PROJEKT [stanXI-2008] - BIP - Radzymin Urząd Miasta i Gminy
Transkrypt
PROJEKT [stanXI-2008] - BIP - Radzymin Urząd Miasta i Gminy
-1P R O J E K T [stanXI-2008] ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESZTRZENNEGO GMINY RADZYMIN Załącznik nr 1 do Uchwały Rady Gminy Radzymin ................................................................ Brol Systemy Przestrzenne Śnieguliczki 21 04-867 Warszawa Zespół: mgr inż.Zbigniew Bronowicki mgr Bartłomiej Olczak Warszawa 2008 -2- SPIS TREŚCI Wstęp 1.1 Położenie gminy 1.2 Podstawowe dane o gminie 1.3 Historia gminy 1.4 Kompozycja przestrzenna gminy. I UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO 1. Uwarunkowania przyrodnicze zagospodarowania przestrzennego 1.1 Położenie geograficzne 1.2 Powiązania przyrodnicze i ekologiczne 1.3 Rzeźba terenu 1.4 Budowa geologiczna 1.5 Surowce mineralne 1.6 Warunki wodne 1.6.1 Wody powierzchniowe 1.6 .2 Wody podziemne i zaopatrzenie w wodę 1.7 Ocena warunków geologiczno-inżynierskich 1. 8 Warunki glebowe 1.9 Klimat 1.10 Szata roślinna 1.10.1 Roślinność potencjalna 1.10. 2 Roślinność rzeczywista i jej waloryzacja 1.10.3 Uwarunkowania rozwoju rolnictwa 1.11 Tereny zieleni 1.12 Fauna 1.13 Struktura ekologiczna 1.14 Walory przyrodniczo-krajobrazowe 1.15 Ochrona środowiska przyrodniczego 1.16 Zagrożenia środowiska przyrodniczego II UWARUNKOWANIA SPOŁECZNO-KULTUROWE 1. Środowisko kulturowe 1.1. Zasady ochrony konserwatorskiej -32 Użytkowanie terenu 3. Demografia 3.1 Rynek pracy, zatrudnienie 4. Komunikacja 7. Infrastruktura techniczna 7.1. Zaopatrzenie w wodę 7.2 Odprowadzanie ścieków 7.3. Usuwanie i unieszkodliwianie odpadów 7.4. Cmentarnictwo 7.5. Elektroenergetyka 7.6. Zaopatrzenie w gaz 7.7. Zaopatrzenie w ciepło III UWARUNKOWANIA PLANISTYCZNE i STRATEGICZNE 1 .Narodowy Plan Rozwoju 2. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Mazowieckiego 3 .Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego IV KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY 1. Zasady i zakres ustaleń studium 2. Cele rozwoju gminy 3. Kierunki rozwoju przestrzennego gminy 4. Układ funkcjonalno-przestrzenny, ustalenia 5. Zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody i krajobrazu kulturowego. 6. Polityka przestrzenna w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków dóbr kultury współczesnej . 7. Kierunki rozwoju infrastruktury 7.1 Zaopatrzenie w wodę. 7.2 System odprowadzania i oczyszczania ścieków. 7.3 System odprowadzania wód deszczowych. 7.4 System zasilania w gaz 7.5 Składowanie odpadów 7.6 Elektroenergetyka 7.7 Kierunki rozwoju komunikacji. 7.8 Kierunki rozwoju systemów alarmowych -48. Obszary na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego, w tym o znaczeniu ponadlokalnym, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa i ustaleniami programów zadań rządowych. 9. Obszary dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz obszary, dla których gmina chce sporządzić miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. 10. Obszary przestrzeni publicznej i rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 11. Kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej. 12. Obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi i osuwania się mas ziemnych 13. Obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar ochronny 14. Obszary wymagające szczególnych sposobów zagospodarowania o ograniczonych możliwościach inwestycyjnych 15. Obszary wymagające przekształceń, rekultywacji lub rehabilitacji 16. Tereny zamknięte 17. Główne zadania organizacyjne 18. Zadania inwestycyjne -5WSTĘP Uchwała Rady Miejskiej w Radzyminie z dnia z dnia 2 kwietnia 2004 r Nr 180/XIV/04 i z 17 grudnia 2004 nr 255/XXI/04 w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego związana była z aktualizacją polityki przestrzennej gminy dotyczącej przeznaczenie poszczególnych terenów oraz dostosowaniem obowiązującego studium do wymagań Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia .27 marca 2003 r. Rada Miejska uchwaliła obowiązujące studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Radzymin, Uchwała nr 149/XVI/95 w dnia 28 listopada 1995 r. Po latach obowiązywania aktualnego studium zaszła potrzeba dokonania zmian zagospodarowania. Największą potrzeba wiąże się ze wskazaniem nowych terenów inwestycyjnych.. Zmiany dotyczą także części układu drogowego. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, jest ofertą terenów mieszkaniowych, inwestycyjnych, która kierowana jest do mieszkańców, inwestorów i wszystkich, którzy korzystają z walorów gminy. Główną ideą tego dokumentu jest odpowiedź na pytanie, jak w sposób racjonalny i zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju gospodarować przestrzenią gminy. Jakie dopuścić działania przestrzenne by tworzyć nowe miejsca pracy i nie dopuścić do odpływu ludzi i kapitału na tereny sąsiednie. Podstawowe uwarunkowania i cele rozwoju przedstawione w obowiązującym studium zostają aktualne. Zmiany w tekście i załącznikach graficznych dotyczą nowych elementów i nowych uaktualnień. Dla elementów obowiązującego studium opracowanego pod kierownictwem arch. Wandy Chmielewskiej, które są nadal aktualne zachowano dotychczasowe zapisy tworząc dokument ujednolicony. -61.1 Położenie gminy Gmina miejsko-wiejska Radzymin - jedna z dwunastu gmin powiatu wołomińskiego – położona jest w centralnej części województwa mazowieckiego. Od północy graniczy z gminą Serock, od wschodu z gminami Dąbrówka, Klembów, Wołomin, od południa z gminą Kobyłka oraz gmina Nieporęt od strony zachodniej . Miasto Radzymin jest siedzibą urzędu miasta i gminy. Przez gminę przebiega międzynarodowa droga Nr 8 Praga-Warszawa-Helsinki tzw “Via Baltica” modernizowana obecnie do klasy drogi ekspresowej dwujezdniowej. Ze względu na obecność atrakcyjnych terenów i bliskość Warszawy, gminę można uznać za obszar o dużym potencjale inwestycyjnym. 1.2 Podstawowe dane o gminie Gmina Radzymin zajmuje powierzchnię 129,87 km2 , w której zamieszkuje 20137 osób według danych na 30 sierpień 2008 r. Gminę tworzą miasto Radzymin, oraz 23 sołectwa: Arciechów, Borki, Cegielnia, Ciemne, Dybów Kolonia, Emilianów, Łąki, Łosie, Mokre, Nadma, Nowy Janków, Nowe Załubice, Popielarze, Ruda, Rżyska, Sieraków, Słupno, Stary Dybów, Stary Janków, Stare Załubice, Wiktorów, Zawady, Zwierzyniec. W strukturze użytkowania gruntów zdecydowanie dominują użytki rolne, wśród których wyraźnie przeważają grunty orne. Lasy i grunty zadrzewione zajmują około 25,2% obszaru gminy. Przez obszar gminy przepływają rzeki: Bug, Rządza i Czarna, mające swoje ujście w Zalewie Zegrzyńskim, z którym gmina bezpośrednio graniczy 1.3 Historia gminy Teren gminy Radzymin leży w centrum historycznego Mazowsza. Pierwsze wzmianki o Radzyminie pochodzą z 1440 r. i mówią o wsi szlacheckiej, będącej własnością dziedzica Jana, podkomorzego księcia Konrada Mazowieckiego. Nazwę wsi etymologowie wywodzą od imienia Radzimir. Według przekazów nazwa pochodzi od słów „Radzę, omiń to miejsce” umieszczanych na tablicach przy wjeździe do okolicznych, pełnych niebezpieczeństw puszcz, bagien i moczarów . W okresie wczesnego średniowiecza Radzymin był prawdopodobnie osadą targową. Jak podaje Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego tom IX Warszawa 1888 r., str. -7478: „Zdawna zapewne istniała osada, w której skupiały się interesy nielicznej ludności leśnej puszcz (...). Wcześnie dość osada ta przybrała charakter targowiska (...).” We współczesnym rozplanowaniu miasta czytelny jest jeszcze zarys placu targowego, którego częścią jest Stary Rynek. Wrzecionowaty zarys wczesnośredniowiecznego placu targowego wpłynął na podział przylegających do niego gruntów na działki – charakteryzujące się znaczną długością. Tak powstał zespół działek między ulicami Zduńską i Głowackiego i na odcinku między Aleją Jana Pawła II oraz ulicami Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Reymonta. Dnia 5 lutego 1473 roku w Radzyminie Kazimierz, książę mazowiecki, biskup płocki, brat księcia Bolesława V, erygował parafię. Fundacja kościoła przypisywana jest dziedzicowi wsi Janowi. Teren należący obecnie do kościoła parafialnego (ograniczony od południa placem Kościuszki, od zachodu terenem zabudowanym, od wschodu ulicą Polskiej Organizacji Wojskowej, zaś od północy ul. Głowackiego) jest najprawdopodobniej jedynie częścią terenu pierwotnie stanowiącego własność kościoła. Obecna dwuwieżowa budowla kościelna znajduje się prawdopodobnie w miejscu najstarszego kościoła. Lokacja Radzymina nastąpiła w XV wieku. Książę Bolesław V nadał osadzie dnia 5 września 1475 roku prawo miejskie chełmińskie. Radzymin liczył wtedy 38 domów i 387 mieszkańców. Związane z lokacją osadnictwo przesunęło się na południowy wschód i tam wytworzyło się centrum funkcjonujące do dziś. Prawdopodobną pozostałością rynku lokacyjnego jest obecny Plac Wolności. Wkrótce po nadaniu praw miejskich Bolesław V zezwolił na wybudowanie w Radzyminie zamku. Jego lokalizacja nie jest znana, istnieje jednak hipoteza – prawdopodobnie klasycystyczny budynek Internatu Studium Nauczycielskiego zbudowany został na planie zamku obronnego. Świadczy o tym niespotykany układ bryły XIX-wiecznego budynku z nietypowymi dla tego okresu mocno wysuniętymi narożnymi elementami, przypominającymi położeniem alkierze dworu szlacheckiego. Można przypuszczać, że budowla z wysuniętymi „alkierzami”, niewątpliwie obronna, musiała istnieć w tym miejscu i na jej fundamentach wzniesiono w XIX wieku szpital, obecnie internat. W 1605 roku Radzymin przeszedł w ręce Leszczyńskich, jako posag ostatniej z rodu Anny, wniesiony Rafałowi Leszczyńskiemu. Stało się to na mocy kontraktu między Janem Radzymińskim, wojewodzicem podlaskim, a Rafałem z Leszna -8Leszczyńskim, synem Andrzeja – wojewody brzeskiego (z Kujaw). Mocą kontraktu Leszczyński otrzymuje w dzierżawę miasto i wsie: Aleksandrów, Wioskę Radzymińską, Mokre, Dybów, Zwierzyniec, Zawady, Borki, Ciemne, Rudę, Siwek, Teodorów, Teresin vel Osiny, Trzcianę, Łoś, Dąbrowę i Cegielnię. Trzydzieści lat później Leszczyńscy są już dziedzicami, o czym świadczy zapis: „Władysław IV na prośbę Jędrzeja, Rafała, Bogusława i Władysława braci Leszczyńskich, właścicieli Radzymina, nadaje miastu cztery jarmarki”. Za panowania Augusta II Radzymin należał do Bielińskich, następnie (2 poł. XVIII w.) do Michała Czartoryskiego, kanclerza wielkiego księcia litewskiego i jego żony Eleonory z Waldsteinów. Działalność księżnej Eleonory Czartoryskiej miała duże znaczenie dla miasta. Jej staraniem wzniesiono w 1781 r. kościół murowany, budynek szkółki początkowej, założonej przez księdza Kazimierza Narbutta, wybitnego działacza Komisji Edukacji Narodowej, oraz pałac wraz z otaczającym go parkiem. Według napisanego po angielsku „Dykcyonarzyka geograficznego....” z XVIII w. Radzymin był wówczas „pałacem a osobliwie ogrodem pięknym zaszczycony”. Zarówno pałac jak i park nie zachowały się do dzisiaj – tylko ślady dawnego układu czytelne są w terenie. Teren założenia pałacowo-parkowego wraz z zapleczem wyznaczają obecne ulice - Aleja Jana Pawła II – Norwida – KS. Eleonory Czartoryskiej, a więc był to rozległy obszar zajmujący około 1/4 powierzchni ówczesnego miasta. Pałac i park były ze sobą prawdopodobnie powiązane. Był to park typu angielskiego, w którym stylistyka swobodnych układów przeczyła barokowym rozplanowaniem i osiowym integracjom obiektów. Po rozebraniu pałacu park funkcjonował jako park publiczny aż do I wojny światowej, następnie rozparcelowany wszedł w skład terenów zurbanizowanych. Staraniem księżnej powstało ciekawe rozwiązanie urbanistyczne polegające na wyprowadzeniu głównej ulicy (obecnie Konstytucji 3 Maja) jako osi widokowej na budynek (przebudowany później przez barona Morenheima na szpital, obecnie mieszczący budynek użyteczności publicznej , budynek Gminy Radzymin ; która rozwidla się na dwie ulice obejmujące budowlę (obecnie ul. Korczaka i ul. Wołomińska). Najprawdopodobniej było to uregulowanie dawnej drogi łączącej średniowieczny zamek (przypuszcza się, że na jego śladzie stoi budynek Gminy ) z miastem. -9Do wielkich zasług Eleonory Czartoryskiej dla Radzymina należy dołączyć nadanie miastu przez Stanisława Augusta czterech targów, na jej prośbę. Po trzecim rozbiorze Polski w 1795 r. Radzymin znalazł się w zaborze pruskim, w latach 1807-15 w Księstwie Warszawskim, następnie w Królestwie Polskim. Granica zaboru pruskiego przebiegała wzdłuż rzeki Czarnej w Strudze – położenie przygraniczne miasta wpłynęło na rozwój handlu; wybudowano komorę celną. Miasto liczyło wtedy 3500 mieszkańców. Na początku XIX wieku dobra radzymińskie znajdowały się w posiadaniu Raczyńskich, a od 1818 roku właścicielem stał się książę Edward Lubomirski. Po jego tragicznej śmierci (wskutek rany odniesionej w pojedynku) nabywcą Radzymina był baron Ludwig de Morenheim, sekretarz Wielkiego Księcia Konstantego w Warszawie. On to około 1830 r. zbudował szpital na około 40 łóżek, wydzierżawiony na lazaret dla wojska. Około roku 1830 zaczęły powstawać wokół Radzymina kolonie niemieckie. Około 1840 r. Radzymin przeszedł w ręce rodziny Krusensternów, którzy oddali zarząd dobrami plenipotentom. W roku 1843 przeniesiono z Łowicza do Radzymina „Instytut Nauczycieli Elementarnych”. Plac z ogrodem podarowali Krusensternowie, gmach zaś według projektu Antoniego Corazziego wystawiło ministerium oświaty. Instytut był internatem dla 100 uczniów i miał 4 klasy. W roku 1860 przeprowadzono linię kolei żelaznej warszawsko-petersburskiej. Przyczyniło się to do wycinania lasów i powstawania drobnych folwarków i osad w pobliżu stacji i przystanków. W roku 1861 miasto zostało poważnie zniszczone przez pożar. Od Krusensternów dobra radzymińskie nabył Antoni Skarbek-Kruszewski, marszałek szlachty powiatu sejneńskiego. Zamieszkał on w domu dla plenipotentów, pałac w części rozebrał, w części pozostawił swojemu losowi. Z materiałów pozyskanych z rozbiórki pałacu postawił budynki gospodarcze na folwarku w Dybowie. SkarbekKruszewski prowadził także rabunkową gospodarkę w lasach otaczających Radzymin, przyczynił się od do wyrąbania i wyprzedania dużych połaci leśnych. -10W 1867 roku Radzymin stał się miastem powiatowym guberni warszawskiej. Utworzony został w połowy powiatu stanisławowskiego i 5 wsi powiatu warszawskiego, miał 21,42 mil kwadratowych. Budynek szpitala ufundowanego przez Morenheima po przebudowie około 1870 r. oddano rządowi na biuro powiatu. Rozwój Radzymina w XIX wieku przedstawiał się następująco: 1810 rok 917 mieszkańców 1827 rok 1053 mieszkańców, 103 domy drewniane 1858 rok 2389 mieszkańców, w tym 1281 Żydów, 9 domów drewnianych, 5 murowanych 1870 rok 3232 mieszkańców, w tym 1962 Żydów, 55 ewangelików 1881 rok 3718 mieszkańców, 177 domów, w tym 10 murowanych. W 1896 roku przeprowadzono pierwszą w Królestwie Polskim linię kolejki wąskotorowej do Warszawy, co przyniosło ożywienie gospodarcze. Tor kolejki poprowadzono wzdłuż drogi bitej łączącej z Warszawą, stacja kolejki znajdowała się w miejscu byłego dworca autobusowego. Kolejka istniała do 1974 r. W latach 1897-1919 rozbudowano kościół parafialny, dodano dwie boczne nawy i dwie wieże. Na przełomie XIX i XX w nastąpił rozwój przemysłu; powstało kilka zakładów – olejarnie, cegielnia, browar, fabryka lasek, fabryka wyrobów żelaznych, fabryka mydła. W roku 1903 od rodziny Skarbek-Kruszewskich dobra radzymińskie (miasto Radzymin z czterema folwarkami: Aleksandrowem, Dybowem, Wioską Radzymińską i Mokrem) o powierzchni 7581 morgów nabyli do spółki na licytacji panowie Budny, Rawicz i Hirszman. Finalnie właścicielem został Władysław Rawicz. Od roku 1904 wzmógł się napływ ludności pochodzenia żydowskiego, stanowiącej wówczas około 2/3 społeczności miasta. Przyczyniali się oni w znacznej mierze do rozwoju ekonomicznego Radzymina. W roku 1910 liczba mieszkańców wzrosła do 4062 osób. -11W czasie I wojny światowej miasto znalazło się pod okupacją niemiecką. Po wyzwoleniu Radzymin pozostał miastem powiatowym. Najbardziej dramatycznym wydarzeniem z dziejów miasta jest Bitwa Warszawska w wojnie polsko-bolszewickiej, która rozegrała się w dniach 13-17 sierpnia na wschodnich przedpolach stolicy. Walki pod Radzyminem przeszły do historii jako „Cud nad Wisłą”. Bohaterstwo i determinacja polskich żołnierzy i cywilów oraz strategia naczelnego wodza Józefa Piłsudskiego przyniosły zwycięstwo, którego znaczenia nie sposób przecenić. Miasto kilkakrotnie przechodziło z rąk do rąk, wskutek czego uległo silnemu zniszczeniu. Szybki rozwój miasta nastąpił w okresie międzywojennym. Liczba mieszkańców kształtowała się następująco: 1921 rok 4200 mieszkańców 1939 rok 8000 mieszkańców W początku lat dwudziestych Radzymin został zurbanizowany zwłaszcza obszar położony w sąsiedztwie ośrodków historycznych. Rozdzielono ulicami na bloki i podzielono na działki część dawnego ogrodu pałacowego oraz częściowo ziemie dawnego folwarku radzymińskiego. Działki przewidziane były dla zabudowy willowej, względnie indywidualnych domków jednorodzinnych. Okres II wojny światowej był tragiczny dla mieszkańców Radzymina. 1 września 1939 r. nad miastem została stoczona pierwsza bitwa powietrzna II wojny światowej; na początku września odbyły się pogrzeby 147 żołnierzy polskich i lotników , poległych w bitwie pod miastem . Niemcy rozstrzelali około 500 osób, w Treblince zaś zgładzono około 3900 mieszkańców narodowości żydowskiej. Bezpośrednio po wojnie Radzymin liczył około 4000 mieszkańców. W 1952 roku siedzibę powiatu przeniesiono do Wołomina. Liczba Mieszkańców Radzymina po wojnie zaczęła szybko rosnąć, i tak: w 1961 roku wynosiła 6749 osób, w 1973 roku wynosiła 7900 osób. -12W 1988 r. przywrócono w Radzyminie historyczne nazwy ulic, nawiązujące do chlubnych kart historii. 1.4 Kompozycja przestrzenna gminy. Gmina Radzymin jest obecnie w strukturze przestrzennej zróżnicowana. Główną miejscowością gminy jest Radzymin. Miejscowość ta posiada prawa miejskie i jest to widoczne w charakterze zabudowy . Poza śladami dawnego osadnictwa, uwidocznionymi w stanowiskach archeologicznych, w gminie Radzymin występują obszary o pewnych znamionach dawnego rozplanowania urbanistycznego. Są to, między innymi: ślady wczesnośredniowiecznej osady targowej posiadające czytelne cechy rozplanowania pochodzenia sprzedlokacyjnego (układ i podziały własnościowe w rejonie kwadratowego Starego Rynku), tereny przyłączone po lokacji (wokół Placu Wolności), pozostałości rozplanowania miasta z II poł. XVIII wieku, tzn. zabudowa wzdłuż osi wyznaczonej przez obecną ulicę Konstytucji 3 Maja do budynku obecnego urzędu (domniemane miejsce zamku) z zaznaczonymi liniami zabudowy, oraz poprzeczna oś kościół – prawdopodobne usytuowanie pałacu, mające potwierdzenie w zmianie przebiegu ulic : Aleją Jana Pawła II i Traugutta; reliktem z tego okresu jest pozostałość historycznego założenia parkowego i tereny ogrodów przykościelnych, pozostałości głównych ciągów komunikacyjnych, pojedyncze budynki o wartościach historycznych – chronione prawem poprzez wpisanie do rejestru zabytków, będące w ewidencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, oraz pozostałe nie objęte ochroną, a mające wartości historyczne; układy urządzonej zieleni miejskiej z okresu międzywojennego: rozplanowanie zieleni i pozostałości nasadzeń na Placu Wolności i Placu Kościuszki, pozostałości nasadzeń wzdłuż ulic Warszawskiej i Norwida; cmentarze: wojenny z okresu wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku, parafialny o wartościach historycznych, -13nieczynny żydowski, nieczynny ewangelicki przy ul. Polnej. Autor opracowania „Studium historyczno – urbanistyczne” Tadeusz Zagrodzki zwraca szczególną uwagę na stosunkowo rzadko pojawiający się typ rozplanowania urbanistycznego miasta, polegający na harmonijnej sekwencji trzech placów od Starego Rynku poprzez Plac Kościuszki do Placu Wolności. Proponuje strefę ścisłej ochrony konserwatorskiej o większym zasięgu, niż przyjęta w Studium, oraz wyznacza linie zabudowy, które jednak nie mogą być zachowane na odcinkach z dominującą historyczną zabudową willową. Zagrodzki zwraca również uwagę na duży stopień zniszczenia miasta podczas walk w 1920 roku i wskazuje dominanty przestrzenne, którymi są kościół i budynek Urzędu Gminy . Pozostałe miejscowości, to głownie zabudowa mieszkaniowa oraz zagrodowa, tworząca układy ulicowe wzdłuż dróg gminnych. Walory przyrodniczo-krajobrazowe spowodowały, że gmina stała się terenem letniskowym dla mieszkańców Warszawy. Główne skupiska zabudowy letniskowej umiejscowione są w pólnocnej części gminy nad Bugiem oraz na zachodzie w okolicach Zalewu Zegrzyńskiego. Bariery przestrzenne rozwoju gminy to przede wszystkim: - ograniczenia w lokowaniu nowych zespołów zabudowy letniskowej ze względu na konieczność skanalizowania terenów pod te zespoły, - stosunkowo mała liczba obiektów rekreacyjnych ogólnie dostępnych (zespoły sportowo - rekreacyjne z możliwością nocowania i stołowania się), - niewielka liczba obiektów mogących stanowić bazy sportów wodnych, Uwarunkowania sprzyjające rozwojowi przestrzennemu: 1) stosunkowo duża podaż terenów budowlanych, 2) duża atrakcyjność środowiskowa, bliskość Zalewu Zegrzyńskiego, 3) położenie w strefie oddziaływania aglomeracji warszawskiej, lokowanie zabudowy mieszkaniowej dla pracujących w Warszawie. 4) Dobry układ komunikacyjny . -14- I. UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO I UWARUNKOWANIA PRZYRODNICZE ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO 1.1 Położenie geograficzne Gmina Radzymin - jedna z gmin powiatu wołomińskiego – położona jest w centralnej części województwa mazowieckiego. Miasto Radzymin jest siedzibą urzędu miasta i gminy. Ze względu na bliskość aglomeracji warszawskiej gminę można uznać za wyjątkowo atrakcyjną dla inwestycji komercyjnych jak i mieszkaniowych. 1.2 Powiązania przyrodnicze i ekologiczne Ze względu na wysokie walory przyrodnicze część gminy Radzymin włączono w granice Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu . Korytarz ekologiczny o znaczeniu ponad regionalnym wyznaczono w opracowaniu ekofizjograficznym wzdłuż Bugu, Zalewu Zegrzyńskiego i rzeki Rządzy. 1.3 Rzeźba terenu Wg podziału fizjograficznego J. Kondrackiego (1978 r.) gmina położona jest w obrębie trzech mezoregionów fizyczno-geograficznych Niziny Środkowomazowieckiej. Dominująca część gminy leży w północno-zachodniej części Równiny Wołomińskiej, część północna położona jest w Dolinie Dolnego Bugu, a część północno-zachodnia w Kotlinie Warszawskiej. Mezoregiony różnią się od siebie nie tyle charakterem rzeźby terenu, co genezą i wiekiem powstania. Najstarsza jest Równina Wołomińska, którą tworzy silnie zdenudowana wysoczyzna polodowcowa (oznaczona na mapie w skali 1:20000 symbolem Wd) i taras rzecznozastoiskowy (taras radzymiński – oznaczenie Tw). Fragmenty wysoczyzny, wznoszące się na wysokość powyżej 94 m n.p.m. występują jedynie w rejonie Emilianowa i Rżysk. Ukształtowane zostały jako równiny peryglacjalne (pedymenty) u schyłku zlodowacenia środkowopolskiego i w czasie ostatniego zlodowacenia. Powierzchnia ich jest płaska i lekko wznosi się w kierunku południowym i wschodnim. U stóp wysoczyzny rozciąga się tzw. taras radzymiński (Tr) wznoszący się na wysokość 86-94 m n.p.m. Zajmuje on większą część powierzchni gminy. Uformował się w okresie maksymalnego zasięgu zlodowacenia północnopolskiego (bałtyckiego), -15kiedy lądolód skandynawski zatarasował odpływ wód Wisły i Bugu pod Płockiem, a wody przepływały na zachód pradoliną warszawsko-berlińską. Spowolnienie, a nawet okresowe zatamowanie przepływu spowodowało gromadzenie się osadów rzecznych i zastoiskowych w szerokim obniżeniu dolinnym. Osady te budują płaski taras radzymiński. W schyłkowym okresie ostatniego zlodowacenia powierzchnia tarasu została silnie przekształcona eolicznie przez wiatry zachodnie. Stąd na tarasie liczne wydmy paraboliczne i wałowe (w) oraz pola piasków przewianych (e). Wyróżnione w północnej i zachodniej części gminy mezoregiony: Kotlina Warszawska i Dolina Dolnej Narwi mają wspólną genezę i wiek. Głównym czynnikiem wpływającym na układ geomorfologiczny na tym obszarze była akumulacja rzeczna. Z chwilą odblokowania przez lądolód przepływu wód Wisły i Bugu na zachód pradoliną toruńsko-eberswaldzką wzmagają się procesy erozyjne. Rozcięty zostaje taras radzymiński i obie rzeki budują kolejny niższy taras zwany nadzalewowym (Tn). Powierzchnia tarasu na terenie gminy wznosi się na wysokość 80,5 – 83 m n.p.m. W obrębie tarasu nadzalewowego wyróżniają się obniżenia o charakterze starorzeczy, obniżeń podskarpowych lub niecek deflakcyjnych (Tns) oraz wyniosłości – kępy (Tnk). Różnice wysokości pomiędzy wklęsłymi i wypukłymi formami tarasu nadzalewowego nie przekraczają 2 – 3 m. Znacznie większe deniwelacje występują w obrębie form eolicznych pokrywających zarówno taras nadzalewowy jak i taras radzymiński. Wydmy (w) o wysokości do 15 m i pola piasków eolicznych (e) maskują niewielką krawędź pomiędzy obu tarasami. Najmłodszą formą erozyjno-akumulacyjną na omawianym terenie są holoceńskie tarasy zalewowe Bugu, Rządzy i Czarnej. Powierzchnia ich wznosi się o 1 – 3 m ponad poziom rzek. W obrębie tarasu zalewowego Bugu można wyróżnić obniżenia (Tzs), przeważnie starorzecza w postaci odciętych meandrów oraz wyniosłości – kępy (Tzk). Na tarasach zalewowych nie ma wydm. Ogólnie obszar gminy jest wybitnie płaski, a najbardziej charakterystycznym elementem rzeźby wzbogacającym krajobraz są wydmy 1.4 Budowa geologiczna -16Obszar gminy znajduje się we wschodniej części warszawskiego odcinka (niecka mazowiecka) synklinorum brzeżnego – dużej jednostki tektonicznej leżącej na skraju platformy warszawskiej. Na wschodzie rozciąga się platforma wschodnioeuropejska. Niecka mazowiecka zbudowana jest ze słabo sfałdowanych utworów mezozoiku, których strop znajduje się na głębokości około 300 m. Wyżej leżą osady trzeciorzędu, a na nich 50 – 80 metrowa seria utworów czwartorzędowych. Wśród osadów czwartorzędu w zachodniej i północnej części gminy dominują osady rzeczne (piaski). Ku wschodowi i południu rośnie udział utworów glacjalnych (glin zwałowych) z przewarstwieniami piasków wodnolodowcowych i rzecznych. W strefie przypowierzchniowej na terenie gminy występują osady zlodowacenia środkowopolskiego, północnopolskiego i holocenu. Osadów glacjalnych zlodowacenia środkowopolskiego praktycznie nie ma na powierzchni. Występują one pod piaskami peryglacjalnymi i eolicznymi na wschodnich i południowo-wschodnich krańcach gminy, w obrębie zdenudowanej wysoczyzny polodowcowej (Wd). Miąższość pokrywających je piasków peryglacjalnych pochodzących z okresu zlodowacenia północnopolskiego sięga 5 – 10 m. Taras radzymiński (Tr) zbudowany jest z osadów zlodowacenia północnopolskiego. Są to iły, mułki i piaski zastoiskowe i rzecznozastoiskowe o miąższości od kilku do kilkunastu metrów. Spoczywają na serii piaszczystej reprezentującej interglacjał eemski. Utwory serii zastoiskowej są wykorzystywane jako surowiec ceramiczny w licznych cegielniach. W strefie iłów i mułów leżą piaski rzeczne i eoliczne o zróżnicowanej miąższości, a w podmokłych obniżeniach – holoceńskie torfy. Taras nadzalewowy (Tn) zbudowany jest z piasków, miejscami ze żwirem serii rzecznej akumulowanej do schyłku zlodowacenia północnopolskiego. Miąższość serii od 5 do 10 m. W stropie lokalnie mogą występować piaszczyste mady niewielkiej miąższości (do 0,5 m). W obniżeniach tarasu (starorzecza, niecki deflacyjne) występują torfy o miąższości do 2,5 m. Poniżej serii tarasu nadzalewowego występują piaski rzeczne interglacjału eemskiego. Wydmy (w) i pola piasków eolicznych (e) zbudowane są z piasków przeważnie drobnych o miąższości do 15m. Leżą one na utworach rzecznych tarasu nadzalewowego i osadach zastoiskowych tarasu radzymińskiego. Najmłodszymi utworami na terenie gminy są holoceńskie piaski i namuły tarasów zalewowych oraz torfy. Piaski rzeczne maja miąższość do 10 m (przeważnie poniżej -175 m) i są pokryte nieciągłą warstwą mad wykształconych jako gliny pylaste lub namuły. Miąższość ich sporadycznie sięga 3 m. Torfy występują w starorzeczach i obniżeniach (nieckach deflacyjnych) na tarasach holoceńskich i plejstoceńskich, przy czym szacunkowa ich miąższość sięga około 2,5 m. Łączna miąższość namułów i torfów w starorzeczach tarasu zalewowego może dochodzić do 4 m. 1.5 Surowce mineralne Na obszarze gminy Radzymin występują przede wszystkim złoża surowców mineralnych wykorzystywane do produkcji ceramiki budowlanej. Są to głównie iły i muły zastoiskowe (warwowe) tzw. zastoiska warszawskiego. Zostały one dość szczegółowo rozpoznane i są przedmiotem wieloletniej intensywnej eksploatacji. Surowce ilaste ceramiki budowlanej praktycznie występują w całej południowej i środkowej części gminy oraz wąskim pasem ciągnącym się na północ od Radzymina po wieś Łosie. Iły warowe zalegają pod niewielkim nakładem bezpośrednio pod glebą, a najczęściej pod piaskami rzecznymi i eolicznymi o miąższości 0,7 –2,0 m. W serii złożowej zaznaczają się 2 poziomy ilaste: dolny i górny. Poziom górny stanowią iły mułkowate, charakteryzujące się większa zawartością frakcji pyłowej i piaszczystej. Występują tu dość znaczne ziarna marglu, szkodliwego dla ceramiki budowlanej. Średnia miąższość górnego poziomu wynosi ponad 2m. Poziom dolny natomiast – o średniej miąższości ponad 5 m – zbudowany jest z iłów warowych z wyraźnym rozwarstwieniem. Ze względu na swoje właściwości chemiczno – fizyczne iły te znalazły szerokie zastosowanie do produkcji różnorodnych wyrobów ceramiki czerwonej – głównie cegły pełnej, cegły dziurawki i kratkówki. Trzeba jednocześnie podkreślić, że z uwagi na ich powszechne występowanie, nie wyznaczono obszarów prognostycznych, a na terenie gminy znajduje się kilkanaście złóż o udokumentowanych zasobach. Na bazie tego surowca działają liczne cegielnie prywatne. W północnej części gminy eksploatowane jest kruszywo naturalne drobne. Tabela . Zestawienie złóż kopalin o udokumentowanych zasobach, eksploatowanych na terenie Gminy Radzymin Lp Nazwa złoża Miejscowość Powierzc Kopalina Zasoby -18. hnia (ha) główna (tys. m3) 54,6 1. Nowe Słupno V Słupno 1,3 2. Zawady Zawady 3,2 Surowce ilaste ceramiki budowlanej ił j.w. 3. Zawady I 4. Mokre III 5. Mokre – Truszkowski, Kryski 6. Ciemne VI 7. Radzymin –dz.nr.4 8. Łosie I 9. Łosie 10 Mokre . 