interpretacja indywidualna Sygnatura IPPP3/4512-871/15

interpretacja indywidualna
Sygnatura IPPP3/4512-871/15-2/WH Data 2016.01.18
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Zgodnie z art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy, informacja podsumowująca powinna
zawierać następujące dane: właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla
transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie
właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy
towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości
dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
Zauważyć należy, że przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy wyraźnie wskazuje, że
w informacji podsumowującej wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycia
towarów od podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na
potrzeby podatku od wartości dodanej.
Skoro zatem kontrahent Wnioskodawcy, nie jest zidentyfikowany na potrzeby
podatku od wartości dodanej - nie posiada numeru VAT-UE, to takiej
transakcji nie wykazuje się w składanej do urzędu skarbowego informacji
podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach.
Zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany przedmiotowych transakcji
wykazywać w informacji podsumowującej VAT-UE.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia
22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa
podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w
imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia
9 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów
prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz obowiązku wykazania transakcji w deklaracji VAT-7 i
informacji podsumowującej VAT-UE – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa
podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz obowiązku wykazania transakcji w deklaracji VAT-7i
informacji podsumowującej VAT-UE .
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Przedmiotem działalności Sp. z o.o. („Spółka”) jest świadczenie usług transportowych w
sektorze międzynarodowych przewozów intermodalnych transportu kombinowanego. Usługi
transportowe są realizowane przez Spółkę z wykorzystaniem kontenerów, w których przewożony
jest towar na zlecenie klienta. Rolą kontenera jest umożliwienie przewozu towaru klienta oraz jego
zabezpieczenie podczas transportu, jednakże Spółka nie traktuje kontenerów jako opakowania
zwrotnego i nie pobiera w związku z tym od klienta jakiejkolwiek kaucji. Spółka nabywa kontenery
każdorazowo pod dany transport zlecony przez klienta i z reguły tylko pod ten jeden transport. W
praktyce wygląda to w ten sposób, że kontenery kupowane są przez Spółkę w miejscu lub w
okolicy miejsca załadunku zleconego transportu od innych podmiotów (przedsiębiorców)
dysponujących w tej lokalizacji wolnymi i pustymi kontenerami do odsprzedaży, a następnie są
załadowywane towarem klienta i przewożone do miejsca przeznaczenia. Po rozładowaniu
kontenera w miejscu przeznaczenia, nie jest on ze względów ekonomicznych transportowany z
powrotem, ale jest przez Spółkę odsprzedawany na miejscu dalej kolejnemu podmiotowi.
Spółka przewiduje, iż może się zdarzyć taka sytuacja, że zostanie jej zlecony przez klienta
transport towarów z innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej (np. z Niemiec)
do Polski, dla realizacji którego Spółka nabędzie na terenie tego innego państwa członkowskiego
kontenery od sprzedawcy będącego przedsiębiorcą zagranicznym pochodzącym spoza Unii
Europejskiej i niezidentyfikowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terenie Unii
Europejskiej, w szczególności nieposiadającym numeru identyfikacyjnego VAT UE. Kontenery
takie po ich przewiezieniu do Polski i rozładowaniu transportu w miejscu przeznaczenia zostaną
następnie przez Spółkę (na terenie kraju) odsprzedane lub w inny sposób rozdysponowane (np.
wykorzystane do transportów realizowanych z terenu Polski).
Transakcja nabycia
charakterystykę:
kontenera
w
omawianym
przypadku
miałaby
więc
następującą

w momencie nabycia przez Spółkę kontener znajdowałby się fizycznie na terenie innego niż
Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej;

sprzedawcą kontenera byłby przedsiębiorca zagraniczny spoza Unii Europejskiej
niezidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terenie Unii Europejskiej i
nieposiadający numeru identyfikacyjnego VAT UE;

