest Prawda.
21
Ostatnio przyszedł do mnie młody usługujący i opowiedział mi pewną
sytuację, i powiedział, że modlił się w tej [sprawie – tł.]. I on powiedział, że
Pan objawił mu, że to będzie w pewien sposób. I ja popatrzyłem na niego
przez chwilę i powiedziałem: „Bracie, to jest bardzo piękne”. Powiedziałem: „Doceniam to, co Pan uczynił dla ciebie. Ale pozwól, że ci coś powiem – to jest sprzeczne”. On powiedział: „No, [ale – tł.] ta wizja pochodziła od Boga”.
Powiedziałem: „Nie mogła, bracie, ponieważ to jest sprzeczne ze Słowem”.
23
Otóż, musimy dowodzić wszystko za pomocą Pisma. Nie co… Jeśli jest
to sprzeczne z tym, w co wierzę, ale mimo wszystko w Piśmie jest tak powiedziane, to Pismo ma rację, a ja jestem w błędzie. Rozumiecie? Pismo
zawsze ma rację; i jedynie, co możemy zrobić, to powrócić do Pisma. Otóż,
czy to prawda? Otóż, lubię słyszeć wasze „amen”, kiedy wierzycie w to.
Widzicie? „Amen” oznacza „tak to jest”. Otóż, więc nie możemy…
24
Ktoś pewnego razu zapytał się mnie, chyba nawet dzisiaj, o pewną osobę,
która jest popularna w zakresie swej działalności. I powiedział: „Och, bracie Bill, w tym musi być Pan”.
Powiedziałem: „Nie może”.
„Och” – powiedział – „oni prowadzą dusze do zbawienia”.
Powiedziałem: „Nie może to być. Ponieważ jeśli tak, to jest to sprzeczne
ze Jego Słowem. Zatem, Bóg nie może raz mówić tak, a raz tak. On mówi
jedno przez cały czas”. Widzicie, Bóg nie może kłamać. Bóg jest nieomylny, Jego Słowa są. Aby być Bogiem, On musi być suwerenny. Rozumiecie?
I On…
26
A więc powiecie: „Dobrze, nie uważasz, że jeśli – jeśli Bóg uczyniłby
pewną rzecz tutaj, choćby Jego Słowo mówiło…?”.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
9
Powiedziałem: „Nie. W Biblii jest powiedziane: ‘Ten, który weźmie albo
doda coś do tej Księgi, będzie wyjęty z – z Księgi Żywota, on [właśnie –
tł.]’”.
Więc to jest ten powód. Zawsze, wszystko, nie na podstawie przeżycia,
czy też – że to tak wygląda – ale na podstawie tego, że tak jest powiedziane
w Słowie Bożym. Otóż, Nowy Testament. Paweł powiedział: „Choćbyśmy
my albo anioł z nieba przyszli i nauczali inaczej niż to, co usłyszeliście” –
to jest Galacjan 1, 8, gdybyście chcieli sobie to zapisać – „niech będzie dla
was przeklęty”.
29
Otóż, zatem, cofnijmy się teraz i przejdźmy do początku i upewnijmy się,
że jest to na pewno Słowo. Otóż, miejmy to na uwadze. A kiedy będziemy
przechodzić przez tę Biblię, zobaczycie, że tryby Bożego koła toczą się
wolno ale pewnie. Może to wyglądać, że jest to odległe milion mil, ale ono
[to koło młyńskie – tł.] miele nieustannie przez cały czas, i któregoś z tych
dni to się stanie. Otóż, bez względu na to, co… Można wziąć dowolne…
30
Chciałbym mieć czas teraz, aby móc przez sześć albo osiem miesięcy
studiować Biblię tutaj, wziąć 1 Mojżeszową i nigdy nie wyjść z 1 Mojżeszowej. A wierzę, że [potrzeba – tł.] następnych trzech, trzech albo czterech
tygodni do przestudiowania 1 Mojżeszowej, aby zobaczyć jak każdy jej
wątek ciągnie się przez całą Biblię, każde Słowo z niej. Otóż, od dwóch lat
studiuję 1 Mojżeszową, osobiście, i wciąż jestem w czasie mojej drugiej
wędrówki po niej, a nawet nie jestem teraz jeszcze w połowie. Cóż, tak
było, dwa lub trzy wersety zajmowały mi tygodnie. I można stwierdzić, że
w tym nasieniu…
31
Jeśli chcemy się dowiedzieć, jakiego plonu mamy się spodziewać, albo
co rośnie na polu, musimy wrócić się i ustalić, jaki rodzaj nasienia został
posiany. Nasienie wyda dokładnie to, czym samo jest. Wyda ten sam rodzaj. Ziarno wyda ziarno; łopian – łopian; pszenica – pszenicę. Cokolwiek
by to nie było, wyda to, czym jest ziarno.
32
A wszystkie te kulty i to, co się narodziło, i wszystkie te rzeczy i „izmy”
dzisiaj, z Bożej łaski, każdy jeden jest opisany w 1 Mojżeszowej, gdzie
miał też swój początek, tylko inaczej się nazywa. Ale wystarczy obserwować działanie tego ducha w owym dniu i jego działanie obecnie, a będzie
można zobaczyć, że to jest to samo. I, przyjaciele, niektóre [sprawy – tł.] są
uderzające. Będziecie zdziwieni, kiedy poznacie niektóre z nich, te dotyczące najwyższych kościelnych sfer.
33
Otóż, spójrzcie na tego ducha, jak on podniósł się najpierw w Kainie,
potem idzie dalej poprzez Chama, przedostaje się na zewnątrz przez Ni-
10
WILLIAM BRANHAM
mroda do Babilonu; z Babilonu przedostaje się dalej do dni przyjścia Jezusa. Nauczyciele, badacze Biblii, i to oni zawiedli i nie rozpoznali Pana Jezusa Chrystusa. I to właśnie oni tam się znajdują, wypolerowani uczeni,
święci mężowie, sprawiedliwi, znający Słowo, każdą Jego literę, wiedzą,
gdzie Ono jest i jak zostało zapisane, znający Je na pamięć na wskroś, każdy zwój i wszystko inne, musieli pochodzić z określonego rodu albo kapłaństwa, aby stać się, czy – czy pokolenia, aby móc stać się kapłanem.
Wypolerowani uczeni, studenci seminarium obecnie nie dorastają im do
pięt, a mimo wszystko – oni zawiedli i nie poznali Jezusa. A kiedy Jezus
przyszedł, oni byli świętymi mężami, i Jezus powiedział: „Wy jesteście
z waszego ojca, diabła”. Powiedział: „Błądzicie, nie znając mocy Bożej ani
Słowa Bożego”. Możecie to sobie wyobrazić, Pan Jezus Chrystus nazywa
świętego, sprawiedliwego uczonego, badacza Biblii – diabłem? Ale On tak
powiedział. A więc, jeśli się wrócicie, to stwierdzicie, skąd to pochodzi.
34
I, patrzcie, dzisiaj działa to ze straszliwą siłą wszędzie wokół… Wypada,
mój bracie, siostro, wziąć pod uwagę to, co słyszysz, i nigdy nie lekceważyć zwodniczej mocy szatańskiej. Nigdy go nie lekceważ. On jest gładki
w najwyższym stopniu. I duch antychrysta to nie komunizm. Nie. Duch
antychrysta jest tak blisko tej prawdziwej rzeczy, że zwiódłby nawet samych wybranych, gdyby to było możliwe. Jezus tak powiedział, w Mateusza 24. Jest to duch religijny. Och, przecież Kain i Abel byli braćmi. Wrona i gołębica siedzą na tej samej grzędzie. Ezaw i Jakub byli braćmi. Judasz
i Jezus byli w tym samym kościele, Jeden był Kaznodzieją a drugi – skarbnikiem. Zobaczcie, zawsze zwiedzenie… Kłamstwo, które Kain… które
szatan powiedział Ewie było w 90% prawdziwe, 90% prawdy. A kłamstwo,
które można powiedzieć…
Jak słyszałem, ludzie omijają fragmenty w Piśmie, aby trzymać się z dala
od… To rani ich teologię. Widzicie? Ale jeśli – jeśli – jeśli ta część jest
prawdziwa, to jest prawdziwa. Trzeba to połączyć [z całością – tł.] i robić
tak odpowiednio z każdym innym fragmentem Biblii. Otóż, na początku,
kiedy Bóg…
35
Nie mamy czasu, aby wracać się aż tak daleko, ale zamierzamy zacząć tu,
na początku kościoła. I to było, kiedy Bóg… Otóż, słowo „kościół” oznacza
„wywołany, wywołani ludzie”. I wierzę, że dzisiaj w każdej denominacji
pod niebem muszą być jacyś dobrzy ludzie, w każdej z nich. I wierzę, że
jeśli Jezus przyjdzie, to będzie pewna wywołana grupa. I wierzę, że jesteśmy na dalekiej drodze, jeśli chodzi o przyjścia Pana. Jak długo kościół jest
zafrasowany, to ten stan nie jest stanem na przyjście Pana. Nie potrafimy
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
11
mieć wiary w Boskie uzdrowienie, a co dopiero w zachwycenie. Musi coś
się wydarzyć.
36
Przecież jest tak, że ktoś powie o zachwyceniu, a tu się słyszy: „O czym
ty mówisz?”. Niektórzy ludzie, członkowie kościoła. Mówisz o Boskim
uzdrowieniu: „Nie wierzę w coś takiego”. Nie potrafią tego zobaczyć. Mówią: „Cóż, sądzę, że oni ich hipnotyzują”. No, jak taka osoba mogłaby
pójść w ogóle w zachwycenie? Jak on mógłby powstać z umarłych, kiedy
nie ma w nim nic, co mogłoby zmartwychwstać? Nie ma w nim nic do
zmartwychwstania.
37
Jest to pozorna wiara, zdolność psychiczna. Kiedy mówisz: „Wierzę, że
Jezus jest Synem Bożym”, to wszystko jest w porządku, zgoda, ale, bracie,
jeśli to nie pochodzi z serca, cóż, to jest tylko umysłowe. A nie przyjdzie to
z serca, dopóki Duch Święty nie złoży świadectwa o tym. Jezus powiedział,
że żaden człowiek… Czy też powiedziane jest w Biblii: „Żaden człowiek
nie może nazwać Jezusa Chrystusem, jak tylko poprzez Ducha Świętego”.
I nie można powiedzieć tego samemu od siebie; Duch Święty w was musi
to powiedzieć. Spójrzcie, kiedy Jezus…
38
Kiedy Piotr wyznał Go, on powiedział: „Ty jesteś Chrystusem, Synem
Boga żywego”. On powiedział: „Błogosławiony jesteś, Szymonie Barjona,
albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, ale Mój Ojciec, który jest
w niebie. I powiadam ci, ty jesteś Piotr, i na tej Skale zbuduję Mój kościół,
a bramy piekielne nie przemogą go”. Czy to prawda? Tak więc widzicie,
gdzie jesteśmy.
39
Otóż, [mamy – tł.] pewien rdzeń4, więc zacznijmy. Na początku woła
z góry na dół i wywołuje Swój lud…
Czy nie mówię za głośno, bracie Cox, czy głośność jest właściwa? Trochę
za głośno. Przepraszam, ja… Okropna rzecz mieć taki głos, dawniej bywałem po wielkich starych remizach i audytoriach, i na dworze, i tego typu
sprawy, i sądzę, że wrzeszczę trochę za głośno. Nie wrzeszczę na was, tak
nie myślcie.
41
Otóż, w 1 Mojżeszowej, w 12 rozdziale, zaczniemy nasz bieg, dziś wieczór.
Więc, rzekł PAN do Abrama: Wyjdź z kraju swego, i z rodziny
swojej, i z domu ojcowskiego, do ziemi, którą ci pokażę:
4
Ang. a core, co można przetłumaczyć jako rdzeń, jądro, zalążnia – tł.
12
WILLIAM BRANHAM
A uczynię cię wielkim narodem, będę błogosławił tych, którzy
będą ci błogosławić, i uczynię twoje imię wielkim; i będziesz
błogosławieństwem:
I będę błogosławił tym, którzy będą ci błogosławić, a przeklnę
tego, który ciebie przeklinał będzie: i w tobie będą błogosławione wszystkie rodziny na ziemi.
42
Abraham, wychodzi z Babilonu, ze swoim ojcem i udaje się do Szinar,
Szinar, doliny Szinar, gdzie wiele dusz podróżowało po zniszczeniu Babilonu, czy też po tym zamieszaniu, jakie miało miejsce… Ojciec Abrahama,
rodzic, zabrał Abrahama i jego umiłowanych w drogę do Szinar. I w całym
tym kraju, spośród wszystkich tych ludzi, Bóg znalazł upodobanie u jednego – jeden człowiek znalazł upodobanie u Boga, raczej.
43
Otóż, chciałbym, abyście zauważyli, że to jest początek chrześcijaństwa,
kościoła. I chciałbym, abyście zauważyli to: nie było to dlatego, że Abraham był dobrym człowiekiem, było to dlatego, ponieważ Bóg wybrał i wybrał [właśnie – tł.] Abrahama. Nie Abraham wybrał Boga, to Bóg wybrał
Abrahama. Zauważacie to? A więc patrzcie. Otóż, jak było wówczas, tak
jest i dzisiaj. To nie wy wybieracie Boga, to Bóg wybiera was.
44
Otóż, to może być bardzo mocne [stwierdzenie – tł.], i chciałbym, abyście to dostrzegli. Natychmiast po wybraniu, wyborze, następuje oddzielenie od wszystkiego innego, jak tylko On dokona wywołania. On wybiera,
woła; potem, kiedy On wywoła, On oddziela was od wszystkiego, co przyczepiło się do was. To dowodzi, że to nie jest jakaś denominacja. To nie jest
dwóch lub trzech ludzi razem. On zajmuje się każdym indywidualnie.
Amen. Jest to sprawa indywidualna dla każdej osoby.
45
Nie jest tak, że jestem zbawiony, bo moja matka jest zbawiona. Jestem,
ponieważ Bóg wybrał mnie w Chrystusie. Chciałbym, abyście to zauważyli.