11 Słupno -Wawrzynów . Zawady Mokre Mokre 2,7 0,6 2,7 j.w. j.w. j.w. 144,5 56,8 piaski schudz. 94,8 51,0 147,3 Ciemne Radzymin Losie Losie Mokre 6,1 1,7 3,0 3,5 6,14 j.w. j.w. j.w. j.w. j.w. 221,9 113,9 142,4 168 188 Słupno 2,37 j.w. Słupno Słupno 5,12 j.w. 276 55 piaski schudz. 24,5 Nowe Słupno V Słupno 1,3 j.w. 54,6 Ciemne I Ciemne 0,5 j.w. 29,6 Mokre II Mokre 2,3 j.w. 81 Borki 0,5 Kruszywo, nat. 47,4 12 . 13 . 14 . 15 . 16 Borki 1.6 Warunki wodne 1.6.1 Wody powierzchniowe Głównym odbiornikiem wód powierzchniowych przepływających przez obszar gminy jest Zalew Zegrzyński. Część północna i północno-wschodnia gminy odwadniana jest do Zalewu za pośrednictwem rzeki Bug i rzeki Rządzy, których odcinki ujściowe znajdują się w północno-zachodniej części gminy. Nadmiar wód powierzchniowych z centralnych i południowych obszarów gminy odprowadzany jest poza jej granice sztucznym ciekiem Beniaminówką i rzeką Czarną w kierunku zachodnim do kanału -19Żerańskiego, który również prowadzi wody do Zalewu Zegrzyńskiego. Lokalnymi odbiornikami wód powierzchniowych na terenie gminy są nieliczne sztuczne zbiorniki wodne (glinianki) zgrupowane głównie w cegielniach na południe od Radzymina. Stan czystości rzek przepływających przez obszar gminy jest niezadowalający. Rzeka Bug prowadzi wody klasy IV ze względu na zanieczyszczenia fizykochemiczne, saprobowość i zanieczyszczenia bakteriologiczne powstałe głównie poza granicami gminy. Podobnie rzeka Rządza w ocenie ogólnej ma wody klasy IV ze względu na zanieczyszczenia fizykochemiczne. Stosunkowo najczystsze wody prowadzi rzeka Czarna. Zanieczyszczenie rzek przepływających przez obszar gminy rzutuje niekorzystnie na czystość wód Zalewu Zegrzyńskiego, stanowiących źródło zaopatrzenia w wodę Wodociągu Północnego dla Warszawy. Decyzją Zarządu Miasta z 1987 r. ustanowiono strefę pośredniej ochrony sanitarnej dla ujęcia wody ze Zbiornika Zegrzyńskiego, obejmującą m.in. północną część gminy Radzymin (odcinki ujściowe rzek Bugu i Rządzy z przyległymi starorzeczami i ciekami wodnymi). W decyzji zabrania się: wprowadzania ścieków do wód powierzchniowych, ziemi oraz szamb, i ich rolniczego wykorzystania z chwilą powstania możliwości odbioru ścieków przez sieć kanalizacyjną, organizowania wysypisk śmieci oraz wylewisk nieczystości płynnych, składowisk odpadów miejskich i przemysłowych, zakładania mogilników, składowisk środków ochrony roślin z wyłączeniem kompostowania odpadków z indywidualnych gospodarstw na ich terenach, zakładania cmentarzy i poszerzania istniejących, wykonywania wierceń i odkrywek oraz wydobywania piasku i żwiru bez pozwolenia odpowiednich władz, lokalizacji baz i warsztatów pływającego sprzętu wodnego z napędem spalinowym bez pozwolenia właściwych organów, z wyłączeniem sprzętu związanego z techniczną obsługą zbiornika, urządzania obozowisk oraz korzystania z kąpieli w miejscach do tego nie przeznaczonych, mycia pojazdów w płynących wodach otwartych, -20 wykonywania innych czynności, które mogą być powodem zanieczyszczenia wód powierzchniowych i gruntowych. Do najczęstszych źródeł zanieczyszczeń wód powierzchniowych na terenie gminy należą: spływy obszarowe z terenów rolnych, nieuregulowane spływy wód deszczowych z terenów zurbanizowanych i uprzemysłowionych, źle składowane i zabezpieczone pryzmy obornika oraz zbiorniki na gnojowicę położone w pobliżu cieków wodnych, niesprawnie działające systemy urządzeń melioracyjnych, ścieki komunalne i przemysłowe powodują wzrost stężenia azotu azotynowego, fosforanów i fosforu ogólnego. 1.6.1.1 Zagrożenie powodziowe Na terenie Gminy wyznaczono tereny bezpośredniego i potencjalnego zagrożenia powodzią. Rzeki Czarna oraz Rządza są nie obwałowane i w ich dolinach wskazane zostały na planszy Studium obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią. Na terenach tych występują ograniczenia w zabudowie zgodnie z przepisami odrębnymi (Prawo wodne). W północnej części gminy, miejscowości Arciechów, Popielarze, Załubice, występuje potencjalne zagrożenie powodzią. Obecnie opracowane dokumenty Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej nie wskazują granicy tych obszarów, dlatego na planszy Studium nie są wskazane. 1.6.2 Wody podziemne Pod względem hydrogeologicznym gmina Radzymin należy do makroregionu Wschodni Niż Polski. Obejmuje on swym zasięgiem północno-wschodnią Polskę, po dolinę Wisły i Żuławy na zachodzie, i dolne odcinki Wieprza i Pilicy na południu. Makroregion ten dzieli się na kilka regionów; teren omawianej gminy należy do regionu pólnocno-mazowieckiego. Obejmuje on północną część niecki mazowieckiej, zamkniętą od południa i zachodu dolinami Bugu, dolnej Narwi i Wisły, stanowiącymi system drenażowy wszystkich pięter wodonośnych wód zwykłych. Gmina Radzymin położona jest w brzeżnej części synklinorium warszawskiego, jednostki geologicznej charakteryzującej się udokumrntowanymi zasobami energii -21wód geotermalnych. Wstępna analiza , oparta na podstawie regionalnej oceny podstawowych parametrów geologicznych i hydrogeotermalnych warunkujacych możliwości różnorodnego wykorzystania ciepłych wód podziemnych na Niżu Polskim, z uwzględnieniem lokalizacji Radzymina, wskazuje na istnienie potencjału geotermalnego w rejonie gminy. Pod względem mozliwości wykorzystania wód geotermalnych w zasięgu gminy Radzymin możemy wyróżnić dwa zasadnicze kierunki zagospodarowania. Pierwszy z nich wiąże z możliwością wykorzystania ciepła geotermalnego do celów grzewczych, kolejny z możliwością zagospodarowania ciepłych wód podziemnych do celów rekreacyjnych i balneoloicznych. Możliwości i sposób zagospodarowania tych zasobów uzależniony jest od parametrów geologicznych i hydrogeologicznych poszczególnych zbiorników wód podziemnych na terenie gminy oraz uwarunkowań techniczno-ekonomicznych. Dotychczasowe regionalne opracowania dotyczące zasobów na Niżu Polskim wskazuje , że gmina Radzymin położona jest w zasięgu perspektywicznego obszaru pod względem obu wyżej wymienionych kierunków wykorzystania ciepła wód geotermalnych. Dotyczy to wód podziemnych zakumulowanych w formacjach : trasu górnego, jury dolnej oraz jury środkowej . Regionalna analiza parametrow geologicznych i hydrogeologicznych wskazuje na istnienie potencjału geometrycznego wód podziemnych związanych z poziomami triasu górnego, jury dolnej oraz jury środkowej, możliwych do zagospodarowania w celach balneologicznych i rekreacyjnych. Natomiast możliwości wykorzystania wód geotermalnych do celów grzewczych winny być skoncentrowane, według analizy najbardziej perspektywicznych zbiorników wód geotermalnych w zasięgu gminy Radzymin, na zasobach dolnojuralskiego zbiornika hydrotermalnego. Opłacalność przedsięwzięcia polegającego na zastosowaniu ciepła wód geotermalnych w rejonie gminy Radzymin wymaga jednak szczegółowego rozpoznania parametrów hydrotermalnych wód oraz wykonania studium technicznoekonomicznego . W regionie tym można wydzielić trzy piętra wodonośne: A. Piętro wodonośne górnej kredy, tworzące niekiedy wspólny kompleks wodonośny z gezami i piaskami paleocenu, jest stosunkowo słabo rozpoznane. Głębokość jego występowania wzrasta od kilkudziesięciu metrów w dolinie Wisły do ponad 200 m na północnym skraju tej jednostki. Przewodność wodna systemu kredowego jest na ogół -22niewielka (200 - 300 m2/d). W wielu miejscach, szczególnie w centralnej części regionu, utwory kredowe nie zawierają wód zwykłych, lecz są to wody o podwyższonej mineralizacji. B. Piętro wodonośne trzeciorzędu tworzy dwa poziomy wodonośne: mioceński i oligoceński, oddzielone od piętra czwartorzędowego miąższym kompleksem bardzo słabo przepuszczalnych iłów i mułków pliocenu. Poziom mioceński tworzą piaski drobnoziarniste i pylaste z przewarstwieniami mułków i węgla brunatnego o miąższości 20 - 30 m. Powierzchnia piezometryczna tego poziomu leży na rzędnej 150 - 160 m n.p.m. Wody zawarte w tych osadach charakteryzują się stopniem mineralizacji rzędu 0,4 - 0,5 g/l oraz żółtobrunatnym zabarwieniem. Studnie ujmujące ten poziom mają wydajność w granicach 30 - 60 m3/h, jednakże ze względu trudną do likwidacji barwę wody są rzadko użytkowane. Poziom oligoceński tworzą piaski drobnoziarniste glaukonitowe. Jest on często izolowany od wyżej zalegającego poziomu mioceńskiego serią iłów i mułków. Wody tego poziomu charakteryzują się mineralizacją rzędu 0,3 - 0,5 g/l oraz dobrą i słabą jakością. Wydajność studzien jest bardzo zróżnicowana od 30 do 100 m /h, wskaźnik przewodności waha się zaś od50-100m7d. C. Piętro wodonośne czwartorzędu występuje na całym omawianym obszarze w strukturach wodonośnych śródmorenowych i podmorenowych. Piętro to odgrywa zasadniczą rolę w gospodarce wodnej z uwagi na dostępność wód tego piętra, dużą pojemność zbiorników wód podziemnych i dobrą odnawialność zasobów. W obrębie tego piętra wyróżnia się 2 -3, rzadziej 4 poziomy wodonośne. Najgłębszy poziom zawarty jest w piaskach i żwirach rzecznych peryglacjału i interglacjału kromerskiego oraz osadach wodnolodowcowych przykrytych glinami i mułkami zlodowacenia południowopolskiego. Poziom ten ma ograniczony zasięg i występuje w głównych rynnach i wcięciach erozyjnych - kopalnych dolinach. Wyżej występuje i dominuje 40 - 80 m grubości kompleks piaszczysto - żwirowy, wiekowo przypisany interglacjałowi mazowieckiemu i zlodowaceniu środkowopolskiemu. Kompleks ten może stanowić jeden poziom, bądź lokalnie przewarstwiony glinami lub mułkami tworzy 2-3 mniejsze poziomy. W ostatnim przypadku wody poszczególnych poziomów są najczęściej w związku hydraulicznym, a najwyższy z nich - przypowierzchniowy jest związany hydraulicznie z wodami -23Narwi, Bugu i innych mniejszych cieków. Pierwszy poziom wodonośny w znacznej swojej części jest odsłonięty, nieizolowany od powierzchni utworami słabo przepuszczalnymi. Zwierciadło wody w zależności od morfologii i wyniesienia powierzchni terenu występuje na różnych głębokościach, w dolinach Bugu i Narwi płytko do 1,0 m ppt., na pozostałych obszarach od 2,0 do 8,0 m ppt. Osady budujące czwartorzędowe poziomy wodonośne charakteryzują się dobrymi parametrami hydrogeologicznym, wydatek studni w zależności od konstrukcji otworu może przekraczać 200 m /h. Zbiornik GZWP (dolina rzeki środkowej Wisły nr 222) jak wyżej wspomniano obejmuje swym zasięgiem teren całej gminy. Zbiornik będący obszaremwysokiej ochrony, ma 2085 km2 powierzchni całkowitej, szacunkowe jego zasoby dyspozycyjne wynoszą 1000 tys. m /d, a moduł zasobów dyspozycyjnych 5,55 1/skm , średnia głębokość ujęcia 60 m. Gmina Radzymin należy do obszarów zasobnych w wody podziemne. Obok strefowości stężeń w poziomie obserwuje się także strefowość w pionie. Wody w górnej partii wodonośca mają stężenie azotu amonowego wyższe niż w częściach głębszych. Fakty te świadczą o migracji zanieczyszczeń z powierzchni terenu. Zagrożenie jakości wód zależy z jednej strony od presji antropogenicznej, której nasilenie wiąże się z rodzajem zagospodarowania terenu i jego rozwojem, z drugiej zaś strony od możliwości przenikania zanieczyszczeń do wód podziemnych. Znaczna część gminy Radzymin leży w obszarze o słabym stopniu zurbanizowania, ale poziom wodonośny nie jest tu izolowany warstwą nieprzepuszczalną od powierzchni terenu. W przypadku intensywnego zagospodarowania tego terenu należy podjąć zdecydowane działania prowadzące do ochrony użytkowego poziomu wód gruntowych. Z uwagi na utrudnioną infiltrację wgłębną (iły) i odpływ powierzchniowy (równina) okresowe wahania górnego poziomu wód gruntowych są duże. Na podstawie pomiarów studni IMiGW w Radzyminie stwierdzono, że wynoszą one średniorocznie 1,5 – 2 m, a ekstremalnie przekraczają 2,5 m. Głębokość najpłytszego poziomu wodonośnego uzależniona jest od rzeźby terenu i głębokości stropu iłów i waha się od 0 do ponad 4 m. Dolny poziom wodonośny tarasu radzymińskiego i zdenudowanej wysoczyzny występuje poniżej ilastej serii zastoiskowej. Zwierciadło wody podziemnej jest napięte i stabilizuje się na poziomie zbliżonym do zwierciadła górnego poziomu, co -24świadczy, że wody obu poziomów pozostają w kontakcie hydraulicznym. Dolny poziom wodonośny jest głównym źródłem wody dla celów komunalnych i przemysłowych na terenie gminy. W rejonie Radzymina górny poziom wodonośny charakteryzuje się pogorszoną jakością ze względu na zrzuty zanieczyszczeń do gruntu. 1.7 Ocena warunków geologiczno-inżynierskie. Ocena warunków geologiczno-inżynieryjnych została przedstawiona na mapie opracowania uwarunkowań będącej załącznikiem do Studium. Ocena podłoża budowlanego zależy od rodzaju gruntów w warstwie przypowierzchniowej, głębokości występowania zwierciadła wody gruntowej i ukształtowania terenu (zjawiska geodynamiczne). Ten ostatni czynnik na terenie równinnej gminy Radzymin praktycznie nie odgrywa żadnej roli. Główne czynniki ograniczające przydatność budowlaną gruntów na terenie gminy są następujące: obecność nienośnych gruntów organicznych nieprzydatnych do bezpośredniego posadowienia, występowanie nieskonsolidowanych, uplastyczniających się gruntów zastoiskowych, na których możliwe jest bezpośrednie posadowienie, lecz wymaga ono odpowiedniego przygotowania inżynierskiego, płytko występujące (stale lub okresowo) zwierciadło wód gruntowych, uniemożliwiające lub ograniczające możliwość podpiwniczenia. Obszary, na których występują (łącznie lub oddzielnie) powyższe ograniczenia cechuje ograniczona przydatność budowlana, lub wręcz należy je traktować jako niebudowlane. Do grupy obszarów niebudowlanych należy zaliczyć wszelkie obniżenia wypełnione gruntami organicznymi, na których jednocześnie zwierciadło wody gruntowej występuje płycej niż 1 m. Na mapie w skali 1:10 000 są to starorzecza i obniżenia podskarpowe terenów zalewowych i nadzalewowych, dominujące partie tarasów zalewowych i równiny torfowe w nieckach deflacyjnych. Obszary o bardzo trudnych warunkach budowlanych to te, gdzie zwierciadło wody gruntowej okresowo może występować na głębokości mniej niż 1 m, a w poziomie posadowienia (min. 1 m p.p.t.) występują nieskonsolidowane grunty spoiste. Obszary te w zasadzie nie powinny być zabudowywane. Ich przestrzenny zasięg ogranicza -25się do tarasu radzymińskiego, a jego szczegółowe sprecyzowanie wymaga dalszych badań. Tereny, na których jedynym czynnikiem ograniczającym (podłoże piaszczyste) jest wysoki poziom wody gruntowej, należy traktować jako obszary o obniżonej przydatności budowlanej. Są to znaczne partie tarasu radzymińskiego, nadzalewowego i kępy tarasu zalewowego. Obszary o trudnych i obniżonych warunkach budowlanych wymagają przygotowania inżynierskiego (odwodnienie, specjalne fundamentowanie, stabilizacja gruntu). Najkorzystniejsze warunki budowlane panują na obszarach, gdzie zwierciadło wody gruntowej występuje na głębokości ponad 2 m. Z reguły są to obszary zbudowane z miąższych piasków stanowiących dobre podłoże budowlane. Klasyfikację gruntów budowlanych opracowano na podstawie mapy Geologicznogospodarczej wykonanej przez Państwowy Instytut Geologiczny w 1997 r. 1.8 Warunki glebowe Charakterystykę gleb oparto o mapy glebowo-rolnicze obszaru miasta i gminy Radzymin w skali 1:5000 wykonane prze Wojewódzkie Biuro Geodezji i Urządzeń Rolnych w Warszawie. Zasadniczą treść tych map stanowią kompleksy przydatności rolniczej gleb. Poszczególne kompleksy obejmują zespoły różnych i różnie położonych gleb, które wykazują zbliżone własności rolnicze i mogą być podobnie użytkowane. Inaczej mówiąc kompleksy te stanowią niejako typy siedliskowe rolniczej przestrzeni produkcyjnej. W ujęciu ilościowym na obszarze gminy Radzymin występują następujące kompleksy przydatności rolniczej gleb (według materiałów IUNG w Puławach z 1981 r.): Grunty orne: kompleks 2 pszenny dobry 200 ha (3,6%) kompleks 4 żytni bardzo dobry 178 ha (3,2%) kompleks 5 żytni dobry 337 ha (6,1%) kompleks 6 żytni słaby 1880 ha (34,3%) kompleks 7 żytni bardzo słaby 1673 ha (30,5) kompleks 8 zbożowo-pastewny mocny 119 ha kompleks 9 zbożowo-pastewny słaby 1102 ha (2,2%) (20,1%) -26Użytki zielone: kompleks 2z użytki średnie 1236 ha (43,6%) kompleks 3z użytki słabe i bardzo słabe 1598 ha (54,4%) W ilościowym układzie według klas bonitacyjnych użytków rolnych sytuacja jest następująca: Grunty orne: klasa bonitacyjna IIIa 26 ha (0,5%) klasa bonitacyjna IIIb 70 ha (1,3%) klasa bonitacyjna IVa 282 ha (5,1%) klasa bonitacyjna IVb 484 ha (8,8%) klasa bonitacyjna V 2587 ha (47,2%) klasa bonitacyjna VI 1938 ha (35,4%) klasa bonitacyjna VIz 95 ha (1,7%) Użytki zielone: klasa bonitacyjna III 21 ha (0,7%) klasa bonitacyjna IV 638 ha (21,7%) klasa bonitacyjna V 1685 ha (57,3%) klasa bonitacyjna VI 551 ha (18,7%) klasa bonitacyjna VIz 47 ha (1,6%) Głównymi czynnikami kształtującymi przestrzenne zróżnicowanie gleb są warunki gruntowo-wodne i rzeźba terenu. Użytki rolne na terenie gminy Radzymin zajmują około 8323 ha (tj. 63,4% ogólnej powierzchni gminy), przy czym w strukturze ich użytkowania zaznacza się wyraźna przewaga gruntów ornych (5489 ha) nad użytkami zielonymi (2834 ha). Przestrzenna waloryzacja gleb z punktu widzenia ich wartości użytkowych dla produkcji rolnej przedstawia się następująco: Grunty orne Obszary występowania gleb o dużych wartościach użytkowych, do których zaliczono: -27Gleby kompleksu drugiego (pszenny dobry) – nie tworzą większych powierzchni i występują śladowo na odizolowanych obszarach, głównie w rejonie miasta Radzymin oraz wsi Słupno, Cegielnia i Sieraków. Są to głównie gleby brunatne wyługowane i kwaśne oraz miejscami bielicowe i pseudobielicowe w IIIa, IIIb i IV klasie bonitacyjnej, wytworzone z glin lekkich i średnich zalegających na iłach. Charakteryzują się właściwymi stosunkami wodnymi i są odpowiednie dla lepszych upraw zbożowych, a także dla polowych upraw warzyw. Gleby kompleksu czwartego (żytni bardzo dobry) – występują w sąsiedztwie gleb kompleksu pszennego również na stosunkowo niewielkich zasięgach przestrzennych. Głównie są to gleby bielicowe i pseudobielicowe wytworzone z piasków gliniastych lekkich i mocnych podścielonych gliną ciężką i miejscami iłem. Gleby te charakteryzują się dobrymi stosunkami wilgotnościowymi i zaliczono je głównie do IVa klasy bonitacyjnej. Są odpowiednie dla większości upraw zbożowych i warzywniczych, korzystne również pod sady i krzewy jagodowe. Obszary występowania gleb o średnich wartościach użytkowych: Gleby kompleksu ósmego (zbożowo-pastewny mocny) – obejmują najmniejszy powierzchniowo areał gruntów ornych w rejonie miasta Radzymina oraz wsi Słupno, Mokre i Nadma, gdzie reprezentowane są przez czarne ziemie zdegradowane (lokalnie właściwe), wykształcone z piasków gliniastych mocnych zalegających na glinie średniej i ciężkiej, oraz z glin średnich i lekkich podścielanych gliną ciężką lub iłem. Gleby te, zaliczone głównie do IVb klasy bonitacyjnej, są okresowo zbyt mokre. Po uregulowaniu stosunków wodnych i przy właściwym stopniu kultury rolnej mogą awansować do gleb kompleksu czwartego, a nawet drugiego. Gleby kompleksu piątego (żytni dobry) – występują na stosunkowo niewielkich zasięgach przestrzennych w rejonie miasta Radzymina oraz wsi Cegielnia, Słupno, Nadma, Sieraków, Janków Nowy, Zawady, Emilianów i Załubice Stare. Są to gleby bielicowe i pseudobielicowe oraz podrzędnie brunatne wyługowane i kwaśne zaliczane na ogół do IVb klasy bonitacyjnej. Wytworzone są z piasków gliniastych lekkich zalegających głównie na glinie lekkiej oraz miejscami średniej lub ciężkiej, rzadziej na iłach i podrzędnie na piaskach luźnych. Przy odpowiednich zabiegach agrotechnicznych gleby te dają dobre plony żyta. -28Wymienione powyżej kompleksy glebowe (2, 4, 5 i 8) obejmują stosunkowo niewielki areał gruntów ornych (15,1% ogólnej powierzchni). Ze względu na swoje wartości użytkowe (najwyższe w skali gminy) stanowią podstawową bazę dla intensyfikacji produkcji rolnej gminy i z tego względu winny być chronione przed zmianą użytkowania. Obszary występowania gleb o słabych wartościach użytkowych Gleby kompleksu szóstego (żytni słaby) – występują w dużych i zwartych kompleksach przestrzennych na całym obszarze gminy i zajmują około 34,3% ogólnej powierzchni gruntów ornych. Są to gleby bielicowe i pseudobielicowe oraz brunatne wyługowane i kwaśne (lokalnie murszowo-mineralne) zaliczone do V i lokalnie do IVb klasy bonitacyjnej, wytworzone głównie z piasków słabogliniastych podścielonych średniogłęboko piaskiem luźnym. Gleby te są słabostrukturalne, przewiewne, przepuszczalne i okresowo zbyt suche. Wysokość uzyskiwanych plonów uzależniona jest tu w znacznym stopniu od rozkładu opadów atmosferycznych oraz stopnia intensywności zabiegów agrotechnicznych. Gleby kompleksu dziewiątego (zbożowo-pastewny słaby) – są to gleby murszowomineralne powstałe z piasków słabogliniastych podścielonych piaskiem luźnym przy wysokim poziomie wody gruntowej (okresowo zbyt podmokłe). Występują na ogół w obniżeniach powierzchni terenu na dość znacznych zasięgach przestrzennych i stanowią 20,1% ogólnego areału gruntów ornych. Pod względem wartości użytkowych są to gleby słabe zaliczone do V i VI klasy bonitacyjnej. Zaleca się tu odpowiedni dobór upraw polowych – odpornych na okresowo nadmierne uwilgotnienie. Gleby kompleksu siódmego (żytni bardzo słaby) – obejmują dość znaczne przestrzennie obszary gminy i zajmują 30,5% ogólnej powierzchni gruntów ornych. Prawie z reguły są to gleby brunatne wyługowane i kwaśne wytworzone z piasków luźnych całkowitych w IV klasie bonitacyjnej. Gleby te są silnie przewiane, słabostrukturalne i przepuszczalne oraz suche. Uzyskiwane plany uzależnione są ściśle od ilości oraz rozkładu opadów atmosferycznych i niezależnie od stopnia intensywności zabiegów agrotechnicznych są często zawodne oraz mało opłacalne. Użytki zielone -29 Obszary występowania użytków zielonych o średnich wartościach użytkowych Kompleks 2z – zajmuje około 43,6% ogólnej powierzchni użytków zielonych gminy. W większych i zwartych kompleksach przestrzennych gleby tego kompleksu występują głównie na tarasach zalewowych rzek (Bugu, Rządzy i Czarnej) jako mady wykształcone z piasków gliniastych mocnych, pyłów zwykłych i glin podścielonych piaskiem luźnym oraz w mniejszym stopniu jako gleby murszowo-mineralne i czarne ziemie zdegradowane na obszarach pozadolinnych o stale wysokim poziomie wód gruntowych. Są to łąki i pastwiska charakteryzujące się na ogół właściwymi stosunkami wodnymi, zaliczone do IV i V, lokalnie III klasy bonitacyjnej. Obszary występowania użytków zielonych o słabych i bardzo słabych wartościach użytkowych Kompleks 3Z – obejmuje pozostały (większy) obszar użytków zielonych (ok. 54,4% ogólnej powierzchni), położonych głównie poza obrębem den dolin rzecznych. Są to w znacznej przewadze gleby murszowo-mineralne wytworzone z piasków słabogliniastych zalegających na piaskach luźnych, oraz podrzędnie mady na tarasach zalewowych rzek. Gleby te sklasyfikowane są w V i VI klasie bonitacyjnej. Oceniając całokształt rolniczej przestrzeni produkcyjnej należy stwierdzić, że na obszarze gminy zdecydowanie dominują gleby o słabych wartościach użytkowych. Stwierdzenie to dotyczy szczególnie gruntów ornych, w których ogólnym areale udział gleb słabych wynosi aż około 84,9%. 1.9 Klimat Gmina Radzymin znajduje się w północno-wschodniej części województwa warszawskiego w pasie nizin środkowopolskich, w strefie oddziaływania dużych rzek i dolin rzecznych Bugu i Narwi (Zalewu Zegrzyńskiego). Warunki makroklimatyczne środkowej i wschodniej części pasa nizin, według regionalizacji klimatycznej Polski W. Okołowicza (1973 – 1978), cechują region zwany mazowiecko-podlaskim. Charakteryzują go znaczne wpływy cech kontynentalnych klimatu, wczesne lato i trwała pokrywa śnieżna na wschodzie. Województwo warszawskie znajduje się w zachodniej części regionu, gdzie temperatura powietrza w styczniu wynosi -3°C, w lipcu powyżej 18°C, lato trwa 90 – 100 dni, zima 80 – 100 dni, suma roczna opadu waha się od 450 do 600 mm. -30Klimat badanego obszaru zależy przede wszystkim od intensywności procesów klimatotwórczych w powiązaniu z warunkami miejscowymi: wysokością n.p.m., orografią, szatą roślinną, warunkami glebowymi i wodnymi. Podstawą do opracowania klimatu gminy Radzymin były wyniki obserwacji z punktów pomiarowych sieci meteorologicznej, znajdujących się najbliżej obszaru badań oraz będących dla niego reprezentatywnymi. Są to: posterunek w Legionowie, zlokalizowany na wydmie w terenie otwartym, i posterunek w Wieliszewie, zlokalizowany w pobliżu Zalewu Zegrzyńskiego w otoczeniu łąk i starorzecza. W opracowaniu oparto się na wynikach obserwacji z okresu piętnastolecia 1951 – 1956 dla Legionowa, oraz niepełnej (9-10 letniej) serii z Wieliszewa. Charakterystyki termiczne klimatu opierają się na wynikach pomiarów obu posterunków. Charakterystyka wilgotności, zachmurzenia oraz warunków anemologicznych nie uwzględnia niekompletnych wyników z Wieliszewa. Obszar gminy charakteryzuje się przeciętnymi warunkami solarnymi. Średnie roczne promieniowanie całkowite wynosi około 240 cal/cm2/dzień. Jest nieco wyższe od wyraźnie osłabionego przez zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe promieniowania na obszarze Warszawy. Wartości najwyższe, przekraczające 245 cal/cm2/dzień, występują w południowo-wschodniej części województwa. Usłonecznienie rzeczywiste sięga przeciętnie 4,4 godziny w ciągu dnia. Najwięcej godzin ze słońcem jest w czerwcu – 7,9 godz., zimą czas usłonecznienia skraca się do 1,3 godz. w styczniu. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi około 7,7°C na obszarach równinnych i wydmowych, i około 7,6°C w dolinach i na obrzeżu Zalewu. Taki rozkład temperatury powietrza jest uwarunkowany występowaniem niższych temperatur w ciągu lata w pobliżu dużego zbiornika wodnego w stosunku do piaszczystych wyniesień. Temperatura w lipcu waha się odpowiednio od 18,3°C do 18,7°C. Prawidłowość ta przejawia się także w rozkładzie średnich temperatur maksymalnych, niższych w pobliżu Narwi i Bugu w okresie lata. Temperatura maksymalna w lipcu wynosi odpowiednio 22,8°C na północy gminy i 23,9°C na piaszczystych równinach. Ocieplający wpływ zbiornika w zimie powoduje, że temperatura najzimniejszego miesiąca jest wyższa na północy gminy, gdzie wynosi około -3,3°C. Na pozostałym obszarze spada do -3,7°C. Obszary podmokłe, duże powierzchnie łąkowe, rozległe starorzecza cechują znaczniejsze spadki temperatury -31w nocy (głównie w okresie wegetacyjnym) w stosunku do szczytów wyniesień. Ma to odbicie w wartościach średniej temperatury minimalnej, która w Wieliszewie wynosi 3,2°C, zaś w Legionowie 3,5° C. W chłodnym półroczu występuje na obszarze gminy około 22 dni bardzo mroźnych (z temperaturą min. -10,0°C) oraz 47 dni mroźnych (z temperaturą maks. 0°C). Dni przymrozkowe (z temperaturą min. 0°C) pojawiają się około 16 października, nieco wcześniej niż w Warszawie i zachodniej części województwa. Ostatni przymrozek notuje się około 30 kwietnia. W ciągu roku jest około 119 dni z przymrozkami. Okres bez przymrozków trwa, podobnie jak w całym województwie, około 170 dni. Jedynie na terenie Warszawy wzrasta jego długość do 185 dni. Okres wegetacyjny w rejonie Legionowa i Zalewu Zegrzyńskiego jest najkrótszy w województwie. Rozpoczyna się około 4 kwietnia, kończy około 2 października. Okres, w którym średnia dobowa temperatura powietrza jest równa lub wyższa od 5°C trwa około 213 dni. W półroczu ciepłym notuje się na tym obszarze 34 – 37 dni gorących (z temperaturą maks. 25°C), mniejszą ilość w pobliżu Zalewu. Zróżnicowanie warunków wilgotnościowych uzależnione jest głównie od pory roku. Najsilniej zaznacza się w okresie lata. Zmiany roczne wilgotności powietrza są uwarunkowane rocznym przebiegiem temperatury. Maksimum prężności pary wodnej i niedosytu wilgotności występuje w lipcu, kiedy charakterystyki te osiągają wartości odpowiednio 15,5 hPa i 7,0 hPa. Przebieg roczny wilgotności względnej jest odwrotnie proporcjonalny do przebiegu temperatury. W listopadzie i grudniu wilgotność powietrza przekracza 88%, a w maju i czerwcu spada do około 70%. Średnie roczna wilgotność względna sięga 78%. Przeciętne roczne zachmurzenie wynosi 66% pokrycia nieba. Największe wiąże się z okresem jesienno-zimowym; w listopadzie osiąga 81%. Najmniejsze występuje w lipcu – około 51%. Na porę zimową przypada największa częstość występowania układów niżowych i pogody chmurnej i mglistej. Pogody niżowe i frontalne sprzyjają wzrostowi liczby dni pochmurnych, głównie z zachmurzeniem typu warstwowego. W przebiegu rocznym liczba dni pochmurnych zmienia się od około 5,9 we wrześniu do 19 w grudniu. W ciągu roku jest ich około 138. Obszar gminy cechuje się małą liczba dni pogodnych, około 28 w roku. Najbardziej pogodnymi miesiącami są wrzesień i marzec, kiedy występuje przeciętnie 4,1 – 4,7 dni ze średnim zachmurzeniem poniżej 20%. Północno-wschodnia część województwa wyróżnia się najmniejszą liczbą dni -32pochmurnych, szczególnie w stosunku do południowo-zachodnich rejonów oraz Warszawy. W okresie meteorologicznej jesieni najczęściej obserwuje się dni z mgłą, zwłaszcza we wrześniu, październiku i listopadzie. W chłodnej porze roku dominują mgły adwekcyjne, związane z bliskością zbiornika wodnego, i frontalne. W okresie lata i wczesnej jesieni przeważają mgły radiacyjne. Średnia liczba dni w roku z widzialnością poziomą poniżej 1 km sięga 34. Kotlina Warszawska należy do obszaru deficytu wody opadowej. Roczna suma opadów sięga tu poniżej 500 mm, w okolicach Legionowa nawet poniżej 450 mm. Tu też obserwuje się najmniejszą ilość dni z opadem – około140. Wschodnia część Kotliny otrzymuje powyżej 550 mm opadu, a Równina Wołomińska ponad 550 mm. Okresem najobfitszych opadów jest lato, na które przypada około 38% sumy rocznej. W chłodnej połowie roku przez około 45 dni pada śnieg. Pokrywa śnieżna pojawia się dosyć wcześnie w rejonie Zalewu, między 30 października a 5 grudnia. Również tam wcześniej zanika. Ostania pokrywa śnieżna występuje przed 26 marca; na południu gminy utrzymuje się do 31 marca. Na terenie gminy pokrywa śnieżna zalega przez około 70 dni. Warunki anemologiczne są kształtowane przez ponadlokalne kierunki napływu mas powietrza. W gminie Radzymin najczęściej są notowane wiatry zachodnie i południowo-zachodnie. Frekwencja wiatrów z tych kierunków wynosi odpowiednio 19,7% i 16,0 %. Rzadko występują wiatry południowe, z częstością około 7,8% w roku. Wiatry z dominujących kierunków charakteryzują się także największymi prędkościami. Średnia prędkość wiatru z tych kierunków przekracza 4,0 m/sek. Średnia roczna prędkość wiatru wynosi około 3,2 m/sek. Liczba cisz sięga 8% obserwacji kierunków wiatru. W Wieliszewie, nad Zalewem Zegrzyńskim, stwierdzono największą w województwie liczbę przypadków wystąpienia ciszy atmosferycznej – 232. Zróżnicowanie elementów klimatu na obszarze gminy, determinowane miejscowymi warunkami geograficznymi, częściowo wykazały materiały obserwacyjne z przytoczonych posterunków meteorologicznych. Różnorodność powierzchni czynnej powoduje wyraźniejsze zróżnicowanie topoklimatów. -33Topoklimat niezalesionych równin niższego i wyższego tarasu nadzalewowego Obszary te, generalnie płaskie, cechują się przeciętnymi wartościami promieniowania bezpośredniego. Maja stosunkowo korzystne warunki termiczne. Występuje tu, na terenach wydm, tendencja do przegrzewania powierzchni czynnej w czasie pogód słonecznych, w ciepłej porze roku, sprzyjająca rozwojowi lokalnej konwekcji. Są to obszary „ciepłe” w ciągu dnia, co jest związane w dużej mierze z właściwościami fizycznymi podłoża. Przeważające grunty piaszczyste, porowate, suche, cechuje mała pojemność cieplna i złe przewodnictwo cieplne. Powoduje to wspomniany efekt silnego nagrzewania podłoża w dzień, lecz równie szybkie wychładzanie w nocy. W okresie bezchmurnych nocy tereny te są predestynowane do powstania przymrozków radiacyjnych. Występują dość duże dobowe wahania temperatury powietrza. Warunki wilgotnościowe są przeciętne; wilgotność względną powietrza cechują dość znaczne wahania dobowe, spowodowane jej silnym związkiem z temperaturą i jej dobowym przebiegiem. Warunki anemologiczne, kształtujące w znacznej mierze klimat odczuwalny, są korzystne. Teren ten jest dość dobrze nawietrzany w ciągu dnia. W nocy panują przeciętne warunki rozwoju turbulencji, mającej istotny wpływ na wymianę ciepła miedzy atmosferą a podłożem. Znaczna część gminy, w tym także tarasu nadzalewowego, jest wykorzystywana jako użytki zielone. Obszary porośnięte zwartą roślinnością trawiastą, o podwyższonym poziomie wód gruntowych, są nieco chłodniejsze w dzień ze względu na zwiększoną powierzchnię parowania. Topoklimat tarasu zalewowego Narwi i Bugu, dużych obniżeń i podmoklizn niższego tarasu nadzalewowego Obszary te cechują się gorszymi warunkami solarnymi. Tereny o wysokim poziomie wód gruntowych, miejscami podmokłe, w znacznej części porośnięte roślinnością łąkową i zwartymi zaroślami, stanowią dużą powierzchnię parującą w dzień. Przy dobrym nawietrzaniu doliny i obniżeń (o przebiegu W-E) stwarza to niekorzystne warunki termiczne. Obszary te są „chłodniejsze”, w okresie wegetacyjnym występują większe minima temperatury. Natomiast w czasie słabej cyrkulacji powietrza, czy w okresach bezwietrznych, występują w połączeniu ze znaczną wilgotnością powietrza -34stany parności. Grozi to stanami przegrzania organizmu, co jest przejawem dyskomfortu klimatu odczuwalnego. Ze względu na małą wymianę turbulencyjną ciepła, w czasie pogodnych nocy tereny te są najbardziej narażone na wystąpienie przymrozków lokalnych typu radiacyjnoadwekcyjnego. Tworzą się zastoiska zimnego powietrza. Wilgotność powietrza jest znaczna. Nocne spadki temperatury i towarzyszący im wzrost wilgotności sprzyjają częstemu powstawaniu mgieł radiacyjnych. W zacisznych obniżeniach terenu najczęściej i najobficiej pojawia się rosa. Formy dolinne zwiększają zwykle kontrasty termiczne, ale bliskość dużej powierzchni wody (także niezamarzającej w zimie) może je łagodzić w strefie przybrzeżnej. Topoklimat obszarów zalesionych równin niższego i wyższego tarasu nadzalewowego Lasy pokrywają 22% obszaru gminy i 32% obszaru miasta Radzymina. Kształtują warunki klimatyczne i regulują bilans wodny znacznej części terenu. Zwarta powierzchnia leśna powoduje łagodzenie dobowych i rocznych ekstremów temperatury powietrza, głównie przez obniżenie temperatur maksymalnych. Pod okapem drzewostanu w ciągu całego roku temperatura powietrza jest niższa niż w terenie otwartym, wilgotność powietrza na ogół wyższa, zwłaszcza w drzewostanie iglastym. Spada prędkość wiatru. Wzmożona konwekcja nad powierzchnią czynna lasu wpływa na wzrost opadów atmosferycznych. Pokrywa śnieżna w lesie utrzymuje się dłużej niż w terenie otwartym. Zanika groźba szybkich roztopów wiosennych. Poziomy zasięg oddziaływania lasu jest ograniczony, wynosi około 8 do 15 wysokości drzew. W mniejszym stopniu oddziałują uprawy, młodniki i młode drągowiny. Największą wartość bioklimatyczną, jak również najszerszy zasięg oddziaływania, cechują dojrzałe drzewostany sosnowe i dębowe oraz stare drągowiny na suchych siedliskach. Wyróżnia je wyrównany dobowy rytm wskaźników klimatu odczuwalnego, z większym udziałem stanów komfortu. W drzewostanach młodych, o znacznej zwartości, duże obciążenie dla organizmów stanowią stany przegrzania w upalne i bezwietrzne dni. Dojrzałe drzewostany cechuje także zmiana składu chemicznego powietrza – wzbogacenie o naturalne związki bakteriobójcze, wydzielane do atmosfery w okresie wegetacji. Szczególnie wyróżniają się korzystnie drzewostany sosnowe, które, w przeciwieństwie do fitoncydów tonizujących drzew -35liściastych, wydzielają duże ilości aktywnych fizjologicznie związków terpenowych pobudzających przemianę materii. Lotność fitoncydów powoduje, że są one łatwo wynoszone. W czasie najsilniej rozwiniętej konwekcji ich stężenia w powietrzu znacznie maleją. Mało korzystne oddziaływanie bioklimatyczne cechuje zespoły lasów wilgotnych, zadrzewień łęgowych, zarośli wierzbowych oraz niektórych nasadzeń liściastych (np. robinii). Topoklimat miasta Radzymina Obszar miasta, ze względu na pewien stopień zurbanizowania i uprzemysłowienia, wyróżnia się odrębnymi cechami klimatu lokalnego w stosunku do terenów pozamiejskich. Szczególny wpływ ma różnorodność miejskiej powierzchni czynnej i ciepło wyzwalane sztucznie do atmosfery przy procesach spalania. Teren o zróżnicowanej konfiguracji i różnie nagrzewającej się powierzchni czynnej (zabudowa, nawierzchnie ulic, zieleńce) wpływa niekorzystnie na rozwój turbulencji w nocy, a zatem na zmniejszenie nocnych spadków temperatury powietrza. Cechuje się więc wyższymi temperaturami minimalnymi, mniejszą liczbą dni przymrozkowych niż teren otwarty. Z badań i literatury wynika, że temperatura powietrza, szczególnie w okresie grzewczym, ale też poza nim, jest wyższa niż na terenach otwartych. W ciągu dnia większa jest nad miastem konwekcja, częściej tworzą się chmury i opady. Wzmożone parowanie i wyższa temperatura (także spływy wody opadowej po sztucznych powierzchniach) powodują jednak obniżenie wilgotności powietrza. Zabudowa w istotny sposób modyfikuje kierunek i prędkość wiatru. 1.10 Szata roślinna 1.10.1 Roślinność potencjalna Potencjalną roślinnością, dla tego terenu są trzy typy zbiorowisk: z kompleksu lasów dębowo-grabowych (grądów): subkontynentalne grądy lipowo-dębowo-grabowe bór mieszany w odmianach bogatej i ubogiej w zależności od (sarmacitum)], z kompleksu zbiorowisk w typie boru sosnowego bory sosnowe z kompleksu łęgowego i bagiennego żyzności gleb[Tilio-Carpinetum -36 roślinność łęgowa niezabagnionych niżowych siedlisk aluwialnych, głównie dolin rzecznych: łęgi wierzbowo-topolowe i jesionowo-wiązowe[Salici- Populetum, Ficario-Ulmetum et all.] 1.10.2 Roślinność rzeczywista i jej waloryzacja Dominującym typem siedliskowym lasu na obszarze gminy Radzymin (drzewostany 40 – 50 letnie) są siedliska borowe, które w zależności od warunków wodnych przyjmują postać suchych borów, borów świeżych i wilgotnych lub borów bagiennych. Jak wspomniano wyżej, dominującym gatunkiem drzewa w lasach jest sosna pospolita. Inne wyżej wspomniane gatunki występują tylko jako pojedyncze domieszki i nie odgrywają poważniejszej roli w budowie drzewostanów leśnych. Jedynie świerk pospolity tworzy grupy i kępy, mające pewne znaczenie przy zróżnicowaniu fitosocjologicznym zbiorowisk leśnych. Wśród krzewów dominujące gatunki to kruszyna, jarzębina i jałowiec, mniej liczne gatunki to dereń i śliwa tarnina. Roślinność runa leśnego jest bardzo bogata w gatunki. Z gatunków chronionych i rzadkich można w lasach gminy spotkać lilię złotogłów, żubrówkę, miodownika melisowatego, dziurawiec skąpolistny. Liczne są też gatunki mchów. Należy dodać, że w obrębie dużych dolin rzecznych (Bug) występują zarośla łozowe, wierzbowo - olchowo - brzozowe w kompleksie z szuwarem turzycowym oraz zbiorowiska wikliny nadrzecznej z udziałem pnączy i wysokich bylin znoszących zalew. Oba te zbiorowiska mają dużą wartość przyrodniczą i krajobrazową i wraz z całym ekosystemem dolinnym powinny być chronione. W lasach licznie reprezentowana jest fauna m. in. łosie, dziki, jelenie, sarny, lisy, zające, kuny, myszy, norniki. Na terenie gminy spotyka się wiele gatunków ptaków (w tym chronionych): kuropatwa, kaczki, czapla siwa, myszołów, jastrząb, sowy, dudek, zimorodek, bocian biały, bażanty, żuraw, dzięcioły itd. Zbiorowiska leśne stanowią roślinność potencjalną Polski. W wyniku działalności człowieka ich pierwotna powierzchnia została znacznie ograniczona i wynosi średnio 28%. Lesistość gminy Radzymin wynosi 23%, jest więc mniejsza od lesistości kraju. Największe kompleksy leśne znajdują się na jej obszarze w południowo-wschodniej, -37południowo-zachodniej i zachodniej części. Dominują bory świeże i bory suche. Lokalnie występują bory mieszane oraz bory bagienne, łęgi i olsy. Lasy łęgowe porastające w przeszłości obszary tarasu zalewowego zostały prawie całkowicie wycięte i występują dziś tylko lokalnie w postaci drobnych fragmentów. Mniej od łęgów przekształcone i bardziej naturalne w składzie florystycznym są występujące lokalnie w obrębie tarasu zalewowego zbiorowiska zaroślowe, tzw. łozy. W postaci bliskiej stanu naturalnego zachowały się olsy oraz bory bagienne. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest ich mała dostępność dla człowieka oraz zerowa przydatność obszarów ich występowania (siedliska hydrogeniczne) dla celów rolnictwa, osadnictwa czy turystyki. Zespołom tym towarzyszy naturalna roślinność szuwarowo-bagienna z rzędu Phragmitetalia. Siedliska boru mieszanego świeżego oraz grądu są w zdecydowanej większości trwale wylesione i wykorzystywane do celów rolniczych. Pozostałe fragmenty lasów mają przekształcony skład florystyczny i strukturę drzewostanu w stosunku do naturalnych. Często są to sztuczne plantacje sosny. Zagrożeniem dla tych siedlisk jest nadmierna ich eksploatacja dla celów turystyki i rekreacji. Szczególnie zagrożony jest pod tym względem bór suchy. Waloryzacja szaty roślinnej - Ocenę przydatności dzisiejszej szaty roślinnej przeprowadzono na poziomie zbiorowisk roślinnych i ich kompleksów przestrzennych. Jako główne kryteria oceny na poziomie zbiorowisk naturalnych przyjęto ich walory środowiskowe, tj. stopień naturalności, wiek drzewostanu, powierzchnie oraz walory krajobrazowe. W oparciu o wyżej wymienione kryteria wyróżniono pięć klas cenności szaty roślinnej: Obszary i obiekty bardzo cenne pod względem walorów środowiskowych: zbiorowiska leśne ze starym drzewostanem, często o zaburzonej strukturze i składzie drzewostanu, zbiorowiska leśne o składzie i strukturze drzewostanów zbliżonych do naturalnych -38 zbiorowisko borów bagiennych, wilgotnych i olsów oraz ich formy regeneracyjne wraz z towarzyszącą im roślinnością szuwarowo-bagienną. drzewa – pomniki przyrody, drzewa o walorach pomnikowych. Obszary cenne pod względem walorów środowiskowych: zbiorowiska leśne o zaburzonej strukturze i składzie drzewostanu: drzewostany sosnowe na siedlisku boru świeżego, drzewostany z przewagą dębu na siedlisku lasu świeżego. Obszary średnio cenne pod względem walorów środowiskowych: młodniki i sztuczne plantacje leśne, małopowierzchniowe zbiorowiska leśne. Obszary cenne pod względem walorów krajobrazowych: zadrzewienia i zakrzewienia śródpolne i śródłąkowe, zbiorniki wodne z towarzyszącą im roślinnością szuwarowo-bagienną. Obszary o przeciętnych walorach środowiskowych i krajobrazowych: roślinność pól uprawnych (łąki, pastwiska, nieużytki), roślinność towarzysząca zabudowie typu zagrodowego (zieleń przydomowych ogródków, sady) 1.10.3 Uwarunkowania rozwoju rolnictwa Rolnictwo w gminie Radzymin charakteryzuje się zróżnicowanymi, na ogół słabymi warunkami przyrodniczo-glebowymi, wysoce niekorzystną strukturą agrarną i nadmiernym zatrudnieniem, a także silną recesją produkcji rolniczej oraz nasileniem niekorzystnych zjawisk w rolnictwie i jego otoczeniu. Wielkość gospodarstw rolnych ilustruje poniższe zestawienie opracowane na podstawie spisu rolnego z 2003 r: ogółem do 1 ha włącznie 1 817 . powyżej 1 do mniej niż 2 ha. 408 453 -39od 2 do mniej niż 5 ha 561 od 5 do mniej niż 7 ha 159 od 7 do mniej niż 10 ha 106 od 10 do mniej niż 15 ha . 90 od 15 do mniej niż 20 ha . 28 od 20 do mniej niż 50 ha 9 od 50 do mniej niż 100 ha 3 100 ha i więcej 0 Dominuje sektor indywidualny. Gospodarstwa rolne (1817) obejmują 742 446 arów. Powyżej wymienione czynniki oraz niedofinansowanie gospodarstw jest zapewne powodem słabszych wyników w zakresie uprawy zbóż oraz przeciętnych w uprawie ziemniaka i warzyw. Bardziej zadowalające wyniki gmina odnotowuje w hodowli bydła. Obsługa weterynaryjna, doradztwo rolnicze, usługi z zakresu melioracji i urządzeń wodnych są pełnione przez rejonowe oddziały właściwych instytucji wojewódzkich. Nie najlepsze gleby, presja na zabudowę terenów rolnych, powodują zmniejszaniem powierzchni terenów rolnych. 1.11 Tereny zieleni Obecna w krajobrazie zieleń lasów o funkcjach bezwzględnie zachowana i objęta izolacyjnych powinna zostać planem gospodarki drzewostanem uwzględniającym specyfikę występujących tu zespołów. Względy estetyczne i potrzeba harmonijnego kształtowania krajobrazu decydują o potrzebie zachowania i pielęgnacji wszystkich form zieleni występujących na terenie gminy. Ważnym zadaniem, w kontekście perspektyw turystycznego i rekreacyjnego rozwoju tego obszaru, jest kształtowanie zieleni w sąsiedztwie dróg publicznych o dużym natężeniu ruchu, wzdłuż szlaków turystycznych, w otoczeniu zabudowy nowo powstającej oraz zabudowy adaptowanej na cele turystyczne. Zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, wszystkie tereny zieleni powinny tworzyć zamknięty system powiązań przestrzennych. Utworzenie takiego systemu wymaga odpowiednich dyspozycji planistycznych. -40- 1.12 Fauna Na terenie gminy występują gatunki zwierząt charakterystyczne dla zespołów leśnych, zbiorowisk wodnych i przywodnych oraz gatunki charakterystyczne dla gospodarstw rolnych. Najbardziej interesujące gatunki fauny występują w terenach przybrzeżnych Bugu – są to m.in. łosie, jelenie, dziki, borsuki, bobry, bociany czarne, cietrzewie.czaple. 1.13 Struktura ekologiczna Delimitacja terenów gminy przeprowadzona w celu określenia ich przydatności ekologicznej pozwoliła na wyodrębnienie następujących kategorii obszarów: przyrodnicze obszary węzłowe - najmniej przekształcone w wyniku antropopresji tereny o cennych walorach florystyczno-faunistycznych i dużej bioróżnorodności. Obejmują kompleks lasów oraz strefę brzegową Bugu i rzeki Rządzy tereny zabudowy siedliskowej, na których zachowana jest aktywność biologiczna, tereny komunikacyjne (drogi o nawierzchni utwardzonej), z których aktywność biologiczna została praktycznie wyeliminowana. Tereny te stanowią barierę ekologiczną. Charakterystyczna dla tych struktur jest duża otwartość na antropopresję powodującą pogorszenie stanu sanitarnego gleb, wód i powietrza. 1.14 Walory przyrodniczo-krajobrazowe Gmina Radzymin odznacza się dość wysokimi walorami przyrodniczo- krajobrazowymi, do których należy zaliczyć urozmaiconą rzeźbę terenu, bogatą florę i faunę, które zadecydowały o objęciu prawie całego obszaru prawną ochroną przyrody w formie krajobrazu chronionego. Cenne obszary w dolinie Bugu objęte zostały ochrona prawną w formie obszarów Natura 2000. Najcenniejsze przyrodniczo są zwarte kompleksy leśne w zachodniejj części gminy.. Można tu spotkać większość spośród rodzimych gatunków drzew i krzewów. Lasy te są również ostoją dla wielu gatunków zwierząt. Atrakcją krajobrazową i przyrodniczą są także starorzecza Bugu. -411.15 Ochrona środowiska przyrodniczego Na terenie gminy Radzymin występuje duże zróżnicowanie cech środowiska przyrodniczego, którego walory zostały uznane i potwierdzone wprowadzeniem szczególnych form ochrony o znaczeniu ponadlokalnym. 1.15.1 Obszar chronionego krajobrazu Obszary te służą ochronie kompleksów rolno-leśnych, zapewniają zachowanie walorów przyrodniczych, krajobrazowych i turystyczno-wypoczynkowych terenu. Na podstawie rozporządzenia Wojewody Mazowieckiego utworzony został Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu obejmujący przeważający obszar gminy (Rozporządzenie nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007. W tym rozporządzeniu ustanowione też zostały nakazy, zakazy i ograniczenia obowiązujące na terenie OchK. Wymienić można: Na terenie Obszaru wprowadza się następujące ustalenia dotyczące: 1. czynnej ochrony ekosystemów leśnych: utrzymanie ciągłości i trwałości ekosystemów leśnych poprzez niedopuszczanie do ich nadmiernego użytkowania, wspieranie procesów sukcesji naturalnej przez inicjowanie i utrwalanie naturalnego odnowienia o składzie i strukturze odpowiadającej siedlisku, na obszarach, gdzie nie są możliwe odnowienia naturalne -używanie do odnowień gatunków miejscowego pochodzenia przy ograniczaniu gatunków obcych rodzimej florze czy też modyfikowanych genetycznie, zwiększanie udziału gatunków domieszkowych i biocenotycznych, tworzenie układów ekotonowych z tych gatunków, pozostawianie drzew o charakterze pomnikowym, przestojów, drzew dziuplastych oraz części drzew obumarłych aż do całkowitego ich rozkładu, zwiększanie istniejącego stopnia pokrycia terenów drzewostanami, w szczególności na terenach porolnych, na obszarze, gdzie z przyrodniczego i ekonomicznego punktu widzenia jest to możliwe, sprzyjanie tworzeniu zwartych kompleksów leśnych o racjonalnej granicy polno-leśnej, tworzenie i utrzymywanie leśnych korytarzy ekologicznych ze szczególnym uwzględnieniem możliwości migracji dużych ssaków, utrzymywanie, a w razie potrzeby podwyższanie poziomu wód gruntowych, w szczególności na siedliskach wilgotnych i bagiennych: w borach bagiennych, -42olsach i łęgach, wielofunkcyjnych, budowa w zbiorników szczególności małej retencji podwyższających jako zbiorników różnorodność biologiczną w lasach, zachowanie i utrzymywanie w stanie zbliżonym do naturalnego istniejących śródleśnych cieków, mokradeł, polan, torfowisk, wrzosowisk oraz muraw napiaskowych, niedopuszczanie do ich nadmiernego wykorzystania dla celów produkcji roślinnej lub sukcesji, zwalczanie szkodników owadzich i patogenów grzybowych, a także ograniczanie szkód łowieckich poprzez zastosowanie metod mechanicznych lub biologicznych; stosowanie metod chemicznego zwalczania dopuszcza się tylko przy braku innych alternatywnych metod, stopniowe usuwanie gatunków obcego pochodzenia, z wyjątkiem zalecenia ich stosowanie w ramach przyjętych zasad hodowli lasu, ochrona stanowisk chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, w przypadkach stwierdzenia obiektów i powierzchni cennych przyrodniczo (stanowiska rzadkich i chronionych roślin, zwierząt, grzybów oraz pozostałości natu rai nych ekosystemów) wnioskowanie do właściwego organu o ich ochronę, kształtowanie właściwej struktury populacji zwierząt, roślin i grzybów stanowiących komponent ekosystemu leśnego, opracowanie i wdrażanie programów czynnej ochrony oraz reintrodukcji i restytucji gatunków rzadkich, zagrożonych, wykorzystanie lasów dla celów rekreacyjno-krajoznawczych i edukacyjnych w oparciu o wyznaczone szlaki turystyczne oraz istniejące i nowe ścieżki edukacyjno-przyrodnicze wyposażone w elementy infrastruktury turystycznej i edukacyjnej zharmonizowanej z otoczeniem, hodowli bydła opartej o naturalny wypas metodą pastwiskową oraz zalecanie ochrony i hodowli lokalnych starych odmian drzew i krzewów owocowych oraz ras zwierząt; promowanie agroturystyki i rolnictwa ekologicznego, maksymalne ograniczanie zmiany użytków zielonych na grunty orne, niedopuszczanie do przeorywania użytków zielonych, propagowanie powrotu do użytkowania łąkowego gruntów wykorzystywanych dotychczas jako rolne wzdłuż rowów i lokalnych obniżeń terenowych, -43 prowadzenie zabiegów agrotechnicznych zgodnie z wymogami zbiorowisk i zasiedlających je gatunków fauny, w szczególności ptaków (odpowiednie terminy, częstotliwość i techniki koszenia), w tym powrót do tradycyjnego użytkowania (koszenie ręczne) oraz opóźnianie pierwszego pokosu po 15 lipca, a w przypadku łąk wilgotnych koszenie we wrześniu z pozostawieniem pojedynczych stogów siana na ich obrzeżach do końca lata, preferowanie ochrony roślin metodami biologicznymi, ochrona zieleni wiejskiej: zadrzewień, za-krzewień, parków wiejskich, oraz kształtowanie zróżnicowanego krajobrazu rolniczego poprzez ochronę istniejących oraz fomowanie nowych zadrzewień śródpolnych i przydrożnych, zachowanie śródpolnych torfowisk, zabagnień, podmokłości oraz oczek wodnych, zachowanie zbiorowisk wydmowych, śródpolnych muraw napiaskowych, wrzosowisk i psiar, melioracje odwadniające, w tym regulowanie odpływu wody z sieci rowów, dopuszczalne tylko w ramach racjonalnej gospodarki rolnej, z bezwzględnym zachowaniem w stanie nienaruszonym terenów podmokłych, w tym torfowisk i obszarów wodno-błotnych oraz obszarów źródliskowych cieków, eliminowanie nielegalnego eksploatowania surowców mineralnych oraz rekultywacja terenów po wyrobiskowy - w szczególnych przypadkach, gdy w wyrobisku ukształtowały się właściwe biocenozy wzbogacające lokalną różnorodność biologiczną zalecane jest podejmowanie działań ochronnych w celu ich zachowania, wnioskowanie do właściwego organu ochrony przyrody o objęcie ochroną prawną stanowisk gatunków chronionych i rzadkich roślin, zwierząt i grzybów, także ekosystemów i krajobrazów ważnych do zachowania w postaci rezerwatów przyrody, zespołów przyrodniczo-krajobrazowych i użytków ekologicznych, opracowanie i wdrażanie programów reintrodukcji, introdukcji oraz czynnej ochrony gatunków rzadkich i zagrożonych związanych z nieleśnym ekosystemami lądowymi, utrzymywanie i w razie konieczności odtwarzanie lokalnych i regionalnych korytarzy ekologicznych, -44 prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej, w szczególności poprzez dostosowanie liczebności populacji zwierząt łownych związanych z ekosystemami otwartymi do warunków środowiskowych, melioracje nawadniające, zalecane w przypadku stwierdzonego niekorzystnego dla racjonalnej gospodarki rolnej obniżenia poziomu wód gruntowych; 2. czynnej ochrony ekosystemów wodnych: zachowanie i ochrona zbiorników wód powierzchniowych wraz z pasem roślinności okalającej, poza rowami melioracyjnymi, wyznaczenie lokalizacji nowych wałów przeciwpowodziowych o rzeczywistą konieczność ochrony człowieka i jego mienia przed powodzią - w miarę możliwości wały należy lokalizować jak najdalej od koryta rzeki, wykorzystując naturalną rzeźbę terenu, tworzenie stref buforowych wokół zbiorników wodnych w postaci pasów zadrzewień i zakrzewień, celem ograniczenia spływu substancji biogennych i zwiększenia bioróżnorodności biologicznej, prowadzenie prac regulacyjnych i utrzymaniowych rzek tylko w zakresie niezbędnym dla rzeczywistej ochrony przeciwpowodziowej, zachowanie i wspomaganie naturalnego przepływu wód w zbiornikach wodnych na obszarach międzywala - zalecane jest stopniowe przywracanie naturalnych