nabyty kontener byłby przez Spółkę przywieziony do Polski, a następnie, już na terenie kraju
(po rozładowaniu towaru klienta), odsprzedany dalej lub w inny sposób zadysponowany (np.
wykorzystany do jakiegoś kolejnego zlecenia transportowego realizowanego z terenu Polski).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy transakcja nabycia kontenera stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i czy jako taka
powinna być wykazana zarówno w deklaracji VAT (w przypadku Spółki jest to deklaracja VAT-7)
jak i w informacji podsumowującej VAT-UE...
Zdaniem Wnioskodawcy:
Transakcja nabycia kontenera stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu
art. 9 Ustawy VAT i jako taka powinna być przez Spółkę wykazana w deklaracji VAT (w przypadku
Spółki jest to deklaracja VAT-7), pomimo tego że sprzedawca kontenera nie jest zidentyfikowany
dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terenie Unii Europejskiej i nie posiada numeru
identyfikacyjnego VAT UE.
Jednocześnie, zdaniem Spółki, kierując się literalnym brzmieniem art. 100 ust. 1 pkt 2 Ustawy
VAT przedmiotowa transakcja nie podlega takiemu obowiązkowi i nie powinna być wykazywana w
informacji podsumowującej VAT-UE.
Reasumując, zdaniem Spółki, transakcja nabycia kontenera:

stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu art. 9 Ustawy VAT;

powinna być wykazywana w deklaracji VAT (w przypadku Spółki jest to deklaracja VAT-7) jako
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów;