Nie wy wybraliście się, nie [jest to – tł.] wasz wybór, jakbyście się długo
nie modlili, czy po odwróceniu nowej strony. Nie mieliście z tym nic
wspólnego. Bóg… Och, coś takiego, kiedy dostrzegliście, co jest Prawdą…
Powiecie: „Uważasz, że – że ja nie zwróciłem się do Pana?”. Nie. Nie miałeś w ogóle żadnej możliwości, aby zwrócić się do Pana. Cała twoja natura,
cały twój charakter był przeciwko Bogu. Bóg wywołał cię. To zawsze jest
w ten sposób.
46
W ogrodzie Eden, kiedy człowiek zgrzeszył, to przede wszystkim,
spójrzcie na naturę grzesznika – ukrywanie. Ale to [przecież – tł.] Adam
powinien był wołać do Boga; a stało się tak, że Adam ukrył się, a Bóg wołał Adama. Widzicie to? Taka jest natura grzesznika, ukrywanie się, ucie-
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
13
kanie, stanie z tyłu za czymś. Ale Bóg woła… Och, coś takiego! Łaska,
zdumiewająca łaska, wołający Bóg!
A więc zauważcie, powiecie: „Och, to byli Adam i Ewa”.
Zawsze, w całej Biblii, jest tak samo. Jezus powiedział: „Żaden człowiek
nie może przyjść do Mnie, jeśli go nie pociągnie Mój Ojciec”. Czy to prawda? Otóż, to jest Słowo. I w ten sposób właśnie chcemy, aby to było, według Słowa, wówczas wiadomo, na czym stoimy.
48
Ilu tu dziś w środku ma – jest chrześcijanami, wie, że jest chrześcijaninem, że coś w nich mówi im, że są chrześcijanami? To… W porządku.
Widzicie? Przecież powinniście być najszczęśliwszymi ludźmi na świecie.
Powinniście w to wierzyć. Ojej, to jest łatwe, wziąć Boże Słowo i wierzyć.
49
Otóż, zanim stałeś się chrześcijaninem, Bóg ciebie zawołał, nie ty zawołałeś Boga; Bóg ciebie zawołał. Otóż, On wywołał Abrahama, a on jest
ojcem nas wszystkich, wiary. Zauważcie teraz, On powiedział: „Abrahamie!”.
Otóż, to jest wybór. Chcę trzymać się tego wyboru mocno, ponieważ jest
to prawda. Otóż, nie – nie stałeś się chrześcijaninem przez zbieg okoliczności – ponieważ stałeś się chrześcijaninem zanim znalazłeś się na tym świecie. Zanim się narodziłeś, Bóg postanowił, że będziesz chrześcijaninem, od
ogrodu Eden, jeszcze przed założeniem świata. „Och” – powiesz – „czy to
prawda, bracie?”. To jest Prawda. Bóg, zanim cokolwiek było ci wiadome…
51
Był taki czas, że wiedziałeś; twój – twój umysł jest zaciemniony obecnie.
Był tylko jeden Człowiek na ziemi, który wiedział, że On był wcześniej,
a był to Jezus. On powiedział: „Uwielbij Mnie, Ojcze, chwałą, którą miałem z Tobą przed założeniem świata”5. On był wcielonym Bogiem, mógł
cofnąć się i wiedzieć, co to było. Ale nasze umysły są przyciemnione.
52
Ale byliśmy postanowieni, predestynowani. Wiecie, co znaczy predestynowany? Przeznaczenie czegokolwiek było wcześniej przewidziane przez
Boga. Amen. To nie jest mleko zbierane teraz. Zauważcie. Sądzę, że zbiłem
was z tropu. Lepiej przejdźmy do tego na chwilę. Zwróćcie się razem ze
mną do Efezjan, do pierwszego rozdziału, i przeczytajmy kawałek, ponieważ martwię się, że pominiecie to, sądząc, że to tylko ja tak mówię. Nie ja.
Posłuchajcie uważnie teraz. Przejdziemy do kościoła na kilka chwil albo po
kawałku.
5
Jana 17, 5 – tł.
14
WILLIAM BRANHAM
Otóż, Paweł mówi, adresując (Efezjan 1) to bezpośrednio do rąk własnych kościoła. To właśnie czynimy dzisiaj wieczór. To nie jest dla dzieci.
Jest to dla dorosłych, nie dla dzieci.
53
Małe dzieci. Miałem małe dziecko, które uczyło się chodzić. Robił
„bach” i upadał, wstawał z powrotem i myślał, że robi coś wielkiego. Robiłem kiedyś tak samo, ale teraz jestem mężczyzną; porzuciłem dziecięce
sprawy.
Otóż, musimy przejść do pełnej Nauki. Lubię dobre, stare zgromadzenia
z wykrzykiwaniem, gdzie klaszczemy rękami albo krzyczymy i przeżywamy dobry czas, mamy wspaniałe, potężne usługi i tego typu sprawy, taniec
na bańce, jak to bywało. Ale, czekajcie, kiedy przychodzi czas na odkrycie
kart, to nie wiecie, na czym stoicie. Wróćmy się i zbadajmy to. Sprawdźmy,
jak poradzić sobie z tym. Wróćmy się do podstaw, zobaczmy, gdzie jesteśmy.
Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Bożej… (Lubię to.
„Nie, że seminarium wysłało mnie”.)… woli Bożej, do tych,
którzy są w Efezie,… (Otóż, patrzcie, on adresuje to.)… do
wierzących w Jezusa Chrystusa:
Patrzcie, adresuje to bezpośrednio do kogo? Nie do grzesznika, nie do
dzieci, ale do tych, którzy dorośli.
55
Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Bożej,…
(Patrzcie)… Łaska wam i pokój od Boga Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa.
Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa
Chrystusa, który ubłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w niebieskich miejscach w Chrystusie Jezusie.
Och, coś takiego! Widzicie, do kogo on to adresuje? Nie do gromadki
dzieci: do ludzi, którzy siedzą na niebieskich miejscach i są błogosławieni.
Otóż, on powiedział: „Wiecie [już – tł.] co nieco; byliście nauczani i jesteście zbawieni, i chciałbym wam powiedzieć, o czym to wszystko jest”. Och,
lubię w ten sposób, a wy? „Chcę, abyście przez chwilę stanęli nogami wysoko w niebie, zamiast być tacy przyziemni”. Powiedział: „Otóż, chcę wam
powiedzieć dlaczego. Chcę wam dać trochę, trochę – trochę wzrostu – takie
małe przebudzenie – trochę pobudzić”. Amen. Lubię pobudzenie, to jakby
was buduje, szczególnie kiedy wiecie, że możecie powiedzieć, że to jest
TAK MÓWI PAN. „Otóż, chcę powiedzieć wam” – powiedział – „wam,
którzy siedzicie na niebieskich miejscach w Chrystusie Jezusie, ubłogosławieni razem wszelkimi duchowymi błogosławieństwami, darami Boga
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
15
zamanifestowanego, Boskim uzdrowieniem, proroctwami, wszystkim, co
się dzieje. Otóż, jesteście dorosłymi ludźmi; chcę przemówić do was. Adresuję to do was”.
56
Otóż, spójrzcie, „Stosownie…”. Amen. Otóż, tu to mamy. Mam nadzieję,
że to naprawdę… Chciałbym, aby to wsiąkło w was naprawdę dobrze, ponieważ jest to naprawdę coś dobrego, przeniknęło prosto aż do kości.
Stosownie do tego, jak on wybrał nas w nim…
Kto to zrobił? „Usłyszałem o tym i przyszedłem”? Nie, nie, w żadnym
wypadku wy. „On wybrał (czas przeszły), wybrał nas (kościół) w Nim”. Jak
dawno temu, Pawle? W zeszłym tygodniu, czy kiedy mieliście przebudzenie? Nie.
…przed założeniem świata,…
Otóż, możecie płynąć na tym obłoku. Widzicie? Co On uczynił? „On
wybrał nas w Nim (Chrystusie) przed założeniem świata”.
59
Życzyłbym sobie mieć trochę czasu, aby przejść do Hioba 7, 376 i zobaczyć, co On tam powiedział: „Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty
świata? Zanim założyłem fundament świata… Powiedz Mi na czym one są
umocowane? Albo gdzie byłeś, kiedy gwiazdy poranne śpiewały razem,
a synowie Boży krzyczeli z radości?”. Powiedział do Hioba: „Przepasz się
jako mąż, chcę przemówić do ciebie”.
60
Otóż, Paweł mówi: „On wybrał nas w Nim, kościół, przed założeniem
świata”. Otóż, patrzcie.
…abyśmy byli święci…
Nie nasza własna świętość. „Dobrze” – powiecie – „wierzysz w świętość,
bracie Branham?”. Z pewnością. Nie swoją, w Jego. Moja świętość jest na
nic; Jego jest doskonała.
Cóż, powiecie zatem: „Czy uważasz, że możesz pić albo…”. Nie, nigdy
tak nie powiedziałem. Zobaczcie, ziarno pszenicy może wydać jedynie
pszenicę; nie może wydać łopianów. Nie ma w nim takiej możliwości; nie
ma życia, które wydałoby łopiany. A jeśli jesteśmy w Chrystusie Jezusie…
63
Nie dajcie się zwieść, lepiej przeszukajcie to teraz dokładniej. Zobaczcie,
jeśli dalej trwać przy pytaniach: „Dobrze, ja – ja… [nic – tł.] nie potępia
mnie, kiedy robię to, i kiedy robię tamto”. Rzeczy tego świata? Otóż, być
może zranię was trochę, głaszcząc was pod włos. Ale jest to jeden pewny
dowód, że nigdy nie znaleźliście się w Chrystusie, nigdy nie narodziliście
6
Raczej Hioba 38, 4-7 – tł.
16
WILLIAM BRANHAM
się ponownie. „Ten, który miłuje świat albo rzeczy tego świata, miłości
Bożej nie ma w nim w ogóle”.
Otóż, jeśli przestajecie robić to, bo wiecie, że nie powinniście tego robić,
i przestajecie to robić, jest to znak, że jeszcze nigdzie nie doszliście. Kiedy
ta rzecz staje się umarła w was, a jej natura przeminęła, to inna Osoba jest
wewnątrz [was – tł.] i jedynie Ona może wydać… Duch Święty, który był
w Chrystusie, w was wydaje Życie podobne do Chrystusowego. Wy nie
robicie nic; co On uczynił. On wybrał przed założeniem świata.
66
Ktoś powiedział: „Dobrze, wiem, że jestem zbawiony, bo rzuciłem palenie”.
Nie dlatego zostałem zbawiony; nie dlatego zostaliście zbawieni. Zostaliście zbawieni, ponieważ Bóg wybrał was przed założeniem świata, abyście
byli zbawieni. To jest nauczanie biblijne. Amen. Otóż, widzicie, zaczęliśmy
dowodzić, że to nie my, że to On (widzicie?); On wybrał nas.
Abraham nie mógłby powiedzieć: „No, chwała Bogu, wyszedłem z tej
wieży babilońskiej, alleluja. To dlatego zostałem zbawiony”. On zatem
musiałby zbawić całą grupę, jeśli byłby to ten powód. Zobaczcie, On tego
nie zrobił.
69
On wybrał Abrahama. I to był sam początek naszego zbawienia, które
zostało dane człowiekowi, kiedy On wywołał go i wybrał, i predestynował,
i dał mu obietnicę, i uczynił przymierze z Abrahamem i jego nasieniem na
zawsze. Otóż, moglibyśmy to kontynuować i przeczytać cały rozdział, dotyczący tego, ale nie mamy czasu.
Otóż, Bóg wywołał. Patrzcie, wtedy, kiedy On wywołał Abrahama, wywołał go na podstawie wybrania. Nie dlatego, że on był; ponieważ Bóg był.
I On wywołał go ze swojego ludu i pobłogosławił go i powiedział mu, że:
„Mam zamiar cię zbawić”. I tu, niżej, On mówi: „I ty przyjdziesz do Mnie
w podeszłym wieku”. Zanim on cokolwiek zrobił, aby zasłużyć na to, Bóg
go wybrał, powiedział mu. „I nie tylko ty, ale twoje nasienie po tobie…”.
Och, cos takiego! Uważajcie. „I on odwrócił…”. Dziewiąty – ósmy wiersz.
Otóż, przeczytajmy to tutaj, jeszcze trochę dalej, o tej kolejnej sprawie.
Tak więc Abraham wyruszył w drogę, jak PAN mu powiedział;
i Lot poszedł z nim: a Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, kiedy wyszedł z Haranu.
I Abram zabrał Saraj, swoją żonę, i Lota, syna brata swego,
i cały ich majątek…
70
Otóż, spójrzcie, on zrobił dokładnie odwrotnie, niż to, jak mu powiedział
Bóg; zabrał z sobą Lota, swojego bratanka, i Abraham zabrał swojego tatę.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
17
Ale On nigdy nie powiedział mu, aby zabierał swojego tatę, ale mimo
wszystko on go zabrał. I każdy czytelnik Biblii może to sobie przeczytać
jutro w 1 Mojżeszowej, kiedy już będzie miał na to czas. Zauważcie, że to
była ta drobnostka psująca przyjemność, dopóki ten starzec nie zmarł.
[Z kolei – tł.] Lot – on był zawadą przez całą drogę; Bóg wywołał Abrahama, nie Lota. On wywołał Abrahama, nie jego tatę.
Cóż, powiecie: „Co z Sarą?”. Mężczyzna i jego żona są jedno. Widzicie?
„Oni są jednym ciałem” – w Biblii jest tak powiedziane. W porządku.
72
Ale On wywołał Abrahama i prosił go, i powiedział mu, aby oddzielił się
od wszystkiego, co ma, i udał się do obcej ziemi.
Spójrzcie, oddzielenie… udawanie się do obcej ziemi, o której nic ci nie
wiadomo, to jest chrześcijaństwo, oddzielenie się od rzeczy tego świata,
ponieważ Bóg cię wywołał, udanie się do innego kraju, aby zamieszkać
z ludźmi, o których nic nie wiesz, to jest – być pielgrzymem. Amen. Kiedy
o tym myślę, to aż trudno jest mi się powstrzymać – pielgrzym, przybysz.