procesów kształtowania i sukcesji starorzeczy poprzez wykorzystanie naturalnych wylewów, ograniczanie zabudowy na krawędziach wysoczyznowych, w celu zachowania ciągłości przyrodniczo-krajobrazowej oraz ochrony krawędzi tarasów rzecznych przed ruchami osuwiskowymi, rozpoznanie okresowych dróg migracji zwierząt, których rozwój związany jest bezpośrednio ze środowiskiem wodnym {w szczególności płazów) oraz podejmowanie działań w celu ich ochrony, wznoszenie nowych budowli piętrzących na ciekach, rowach i kanałach (retencja korytowa) winno być poprzedzone analizą bilansu wodnego zlewni, zapewnienie swobodnej migracji rybom w ciekach, poprzez budowę przepławek na istniejących i nowych budowlach piętrzących, utrzymanie i wprowadzanie zakrzewień i szuwarów wokół zbiorników wodnych, w szczególności starorzeczy i oczek wodnych jako bariery -45ograniczającej dostęp do linii brzegowej, utrzymanie lub tworzenie pasów zakrzewień i zadrzewień wzdłuż cieków jako naturalnej obudowy biologicznej ograniczającej spływ zanieczyszczeń z pól uprawnych, ograniczenie działań powodujących obniżenie zwierciadła wód podziemnych, w szczególności budowy urządzeń drenarskich i rowów odwadniających na gruntach ornych, łąkach i pastwiskach w dolinach rzecznych oraz na krawędzi tarasów zalewowych i wysoczyzn, wnioskowanie do właściwego organu ochrony przyrody o objęcie ochroną prawną zachowanych w stanie zbliżonym do naturalnego fragmentów ekosystemów wodnych oraz stanowisk gatunków chronionych i rzadkich właściwych dla ekosystemów hydrogenicznych, pracowanie i wdrożenie programów reintrodukcji, restytucji, czynnej ochrony rzadkich i zagrożonych gatunków zwierząt, roślin i grzybów bezpośrednio związanych z ekosystemami wodnymi, zachowanie i ewentualne odtwarzanie korytarzy ekologicznych opartych o ekosystemy wodne celem zachowania dróg migracji gatunków związanych z wodą, zwiększanie retencji wodnej, przy czym zbiorniki małej retencji winny dodatkowo wzbogacać różnorodność biologiczną terenu, uwzględniając starorzecza i lokalne obniżenia terenu, w miarę możliwości technicznych i finansowych zalecane jest odtworzenie funkcji obszarów źródliskowych o dużych zdolnościach retencyjnych, w miarę możliwości należy zachowywać lub odtwarzać siedliska hydrogeniczne mające dużą rolę w utrzymaniu lokalnej różnorodności biologicznej, rozpoznanie oraz ewentualna przebudowa struktury ichtiofauny zgodnie z charakterem siedliska we wszystkich zbiornikach wodnych przewidzianych do wykorzystania w myśl przepisów o rybactwie śródlądowym, gospodarka rybacka na wodach powierzchniowych powinna wspomagać ochronę gatunków krytycznie zagrożonych i zagrożonych oraz promować gatunki o pochodzeniu lokalnym prowadząc do uzyskania struktury gatunkowej i wiekowej ryb, właściwej dla danego typu wód, utrzymanie i odtwarzanie meandrów na wybranych odcinkach cieków; w razie możliwości wprowadzanie wtórnego zabagnienia terenów. -461.15.2 Pomniki przyrody Ochroną prawną objęte są bardzo liczne drzewa – pomniki przyrody; ochronie podlega drzewo wraz ze strefą w promieniu 15 m od pnia. Ponadto w Studium wskazuje się drzewa o walorach pomnikowych do bezwzględnego zachowania i ochrony. Wykaz drzew wraz z ich lokalizacją, opisem, określeniem stanu zdrowotnego i zaleceniami zamieszcza się poniżej. l.p. opis lokalizacji drzewa 1 Nadleśnictwo Drewnica Leśnictwo Struga, Uroczysko Czarna Struga, Oddział 54 b 2 j. w. 3 j. w. 4 j. w. 5 j. w. 6 j. w. 7 j. w. 8 j. w. 9 j. w. 10 Oddział 46 11 Pododdział K 12 j. w. 13 j. w. 14 j. w. 15 j. w. 16 j. w. 17 j. w. 18 j. w. 19 j. w. obwód i wysokość drzewa, stan zdrowotny, zalecenia dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m * 15% suszu, ubytek przy podstawie 0,6 x 0,55 m dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * niesymetryczna korona, ubytki na nabiegach, dwa suche konary dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m * ubytki po konarach i na pniu, 20% suszu dąb szypułkowy 274 cm, powyżej 20 m * 10% suszu, ubytki po suchych konarach dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m * 20% suszu, rana po uderzeniu pioruna, zasiedlony przez mrówki dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 10% suszu, ubytki po suchych konarach, do wycięcia rosnący pod koroną dąb o śr. 35 cm dąb szypułkowy 245 + 170 cm, powyżej 20 m * wiązanie przy cieńszym pniu, ubytek przy podstawie dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 15% suszu, ubytki przy podstawie na pniu oraz po suchych konarach, huba na wys. 3 m dąb szypułkowy 278 cm, powyżej 20 m * 5% suszu, ubytki po suchych konarach dąb szypułkowy 315 cm, powyżej 20 m * 10% suszu, podszyt grabowy do usunięcia dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 15% suszu, ubytki po konarach, zasiedlony przez mrówki, ubytki przy podstawie i na nabiegach dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m * 20% suszu, ubytki po konarach dąb szypułkowy 400 cm, powyżej 20 m * 15% suszu, wiązanie, od wys. 1,5 m dwupniowy brzoza brodawkowata 160 + 140 + 145 cm, powyżej 20 m, trzypniowa, nieznaczny posusz dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m * nieznaczny posusz dąb szypułkowy 325 cm, powyżej 20 m * nieznaczny posusz dąb szypułkowy 250 cm, powyżej 20 m * 3 suche konary dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m * ubytek przy podstawie dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 20% suszu -4720 j. w. 21 Pododdział J 22 j. w. 23 Pododdział E 24 25 j. w. j. w. 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 Pododdział B j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. j. w. 40 41 43 j. w. Oddział 76, Pod. G obok szosy, w pobliżu leśniczówki Oddział 78, Pod. J obok szosy Warszawa Radzymin j. w. 44 j. w. 45 46 Oddział 77, Pod. C Radzymin ul. Warszawska 23 w zieleni ulicznej Radzymin ul. Batorego 3 dz. 54 obręb 04-02 p. Helena Marszał Radzymin ul. Batorego 3 dz. 45 obręb 04-02 p. Helena Marszał Radzymin ul. P.O.W. dz. nr 28 obręb 05-01, przy cmentarzu paraf. Ciemne 121 p. Józef Kacprzak j. w. 42 47 48 49 50 51 52 Ciemne 17 dz. nr 191 p. Helena Sulejowska obok bud. gospodarczych 53 54 dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 5% suszu klon zwyczajny 270 cm, powyżej 20 m kilka obłamanych i źle ciętych konarów, niewielki ubytek klon zwyczajny 310 cm, powyżej 20 m, dziupla – ubytek wgłębny dąb szypułkowy 350 cm, powyżej 20 m * 20% suszu od wysokości 2,5 m podwójny pień, dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m * 10% suszu dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m * 15% suszu, kilka drobnych konarów suchych dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m * 15% suszu dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m* 10% suszu dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m * 15% suszu dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 30% suszu dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m * 20% suszu dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m * 10% suszu dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 10% suszu dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 20% suszu dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m * rana po uderzeniu pioruna dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 10% suszu sosna pospolita 235 cm, 20 m PP 180 „Partyzancka sosna”, zabiegi wykonane dąb szypułkowy 435 cm, powyżej 20 m PP 263 zabiegi wykonane lipa drobnolistna 260 + 225 cm, powyżej 20 m, dwupniowa, zabiegi wykonane dąb szypułkowy 563 cm, powyżej 20 m PP 263 zabiegi wykonane dąb szypułkowy 285 cm, 15,5 – 20 m, zabiegi wykonane wiąz szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m PP 266 dwa suche konary, czopy po starych cięciach, susz dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m , zabiegi wykonane dąb szypułkowy 325 cm, 15,5 – 20 m, zabiegi wykonane lipa drobnolistna 290 cm, powyżej 20 m, susz dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m , stan dobry lipa drobnolistna 315 cm, powyżej 20 m wykonane zabiegi, stan dobry dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m PP 264 stan dobry Arciechów dz. nr 164 dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m , huba na pniu, ogólny stan dobry p. Zofia Bibrowicz Arciechów dz. nr 174/2 dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m , 15% suszu -4855 56 p. Irena Kraśnicka Arciechów dz. nr 174/4 p. Włodzimierz Kraśnicki Arciechów dz. nr 174/1 p. Tadeusz Chojnacki dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m , źle odcięty duży konar dąb szypułkowy 305 cm, powyżej 20 m PP 367 rana powierzchniowa i ubytek przy podstawie 57 58 Arciechów p. Maciej Kraśnicki Arciechów dz. nr 169/2 p. Sylwester Dachniewski dąb szypułkowy 320 m, powyżej 20 m PP, stan dobry dąb szypułkowy 340 cm, powyżej 20 m PP, 15% suszu czop po dużym odłamanym konarze, ubytek przy podstawie 59 Arciechów dz. nr 158 p. Emil Sasin dąb szypułkowy 410 cm, powyżej 20 m PP 368 ślady po obłamaniu konarów 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 Arciechów dz. nr 162/1 p. Hieronim Dachniewski Arciechów p. Jerzy Woy-Wojciechowski dąb szypułkowy 390 cm, powyżej 20 m suszu dąb szypułkowy 390 cm, powyżej 20 m PP 366, 10% Arciechów dz. nr 169/2 p. Sylwester Dachniewski Arciechów dz. nr 524 p. Liliana Tyka Wspólnota wsi Arciechów dz. nr 523 Arciechów dz. nr 524 p. Liliana Tyka Wspólnota wsi Arciechów dz. nr 551 Arciechów dz. nr 1359 p. Andrzej Kowalski Wspólnota wsi Arciechów dz. nr 551 Arciechów dz. nr 537/11 p. Barbara Dylik Żarska Arciechów dz. nr 537/10 p. Maciej Sosnowiec Arciechów dz. nr 537/9 p. Anna Bernatowicz Arciechów dz. nr 1252 p. Leszek Korfman Wspólnota wsi Arciechów dz. nr 523 Arciechów p. Dorota Pyrek dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m, nieznaczny posusz dąb szypułkowy 270 cm, 15,5 – 20 m suche konary, rana po uderzeniu pioruna, złamany wierzchołek dąb szypułkowy 330 cm, powyżej 20 m 10% suszu PP 366 dąb szypułkowy 310 cm, 15,5 – 20 m, rana popiorunowa, susz dąb szypułkowy 360 cm, 15,5 – 20 m, zabiegi wykonane dąb szypułkowy 410 cm, powyżej 20 m, zabiegi wykonane dąb szypułkowy 370 cm, 15,5 – 20 m, zabiegi wykonane dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, niewielki posusz, dawne złe cięcia dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, niewielki posusz, dawne złe cięcia dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m, 15% suszu, ubytek przy podstawie dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m, 15% suszu dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, 20% suszu dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m, susz 10%, niesymetryczna korona Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, stan dobry, susz 523 10% Arciechów dz. nr 337/7 dąb szypułkowy 330 cm, powyżej 20 m, huba, obłamany p. Jerzy Walicki konar, źle cięte Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, 10% suszu 523 j. w. dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, nieznaczny posusz j. w. dąb szypułkowy 305 cm, powyżej 20 m, nieznaczny posusz j. w. dąb szypułkowy 287 cm, powyżej 20 m -49jeden z trzech wierzchołków suchy z hubą 81 82 83 84 85 86 j. w. Arciechów dz. nr 537/16 p. Robert Lassota Wspólnota wsi Arciechów dz. nr 558 j. w. j. w. j. w. wiąz szypułkowy 370 cm, 15,5 – 20 m, nieznaczny posusz dąb szypułkowy 320 cm, powyżej 20 m, czopy po starych cięciach, przybity kosz do gry dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, ubytek z hubą przy podstawie dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m, stan bardzo dobry dąb szypułkowy 245 cm, czopy po złych cięciach dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, 30% suszu czopy po złych cięciach 87 j. w. dąb szypułkowy 340 cm, powyżej 20 m niewielki posusz, 6 czopów do usunięcia 88 89 j. w. j. w. dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, posusz 15% dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m 20% suszu, podrost do usunięcia 90 j. w. 91 92 94 j. w. Arciechów dz. nr1316 p. Małgorzata Sabok Arciechów dz. nr 537/5 p. Władysław Kubuśka j. w. 95 j. w. 93 96 Arciechów z tyłu za dz. nr 1309 97 Arciechów dz. nr 537/5 98 Arciechów droga w ośrodku wypoczynkowym Energopolu 99 Arciechów dz. nr 1305 p. Tomasz Jaworski 100 Arciechów dz. nr 537/5 p. Władysław Kubuśka 101 Arciechów dz. nr 445/1 p. Jan Kawałowski dąb szypułkowy 240 + 250 cm, powyżej 20 m, 10% suszu, dwupniowy dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, 15% suszu dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, stan bardzo dobry dąb szypułkowy 250 cm, powyżej 20 m, 20% suszu, podszyt dąb szypułkowy 420 cm, powyżej 20 m, 30% suszu, ubytek na pniu dąb szypułkowy 305 cm, powyżej 20 m, 15% suszu, czopy po konarach, podszyt do usunięcia dąb szypułkowy 535 cm, powyżej 20 m, czopy po konarach, zasiedlony przez puchacza dąb szypułkowy 250 cm, powyżej 20 m, zwany „Zagłobą” dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, nieznaczny posusz dąb szypułkowy 470 cm, powyżej 20 m, stan dobry, wyżej trójpniowy dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, 15% suszu dąb szypułkowy 430 cm, powyżej 20 m rana po uderzeniu pioruna, suche konary 102 Arciechów dz. nr 558 p. Hieromin Dachniewski dąb szypułkowy 630 cm, powyżej 20 m brak połowy pnia, wypalony konar 103 wspólnota wsi Arciechów dz. nr 558 104 j. w. 105 Arciechów dz. nr 670 p. Grzegorz Zduński 106 Arciechów dz. nr 690 p. Zygmunt Kosiorek dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m, 20% suszu dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m, 15% suszu, niesymetryczna korona dąb szypułkowy 310 cm, 15,5 – 20 m, 10% suszu dąb szypułkowy 390 cm, powyżej 20 m źle odcięty pień, podkrzesana korona 107 j. w. dąb szypułkowy 350 cm, powyżej 20 m -50czopy po konarach, niewielki posusz 108 Arciechów 14 dz. nr 691 p. Michał Retka 109 Arciechów dz. nr 692 p. Stanisław Powała 110 j. w. dąb szypułkowy 255 cm, 15,5 – 20 m ubytek po złamanym konarze, 15% suszu dąb szypułkowy 330 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry 114 Arciechów dz. nr 742 p. Mieczysława Wyszyńska 115 Załubice Stare granica działek rolnych nr 33 i nr 34 p. Eugeniusz Sieradzki p. Marian Sokołowski 116 Arciechów p. Czesław Polak 117 j. w. dąb szypułkowy 420 cm, 15,5 – 20 m zabiegi wykonane dąb szypułkowy 330 cm, 15,5 – 20 m stan zdrowotny dobry dąb szypułkowy 360 cm, 15,5 – 20 m niezabezpieczone duże stare cięcia 111 Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 350 cm, 15,5 – 20 m 392 ubytek wgłębny 2 m2, niewielki posusz 112 Arciechów dz. rolna dąb szypułkowy 360 cm, 15,5 – 20 m PP 977 huba, konieczne wiązanie 113 Arciechów dz. nr 744 dąb szypułkowy 380 cm, 15,5 – 20 m PP 959 p. Mieczysława Wyszyńska zabiegi wykonane 118 j. w. 119 j. w. 120 Arciechów dz. nr 732 p. Tadeusz Polak 121 j. w. 122 j. w. 123 j. w. 124 L.P. Jabłonna Nadl. Nieporęt Uroczysko Górki 125 j. w. 126 Arciechów po zach. stronie drogi Wolica – Arciechów, były majątek Wincentów PP 978 PP 978 brzoza brodawkowata 190 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry dąb szypułkowy 360 cm, 15,5 – 20 m PP 977, stan dobry brzoza brodawkowata 140 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry brzoza brodawkowata 150 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry dąb szypułkowy 315 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry dąb szypułkowy 260 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry dąb szypułkowy 190 + 210 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m, stan dobry dąb szypułkowy 525 cm, powyżej 20 m PP 818 czopy po starych cięciach, ubytki na pniu dąb szypułkowy 306 cm, powyżej 20 m PP 818, susz 10% dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m PP 818 stan dobry, rany po obłamanych gałęziach 127 j. w. dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m PP 818, 60% suszu 128 Zarząd Warszawskiego Zespołu lipa drobnolistna 470 cm, powyżej 20 m PP Leśnego dz. nr 1065 ubytek wgłębny, dziupla 129 j. w. 130 j. w. dąb szypułkowy 330 cm, 10,5 – 15 m silnie uszkodzony, bardzo duży ubytek wiąz szypułkowy 345 cm, powyżej 20 m PP stan bardzo dobry 131 j. w. dąb szypułkowy 445 cm, powyżej 20 m PP 818 zabiegi wykonano 132 j. w. dąb szypułkowy 520 cm, powyżej 20 m PP 818 zabiegi wykonano -51133 j. w. 134 j. w. 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m stan dobry dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m, 20% suszu stan dostateczny j. w. dąb szypułkowy 301 cm, powyżej 20 m PP 818 stan dobry Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 290 cm, 583 ubytek przy podstawie, liczne stare złe cięcia j. w. dąb szypułkowy 405 cm, powyżej 20 m złe cięcie po dużym konarze, z grzybem j. w. dąb szypułkowy 305 cm, powyżej 20 m stan bardzo dobry j. w. dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m, 10% suszu j. w. dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, 10% suszu j. w. dąb szypułkowy 255 + 160 cm, powyżej 20 m stan bardzo dobry, niewielki susz, wiązanie Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m, 10% suszu 583 j. w. dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m susz od północnej strony j. w. na granicy działki nr 625 dąb szypułkowy 340 cm, powyżej 20 m, 10% suszu j. w. dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m, 10% suszu j. w. lipa drobnolistna 405 cm, 15,5 – 20 m ubytek przy podstawie, śmietnik Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 350 cm, powyżej 20 m, ślady po 582 obłamanych konarach, zasiedlony przez mrówki, susz minimalny Arciechów dz. nr 518/1 dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, stan dobry p. Jan Gruczek Arciechów 1 dz. nr 516/4 dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m PP 974 p. Mieczysław Materski stan dobry, gniazdo sowy 150 Arciechów dz. nr 504/1 p. Jan Gruczek 151 Arciechów dz. nr 506/1 p. Janusz Marian Sokołowski 152 Arciechów dz. nr 509 p. Piotr Gawliński 153 Arciechów dz. nr 500 p. Henryk Stankiewicz dąb szypułkowy 430 cm, powyżej 20 m, złamane dwa konary, ubytki po suchych konarach, podszyt z czeremchy do usunięcia dąb szypułkowy 420 cm, powyżej 20 m ubytek wgłębny kominowy, pozostałość po obłamanych konarach, 2 szt. pochylone w kierunku południowym dąb szypułkowy 290 cm, 15,5 – 20 m ubytek popiorunowy 3 m2, 25% suszu dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m huba na wysokości 4 m, 10% suszu 154 Arciechów dz. nr 492 p. Zofia Pałaszewska dąb szypułkowy 300 cm, 15,5 – 20 m ubytek przy podstawie, niewielki posusz 155 Arciechów 32 156 Arciechów dz. nr 416/2 p. Sylwester Grześkiewicz dąb szypułkowy 370 cm, powyżej 20 m niewielki posusz dąb szypułkowy 420 cm, powyżej 20 m PP zabiegi wykonane, wokół drzewa składowisko złomu 157 Arciechów dz. nr 416/5 p. Tadeusz Grześkiewicz dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m stan bardzo dobry 158 Arciechów dz. nr 510/4 p. Mieczysław Materski dąb szypułkowy 320 cm, powyżej 20 m PP 974 stan dobry 159 j. w. przy drodze dąb szypułkowy 425 cm, powyżej 20 m PP 975 stan dobry -52160 Arciechów dz. nr 513 p. Tadeusz Marchlewski 161 Arciechów dz. nr 512/1 p. Mieczysław Materski w pobliżu zabudowań 162 j. w. 163 j. w. 164 Arciechów 7 dz. nr 260/1 p. Władysław Pachulski w pobliżu zabudowań 165 j. w. 166 Arciechów dz. nr 169/2 p. Sylwester Dachniewski 167 Ruda dz. nr 176/1 p. Józef Jankowski 168 Ruda dz. nr 38 p. Lech Bogdan Urbaniak 169 Ruda dz. nr 111 pp. Ignacy i Łucja Dąbrowscy 170 j. w. 171 Ruda dz. nr 388 p. Bogdan Podleśny 172 Załubice Stare granica dz. nr 35 i 36 p. Marian Sokołowski p. Eugeniusz Gruczek, pole orne 173 Załubice Stare dz. nr 86/1 pole orne przy drodze, p. Witold Kaza 174 Załubice Stare dz. nr 86/1 i nr 85 175 Załubice Stare na granicy działki nr 186 p.Szczepana Trawickiego i Uroczyska Rozrzutek Nadleśnictwa Jabłonna 176 Załubice Stare na granicy dz. rolnej nr 187 p. Eugeniusza Pilzaka i Uroczyska Rozrzutek Nadleśnictwa Jabłonna 177 Załubice Stare Uroczysko Rozrzutek na skraju lasu 178 Uroczysko Rozrzutek na skraju lasu 179 Załubice Stare dz. nr 193 skraj lasu p. Franciszek Sokołowski 180 Uroczysko Rozrzutek skraj lasu 181 Załubice Stare dz. nr 193 skraj lasu p. Franciszek Sokołowski dąb szypułkowy 280 cm, 15,5 – 20 m stan dostateczny wiąz szypułkowy 260 cm, 15,5 – 20 m wypalony, utrata 1/3 pnia PP 973 dąb szypułkowy 297 cm, powyżej 20 m PP 973 wykonane zabiegi, stan bardzo dobry dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m PP 973 zabiegi wykonane, stan dobry dąb szypułkowy 330 cm, powyżej 20 m PP 972 10% suszu dąb szypułkowy 360 cm, powyżej 20 m PP 972 stan dobry, ok. 10% suszu dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m 10% suszu dąb szypułkowy 370 cm, 15,5 – 20 m PP stan dobry, zabiegi wykonane dąb szypułkowy 280 cm, 15,5 – 20 m stan dostateczny, susz, ubytek jesion wyniosły 495 cm, powyżej 20 m, stan dobry wiąz górski 460 cm, powyżej 20 m PP 242 stan dobry dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m stan dobry dąb szypułkowy 330 cm, powyżej 20 m PP 979 niewielki susz, ubytek dąb szypułkowy 320 cm, powyżej 20 m PP 958 ubytek popiorunowy, znaczny susz, przybita kapliczka dąb szypułkowy 245 cm, powyżej 20 m, stan dobry dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m PP 954 10% suszu dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m PP 980 redukcja konarów, niewielki susz dąb szypułkowy 315 cm, powyżej 20 m PP dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m od wys. 2,5 m dwa pnie dąb szypułkowy 300 cm, 15,5 – 20 m PP 955 ubytek przy podstawie, na wys. 2,5 m rozwidlenie dąb szypułkowy 345 cm, powyżej 20 m PP ubytek przy podstawie, niewielki posusz dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m PP 955 stan dobry, na wys. 3 m rozwidlony, huba -53182 j. w. 183 Załubice Stare dz. nr 195 p. Ryszard Sokołowski 184 j. w. 185 j. w. 186 Załubice Stare dz. 198/1 p. Jan Gruczak przy przystanku PKS 187 Załubice Stare 67 dz. nr 306/3 p. Franciszek Sokołowski za budynkami 188 j. w. 189 Załubice Stare 16 dz. nr 2/5 p. Henryk Adamski przy budynku mieszkalnym 190 Załubice Stare 52 i 53 granica dz. nr 330/1 p. G. Gawrońskiej oraz dz. nr 329/1p. A. Sokołowskiego 191 Załubice Stare Opole dz. nr 118/1 p.Waldemar Gołębiewski 192 Załubice Stare Opole dz. nr 242 p. Andrzej Chojnacki 193 Borki dz. nr 301/1 p. Mieczysław Buraczyński 194 Łosie dz. nr 414/1 p. Henryk Budek 195 j. w. 196 Łosie dz. nr 377 p. Andrzej Domińczak 197 Łosie dz. nr 481/1 198 j. w. 199 Łosie dz. nr 415 p. Daniel Kamiński 200 Łosie dz. nr 440 p. Ignacy Dąbrowski 201 Łosie dz. nr 441/2 p. Krystyna OstrowskaSobkowska 202 Łosie dz. nr 441/3 p. Janusz Noiński 203 j. w. dąb szypułkowy 410 cm, powyżej 20 m huba na 2 m2, niewielki posusz dąb szypułkowy 505 cm, powyżej 20 m suszu dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m suszu dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m suszu lipa drobnolistna 310 cm, powyżej 20 m wykonane zabiegi PP 955 PP 956, 10% PP 956, 15% PP 956, 15% PP 953 dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m PP 957 „Grzegorz” dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m PP 957 „Marian” dąb szypułkowy 250 cm, powyżej 20 m, 10% suszu klon zwyczajny 265 cm, powyżej 20 m wiązanie, nieznaczny posusz dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m stan dobry dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m niewielki posusz dąb szypułkowy 510 cm, powyżej 20 m zabiegi pielęgnacyjne wykonane dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, nieznaczny susz na wys. 1,5 m dwupniowy dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m gęsta korona, nieznaczny susz dąb szypułkowy 270 cm, 15,5 – 20 m, na wys. 2,5 m dwupniowy, wymaga wiązania elastycznego, do usunięcia nieznaczny susz i czopy dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m ubytek przy podstawie w kształcie kapliczki dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m, 15% suszu, usunąć podszyt z gruszy dąb szypułkowy 400 cm, powyżej 20 m, ubytek kominowy od podstawy 2,5 m2, ubytki po starych konarach, 15% suszu dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, luźna korona, czopy po cięciach dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m, huba, rana po odłamanym konarze 2 m2 dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m ubytki na pniu, na 7 i 12 m po odłamaniach dąb szypułkowy 370 cm, powyżej 20 m stan bardzo dobry, gęsta korona 204 j. w. dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m, 10% suszu, konieczne pilne usunięcie plomby ceglano -betonowej, wiązanie 206 Radzymin dz. nr 73 obręb 04-01 dąb szypułkowy 254 cm, 15,5 – 20 m PP Plac Kościuszki UMiG wykonane zabiegi (ubytek pnia) 207 Radzymin dz. nr 3 obręb 05-06 dąb szypułkowy 355 cm, powyżej 20 m ul. Norwida Studium 20% suszu, rośnie w linii ogrodzenia - kolizja -54Nauczycielskie (boisko) 208 Radzymin dz. nr 90 do ul. Gen Lucjana Żeligowskiego 212 213 j. w. 214 j. w. 215 j. w. 216 j. w. 217 j. w. 218 Radzymin dz. nr 89 i 91 obręb 04-02 ul. 11 Listopada Szkoła Podstawowa nr 1 219 j. w. 220 j. w. 221 j. w. 222 j. w. j. w. (między 222 i 223) 223 j. w. 224 j. w. 225 j. w. 226 j. w. 227 j. w. 228 j. w. 229 j. w. 230 j. w. 231 j. w. 232 j. w. 233 j. w. 234 j. w. 235 j. w. 236 j. w. 237 j. w. kasztanowiec zwyczajny 190 – 310 cm, powyżej 20 m, źle cięte – linie geometryczne, nr 212 – ubytek 1,5 m2 jesion wyniosły 310 cm, powyżej 20 m, niewielki posusz kasztanowiec zwyczajny 190 – 310 cm, powyżej 20 m, źle cięte kasztanowiec zwyczajny 190 – 310 cm, powyżej 20 m, źle cięte kasztanowiec zwyczajny 190 – 310 cm, powyżej 20 m, źle cięte jesion wyniosły 220 cm, powyżej 20 m, nieznaczny susz klon srebrzysty 195 cm, powyżej 20 m częściowo wykonane zabiegi klon srebrzysty 240 + 180 cm, powyżej 20 m, dwupniowy klon srebrzysty 185 + 140 + 110 cm, powyżej 20 m, trzypniowy klon srebrzysty 190 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 265 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 115 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 255 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 170 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 200 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 210 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 210 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 180 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 145 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 180 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 270 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 270 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 280 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 150 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 235 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 240 cm, powyżej 20 m klon srebrzysty 245 + 290 + 150 cm, powyżej 20 m, na wysokości pierśnicy trzypniowy, wyżej sześciopniowy klon srebrzysty 210 + 145 + 140 cm, powyżej 20 m, trzypniowy 238 Radzymin dz. nr 89 i 91 obręb 04-02 ul. 11 Listopada i teren Szkoły Podstawowej nr 1 239 j. w. jesion wyniosły powyżej 20 m duży wstępnie zabezpieczony ubytek 240 j. w. jesion wyniosły 280 cm, powyżej 20 m 241 Radzymin dz. nr 47 lipa drobnolistna 260 cm, powyżej 20 m stan dobry ul. ks. E. Czartoryskiej 242 Radzymin, dz. nr 89 i 91 klon srebrzysty 195 cm, powyżej 20 m 243 j. w. klon srebrzysty 220 cm, powyżej 20 m 244 j. w. klon srebrzysty 260 cm, powyżej 20 m -551.16 Zagrożenia środowiska przyrodniczego 1.16.1 Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego Głównym źródłem zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego są produkty uboczne spalania paliw w pojazdach silnikowych oraz hałas. Istotnym źródłem zanieczyszczenia powietrza jest istniejąca gospodarka ciepłownicza – spalanie paliw stałych w energetyce cieplnej i gospodarstwie domowym. 