nie podlega obowiązkowi i nie powinna być wykazywana w informacji podsumowującej o której
mowa w art. 100 Ustawy VAT (VAT-UE).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny
prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.
U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem,
podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzącego w skład
terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także
wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa
w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w
wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa
członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu
przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1. nabywcą towarów jest:
a. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a
nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b. osoba
prawna
niebędąca
- z zastrzeżeniem art. 10;
podatnikiem,
o
którym
mowa
w
lit.
a
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest
świadczenie usług transportowych w sektorze międzynarodowych przewozów intermodalnych
transportu kombinowanego. Usługi transportowe są realizowane przez Wnioskodawcę z
wykorzystaniem kontenerów, w których przewożony jest towar na zlecenie klienta. Wnioskodawca
nabywa kontenery każdorazowo pod dany transport zlecony przez klienta i z reguły tylko pod ten
jeden transport. Wnioskodawca przewiduje, iż może się zdarzyć taka sytuacja, że zostanie jej
zlecony przez klienta transport towarów z innego niż Polska państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, np. z Niemiec do Polski, dla realizacji którego Spółka nabędzie na terenie tego
innego państwa członkowskiego kontenery od sprzedawcy będącego przedsiębiorcą
zagranicznym pochodzącym spoza Unii Europejskiej i niezidentyfikowanym dla potrzeb podatku
od wartości dodanej na terenie Unii Europejskiej, w szczególności nieposiadającym numeru
identyfikacyjnego VAT UE. Kontenery po przywiezieniu do Polski i rozładowaniu transportu
zostaną odsprzedane lub w inny sposób rozdysponowane, np. wykorzystane do transportów
realizowanych z Polski.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii czy przedstawiona transakcja nabycia kontenera
będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Z przywołanej wyżej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma
miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany
z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu
warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.
Zatem dla uznania przedstawionej transakcji nabycia kontenerów za wewnątrzwspólnotowe
nabycie towarów o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, oprócz przemieszczenia sprzedanych
przez przedsiębiorcę zagranicznego pochodzącego spoza Unii Europejskiej kontenerów pomiędzy
dwoma państwami członkowskimi, muszą zostać spełnione również określone warunki.
Mianowicie nabywca tych towarów (Wnioskodawca) musi być podatnikiem, o którym mowa w art.
15, a nabywane towary muszą służyć jego działalności gospodarczej oraz dokonujący dostawy
towarów (przedsiębiorca zagraniczny pochodzący spoza Unii Europejskiej) musi być podatnikiem
podatku od wartości dodanej.
W tym miejscu, wskazać należy, że podatnikami w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby
prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące
samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej
działalności.
Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, obejmuje wszelką działalność
producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne
oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza
obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości
niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Również zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w
sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006r., nr 347, str. 1, z
późn. zm.) „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu
jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelka działalność producentów, handlowców lub
usługodawców, włącznie z górnictwem, działalność rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów
lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie,
w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu
dochodu.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przemieszczeniem towaru na terytorium państwa
członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu na rzecz
dokonującego dostawy.
Jednocześnie Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą, która obejmuje
świadczenie usług transportowych, jest podatnikiem podatku od towarów i usług o którym mowa w
art. 15 ust. 1 ustawy. Przy tym z opisu sprawy wynika, że nabywane przez Spółkę kontenery służą
wykonywaniu tej działalności gospodarczej. Tym samym, jest spełniony warunek o którym mowa
w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.
Ponadto w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że przedsiębiorca zagraniczny
pochodzący spoza Unii Europejskiej od którego Wnioskodawca nabywa kontenery, wypełnia
kryteria do uznania go za podatnika podatku od wartości dodanej, gdyż prowadzi m.in. działalność
handlową na terytorium Niemiec. Z opisu wniosku wynika, że przedsiębiorca zagraniczny
pochodzący spoza Unii Europejskiej sprzedaje kontenery na terytorium Niemiec. Fakt, że
przedsiębiorca zagraniczny pochodzący spoza Unii Europejskiej nie jest zarejestrowany do celów
VAT UE na terytorium Niemiec, nie wpływa w żaden sposób na traktowanie opisanej transakcji
jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż w art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy nie ma mowy o
podatniku zarejestrowanym.
Zatem w analizowanej sprawie zostaną spełnione łącznie warunki, o których mowa w art. 9
ust. 1-2 ustawy. Mianowicie w wyniku sprzedaży dochodzi do przemieszczenia towarów między
terytoriami państw członkowskich (Niemiec i Polski) oraz jak wyżej stwierdzono Wnioskodawca
jest podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a nabywane towary będą
przeznaczone do wykorzystania w działalności gospodarczej Spółki. Przy tym przedsiębiorca
zagraniczny pochodzący spoza Unii Europejskiej będzie działać w charakterze podatnika podatku
od wartości dodanej.
Wobec tego, transakcja nabycia przedmiotowych kontenerów od przedsiębiorcy zagranicznego
pochodzącego spoza Unii Europejskiej stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie
towarów na terytorium Polski, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.
Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przedmiotowe nabycie kontenerów
należy wykazywać w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej VAT-UE.
W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać
w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia
miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c
i art. 133.
Stosownie do art. 99 ust. 14 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w
drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z
objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania,
w celu umożliwienia rozliczenia podatku.
Zgodnie z delegacją ustawową zawartą między innymi w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów
wydał rozporządzenie z dnia 18 czerwca 2015 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od
towarów i usług (Dz.U. z 2015 r. poz. 914 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, określając
wzory deklaracji wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia.
Niniejsze rozporządzenie określa m.in. wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o
której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.
Ze wzoru deklaracji VAT-7 wersja 16, wynika, że w części C. „rozliczenie podatku należnego”
odpowiednio w poz. 23 i 24 należy wpisać „podstawę opodatkowania w zł” i „podatek naliczony w
zł” w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.
Jak wskazano wyżej w analizowanym przypadku transakcja nabycia kontenera stanowi
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zatem Wnioskodawca przedmiotowe transakcje będzie
zobowiązany wykazać w deklaracji VAT-7 odpowiednio w pozycji 23 i 24.
Odnosząc się do kwestii obowiązku wykazania przedmiotowego nabycia kontenerów w
informacji podsumowującej VAT-UE należy wskazać, że zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy,
podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani
składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych
nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od
wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej
"informacjami podsumowującymi".
Zgodnie z art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy, informacja podsumowująca powinna zawierać
następujące dane: właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych
nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej
dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości
dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
Zauważyć należy, że przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy wyraźnie wskazuje, że w informacji
podsumowującej wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów od podatników podatku od
wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.
Skoro zatem kontrahent Wnioskodawcy, nie jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości
dodanej - nie posiada numeru VAT-UE, to takiej transakcji nie wykazuje się w składanej do urzędu
skarbowego informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach.
Zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany przedmiotowych transakcji wykazywać w
informacji podsumowującej VAT-UE.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu
prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.