Stary Jakub, tuż przed śmiercią, stojąc przed faraonem, powiedział: „Wiele lat mojego pielgrzymowania”. Amen. Co się z nim stało? On zaczynał
dochodzić do siebie. Ten niepozorny jegomość – działo mu się tu bardzo
kiepsko – wiedział, że jest tu tylko pielgrzymem. Teraz, zauważcie.
75
Dochodzimy do ósmego wiersza7, i tu Bóg obiecuje Abrahamowi, że
zamierza go zbawić i jego nasienie po nim. Otóż, On uczynił przymierze,
bezwarunkowe. Nie stało się to dokładnie dlatego, że On uczynił to, ponieważ to był – to był Abraham. On nie powiedział: „Otóż, Abrahamie, jeśli
zrobisz to, to ja zrobię tamto”. On powiedział: „Abrahamie, ja to już zrobiłem. Nie ma to nic wspólnego z tym, co ty zrobisz. Ja to uczyniłem, Osobiście”. Amen. Och, coś takiego, kiedy pomyślę o tym! Bóg uczynił to Osobiście, bezwarunkowo. Boże przymierze jest bezwarunkowe.
76
Powiedzie: „No, bracie, przestałem jeść mięso. Nie robię tego. Ja…”.
Bracie, żadna rzecz nie ma z tym nic wspólnego. Nie ma znaczenia, czy
będziesz jadł mięso, czy też nie, czy będziesz przestrzegał dnia sabatu czy
nowiu księżyca, czy też chodził na szkołę niedzielną w niedzielę, czy cokolwiek innego. Jesteś zbawiony – bezwarunkowo.
Wtedy powiecie: „Bracie Branham, zatem jeśli jestem zbawiony, chwała
Bogu, mogę robić, co chcę”. Tak! A jeśli jesteś zbawiony, bracie, to w ogóle nie masz pragnienia za czymkolwiek z tego świata. I twoje całe serce
skoncentrowane jest na tym, nie jesteś w stanie oddalić się od tego. Ale jak
7
Raczej chodzi tu o wiersz trzeci (1 Moj. 12, 3) – tł.
18
WILLIAM BRANHAM
długo jest jeszcze ciągnięcie w tobie, to wiesz, że tam jest jeszcze coś niewłaściwego.
Otóż, wybór, Bóg wywołał Abrahama, powiedział mu, że zamierza go
zbawić, bezwarunkowo.
79
Otóż, przejdźmy stąd – od tej obietnicy – trochę dalej. Chciałbym, abyście przeszli ze mną do 1 Mojżeszowej 15, 7, tu właśnie na moment, i czytajmy to tutaj przez kilka chwil. W porządku.
I Pan powiedział do niego: Jam jest PAN, który wywiódł cię
z Ur Chaldejskiego, aby ci dać tę ziemię w posiadanie.
A on powiedział: Panie BOŻE, po czym poznam, że ją posiądę?
80
Otóż, Abraham, po wyjściu z tej ziemi, Chaldejczyków, z tej ziemi,
z miasta Ur Chaldejskiego, ziemi Szinar, oddzielił się, wyszedł… Spójrzcie
na to, właśnie tak jak chrześcijanie dzisiaj, wciąż wędrują. Popatrzcie.
I on rzekł do niego: Weź mi jałówkę trzyletnią, i kozę trzyletnią, i barana trzyletniego, i synogarlicę, i młodego gołąbka.
81
Otóż, jutro chciałbym, abyście to, co jest dalej, sobie przeczytali, teraz
zaznaczcie to sobie, że odtąd dalej. Ja zacytuję tylko tyle, z powodu braku
czasu, ponieważ nie chcę was zbyt długo trzymać. Chciałbym, abyście wrócili tu jutro wieczorem, i wtedy będziemy mogli zabrać się od razu do tego.
Kładziemy dzisiaj jakby grunt, fundament pod to. Rozumiecie?
82
Otóż, on wziął te [zwierzęta – tł.]: jałówkę, kozę i barana i dwa – synogarlicę i gołąbka, i rozdzielił barana i jałówkę itd., i wyłożył je, dał tam też
synogarlicę, i bez – bez dzielenia jej. I on trzymał ptaki z dala od tego, aż
do zachodu słońca. I Bóg zstąpił do Abrahama, aby potwierdzić to przymierze, zstąpił, powiedział: „Otóż, Abrahamie, teraz mam zamiar okazać ci, co
będę czynił”. I On…
83
I wiecie, wielu z was tutaj jest w tym kościele od lat, kiedyś nauczałem
już o tym samym. Tak. Tak! Już w 1949 nauczałem o tym. W porządku,
ona miała to zaznaczone w swojej Biblii.
84
Patrzcie. Potem On zstąpił i pokazał Abrahamowi, co On zamierza. Najpierw przypuścił na Abrahama sen: „Otóż, Abrahamie, ty nie masz nic
wspólnego z tym”.
85
Otóż, do tych, co próbują sami się zbawić. Nie mogę zrozumieć, że
w tym kościele, tej Świątyni, po takim nauczaniu, wielu ludzi opuściło tę
Świątynię, przeszło do kultów itd., by wierzyć we wszystko, w co tylko da
się wierzyć. Niektórzy z nich zaprzestali jedzenia mięsa, a niektórzy zaczęli
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
19
przestrzegać dni sabatu i nowi księżyca, i ja nie… Sądzę, że składane są
ofiary i wszystko inne, po autentycznym odrzuceniu akceptacji Słowa Bożego. To tylko pokazuje, kto to tu był. Paweł powiedział: „Oni odeszli,
ponieważ nie byli z nas”8. Zobaczcie, to jest prawda. Zobaczcie, to jest
prawda. Duch Święty będzie trzymał się Słowa Bożego. Te rzeczy, to pokazanie kart, dowodzi, że oni to byli ci niewłaściwi.
86
Otóż, On powiedział: „Abrahamie”. On przypuścił na niego sen, powiedział: „Pokażę ci, co mam zamiar czynić, jak zamierzam trwać przy Swoim
przymierzu”. I On wziął te zwierzęta – i teraz patrzcie, kiedy Abraham
poszedł spać – pokazując, że śmierć musi przyjść na każde stworzenie.
Zatem przed nim przeszedł piec gorejący, a piec gorejący reprezentuje piekło, że każdy grzesznik zasłużył na pójście do piekła. A potem za tym,
przez ofiarę na górze, przeszło małe białe Światło, które weszło pomiędzy
każdy kawałek tej ofiary. Przymierze…
87
Jeśli zechcecie zauważyć, ludzie zawierają przymierze na wiele sposobów, dużo razy. Dzisiaj, jak dzisiaj zawieramy przymierze? Mówi się:
„Przybij piątkę na zgodę”. To jest porozumienie. Nasze przymierze, prawda? W dawnych czasach zazwyczaj robiono to… W Chinach, wiecie, jak
zawiera się tam przymierze? Jeden przed drugim rzuca sól. Tak zawiera się
przymierze w Chinach. Zobaczcie, i zawierane są różnego rodzaju przymierza, ludzie mają różne zwyczaje [w tym względzie – tł.].
88
Ale orientalny zwyczaj polegał na zabiciu zwierzęcia i stanięciu pomiędzy tym zwierzęciem – następnie podpisywano [umowę – tł.]. Właśnie tu
powyżej, w 3 Mojżeszowej9, znajdujemy sposób, w jaki podpisywano ówcześnie jakieś porozumienie. I to porozumienie przedzierano potem na
dwoje nad tym nieżywym zwierzęciem. I składano przysięgę nad tym nieżywym zwierzęciem, że jeśli ktoś z nich złamie to przymierze, to jego ciało
będzie jak to nieżywe zwierzę. I każda [ze stron – tł.] brała po jednym kawałku [umowy – tł.]. A potem rozchodzili się. A kiedy spotkali się ponownie, te dwa kawałki [umowy – tł.] musiały dokładnie pasować do siebie
i tworzyć całość. Jakie to piękne!
89
Bóg zawiera przymierze, pokazuje, już z góry pokazuje, że „przysięgam,
że uczynię to, w twoim Nasieniu będę błogosławił wszystkie narody na
8
Mówi o tym Jan w 1 Jan. 2, 19: Wyszli spośród nas, lecz nie byli z nas. Gdyby
bowiem byli z nas, byliby pozostali z nami. Lecz miało się okazać, że nie wszyscy są
z nas. – tł.
9
3 Mojżeszowa zwana jest też w niektórych polskich wydaniach Biblii – Księgą
Kapłańską – tł.
20
WILLIAM BRANHAM
świecie”. Przeczytajcie to. „Pobłogosławię pogan; pobłogosławię czarnego
człowieka, żółtego, białego. Pobłogosławię każdego z twojego nasienia,
albowiem z ciebie powstaną królowie i książęta”.
„Jak Ty zamierzasz to uczynić, Panie?”
„Pokażę ci jak.”
I On pokazał mu na zboczu góry, gdzie te kawałki były reprezentowane.
I każdy tutejszy badacz Biblii wie, że każde z tych zwierząt, to były czyste
zwierzęta, reprezentujące Ofiarę Jezusa Chrystusa. On był tym Baranem.
Był tą Jałówką, czyniącą wody oddzielenia, kiedy przechodzi się przez te
wody oddzielenia. Otóż, jesteśmy obmyci przez wodę, przez Słowo oddzielenia od grzechu, przez Słowo, przez uwierzenie. A ten Gołąbek i ta Synogarlica – to było Boskie uzdrowienie, to wszystko w Chrystusie… Amen.
91
Wówczas Bóg pokazał Abrahamowi, co On zamierza uczynić, że poprzez
Nasienie Izaaka On zrodzi Swojego jednorodzonego Syna, Chrystusa, i że
On zostanie tam zabity pomiędzy niebiosami i ziemią, wtedy słońce zajdzie, ciemność okryje ziemię, i tam On rozedrze Go [na części – tł.]. Bóg
wyjmie Jego duszę z Niego i podpisze przymierze z rodzinami ziemskimi.
Kiedy ta kosztowna, nieskażona Krew Wszechmocnego Boga, sączyła się
z żył Emmanuela, On wydarł tę duszę z Niego. Powiedział: „Boże Mój,
Boże Mój, czemuś Mnie opuścił?”. Jego twarz pełna plwocin od naśmiewania, korona – [efekt – tł.] okrutnej drwiny – wciśnięta na Jego czoło,
przybity gwoździami, to były rzymskie gwoździe, Jego bok tak rozdarty, że
widać było Jego żebra, zwisający na krzyżu, wołający, umierający śmiercią
grzesznika, grzech świata na Nim. I tam właśnie Bóg rozdarł Go na części,
wydarł Jego duszę z Niego, kiedy On powiedział: „W Twoje ręce polecam
Ducha Mojego”, i On zwiesił Swoją głowę. A ziemia doznała wstrząsu
i zaczęła miotać skały. Oto On; oto Boże przymierze. Tam wypełniło się
ono.
Pośród spadających skał i ciemności niebios
Mój Zbawiciel skłonił Swą głowę i zmarł,
Otwarta zasłona objawiła drogę
Do radości niebios i wiecznego dnia.
92
O Golgoto, O Golgoto, Jezus krwawił i zmarł za mnie! Wtedy On wydarł
duszę ze Swojego Własnego Syna, podzielił to przymierze, i wrzucił to
Ciało do ziemi. Leżało tam przez trzy dni i noce. [Potem – tł.] powstało.
„Albowiem nie możliwe jest, aby Mój Święty ujrzał zepsucie, czy też abym
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
21
zostawił Jego duszę w piekle” . A Jego dusza była Jego Duchem, który
wstąpił do piekła. I On zstąpił, Bóg zstąpił, i podniósł Jego Ciało i dał Mu
życie, i zabrał Ciało Jezusa i postawił po Swojej prawicy w Chwale, i posłał
z powrotem Ducha Świętego jako Przymierze.
93
Tu to mamy. To nie wystarczy, bracie. Bez chrztu Duchem Świętym
jesteś zgubiony. To jest jedyny… Nie musisz martwić się, czy dostaniesz
się do nieba. Jeśli tu wewnątrz nie ma nic z tego Nadprzyrodzonego, te
drzwi nie otworzą się, choćbyś chodził i walił głową w nie. Ale jeśli Duch
Boży jest tu wewnątrz, Duch Boży w środku wyważy te drzwi. Musisz
mieć to tu wewnątrz, aby otworzyć je tam [te drzwi w niebie – tł.]. Tak jest.
Więc jesteście już osądzeni w tym, co myślicie o Jezusie Chrystusie.
94
Otóż, oto On przychodzi, obdarty, rozbity, rozerwany na kawałki. Jego
dusza poszła do Boga. Bóg Go pobłogosławił. A potem Jego dusza powróciła z powrotem w postaci chrztu Duchem Świętym, który przychodzi na
każdego wierzącego, aby poświęcić, oczyścić umysł, oczyścić serce i pozostawić część Ducha Świętego tam wewnątrz, tu i tam. A kiedy Duch Święty
został wydany, ten sam Duch Święty, który wydostał Ciało Jezusa z grobu,
dokona zachwycenia. I to przymierze musi pasować do siebie, jak On wydarł tam i dał to Ciało; poszedł z powrotem do Boga, a Duch powrócił
z powrotem na ziemię. Potem twój Duch będzie musiał być tego samego
rodzaju Duchem, inaczej ominie on to miejsce, nie będąc z Nim w harmonii. Amen. Tak jest! Nie dlatego, że coś uczyniłeś sam z siebie, ale dlatego,
ponieważ to Coś, miłość Boża, zagościła w twojej duszy i wyrwała każdego
bożka z niej. O to tu chodzi.