1.16.2 Zanieczyszczenia wód podziemnych Analizując wartości poszczególnych wskaźników i porównując je z wartościami dopuszczalnymi dla wód do picia należy stwierdzić, że stan jakości wód podziemnych ze studni wierconych odpowiada na ogół normie do picia. Z analizowanych wskaźników jedynie azot amonowy oraz żelazo i mangan miejscami przekraczają ww. normę. Należy zwrócić uwagę, że znaczne wartości w wodach podziemnych żelaza i manganu nie są wynikiem zanieczyszczenia antropogenicznego, występują one w wodach naturalnych. Szczególnie ich wysokie stężenie stwierdza się w środowisku osadów aluwialnych bogatych w te pierwiastki i dodatkowo bogatych w substancje i kwasy humusowe powodujące niewytrącanie się żelaza w warstwach wodonośnych. Podwyższone a często ponadnormatywne stężenie azotu amonowego obserwuje się na terenach zabudowanych, gdzie warstwa wodonośna jest pozbawiona izolacji od powierzchni. 1.16.3 Zanieczyszczenia wód powierzchniowych oraz zagrożenie zmian stosunków wodnych. Ogniska zanieczyszczeń środowiska – w tym wód powierzchniowych i podziemnych mogą mieć charakter punktowy i obszarowy. Do punktowych ognisk zanieczyszczeń wód powierzchniowych i podziemnych należą m. in.: 1. obiekty przemysłowe i usługowe emitujące do gruntu, wód i powietrza substancje zagrażające środowisku 2. miejsca składowania, przechowywania, dystrybucji oraz transportu substancji i odpadów (składowisko odpadów, stacja dystrybucji paliw płynnych, oczyszczalnia ścieków, bezodpływowe zbiorniki ścieków socjalno – bytowych). Zanieczyszczenia wielkoobszarowe, związane są głównie ze stosowaniem nawozów mineralnych i środków ochrony roślin w gospodarce rolnej, ze ściekami deszczowymi -56spływającymi z powierzchni utwardzonych i zabudowanych (np.: dróg, placów i stacji paliw) oraz spływającymi z pól, szczególnie w okresach po nawożeniu gruntów rolnych. Prowadzenie robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych, oraz innych robót ziemnych mogą potencjalnie zmieniać stosunki wodne. 1.16.4 Zniszczenie gleb i szaty roślinnej Wzrastająca penetracja terenu użytkowanego przez ludność miejscową oraz turystów przyczynia się do szybkiej dewastacji cennej roślinności występującej na terenach leśnych. II UWARUNKOWANIA SPOŁECZNO-KULTUROWE 1. Środowisko kulturowe Teren gminy Radzymin leży w centrum historycznego Mazowsza. Najstarsze wzmiankowanie odnosi się Radzymina. I tak najbardziej wartościowymi obiektami w gminie są założenia urbanistyczne miasta Radzymina. 1.1 Zasady ochrony konserwatorskiej W celu właściwej ochrony zabytków wpisano do rejestru i ewidencji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków obiekty według aktualnego stanu. Obiekty określone znajdujące się w ewidencji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków są obiektami wykazującymi znaczące walory zabytkowe i powinny stanowić podstawę założenia gminnej ewidencji zabytków, prowadzonej w formie zbioru kart adresowych zabytków nieruchomych z terenu gminy, objętych wojewódzką ewidencją zabytków. Poniższe zestawienie przedstawia wszystkie te obiekty w podziale na wsie, w tym obiekty wpisane do rejestru zabytków i podlegają pełnej ochronie konserwatorskiej. Pozostałe obiekty powinny zostać objęte ochroną w miejscowych planach zagospodarowania. -57Lista obiektów wpisanych do rejestru Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków: numer na rysunku Studium 1 numer rejestru zabytków data wpisu 1475 23.09.1992 2 3 4 5 1093/634 05.04.1962 1094/635 5.04.1962 1095/34 20.09.1954 1593-A 12.07.1995 1321 11.10.1988 6 6 7 1594 z 10.08.1995 4A nazwa obiektu adres Cmentarz parafialny Nagrobki Ogrodzenie Drzewostan Radzymin ul. P.O.W. 1 Kościół Przemienienia Pańskiego Dzwonnica Szkoła , dawne koszary, obecnie Studium Nauczycielskie Dawny szpital z 1830 r., od 1870 r. siedziba władz powiatu radzymińskiego, od 1952 liceum pedagogiczne, obecnie Internat Studium Nauczycielskiego Park krajobrazowy z aleją i budynkiem administratora murowano-drewnianym pozostałość po założeniu pałacowoparkowym w stylu angielskim Cmentarz Wojenny Kaplica Brama Nagrobki Groby żołnierzy Kwatery Drzewostan Budynek dozorcy cmentarza Radzymin Plac Kościuszki Radzymin ul. Konstytucji 3 Maja 26 Radzymin ul. Konstytucji 3 Maja 19 Kamienica z pocz. XXw Radzymin ul. Gen L. Żeligowskiego Radzymin ul. Warszawska 64 Radzymin ul. Warszawska 64 Radzymin, ul. Konstytucji 3 Maja 4 Obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków z miasta Radzymina: 1) 2) 3) 4) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) remiza strażacka ul. Strzelców Kaniowskich 2 willa ul. Batorego 3 budynek ul. Daszyńskiego 2 budynek ul. Daszyńskiego 10 budynek ul. Kilińskiego 7 budynek ul. Kilińskiego 9 budynek ul. Kilińskiego 11 budynek ul. Kilińskiego 13 budynek ul. Kilińskiego 15 budynek ul. Kilińskiego 17 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 4 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 5 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 14 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 6 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 7 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 8 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 10 budynek ul. Konstytucji 2 Maja 12 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 14 -5820) 21) 22) 23) 24) 25) 26) 27) 28) 29) 30) 31) 32) 33) 34) 35) 36) 37) 38) 39) 40) 41) 42) 43) kino ul. Konstytucji 3 Maja 15 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 16 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 17 budynek ul. Konstytucji 3 Maja 20 szkoła ul. 11 Listopada 5 budynek ul. 11 Listopada 7 willa ul. Ks. E. Czartoryskiej 2 budynek ul. Polna 2 budynek ul. Kard. Wyszyńskiego 2 budynek ul. Kard. Wyszyńskiego 3b budynek ul. Kard. Wyszyńskiego 3b budynek ul. Traugutta 1 budynek ul. Traugutta 3 budynek ul. Traugutta 6 dworzec PKS ul. Warszawska 5 budynek ul. Warszawska 24a budynek ul. Warszawska 26 plebania Plac Kościuszki brama kościelna Plac Kościuszki budynek Plac Wolności 15 budynek Plac Wolności 17 łaźnia miejska ul. Zduńska 22 budynek ul. Zduńska 24 budynek ul. Żeromskiego 1 Obiekty wpisane do ewidencji zabytków: 1. kapliczka 2. kapliczka Dybów Nadma. Obiekty rekomendowane do objęcia ewidencją Konserwatora Zabytków: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. cmentarz żydowski Radzymin, ul. Mickiewicza cmentarz ewangelicki Radzymin, ul. Polna cmentarz ewangelicki Wiktorów parkowy układ wodny Radzymin pomiędzy ulicami 11 Listopada, Daszyńskiego, Żeligowskiego kapliczka na Górze Świętego Antoniego na granicy z Markami kapliczka – grota z otoczeniem przy ul. Warszawskiej (dawna Wioska Radzymińska) liczne krzyże i kapliczki przydrożne na terenie miasta i gminy mogiły żołnierskie na terenie miasta i gminy pozostałości parku krajobrazowego przy ul. Eleonory Czartoryskiej w Radzyminie Wyznaczono także strefę ochrony konserwatorskiej obejmującej obszar historycznego rozplanowania miejskiego centrum Radzymina; ochroną obejmuje się: historyczne rozplanowanie miejskie, w tym układ ulic i trzech placów miejskich, -59 zachowane pierzeje ulic, skalę i charakter zabudowy, osie widokowe z kościołem p.w. Przemienienia Pańskiego jako dominantą. Obszar gminy został częściowo rozpoznany przez archeologiczne badania powierzchniowe, pozwoliło to wyznaczenie szeregu stanowisk archeologicznych. Wykaz stanowisk archeologicznych znajdujących się w ewidencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Warszawie: Stanowiska na terenie miasta Radzymin numer ewidencyjny określenie charakteru i datowania obiektu obiektu 52-67/13 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) 52-67/14 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) 52-68/43 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) 52-68/44 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) 52-68/45 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 52-68/46 * ślady osady i cmentarzyska z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 52-68/47 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 52-68/48 ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) 52-68/51 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 52-68/115 * ślady osady z wczesnej epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (1200 – 550 p.n.e.), osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. p.n.e.), oraz osady z okresu wczesnośredniowiecznego (XI – XII w.) – część obiektu na terenie gminy 52-68/117 * j. w. 52-68/133 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony 52-68/134 j. w. 52-68/135 ślady osady z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) – obiekt zalesiony 52-68/136 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu (1450 .) – obiekt zalesiony, część obiektu na terenie gminy 52-68/138 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 53-67/33 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 53-67/39 ślady osadnictwa z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.) oraz z okresu średniowiecznego i nowożytnego (XIV w.) 53-67/40 ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) i z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) 53-67/50 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony, część obiektu na terenie gminy 53-68/13 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1450 p.n.e.) 53-68/15 ślady starożytnego osadnictwa 53-68/18 j. w. 53-68/25 j. w. -60Stanowiska na terenie Gminy Radzymin: numer ewidencyjn określenie charakteru i datowania obiektu y obiektu 51-67/5 ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.) 51-67/6 ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.) 51-67/7 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) 51-67/8 * ślady osady z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z epoki brązu (1000 – 650 p.n.e.) oraz osadnictwa z epoki żelaza (I – III w. p.n.e.) 51-67/9 ślady osadnictwa z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) 51-67/10 ślady osady z epoki brązu (1000 – 800 p.n.e.) 51-67/11 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) oraz z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (1700 – 550 p.n.e.) 51-67/12 ślady osady z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.) 51-67/13 ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.) 51-67/14 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) oraz osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) 51-67/15 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) 51-67/16 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) oraz osady z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) 51-67/17 ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.) - obiekt niszczony przez eksploatację piasku 51-67/18 ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) - obiekt niszczony przez eksploatację piasku 51-67/19 j. w. 51-67/20 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) 51-67/21 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) 51-67/22 ślady starożytnego cmentarzyska oraz osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 51-67/24 ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) 51-67/26 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) 51-67/27 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) 51-67/29 ślady osady z epoki brązu i z epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.; I – III w. p.n.e.) 51-67/30 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) 51-67/31 ślady osadnictwa starożytnego oraz z okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.) 51-67/32 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z okresu wczesnośredniowiecznego (XII/XIII w.) 51-67/33 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.) 51-67/34 * ślady osady z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.) zespół 21 kopców ziemnych – cmentarzyska z epoki żelaza (II – III w. n.e.) 51-67/35 obiekt wpisany do Rejestru Zabytków pod Nr A – 1617 w dniu 4 kwietnia 1996 r. 51-67/36 j. w. 51-67/37 j. w. 51-67/38 j. w. 51-67/39 * ślady osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) 51-67/40 * ślady osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.) 51-67/41 ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.) i z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.) -6151-67/42 51-67/43 51-67/44 51-67/45 51-67/46 51-67/47 51-67/48 51-67/49 51-67/50 51-67/51 * 51-67/52 51-67/53 51-67/54 51-67/55 51-67/56 51-67/57 51-67/58 51-67/59 51-67/60 51-67/62 51-67/63 51-67/64 51-67/65 * * * * 51-67/66 51-67/67 51-67/68 51-67/69 51-67/70 51-67/71 51-67/72 * 51-67/73 51-67/74 51-67/75 51-67/76 51-67/77 51-67/78 51-67/79 51-67/80 * 51-67/81 51-67/83 51-67/84 ślady osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XII/XIII w.) ślady osadnictwa starożytnego oraz z okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.); z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; I – III w. n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osady z epoki brązu (800 – 650 p.n.e.) i osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osadnictwa ze środkowej epoki kamienia (7000 – 4000 p.n.e.) ślady osadnictwa z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. p.n.e.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) oraz cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e.– III w. n.e.) ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (XII XIV w.) ślady osady z epoki żelaza (II – IV w. n.e.) i z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.) ślady osadnictwa z epoki żelaza (I – IV w.) ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.) ślady osady z okresu średniowiecznego i nowożytnego (XIV - XVI w.) ślady osady z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) ślady osadnictwa starożytnego i wczesnośredniowiecznego ślady osady z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) ślady cmentarzyska z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; II – III w. n.e.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) i z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) ślady osady z okresu średniowiecznego i nowożytnego (od XV w.) ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (XV w.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) i z okresu średniowiecznego (XII – XIV w.) ślady osady z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; II – III w. n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) - obiekt zagrożony powstającymi działkami rekreacyjnymi ślady osadnictwa ze środkowej epoki kamienia (7000 – 4000 p.n.e.), z okresu średniowiecznego (od XIV w.) – obiekt częściowo zalesiony, częściowo zabudowany przez działki rekreacyjne ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) oraz osady z okresu wczesnośredniowiecznego i średniowiecznego (XII/XIII – XIV w.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) - obiekt zagrożony powstającymi działkami rekreacyjnymi ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) ślady osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osady i cmentarzyska z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) oraz osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.) ślady osady z epoki żelaza (II – IV w. n.e.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) -6251-67/85 51-67/86 51-67/87 51-67/88 51-67/89 51-67/90 51-67/91 51-67/92 51-67/93 51-67/109 51-67/113 51-67/117 51-67/123 51-67/125 51-67/126 51-68/25 * 51-68/62 51-68/63 52-67/1 52-67/2 52-67/3 52-67/4 52-67/5 52-67/6 52-67/7 * 52-67/8 * 52-67/9 52-67/10 52-67/11 * 52-67/12 52-67/15 * 52-67/16 52-67/17 52-67/18 52-67/19 52-67/20 52-67/21 52-67/22 52-67/23 52-67/24 52-67/25 ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z epoki żelaza (I – III w. n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) oraz starożytnego cmentarzyska ślady osadnictwa z epoki brązu (1700 – 800 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) i z epoki żelaza (I – III w. n.e.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) - obiekt zalesiony i częściowo zabudowany ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)i z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.) – obiekt zalesiony ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.); z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) – obiekt zalesiony ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 1700 p.n.e.) oraz cmentarzyska z epoki żelaza (400 – 125 p.n.e.) – obiekt zalesiony ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) – obiekt pod zabudową ślady cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.) - obiekt pod zabudową ślady osadnictwa ze starszej epoki kamienia (8000 – 7000 p.n.e.) oraz cmentarzyska z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) – obiekt zalesiony ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) oraz osady z epoki żelaza (II – IV w.) ślady cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) oraz z okresu średniowiecznego i nowożytnego (XV – XVI w.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) j. w. ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego (VIII – IX w.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) j. w. ślady osady i cmentarzyska z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) oraz osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego (XII – XIII w.) oraz osady nowożytnej (XVII w.) ślady osady z okresu średniowiecznego (XIV – XV w.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1700 – 650 p.n.e.) oraz osady nowożytnej (XVII/XVIII w.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2000 – 1350 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 1700 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1700 – 800 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) -6352-67/26 52-67/27 52-67/28 52-67/29 52-67/30 52-67/32 52-67/33 * 52-67/37 52-67/82 52-68/1 52-68/2 52-68/3 52-68/4 * 52-68/5 52-68/6 52-68/7 52-68/8 52-68/9 52-68/10 52-68/11 52-68/12 * 52-68/13 52-68/14 52-68/15 52-68/16 52-68/17 52-68/18 52-68/19 * 52-68/20 52-68/21 52-68/22 52-68/23 52-68/24 52-68/25 * 52-68/26 * 52-68/27 52-68/28 52-68/29 52-68/30 52-68/31 ślady starożytnego osadnictwa j. w. ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) ślady osadnictwa ze starszej i młodszej epoki kamienia (8000 – 7000; 2500 – 1700 p.n.e.) oraz cmentarzyska z wczesnej epoki żelaza (400 – 125 p.n.e.) - obiekt zalesiony, część zajęta przez działki rekreacyjne ślady osadnictwa ze starszej epoki kamienia (8000 – 7000 p.n.e.) oraz cmentarzyska z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) – obiekt zalesiony ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1450 p.n.e.) j. w. ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (od XIII w.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) oraz osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) ślady osadnictwa ze środkowej i młodszej epoki kamienia (7000 – 4000 p.n.e.) oraz osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) ślady osady i cmentarzyska z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.) ślady osady z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIV – XV w.) ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) ślady osady i cmentarzyska z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.) oraz osady z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) - część obiektu zniszczona, a część zagrożona przez powstające działki rekreacyjne ślady starożytnego osadnictwa – część obiektu pod działkami rekreacyjnymi ślady osady z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) oraz osady i cmentarzyska z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) j. w. ślady starożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) oraz osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego i średniowiecznego (XII – XIV w.) -6452-68/32 52-68/33 52-68/34 52-68/35 * 52-68/36 52-68/37 52-68/38 52-68/39 52-68/40 52-68/41 52-68/42 52-68/49 52-68/50 52-68/52 52-68/53 52-68/54 52-68/55 * 52-68/56 * 52-68/57 52-68/58 52-68/59 * 52-68/60 52-68/61 52-68/62 52-68/63 * 52-68/64 52-68/65 * 52-68/66 52-68/67 * 52-68/68 * 52-68/69 * - obiekt zagrożony powstającymi działkami rekreacyjnymi ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) - obiekt niszczony przez eksploatację piasku ślady osady z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) - obiekt niszczony przez okazjonalną eksploatację piasku ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) oraz starożytnego cmentarzyska ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) - obiekt niszczony przez eksploatację piasku ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1450 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) j. w. ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) i osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osadnictwa z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) oraz z okresu wczesnośredniowiecznego i okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.) ślady osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – IV w.) ślady osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.), osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz osady z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.) ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osadnictwa ze środkowej i młodszej epoki kamienia (7000 – 4000 p.n.e.; 3500 – 2500 p.n.e.), z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I – III w. n.e.) i z okresu średniowiecznego (XV w.) ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego(XII/XIII w.) - obiekt niszczony przez okazjonalną eksploatacje piasku ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia oraz z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia oraz z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) j. w. ślady osady z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.), oraz osadnictwa z epoki żelaza (I w. p.n.e. – II w. n.e.) i z okresu średniowiecznego (XIVw.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) ślady osady z młodszej epoki kamienia i z epoki brązu (1800 – 1200 p.n.e.; 800 – 550 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I w. p.n.e. – II w. n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia oraz z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.) ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) oraz z późnej epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.), osady -65i cmentarzyska z późnej epoki brązu i epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.; I w. p.n.e. – III w. n.e.) oraz osady z okresu średniowiecznego (XIV – XV w.) 52-68/70 * ślady osady i cmentarzyska z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) 52-68/71 ślady osady z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) i z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) 52-68/72 ślady starożytnego osadnictwa 52-68/73 ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) i z okresu wczesnośredniowiecznego (XII/XIII w.) 52-68/74 ślady osady z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) 52-68/75 * ślady osady z młodszej epoki kamienia i z epoki brązu (2500 – 800 p.n.e.) oraz cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – II w. n.e.) 52-68/76 ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 125 p.n.e.) 52-68/77 * ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.) 52-68/78 * ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I w. p.n.e. – II w. n.e.) 52-68/79 * ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 200 p.n.e.); osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XIII w.) 52-68/80 * j. w. 52-68/81 * ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.) 52-68/82 ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I – III w. n.e.) 52-68/83 * ślady osady z epoki brązu i z epoki żelaza (800 – 650 p.n.e.; I – III w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XII/XIII w.) 52-68/84 ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) oraz osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.) 52-68/85 ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) 52-68/86 ślady osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.) 52-68/87 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) 52-68/88 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 52-68/89 ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) 52-68/90 ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) 52-68/92 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) 52-68/93 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) 52-68/94 * ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200 p.n.e.) 52-68/95 ślady starożytnego osadnictwa 52-68/96 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) 52-68/97 * ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 1700 p.n.e.) oraz osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) 52-68/98 * ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 1700 p.n.e.) 52-68/99 ślady starożytnego osadnictwa 52-68/100 ślady osady z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) oraz z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) 52-68/102 ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) 52-68/103 j. w. 52-68/104 * ślady osady z epoki brązu i z epoki żelaza (1450 – 1200 p.n.e.; 800 – 550 p.n.e.; I – III w. n.e.) 52-68/105 ślady osadnictwa z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; I w. p.n.e. – II w. n.e.) -6652-68/106 52-68/107 52-68/108 52-68/109 * 52-68/110 * 52-68/111 52-68/112 * 52-68/113 52-68/114 * 52-68/115 * 52-68/116 52-68/117 * 52-68/118 52-68/119 52-68/120 * 52-68/121 * 52-68/122 * 52-68/123 * 52-68/124 52-68/125 * 52-68/126 * 52-68/127 52-68/128 52-68/129 52-68/130 52-68/131 * 52-68/132 52-68/136 52-68/137 52-68/139 52-68/140 52-68/143 52-68/144 52-69/1 52-69/2 52-69/3 52-69/91 ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1450 p.n.e.) ślady nowożytnego osadnictwa ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (od XIII w.) ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; I – III w. n.e.) ślady osady z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; I w. p.n.e. – III w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.) ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.) ślady osadnictwa z epoki żelaza (125 p.n.e. – do początku n.e.) ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (1200 – 550 p.n.e.) osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e.– III w. n.e.) oraz osady z okresu wczesnośredniowiecznego (XI – XIII w.) j. w. (część obiektu na terenie miasta Radzymina) j. w. j. w. (część obiektu na terenie miasta Radzymina) ślady osadnictwa z epoki brązu i z epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.; I – III w. n.e.) ślady osady starożytnej i z okresu średniowiecznego (XIV w.) ślady osady z epoki brązu i z epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.; I – III w. n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.) ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.), z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIV – XV w.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz z okresu wczesno-średniowiecznego i z okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.) ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (XII – XV w.) ślady osady z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XIII w.) ślady osady z epoki żelaza (I – III w. p.n.e.) ślady osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.) ślady osady z okresu średniowiecznego i osady nowożytnej (XIV – XVI w.) ślady osadnictwa z epoki żelaza (III – IV w. n.e.) i z okresu wczesnośredniowiecznego (XIII w.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osady i cmentarzyska z epoki żelaza (II – IV w. n.e.) oraz osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego(XIII – XIV w.) ślady nowożytnego osadnictwa ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony, część stanowiska na terenie miasta Radzymina ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) - obiekt niszczony przez okazjonalną eksploatację piasku ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) - obiekt zalesiony ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1450 p.n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) oraz osady z wczesnej epoki brązu (1450 - 1200 p.n.e.) -6753-67/31 53-67/32 53-67/34 53-67/35 53-67/36 * 53-67/37 53-67/38 53-67/41 53-67/42 * 53-67/43 53-67/44 53-67/50 53-68/1 53-68/2 53-68/4 * 53-68/12 53-68/14 53-68/16 53-68/17 53-68/19 53-68/20 * 53-68/21 53-68/22 53-68/23 53-68/24 53-68/27 53-68/28 53-68/29 53-68/33 54-67/4 54-68/1 * 54-68/2 54-68/3 54-68/4 54-68/5 54-68/6 54-68/7 54-68/22 54-68/24 54-68/25 * ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady starożytnego osadnictwa ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) i z epoki żelaza (125 p.n.e. – do początku n.e.) ślady cmentarzyska z epoki żelaza (II w. n.e.