wykonanie_zobowiazan_przedawnienie

Prawo cywilne – ćwiczenia; 2012/2013 1
Dr Anna Rachwał
ZOBOWIĄZANIA: (7)
Zasady wykonania zobowiązań *Przedawnienie roszczeń
1. Spółka z o.o. Kryształ prowadzi duży sklep ze sprzętem elektrycznym i elektronicznym, m.in. telewizorami. Towar przywożony
przez dostawców sprzętu jest odbierany w magazynie przez pracowników magazynowych, a następnie dyżurny magazynier pobiera
z sekretariatu druk pokwitowania, wpisuje do niego ilość i rodzaj przyjętego towaru, i podpisuje się i wydaje kopię pokwitowania
dostawcy. Franciszek pracował przez jakiś czas jako magazynier w spółce Kryształ, w marcu został jednak dyscyplinarnie zwolniony.
15 czerwca Franciszek wszedł na teren magazynu sklepu prowadzonego przez spółkę Kryształ, korzystając z chwilowej nieobecności
sekretarki zabrał z sekretariatu druk pokwitowania, a następnie odebrał towar od dostawcy telewizorów, fałszując przy tym podpis
jednego ze swoich byłych kolegów jako przyjmującego magazyniera. Po odjeździe dostawcy Franciszek włożył 5 telewizorów
do własnego samochodu i odjechał. Dostawca telewizorów domaga się zapłaty za towar dostarczony 15 czerwca w ilości 25 sztuk;
spółka Kryształ zarzuca natomiast, że otrzymała jedynie 20 sztuk, Franciszek – jako były pracownik - nie był osobą upoważnioną do
przyjęcia świadczenia, a postępowanie karne potwierdziło, że sfałszował podpis magazyniera oraz zabrał 5 telewizorów z magazynu
i sprzedał je nieustalonym osobom. Czy roszczenie dostawcy o zapłatę za 5 telewizorów jest zasadne?
2. Justyna była zobowiązana do wykonania kompletu mebli dębowych dla Karoliny. Ze względu na trudności z dostawcami drewna
dębowego, Justyna zaproponowała Karolinie, że wyda jej meble bukowe, wg innego wzoru niż planowane meble dębowe. Karolina
przyjęła zaproponowane jej meble bukowe. Po 2 miesiącach okazało się, że w meblach są kołatki (chrząszcze żywiące się drewnem).
Karolina zwróciła Justynie uszkodzone przez szkodniki meble, a Justyna oświadczyła, że nie dysponuje innym kompletem takich
mebli bukowych. Karolina domaga się w związku z tym wydania jej mebli dębowych według pierwotnej treści umowy. Czy jej
roszczenie jest zasadne?
3. Apolonia zawarła umowę, na podstawie której Wojciech, prowadzący specjalistyczny sklep winiarski, miał dostarczyć jej skrzynkę
zawierającą 12 butelek określonego wina. W umowie wskazano, że Wojciech ma przywieźć wino pod wskazany adres, 10 kwietnia
między 15.00 a 16.00. Wojciech przyjechał właściwego dnia o właściwej porze pod wskazany adres, gdzie jednak nikogo nie zastał.
Odczekał do 16.15 i – ponieważ nadal nikt się nie pojawił – ruszył w drogę powrotną. Niedaleko swojego magazynu miał wypadek,
wskutek którego butelki z winem znajdujące się w jego samochodzie zostały rozbite. 3 tygodnie później Apolonia domaga się
dostarczenia jej wina w ilości wynikającej z umowy i twierdzi, że nie ze swojej winy nie mogła odebrać wina w pierwotnym terminie,
ponieważ otrzymała informację, że tego popołudnia jej siostra miała wypadek samochodowy i musiała natychmiast udać się
do szpitala. Wojciech odmawia dostarczenia wina, twierdząc, że wino należące do Apolonii uległo zniszczeniu w wyniku wypadku.
Czy Apolonia może domagać się dostarczenia jej wina?
4. Przedsiębiorca Piotr 30 grudnia 2008 r. zawarł z bankiem umowę pożyczki 100 000 zł. na rozwój działalności. Zgodnie z umową
pożyczka miała zostać zwrócona do końca marca 2010 r. Oprocentowanie pożyczki wynosiło 30% w skali roku; takie same odsetki
były też przewidziane dla opóźnienia w płatnościach. W chwili zawierania umowy stopa lombardowa NBP wynosiła 6,50%.