95
I tam jest coś, co krzyczy i woła do Boga, jest to twoja dusza tu wewnątrz, która woła do niebieskiego Ojca. O to tu chodzi. To daje ci wiarę
i stajesz się nasieniem Abrahama. Wierzysz tak jak Abraham w Bożą obietnicę. Choćby to się przeciągało, mimo wszystko w to wierzysz. Dochowujesz wiary: Abraham nie zachwiał się w obietnicy Bożej z powodu niewiary, ale stał się silniejszy, oddając chwałę Bogu.
I nie da się być zbawionym od przebudzenia do przebudzenia, a nazywać
się Nasieniem Abrahamowym. Lepiej od razu się nad tym zastanówcie. Nie
należy błędnie sądzić. Stójcie wprost ze Słowem.
Abraham nie zachwiał się w obietnicy Bożej z powodu niewiary. Kiedy
On powiedział mu, że da mu syna, on czekał na niego dwadzieścia pięć lat,
stale wzrastając [w wierze – tł.]. On wzrastał w łasce i poznaniu Pana.
Amen.
10
10
Dz. Ap. 2, 27 – tł.
22
WILLIAM BRANHAM
Nie dążyłem do tego, aby głosić, ale we mnie było to, aby głosić. W porządku.
99
Bóg wywołuje, wybiera. Otóż, równie dobrze można założyć, że są ludzie, którzy nigdy nie będą zbawieni. Są ludzie, którzy nigdy nie będą zbawieni, bez względu na to, co uczynią. I wy wiecie o tym. Są ludzie predestynowani do zguby. Są ludzie predestynowani do zbawienia. Wszyscy ci,
którzy są predestynowani do zbawienia, będą zbawieni, niezależnie.
100
Nie jest za dobrze, zdaje się, że nie dociera to do was. Dobrze, rozważmy to, znajdźmy to zatem [w Biblii – tł.], zobaczmy, co Bóg o tym powiedział. Przeskoczmy do przodu, przejdźmy do Nowego Testamentu najpierw. Weźmy Rzymian 9, na chwilę, a zobaczymy, czy to prawda czy nie,
zobaczmy, czy Bóg powiedział, że niektórzy będą zgubieni, a niektórzy
będą… Lubicie Słowo Boże? Dobrze, zobaczmy, co Ono mówi zatem.
A więc, słuchajcie uważnie. Wykorzystajcie swój czas; nie spieszcie się.
Otóż, spójrzcie, co Paweł mówi w Rzymian 9, w Nowym Testamencie.
Można wziąć wiele fragmentów w Starym…
101
A ci, którzy notują, zanotujcie również Judy 411, kiedy przy tym jesteśmy: „Ludzie od dawna predestynowani do tego potępienia, ludzie odwracający łaskę Bożą w rozpustę, chodzący w świeckich pożądliwościach”.
Powyżej, również w Tymoteusza, jest powiedziane: „Podobnie jak Jambres
i Jannes przeciwstawili się Mojżeszowi i Aaronowi, tak samo ci będą opierać się Prawdzie, ludzie spaczonego umysłu”12. Bóg powiedział, że tacy
będą i takich tu mamy.
Popatrzcie na te fałszywe rzeczy. Wyjdźcie stąd i przejdźcie się po kościołach zielonoświątkowych, metodystach, baptystach, Pielgrzymach
Świętości, gdzie byście tylko nie zechcieli, a znajdziecie ludzi, którzy To
podrabiają, ludzi, którzy pokazują, jacy są. „No, chwała Bogu, alleluja!”
103
Jakaś kobieta pewnego dnia powiedziała: „Mam dziesięcioro dzieci, ale,
chwała Bogu, Pan powołał mnie do głoszenia Ewangelii. Alleluja. Pójdę to
robić”. On nie mógł czegoś takiego zrobić, nie powoływał [kobiet do głoszenia – tł.] i nie powoła, ponieważ On powiedział, że nie będzie czegoś
takiego robił. Otóż, ale – och – coś takiego, ona tak uważa. Tak. Bóg dał jej
dziesięcioro dzieci do wychowania; to właśnie zdaje się powinna robić.
98
11
Judy 1, 4: Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, na których od dawna
wypisany został ten wyrok potępienia, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego obracają w rozpustę i zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa. –
tł.
12
2 Tym. 3, 8 – tł.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
23
W porządku. Ale tak się sprawa ma, kiedy do wszystkiego podchodzi się
entuzjastycznie.
104
Dobrze, słyszy się: „Nie potrzebuję, aby ktoś mnie uczył. Chwała Bogu,
ja mam Ducha Świętego”. Cóż zatem, ów Duch Święty był w błędzie, kiedy
powiedział, że ustanowi niektórych w kościele – nauczycielami. Bóg dał
ich w kościele jako nauczycieli. To załatwia sprawę. Dlaczego miałby dawać ich tam, gdyby Duch Święty miał przejąć całe nauczanie? Hę? Dobrze.
Rozumiecie?
Czego jeszcze ludziom potrzeba, oprócz chrztu wodnego? Chrztu ich
umysłu. To prawda. W porządku. Wybaczcie to ostre sformułowanie, ale
lubię, jak to rzeczywiście wsiąka [w was – tł.]. Pragniemy przebudzenia
i, bracie, musisz je w sobie wzbudzić. Zanim będziesz mógł to zrobić, musisz wykopać precz diabła od siebie. Nie awanturuj się z nim, stań na swoim gruncie i na nim pozostań. Musiałem wszędzie w świecie z nim walczyć
i każdy inny chrześcijanin, który opowiada się za Bogiem, musi z nim walczyć. Ale jeśli wiecie, na czym stoicie, wiecie, że jest to prawda, że jest to
TAK MÓWI PAN, to możecie się tam ostać.
106
Powiesz: „No, chwała Bogu, jestem zbawiony, bo rzuciłem picie. Chwała Bogu, dreszcz przeszedł mi po plecach. Silny wiatr dmuchnął mi
w twarz. Czy w to wierzysz, bracie Branham?”. Z pewnością. Ale chciałbym wiedzieć najpierw, skąd pojawił się ten silny wiatr. Widzicie? To
prawda, naprawdę. To dmuchnięcie jest w porządku, ale nie jestem zbawiony, ponieważ coś we mnie dmuchnęło, ani też dlatego, że silny wiatr
dmuchnął we mnie. „Nie wierzysz w to, bracie?”. Nie, ja wierzę. Ale zaczekaj, moment, cofnijmy się tu na krótko. Diabeł podrabia niektóre sprawy.
Jestem zbawiony, ponieważ zetknąłem się z Bożymi warunkami. On powołał mnie i ja wiedziałem, że On mnie powołał. Przyjąłem Go w Jego
Słowie; zatem mogę powiedzieć szatanowi: „TAK MÓWI PAN”.
108
Kiedy Jezus był tutaj na ziemi, On był Słowem; był Emanuelem. Bóg
był w Chrystusie, jednając świat ze Sobą. On w ogóle nie korzystał ze
Swych wielkich darów; kiedy spotkał szatana, powiedział: „Jest napisane:
‘Człowiek będzie żył nie tylko chlebem’. Jest napisane: ‘Nie będziesz kusił
Pana Boga twego’”. I On pokonał go. O to właśnie chodzi – znać Pismo.
Szatan zna je także, ale trzeba wiedzieć, jak prawidłowo rozdzielać Słowo
Boże. Widzicie?
24
WILLIAM BRANHAM
Zauważcie, posłuchajcie, co mówi Paweł. Ilu jest w stanie zaakceptować
Naukę Pawła? On powiedział: „Choćby anioł nauczał czegoś innego, niech
będzie przeklęty”.
Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię, moje sumienie również poświadcza mi to w Duchu Świętym13.
Spójrzcie, jak Paweł upewnia się (widzicie?), przedkładając to tak, abyście byli absolutnie przekonani.
Że mam wielki ciężar… smutek w sercu swoim.
Albowiem pragnąłbym, ja… albowiem pragnąłbym sam być
odłączony od Chrystusa za braci moich, krewnych moich według ciała;
111
Słyszeliście, jak mówią: „Och, wszyscy Żydzi to Boży wybrani ludzie”.
To nieprawda. To nieprawda. Żydzi nie są Bożymi wybranymi ludźmi.
Widzicie, nie są. Otóż, słuchajcie, zobaczcie, czy Paweł nie powiedział tak
samo, a on był Żydem. Zobaczcie, Abraham miał jedenastu synów, wiecie
o tym, tak? I oni wszyscy byli nasieniem Abrahama. Wszyscy byli nasieniem Abrahama, ale „Od Izaaka zwać się będzie Nasienie twoje”. Nie
w reszcie z nich, nie w Ismaelu, ani w żadnym z pozostałych dziewięciu
synów z kolejnej, trzeciej żony, którą miał. Nie. To było: „Od Izaaka zwać
się będzie nasienie twoje”. Czekajcie, sądzę, że jest to w tym samym rozdziale.
Którzy byli Izraelitami, do których należy synostwo i chwała,
i przymierze, i nadanie zakonu, i służba Boża, i obietnice;14
Otóż, on mówi teraz o Izraelu. Otóż, spójrzcie na niego, co mówi.
Do których należą ojcowie, i z których… pochodzi Chrystus
według ciała; Ten jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na
wieki. Amen.
Ale nie jest tak, jakoby Słowo Boże… miało zawieść. Albowiem
nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są… Izraelem;
Prawda to? Zatem, oni nie są całym Izraelem, ci Żydzi. Nie są to wszyscy. Patrzcie.
Ani też dlatego, że są nasieniem Abrahama…
114
Nie czyni ich to Izraelitami. Teraz, patrzcie. „Czego to jest typem, bracie
Branham?”. To jest typ kościoła. Wszystkie te wyznania Chrystusa – to nie
109
13
14
Prorok cytuje tu Rzym. 9, 1, potem zaś kolejne dwa wersety – tł.
Rzym. 9, 4, potem zaś 5, 6 i 7 werset – tł.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
25
chrześcijanie. Wszyscy, którzy chodzą do kościoła nie są chrześcijanami.
Całe nasienie Abrahama nie było – nie było – nie miało obietnicy. To byli
wybrani, to była ta obietnica. I ta obietnica została przepowiedziana Abrahamowi. I ci wybrani Boży byli przeznaczeni z góry przed założeniem
świata. Widzicie? Uważajcie.
Ani też dlatego, że są nasieniem Abrahama, są dziećmi; ale:
Od Izaaka zwać się będzie nasienie twoje.
Nie od reszty Żydów, ale od Izaaka. Przez Izaaka przychodzi Chrystus.
To było to Nasienie Abrahama – Chrystus. I dalej, to Nasienie Abrahama,
przede wszystkim, nie było seksualnym nasieniem; to była jego wiara, którą
Bóg uznał. I poprzez wiarę, [która jest – tł.] w nas, wierząc w śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie Chrystusa – to prowadzi nas do Nasienia Abrahama.
116
I Abraham został obrzezany, była to pieczęć obietnicy dla jego wiary.
Otóż, on nie otrzymał jej w czasie obrzezania; otrzymał obietnicę zanim
został obrzezany. Czy tak, starszy? [Brat mówi: „Amen” – wyd.] Gdzie jest
ten brat, kolejny kaznodzieja, widziałem go siedzącego… Och, sądzę, że on
nagrywa tam w tyle, bracie. Tak. Dobrze.
118
On otrzymał obietnicę zanim został obrzezany. Rzymian 4 mówi o tym.
Otrzymał obietnicę zanim został obrzezany. Potem dał się obrzezać na znak
posłuszeństwa wierze. Otóż, kiedy mówimy… To dlatego Billy Graham,
Charles Fuller i Billings i wszyscy inni tak mówią, ci baptystyczni bracia.
Powiedziałem więc wielu z nich, Rufusowi Mosleyowi, i całej gromadzie.
Powiedziałem…
On powiedział: „No, mieliśmy dwadzieścia tysięcy nawróconych w dwa
tygodnie. Teraz nie można znaleźć nawet dwudziestu”.
Powiedziałem: „Cóż, oni nie nawrócili się”.
„Och” – powiedział – „oni przyjęli Chrystusa jako osobistego Zbawiciela”.
Powiedziałem: „Wciąż nie są nawróceni”. To prawda. Nie jest się nawróconym dopóki… „Nawrócić się” oznacza „być zmienionym”. I spójrzcie,
Paweł…
121
Piotr uwierzył w Pana; dał się ochrzcić; była mu dana moc do uzdrawiania chorych, wyrzucania diabłów, wzbudzania zmarłych; a Jezus powiedział mu, w ten wieczór przed ukrzyżowaniem: „Potem jak się nawrócisz,
wzmocnij swoich braci”. Czy tak? Był zbawiony i poświęcony, i nie był
nawrócony. To jest Pismo.
26
WILLIAM BRANHAM
„Och, był poświęcony?”. Tak jest.
Jana 17, 17: „Poświęć ich, Ojcze, w Prawdzie”. Sądzicie, że On umieściłby tego Ducha w nieprzygotowanym naczyniu? I oni wyszli i wyrzucali
diabły; wrócili, wykrzykując. W porządku – to metodyści. Powrócili, wykrzykując, chwaląc Boga, i rzekli: „Och, diabły są nam uległe”.
Och, moment! Mateusza 10, On powiedział: „Nie radujcie się z tego, że
diabły są wam uległe, ale radujcie się, że wasze imiona są zapisane w niebie”. Czy tak?
124
Otóż, chciałbym, abyście uspokoili się na minutę. I Judasz był z nimi.
Czy tak? Judasz był jak ta wielka kaczka w bajorze. On także wykrzykiwał
i radował się. I szedł dalej z tym kościołem, aż do nastania Zielonych
Świąt. Ale kiedy zbliżyły się Zielone Święta, by można było otrzymać
chrzest Duchem Świętym, on to odrzucił i zdradził Jezusa. I to był ten antychryst. I ten duch dzisiaj zstępuje i naucza o usprawiedliwieniu przez wiarę,
i o wszystkim, i dociera aż do chrztu Duchem Świętym, a potem pokazuje
swoje kolory. Dokładnie tak.
125
I patrzcie na te dziesięć panien, które wyszły. Pięć… Wszystkie były
pannami. Pięć z nich było głupich; pięć miało olej w swoich lampach.