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.), z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.) i z okresu średniowiecznego (XIV w.) – obiekt częściowo zniszczony przez eksploatację gliny ślady osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego i okresu średniowiecznego (XIII–XIV w.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.) ślady osady z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) oraz osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) ślady starożytnego osadnictwa j. w. ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony, część obiektu na terenie miasta Radzymina ślady starożytnego osadnictwa ślady osady z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (800 – 400 p.n.e.) ślady osady z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.) oraz osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.) ślady starożytnego osadnictwa j. w. ślady osadnictwa starożytnego i wczesnośredniowiecznego ślady starożytnego osadnictwa ślady starożytnego osadnictwa ślady osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego i okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.) ślady osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.) i osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XII – XIII w.) ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.) ślady osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego i średniowiecznego (XVIII/XIV w.) ślady osadnictwa z epoki brązu (1700 – 800 p.n.e.) i okresu średniowiecznego (od XIV w.) ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) – obiekt zalesiony j. w. ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.) - obiekt zalesiony ślady osadnictwa ze środkowej i młodszej epoki kamienia (7000 – 5000 p.n.e.; 2500 – 1700 p.n.e.) – obiekt zalesiony ślady osadnictwa starożytnego i średniowiecznego ślady osady z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.) ślady osadnictwa starożytnego i średniowiecznego ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego (XI/XII w.) ślady osadnictwa starożytnego i średniowiecznego ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) ślady starożytnego osadnictwa j. w. ślady osadnictwa starożytnego i średniowiecznego ślady starożytnego osadnictwa ślady osady z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) -68Szczegółowe wytyczne i granice stref ochrony konserwatorskiej dla zabytków archeologicznych będą ustalane na etapie sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Ilość stanowisk oraz zasięgi stref ochrony konserwatorskiej na skutek nowych odkryć, ustaleń lub uzupełnienia ewidencji, mogą w następnych latach ulec zmianie. Dla właściwej ochrony archeologicznego dziedzictwa kulturowego wyznaczono strefę ochrony biernej. Strefa wprowadza zakaz dewastacji terenu poprzez wybiórkę piasku i analogiczne formy zmiany ukształtowania terenu. Wszelka działalność inwestycyjna w obrębie strefy podlega uzgodnieniu ze Mazowieckim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków na etapie planowania, projektowania i wykonawstwa. 2 Użytkowanie terenu W strukturze użytkowania gruntów znaczącą rolę odgrywają grunty rolne oraz lasy. Struktura użytkowania gruntów na obszarze objętym opracowaniem Studium przedstawia się następująco: Typ Powierzchnia [ha] Procent Grunty orne 3886 29,9 Sady 49 0,4 Łąki 1750 13,5 Pastwiska 1464 11,3 Lasy 3251 25,0 2693 20,7 Pozostałe Dane GUS, 2005 r. 3 Demografia Gminę Radzymin zamieszkiwały w końcu sierpnia 2008r: gęstość zaludnienia 20137 osoby. Średnia - 134 osób/km2 (przy wskaźniku gęstości zaludnienia: dla województwa mazowieckiego – 143 osoby/ km2). rok 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 Liczba ludn. 18119 18198 18259 18374 18545 18673 18918 19137 19543 Liczba ludności powoli rośnie. Związane to jest przede wszystkim z napływem nowych mieszkańców, przenoszących się do gminy z Warszawy i okolic. -69- 3.1 Rynek pracy, zatrudnienie Rolnictwo w gminie charakteryzuje się następującymi cechami: stosunkowo dużym udziałem gospodarstw rolnych indywidualnych małej i średniej wielkości. wysokim udziałem użytków rolnych w powierzchni miasta liczonej bez wód - 72%, i stosunkowo dużej, powierzchni przeciętnego gospodarstwa rolnego - około 5 ha), stosunkowo dużym odsetkiem gospodarstw o znacznym udziale dochodów pochodzących z produkcji rolnej (48%), stosunkowo dużym udziałem gospodarstw produkujących wyłącznie lub głównie na rynek (około 55%), stosunkowo małym udziałem gospodarstw wysokodochodowych (18%). Średnia wielkość gospodarstw w Mieście i Gminie wynosi 3,82 ha. Rolnictwo, zarówno na terenach wiejskich jak i w mieście, jest podobne bardziej do rolnictwa obszarów przylegających:, niż do tzw. rolnictwa aglomeracyjnego, charakterystycznego dla większości gmin dawnego województwa warszawskiego. Utrzymanie takiego rolnictwa jako źródła dochodów utrzymania dla połowy mieszkańców gminy może jednak szybko napotkać barierę konkurencji (koszty mogą okazać się bardzo wysokie ze względu na konieczność osiągnięcia wysokich norm w zakresie ochrony środowiska). Można się jednak liczyć ze wzrostem popytu na niektóre produkty rolne, przede wszystkim świeże owoce, warzywa, w miarę wzrostu liczby korzystających z rekreacji pobytowej (przede wszystkim osób korzystających z ogólnie dostępnych ośrodków wypoczynkowych i turystycznych, oraz osób korzystających z pokoi na wynajem w domach przy gospodarstwach rolnych). To skłania do ochrony znacznej części małych gospodarstw rolnych i ziemi rolniczej, szczególnie w rejonach koncentracji rekreacji pobytowej i weekendowej. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił wzrost ilości podmiotów gospodarczych na terenie gminy i według danych Głównego Urzędu Statystycznego liczba jednostek zarejestrowanych w systemie Regon wynosi 1778 (stan na koniec 2006 r.). Część mieszkańców dojeżdża do pracy do Warszawy.. Pozostali w gminie utrzymują się z handlu, usług i pracy w administracji samorządowej. Struktura miejsc pracy (z uwzględnieniem pracujących wyłącznie w rolnictwie oraz pracujących w firmach pięcioosobowych i mniejszych) przedstawia się następująco (dane uśrednione za lata 1995- 2001): rolnictwo 45% -70przemysł i budownictwo 23 % usługi rynkowe 16% usługi nierynkowe 16% 4. Komunikacja Zagadnienia komunikacyjne w mieście i w gminie Radzymin stanowią jeden z istotniejszych elementów zagospodarowania przestrzennego. Przez obszar gminy przebiegają dwie drogi krajowe o numerach 8 i 50 o łącznej długości 57 km. Ponadto znajdują się tu cztery drogi wojewódzkie o numerach 631, 635, 636 o łącznej długości 111 km. Powiązania komunikacyjne Gminy Radzymin odbywają się w oparciu o układ dróg krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych. Ogólna długość dróg publicznych w gminie Radzymin wynosi 136 km ( wg stanu na rok 2002). Wzrost obciążenia sieci drogowo - ulicznej gminy Radzymin jest spowodowany również dynamicznym wzrostem motoryzacji, który szacuje się na 216 s.o/l000 mieszkańców, co jest poniżej średniej krajowej wynoszącej ok. 250 s.o/l000 Mk, i poniżej średniej dla dawnego województwa warszawskiego (ok. 300 s.o./lOOO Mk). Na podstawie dotychczasowych tendencji dynamicznego rozwoju motoryzacji w ostatnich latach można oczekiwać, że docelowo - do roku 2015 - poziom motoryzacji wzrośnie do około 400 s.o./lOOO Mk, co spowoduje wzrost natężeń ruchu na drogach i ulicach oraz wymagać będzie nowych inwestycji drogowych i modernizacji istniejących ciągów drogowo - ulicznych. Poniżej przedstawiono zestawienie dróg powiatowych (oraz krajowych i : 4337W ul. Korczaka - Wiktorów - gr. gminy 4356W ,Kardynała Wyszyńskiego do Zwierzyńca 4338W Wolica - Załubice - Opole 4301W Załubice - Arciechów 4302W ul. Wróblewskiego - Ruda - Stare Załubice 4303W ul. Weteranów - Beniaminów 4304W ul. Norwida, ul. Polna, ul. Szkolna do Słupna -714305W ul. Leśna - Mokre - Łosie - Sokołówek - gr. gminy 4306W ul. P.O.W - Zawady - Guzowatka 4307W Zawady - Zwierzyniec - Emilianów 4308W Nadma - Kobyłka ( ul. Stara ) 4309W Janków - Kozia Góra - droga nr. 18 4311W Helenów - Rżyska 4317W Emilianów - Zwierzyniec 4368W Łąki Radzymińskie - Borki - Trzciana Poniżej przedstawiono zestawienie dróg gminnych. Zawiera ono nową i starą numerację dróg, zgodnie z rozporządzeniem Zarządu Województwa Mazowieckiego z dnia 12 września 2006 r. 430701W 0123001 430702W 0123002 430703W 430704W 0123003 0123004 430705W 430706W 430707W 0123005 0123006 0123007 430708W 430709W 0123008 0123009 430710W 0123010 430711W 0123011 430712W 430713W 430714W 0123012 0123013 0123014 430715W 0123015 430716W 430717W 0123016 0123017 Załubice StareWolica(dr.powiatowa nr1811W)-Arciechów Myszyniec(dr.powiatowa nr4301W) Załubice Stare(dr.powiatowa nr1811W)-Dąbrowa Załubice Stare(dr.powiatowa nr1811W)-Opole Dąbrowa opole-gr.gminy Radzymin Borki Siwek-(dr.powiatowa nr1811W) Borki Siwek Borki Borki Teresin(dr.powiatowa nr1811W) Ruda Ruda-Łosie Parcele(dr.powiatowa nr4305W) Łosie-(dr.powiatowa nr4305W na wschód) Mokre-(dr.powiatowa nr4305W)-Radzymin Rejentówka Mokre-Radzymin Nowe Mokre Mokre-(dr.powiatowa nr4305W na wschód) Mokre-(dr.powiatowa nr4305W-dr.powiatowa nr4306W-Dybów Górki(dawna dr.krajowa) Dybów Górki -72- 430718W 0123018 430719W 0123019 430720W 0123020 430721W 430722W 430723W 0123021 0123022 0123023 430724W 0123024 430725W 0123025 430726W 0123026 430727W 0123027 430728W 430729W 0123028 0123029 430730W 0123030 430731W 0123031 430732W 0123032 430733W 0123033 430734W 0123034 430735W 0123035 430736W 0123036 430737W 0123037 430738W 0123038 430739W 0123039 Zawady-(dr.powiatowa nr4306W na zachód) Zawady-(dr.powiatowa nr4306W na płn.wsch) Zwierzyniec-(dr.powiatowa nr4307W napłn.) Dybów(od dawnej dr.krajowej do Dybowa Folwarku) Dybów Stary Dybów Folwark Dybów Kolonia-Ciemne(od dr.powiatowej nr4337W) Wiktorów-(od dr.powiatowej nr4337W na płd.) Dybów Kolonia-WiktorówJanków Stary(dr.powiatowa nr01129) Janków Stary-gr gminy na płd. Rżyska-Kraszew Dzielny(dr.powiatowa nr4311W na zach. I płn. Rżyska Rżyska-(dr.powiatowa nr4311W)-Zagościniec ciemne-(dr.wojewódzka nr635)-Radzymin Cmentarz Nadma-Kozia GóraSłupno-(dr.krajowa nr8) Słupno Osiedle-3 ul.równoległe do dr.krajowej nr8 Słupno-(dr.krajowej nr8Nadma-dr.powiatowa nr4308W) Słupno-(dr.krajowej nr8Nadma Pólko-Nadma Kozłówek-Janków Nowydr.powiatowa nr4309W) Nadma ul.Ceglana(dr.krajowa nr8) Nadma Kozłówek-Nadma ul.Stara(dr.powiatowa nr4308W) Nadma-(dr.powiatowa nr4308W)-Nadma Jaworówka do gr.gminy Nadma-(dr.powiatowa nr4308W)-(ul.Nowa) -73(dr.krajowa nr8dr.wojewódzka nr631gr.gminy przez Zespół Leśny na zachód) Nowe Słupno-(dr.krajowa nr8 na zachód) Słupno-(dr.powiatowa nr1813W-dr.wojewódzka nr631-gr.gminy Radzymin) Słupno-(dr.krajowa nr8dr.powiatowa nr4304W)ul.Ceglana Cegielnia-(dr.krajowa nr8dr.powiatowa nr4304Wkierunek Łąki Radzymińskie) 430740W 0123040 430741W 0123041 430742W 0123042 430743W 0123043 430744W 0123044 430745W 1 miasto Radzymin ul.Aleja Armii Krajowej 430746W 2 miasto Radzymin ul.Batalionów Chłopskich 430747W 3 miasto Radzymin ul.Borkowska 430748W 4 miasto Radzymin ul.Stefana Batorego 430749W 5 miasto Radzymin ul.Władysława Broniewskiego 430750W 6 miasto Radzymin ul.Cicha 430751W 7 miasto Radzymin ul.Księżnej Eleonory Czartoryskiej 430752W 8 miasto Radzymin ul. Ignacego Daszyńskiego 430753W 9 miasto Radzymin ul.Dobra 430754W 10 miasto Radzymin ul.Dolna 430755W 11 miasto Radzymin ul.Dębowa 430756W 12 miasto Radzymin ul.Dzielna 430757W 13 miasto Radzymin ul.Folwarczana 430758W 14 miasto Radzymin ul.Glinkowska 430759W 15 miasto Radzymin ul.Bartosza Głowackiego 430760W 16 miasto Radzymin ul.Gen.Józefa Hallera -74- 430761W 17 miasto Radzymin ul.Dr.mjr Tadeusza Koliski 430762W 18 miasto Radzymin ul.Jana Kilińskiego 430763W 19 miasto Radzymin ul.Jana Kochanowskiego 430764W 20 miasto Radzymin ul.Kolejowa 430765W 21 miasto Radzymin ul.Kolonia Pod Lasem 430766W 22 miasto Radzymin ul.Komunalna 430767W 23 miasto Radzymin ul.Marii Konopnickiej 430768W 24 miasto Radzymin ul.Mikołaja Kopernika 430769W 25 miasto Radzymin ul.Kotkowskiego 430770W 26 miasto Radzymin ul.Plac Tadeusza Kościuszki 430771W 27 miasto Radzymin ul.Kredytowa 430772W 28 miasto Radzymin ul.Brzozowa 430773W 29 miasto Radzymin ul.Grzybowa 430774W 30 miasto Radzymin ul.Letniskowa 430775W 31 miasto Radzymin ul.Pagórkowa 430776W 32 miasto Radzymin ul.Piaskowa 430777W 33 miasto Radzymin ul.Rzeczna 430778W 34 miasto Radzymin ul.Sosnowa 430779W 35 miasto Radzymin ul.Ks.Edwarda Lubomirskiego 430780W 36 miasto Radzymin ul.Leśna 430781W 37 miasto Radzymin ul.Letnia 430782W 38 miasto Radzymin ul.Legionów 430783W 39 miasto Radzymin ul.11-ego Listopada 430784W 40 miasto Radzymin ul.Łąkowa 430785W 41 miasto Radzymin ul.1-ego Maja -75- 430786W 42 miasto Radzymin ul.Stanisława Marszała 430787W 43 miasto Radzymin ul.Gen.Stanisława Maczka 430788W 44 miasto Radzymin ul.Jana Matejki 430789W 45 miasto Radzymin ul.Adama Mickiewicza 430790W 46 miasto Radzymin ul.Miła 430791W 47 miasto Radzymin ul.Gabriela Narutowicza 430792W 48 miasto Radzymin ul.Ks.Kazimierza Narbutta 430793W 49 miasto Radzymin ul.Nowa 430794W 50 miasto Radzymin ul.Ogrodowa 430795W 51 miasto Radzymin ul.Elizy Orzeszkowej 430796W 52 miasto Radzymin ul.Marszałka Józefa Piłsudskiego 430797W 53 miasto Radzymin ul.Kpt.Stefana Pogonowskiego 430798W 54 miasto Radzymin ul.Ignacego Paderewskiego 430799W 55 miasto Radzymin ul.Partyzantów 431501W 56 miasto Radzymin ul.Patriotów 431502W 57 miasto Radzymin ul.Przejazdowa 431503W 58 miasto Radzymin ul.Przemysłowa 431504W 59 miasto Radzymin ul.Reymonta 431505W 60 miasto Radzymin ul.Ks.Ignacego Skorupki 431506W 61 miasto Radzymin ul.Henryka Sienkiewicza 431507W 62 miasto Radzymin ul.Marii Skłodowskiej 431508W 63 miasto Radzymin ul.Słoneczna 431509W 64 miasto Radzymin ul.Juliusza Słowackiego -76- 431510W 65 miasto Radzymin ul.Stary Rynek 431511W 66 miasto Radzymin ul.Strzelców Kaniowskich 431512W 67 miasto Radzymin ul.Strzelców Wileńskich 431513W 68 miasto Radzymin ul.Strzelców Grodzieńskich 431514W 69 miasto Radzymin ul.Sybiraków 431515W 70 miasto Radzymin ul.Szkolna 431516W 71 miasto Radzymin ul.Świerkowa 431517W 72 miasto Radzymin ul.Traugutta 431518W 73 miasto Radzymin ul.Wiejska 431519W 74 miasto Radzymin ul.Waltera 431520W 75 miasto Radzymin ul.Wąska 431521W 76 miasto Radzymin ul.Wincentego Witosa 431522W 77 miasto Radzymin ul.Plac Wolności 431523W 78 miasto Radzymin ul.Wierzbowa 431524W 79 miasto Radzymin ul.Wczasowa 431525W 80 miasto Radzymin ul.Wspólna 431526W 81 miasto Radzymin ul.Wycinki 431527W 82 miasto Radzymin ul.Wyszkowska 431528W 83 miasto Radzymin ul.Władysława IV 431529W 84 miasto Radzymin ul.Wronia 431530W 85 miasto Radzymin ul.Zaciszna 431531W 86 miasto Radzymin ul.Zielona 431532W 87 miasto Radzymin ul.Kpt.Ryszarda Downara Zapolskiego 431533W 88 miasto Radzymin ul.Zduńska 431534W 89 miasto Radzymin ul.Zwycięska -77- 431535W 90 miasto Radzymin ul.Stefana Żeromskiego 431536W 91 miasto Radzymin ul.Gen.Lucjana Żeligowskiego Obsługa publiczną komunikacją miasta i gminy odbywa się: komunikacją autobusową obsługiwaną przez PKS i przewoźników prywatnych, którzy oferują zróżnicowany standard obsługi. 5. Infrastruktura techniczna 5.1 Zaopatrzenie w wodę Właściwa gospodarka wodna powinna obejmować działania zmierzające do zwodociągowania jak największej liczby budynków mieszkalnych i gospodarstw wiejskich, celem poprawy jakości życia mieszkańców oraz stworzenia dogodniejszych warunków rozwoju działalności gospodarczej. Niezbędna jest także modernizacja istniejących ujęć wody w studniach kopalnych, systematyczna kontrola stanu technicznego urządzeń wchodzących w skład systemów zaopatrzenia w wodę (np. sieć rozdzielcza, zbiorniki wyrównawcze) oraz kontrola ilości dostarczanej wody do sieci w celu ograniczenia strat wody. Gmina Radzymin zaopatrywana jest w wodę głównie z ujęć wód podziemnych piętra czwartorzędowego. W 1995 r. oddano do użytku Stację Uzdatniania Wody położoną w południowo – zachodniej części gminy, w Aleksandrowie przy ul. Batalionów Chłopskich. Ujęcie wody dla wodociągu gm. Radzymin składa się z trzech studni (nr 1, 2, 3) ujmujących wodę z utworów czwartorzędowych, zlokalizowanych w rejonie stacji uzdatniania wody. Gmina Radzymin nie została jeszcze w pełni zwodociągowana. Ogólna długość sieci wodociągowej stanowi 64 289 mb. Ponadto na terenie gminy istnieje jeszcze jedno ujęcie publiczne w miejscowości Ciemne będące w użytkowaniu przez Miejski Zakład Wodociągów Kanalizacji i Administracji Budynków Komunalnych (MZWKiABK), a także studnie głębinowe tj.: Coca Cola – Radzymin, ul. Przemysłowa, Nadma – Nadma, ul. Szkolna, Stare -78Załubice – Wolice, TAGO PPC – Ciemne, J.W. Construction, które zostały szczegółowo omówione w tabeli poniżej.. Tabela. Charakterystyka głównych ujęć wód podziemnych i studni na terenie gminy Radzymin. Nazwa ujęcia Lokalizacja Głębokoś ć otworu (m p.p.t.) Użytkownik ujęcia Wydajnoś Głębokość Utwory lustra ć geologiczne wody ujęcia nad poziomem (m p.p.t.) (m3/h) wodonośnym 204 bd piasek, ił warwowy glina zwałowa, piasek łącznie bd piasek 120 drobnoziarnisty , glina pylasta, piasek średnioziarnisty łącznie bd piasek 220 drobnoziarnisty , piaski różnoziarniste ze żwirem i otoczakami, glina piaszczygłazika -mi głazikami, bd bd piasek, glina z otoczakami, iły pstre, węgiel brunatny 20 bd piasek, ił piaszczysty Ujęcie publiczne Ciemne 40 MZWKiABK Coca ColaHBC Polska Sp.z o.o - dwie studnie SUW Aleksandrów Radzymin ul.Przemysłow a 60 60 Coca Cola HBC Polska Sp.z o.o. Radzymin ul. Batalionów Chłopskich 60 61,5 63,9 MZWKiABK Radzymin Ujęcie oligoceńskie Radzymin ul.Batorego 239 Instytut Geologiczny Warszawa Nadma Nadma ul.Szkolna 30 Szkoła Podstawowa Stare Załubice Wolica 35 Ośrodek Wypoczynkowy 21 bd TAGO PPC Ciemne 141D 30 6 bd JW. Construction Stare Załubice 235 TAGO Ciemne 141D JW. Construction 12 206 (6,9 ustabilizowane) piaski drobno i gruboziarniste z otoczakami i żwirem, ił piasek drobny pylasty, ił warowy, glina piaski średnioziarniste , żwiry, iły szare i pstre, glina. 5.2 Odprowadzanie ścieków i wód opadowych Gmina Radzymin posiada Miejską Oczyszczalnie Ścieków, która jest eksploatowana od 1994 roku przez Miejski Zakład Wodociągów Kanalizacji i Administracji Budynków -79Komunalnych. Ścieki oczyszczane są metodą mechaniczno-biologiczną. Przepustowość oczyszczalni wynosi - 2 080 m3/d. Oprócz ścieków komunalnych trafiają tutaj ścieki z przemysłu spożywczego (ok. 20 % całkowitej ilości). W wyniku oczyszczania ścieków powstają następujące rodzaje odpadów: skratki – 45,5 Mg zawartość piaskowników – 38,8 Mg zawartość tłuszczowników – 1,0 Mg osad wtórny – 1 386 Mg Skratki i piasek z piaskowników są składowane na składowisku odpadów komunalnych. Osady ściekowe poddawane są zagęszczaniu, stabilizacji tlenowej i odwadniane w prasach komorowych, a następnie wykorzystywane są do nawożenia gruntów. Analiza osadów ściekowych wykonywana jest dwa razy do roku. Oczyszczalnia posiada zezwolenie na wykorzystanie osadów w celach nawozowych i do rekultywacji. Ścieki są głównie dowożone wozami asenizacyjnymi. Przeprowadzona w 2004 r. modernizacja oczyszczalni ścieków objęła montaż prasy do odwodniania osadów. Oczyszczone ścieki z oczyszczalni Beniaminówka, z której miejskiej odprowadzane są do rzeki prowadzi się również pobór wody z dla potrzeb technologicznych. Gmina posiada pozwolenie wodnoprawne na piętrzenie wody dla potrzeb oczyszczalni. W północno – zachodniej części miasta Radzymin, na terenie przemysłowym zlokalizowana jest oczyszczalnia ścieków Coca-Cola HBCPolska Sp. z. o. o. Do eksploatacji została oddana w 1992 roku. Oczyszczanie ścieków odbywa się metodą mechaniczno – biologiczną z osadem czynnym. Jest to oczyszczalnia ścieków przemysłowych, ścieki komunalne stanowią ok. 0,1 % całej ilości ścieków. Przepustowość oczyszczalni stanowi max 1000 m3/d. Powstaje tutaj 0,7 Mg skratek, które są składowane. Średnie uwodnione osadów ściekowych wynosi 11- 18 %, a wykorzystywane są do rekultywacji gruntów. Badania osadu przeprowadzane są dwa razy w roku. Posiada on kwaśny odczyn, zawiera z punktu widzenia nawozowego zawartości azotu, fosforu, wapnia, magnezu i substancji organicznej. Oczyszczone ścieki kierowane są do rzeki Beniaminówka. Całkowita długość sieci kanalizacyjnej wybudowanej na terenie miasta i gminy Radzymin wynosi 6800 mb. -80W perspektywie do roku -2015, na terenie gminy przewiduje się modernizację i rozbudowę miejskiej oczyszczalni ścieków oraz rozbudowę kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Planowana budowa kanalizacji sanitarnej pozwoli na odprowadzenie ścieków sanitarnych od 90 % mieszkańców. Wody opadowe odprowadzane są obecnie do systemu otwartych rowów melioracyjnycj. 5.3 Usuwanie i unieszkodliwianie odpadów Głównym założeniem systemu gospodarki odpadami komunalnymi na terenie gminy Radzymin jest zagwarantowanie odzysku lub unieszkodliwianie wszystkich powstających na jej terenie odpadów komunalnych w sposób pozwalający na osiągniecie założonych celów. W Slad za rozwiazaniami wskazanymi w Wojewódzkim planie gospodarki odpadami dla Mazowsza na lata 2007 – 2011 z uwzględnieniem lat 2112-2015 oraz Planu gospodarki odpadami dla powiatu wołomińskiego na lata 2008-2011 z uwzględnieniem perspektywy 2012-2015 Rada Miejska w Radzyminie przjęła Plan Gospodarki Odpadami dla Gminy Radzymin , na lata 2008-2011 z uwzględnieniem na lata 2012-2015 , Uchwałą Nr 310/XXI/2008 z dnia 17 pażdziernika 2008 roku. Gospodarka odpadami zawierającymi azbest uregulowana została szczeółowo ujęta w Programie usuwania wyrobów zawierających azbest dla miasta i gminy Radzymin na lata 2007 – 2015, przyjętego Uchwała NR 11/III/2007 Rady Miejskiej w Radzyminie z dnia 19 stycznia 2007 roku. 5.4 Cmentarnictwo Na terenie gminy znajdują się trzy cmentarze: Cmentarz parafialny parafii rzymsko-katolickiej p.w. Przemienienia Pańskiego w Radzyminie, przy ulicy Jana Pawła Cmentarz Wojenny w Radzyminie, przy ulicy Polskiej Organizacji Wojskowej Cmentarz w Nowych Załubicach Planowana jest budowa nowego cmentarza w miejscowości Nadma .. -815.5 Elektroenergetyka Zaopatrzenie w energię elektryczną odbywa się z kablowo-napowietrznej sieci zasilająco-rozdzielczej średniego napięcia 15 kV ze stacji transformatorowych 110/15 kV w Radzyminie i w Nadmie. Głównym źródłem zasilania są linie elektroenergetyczne napowietrzne 110 kV Radzymin – Wołomin. Niezbędna jest rozbudowa sieci zasilająco – rozdzielczej 15 kV. Rozbudowy i modernizacji wymagać będzie sieć elektroenergetyczna praktycznie na obszarze całej gminy, ze względu na przeznaczenie znacznej części gruntów rolnych na cele budowlane. Przez teren gminy przechodzi tranzytowo linia 400kV Mościska-Stara Miłosna. 5.6 Zaopatrzenie w gaz Użytkownicy z miasta i gminy zaopatrywani są w gaz z gazociągu wysokiego ciśnienia 6,3 Mpa o średnicy 250 mm Nieporęt – Wyszków. poprzez stacje redukcyjno-pomiarowe w Radzyminie i Rżyskach. Miasto jest zgazyfikowane w całości – długość sieci rozdzielczej wynosi 42,30 km. Doprowadzenie gazu do miejscowości wiejskich gminy uzależnione jest od spełnienia kryteriów ekonomicznej opłacalności gazyfikacji. W Radzyminie jest zlokalizowana stacja redukcyjno-pomiarowa przy ul. Kolonia Pod Lasem. Tranzytowo przez teren gminy przebiegają gazociąg G700 i G250 oraz ropociąg R800. 5.7 Zaopatrzenie w ciepło Zaopatrzenie w w ciepło odbywa się poprzez przydomowe i lokalne kotłownie. W tym zakresie powinno się dążyć do wykorzystywania energetycznych i eliminowania paliw stałych. ekologicznych surowców -82III UWARUNKOWANIA PLANISTYCZNE i STRATEGICZNE 1. Narodowy Plan Rozwoju 2004- 2006 Celem strategicznym Narodowego Planu Rozwoju 2004-2006 jest rozwijanie konkurencyjnej gospodarki opartej na wiedzy i przedsiębiorczości, zdolnej do długofalowego, harmonijnego rozwoju, zapewniającej wzrost zatrudnienia oraz poprawę spójności społecznej, ekonomicznej i przestrzennej z Unią Europejską. Osiągnięcie tego celu odbywa się przez realizację celów cząstkowych. Rozwój Gminy zgodny jest z następującymi celami cząstkowymi Narodowego Planu Rozwoju: Trzeci cel cząstkowy: włączenie Polski w europejskie sieci infrastruktury transportowej i informacyjnej, głównie poprzez podjęcie, nie mającego precedensu, programu inwestycyjnego (drogi, koleje, porty, sieci informatyczne, zwiększenie zastosowania informacyjnych systemów wyposażenia administracji publicznej) skierowanego na włączenie Polski w system gospodarki europejskiej. Czwarty cel cząstkowy: intensyfikacja procesu zwiększenia w strukturze gospodarki udziału sektorów o wysokiej wartości dodanej, rozwój technologii społeczeństwa informacyjnego, w szczególności poprzez kontynuowanie procesów restrukturyzacyjnych i wspomaganie najbardziej efektywnego zatrudnienia, m.in. poprzez ograniczanie zatrudnienia w rolnictwie i wzrost zatrudnienia w usługach, w tym w szczególności w usługach rynkowych. Piąty cel cząstkowy: wspomaganie udziału w procesach rozwojowych i modernizacyjnych wszystkich regionów i grup społecznych w Polsce, poprzez przeciwdziałania dalszemu pogłębianiu się zróżnicowań przestrzennych i społecznych. Wiąże się to zarówno z koniecznością koordynacji działań rozwojowych na poziomie regionalnym, prowadzeniem przez państwo aktywnej i kompleksowej polityki regionalnej, jak i wspomagania integracji zawodowej i społecznej grup zagrożonych marginalizacją. 2.Plan zagospodarowania przestrzennego Województwa Mazowieckiego Przyjęta w Planie zagospodarowania przestrzennego województwa mazowieckiego (uchwała nr 65/2004 Sejmiku Województwa Mazowieckiego z dnia 7 czerwca 2004r.) -83koncepcja systemu transportowego województwa, obejmuje systemy o znaczeniu międzynarodowym, krajowym i wojewódzkim i za jeden z ważniejszych celów uznaje wzmocnienie funkcji międzynarodowego węzła transportowego Warszawy. Spośród trzech zbiegających się w Warszawie, ustanowionych europejskich korytarzy transportowych, jeden przechodzi przez Radzymin. Jest to korytarz KI Helsinki - Tallin - Ryga - Kowno - Warszawa, którego wypełnieniem są: droga krajowa nr 8 (Warszawa - Białystok), linia kolejowa Warszawa - Białystok i projektowana droga ekspresowa S-8 (Via Baitica). Promienisty kształt podstawowego układu drogowego aglomeracji Warszawskiej, tworzony przez korytarze europejskie i ponadregionalne, będzie uzupełniony o system połączeń obwodowych, w tym Wschodnią Obwodnicę Warszawy. W obszarze aglomeracji warszawskiej będzie kształtowany układ dróg odciążających obszar centralny i usprawniający połączenia wielu ośrodków osadniczych, poprzez najbliższe Warszawie powiązania lokalne. Do najważniejszych działań, warunkujących realizację tej koncepcji zaliczono: rozbudowę węzła warszawskiego o połączenia zewnętrzne eliminujące ruch tranzytowy, w tym Wschodnią Obwodnicę Warszawy, budowę dróg ekspresowych, w tym drogi S-8 Augustów - Warszawa – Wrocław, usprawnianie sieci dróg wojewódzkich, w tym likwidacja „wąskich gardeł" w ruchu poprzez budowę, przebudowę, obejmujące głównie dostosowanie parametrów technicznych do wymagań ruchu i budowę obwodnic terenów zabudowanych , a także budowę zabudowanych, chodników poprawę i ścieżek rowerowych, bezpieczeństwa ruchu na zwłaszcza drogach na terenach m.in. przez modernizację skrzyżowań i oddzielenie ruchu pieszego od kołowego, modernizację istniejącego układu kolejowego dla poprawy sprawności i szybkości połączeń oraz bezpieczeństwa ruchu, w tym linii Warszawa – Białystok, rozwój pasażerskich przewozów regionalnych i poprawę standardów obsługi. 3. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego Na obszarze całej gminy obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy Radzymin, uchwalony Uchwałą Rady Miejskiej w Radzyminie Nr 430/LI/98 w dnia 19 czerwca 1998r. (Dz. Urz. Nr Nr 62 Poz. 293 dnia 20 października 1998 r). Wprowadzono do niego 44 wymienione niżej zmiany: -84- 1.Uchwała Rady Miejskiej Nr 268/XXXIII/2000 z dnia 05.09.2000r. (Dz. Urz. Nr 127 poz. 1217 z dnia 23 października 2000r.) dotycząca działek nr ew. 15-45 położonych we wsi Łąki. 2. Uchwała Rady Miejskiej Nr 389/XXXII/2001 z dnia 12.06.2001r. (Dz. Urz. Nr 166 poz. 2544 z dnia 10 sierpnia 2001r.)dotycząca działek nr ew. 294/1 i 295/1 we wsi Nadma. 3. Uchwała Rady Miejskiej Nr 411/XXXV/2001 z dnia 31.08.2001r. (Dz. Urz. Nr 191 poz. 3236 z dnia 13 września 2001r.) dotycząca działki nr ew. 230 położonej we wsi Ciemne. 4.Uchwała Rady Miejskiej Nr 412/XXXV/2001 z dnia 31.08.2001r. (Dz. Urz. Nr 191 poz. 3237 z dnia 13 września 2001r. dotycząca działek nr ew. 448/16 i 448/22 we wsi Słupno. 5. Uchwała Rady Miejskiej Nr 413/XXXV/2001 z dnia 31.08.2001r. (Dz. Urz. Nr 191 poz. 3238 z dnia 13 września 2001r. dotycząca działek nr ew. 40/1 i 40/3 w obr. 0301 i nr ew. 7 w obr. 05-04 w Radzyminie. 6.Uchwała Rady Miejskiej Nr 435/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228 poz. 4103 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działki nr ew. 331/83 położonej we wsi Cegielnia. 7. Uchwała Rady Miejskiej Nr 436/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228 poz. 4104 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działki nr ew. 117 położonej we wsi Zawady. 8. Uchwała Rady Miejskiej Nr 437/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228 poz. 4105 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działek nr ew. 1533, 1534, 1535, 1536, 1537, 1538, 1539, 1540, 1541 i 1543 położonych we wsi Nadma. 9. Uchwała Rady Miejskiej Nr 438/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228 poz. 4106 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działki nr ew. 119 i 121/2 położonych we wsi Cegielnia. 10. Uchwała Rady Miejskiej Nr 439/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228 poz. 4107 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działki nr ew. 593/1 i 599/4 położonych we wsi Słupno. 11. Uchwała Rady Miejskiej Nr 524/XLI/2002 z dnia 05 lipca 2002r. (Dz. Urz. Nr 203 poz. 4956 z dnia 03 sierpnia 2002r.) dotycząca działek nr ew. 1227/2, 1227/4 i 1227/5 położonych we wsi Nadma. -8512. Uchwała Rady Miejskiej Nr 525/XLI/2002 z dnia 05 lipca 2002r. (Dz. Urz. Nr 203 poz. 4957 z dnia 03 sierpnia 2002r.) dotycząca działek nr ew. 10/1 i 10/2 w obr. 01-06 położonych w Radzyminie. 13. Uchwała Rady Miejskiej Nr 559/XLIII/2002 z dnia 08 października 2002r. (Dz. Urz. Nr 285 poz. 7491 z dnia 05 listopada 2002r.)dotycząca działki nr ew. 237/2 położonej we wsi Nadma. 14. Uchwała Rady Miejskiej Nr 560/XLIII/2002 z dnia 08 października 2002r. (Dz. Urz. Nr 285 poz. 7492 z dnia 05 listopada 2002r.) dotycząca działki nr ew. 343/1 położonej we wsi Słupno. 15. Uchwała Rady Miejskiej Nr 32/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. (Dz. Urz. Nr 43 poz. 1173 z dnia 2003r.) dotycząca działki nr ew. 66 i 67 w obrębie 04-01 położonych w Radzyminie. 16. Uchwała Rady Miejskiej Nr 33/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. (Dz. Urz. Nr 43 poz. 1174 z 13 lutego 2003r.) dotycząca działek nr ew. 184/2 - 184/11, 185/2 i 185/3 położonych we wsi Sieraków. 17. Uchwała Rady Miejskiej Nr 34/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. (Dz. Urz. Nr 43 poz. 1175 z 13 lutego 2003r.) dotycząca działki nr ew. 48 położonej we wsi Łąki. 18. Uchwała Rady Miejskiej Nr 35/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. ( Dz. Urz. Nr 43 poz. 1176 z dnia 13 lutego 2003r.) dotycząca działek nr ew. 16 i 89 obręb 01-06 i działek nr ew. 21 i 22 obręb 01-05 położonych w Radzyminie. 19. Uchwała Rady Miejskiej Nr 36/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. (Dz. Urz. Nr 43 poz. 1177 z dnia 14 lutego 2003r.) dotycząca działek nr ew. 25/3, 25/4 i 25/5 obręb 02-03 położonych w Radzyminie. 20. Uchwała Rady Miejskiej Nr 69/VII/2003 z dnia 30 maja 2003r. (Dz. Urz. Nr 181 poz. 4498 z dnia 06 lipca 2003r.) dotycząca działki nr ew. 486 położonej w Słupnie. 21. Uchwała Rady Miejskiej Nr 83/VIII/2003 z dnia 04 lipca 2003r. (Dz. Urz. Nr 206 poz. 5269 z dnia 31 lipca 2003r.) dotycząca działki nr ew. 155 położonej w Cegielni. 22. Uchwała Rady Miejskiej Nr 84/VIII/2003 z dnia 04 lipca 2003r. (Dz. Urz. Nr 206 poz. 5270 z dnia 31 lipca 2003r.) dotycząca działki nr ew. 177/3 obr. 03-01 położonej w Radzyminie. 23. Uchwała Rady Miejskiej Nr 85/VIII/2003 z dnia 04 lipca 2003r. (Dz. Urz. Nr 206 poz. 5271 z dnia 31 lipca 2003r.) dotycząca działki nr ew. 138/8 położonej we wsi Nadma. -8624. Uchwała Rady Miejskiej Nr 86/VIII/2003 z dnia 04 lipca 2003r. (Dz. Urz. Nr 206 poz. 5272 z dnia 31 lipca 2003r.) dotycząca terenu „drogi krajowej Nr 8”. 25. Uchwała Rady Miejskiej Nr 130/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz. Nr 293 poz. 7750 z dnia 21 listopada 2003r.)dotycząca działek nr ew. 226/6, 226/9, 226/10, 226/11, 236/5 i części działki ew. nr 226/12 położonych we wsi Nadma. 26. Uchwała Rady Miejskiej Nr 131/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz. Nr 293 poz. 7751 z dnia 21 listopada 2003r.)dotycząca działek nr ew. 123/1, 123/2, 124, 125/2 126/2, 127/2, 129/2, 130/2, 131/2, 132/2, 133/2, 134/2, 135/2, 136/2, 137/2, 138/2, 139/2, 148/2, 165, 166, 140/2, 141/2, 142/2, 143/2, 144/2, 145/2, 146/2, 147/2, 167,168, 169, 170, 171, 172, 173/2, 310/2, 311/4, 312/4 i 312/5 położonych we wsi Zwierzyniec i Dybów. 27. Uchwała Rady Miejskiej Nr 132/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz. Nr 293 poz. 7752 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 121, 124 i 125/5 położonych we wsi Ciemne. 28. Uchwała Rady Miejskiej Nr 133/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz. Nr 293 poz. 7753 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działki nr ew. 303/2 położonej we wsi Stare Załubice. 29. Uchwała Rady Miejskiej Nr 134/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz. Nr 293 poz. 7754 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 246 i 247 położonych we wsi Ciemne. 30. Uchwała Rady Miejskiej Nr 135/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz. Nr 293 poz. 7755 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działki nr ew. 95/1 położonej we wsi Słupno. 31.Uchwała Rady Miejskiej Nr 136/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz. Nr 293 poz. 7756 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 1172/1 i 1173/2 położonych we wsi Arciechów. 32. Uchwała Rady Miejskiej Nr 137/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz. Nr 293 poz. 7757 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 82/6, 82/7, 82/8 i 82/9 obręb 02-01 i działki nr ew. 85 obręb 02-01 położonych w Radzyminie. 33. Uchwała Rady Miejskiej Nr 138/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz. Nr 293 poz. 7758 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 165/1, 165/2, 166/12, 166/14 i 166/15 położonych we wsi Ciemne. -8734. Uchwała Rady Miejskiej Nr 139/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz. Nr 293 poz. 7759 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działki nr ew. 271/6 położonej we wsi Stare Załubice. 35. Uchwała Rady Miejskiej Nr 146/XII/03 z dnia 19 grudnia 2003r. (Dz. Urz. Nr 4 poz. 166 z dnia 8 stycznia 2004 r.) dotycząca działki nr ew. 121/2 (121/4, 121/5, 121/13, 121/31, 121/21) i część działek nr 121/12, 121/30 i 121/1 położonej we wsi Cegielnia. 36. Uchwała Rady Miejskiej Nr 147/XII/03 z dnia 19 grudnia 2003r. (Dz. Urz. Nr 4 poz. 166 z dnia 8 stycznia 2004 r.) dotycząca działki nr ew. 1269/1, 270/1 i 273/5 położonych we wsi Słupno. 37. Uchwała Rady Miejskiej Nr 148/XII/03 z dnia 19 grudnia 2003r. (Dz. Urz. Nr 4 poz. 166 z dnia 8 stycznia 2004 r.) dotycząca ok. 67 ha pomiędzy ul. Korczaka, Wołomińską i istniejącą obwodnicą miasta – drogą krajową nr „ 8 „ w Radzyminie. 38. Uchwała Rady Miejskiej Nr 183/XIV/04 z dnia 12 kwietnia 2004 r. (Dz. Urz. Nr 107 poz. 2606 z dnia 8 maja 2004 r.) dotycząca działek nr ew. 1335/1, 335/4, 335/6, 335/9, 335/10, 335/11, 335/12, 335/13, 335/14 i 306/5, 306/7 położonych we wsi Ruda 39 Uchwała Rady Miejskiej Nr 234/XIX/2004 z dnia 3 września 2004 r. (Dz. Urz. Nr 240 poz. 6450 z dnia 20 września 2004 r.) dotycząca PERN „PRZYJAŹŃ” gmina Radzymin 40. Uchwała Rady Miejskiej NR 327/XXVI/05/2005 z dnia 9 lipca 2005 r. ( Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego nr 189, poz. 6186 z 17 sierpnia 2005 r.) 41. Uchwała Rady Miejskiej Nr 411/XXXI/2006 z dnia 28 marca 2006 r. (Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego Nr 94 poz. 3101 z dnia 22 maja 2006 r.) w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy Radzymin obejmującej obszar działek nr ew. 98/3, 98/4, 98/5, 98/6, 98/8, 98/9, 98/10, 98/13 i część działki nr ew. 98/2 obręb 03-03 przy ulicy Jana Pawła II w Radzyminie 42. Uchwała Rady Miejskiej Nr 472/XXXIV/2006 z dnia 18 sierpnia 2006r. (Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego Nr 189 poz. 7275 z dnia 18 sierpnia 2006 r.) w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego działki nr 3/1 i 3/2 obręb 01-04 w Radzyminie /SORAYA/ 43. Uchwała Rady Miejskiej NR 514/XXXVI/2006 z dnia 20 października 2006 r. . (Dz. U. Woj. Mazowieckiego Nr 236, poz. 8663, z dnia 21 listopada 2006 r.);w -88sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Radzymin obejmującego obszar Słupna w kwartale: ul. Jana Pawła II, ul. Norwida po stronie zachodniej do granicy lasu, ul. Gościniec po stronie zachodniej oraz ul. Staffa po stronie północnej. 44. Uchwała Rady Miejskiej Nr 89/VIII/2007 z dnia 7 sierpnia 2007 r. (Dz. Urz. Nr poz. z dnia 2007 r.) dotycząca północnej części obrębu Ciemne przy istniejącej obwodnicy Radzymina. -89- IV KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY 1.Zasady i zakres ustaleń studium Jako podstawowe przestrzennego kryterium gminy uznano kształtowania kierunków stworzenie Gminie w zagospodarowania Radzymin warunków przestrzenno-funkcjonalnych i technicznych umożliwiających zbudowanie spójnej przestrzeni o zdefiniowanym kośćcu strukturalnym, z wyraźnym strefowaniem zespołów głównych funkcji. W oparciu o to kryterium umożliwiające wprowadzenie ładu przestrzennego w strukturze przestrzennej miasta, wskazano obszary predestynowane do wykreowania ważnych przestrzeni publicznych (ośrodki gminne, tereny rozwojowe o funkcjach produkcyjno – magazynowych i usługowych, mieszkaniowych i rekreacyjnych) i określono zasady ich wzajemnego komunikacyjnego powiązania i udostępniania. Jako podstawową zasadę tworzenia ładu przestrzennego na terenach zabudowanych o dobrym stanie technicznym przyjęto podejmowanie sukcesywnych przedsięwzięć adaptacyjnych do nowych potrzeb i modernizacyjnych, bez radykalnych przekształceń „dużej skali”. Dla obszarów zagospodarowanych wadliwie lub ekstensywnie przyjęto zasadę efektywnej aktywizacji przez radykalne przekształcenia oraz realizację nowych założeń programowo-przestrzennych. Uznano, że racjonalność struktury przestrzennej miasta powinna wynikać z działań porządkujących, modernizacyjnych i rozwojowych możliwych do zrealizowania nie tylko w skali gminy ale i z wykorzystaniem budżetu Państwa oraz znaczących inwestycji prywatnych. Toteż w studium wskazano obszary rozwoju funkcji o istotnym znaczeniu dla obsługi miasta, oraz obszary mogące przyjąć funkcje i program o znaczeniu regionalnym i krajowym. Najistotniejsze atuty gminy to: znaczne, w tym wolne, zasoby pracy (mobilne zawodowo a zarazem podatne na zmiany koniunkturalne), położenie gminy w strefie korzystnej dla ożywienia kontaktów (sąsiedztwo Warszawy) -90 zasoby przyrodnicze, głównie lasy, tereny wodne, atrakcyjne dla rozwoju turystyki i rekreacji w związku z jej rosnącym znaczeniem w życiu społeczeństwa (a w szczególności ludności sąsiednich miast). Bariery, obok poważnych trudności kapitałowych tak wewnętrznych jak i zewnętrznych to : brak większych kompleksów terenów przygotowanych technicznie i scalonych własnościowo - przez co łatwiejszych do pozyskania dla różnego typu aktywności (oferty), w tym działalności inwestycyjnej samorządu, różnego rodzaju wymogi ochrony środowiska, co na niektórych obszarach ogranicza ich intensywny rozwój. 2. Cele rozwoju gminy Za nadrzędny, zasadniczy cel rozwoju i przekształceń struktury przestrzennej Gminy Radzymin uznano wykreowanie gminy na znaczący ośrodek turystyczny. Nowa wizja gminy ma przyciągnąć do niego inwestorów strategicznych, rozwój ruchu turystycznego pobytowego oraz napływ nowych mieszkańców. Cele strategiczne to: 1) zwiększenie atrakcyjności Radzymina dla lokalizacji różnych form działalności gospodarczej, szeroko rozumianych usług, 2) stworzenie przyjaznej i atrakcyjnej przestrzeni dla obecnych i przyszłych mieszkańców gminy, 3) rozwój ruchu turystycznego 4) zachowanie walorów przyrodniczych i krajobrazowych gminy. Dla osiągnięcia w/w celów konieczna jest realizacja następujących celów operacyjnych: 1) usprawnienie gminnego systemu transportu i powiązanie go z układem zewnętrznym poprzez przebudowę istniejących i budowę projektowanych dróg 2) udostępnienie terenów dla lokalizacji nowych terenów działalności gospodarczej 3) ukształtowanie przestrzeni publicznych, w tym ukształtowanie funkcjonalnego centrum gminy poprzez rozbudowę nowych terenów budowlanych w rejonie Radzymin, -914) stworzenie w mieszkaniowo rejonach – najbardziej turystycznych, atrakcyjnych zapewniających nowych zespołów wysokie standardy zagospodarowania przestrzeni oraz wysokie nasycenie usługami z zakresu turystyki, rekreacji i sportu, 5) udostępnienie najbardziej atrakcyjnych pod względem przyrodniczym i krajobrazowym rejonów gminy poprzez rozwój systemu ścieżek rowerowych i zespołu parkingów, 6) rozbudowa systemów infrastruktury technicznej (dozbrojenie terenów), 7) utrzymanie i podkreślenie walorów przyrodniczych gminy – 3. Kierunki rozwoju przestrzennego gminy Radzymin w obecnych granicach administracyjnych stanowią samodzielny organizm terytorialny, o wykształconych strefach funkcjonalno – przestrzennych, w którym jednakże brakuje wyraźnego podziału na jednostki funkcjonalno – przestrzenne z wyróżnioną dominującą funkcją. Wydaje się, że przyczyny tego zjawiska tkwią w dwóch sferach: oprócz biernej ochrony wartości przyrodniczych i kulturowych, w gminie obserwuje się też mało skoordynowaną działalność inwestycyjną, opartą głównie na doraźnym uruchamianiu pojedynczych terenów w gminie. Konieczna jest zatem rekompozycja struktury funkcjonalno-przestrzennej gminy pod kątem nadania jej rozpoznawalnych cech, harmonii krajobrazowej, ciągłości przestrzennej i charakteru miejskości. 4. Układ funkcjonalno-przestrzenny, ustalenia Studium wyznacza na obszarze strefy funkcjonalno-przestrzenne: Zasięgi poszczególnych terenów należy traktować orientacyjnie jako wytyczne do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Zasięgi te mogą być korygowane w trybie opracowania planów miejscowych i nie wymagają zmiany Studium. -92OBSZARY ZAINWESTOWANIA MIEJSKIEGO obszary zwartej zabudowy miasta Radzymina i terenów podmiejskich STREFA A Strefa Centrum, administracyjno-handlowo-usługowa o zwartej zabudowie w pierzejach ulic i placów Funkcje wiodące: 1. administracja publiczna, handel (za wyjątkiem handlu hurtowego), kultura, rozrywka, turystyka i hotelarstwo, gastronomia, 2. usługi dla ludności. Funkcje uzupełniające i dopuszczone: 1. zabudowa mieszkaniowa z usługowo-handlową powierzchnią w parterach, 2. zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna i jednorodzinna, 3. zieleń miejska. Wykluczenia: 1. zabudowa mieszkaniowa typu osiedlowego i zabudowa jednorodzinna wolnostojąca na działkach powyżej 1000 m2, 2. wielkopowierzchniowe (od 2000 m2) obiekty handlowe wolnostojące, 3. obiekty usług uciążliwych, Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 16 m Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: zalecana 20%, szczegółowo do ustalenia w miejscowym planie. Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie -93STREFA B Strefa mieszkaniowo-usługowa wielorodzinna, jednorodzinna usługi o wysokiej intensywności zabudowa Funkcje wiodące: 1) zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna do 8 lokali 2) zabudowa jednorodzinna , wolnostojąca i bliźniacza, 3) usługi dla ludności, usługi komercyjne, usługi publiczne Funkcje uzupełniające i dopuszczone: 1) obiekty handlu, usług publicznych, rekreacji, sportu, kultury, oświaty, zdrowia, 2) nieuciążliwe usługowi Wykluczenia: 1) obiekty produkcyjne, rzemiosła uciążliwego, handlu hurtowego, baz, składów, magazynów, eksploatacja surowców mineralnych, obiekty handlowe wielkopowierzchniowe 2) obsługa rolnictwa i produkcja rolna. Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 12 m, Dla obiektów użyteczności publicznej 16 m Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 25 %. dla zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej 40% dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie STREFA C Strefa działalności gospodarczej Funkcje wiodące: obiekty produkcji, handlu hurtowego, rzemiosła i usług uciążliwych (określonych w przepisach odrębnych z uciążliwościami zamykającymi się w graniach własnych działek), magazynów, baz, składów – terenochłonne i generujące duże ruchy ciężkiego transportu samochodowego, wymagające stref ochronnych o znacznym zasięgu. Funkcje uzupełniające i dopuszczone: 1) zabudowa mieszkaniowa związana funkcjonalnie z programem podstawowym, -942) obsługa komunikacji samochodowej, 3) usługi nieuciążliwe, handel i gastronomia. Wykluczenia: 1. zabudowa mieszkaniowa nie związana funkcjonalnie z prowadzeniem działalności gospodarczej 2. chronione obiekty usług publicznych (edukacji, zdrowia, opieki społecznej). Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 16 m dla zabudowy usługowej 12 m dla zabudowy mieszkaniowej Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 20%. Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie STREFA D Strefa rekreacyjno-wypoczynkowa Funkcje wiodące: obiekty i urządzenia ogólnodostępne sportu, rekreacji, rozrywki, kultury, gastronomii. Funkcje uzupełniajace i dopuszczone: zabudowa mieszkaniowa, usługi handlu, hotele i motele. Wykluczenia: produkcja i rzemiosło uciążliwe, handel hurtowy, bazy, magazyny i składy, eksploatacja surowców mineralnych. Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 15 m Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 70%. Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie OBSZARY POZAMIEJSKIE: STREFA 1 Strefa mieszkaniowo - usługowa o średniej intensywności Funkcje wiodące: 1) zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, -952) usługi nieuciążliwe. Funkcje uzupełniające i dopuszczone: 1) zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna do 4 lokali mieszkalnych, 2) obiekty administracji, gastronomii, kultury, sportu, rekreacji, turystyki, rozrywki, 3) obsługa komunikacji samochodowej przy drogach głównych i zbiorczych, 4) zabudowa zagrodowa, Wykluczenia: chronione obiekty usług publicznych (edukacji, zdrowia, opieki społecznej). Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 12 m Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 50%. Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: 600 m2 STREFA 2 Strefa zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności Funkcje wiodące: 1) zabudowa zagrodowa, 2) rolnictwo i ogrodnictwo, 3) zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna nie związana z gospodarstwami rolnymi. Funkcje uzupełniające i dopuszczone: 1) handel, usługi dla ludności, usługi nieuciążliwe, 2) usługi publiczne gastronomia, kultura, sport, rozrywka, 3) zabudowa rekreacyjna indywidualna. Wykluczenia: obiekty produkcji, handlu hurtowego, baz, składów, magazynów, nie związane z rolniczym wykorzystaniem obszaru. Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 11 m 1. Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 50%. -96Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie STREFA 3.1 Strefa rekreacji i turystyki bez zabudowy mieszkaniowej: Funkcje wiodące: 1) bazy turystyki kwalifikowanej wodnej, rowerowej i konnej, 2) hotele, motele, domy turysty, zespoły zabudowy letniskowej, otwarte obiekty sportowe i rekreacyjne, obiekty gastronomii, kultury, rozrywki. Funkcje dopuszczone jako uzupełnienie programu podstawowego: a) zabudowa mieszkaniowa związana funkcjonalnie z programem podstawowym, b) zabudowa letniskowa indywidualna, c) usługi dla ludności, handel, gastronomia. Wykluczenia: 1) obiekty chronionych usług publicznych, 2) obiekty usług uciążliwych Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 11 m Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 70%. Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie STREFA 3.2. Strefa mieszkaniowo - rekreacyjna o niskiej intensywności Funkcja wiodąca: indywidualna zabudowa letniskowa na działkach rolnych i leśnych. Funkcje uzupełniające i dopuszczone: 1) zabudowa jednorodzinna ekstensywna i zabudowa zagrodowa, 2) usługi komercyjne nieuciążliwe, handel detaliczny, 3) ogólnodostępne obiekty sportu, rekreacji, kultury, rozrywki, gastronomii. Wykluczenia: 1) obiekty usług uciążliwych 2) obsługa komunikacji samochodowej, 3) inne użytkowanie samochodowego, generujące 4) eksploatacja surowców mineralnych. duży ruch ciężkiego transportu -97- Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 10 m Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 70%. Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: 700 m2 STREFA 3.3 Strefa zabudowy mieszkaniowej na działkach leśnych Funkcja wiodąca: indywidualna zabudowa mieszkaniowa działkach leśnych. Funkcje uzupełniające i dopuszczone: 1. ogólnodostępne obiekty sportu, rekreacji, kultury, rozrywki, gastronomii. Wykluczenia: 1. obiekty usług uciążliwych, 2. obsługa komunikacji samochodowej, 3. inne użytkowanie samochodowego, generujące duży ruch ciężkiego transportu 4. eksploatacja surowców mineralnych. Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 9 m Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 80%. Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: 1500 m2 STREFA UP Strefa usług publicznych Funkcja wiodąca: Teren usług publicznych takich szkoły, domy kultury, remizy strażackie itp Funkcje uzupełniające i dopuszczone: 1. zieleń urządzona, parkowa 2. ogólnodostępne obiekty sportu, rekreacji, kultury, rozrywki, gastronomii. Wykluczenia: 1. wszystkie nie związane z programem podstawowym. -98- Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy: Maksymalna wysokość zabudowy: 14 m Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 30%. Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie. STREFA 4 Strefa zieleni nieurządzonej Funkcja: 1. ochrona starorzecza Bugu, wysp na Bugu, jezior i oczek wodnych; 2. ochrona trwałych użytków zielonych w dolinach rzek, otwartych terenów rolnołąkowych ze szpalerami zadrzewień śródpolnych; 3. ochrona małopowierzchniowych lasów i zadrzewień, starodrzewu i pomników przyrody, 4. dopuszcza się urządzenie szlaków turystyki pieszej, rowerowej, konnej, kajakowej, oraz budowę obiektów małej architektury i ogólnodostępnych obiektów sportu bez zabudowy kubaturowej. Wykluczenia: Nie dopuszcza się zabudowy kubaturowej, eksploatacji surowców mineralnych oraz działań mogących pogorszyć stan środowiska przyrodniczego. STREFA Strefa lasów . Istniejące lasy i zadrzewienia wysokie. Wartościowe, tworzące system ekologiczny gminy. Gospodarowanie w lasach, , musi być oparte na ustaleniach planu urządzenia lasu oraz programu ochrony przyrody i powinno być podporządkowane dążeniu do: utrzymania dobrego stanu zdrowotnego i sanitarnego oraz wysokiej odporności drzewostanu na działanie szkodliwych czynników, abiotycznych, biotycznych i antropogenicznych, utrzymania składów gatunkowych drzewostanów zbliżonych do naturalnych – charakterystycznych dla regionu, prowadzenia działań mających na celu zachowanie i wzbogacanie różnorodności biologicznej oraz krajobrazowej w lasach, prowadzenie gospodarki leśnej na zasadach ekologicznych, w zgodzie z planami urządzania lasów, -99 ograniczenia stosowania środków chemicznych w hodowli i ochronie lasu do wypadków zagrożenia trwałości lasu z preferowaniem środków biologicznych. Chemiczne zabiegi profilaktyczne (przed owadami, grzybami i zwierzyną) oraz chemiczne zwalczanie chwastów ograniczyć do szkółek, upraw i młodników leśnych w zakresie obowiązujących prawnych ograniczeń, ilość pozyskiwanego przewidzianego drewna planem nie urządzania powinna lasu przekraczać (Lasy rozmiaru Państwowe) oraz inwentaryzacją stanu lasu (lasy nie będące własnością Skarbu Państwa), ograniczania melioracji do koniecznego minimum (w celu poprawienia m.in. retencji wodnej w lasach należy dążyć do jak największego zatrzymania wód w lesie), Dopuszcza się: zabudowę małej architektury (wiaty, zadaszenia), budowę ścieżek zdrowia, przyrodniczych itp. K; O TERENY URZĄDZEŃ ODPROWADZANIA I OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW ORAZ URZĄDZENIA SYSTEMU WODOCIĄGÓW Oczyszczalnie ścieków oraz ujęcia wody i stacje uzdatniania wody. Podstawową funkcją jest obsługa mieszkańców gminy Radzymin w zakresie ujęć wody, oczyszczania ścieków. Lokalizację wszelkich przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest obligatoryjne (w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r.) warunkuje się ich niezbędnością dla obsługi technicznej gminy lub kraju. Na tych terenach wszelkie składowanie odpadów i wytwarzanie odpadów niebezpiecznych powinno być zabronione, poza wyjątkiem oczyszczalni ścieków, gdzie należy organizować gminny punkt zbiórki odpadów niebezpiecznych. Wszystkie obiekty obsługi technicznej gminy, a w szczególności wodno-kanalizacyjne, w tym obiekty kubaturowe i budowle lokalizowane opracowaniami na terenach dotyczącymi funkcjonalnych rozwoju należy gminnej sporządzonymi przez Burmistrza Gminy Radzymin. realizować infrastruktury zgodnie z technicznej -100- ZC TERENY CMENTARZY Tereny cmentarzy. W odległości 50 m (150m w przypadku braku sieci wodociągowej)wokół cmentarzy zabrania się lokalizowania wszelkiej zabudowy mieszkalnej, zakładów żywienia zbiorowego, bądź zakładów przechowujących żywność oraz studzien służących do czerpania wody do celów konsumpcyjnych i potrzeb gospodarczych. Na terenach tych wszelkie składowanie odpadów i wytwarzanie odpadów niebezpiecznych powinno być zabronione. TERENY TRANSPORTU DROGOWEGO (oznaczone liniowo) Podstawową funkcją jest transport drogowy. Nie należy na tych terenach lokalizować zabudowy mieszkaniowej i przemysłowej. Wszelka zabudowa usługowa może być lokalizowana jeśli nie naruszy to pasów drogowych wymaganych dla prawidłowego funkcjonowania drogi zgodnie z jej klasą. Lokalizację wszelkich przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest obligatoryjne (w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r.) warunkuje się ich niezbędnością dla transportu drogowego. Na terenach tych wszelkie składowanie odpadów i wytwarzanie odpadów niebezpiecznych powinno być zabronione. 5. Zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody i krajobrazu kulturowego. Formy ochrony środowiska przyrodniczego na obszarze gminy Radzymin wynikają z istniejących tutaj zasobów wartości przyrodniczych i krajobrazowych. Gmina Radzymin w całości położona jest w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Zakres dopuszczalnych działań i ochrony dla Obszaru Chronionego Krajobrazu ochrony obejmuje: zgodnie z wytycznymi powołującymi te obszary i wymienionymi wcześniej. -101Ochrona wód otwartych powinna polegać przede wszystkim na zabezpieczeniu przed zagrożeniami wynikającymi z nie uregulowanej na terenie gminy sytuacji w zakresie odprowadzania ścieków. Ponadto proponuje się działania polegające na utworzeniu wzdłuż większych potoków, strefy biologicznej obudowy, przeciwdziałającej spływowi zanieczyszczeń z pól. Regulację strumieni należy prowadzić wyłącznie w oparciu o materiały naturalne. Dostęp do wód należy oprzeć na zasadach określonych w obowiązujących przepisach ustawy prawo wodne. Na obszarach zalewowych nie powinno się wydawać pozwoleń na realizację obiektów budowlanych. Istniejące już obiekty o złym stanie zachowania, należy przeznaczyć do śmierci technicznej, zachowane w dobrym stanie, powinny podlegać specjalnym zabezpieczeniom. Prowadzenie robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych, oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne - na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej wartości z punktu widzenia przyrodniczego, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków chronionych oraz tarlisk, zimowisk, przepławek i miejsc masowej migracji ryb i innych organizmów wodnych, następuje na podstawie decyzji wojewody, który ustala warunki prowadzenia robót. W zakresie ochrony powietrza atmosferycznego działania sprowadzają się do tworzenia warunków przechodzenia z ogrzewania węglowego (likwidacja niskiej emisji) do ogrzewania w oparciu o gaz ziemny. Planuje się aby objąć siecią gazową całą gminę. Konieczność ochrony przed hałasem dotyczy głównie drogi krajowej oraz istniejących dróg o znaczeniu wojewódzkim. Należy projektować zabezpieczenia naturalne w formie biologicznej obudowy szlaków komunikacyjnych. Zachowaniu istniejących walorów środowiska powinno służyć stosowanie właściwych proporcji oraz względnie równomiernego rozmieszczenia na terenie gminy obszarów biologicznie czynnych oraz terenów biologicznie pasywnych, intensywnie wykorzystywanych rolniczo i gospodarczo. Na terenie gminy Radzymin ochronie podlegają gatunki roślin i zwierząt objęte ochroną zgodnie Ministra Środowiska rozporządzeniami -102Wszystkie w/w elementy stanowią istotną część struktury funkcjonalno-przestrzennej gminy. W oparciu o ten przyrodniczy szkielet powinny być kształtowane tereny o innych funkcjach, w odpowiednich proporcjach, wskazywanych w niniejszym opracowaniu. Podstawowe zasady kształtowania struktury funkcjonalno- przestrzennej gminy powinny opierać się o następujące zasady: 1) zachowanie i ochrona zieleni istniejącej; 2) zapobieganie dalszej fragmentacji i zmniejszaniu powierzchni cennych dla funkcjonowania systemu przyrodniczego gminy; 3) uzupełnianie zadrzewień zgodnie z siedliskiem, głównie wzdłuż cieków wodnych i w obniżeniach terenowych oraz wzdłuż ciągów komunikacyjnych 4) pozostawianie jako ważnych nisz ekologicznych - zadrzewień i zakrzewień śródpolnych, fragmentów zabagnionych, torfowisk; 5) zachowanie ciągłości przestrzennej i funkcjonalnej terenów zielonych – poprzez oszczędne gospodarowanie przestrzenią i ograniczanie niepotrzebnych cięć tej przestrzeni; 6) ochrona przed nadmiernym zainwestowaniem terenów łąk i pastwisk oraz gruntów ornych, w tym zwłaszcza wysokich klas bonitacyjnych; - zagęszczanie zabudowy mieszkaniowej i jej koncentracja na terenach już zainwestowanych (zmniejszenie skutków rozwoju mieszkalnictwa na terenach niewystarczająco uzbrojonych i cennych przyrodniczo bądź o gorszych warunkach geotechnicznych; ochrona przestrzeni rolniczo – łąkowej przed spontanicznym niepotrzebnym, czy chaotycznym zainwestowaniem); - uzależnianie rozwoju zabudowy, o charakterze osiedlowym od wyeliminowania istniejących braków infrastrukturalnych - zwłaszcza rozdzielczej sieci kanalizacji sanitarnej obsługującej cały teren; - ograniczenie mogących do niezbędnego znacząco minimum oddziaływać na lokalizacji środowisko; przedsięwzięć w przypadku konieczności wprowadzenia tego typu przedsięwzięć, wskazane jest wprowadzenie odpowiednich ograniczeń dla zagospodarowania w ich bezpośrednim sąsiedztwie, wynikających z przepisów szczególnych – dotyczy to między innymi: cmentarzy, napowietrznych linii elektroenergetycznych wysokiego i średniego napięcia; gazociągów -103wysokiego i średniego ciśnienia; wież telefonii komórkowej; linii kolejowej oraz dróg publicznych; Studium zaleca by w zapisach opracowywanych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin uwzględnić następujące zasady zarządzania przestrzenią szczególnie istotne dla ochrony i kształtowania struktury przyrodniczej gminy: 1) zachowanie i ochrona kompleksów przyrodniczych o najwyższym potencjale biologicznym, w szczególności dotyczy to lasów, jezior, cieków wodnych i ich dolin, obniżeń bezodpływowych oraz ciągów powiązań przyrodniczych lokalnych i regionalnych; 2) ochrona i uzupełnianie zadrzewień śródpolnych, przydrożnych oraz towarzyszących ciekom i zbiornikom wodnym; 3) ochrona drobnych elementów naturalnej rzeźby terenu: dolin, obniżeń, skarp itp; 4) ochrona gleb wysokiej klasy przed zmianą przeznaczenia na cele nierolnicze; 5) ochrona gruntów leśnych przed zmianą przeznaczenia; 6) ochrona środowiska poprzez rozwój infrastruktury służącej poprawie środowiska; 7) ograniczenie lokalizacji inwestycji mogących znacząco oddziaływać na środowisko tylko i wyłącznie do inwestycji niezbędnych do funkcjonowania lokalnych i ponadlokalnych systemów inżynieryjnych oraz terenów przemysłowo – usługowych skupionych w jednolite kompleksy przestrzenne; 8) w przypadku likwidacji starych zadrzewień wzdłuż dróg, należy dążyć, o ile to możliwe do ich odtworzenia z uwzględnieniem dotychczasowego składu gatunkowego; 6. Polityka przestrzenna w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej Obowiązuje zachowanie i ochrona obiektów i obszarów objętych ochroną. Konserwatora Zabytków w formie wpisu do rejestru lub ujęcia w ewidencji, -104wymienionych w wykazach zawartych w niniejszym opracowaniu, poprzez:umieszczenie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego informacji o obiektach i obszarach pod ochroną konserwatorską, w formie opisowej i rysunkowej, wraz ze stosownymi ustaleniami. Ustalenie w miejscowych planach obowiązku uzgadniania wszelkich prac inwestycyjnych dotyczących obiektów i obszarów chronionych, oraz w granicach stref ochrony ekspozycji obiektów, z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. W stosunku do historycznego układu przestrzennego miasta Radzymina, ochroną obejmuje się: historyczne rozplanowanie miejskie, w tym układ ulic i trzech placów miejskich: Starego Rynku, Placu Kościuszki i Placu Wolności, zachowane pierzeje ulic, skalę i charakter zabudowy, osie widokowe z kościołem p. w. Przemienienia Pańskiego jako dominantą. Wskazuje się następujące zasady ochrony: wykonanie inwentaryzacji konserwatorskiej z waloryzacją historycznej zabudowy murowanej i drewnianej, utrzymanie elementów historycznego rozplanowania, ciągów komunikacyjnych, kompozycji urbanistycznej, zachowanie dotychczasowej dominanty widokowej - kościoła parafialnego, dostosowanie parametrów przestrzennych nowej zabudowy, oraz technologii i kolorystyki, do zachowanych obiektów o wartościach kulturowych, Wskazuje się celowość podjęcia prac inwentaryzacyjnych i rewaloryzacyjnych w stosunku do obiektów objętych wszystkimi formami ochrony konserwatorskiej; oraz w razie potrzeby opracowania programu adaptacji do nowych funkcji (turystycznych, edukacyjnych, publicznych). Zaleca się wykonanie inwentaryzacji i waloryzacji wartościowych zespołów zieleni, oraz projektów zagospodarowania zieleni, jako podstawy do wzbogacania szaty roślinnej i prac pielęgnacyjnych.. -105W granicach stanowisk archeologicznych, konserwatorskich stref ochrony archeologicznej , wskazanych na rysunku obowiązuje uzgadnianie z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków wszelkich prac terenu; realizacja inwestycji zagospodarowaniu inwestycyjnych winna być i zmian w poprzedzona przeprowadzeniem badawczych prac archeologicznych. W odniesieniu do zabytkowego budownictwa postuluje się: Ochronę obiektów wpisanych do rejestru zabytków przez ich zachowanie i konserwację. Wszelkie prace przy obiektach i na terenach wpisanych do rejestru zabytków oraz w ich bezpośrednim otoczeniu mogą być prowadzone tylko za zezwoleniem odpowiednich służb ochrony zabytków. Ochrona obiektów kulturowych umieszczonych w ewidencji przez ich zachowanie i ochronę. Wszelkie prace przy obiektach i na terenach obiektów będących w. ewidencji zabytków mogą być przeprowadzane za zgodą odpowiednich służb ochrony zabytków. Rozbiórka budynku o wartościach kulturowych może być dokonana tylko w uzasadnionych przypadkach za zgodą odpowiednich służb ochrony zabytków i po wykonaniu stosownej dokumentacji. Uznaje się za celowe podjęcie rewaloryzacji wartościowych zespołów zieleni miejskiej, wzbogacenie szczególnie pozostałości zabytkowego parku krajobrazowego, oraz funkcji parku przez zrealizowanie odpowiedniego programu użytkowego. Uznaje się za celowe objecie ochroną przed zmianą użytkowania, uporządkowanie i upamiętnienie dawnych zamkniętych cmentarzy: żydowskiego i ewangelickich, jako świadectw bogatej historii miasta. Zaleca się udostępnienie do zwiedzania, w celach poznawczych, zespołu 21 kopców ziemnych w Arciechowie, po uprzednim kompleksowych zbadaniu i zabezpieczeniu. Wskazuje się celowość objęcia szczególną formą ochrony miejsc i obiektów stanowiących świadectwo Boju o Radzymin w 1920 r., jako zdarzenia mającego najwyższą rangę dla Polski oraz najsilniej wyróżniającego Ziemię Radzymińską. Rekomenduje się wyznaczenie strefy ochrony konserwatorskiej oraz wpisanie pola bitewnego do rejestru zabytków, na podstawie interdyscyplinarnych badań -106dokumentacji bitwy. Zaleca się podjęcie działań w celu przygotowania kompleksowego projektu programu upamiętnienia Boju o Radzymin, oraz utworzenia zaplecza technicznego dla uroczystości rocznicowych. W odniesieniu do stanowisk archeologicznych zakłada się: 1) Ograniczenie na ich terenie wszelkich działań mogących przyczynić się do ich niszczenia (m.in. głęboka orka, kopanie dołów i rowów, eksploatacja złóż mineralnych). 2) Ich ochronę w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego za pomocą archeologicznych stref ochrony konserwatorskiej. Realizacja inwestycji na stanowiskach archeologicznych wymagać będzie uzyskania uzgodnienia lub opinii od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz przeprowadzenia, za jego pozwoleniem, badań archeologicznych i wykonania ich dokumentacji. Rozwój turystyki pobytowej jest w znacznym stopniu uzależniony od stanu czystości wód powierzchniowych i jakości środowiska przyrodniczego w dolinie rzeki. Studium wyznacza najbardziej atrakcyjne tereny do zagospodarowania turystycznego, określa niezbędne obszary ochrony walorów warunkujących jej rozwój, a także sugeruje podjęcie konkretnych przedsięwzięć gospodarczych polegających na organizacji gminnego ośrodka sportu i rekreacji, a także wyznacza preferowane do rozwoju turystyki pobytowej (agroturystyki) wsie sołeckie. Na obszarze gminy wyznacza się tereny dla lokalizacji obiektów wczasowych, hoteli i pensjonatów oraz indywidualnego budownictwa letniskowego. 7. Kierunki rozwoju infrastruktury Przyjmuje się zasadę budowy dwóch systemów kanalizacji rozdzielczej grawitacyjnopompowej: centralnego układu kanalizacji, obejmującego miasto Radzymin oraz wsie Cegielnia, Słupno, Ciemne i Dybów, kanalizacji obrzeży Zalewu Zegrzyńskiego, obejmującej wsie Załubice Stare, Załubice Nowe, Arciechów, Borki i Siwek, w granicach strefy ochronnej -107Głównego Zbiornika Wód Podziemnych oraz strefy ochronnej ujęcia wody Wodociągu Północnego w Wieliszewie. Odbiornikiem ścieków z kanalizacji centralnej jest oczyszczalnia biologicznomechaniczna w Radzyminie, ze zrzutem ścieków oczyszczonych do rzeki Beniaminówki. Ścieki z kanalizacji obrzeży Zalewu będą odprowadzane przewodem magistralnym do oczyszczalni w Orzechowie w gminie Serock. Wskazuje się na konieczność budowy drugorzędnej sieci kanalizacyjnej w celu objęcia systemem kanalizacji terenów zabudowy mieszkaniowej i rekreacyjnej, zlokalizowanych w granicach strefy ochronnej Głównego Zbiornika Wód Podziemnych oraz w granicach strefy ochrony pośredniej ujęcia wody Wodociągu Północnego. Zabudowa w obszarze stref ochronnych uwarunkowana jest budową i włączeniem sieci kanalizacyjnej do kanalizacji obrzeży Zalewu. Do czasu budowy sieci gminnej dopuszcza się stosowanie rozwiązań lokalnych. 1. Uznaje się za dopuszczalne stosowanie dla zabudowy rozproszonej indywidualnych systemów gromadzenia ścieków (atestowanych zbiorników szczelnych) oraz przydomowych oczyszczalni ścieków na obszarze poza granicami strefy ochrony pośredniej ujęcia wód Wodociągu Północnego. 2. Przyjmuje się zasadę odprowadzania wód opadowych z terenów zurbanizowanych miasta Radzymina oraz wsi Słupno poprzez system kanalizacji deszczowej do rzeki Beniaminówki oraz do Rowu Sierakowskiego. 3. Dla pozostałych terenów dopuszcza się odprowadzenie wód opadowych do rowów powierzchniowych przydrożnych. 4. Wskazuje się konieczność rozbudowy i modernizacji sieci elektroenergetycznej w na obszarze gminy, ze względu na przeznaczenie znacznej części gruntów rolnych na cele budowlane. 5 Wskazuje się konieczność rozbudowy i modernizacji sieci wodnokanalizacyjnej (w tym deszczowe/ na obszarze gminy, ze względu na przeznaczenie znacznej części gruntów rolnych na cele budowlane. 6 Wskazuje się konieczność rozbudowy sieci gazowej zasilanej z gazociągu wysokiego ciśnienia 6,3 MPa, dla pełnego zaopatrzenia w gaz miasta i gminy, z uwzględnieniem potrzeb grzewczych Wskazuje się konieczność budowy stacji redukcyjno-pomiarowych II w zespołach zabudowy. -1087. Wskazuje się celowość stosowania paliw niskoemisyjnych, w tym gazu, do ogrzewania budynków (po zakończeniu gazyfikacji gminy). 7.7 Kierunki rozwoju komunikacji. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) Oddział w Warszawie planuje budowę nowego północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-8 w kierunku Białegostoku na odcinku od projektowanej Wschodniej Obwodnicy Warszawy do obwodnicy Radzymina. Realizacja nowej trasy w sposób znaczący poprawi obsługę Pasma Wołomińskiego i powiązanie z Warszawą, a także odciąży gminę Marki od uciążliwego ruchu tranzytowego. Znaczącej poprawie ulegnie wylot z Warszawy w kierunku Białegostoku. Rozpatrywane są trzy warianty włączenia tej trasy do istniejącej obwodnicy Radzymina. Warianty te wskazane są na planszy Studium. Obecnie modernizowana jest trasa S-8 do parametrów drogi ekspresowej na odcinku od obwodnicy miasta na północ w kierunku Wyszkowa. W najbliższym czasie droga krajowa na całym przebiegu w Gminie Radzymin będzie posiadała parametry techniczne drogi klasy ekspresowej. Wskazuje się konieczność rozbudowy i modernizacji wewnętrznego układu drogowo – ulicznego dla obsługi miasta Radzymina, poprzez wyznaczenie: drogi głównej stanowiącej tzw. małą obwodnicę Radzymina, przejmującą ciężki ruch transportowy z dzielnicy przemysłowej do obwodnicy z ominięciem centrum miasta, układu ulic zbiorczych, lokalnych i dojazdowych dla obsługi terenów wskazanych do rozbudowy miasta w kierunku zachodnim, południowym i wschodnim, wskazuje się nowe połączenie w kierunku zachodnim wzdłuż torów kolejowych w kierunku na Nieporęt minimum w klasie drogi zbiorczej wskazuje się nowe połączenie w południowej części gminy w kierunku wschodnim w kierunku na Wołomin minimum w klasie drogi zbiorczej pozostały nowy układ drogowy w oparciu o rozwój istniejącego układu dróg powiatowych i gminnych wskazanych na rysunku Studium -109Postuluje się wyznaczenie i budowę układu dróg rowerowych, jako istotnego elementu systemu transportowego gminy i zagospodarowania turystycznego, oraz połączenie go z układem dróg rowerowych sąsiednich gmin. Parametry techniczne i warunki ruchu powinny spełniać standardy bezpieczeństwa dla rowerzystów poruszających się z pełnym wyposażeniem. Drogi rowerowe powinny być dostępne dla osób niepełnosprawnych fizycznie. Wskazuje się na celowość otwarcia brzegu Zalewu dla ruchu rowerowego i pieszego. Postuluje się wybudowanie przystani promowych oraz przystani dla statków „białej floty". Celowe jest uruchomienie linii „białej floty" w porozumieniu z miastami i gminami położonymi nad Narwią, Bugiem, Zalewem Zegrzyńskim (Somianka, Radzymin, Nieporęt, Zakroczym, Wyszogród). Postuluje się wprowadzenie w układzie ulic wewnętrznych miasta i na przejściach przez większe miejscowości w gminie oraz zespoły zabudowy rekreacyjnej stref lub ciągów ruchu uspokojonego (do 30 km/h). Postuluje się dostosowanie rozwiązań komunikacyjnych do potrzeb osób niepełnosprawnych, na podstawie opracowanego kompleksowego programu likwidacji barier urbanistyczno - architektonicznych. Określenie odległości od dróg winno być zatem ustalane w miejscowych planach w oparciu o obowiązujące w dacie ich sporządzania przepisy oraz w oparciu o materiały analityczne prognozowanych uciążliwości i wymagań dotyczących poziomu uciążliwości dla poszczególnych funkcji. Głównym środkiem komunikacji zbiorowej pozostanie tak jak dotychczas transport autobusowy i mikrobusowy realizowany przez przewoźnika publicznego i prywatnego. Podział przewozów powinien odbywać się z wykorzystaniem mechanizmów rynkowych. Nowo realizowane plany miejscowe winny swymi ustaleniami objąć przystanki autobusowe wraz z zatokami. 7.8 Kierunki rozwoju systemów alarmowych W gminie Radzymin przewiduje się stworzenie scentralizowanego systemu alarmowego, składający się z syren, obejmujące wszystkie sołectwa. -1108. Obszary na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego, w tym o znaczeniu ponadlokalnym, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa i ustaleniami programów zadań rządowych. Wskazuje zachowanie ponadlokalnego charakteru drogi krajowej S-8 wraz z rezerwą wariantową połączenia z Obwodnicą Warszawy. 9. Obszary dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz obszary dla których gmina zamierza sporządzić miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego Przyjmuje się konieczność aktualizacji obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego w terenach projektowanego zainwestowania na całym obszarze gminy Radzymin, co pozwoli na prowadzenie prawidłowej gospodarki przestrzennej. Dotyczy to przede wszystkim obszarów centr miejscowości (obszarów przestrzeni publicznych). 10. Obszary przestrzeni publicznej i rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 W studium wyznaczono przestrzeni publiczne w centrum historycznym miasta, które wskazuje się do sporządzenie planów miejscowych, w których szczególnie należy uwypuklić te cechy przestrzeni, które mają podkreślać ich rolę reprezentacyjną, krajobrazową oraz społeczną. Polityka przestrzenna Gminy zmierzać będzie do powiązania ze sobą poszczególnych przestrzeni publicznych w zwarty system przestrzeni publicznych charakteryzujących się wysokimi walorami przestrzennymi, decydującymi o randze Gminy. Do prawidłowego funkcjonowania systemu szczególnie ważna jest rozbudowa sieci dróg publicznych oraz odpowiednie nasycenie przestrzeni publicznych terenami ogólnodostępnej zieleni urządzonej zachęcającej do spotkań, wypoczynku i organizowania imprez kulturalnych. Główne działania gminy w celu rozwoju przestrzeni publicznych będą obejmować: 1. powiązanie systemu ulicznego gminy z drogami o charakterze ponadlokalnym, 2. przebudowę i rozbudowę podsystemów transportowych 3. rozbudowę systemów infrastruktury technicznej (dozbrojenie obszarów predysponowanych do zabudowy i zagospodarowania), 4. udostępnienie ogólnogminnym, terenów dla inwestycji strategicznych o znaczeniu -1115. wprowadzenie ładu przestrzennego (uatrakcyjnienie przestrzeni publicznych) 6. w strefach decydujących o wizerunku gminy (centrum, główne ciągi uliczne), 7. pozyskanie terenów budowlanych powiększających zasoby mienia komunalnego m.in. poprzez wykup gruntów (w pierwszym rzędzie położonych w obszarach strategicznych), 8. tworzenie warunków łatwej dostępności terenów dla inwestycji wpływających na jakość życia (ład przestrzenny, dostęp do usług) 9. rewaloryzację i eksponowanie (poprzez dobór właściwego programu) wartości kulturowych gminy. W studium nie wskazuje się obszarów, w których dopuszcza się lokalizację obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2. 11. Kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej Główne założenia to: w studium przewidziano zachowanie produkcyjnej funkcji znacznych obszarów rolniczych, obejmujących głównie gleby najwyższych w skali gminy klas użytkowych. Na obszarach tych produkcję rolniczą można prowadzić bez przeszkód. Dopuszcza się tu również możliwość lokalizacji zabudowy zagrodowej i wszelkich obiektów i urządzeń niezbędnych do racjonalnego gospodarowania. 1) przewiduje się zmniejszenie areału rolniczej przestrzeni produkcyjnej. Wynika to z deficytu terenów inwestycyjnych w gminie. Na cele perspektywicznego rozwoju terenów budowlanych przeznaczono w pierwszej kolejności grunty nieużytków i słabszych klas bonitacyjnych gleb. Obszary te wyznaczono na podstawie konsultacji z Radami sołectw. 2) nowe tereny inwestycyjne, na których planuje się zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze gmina wskazuje do objęcia zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 3) przewidziano zwiększenie lesistości gminy poprzez wskazanie znacznych areałów nieużytków i słabych gleb do zalesień, co pozwoli na podniesienie walorów krajobrazowych gminy oraz umożliwi przestrzenna izolację terenów o odmiennych funkcjach (tereny mieszkaniowe – tereny produkcyjno – usługowe, -1124) wskazuje się, że gospodarka leśna, w tym w szczególności na gruntach będących w zarządzie Lasów Państwowych ma być prowadzona na podstawach ekologicznych zgodnie z planami urządzania lasów, 5) należy dążyć do podniesienia wykorzystania turystycznego lasów, poprzez rozwój ścieżek turystycznych, w tym szczególnie rowerowych oraz w porozumieniu z zarządcami lasów dążyć do rozbudowy niezbędnej infrastruktury turystycznej na obszarze zwartych kompleksów leśnych (parkingi leśne, tablice informacyjne, miejsca widokowe, miejsca odpoczynku) 12. Obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi i osuwania się mas ziemnych Wskazuje się obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią wzdłuż rzeki Rządy oraz Czarnej. Na terenach położonych w zasięgu strefy, ustala się nakaz zachowania rygorów określonych w przepisach odrębnych, w tym: zakaz wykonywania urządzeń wodnych oraz wznoszenia innych obiektów budowlanych, zakaz sadzenia drzew lub krzewów, z wyjątkiem plantacji wiklinowych na potrzeby regulacji wód oraz roślinności stanowiącej element zabudowy biologicznej dolin rzecznych lub służącej do wzmacniania brzegów, obwałowań lub odsypisk, zakaz zmiany ukształtowania terenu, składowania materiałów oraz wykonywania innych robót, z wyjątkiem robót związanych z regulacją lub utrzymywaniem wód. Zakazy, o których mowa mogą być zniesione wyłącznie na podstawie decyzji wydanej przez Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej. Na obszarze Gminy Radzymin nie występują obszar narażone na niebezpieczeństwo osuwania się mas ziemnych. 13. Obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar ochronny Nie występują. -11314. Obszary wymagające szczególnych sposobów zagospodarowania o ograniczonych możliwościach inwestycyjnych Strefy o ograniczonych możliwościach inwestycyjnych obowiązują od: od cmentarzy: strefy sanitarne 50 i 150 m w zasięgu stref wprowadza się: nakaz zaopatrzenia w wodę z sieci wodociągowej wszystkich użytkowników, nakaz docelowego odprowadzania ścieków sanitarnych do zorganizowanego systemu kanalizacji dopuszczając do czasu realizacji zorganizowanego systemu kanalizacji odprowadzanie ścieków sanitarnych do szczelnych zbiorników, opróżnianych taborem asenizacyjnym, Ponadto, w strefie 50 m od granic cmentarza wyklucza się realizacji zabudowy mieszkaniowej, usług publicznych oraz ujęć wody i przewodów wodociągowych , a w strefie 150 m wyklucza się lokalizacje ujęć wody. od gazociągów wysokiego ciśnienia w zasięgu stref wprowadza się następujące ograniczenia: wyklucza się lokalizację budynków użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego w pasie o szerokości 35 m w każdą stronę od osi gazociągu; - wyklucza się lokalizację zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej w pasie o szerokości 10 m w każdą stronę od osi gazociągu; wyklucza się lokalizację budynków gospodarczych w pasie o szerokości 10 m w każdą stronę od osi gazociągu; wyklucza się lokalizację zakładów przemysłowych w pasie o szerokości 10 m w każdą stronę od osi gazociągu; wyklucza się dolesienia gruntów ornych w pasie o szerokości 2 m w każdą stronę od osi gazociągu. od linii elektroenergetycznych 400 kV – 35 m w każdą stronę od osi linii w strefach tych lokalizowania budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi. od linii elektroenergetycznych 110 kV – 19 m w każdą stronę od osi linii w strefach tych lokalizowania budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi. od linii elektroenergetycznych 15 kV – 6 m w każdą stronę od osi linii w strefach tych lokalizowania budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi. -114od dróg wojewódzkich i krajowych – ograniczenie dla rozwoju zabudowy mieszkaniowej. 15. Obszary wymagające przekształceń, rekultywacji lub rehabilitacji Na obszarze gminy występuje ograniczona ilość obszarów wymagających szczególnych działań na rzecz poprawy obecnych warunków przestrzennych. Główne to: programem rewitalizacji powinno zostać objęte istniejące centrum gminne (rejon koncentracji usług publicznych w Radzyminie ) zapewniającym możliwość wprowadzenia nowych funkcji oraz poprawa warunków obsługi komunikacyjnej i zwiększenie obszarów parkingów. Przekształceń i rehabilitacji wymagają obszary i obiekty objęte ochroną konserwatorską, w tym szczególnie obiekty wskazane do objęcia gminną ewidencją zabytków, zmian wymagają obszary wskazane do rozwoju funkcji turystyki , w stopniu przystosowanym do rygorów ochronnych dla tego obszaru, ale zapewniającym rozwój odpowiedniej infrastruktury i zaplecza turystycznego. 16. Tereny zamknięte Terenami zamkniętymi na obszarze gminy są tereny kolejowe wskazane na załącznikach graficznych. Dla terenów tych nie wyznacza się stref ochronnych. 17. Główne zadania organizacyjne Realizacja polityki przestrzennej gminy wymagać będzie podjęcia następujących działań o charakterze organizacyjnym: 1) niezbędna przebudowa systemów infrastruktury technicznej, która pozwoli na uwolnienie wielu terenów pod zabudowę (np. budowa kanałów zbiorczych, przełożenie sieci ) wymagać będzie nowych rozwiązań organizacyjnych i prawnych, zmieniających zasady zarządzania i eksploatacji sieci i systemów, 6) realizacja uzbrojenia powiązanego z infrastrukturą gmin sąsiednich wymagać będzie ustalenia zakresu niezbędnej współpracy pomiędzy gminami przedsiębiorstwami eksploatującymi sieci, a -1157) koordynacja wymagać procesów będą inwestycyjnych, uruchomienia trybu zapewnienie sporządzenia ładu przestrzennego, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, 8) uruchomienie procesów inwestycyjnych, w tym związanych z realizacją zadań własnych gminy wymagać będzie określenia zasad ich finansowania (np. samofinansowanie, finansowanie z budżetu gminy, subwencje, dotacje itp.), 9) tworzenie zasobów gruntów dla realizacji ładu przestrzennego, odbudowy i kształtowania przestrzeni publicznych, wymagać będzie uregulowania tytułów prawnych do nieruchomości gruntowych na terenie gminy i stworzenia banku danych o właścicielach, oraz uruchomienia form organizacyjnych i finansowych pozyskiwania gruntów, 18. Zadania inwestycyjne Za najistotniejsze działania zarówno dla poprawy jakości życia mieszkańców, jak i przygotowania terenów pod inwestycje uznaje się modernizację i rozbudowę systemów infrastruktury technicznej i transportu. Dla zatrzymanie mieszkańców niezbędne będzie stworzenie nowych miejsc pracy poprzez realizacje inwestycji na obszarach strategicznych, Istotnym krokiem w kierunku zapewnienia odpowiedniego poziomu obsługi i wprowadzenia ładu przestrzennego w tkankę urbanistyczną gminy będzie realizacja centrum usługowo-administracyjnego gminy w powiązaniu z zespołem rekreacyjnym. Jako istotne uzupełnienie działań zmierzających do poprawy jakości życia należy traktować zagospodarowywanie terenów dla rekreacji i wypoczynku.