Analiza przeżywalności po całkowitej alloplastyce stawu

Analiza przeżywalności po całkowitej alloplastyce stawu
ALTERNATYWNA METODA WYJAŚNIENIA OBECNOŚCI ZAGROŻENIA
KONKURUJĄCEGO
P. Fennema, J. Lubsen
From Netherlands Institute for Health Sciences, Rotterdam, The Netherlands
J Bone Joint Surg [Br] 2010;92-B:701-6.
Analiza przeżywalności jest istotnym narzędziem w ocenie wyników całkowitej
alloplastyki stawu. Metoda Kaplana-Meiera używana jest do oszacowania
częstotliwości występowania wraz z upływem czasu, zabiegu rewizyjnego protezy,
ale nie wyjaśnia odpowiednio konkurencyjnych zdarzeń zapobiegających zabiegowi
rewizyjnemu. W obecności zagrażającej śmierci metoda ta będzie prowadziła do
trendu statystycznego, a krzywa utraci swą interpretowalność. Prawidłowe
porównanie wyników przeżywalności pomiędzy badaniami z zastosowaniem tej
metody jest niemożliwe bez wyjaśnienia różnych współczynników konkurencyjnych
zdarzeń. Jako alternatywne i łatwe w zastosowaniu podejście proponowane jest łączna
częstotliwość występowania ryzyka konkurencyjnego. Używając trzech
symulowanych zestawów danych i rzeczywistych danych z grupy pacjentów z jednej
grupy wiekowej, w której wszczepiono 406 kolejnych bezcementowych całkowitych
protez stawu biodrowego, poddanych następnie co najmniej 10-letniej obserwacji, oba
podejścia zostały porównane, a ważność potencjalnego trendu została uwydatniona.
Metoda Kaplana-Meiera zawyżyła częstotliwość występowania zabiegu rewizyjnego
o prawie 4% (60% różnic względnych) w symulacjach i o więcej niż 1% (31,3%
różnic względnych) w zestawach danych rzeczywistych. Podejście oparte na łącznej
częstotliwości występowania ryzyka konkurencyjnego pozwala na właściwe
wyjaśnienie ryzyka konkurencyjnego i, jako takie, stanowi ulepszoną możliwość
porównania wyników przeżywalności wśród badań.