Czym jest Olej? Duchem Świętym. Widzicie? To prawda. Wszystkie były
pannami, żyły dobrym, czystym życiem.
Powiesz: „No, bracie, ja nie chodzę na tańce, nie chodzę na imprezy”. To
są moralne sprawy. Dopóki to nadprzyrodzone… Nie dlatego że wykrzykiwałeś, nie dlatego że mówiłeś językami, nie dlatego że podskakiwałeś
w górę i w dół, nie dlatego że robiłeś to; ale coś nadprzyrodzonego stało się
tu wewnątrz, co zmieniło cię i dało ci pieczęć miłości w Bogu. Jesteś zakotwiczony. To prawda.
„Dlaczego, nie wierzysz [w takie rzeczy – tł]?”. Ja wierzę w wykrzykiwanie. Wierzę w te wszystkie sprawy, ale to nie jest ta odpowiedź.
128
Metodyści uważają, że kiedy wykrzykują, to mają to, ale należy stwierdzić, że są w błędzie. Wielu z nich wykrzykiwało, a nie miało tego. Przyszli
zielonoświątkowcy; oni mówili w językach; powiedzieli: „Mamy ją”, ale
należy stwierdzić, że są w błędzie. Wielu z nich mówiło w językach, a nie
miało nic. „Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a nie miał
miłości, na nic mi się to zda”. Oni Go nie mieli. Racja. Z tego właśnie powodu cały świat został zwiedziony i robi coś innego. To nie jest ta odpowiedź. Nie jakieś cielesne demonstracje czy emocje, ale coś, co stało się tu
wewnątrz, co zmieniło całe twoje przekonanie, zmieniło całą twoją naturę.
Jesteś nawrócony; nie ty, ale Chrystus przyszedł do ciebie i nawrócił cię.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
27
Twoja stara natura umarła i jesteś ponownie zrodzony, i jesteś nowym
człowiekiem. Patrzcie. Amen.
129
Zdaje się, że się trochę opóźniam, tak? Nakrzyczcie na mnie odrobinę,
bracia, wy z tyłu, jeśli będę zbyt długo [przemawiał – tł.]. Muszę wydostać
dzieci izraelskie stąd [z Egiptu – tł.], choćby przez minutę, ale chciałbym
pokazać wam, jak w Bożym interesie dzieją się te sprawy.
Dalej mnie miłujecie? Dobrze. Otóż, trwajcie w modlitwie za mnie.
W porządku. Ale dajcie mi ochłonąć przez chwilę; otóż, na moment.
Ani też dlatego, że są nasieniem Abrahama, są dziećmi; ale:
Od Izaaka zwać się będzie nasienie twoje.
To znaczy, że nie dzieci cielesne są dziećmi Bożymi; lecz dzieci
obietnicy… (Och, spójrzcie na to.)… liczą się za nasienie.
„Dzieci obietnicy”. Obietnicy czego? Jakiego rodzaju obietnicy? To, co
Bóg obiecał przed założeniem świata. On powiedział im: „To jest to Nasienie”. Nie dlatego że rzuciłeś to czy tamto, i przestałeś kłamać, przestałeś
kraść. Są to działania etyczne; dobrzy obywatele tak postępują. Nie możesz
jeszcze nazwać siebie chrześcijaninem, dopiero kiedy tu wewnątrz coś się
wydarzy, kiedy odrodzisz się dzięki temu czemuś, co zaistniało tu wewnątrz. Uważajcie.
Albowiem to jest słowo obietnicy: W tym czasie przyjdę i Sara
będzie miała syna.
Ale nie tylko to; ale kiedy również Rebeka, która miała dzieci
z jednym… (Posłuchajcie tego teraz.)… mianowicie ojcem naszym, Izaakiem;
131
Włóżcie płaszcze na siebie, miejcie pod ręką hełm. To was powali.
Albowiem kiedy te dzieci jeszcze się nie narodziły,… (To znaczy Ezaw i Jakub) ani też nie uczyniły… nic dobrego lub złego,
aby utrzymało się w mocy Boże postanowienie wybrania…
Pozwolę, aby to wsiąkało [w was – tł.] przez dłuższy czas. Obudźcie się
teraz na moment. Ezaw i Jakub, zanim te dzieci się narodziły, zanim
w ogóle poznały, co jest dobre a co złe…
…aby utrzymało się w mocy Boże postanowienie wybrania,
oparte nie na uczynkach, lecz na tym, który powołuje;
Fiu! Myślałem, że jak przestaniecie jeść mięso, to będziecie zbawieni?
Nie macie nic z tym wspólnego. Jeśli jesteście zbawieni, to Bóg powołał
was przed założeniem świata i was zbawił. Czy tak? Otóż, spójrzcie.
Powiedziano jej, że starszy służyć będzie młodszemu,
28
WILLIAM BRANHAM
Jak napisano: Jakuba umiłowałem, a Ezawem wzgardziłem.
Zanim w ogóle te dzieci się narodziły, Bóg powiedział: „Umiłowałem
jednego, a drugim wzgardziłem”. Czy jest to Boże Słowo? Nie jestem odpowiedzialny za Nie, li tylko, że Je głoszę.
135
Otóż, elekcja jest to coś, z czym w ogóle nie ma się nic do czynienia;
jest to coś, co uczynił Bóg. Co uczynił Bóg w Chrystusie dla was przed
założeniem świata. „Wszyscy, których dał Mi Ojciec, przyjdą do Mnie”.
Alleluja! Och, coś takiego! Wybaczcie mi. Nie jestem podekscytowany,
jedynie szczęśliwy. „Wszyscy, których dał Mi Ojciec, przyjdą do Mnie, a
tego, który przyjdzie do Mnie w żadnym razie nie odrzucę. Ten, który je
Moje ciało i pije Moją Krew stosownie, po otrzymaniu Ducha, ma Żywot
Wieczny. Wzbudzę go w dniu ostatecznym”. [Czyste miejsce na taśmie –
wyd.]
136
Czego się obawiacie? Hę? Bóg to obiecał – bezwarunkowo. Owa miłość
Boża tętni w waszym sercu i wiecie, że przeszliście ze śmierci do Życia;
miłujecie każdego; i cały świat stał się inny dla was; i ona zakotwiczyła się
właśnie tam; nic nie porusza was. Jesteście szczęśliwi i idziecie dalej.
Chwała Bogu. Niech nic nie odwraca was od tego. Och, możecie odejść,
ostygnąć i zachwiać się odrobinę; ale to Nasienie Boże pozostanie prawdziwe. W Biblii jest powiedziane: „Choćbyśmy przestali wierzyć, On mimo
to nie może. On jest prawdziwy; On stoi wiernie”. Otóż, spójrzcie. Przeczytajmy.
Cóż tedy – cóż tedy powiemy?... (Posłuchajcie Pawła)… Czy
Bóg jest niesprawiedliwy? Uchowaj Boże. (Jest niesprawiedliwy?)
Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję,…
a zlituję się, nad kim się zlituję.
A zatem nie zależy to od woli…
Och, powiecie: „Chwała Bogu, alleluja, dostanę zbawienie przed śmiercią”. Dostaniesz? Bóg ma cos do powiedzenia na ten temat.
…nie zależy od woli człowieka … (Nie, więc),… ani… od jego
zabiegów,… (Co?) lecz od zmiłowania Bożego.
Nie ten, który bieży, ani ten, który pragnie; jest to Bóg, który okazuje
zmiłowanie. To jest Boży wybór. Bóg robi to, co chce.
139
Otóż, zauważcie trochę dalej. Zaznaczyłem to tu sobie czerwonymi literami, tyle tego, że wszystko zamazało się całkiem, z trudem jestem w stanie
to dostrzec. To – to… Czytałem to tutaj tyle razy. „Albowiem…”. Nie
wiem, co tu jest. To… Tak, wytarło się to tutaj. Widzę, że jest to tutaj. Po-
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
29
plamiłem wszystko czerwonym atramentem. „Pismo…”. Jutrzejszego wieczora wezmę inną Biblię.
…mówi do… faraona: Na to cię wzbudziłem, aby okazać moc
swoją na tobie, i aby rozsławiono imię moje po całej ziemi.
Bóg wzbudził faraona i zatwardził jego serce w określonym celu. Bóg
wzbudził Judasza Iszkariotę; on urodził się jako syn zatracenia. Prawda?
Bóg powiedział Ezawowi i – Jakubowi zanim się urodzili, powiedział jego
matce wszystko to, co będzie miało miejsce; że jednego znienawidził,
a drugiego – umiłował. Czy tak? Tak więc jest to Bóg, który czyni wszystko we wszystkim, i nie macie nic z tym do czynienia. A skoro Bóg was
powołał, to miłość Boża tętni w waszym sercu. I wszyscy, których On powołał przyjdą do Niego, i żaden z nich nie będzie zgubiony. Bóg to obiecał;
On powiedział, że nikt się nie zgubi. „Wszyscy, których dał Mi Ojciec,
przyjdą do Mnie. I żaden nie będzie zgubiony oprócz Judasza Iszkarioty,
aby się mogło wypełnić Pismo. I wzbudzę ich w ostatecznym dniu”.
141
Otóż, jesteś… Chwilę temu powiedziałeś, że jesteś chrześcijaninem. Co
uczyniło ciebie chrześcijaninem? Ponieważ Bóg powołał cię przed założeniem świata, byś był chrześcijaninem – i zostałeś chrześcijaninem. Zatem
masz zbawienie, jesteś napełniony Duchem Świętym; masz Żywot Wieczny. Dlaczego On dał ci Ducha Świętego? Jako Pieczęć twojej wiary.
Wpierw miałeś wiarę.
Otóż, może powiecie: „Dobrze, mówiłeś przed chwilą o Billym Grahamie
i tych innych, wykrzykujących: ‘Dobrze, ilu pragnie przyjąć Chrystusa jako
osobistego Zbawiciela, podnieście swoją rękę?’. Czy to wszystko jest właściwe?”. Z pewnością jest właściwe. To jest dobre, ale na sam początek.
Potem jeśli wy naprawdę wierzycie w to, i naprawdę przyjęliście to do
swego serca, i byliście właściwie nauczani, wówczas Duch Święty przychodzi jako obrzezanie, które On dał Abrahamowi potem jak on uwierzył –
potwierdzenie.
143
Otóż, powiecie… Dobrze, ludzie mówią: „Zróbmy zgromadzenie
z oczekiwaniem. Chwała Bogu, zawróćmy”. I mówią: „Chwała Bogu,
oczekujmy na Ducha Świętego”. Nie ma czegoś takiego.
„Oczekiwać” nie oznacza „modlić się”. „Oczekiwać” oznacza „czekać”.
Ilu wie, że słowo „oczekiwać” oznacza „czekać”? Jezus powiedział: „Czekajcie w mieście Jeruzalem, aż – dopóki ta obietnica nie zostanie wam dana”. Ja nie wiem, co oni tam robili. Prawdopodobnie się modlili. Nie wiem.
Ale potem już nie musieli na nic czekać. „Podczas gdy Piotr mówił te
Słowa, Duch Święty przypadł na nich”. Wszystko… A kiedy Paweł położył
30
WILLIAM BRANHAM
swoje ręce na nich, Duch Święty przypadł na nich. Czy tak było? Zobaczcie, bez czekania, Duch Święty był tam i dał im chrzest Duchem Świętym
na potwierdzenie ich wiary.
146
I Bóg dał Abrahamowi obrzezkę na potwierdzenie jego wiary. I – co to
było? Czym jest Duch Święty? Ktoś mi powie, po co jest Duch Święty? To
jest znak. Czym było obrzezanie? Znakiem. Słusznie? Znakiem. Bóg dał
znak, że zaakceptował Abrahama, poprzez obrzezanie.
A kiedy mówisz: „Wierzę w Boga; wierzę w Jezusa Chrystusa”, wtedy
Bóg daje ci chrzest Duchem Świętym na znak, że On zaakceptował twoją
wiarę. Alleluja. I wtedy jesteś zapieczętowany do Królestwa Bożego, nie do
kolejnego przebudzenia, ale aż do dnia twojego odkupienia: Efezów 4, 30:
„Nie zasmucajcie Świętego Ducha Bożego, którym jesteście zapieczętowani aż do dnia waszego odkupienia”. O to tu chodzi.
148
Teraz, szybko, jeszcze jakieś pięć minut, przejdźmy do 1 Mojżeszowej
45. I pragnę wziąć cudowny, mały skrót tutaj, aby doprowadzić te dzieci
izraelskie prosto do tego miejsca, którym zajmiemy się jutrzejszego wieczora, i stamtąd ich zabierzemy. Przepraszam za dzisiejsze opóźnienie, ale
musiałem najpierw zacząć od tego właśnie.
149
Otóż, Abraham otrzymał obietnicę. Pojawia się Izaak. Wiecie o tych
ofiarach. Starałem się, abyście cofnęli się do tamtego kościoła, wywołanego, wybranego od Boga – właśnie tak też jest i dzisiaj. On powołał Abrahama na podstawie wyboru; On powołuje kościół na podstawie wyboru. On
dał obietnicę Abrahamowi; Abraham w to uwierzył; i On powołuje kościół
dzisiaj. Wierzycie w Jezusa Chrystusa? Zatem najpierw – wierzycie.
A potem Bóg dał Abrahamowi i jego dzieciom, jego nasieniu, obrzezkę na
znak; i On daje wam Ducha Świętego dzisiaj na znak.
Czym jest Duch Święty dzisiaj dla ludzkiej istoty, kiedy On przychodzi?
To jest obrzezanie. Czy – czy Szczepan nie powiedział tak w – w Dziejach
Apostolskich w 7 rozdziale, kiedy rzekł: „Och, wy nieobrzezanego serca
i uszu, zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak wasi ojcowie czynili, tak i wy”. Czy to prawda? I Duch Święty jest obrzezaniem. A co obrzezanie powoduje? Odcina nadmiar ciała, wszystkie rzeczy świata, miłość
tego świata, miłość ciała, życiową pychę. Jesteście z tego właśnie obrzezywani. Nie macie nic z tym do czynienia; dzieje się to samo, umieszcza to
was w miłości z Jezusem Chrystusem, z niegasnącą miłością. „Nie ma nic,
co mogłoby was oddzielić od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie”. Paweł powiedział: „Niebezpieczeństwa i próby, i więzienia, i wszyst-
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
31
ko inne, nic, co teraz, nic, co w przyszłości nie może oddzielić nas od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie”15.
