dolina małej wełny pod kiszkowem plb300006

DOLINA MAŁEJ WEŁNY POD KISZKOWEM
PLB300006
Dolina Małej Wełny w okolicach Kiszkowa
Fot. Grzegorz Rąkowski
Rybitwa czarna Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Obszar obejmuje kilkukilometrowy odcinek doliny rzeki
Małej Wełny z towarzyszącymi jej łąkami, starorzeczami,
naturalnymi jeziorami oraz stawami rybnymi, otoczony
terenami bezleśnymi o urozmaiconej rzeźbie, intensywnie
użytkowanymi rolniczo. Znaczna część łąk jest koszona,
pozostałe zmieniają się w nieużytki zarastające szuwarem
trzcinowym i ziołoroślami. W obrębie obszaru znajduje się kilka
niedużych eutroficznych jezior oraz kilka kompleksów stawów
rybnych, z których tylko niektóre są użytkowane gospodarczo.
Pozostałe stawy – to nieużytki porośnięte szuwarami i zaroślami
wierzbowymi. W granicach obszaru znajduje się siedliskowy
obszar Natura 2000 Stawy Kiszkowskie PLH300050 (477,5 ha)
oraz fragment otuliny Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka.
Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków
ptaków na omawianym obszarze sprzyja tradycyjna ekstensywna
gospodarka łąkarska oraz ekstensywna hodowla ryb w stawach.
Do najważniejszych zagrożeń lokalnej awifauny i jej siedlisk
należą: zaprzestanie użytkowania części stawów i ich zarastanie,
niedostosowanie gospodarki rybackiej na stawach do terminów
przystępowania ptaków do lęgów, presja drapieżnych ssaków
(norka amerykańska, jenot, lis) oraz znaczna penetracja terenu
przez ludzi i zwierzęta domowe.
Dolina Małej Wełny jest jedną z ważniejszych ostoi ptaków
wodno-błotnych w silnie przekształconym przez gospodarkę
rolną regionie Wielkopolski oraz lokalnym korytarzem
ekologicznym i szlakiem migracyjnym ptaków. Na uwagę
zasługuje stosunkowo znaczna liczebność gniazdujących tu
populacji bączka Ixobrychus minutus (9–12 par, powyżej 1%
populacji krajowej), rybitwy białowąsej Chlidonias hybrida (do
55 par lęgowych, ponad 2% ogólnokrajowej populacji lęgowej)
i rybitwy czarnej Chlidonias niger (29–43 par lęgowych, ok. 1%
ogólnokrajowej populacji lęgowej).
Obszar ten ma znaczenie przede wszystkim jako miejsce
odpoczynku i żerowania ptaków przelotnych. Liczebność
zgrupowań ptaków wodno-błotnych zatrzymujących się tu
w okresie migracji sięga 35 000 osobników. Na uwagę zasługuje
szczególnie wysoka liczebność obserwowanych na terenie
obszaru przelotnych stad gęsi zbożowej Anser fabalis
(18 000–60 000 osobników) i gęsi białoczelnej Anser
albifrons (12 000–30 000 osobników).
Powierzchnia: 1252,35 ha
Rok zatwierdzenia: 2007
Region geograficzny: Pojezierze Wielkopolskie
Mezoregion: Pojezierze Gnieźnieńskie
Położenie administracyjne: województwo wielkopolskie,
powiat gnieźnieński
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Poznaniu
ul. 28 Czerwca 1956 r. 223/229
61-485 Poznań
tel: 61 831 11 77, fax: 61 831 11 99
e-mail: [email protected]
www.poznan.rdos.gov.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.