W styczniu 2009 r. stopa lombardowa NBP została obniżona do poziomu 5,75%,, następnie w kolejnych miesiącach – do 5.50%
(II.2009), - 5,25% (III.2009) i 5% (VI.2009). 31 marca 2010 r. stopa lombardowa NBP wynosiła 5%. Piotr nie zwrócił pożyczki
w terminie. Bank 20 maja 2011 r. domaga się zapłaty przez Piotra 100 000 zł. wraz z odsetkami wynoszącymi 30% za okres
korzystania z pożyczki, tj. od 30.12.2008 – 31.12.2010 r. oraz odsetek od kwoty pożyczki powiększonej o odsetki kapitałowe za okres
opóźnienia, tj. od 1.04.2010 do dnia żądania zapłaty, tj. 20.05.2011 r. W chwili żądania zapłaty stopa lombardowa NBP wynosi 5,75%
(od 12.05.2011 r.; była także zmieniana wcześniej w 2011 r. – w styczniu, na 5,25%, w kwietniu na 5,50%; wszystkie dane dostępne
ze strony NBP). Czy żądania banku odnoszące się do odsetek są zasadne?
5. Mirosław prowadził działalność gospodarczą w ramach której nabywał towary od Janusza. Mirosław był zobowiązany do zapłaty
Januszowi z tytułu umów sprzedaży 12 000 zł z terminem wymagalności 12.11.2008 r. oraz 18 000 zł. z terminem wymagalności
20.10.2009 r. Janusz udzielił również Mirosławowi pożyczki w wysokości 22 000 zł, która miała zostać zwrócona do 15.03.2010 r.
We wrześniu 2010 r. Mirosław wręczył Januszowi kwotę 15 000 zł., a przyjęcie tej kwoty „na poczet długów” Janusz potwierdził
w pokwitowaniu. W styczniu 2012 r. Janusz wniósł do sądu pozew, w którym domaga się zapłaty przez Mirosława 40 000 zł wraz
z ustawowymi odsetkami od kwoty 18 000 zł od 21.10.2008 r. oraz od kwoty 22 000 zł od 16.03.2008 r. Mirosław w odpowiedzi
na pozew wskazał, że zapłacone przez niego 15 000 zł. należy zaliczyć na poczet zwrotu pożyczki, a zobowiązania z 2008 i 2009 r.
uległy przedawnieniu. Jakie orzeczenie powinien wydać w tej sytuacji sąd?
1
Prawo cywilne – ćwiczenia; 2012/2013 2
Dr Anna Rachwał
6. Przedsiębiorca A sprzedał innemu przedsiębiorcy B w ramach prowadzonej przez siebie działalności określony towar. Minęły
ponad dwa lata od zawarcia umowy. Strony mogły spełnić świadczenia niezwłocznie po jej zawarciu. A w końcu postanowił spełnić
świadczenie i poinformował B o tym, że towar gotów jest do odbioru w siedzibie A. B przyjechał po towar i żąda jego wydania.
Odmówił jednak zapłaty, podnosząc, że roszczenie o zapłatę ceny się przedawniło, natomiast nie przedawniło się jego roszczenie
o wydanie towaru. A odmawia wydania towaru do czasu zapłaty. Czy B może skutecznie domagać się wydania towaru, broniąc się
jednocześnie przed roszczeniem o zapłatę ceny zarzutem przedawnienia?
7. Marian był zobowiązany zapłacić 1.8.2009 r. Patrykowi 1 000 000 zł. W umowie zostały zastrzeżone odsetki w wysokości 20%.
Umowa została zawarta w ramach działalności gospodarczej zarówno Mariana jak i Patryka. Ponieważ Marian nie płacił, Patryk
wytoczył przeciwko niemu 1.9.2012 r. powództwo o zapłatę kwoty 1 000 000 zł oraz odsetek od 2.8.2009 r. Marian podniósł zarzut
przedawnienia. Patryk domaga się mimo to zapłaty odsetek za okres od 1.9.2009 r. do chwili wniesienia pozwu, wskazując, że
w odniesieniu do tych roszczeń nie minęły jeszcze 3 lata. Jakie orzeczenie powinien wydać sąd?