151
I On powołał was, obrzezał was, dał – umieścił was w Nim, i predestynował wasze wieczne przeznaczenie. Czy to nie powinno spowodować, aby
chrześcijanie wykrzykiwali? W takim razie już nie wiem co jeszcze. Jeśli to
nie obudzi człowieka, który – który jest w Chrystusie, to nie wiem, co jeszcze może go obudzić. Sądzę, że [wtedy – tł.] on jest dwakroć umarły, wyrwany z korzeniami. Prawda? W porządku.
152
Otóż, zatem On powołał; potem wyprowadził Swoje Nasienie. Kolejna
sprawa, On przyszedł poprzez Abrahama, a potem poprzez Izaaka, potem –
Jakuba, a potem od Jakuba do Józefa. Otóż, patrzcie, gdybyśmy mieli trochę czasu, aby się tym zająć. Zajmiemy się tym, ale nie teraz. Spójrzcie.
Wybór jest w Abrahamie. Zauważyliście tych czterech patriarchów, a potem to się skończyło, urwało, przeszło w tych dwunastu patriarchów i te
pokolenia pokończyły się. Czy tak to było? I… Nigdy to nie powróciło,
dopiero w tym Kimś, Nasieniu Abrahama; potem przyszło to w ludzkiej
Istocie, którą był Chrystus; gloryfikowany tutaj na ziemi i podniesiony
w górę do Boga. A Duch Święty powrócił, aby rozciągnąć się nad całymi
narodami, aby napełnić ziemię poznaniem Pana, głębokim jak niebiosa,
i, och, to jest ten Duch Święty dzisiaj.
153
Więc, patrzcie: wybór w Abrahamie; usprawiedliwienie w Izaaku; łaska
w Jakubie; i doskonałość w Józefie. Nie ma nic zapisane [w Biblii – tł.]
przeciwko Józefowi. To jest doskonałość. Trzy ziemskie stadia pielgrzymki
dzieci izraelskich, a czwarta była, kiedy oni weszli do obiecanego kraju – to
jest Millennium. I trzy stadia kościoła pogańskiego… W tym tygodniu, jak
Bóg pozwoli, wywiodę to z Biblii i pokażę wam, że jesteśmy teraz w trzecim stadium, gotowi pójść do Millennium w czasie Józefa.
154
Więc patrzcie, jak to wszystko skumulowało się w Józefie. Co? Doskonały człowiek, ten, zrodzony z ojca, jego ulubieniec, znienawidzony przez
swych braci… Otóż, patrzcie, teraz szybko, muszę się pospieszyć; zwróćcie
swoją niepodzielną uwagę na mnie. Ulubieniec Swego Ojca, znienawidzony przez Swoich braci – Pan Jezus… Obserwujcie zachowanie Jezusa
w każdej sytuacji. Popatrzcie na Józefa, ktoś doskonały. Och, moglibyśmy
spędzić tygodnie zajmując się nim. Patrzcie, znienawidzony przez swych
braci, ulubieniec ojca. Dlaczego? On był duchowym człowiekiem. Widział
wizje, potrafił tłumaczyć sny. Był duchowy. Jego stary… Jego bracia powiedzieli: „Nonsens. Odejdź”.
15
Rzym. 8, 38-39 – tł.
32
WILLIAM BRANHAM
Otóż, popatrzcie na kościoły dzisiaj. Spójrzcie na tę duchową stronę. Pan
Jezus w Swoim kościele dzisiaj, On jest znienawidzony przez wszystkich
potomków. Zobaczcie, dokładnie. Wyśmiewają się, wszędzie nazywają ich
fanatykami. Cóż, to być musi. Oto mamy tu odpowiednik typu; tu – cień
tego.
Powiecie: „Cóż, bracie Branham, jeśli otrzymam Ducha Świętego, będą
wszyscy śmiać się ze mnie”.
No, skoro nie śmieją się, to Go nie otrzymałeś. Musisz być znienawidzony przez ten świat. Jezus powiedział: „Nazywają Gospodarza domu Belzebubem, o ileż bardziej nazywać będą Jego uczniów (Widzicie?) - domowników”16. Otóż, On był Nim. I patrzcie.
157
Zatem, on był ulubieńcem. I jego ojciec… Nie będziemy tego poruszać,
zostawmy to. Jego ojciec dał mu płaszcz o wielu kolorach. Czy to prawda?
Otóż, jeśli spojrzeć na tę szatę bez szwów, która reprezentowała Ducha
Świętego okrywającego jego… I dzisiaj jest to Duch Święty, który okrywa
kościół, ta Szata o wielu kolorach. A w tęczy było siedem kolorów. Widzicie? I jest to siedem doskonałych kolorów składających się na wszystkie
znane nam kolory. I one łączą się ze sobą, tworząc tęczę. A tęcza w Biblii
oznacza przymierze. I Bóg uczynił Swoje przymierze z Noe, że już nie
będzie to woda (ale ogień następnym razem), On dał mu znak tęczy i wciąż
ona występuje. Czy tak jest?
158
Otóż, gdybyście zechcieli przejść (chciałbym mieć czas, aby zająć się
tymi innymi fragmentami Pisma) do Objawienia, rozdział 1, tam, gdzie Jan
widział Go stojącego: „Kogoś podobnego do Syna Człowieczego, stojącego
w pośrodku siedmiu złotych świeczników”, które były siedmioma wiekami
kościoła…
I my zaczęliśmy od Efezu, a skończyliśmy na Laodycji, letnim wieku
kościoła, w którym to właśnie jesteśmy – [ludzie – tł.] mają formę pobożności, ale zapierają się mocy; chodzą do kościoła, przychodzą i mówią:
„akceptuję Chrystusa” i wpisują swoje nazwisko do księgi [rejestrowej –
tł.]; ale zapierają się chrztu Duchem Świętym i mocy, i cudów, i znaków,
i dziwnych rzeczy, naśmiewają się z Niego, w tym Laodycejskim Wieku
Kościoła, którym zostali wypluci z Bożych ust; a wybrani zostaną zabrani
w górę. Och, alleluja! Och, coś dzieje się w mojej duszy, kiedy myślę
o tym, przyjaciele. Och, świat w tym stanie, w jakim jest dzisiaj…
16
Mat. 10, 25 – tł.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
33
I tam właśnie On stoi. Jaki? I On był podobny do kamienia jaspisowego
i sardowego. Czym był jaspis? Był kamieniem Rubena. Czym był sard?
Benjamina. Pierwszy i ostatni. On był podobny do Pierwszego i Ostatniego.
A – a tęcza wokół Jego głowy, nad siedmioma złotymi świecznikami…
Tęcza, przymierze, które Bóg zawarł przez Abrahama, przez Izaaka, przez
Chrystusa, przez kościół, przez chrzest Duchem Świętym. Szata o siedmiu
kolorach, która była na Józefie, która była na Jezusie; dzisiaj jest na kościele – jako ochrona. To ciało zostało okryte tą szatą. I kościół to nie ty; to
Duch Święty, który okrywa ciebie Krwią, Boże przymierze, predestynowane przed założeniem świata. Alleluja. Musiałem to wyrzucić z siebie. Dobrze. Rozsadzało mnie to.
161
Zauważcie, pozwólcie, że powiem… Może myślicie, że jestem szalony.
Jeśli jestem, to jestem szczęśliwy, zostawcie mnie z tym. W porządku. Pozwólcie, że coś powiem. Och, jak tu nie być szczęśliwym, wiedząc to, co
wiem? Jak mógłbym zatrzymać to dla siebie, wiedząc to, co wiem? Staram
się przekazać to ludziom. Ojej, to może kogoś innego też uszczęśliwić. Fju!
Coś takiego! Dobrze.
162
Tam On był, i Jakub był – i Józef był Jego typem. Okrycie, ojciec dał
mu tę szatę. Alleluja. Czy pamiętacie, kiedy Jezus został ochrzczony: „Wyszedł natychmiast z wody i, aliści, niebiosa otworzyły się nad Nim, i Duch
Święty zstąpił w postaci Gołębicy, i przypadł na Niego, i było powiedziane:
‘To jest Mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie’”17. On do tego
momentu nie uczynił jeszcze ani jednego cudu. Potem [udał się – tł.] prosto
na pustynię, aby być kuszonym, dalej było uzdrawianie chorych i moce
Boże…
To jest kościół. Kiedy zostaje ochrzczony, jest ubierany w szatę Ducha
Świętego, z mocą. Och, coś takiego!
164
Prawdziwy fenomen – łono Sary było obumarłe przed przyjściem Izaaka… Bóg zezwolił, aby to tak dalej trwało. Ona miała sześćdziesiąt lat,
kiedy dostała tę obietnicę. Miała dziewięćdziesiąt lat, zanim to nasienie
znalazło się w niej i poczęło: doskonale, absolutnie fenomenalnie.
I znowu zrodzenie u człowieka jest też czymś fenomenalnym. Alleluja.
To nie jest akceptacja czy podniesienie ręki, o tak. To jest Boży dar. Fenomenalne, ponowne zrodzenie, zabranie z tego świata w sferze zmysłów.
Tak jest! Dlatego że zasługiwałeś na to? Dlatego że Bóg obiecał to, tej
obietnicy można być pewnym, odnośnie wybrania.
160
17
Mat. 3, 16-17 – tł.
34
WILLIAM BRANHAM
Potem Józef został sprzedany za bez mała trzydzieści sztuk srebra przez
swoich braci. Kościół żydowski zdradził Józefa.
Dzisiaj, czym to jest w tym kościele? Zdradą. Tworzone są dokumenty;
dąży się do tego, aby… Dobrze więc, miejcie to na uwadze. Tworzona jest
konfederacja kościołów. Kościoły Chrystusowe w Ameryce już sprzymierzyły się wszystkie ze sobą i planują utworzyć zespół do walki z komunizmem, i będą starali się podłączyć pod katolicyzm, kościół protestancki
i katolicki występujące razem. A takie [kościoły – tł.] międzywyznaniowe,
które stoją za prawdą i są z dala od dogmatów będą prześladowane. Znak
bestii, Pieczęć Boża, wkrótce nastąpi ta próba sił. I, bracie, jeśli nie masz
tego tu wewnątrz, to zostaniesz zwiedziony tak pewnie jak ten świat, ponieważ to będzie wyglądać bardzo miło. Powiesz: „Otóż, jeśli komunizm
opanuje – opanuje… świat, no to lepiej dla nas, abyśmy podpisali kolejne
porozumienie i pozyskali wszystkich chrześcijan i dokonali ponownej chrystianizacji świata”. Wygląda to bardzo dobrze, ludzie kupią to. Rozumiecie? Kościoły się skonfederują, będą dążyć do tego, aby powstała z nich
jedna formacja. I w Biblii w Objawieniu jest powiedziane, że on dał mu
moc i wszystko inne, że on uczynił posąg bestii i używał on całej mocy
bestii, powstałej przed nim. Na pewno tak to jest. Życzyłbym sobie, abyśmy
mieli czas uczepić się Objawienia, w tej sprawie, (Ale nie mamy. Widzicie?), zobaczyć, gdzie o tym jest mowa. Jesteś, bracie, właśnie tu u końca
czasu. Jesteśmy u końca wieku.
168
Zatem oni sprzedali Józefa, za trzydzieści sztuk srebra, wrzucili go do
rowu, aby tam zmarł. Został stamtąd wyciągnięty i posłany dalej. I w chwili, kiedy został uwięziony, on… Było tam dwóch mężczyzn, podczaszy i – i
– i piekarz. I jeden z nich został stracony, a drugi – wybawiony, przez Józefa, któremu podał sen, a on go wyłożył.
I to samo, kiedy Jezus wisiał na krzyżu; był tam złodziej po jednej stronie
i złodziej po drugiej, i jeden był zgubiony, a drugi – zbawiony. Dokładnie.
Później on został zabrany przed faraona i wytłumaczył sen, i został prawą
ręką faraona; nikt nie mógł widzieć się z faraonem, jeśli wcześniej nie przyszedł do Józefa. I jest to doskonały typ Jezusa siedzącego po prawej ręce
Boga, a żaden człowiek nie może przyjść do Boga, jak tylko przez Chrystusa. Mamy tutaj dokładnie doskonały typ.
172
Jest… I zauważcie, mamy tu kolejną rzecz. Wy, poganie, stosownie do
tego Nasienia i wybrania – Józefowi była dana pogańska oblubienica. On
został odrzucony przez swoich braci, i wrócił i wziął pogańską oblubienicę.
166
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
35
Czy tak? On dał mu; faraon dał mu córkę kapłana z On za oblubienicę.
I on ożenił się z poganką, aby wydać na świat Efraima i Manassesa, którzy
byli współdziedzicami w królestwie, w obietnicy patriarchalnej.
173
Zauważcie, jakie to doskonale [przedstawia – tł.] Jezusa, odrzuconego
przez Żydów, posyłającego z powrotem Ducha Świętego, a z nich się śmiano i strojono sobie żarty, i mówiono: „Opili się młodym winem”. Tak było?
A Jezus powiedział: „Możecie bluźnić przeciwko Mnie, a będzie wam to
wybaczone; ale jeśli powiecie słowo przeciwko Duchowi Świętemu, nigdy
nie będzie to wam wybaczone”.
