hiszpania - WordPress.com

HISZPANIA
Wyższa Szkoła Sztuk Dramatycznych w Sewilli
La Tarara Teatro
Potworek
Tytułowy potworek to dwudziestosiedmioletni chłopak. Metrykalnie dorosły, ale o umyśle pięciolatka
i zdeformowanym ciele. Matka, była tancerka baletowa, ma obsesję na punkcie fizycznego piękna.
Ojciec nie żyje, ale w nocy przychodzi do domu, aby musztrować syna. Chłopak, tresowany przez
rodziców, widzących w jego kalectwie własne, wypierane i nieakceptowane, niedoskonałości, wyrasta
na potwora, w swojej niewinności jednak zdecydowanie bardziej ludzkiego niż ci, którzy go otaczają.
Autorski spektakl, inspirowany w równym stopniu teatrem absurdu Samuela Becketta i Eugène’a
Ionesco, co obecnymi w popkulturze motywami freak-show z Dziwolągami Toda Browninga na czele,
to groteskowe widowisko, przewrotne i okrutne, choć niepozbawione czułości.
Wyższa Szkoła Sztuk Dramatycznych w Sewilli to jedna z trzech szkół teatralnych na terenie Andaluzji,
zrzeszonych w ogólnokrajowym związku wyższych uczelni artystycznych (EEAASS). Jej początki sięgają
roku 1933, kiedy m.in. przy wsparciu Federica Garcíi Lorki założono Konserwatorium Państwowe,
szkołę muzyczną z elementami kształcenia teatralnego: podstawami aktorstwa, deklamacją,
impostacją. Oferta Konserwatorium bogaciła się z czasem, ciążąca w stronę teatru, wzbogaciła się z
czasem o elementy innych sztuk: baletu, tańca nowoczesnego i tradycyjnego tańca hiszpańskiego,
szermierki historycznej. Od lat pięćdziesiątych do osiemdziesiątych trwał rozdział szkoły muzycznej i
teatralnej aż wreszcie w roku 1994 ostatecznie uformował się program ESAD w jej obecnym, ściśle
teatralnym kształcie. Od roku 2002 szkoła prowadzi dwa Wydziały: Aktorstwa Dramatycznego i
Scenografii. Studia trwają cztery lata. Oprócz kierunkowych przedmiotów praktycznych, takich jak
świadomość ciała, akrobatyka czy przygotowanie wokalne, studenci obu wydziałów poznają podstawy
historii i teorii teatru i dramatu, a także innych sztuk. Na czwartym roku pojawiają się też obowiązkowe
przedmioty z zakresu teorii komunikacji, pedagogiki teatralnej, a nawet podstaw marketingu i
zarządzania instytucjami kultury.
reżyseria: zespół
scenariusz: zespół
scenografia: José María Paredes
obsada: Mery Delgado (matka), Carlos Agudo (ojciec), Ivan Fernandez (syn)