8. Adrian był zobowiązany zwrócić Iwonie w dniu 6.6.2000 r. kwotę pożyczki w wysokości 50 000 zł. W grudniu 2001 r. Adrian napisał
do Iwony list, w którym przepraszał ją, że jeszcze nie zwrócił pieniędzy, ponieważ właśnie stracił pracę, ale ma widoki na nową, więc
najpóźniej do końca czerwca 2002 r. odda pieniądze. W lipcu 2002 r. Iwona napisała do Adriana list, w którym przypomniała mu
o tym, że obiecał do końca czerwca zwrócić pieniądze, na co Adrian jeszcze w lipcu 2002 r. odpisał jej, że jest mu bardzo przykro, ale
nadal jest bez pracy i w kłopotach finansowych, nie ma jej z czego oddać. W lutym 2003 r. Adrian napisał do swojego przyjaciela
Janusza mail, w którym wśród swoich zmartwień wymienił m.in. konieczność oddania Iwonie pieniędzy, których nie ma. Wysyłane
później przez Iwonę listy do Adriana pozostawały bez odpowiedzi. Ostatecznie Iwona wniosła 1.9.2012 r. powództwo do sądu
o zapłatę przez Adriana 50 000 zł. z odsetkami od 7.6.2000 r. Adrian podniósł zarzut przedawnienia. Jakie orzeczenie powinien
wydać sąd?
9. Dwaj przedsiębiorcy: Marcin i Bogdan, zawarli umowę sprzedaży samochodu. Z powodu wad rzeczy sprzedanej Bogdan (kupujący)
7 lipca 2009 r. skutecznie odstąpił od umowy sprzedaży. Składając oświadczenie o odstąpieniu od umowy, Bogdan oświadczył także
gotowość wydania samochodu po tym, jak Marcin zwróci mu zapłaconą cenę wraz z odsetkami. Marcin kilkakrotnie wzywał Bogdana
o podanie mu numeru konta, na który ma zostać zwrócona cena, jednak Bogdan albo nie odbierał listów od Marcina, albo –
trzykrotnie – podał mu nieprawidłowy numer. Marcin dowiedział się z innego źródła o prawidłowym numerze konta Bogdana i 4
lipca dokonał przelewu kwoty odpowiadającej cenie zapłaconej przez Bogdana, bez odsetek), a następnie zażądał od Bogdana
zwrotu samochodu. Po otrzymaniu pisma od Marcina Bogdan wynajął samochód osobie trzeciej (Piotrowi), ale jeszcze nie wydal
Piotrowi samochodu. Ponieważ Bogdan na pismo Marcina nie zareagował, 12 września 2012 r. Marcin wniósł do sądu powództwo, w
którym domaga się od Bogdana zwrotu samochodu. Bogdan podniósł zarzut przedawnienia oraz zarzut, że wynajął już samochód
Piotrowi i tylko Piotr może od niego domagać się wydania samochodu. Czy żądanie Marcina jest zasadne?
10. Nieruchomość położona w W. była własnością Józefa. Józef w 1993 r. wyjechał do pracy za granicę, a dom znajdujący się na
nieruchomości zamknął, polecając jedynie swojej siostrze, Cecylii, żeby zaglądała od czasu do czasu sprawdzić, czy „chuligani okien
nie wybili”. Na pograniczu nieruchomości Józefa i jego sąsiada Wiesława znajdowały się gęste zarośla. Wiesław umarł w 1996 r.
a nieruchomość odziedziczył jego syn Olgierd. Olgierd był przekonany, na podstawie starych map, które znalazł na strychu, że cały
teren pokryty zaroślami należy do jego nieruchomości i dlatego wykarczował krzaki, a następnie w 1998 r. wybudował tam garaż
i budynek gospodarczy. Józef zmarł za granicą w 2009 r. Nieruchomość odziedziczyła jego córka Renata, która objęła nieruchomość
w posiadanie rok po śmierci ojca, tj. w 2010 r.. Po dokonaniu analizy aktualnych map geodezyjnych, Renata stwierdziła, że garaż
postawiony przez Olgierda stoi na nieruchomości należącej do niej, a budynek gospodarczy „w granicy”, tj. częściowo na
nieruchomości Olgierda, a częściowo na nieruchomości należącej do niej. Renata w 2012 r. wniosła do sądu powództwo, w którym
domaga się wykupienia przez Olgierda zajętych przez niego części nieruchomości za cenę rynkową (wskazaną w pozwie). Sąd
stwierdził, że ustalenia geodezyjne Renaty są prawidłowe. Czy sąd powinien wydać wyrok zgodnie z jej żądaniem?
2