I ci Żydzi przyszli tam i powiedzieli: „No, ci ludzie opili się młodym
winem, ha, ha, ha”, i stroili sobie z nich żarty. I nie minęło więcej niż trzydzieści lat albo lepiej od tego momentu, a Tytus obległ mury, a oni zjadali
dzieci jedni drugich, i zostali zmasakrowani, a świątynia spalona, zgodnie
z Bożym Słowem. I ona nigdy nie zostanie odbudowana, dopóki nie zakończą się dni pogan. I załatwiam wyjazd do Jerozolimy w czasie nadchodzących kilku tygodni, tam, gdzie są te stare ruiny i ściana płaczu. Jak to oni
zostali rozrzuceni po całym świecie, ponieważ Bóg powiedział, że tak właśnie się stanie, i minął czas i to się stało. To prawda. Och, coś takiego! Pomyśleć – przekleństwo odrzucenia Ducha Świętego…
176
Otóż, Duch Święty został wylany, a oni to odrzucili. A kiedy Żydzi Go
odrzucili, to przyjęli Go poganie, którzy byli typem Oblubienicy. On powiedział, że wywoła ludzi z pogan dla Swego Imienia.
Ta miła dziewczyna siedząca z tyłu, kiedyś była Broy, ale teraz jest Branham; ona jest moją żoną.
I Oblubienica Jezusa Chrystusa będzie Panią Jezus Chrystus (Alleluja),
ochrzczoną w Jego Duchu, w Jego Imię, napełniona Jego mocą, ubrana
w Jego sprawiedliwość. Alleluja. Oto ona. A więc zauważcie, to była pogańska Oblubienica.
179
Otóż, aby przeczytać resztę przed zakończeniem. Oto najsmutniejsza
historia, jaką kiedykolwiek widzieliście, [mająca miejsce – tł.] pod koniec
czasów; teraz na zakończenie. Pogańska oblubienica już została wybrana,
została zabrana. Ta sprawa została zakończona. Otóż, posłuchajcie, tu, w 41
rozdziale:
I stało się…
To jest teraz o końcu wieku Żydów, potem zakończymy.
18
18
1 Moj. 41, 45 – tł.
36
WILLIAM BRANHAM
Pod koniec… dwóch pełnych lat faraon…
Nie, czekajcie minutę. Mam – mam tu zły rozdział, jestem tego pewien.
45 miałem powiedzieć, zamiast 41.
Wtedy Józef nie mógł już opanować się dłużej wobec wszystkich, którzy stali wokół niego, i zawołał: Wyprowadźcie
wszystkich ode mnie. I nie pozostał przy nim nikt, gdy Józef dał
się poznać braciom swoim. (Tym, którzy go odrzucili.)
180
Otóż, jeszcze moment, zanim to zostawimy. Józef, po tych wszystkich
latach pobytu tam; pojawił się głód w ojczystym kraju – [było to – tł.] działanie Boże. Biedny, skromny Józef stał się prawą ręką [faraona – tł.]. I oto
jego bracia, którzy sprzedali go; on ujrzał wizję o ich przybyciu, pokłonieniu się przed nim, a oni nazwali go wizjonerem i jasnowidzem i próbowali
go zabić. I kiedy oni…
Jezus przepowiedział Żydom, jacy będą i co zrobią, i co się stanie. O tym
jak Pan domu posłał Swojego Własnego Syna, i Swoje sługi, i jak oni zabili
Go i wszystkich innych. Ale jak to będzie, co zrobi Pan żniwa, kiedy przybędzie i znajdzie te niedobre sługi? Otóż, jeszcze moment.
182
Oto Józef, doskonały typ, stojący tam; jak ci Żydzi powracający w tych
ostatnich dniach na koniec, przed nadejściem Millennium, kiedy Żydzi
ponownie zostaną zbawieni.
I oni ujrzeli. A Józef, wiecie, jak on został posłany tam, jak Izrael posłał
tam swoje dzieci. Zostało im trochę zboża; przymierali głodem, a Józef
wytłumaczył królewski sen, i jak on zgromadził to zboże, w tym jedynym
miejscu na świecie, mającym jedzenie.
Doskonały [typ – tł.] kościoła dzisiaj, jedyne miejsce duchowego Pokarmu jest dane w Królestwie Jezusa Chrystusa. Można wziąć jakieś stare
wyznanie kościelne i wyrecytować kilka wyznań apostolskich i cokolwiek
tylko chcecie, ale, bracie, Duch leży w nowo zrodzonym Kościele Boga
żywego – jest tym jedynym, w którym jest Pokarm. I ci Żydzi rozpoznają
któregoś z tych dni i przyjdą.
185
Otóż, uważajcie, kiedy on przyszedł, powiedział… Zobaczył małego
Benjamina. I wiecie, o wszystkim doskonale wiedział, o ojcu, o matce, że
zmarła po urodzeniu tego dziecka – małego Benjamina. I on ujrzał swoich
braci, ale oni go nie rozpoznali. Myśleli, że to jakiś wielki książę, i byli
zatrwożeni. I on odesłał wszystkich i zapytał: „Kim jesteście?”.
A oni rzekli: „Jesteśmy synami męża, który zwie się Jakub, który jest już
stary, wiesz, [zwącego się – tł.] Izrael, i który został pobłogosławiony przez
Pana i tak dalej”. I wtedy on właśnie dowiedział się, że jego stary, drogi
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
37
tatuś wciąż żyje. Posłuchajcie, co on wówczas powiedział. I on dał się im
poznać, kiedy pozamykał te drzwi [i zostali sami – tł.]. Jego serce, patrzcie
na tę Bożą miłość, jest tam wciąż wołanie. I ci Żydzi, stojący tam, ci biedni
chłopcy, przymierający głodem.
Ich głodujący ojciec powiedział: „Idźcie i zdobądźcie trochę zboża, inaczej pomrzemy z głodu”.
I on zatrzymał Benjamina na znak. I wiecie, jak to było, jak on stanął
przed nim. A potem on spojrzał i zobaczył Benjamina; nie mógł już dłużej
się pohamować. Kazał wszystkim wyjść, oddalić się. I biedy Józef stał tam
i powiedział: „Jestem Józef, wasz brat”.
189
A jego bracia rzekli do niego, powiedzieli: „Mieliśmy jeszcze jednego
brata, którego tu nie ma, który został pożarty przez zwierzęta”, a on to mówił właśnie do swego brata. To był jego brat Józef, który tam stał.
I on – on nakazał, aby wszyscy wyszli, potem zaś zdradził się; powiedział: „Jestem Józef, wasz brat”. A oni zlękli się, ci patriarchowie. Obawiali
się. On powiedział: „Nie lękajcie się”. I on zaczął płakać tak głośno, że
nawet w pałacu faraona usłyszano jego płacz, usłyszano płacz i głośne wołanie. Podbiegł i objął ramionami małego Benjamina i przytulił, i ucałował,
i rzucił się mu na szyję, i zaczął płakać, powiedział: „Powiadacie, że mój
biedny, stary tatuś wciąż żyje w Kanaanie?”. Co za uczucie! Co za miłość
Boża, która rozlała się… „Mój tatuś wciąż żyje, i dam mu trochę ziarna”.
Powiedział: „Och”. I on wykrzyknął z całych sił.
Zastanawiam się, jak to będzie w tym dniu, w którym Pan Jezus przebije
się w dół przez wschodni horyzont, powróci ponownie na ziemię. Alleluja.
192
[Więc on – tł.] wykrzykiwał i płakał tam, ten wielki książę; i stał tam,
i ci patriarchowie. Powiedział, on powiedział: „Nie trapcie się”. Powiedział:
„Bóg mnie posłał”. Widzicie Ducha Świętego, co sprawia Boska miłość?
Powiedział: „Bóg mnie tu posłał. Nie róbcie sobie wyrzutów”. Powiedział:
„Bóg mnie tu posłał, aby zachować życie wielu”.
A po co Bóg posłał Go, jak nie po to, aby zachować Życie? Po co jest tu
dzisiaj wieczór Duch Święty, jak nie po to, aby zachować Życie? On został
odrzucony przez Żydów i posłany tu, do pogan, aby zachować Życie. Masz
Je dziś wieczór, mój przyjacielu?
Dalej on mówi: „Czy mój ojciec nadal żyje?”. I on wysłał tam wozy
i woły i tak dalej.
I biedny, stary, ślepy Izrael wyszedł na zewnątrz, ten stary prorok tak
właśnie zrobił – wyszedł na zewnątrz. I on usłyszał, że Józef żyje. Zapłakał
38
WILLIAM BRANHAM
i powiedział: „Och, błogosławiony niech będzie Bóg. Ujrzę jeszcze raz
mojego chłopca, dotknę go”.
Kiedy sprowadzono go tam, on spotkał się z nim. Swoje stare ślepe…
słabe palce wyciągnął przed siebie, o tak, i starał się nimi uchwycić twarz
Józefa i oni klęknęli na coś tam, i zaczęli płakać i wołać, ojciec i syn, przytulając się wzajemnie. Och, coś takiego!
197
Kiedy pomyślę o tym synu marnotrawnym, dziś wieczór, który był
z dala od Boga, tam na zewnątrz w grzechu, bracie, jedząc razem ze świniami, uganiając się po świecie… Cóż, czy ci – w czasie tego przebudzenia
– którzy dotąd marnotrawili całe lata swego życia na życie w rozpuście i na
gromadzenie majątku, czy nie zechcieliby teraz zwrócić swojego serca ku
Ojcu? Jeśli robiliście to, co było złe, to dlaczego nie mielibyście spotkać się
z Nim dziś wieczór w połowie drogi i nie objąć Go swymi ramionami?
„Powiedz – to chcesz mi właśnie powiedzieć, bracie Branham – że Bóg
wciąż mnie miłuje?”
On cię dziś wieczór wygląda. Czeka na ciebie. Duch Święty jest tutaj po
to, aby zachować Życie, aby podtrzymać cię, dać ci błogosławieństwo,
wybrać cię. A jeśli zostaliście wybrani w Bogu, to przyszliście tu dziś wieczór w określonym celu.
Powiesz: „Bracie Branham, nie liczę na to”.
200
To dlaczego przyszedłeś dziś do kościoła? Co sprawiło, że przyszedłeś?
Uważasz, że diabeł mógł tak cię odurzyć, żeś przyszedł do kościoła? Nie!
Diabeł będzie robił wszystko, abyś był z dala od niego. To Bóg zawołał. To
Ojciec woła ciebie dziś wieczór. Otóż, ty miałeś miejsce w Bogu i Bóg
wołał, wołał, wołał. Jeśliby nie było tego miejsca dla ciebie… Jest bardzo
dużo miejsc przeznaczonych dla każdego, i Bóg predestynował już wcześniej, że takie miejsce będzie. Otóż, jeśli nie przyjmiesz tego miejsca, to
ktoś inny je zajmie zamiast ciebie. Tak więc, jeśli nie zajmiesz swego miejsca dziś wieczór, to niech by Bóg sprawił, abyś zajął swoje miejsce.
201
Jutro wieczorem przejdziemy… Oni pozostali w Egipcie na całe lata.
A więc, jutro wieczorem zamierzamy wyprowadzić ich stamtąd pod ofiarnym barankiem i doprowadzić aż nad Jordan, a potem przejść na drugą
stronę rzeki do tego innego kraju na tej pustyni.
Oby Pan pobłogosławił każdego z was. Był to ciężki wieczór; zabrało to
dużo czasu. Przebijałem się i szarpałem przez jakieś półtorej godziny albo
dłużej, i przechodziłem przez cytaty z Pisma, [przy tym – tł.] było to
szorstkie. Ale bracie, siostro, potrafisz sobie wyobrazić, że jest to wybranie
w Bogu? Ilu wierzy w wybranie w Bogu? Ilu wierzy, że Bóg was wybrał
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
39
i powołał? On jest tym Kimś, który to czyni? Więc, czy jesteście szczęśliwi? Czy wierzycie?
203
Czy wierzycie dziś wieczór, że możecie stanąć teraz, jutro i powiedzieć:
„Szatanie, pomiatałeś mną, robiłeś to i owo. A w moim sercu przez cały
czas było Coś, co biło i ciągnęło mnie ku Bogu. Otóż, uświadamiam sobie,
co to za wołanie. Nigdy nie czułem się usatysfakcjonowany tam na zewnątrz. Nie mogę być usatysfakcjonowany tam na zewnątrz, ponieważ Bóg
woła mnie. Tak więc zamierzam teraz odrzucić wszystko na bok i przyjść
do mojego niebieskiego Ojca. Będę żył z Nim”?
Ilu tutaj zechciałoby powiedzieć: „Bracie Bill, od tego wieczoru ślubuję
Bogu, że będę Mu służył. Wiem, że jesteśmy u końca drogi, i wiedziałem,
że nie wiele już czasu nam pozostało. Ale z Bożej łaski dzisiaj wieczór,
mam zamiar dokładnie posprzątać i służyć Bogu”? Zechcielibyście podnieść swoją rękę? Niech Bóg błogosławi wasze serca. W porządku.
Ilu jest tu takich, którzy czują, że chcieliby powiedzieć: „Bracie Bill, dokładnie [rzecz biorąc – tł.], nie uważam jeszcze tak. Ale czy pomodlisz się
za mnie, aby Bóg i mnie tam miał w owym dniu, aby Bóg dał mi jeszcze
raz wołanie do mojego serca? A ja przyjdę, jeśli On zawoła mnie jeszcze
raz, przyjdę”? Podniesiecie swoją rękę? Jak bardzo jesteście tym zainteresowani dzisiaj wieczór? Niech panią Bóg błogosławi. Niech panią Bóg
błogosławi. Ktoś jeszcze teraz powie… Niech panią Bóg błogosławi. Niech
pana Bóg błogosławi. Niech panią Bóg błogosławi, młoda damo.
206
Ktoś jeszcze powie: „Bracie Branham, nie jestem taki dziś, jaki powinienem być. Wiem, że nie. Zasmuciłem mojego Pana, ale Coś w moim
sercu zawsze mi mówiło, że powinienem być chrześcijaninem. I ja pragnę
służyć Bogu”. Czy taka osoba jest tu dziś wieczór, która nigdy jeszcze nie
uczyniła takiego początku? Otóż, pragnę, abyś był szczery przede mną właśnie teraz, kiedy kończymy, ty, który wiesz to, że Coś przez całe życie mówiło ci, że powinieneś służyć Bogu; czułeś to przez długi czas. Nigdy jeszcze nie zacząłeś, ale Coś mówiło ci o tym.
Nie jestem jedną z tych osób, która pobiegnie tam na tył i będzie was tu
ciągnąć. Nie, nie. Jeśli Duch Święty, poprzez głoszenie Słowa, nie zrobi
tego, to moje starania są na nic. Widzicie, to fakt, musicie sami dokonać
wyboru.
208
Ale będziesz przede mną na tyle szczery, że powiesz: „Bracie Bill, było
Coś we mnie przez lata, czy też wiele razy, czy jakkolwiek inaczej, co wołało mnie, mówiło mi, wydawało mi się, że powinienem zwrócić się do
Boga, a ja jeszcze tego nie zrobiłem. Pomódl się za mnie, bracie Bill, abym
40
WILLIAM BRANHAM
– abym będąc mężczyzną (lub kobietą) miał na tyle sił, by to zrobić”? Podnieście swoją rękę, wszędzie w całym budynku teraz, ci, którzy czują, że –
że Bóg… Niech was Bóg błogosławi.
Ktoś jeszcze powie: „Coś wołało w moim sercu, a ja jeszcze, jak dotąd,
nie uczyniłem tego poddania”. Podnieś swoją rękę, powiedz: „Ja, to ja.
Jeszcze do tej pory nie jestem chrześcijaninem, ale chcę [nim być – tł.].
Chcę i pragnę, abyś pomodlił się, aby – aby Bóg nie odwrócił się ode mnie,
dopóki nie podejmę tej decyzji”. Czy zrobisz to? Podnieś swoją rękę. Niech
pana Bóg błogosławi; to jest szalenie miłe. Ktoś podniesie rękę, powie:
„Pragnę, abyś pomodlił się, bracie Bill, abym nie odwrócił się od Boga”.
Niech pana Bóg błogosławi. To jest miłe. Otóż, ktoś jeszcze? Czy jest jeszcze ktoś tutaj? Otóż, bądźcie szczerzy.
210
Więc patrzcie, co będzie, jeśli lekarz przyjdzie do twojego domu przed
świtem, zmierzy ci puls, położy rękę z powrotem i powie: „Nie, on już nie
wyjdzie z tego; jest skończony”? Och, jakże chciałbyś [wtedy – tł.] podnieść swą rękę w górę!
To mogło coś znaczyć, to: „Pomódl się za mnie, bracie”. Nie wiem, kim
jesteś, dopóki sam mi tego nie powiesz. Kościół nie wie, kim jesteś. Ale
jeśli podniesiesz swoją rękę, Bóg to rozpozna. To cię nie zbawi, nie, ale to
da ci dużo na starcie. Da ci dobry początek. Potem być może, zanim zakończy się to przebudzenie, oddasz swoje serce Chrystusowi.
Otóż, było to szorstkie dziś wieczór. Będziemy starali się bardziej zagłębić się w tej materii, dojść do Słowa na początku, uważam, kiedy będziemy
szli z tym dalej.
213
Czy jest jeszcze ktoś? Pięć [osób – tł.] podniosło rękę. Ktoś jeszcze?
Może mogłoby być sześć albo siedem? Otóż, pragnę, abyście byli szczerzy.
Niech Bóg cię błogosławi, młoda damo. Otóż, wiem, że jest tu jeszcze jedna osoba, która powinna podnieść rękę. Otóż, podnieś rękę i powiedz:
„Bracie Bill, pomódl się za mnie”. Nie przyjdę tam do tyłu do ciebie; będę
modlił się właśnie tu. I dalej, powiedz: „Pamiętaj o mnie teraz, że nie jestem chrześcijaninem, ale zawsze czułem, że nim powinienem być. A więc,
wiem, że nie jestem chrześcijaninem”. Jest jeszcze ktoś teraz, podnieś swoją rękę? Tak, zamierzam kończyć. Dajcie pianino. Teddy, zechciałbyś?
214
Ktoś powie dalej: „Bracie Bill, pamiętaj o mnie, abym w swoim życiu
żył bliżej Boga, nie chcę być, żyć połowicznym życiem i w tym letnim
stanie. Pragnę, ale tak naprawdę, aby moje serce płonęło ogniem. Pomódl
się o mnie”. Niech Bóg was błogosławi. Widzę wasze ręce w górze.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
41
Patrzcie, skoro Bóg wysłuchuje moją modlitwę o otwarcie oczu u niewidomych, odtyka uszy głuchym, uzdrawia tych, którzy są kalekami: kongresmenów, królów, potentatów, monarchów, kaleki się prostują… Rozejrzyjcie się po świecie, miliony, miliony, zaryzykuję stwierdzenie, tak
z czystym sercem, że blisko dziesięć milionów ludzi, na ile mi wiadomo,
usłyszało to poselstwo, dziesięć milionów wszystkich narodowości. Przemawiałem przed dziesięcioma i piętnastoma różnymi narodowościami naraz, musiało to przejść przez dziesięciu czy piętnastu tłumaczy, zanim można było powiedzieć następne słowo, tak jak to jest, kiedy są tłumacze.
I zobaczcie nie mniej niż sto tysięcy, czy też nie mniej niż trzydzieści tysięcy w jednym czasie przyszło do Chrystusa, trzydzieści tysięcy nawróconych w jednym czasie. Durban, Południowa…
216
I obecnie zamierzam udać się na zgromadzenie, gdzie zasiądzie trzysta
tysięcy ludzi. I mówię to z serca. Czy kiedykolwiek słyszeliście, abym
przepowiedział coś w Imieniu Pańskim, co nie byłoby dokładnie w ten sposób? Spytajcie kogokolwiek i gdziekolwiek w świecie. I spójrzcie na te
setki i setki rzeczy, które On powiedział. Na pewno, wiem, co mówię. To
nie ja, to Chrystus tu wewnątrz.
I mówię wam Prawdę, przyjaciele, jeśli umrzecie, nie będąc ponownie
narodzeni, to jesteście zgubieni. Jezus powiedział: „Jeśli człowiek nie narodzi się z wody i Ducha, to żadnym sposobem nie wejdzie do Królestwa”.
Bez względu na to, jak dobry jesteś, jak dużo wpłacasz, do jakiego kościoła
należysz, jaką byś nie miał przynależność, jakiego statusu społecznego byś
nie był, jaką matkę bądź ojca byś nie miał, jakiego pastora byś nie miał.
„Jeśli człowiek nie narodzi się ponownie, nigdy nie ujrzy Królestwa Bożego.
218
Nie tak dawno poruszaliśmy [temat – tł.] zboża, patrzyliśmy na nie od
strony jego uprawy. [Wzięto dwa rodzaje ziarna – naturalne i sztucznie
wychodowane – tł.] Stworzono doskonałe ziarno zbożowe, zawierające
odpowiednią dawkę wapnia, wszystko było w nim, co w ziarnie być powinno. Jedno urosło na polu, a drugie nie, każdego zakopano po garstce. Nie
wzeszło to [sztuczne – tł.], które posiadało w sobie każdy składnik, było
podobnie ukształtowane i wszystko inne, żadne ziarno nie wzeszło. Ale
każde ziarno [naturalne – tł.] wzeszło. Dlaczego? Ono miało zarodek życia
w sobie.
Są tu dzisiaj wieczór mężczyźni i kobiety, i na całym świecie, którzy chodzą do kościołów, należą do kościoła, wyznają, że są chrześcijanami, a nie
ma w nich tego zarodka Życia. Oni nie mogą wzejść. Nie ma mowy, aby
zmartwychwstali. Nie bądźcie zwiedzeni, przyjaciele, zważcie się. Niech to
42
WILLIAM BRANHAM
[właściwe – tł.] przeważy. Jest to w was. Jest to w [mocy – tł.] waszej decyzji. Oby Pan pobłogosławił was, w czasie, gdy skłaniamy nasze głowy.
220
Ojcze, w tym dzisiejszym przedsięwzięciu zmuszony byłem mówić
o niemiłych sprawach, szorstkich sprawach, które mocno cięły, ale Ty powiedziałeś, że Ewangelia jest ostrzejsza niż obusieczny miecz, przenikająca
aż do szpiku kości i rozróżniająca myśli ducha. Boże, nie dopuść, abyśmy
mieli coś mniej [wartościowego – tł.] niż to.
Otóż, dziękujemy Ci za wybór; dziękujemy Ci za to, że nas powołałeś.
A teraz, w naszych sercach, Duch Święty trzyma nas wszystkich przez te
lata. Jakże Ci za to dziękujemy. Cudowna łaska, pomyśleć, że wyszliśmy
z rynsztoku grzechu – jeśli cofnąć się do tamtych dni – a Ty byłeś bardzo
dobry dla nas.
I Ty miłujesz tych mężczyzn i te kobiety, którzy są tutaj w tym świecie
teraz, wiedząc, że jeszcze tylko kilka zwrotów słońca i będzie za późno
potem. Któregoś dnia będzie za późno. Oni zostaną odcięci i to szybko, bez
lekarstwa na to, bez miłosierdzia; a Ty powiedziałeś, że będziesz śmiał się
z ich nieszczęścia.
222
Pomyśleć, co [się stanie – tł.] z tym światem; któregoś dnia huraganowe
wiatry uderzą w ten biedny świat, kiedy on wybuchnie od tych bomb atomowych, dostając się do sfery słonecznej, a wszędzie uderzenia huraganowych wiatrów, [i tak przez – tł.] pięćset następnych lat. I będą tam kamienie
nagrobne ukryte w piasku, być może z naszymi nazwiskami, leżące pośród
tych kłębów i porykiwań wiatru, parzącego gorąca od słońca. Ale gdzie
będą nasze biedne dusze?
Boże, oby tej nocy było akurat tak, że niektórzy zadecydują o swym
wiecznym przeznaczeniu. Spraw to, Panie, aby każdy grzesznik tu wewnątrz, ci mężczyźni i kobiety, i młode kobiety i tak dalej, aby podnieśli
swoje ręce i powiedzieli, że byli grzesznikami, i że chcą być przypomniani
w modlitwie, O Boże, oby Duch Święty sprawił to właśnie teraz. I oby oni
uznali Jezusa Chrystusa za swojego Zbawiciela, zostali napełnieni Duchem
Świętym.
Spraw, Panie, aby ci, którzy powrócili do złych uczynków, i ci, którzy
oziębli i oddalili się od Ciebie, oby oni powrócili biegiem dziś jak ta gromada dzieci, która umierała z głodu, podbiegli do stołu Bożego, mówiąc:
„Pragnę się najeść”. I obyś uczynił to, Panie.
225
I dziękujemy Ci za tych drogich świętych Bożych, którzy dźwignęli
[kiedyś – tł.] swoje ręce, i ze łzami i w modlitwie podążają dalej, stoją
wiernie w tej godzinie.
IZRAEL I KOŚCIÓŁ #1
43
Pobłogosław te słowa dziś wieczór, Panie, choć były one na przemian, to
z tej, to z tamtej strony Biblii, i wszystko zniekształcone, i być może Ty
właściwie to poukładasz w ich umyśle, Panie. To było nowe dla mnie,
pierwszy raz od siedmiu lat, Panie, spróbowałem tego. I modlę się teraz,
abyś jutro wieczorem przyprowadził nas wszystkich z powrotem tutaj,
a nawet więcej, i aby Duch Święty był tutaj. A wielu z tych, co tu są dziś
wieczór, podjęło decyzję i zostało zbawionych, powróciło jutro wieczorem,
radując się i ciesząc (Spraw to, Panie.), rzucając się na szyję Ojca, jak to
zrobił Józef, Panie, całując Ojca, och, i mówiąc: „Dzięki Ci, Panie, za moje
zbawienie”. Spraw to, Panie. Oby coś teraz się wydarzyło. Modlimy się o to
błogosławieństwo, abyś puścił nas wolno z tego zgromadzenia, ale nigdy
nie – nie od Swej Obecności, i obyśmy powrócili, szczęśliwi, radośni, jutro
wieczorem, przynosząc kosztowne snopy. Albowiem prosimy o to w Imieniu Chrystusa. Amen.
227
Chrześcijański przyjacielu, przepraszam, że trzymałem cię przez cały ten
czas. Jest mi bardzo przykro. Jutro wieczorem zamierzam wypuścić was
o dziewiątej, jeśli się uda. Musiałem mówić trochę szorstko. Nic na to nie
poradzę. Miłujecie mnie mimo wszystko, tak? Ja tak. Miłuję was. I to jest
wyłącznie dla waszego dobra. Otóż, powstańmy.
W porządku, „Dziecię, nie płacz, nie narzekaj”19, jakiś akord.
Dziecię, nie płacz, nie narzekaj,
Jezusowe Imię bierz,
Ono radość ci przyniesie…
Otóż, chciałbym, abyście jutro podzwonili. Wzięli jakiegoś grzesznika;
przyprowadzili go. Przypomnijcie. Powiedzcie pastorom. Wyjdźcie teraz,
zbierzmy się razem i miejmy staromodne przebudzenie. Rozprostujmy kości przez wieczór albo dwa i idźmy dalej i miejmy dobry czas. Uściśnijcie
sobie teraz ręce.
…wszelkie zło.
Słodkie jest imię to,
Przed nim znika wszelkie zło.
229
Otóż, oby łaska Boża i społeczność Ducha Świętego odpoczęły i zamieszkały w was, od teraz aż do ponownego naszego spotkania, w Imieniu
Jezusa. Amen.
Niech was Bóg błogosławi teraz. Rozejdźcie się w Bożej miłości i błogosławieństwie.
19
tł.
Pieśń Take The Name Of Jesus, polska wersja Dziecię, nie płacz, nie narzekaj –
44
WILLIAM BRANHAM
Otóż, wszyscy członkowie tej Świątyni uściśnijcie ręce z tymi ludźmi
tutaj. Upewnijcie się, że każdy z was uścisnął ich ręce; mile widzimy ich
ponownie. Oby Duch Święty uczynił to samo. Otóż, przygotujcie się; zapomnijcie o wszystkich waszych różnicach i przygotujcie się. W porządku.
Jak nam zacne imię Jezus
Dla przelanej…